Rondwandeling Onstwedde Wessinghuizen

Transcriptie

1 Rondwandeling Onstwedde Wessinghuizen Sterenborg - Ter Wupping - Veele - Giezelbaarg - Wessinghuizen - Ruige Berg - Sterenborg ***** - 12,5 Km - 3:30 uur

2 Tussen Ter Wupping en Höfte bij Wessinghuizen liggen de Ruige Berg, Kiebaarg, Roegebaarg, Hörntoene en de Giezelbaarg. (vert: baarg=berg). Echte bergen zullen we in Groningen niet vinden, maar wel een sterk glooiend landschap van rivierduinen uit de laatste ijstijd. Door dit mooie gebied stromen vier beken en verder bestaat het vooral uit schitterende stukjes natuur en essen, verbonden door houtwallen. Voldoende reden om daar eens een mooie rondwandeling te willen maken, vergemakkelijkt door de vele wandelpaden die er in dit gedeelte van Westerwolde zijn uitgezet. Deze wandeling gaat nagenoeg geheel over onverharde wegen en paden, deels ook via maaipaden langs sloten en akkers over particulier terrein waar het soms modderig kan zijn. Vanuit Sterenborg, een gehucht bij Onstwedde, beginnen we aan deze rondwandeling. Dit is te bereiken door vanuit het centrum van Onstwedde via de Kampweg (N365) richting Vlagtwedde te rijden. Na het verlaten van Onstwedde dan voor het Mussel Aa kanaal linksaf de Ter Wuppingerweg in. Vanuit de richting Vlagtwedde vooraan in Onstwedde het Mussel Aa kanaal oversteken en rechtsaf. Eerst nog een stukje langs het kanaal, daarna rechtdoor tot de Ter Wuppingerweg scherp naar rechts buigt op de kruising met de Molenpaal links en een zandweg rechtdoor. Daar kunnen we aan de overzijde voor de zandweg parkeren. We halen de wandelstokken uit de kofferbak, verruilen de dagelijkse stappers voor onze wandelschoenen en beginnen de wandeling door het asfalt van de Ter Wuppingerweg verder af te lopen naar Sterenborg. Sterenborg bestaat uit de paar boerderijen waar we gelijk al op af lopen. De asfaltweg draait om de gebouwen heen naar links, daarna staat er rechts een woning met erna een bosje. In dit stukje bos aan de rechterkant ligt een kleine parkeerplaats. Daar begint de rode Staatsbosbeheerroute 'Olde Loop'. In het eerste en het laatste deel van de rondwandeling gaan we deze rode route volgen, maar in tegengestelde richting om niet het saaiste deel op het eind te hoeven afleggen. Deze route van 5,2 Km hebben we verlengd door dit te combineren met een lus om Wessinghuizen. Rond dat dorp zijn een viertal korte routes van 3 tot 4Km uitgezet als 'Ommetjes' waar we gebruik van gaan maken. De asfaltweg draait daarna naar rechts en verderop staan aan de linkerzijde dan weer twee woningen. Tussen deze woningen in slaan we rechtsaf het smalle schelpenpad in, we volgen dan een houtwal. In het bos is er dan nog een knikje naar rechts en weer links, daarna een recht gedeelte tot we aan het einde haaks linksaf kunnen slaan.

