ONTWERP-RAADSVOORSTEL VAN BenW AAN DE RAAD VOOR

Transcriptie

1 ONTWERP-RAADSVOORSTEL VAN BenW AAN DE RAAD VOOR 1 OPSTELLER VOORSTEL: R. Cuperus AFDELING: Wys DanDon PORTEFEUILLEHOUDER: S.J. Boorsma Agendapunt: No. /'13 Dokkum, ONDERWERP: Verordening verrekening recidiveboete WWB SAMENVATTING: Op grond van artikel 8, eerste lid, nieuw onderdeel i WWB moet de gemeenteraad bij verordening regels stellen met betrekking tot de uitoefening van de verplichte verrekening van de recidiveboete. Aan de gemeenteraad, INHOUDELIJKE TOELICHTING (waaronder beoogde doelen en/of maatschappelijke effecten) Op 1 januari 2013 is de Wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZW-wetgeving (Stb. 2012, 462) in werking getreden. Met deze wet zijn onder meer de socialezekerheidswetten die de gemeente in medebewind uitvoert gewijzigd. Gemeenten moeten in geval van schending van de inlichtingenplicht de ten onrechte verleende uitkering volledig terugvorderen en wanneer de schending verwijtbaar is een bestuurlijke boete opleggen die even hoog is als het bedrag dat teveel aan bijstand is ontvangen. Bij recidive binnen vijf jaar is de boete 150% van het benadelingsbedrag. De aanscherping van de handhaving en het sanctiebeleid kent de volgende principes: Solidariteit: als misbruik ongestraft blijft of welwillend wordt bejegend neemt de solidariteit af; Fraude mag niet lonen; Preventieve werking door zwaardere sancties: het kabinet verwacht dat zware sancties mensen ertoe zullen brengen de regels na te leven; Straffen is geen doel op zich: degene die verwijtbaar handelt en regels overtreedt moet tot het juiste gedrag gebracht worden. In artikel 60 lid 4 WWB is bepaald dat het college de terugvordering en boete met een bijstandsuitkering of een uitkering ingevolge de Ioaw of Ioaz moet verrekenen. Hierbij moet de beslagvrije voet worden toegepast. Voor de verrekening van de recidiveboete (de boete die wordt opgelegd als binnen vijf jaar de inlichtingenplicht meermalen verwijtbaar is geschonden) zijn aparte regels gesteld (artikel 60b WWB). Het oorspronkelijke wetsvoorstel bevatte een bepaling die het college verplichtte om bij verrekening van de bestuurlijke boete in geval van recidive gedurende drie maanden de beslagvrije voet buiten toepassing te laten. Dit kon in de praktijk betekenen dat iemand, ongeacht zijn financiële omstandigheden, gedurende maximaal drie maanden geen uitkering kreeg. Bij amendement (Sterk c.s., TK 33207, nr. 13) is deze verplichting vervallen, en is geregeld dat de verplichte verrekening van de recidiveboete over de beslagvrije voet een discretionaire bevoegdheid van het college wordt. Op grond van artikel 8, eerste lid, nieuw onderdeel i WWB moet de gemeenteraad bij verordening regels stellen met betrekking tot de uitoefening van deze bevoegdheid. In deze verordening moet bepaald worden in welke gevallen de

2 2 beslagvrije voet bij de verrekening buiten toepassing wordt gelaten (de zogenoemde robuuste incasso ). De verordening ziet alleen op de verrekening van de recidiveboete: het gaat dus alleen om gevallen waarbij binnen de recidiveperiode van vijf jaren voor een tweede (of volgende) keer verwijtbaar de inlichtingenplicht is geschonden. Deze verrekening is overigens slechts mogelijk gedurende drie maanden na de dagtekening van de beschikking waarin de bestuurlijke boete is opgelegd. Tijdens de behandeling van het wetsvoorstel in de Eerste Kamer heeft de Staatssecretaris duidelijk gemaakt dat er geen sprake [kan] zijn van een generieke ontheffing of van een generaal pardon. Er moet dusdanig beleid worden geformuleerd en worden vastgelegd in een verordening dat een afweging van het college in individuele