3 Nog een klein stukje bos, dan komen we langs een prachtig veldje rechts achter de bomen waar we onze eerste reeën van vandaag zien. Na later blijkt zullen we er nog heel veel zien in deze mooie omgeving. Voorbij het veld steken we een brug over, dan gaat het rechts om het natuurterreintje verder tot het pad eindigt op een brede zandweg langs het Mussel Aa kanaal. Linksaf langs het kanaal lopen we dan het rechte pad af tot aan een brug over het kanaal. We zijn dan in Ter Wupping waar we bij de brug linksaf het dorpje in gaan lopen. Wij zijn hier bekend en gaan altijd graag eerst nog even de brug op om daar van het mooie uitzicht te genieten voor we het dorpje inlopen. Vooral als het er mist of nevelig is ziet het kanaal prachtig en stil uit. Wanneer we het gehucht inlopen komen we eerst langs het Koningsgraf, een mozaïek kunstwerk van Peter Huigen. 'Een object ter stimulering van de fantasie' staat er op een bordje. Het ligt er rechts in het bosje. Enkele meters verder zijn we in het centrum van Ter Wupping bij een splitsing. We gaan er rechtsaf de zandweg in tussen de boerderijen door. Ter Wupping bestaat uit slechts enkele monumentale boerderijen en een enkel huis. Ook het daar gelegen landgoed en de gebieden van Staatsbosbeheer dragen dezelfde naam. Voor fotografen met oog voor details zijn er prachtige plaatjes te schieten, verder is er buiten rust en stilte niet veel te vinden. Zodra we de boerderijen achter ons hebben gelaten zijn we in een natuurgebied aangekomen met links een mooi bosje en rechts glooiende velden. Alles omringd door soms enorme oude eiken. Naast de zandweg ligt er dan ook een schelpenpad, dat verderop voor een hek naar links gaat. Dit schelpenpad gaan we nu volgen. Het paadje loopt om een vennetje heen naar rechts en gaat dan dieper het bos in. Bij het verlaten van het bos komt van links het zandpad er weer bij, daar zien we nog beter de flinke glooiingen van de rivierduinen in dit deel van Westerwolde. Het daalt dan ook een beetje tot onder in het beekdal van de Ruiten Aa. Na de volgende bocht naar links is er weer een splitsing waar we nu rechts afslaan. Een zandweg door dit zeer fraaie beekdal. Dit stukje tot aan de volgende brug verbindt de lussen van de rode SBB route en de 'Ommetjes' van Wessinghuizen. Een kort gedeelte dat we op de terugweg in omgekeerde richting nog eens af gaan leggen. Voor we de brug bereiken voert de route ons eerst nog langs een stukje van de Ruiten Aa oever en langs een kleine stuw. Achteruitkijkend naar het bos in de verte is heel mooi te zien hoeveel hoogteverschil het 'platte land van Groningen' toch nog te bieden heeft.

4 Dan gaan we rechtsaf en steken de brug over richting Veele, weer even een stukje asfalt. Op de volgende splitsing houden we weer rechts aan over de Veelerweg en na 50 meter dan linksaf een houten bruggetje over bij het bordje 'Ommetjes'. De Ommetjes zijn korte lokale rondwandelingen, deels uitgezet over particulier terrein met recht van overpad. Zo ook hier, waar we nu een maaipad tussen een akker en een sloot gaan volgen. Het maaipad loopt later achter een paar woningen langs, afgeschermd door een houtwal, dan bereiken we een splitsing waar een andere houtwal naar links loopt. Bij de splitsing staat weer een bankje. Hier gaan we linksaf en volgen het pad door en soms naast de houtwal. Een lang recht gedeelte, onderweg nog een enkel bruggetje overstekend, tot we weer in de bewoonde wereld komen bij een kruising. Voor het huis gaan we rechtsaf het asfalt op waar ook een groot bord met de tekst 'Giezelbaarg' naar toe wijst. Nog even asfalt, dan wordt het voorbij de woning weer zandweg. Zodra we weer zand onder de wandelschoenen hebben slaan we weer rechtsaf, opnieuw een prachtige houtwal in over een graslaantje. Aan het einde van de houtwal staan we voor een sloot achter twee boerderijen. Voor de sloot lopen we nu linksaf, nogmaals over een maaipad. Voor een bosje volgen we de sloot naar rechts, dan weer links achter het bos langs, tot we opnieuw bij een zandweg aankomen. Hier gaan we linksaf de zandweg volgen, maar eerst maken we gebruik van het bankje aan de hoofdweg om een broodje te eten. Vanaf onze zitplaats zien we heel mooi het typische landschap van akkerland met waar je ook kijkt kleine verspreid liggende bosjes en houtwallen. Kenmerkend voor Drenthe en dit deel van Groningen. We moeten de zandweg volgen tot aan een T-splitsing waar rechtsaf weer naar de Giezelbaarg wordt verwezen. Onderweg zien we rechts een groep bomen midden in het akkerland, duidelijk een verhoging in het landschap. Dat is de berg die we zoeken en waar we even later dan ook rechtsafslaand naar toe lopen. Bij de Giezelbaarg (Vert: Geselberg) aangekomen kunnen we op een gepolijste zwerfkei lezen dat deze berg tot 1597 als locatie is gebruikt om 22 mensen in het openbaar te geselen en te verbranden. Dit nadat ze soms eerst in de in de nabijheid stromende Ruiten Aa zijn gedompeld om te