gevallen mogelijk is. De vraag hoe zo'n afweging in individuele gevallen plaatsvindt, is ter discretie aan het college. Het beleid moet wel vaststaan, maar er mag niet in de verordening staan dat het [buiten toepassing laten van de beslagvrije voet] nooit wordt toegepast. Het tijdelijk buiten beschouwing laten van de beslagvrije voet kan tot gevolg hebben dat er geen of onvoldoende middelen is om in de algemeen noodzakelijke kosten van bestaan te voorzien. Hierdoor kunnen achterstanden in betalingen ontstaan en schulden worden opgebouwd. Er wordt daarom eerst gekeken of iemand over voldoende liquide middelen kan beschikken om gedurende drie maanden in zijn levensonderhoud te voorzien. In de verordening is verder voorzien in situaties waarbij de beslagvrije voet wél wordt toegepast: Als dit kan leiden tot uithuiszetting van de belanghebbende of zijn gezin; Als dit onaanvaarbare consequenties heeft voor minderjarige kinderen in het gezin; Als de gezondheidstoestand van gezinsleden ernstig wordt bedreigd omdat medische behandeling niet kan worden gefinancierd; Als er anderszins sprake is van dringende redenen. De verordening ziet alleen op gevallen waarin de belanghebbende na de geconstateerde schending van de inlichtingenplicht nog een WWB-, Ioaw-, Ioaz- of Bbz-uitkering ontvangt van de gemeente die de recidiveboete heeft opgelegd, van een andere gemeente, of van de Sociale Verzekeringsbank. In andere gevallen waarin er geen sprake meer is van een dergelijke uitkering zijn de reguliere bepalingen rond invordering van toepassing. Het college kan zonodig vereenvoudigd derdenbeslag leggen onder een werkgever of uitkeringsinstantie. Hierbij moeten wél de bepalingen van de beslagvrije voet worden toegepast. De wetgever en het parlement hebben er bewust voor gekozen om de herhaalde fraudeur hard aan te kunnen pakken, zowel in de hoogte van de boete als in de invorderingsmogelijkheden van die boete. Een gemeentelijke verordening waarin deze opvatting teniet wordt gedaan door zo weinig mogelijk gebruik van de bevoegdheid te maken doet deze insteek teniet. Het college stelt daarom voor om in de gevallen waar dat mogelijk is de beslagvrije voet niet toe te passen. Het gaat tenslotte om personen die herhaaldelijk en verwijtbaar de inlichtingenplicht hebben geschonden en daarmee het risico van de boete op zich hebben genomen. Niet alleen de grote pakkans, maar ook de gevolgen van het verwijtbaar schenden van de inlichtingenplicht zullen ertoe moeten leiden dat iemand zich wel twee keer bedenkt voor hij (opnieuw) de inlichtingenplicht schendt. Door goede voorlichting kan hierin een grote stap worden gezet. EVENTUELE VOORKEURSVARIANT BURGEMEESTER & WETHOUDERS Het college beseft dat het tijdelijk niet toepassen van de beslagvrije voet een zwaar middel is. Dit middel kan echter alleen worden toegepast als er sprake is van een herhaalde verwíjtbare schending van de inlichtingenplicht: bij eerste overtreding is deze verordening niet van toepassing, deze ziet alleen op de recidiveboete. De vordering raakt alleen personen die bewust1 het risico hebben genomen dat hun herhaalde fraude ontdekt kon worden. Zij zullen daarom ook de gevolgen van dat risico moeten dragen. Of zoals de wetgever het stelt: Bij heldere communicatie en consequente uitvoering is een zware maatregel niet iets dat de fraudeur overkomt, maar een situatie waarin de persoon in eerste plaats door eigen gedrag terecht is gekomen. (uit de Memorie van Toelichting bij het wetsvoorstel). FINANCIELE CONSEQUENTIES Bestaand budget en formatie RISICO'S 1 Bij niet-verwijtbaar schenden van de inlichtingenplicht wordt geen boete opgelegd en kan deze verordening niet worden toegepast.