5 controleren of ze bleven drijven. In die tijd de methode om vast te stellen of het een heks betrof. Vanaf de gedenksteen loopt een paadje naar het 'topje' van de berg, op zich niet veel bijzonders, tenzij je de geschiedenis kent. Een beetje een Unheimliches Gefühl in deze desolate omgeving. We vervolgen de rondwandeling door het brede pad langs de steen rechtdoor te blijven volgen naar een SBB bordje in de verte. Bij dit bordje lopen we rechtdoor, het pad wordt dan smal, en soms erg modderig. Daarna gaat het naar links en lopen we op de Ruiten Aa af. Nog een stukje langs de oever, tot aan de verderop gelegen brug bij weer een klein bosje. Ook daar staat weer een bankje klaar voor de vermoeide wandelaars. Na een korte pauze steken we de smalle loopbrug over. We moeten linksaf, niet langs het oeverpad, maar achter de bomen langs. Om daar te komen gaan we eerst tien meter naar rechts en daarna linksaf via de graslaan achter het bosje verder. Ook hier schrikken we een vijftal reeën op die zich uit de sokken maken en over de landerijen naar het bos in de verte trekken. Door het open landschap hier kunnen we ze lange tijd blijven volgen, een prachtig gezicht. Na het bosje gaat het naar rechts en wordt het even behoorlijk modderig, de wandelschoenen zakken diep in de blubber. Wie minder hoge schoenen draagt zou hier beter links door het struikgewas kunnen gaan, dat lijkt beter begaanbaar. Na een dertigtal meters wordt het al weer beter. Het pad komt verderop uit bij een afrastering om een weiland. Midden in het weiland staat een ooievaarsnest. Voor de weide langs gaan we rechts verder, tot aan een klaphekje dat verderop toegang verleent tot de weide zelf. We gaan het hekje door en lopen naar de overzijde waar een identiek klaphekje te zien is bij de bosrand. Het bos wordt weldra weer een houtwal waar we dan doorheen kronkelen, een pad dat daarna uitkomt bij een asfaltweg pal achter het dorpje Wessinghuizen. Het dorpje doorkruizen doen we pas straks, eerst gaan we op het asfalt een klein stukje rechtsaf en bij de parkeerplaats weer linksaf het asfalt verlaten. Daar staat nog eens een wegwijzer van de 'Ommetjes' bij. Het paadje gaat al snel weer een houtwal in en we moeten een paar eenvoudige bruggen oversteken. Daarna gaat het rechtdoor achter een kleine camping langs en wanneer het bos rechts wijkt zien we links een van de fraaie boerderijen van Wessinghuizen. De houtwal loopt helemaal om deze boerderij heen en we blijven deze volgen tot we weer op asfalt staan aan de andere zijde van het dorp. Nu gaan we wel het dorp in, linksaf, naar waar we verderop al het plaatsnaambord zien staan. Deze asfaltweg volgen we nu tot in het centrum bij een driesprong.