3 Het door het college handhaven van verplichtingen die aan een uitkering zijn verbonden wordt in de komende jaren een speerpunt van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Gemeenten zijn verantwoordelijk voor een rechtmatige en doeltreffende uitvoering van de door hen in medebewind uitgevoerde socialezekerheidswetgeving. Gemeenten zijn ook verantwoordelijk voor de handhaving van de naleving door personen die een beroep doen op deze wetten. Bij ernstige tekortkomingen in de gemeentelijke uitvoering kan de Minister aanwijzingen geven aan gemeenten over de uitvoering van de WWB of ingrijpen in de uitvoeringsorganisatie. 3 Bij de beoordeling van een aanvraag voor een aanvullende uitkering (als het tekort op de gebundelde uitkering meer dan 10% is) zal de Minister onder andere beoordelen of de tekortgemeente voldoende handhavingsbeleid heeft vastgesteld en uitgevoerd om het tekort te beperken. Als dat naar zijn oordeel onvoldoende het geval is weigert hij de aanvullende uitkering. De Minister kan een gemeente een aanwijzing geven om een tekortkoming in de uitvoering op te heffen. De aanzegging hiertoe gaat gepaard met het opschorten van de betaling van de gebundelde uikering zolang de tekortkoming niet is opgeheven, maar in ieder geval gedurende ten minste drie maanden. Hierdoor kan een gemeente in liquiditeitsproblemen komen omdat de uitkeringen wel op tijd betaald moeten worden. Gemeenten hebben er dus belang bij om de wettelijke aanscherping van de handhaving in hun beleid over te nemen en naar dat beleid te handelen. INSPRAAK De Gezamenlijke Cliëntenraad WYS Dantumadiel-Dongeradeel is gevraagd te adviseren. Op 18 maart 2013 hebben zij schriftelijk advies uitgebracht. De Cliëntenraad kan ondanks de aangescherpte regels instemmen met het voorstel. Het advies is als bijlage bijgevoegd. ADVISERING opiniërende raad

4 4

5 5 De raad van de gemeente Dongeradeel; overwegende dat het noodzakelijk is bij verordening regels te stellen met betrekkin tot de verrekening van de recidiveboete in de Wet werk en bijstand (WWB); gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van <datum>; Gelet op artikel 8, eerste lid, onderdeel i van Wet werk en bijstand; Vast te stellen de b e s l u i t : Verordening verrekening bestuurlijke boete bij recidive gemeente Dongeradeel Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de raad van de gemeente Dongeradeel van De griffier, De voorzitter, A.J. Folbert M.C.M. Waanders Datum afkondiging: Datum inwerkingtreding besluit:

6 6 De raad van de gemeente <gemeentenaam> Gelet op artikel 8, eerste lid, onderdeel i van Wet werk en bijstand; Gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van <datum>; Besluit vast te stellen de Verordening verrekening bestuurlijke boete bij recidive gemeente Dongeradeel Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen Artikel 1 Begrippen 1. Alle begrippen die in deze verordening worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet werk en bijstand, de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv). 2. In deze verordening wordt verstaan onder: a. De wet: de Wet werk en bijstand; b. College: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Dongeradeel; c. Recidiveboete: de bestuurlijke boete als bedoeld in artikel 18a, vijfde lid van de wet; d. Bezit: waarde van de bezittingen waarover de belanghebbende of diens gezin beschikt of redelijkerwijs kan beschikken, met uitzondering van het in de woning met bijbehorend erf gebonden vermogen, bedoeld in artikel 50, vierde lid van de wet; e. Verrekenen: verrekening als bedoeld in artikel 60, vierde lid van de wet; f. Bijstandsnorm: de bijstandsnorm bedoeld in artikel 5, onderdeel c van de wet, verminderd met de vakantietoeslag, bedoeld in artikel 19, onderdeel c van de wet. Hoofdstuk 2 Bescherming beslagvrije voet bij verrekening wegens recidive Artikel 2 Verrekenen bij voldoende bezit 1. Indien het bezit van de belanghebbende ten minste drie maal de toepasselijke bijstandsnorm