6 Aan de overzijde staat daar een vreemd bouwwerk, het moet de 'skyline' van Wessinghuizen voorstellen. Eerst kunnen we er niet veel van maken, maar nadat we de uitleg op het informatiebord hebben gelezen is er toch iets van herkenning. Op een ander informatiebord staat een overzicht van de vier verschillende 'Ommetjes' rond het dorpje waar we nu enkele stukjes van lopen. Misschien een inspiratiebron om hier nog eens terug te keren om meer van die korte wandelingen aan elkaar te knopen tot een aangename wandeldag. Op de driesprong gaan we rechtsaf richting de brug over de Ruiten Aa, maar steken die brug niet over. Er pal voor gaan we rechtsaf langs de oever naar de smalle betonbrug met er naast een opvallende boom. Ook dat oude bruggetje laten we voor wat het is en gaan verder langs de beek met de bocht mee naar links. Opnieuw lopen we hier achter Wessinghuizen langs, nu op wat grotere afstand van de bebouwing, door een schitterend glooiend graslandschap tot we nogmaals een brug over de beek bereiken. Deze eenvoudige brug zonder leuningen steken we nu wel over om daarna de dijk op te klimmen en rechtdoor over de graslaan verder te gaan. (Het pad naar rechts negeren). Steeds maar rechtdoor tot aan de volgende T-splitsing voor een stukje bos, dan slaan we linksaf en is het weer asfalt. Een asfaltweg waarop het dadelijk behoorlijk omhoog gaat. Als we bij het verderop gelegen huis zijn aangekomen zien we daar de brug bij Veele terug die we al eerder zijn overgestoken. De verste lus van de rondwandeling wordt hier afgesloten wanneer we nu voor de brug rechtsaf de zandweg langs de Ruiten Aa nemen, het stukje dat we ook eerder al hebben gelopen. Zo dadelijk gaan we in tegengestelde richting weer over op de rode SBB route. Aan het einde van het pad, waar we eerder van links kwamen, gaan we nu rechtsaf langs de rand van het natuurgebied Ruiten Aa. Verderop gaat het pad linksaf en weer lekker bergop, duidelijk een van de hogere rivierduinen. Dan lopen we opnieuw een bos in en even later gaan we tussen een paar mooie vennetjes door naar een groot grasveld. Net op dat moment breekt eindelijk de zon een beetje door, een goed moment voor een korte pauze bij de waterrand. Na de vennetjes steken we het grasveld rechtdoor over en gaan dan tussen de bomen rechtsaf, een pad parallel aan het langgerekte grasveld. Er zijn dan overal weer kleine bosjes en houtwallen om ons heen terwijl we dit pad alsmaar blijven volgen en de zijpaden negeren.

7 Bij de volgende scherpe bocht naar links krijgen we aan de rechter zijde tussen de bomen door weer een schitterende uitzichtmogelijkheid. Een oudere ree staat ons vanachter een verhoging strak aan te kijken, maar vindt ons niet bedreigend genoeg om er vandoor te gaan. We vervolgen het pad waarbij het rechts alsmaar mooier wordt, tot we bij een volgende brug over een sloot staan. Nadat we zijn overgestoken gaan we naar rechts, daarna gelijk weer linksaf. Nu volgt een gedeelte pal langs de rand van een hoge rivierduin, nogmaals een uniek stukje natuur. Uiteindelijk komen we weer op een brede zandweg uit waarop we linksaf slaan. Aan het einde van deze zandweg staat onze wagen geparkeerd en zit een heerlijke wandeldag er al weer op. De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt superfamilie.nl Het is toegestaan deze PDF routebeschrijving af te drukken of te downloaden naar een locale harde schijf voor enkel persoonlijk en non-commercieel gebruik. Voor meer informatie zie: Auteursrecht & Disclaimer