bedraagt verrekent het college de recidiveboete zonder inachtneming van de beslagvrije voet. 2. Indien de belanghebbende desgevraagd geen informatie verstrekt over zijn bezit verrekent het college de recidiveboete zonder inachtneming van de beslagvrije voet. 3. De verrekening als bedoeld in het eerste lid geschiedt gedurende een tijdvak van ten hoogste drie maanden vanaf het moment van de dagtekening waarop de bestuurlijke boete is opgelegd. Artikel 3 Verrekenen bij geen of onvoldoende bezit 1. Indien het bezit van een belanghebbende niet ten minste drie maal de toepasselijke bijstandsnorm bedraagt verrekent het college de recidiveboete gedurende één maand zonder inachtneming van de beslagvrije voet. 2. De belanghebbende kan verzoeken om, in afwijking van het bepaalde in het eerste lid, de huur na aftrek van de huurtoeslag dan wel de hypotheekrente na aftrek van de hypotheekrenteaftrek en de premie voor de basiszorgverzekering na aftrek van de zorgtoeslag, gedurende de in het eerste lid bedoelde maand direct vanuit de bijstand aan de woningverhuurder, hypotheeknemer, dan wel de zorgverzekeraar te voldoen. Indien dit verzoek wordt toegekend wordt de verrekening daarop aangepast. 3. Aansluitend op de verrekening als bedoeld in het eerste lid verrekent het college de recidiveboete in de daarop volgende twee maanden op en dusdanige wijze dat de belanghebbende blijft beschikken over een inkomen ter hoogte van 80% van de toepasselijke bijstandsnorm. 4. Tot het inkomen, bedoeld in het derde lid, worden ook middelen gerekend als bedoeld in artikel 31, tweede lid, onderdelen n en r van de wet. Artikel 4 Verrekenen met inachtneming beslagvrije voet In afwijking van artikel 2 en 3 verrekent het college de recidiveboete met inachtneming van de beslagvrije voet indien: a. aannemelijk is dat verrekening op de wijze, bedoeld in artikel 2 of 3 zou leiden tot uithuiszetting van de belanghebbende en diens gezin, of; b. toepassing van artikel 2 en 3 onaanvaardbare consequenties heeft voor minderjarigen in het gezin van de belanghebbende, of;

7 7 c. de gezondheidstoestand van (een van) de belanghebbende(n) naar het oordeel van het college ernstig wordt bedreigd doordat mogelijkheden ontbreken om de noodzakelijke medicatie of behandeling te financieren, of; d. anderszins sprake is van dringende redenen. Artikel 5 Eerder opgelegde bestuurlijke boetes De artikelen 2, 3 en 4 zijn van overeenkomstige toepassing op de verrekening van de bestuurlijke boete, bedoeld in artikel 18a, eerste lid, van de wet, indien en voor zover deze boete nog niet betaald is op het moment van de recidiveboete. Artikel 6 Inwerkingtreding Deze verordening treedt in werking op de eerste dag na publicatie van het besluit tot vaststelling daarvan en werkt terug tot 1 januari Artikel 7 Citeertitel Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening verrekening bestuurlijke boete bij recidive gemeente Dongeradeel. Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de raad van de gemeente Dongeradeel van De griffier, De voorzitter, A.J. Folbert M.C.M. Waanders

8 8 Algemene toelichting Op 1 januari 2013 is de Wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZW-wetgeving in werking getreden (Stb. 2012, 462). Voor de Wet werk en bijstand (WWB) herintroduceert deze wet de bestuurlijke boete bij een schending van de inlichtingenplicht. Het college is op grond van artikel 60 lid 4 WWB verplicht de bestuurlijke boete met een lopende uitkering te verrekenen. In beginsel moet het college bij deze verrekening de beslagvrije voet in acht nemen. Als er echter sprake is van een bestuurlijke boete wegens recidive, dan kan het college besluiten gedurende maximaal drie maanden ook over de beslagvrije voet te verrekenen (artikel 60b, lid 1 WWB). De WWB verplicht de gemeenteraad in een verordening regels te stellen over deze uitoefening van de bevoegdheid tot verrekening als het gaat om een bestuurlijke boete wegens recidive. Gemeenten krijgen daarmee de ruimte om een afweging te maken van situaties of omstandigheden waarin het tijdelijk buiten werking stellen van de beslagvrije voet niet proportioneel wordt geacht. In het kader van pseudoverrekening kunnen gemeenten te maken krijgen met verzoeken van andere gemeenten om een door hen opgelegde recidiveboete te verrekenen. Het college dat de boete heeft opgelegd zal in dat geval aangeven in hoeverre het volgens de regels van zijn eigen gemeentelijke verordening de beslagvrije voet in aanmerking wil nemen. De gemeente die de uitkering verstrekt volgt dit verzoek in beginsel op en is hierin lijdend. Mocht de beslagvrije voet niet gerespecteerd worden, dan kan de belanghebbende het college waarvan hij de uitkering krijgt, verzoeken de beslagvrije voet toch in acht te nemen. In artikel 60b, tweede lid, van de WWB is geregeld dat het college dat de uitkering verstrekt de bevoegdheid heeft om aan dit verzoek tegemoet te komen. Het ligt voor de hand dat het college bij die beslissing analoog aan de regels die in de eigen verordening zijn vastgelegd handelt. Bij een beoordeling door het college hoelang de beslagvrije voet buiten beschouwing wordt gelaten kijkt het eerst naar het aanwezige bezit. Het kan hier bijvoorbeeld gaan om positieve saldi op bankrekeningen en spaarrekeningen, maar ook om afkoop van niet-verplichte verzekeringen, of de verkoop van niet algemeen gebruikelijke goederen. Dat aan het liquide maken van bezittingen kosten kunnen zijn verbonden (zoals bijvoorbeeld een boete bij het afkopen van een kapitaalverzekering of deposito), of dat een afkoopwaarde lager is dan de inleg doet niet af aan het gegeven dat de belanghebbende geacht wordt een dergelijk vermogensbestanddeel liquide te maken. Wanneer de bezittingen voldoende zijn om drie maanden lang in de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan te voorzien 2, verrekent het college de recidiveboete zonder inachtneming van de beslagvrije voet. De vermogensvrijlatingen van de wet en het gemeentelijk beleid zijn niet van toepassing: van een belanghebbende die een recidiveboete moet betalen kan dus verwacht worden dat hij zonodig bezittingen, die voor de vaststelling van zijn recht op bijstand worden vrijgelaten, te gelde maakt om gedurende die drie maanden in zijn levensonderhoud te voorzien. Het gemeentelijk beleid is bijvoorbeeld dat een auto met een waarde van minder dan 3.500,- niet tot het vermogen van een belanghebbende wordt gerekend. Toch mag van die belanghebbende worden verwacht dat hij deze auto zonodig verkoopt wanneer de recidiveboete met zijn volledige uitkering wordt verrekend, om met de opbrengst daarvan in zijn levensonderhoud te voorzien. Wanneer er geen of onvoldoende bezit is wordt gedurende één maand geen toepassing gegeven aan de beslagvrije voet, en wordt gedurende twee maanden een beslagvrije voet van 80% van de toepasselijke bijstandsnorm toegepast. Dit percentage komt overeen met de bevoegdheid die de Invorderingswet geeft om bij wanbetalers van rijks- en gemeentelijke belastingen ten laste van de beslagvrije voet extra invordering te plegen. Op deze wijze geeft de verordening enerzijds uiting aan het uitgangspunt dat fraude niet mag lonen, anderzijds wordt rekening gehouden met de zorgplicht van gemeenten. Artikelgewijze toelichting Artikel 1 Begrippen Er is voor gekozen om begrippen die al in de verschillende wetten zijn omschreven niet afzonderlijk in deze verordening te definiëren. Dit voorkomt dat in geval van wijziging van deze definities in die wetten ook de verordening moet worden aangepast. Lid 2, onderdeel d: bezit De verordening kent een definitie van het begrip bezit. Het gaat hierbij om de waarde van alle bezittingen waarover een belanghebbende of diens gezin beschikken of redelijkerwijs kunnen beschikken. Bezittingen kunnen zowel bestaan uit geld als op geld waardeerbare goederen. 2 De vermogensvrijlating in de WWB is bijna 10 netto maandnormen voor een alleenstaande ouder, 9 voor gehwden en 6 voor alleenstaanden.

9 9 Bij het begrip bezit gaat het uitdrukkelijk niet om vermogen als bedoeld in artikel 34 van de wet. Eventuele schulden spelen immers geen rol en worden dus ook niet op het bezit in mindering gebracht. Ook de vrijlatingsbepalingen van artikel 31, tweede lid van de wet (voor zover het vermogen betreft) en artikel 34, tweede lid van de wet, zijn hier niet van toepassing. Hetzelfde geldt voor de vermogensvrijlating die de gemeente als eigen beleid hanteert, zoals de vrijlating van één maandnorm en de waarde van een auto (zie Handboek WWB): ook deze zijn niet van toepassing. Een belanghebbende die vanwege de volledige verrekening met de beslagvrije voet zonder inkomsten komt te zitten zal moeten interen op de positieve vermogensbestanddelen waarover hij beschikt of redelijkerwijs kan beschikken, en deze waar nodig te gelde maken. Er is een uitzondering gemaakt voor de door belanghebbende en zijn gezin bewoonde (eigen) woning. Lid 2 onderdeel e: verrekenen De WWB kent een ruimer begrip dan verrekenen dan het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Daarom is hiervoor een aparte begripsbepaling in de verordening opgenomen. Lid 2 onderdeel f: bijstandsnorm Bij het vaststellen of het bezit meer of minder dan drie maal de bijstandsnorm is wordt uitgegaan van de toepasselijke bijstandsnorm exclusief de te reserveren vakantietoeslag. Dit is het bedrag dat iemand per maand maximaal aan uitkering op zijn bankrekening kan krijgen bijgeschreven. Artikel 2 Verrekenen met beslagvrije voet bij voldoende bezit Het uitgangspunt van deze verordening is dat volledige verrekening met de beslagvrije voet plaats vindt voor de maximale termijn van drie maanden als een belanghebbende over voldoende bezittingen beschikt of kan beschikken om dit op te vangen. Dit uitgangspunt is vastgelegd in artikel 2 van deze verordening. Van voldoende bezit is sprake als de waarde van de bezittingen ten minste drie maal de toepasselijke bijstandsnorm bedragen. Immers, bij aanwending voor levensonderhoud van deze bezittingen moet een periode van drie maanden overbrugd worden. Tweede lid Degene aan wie een bestuurlijke boete is opgelegd, is verplicht desgevraagd aan het college de inlichtingen te verstrekken die voor de tenuitvoerlegging van de bestuurlijke boete van belang zijn (artikel 18a, lid 8 WWB). Wanneer de belanghebbende geen inlichtingen verstrekt over zijn bezit gaat het college ervan uit dat de belanghebbende over voldoende bezit beschikt om gedurende drie maanden de beslagvrije voet buiten toepassing te laten. Artikel 3 Verrekenen bij geen of onvoldoende bezit Als een belanghebbende niet beschikt over voldoende bezittingen als bedoeld in artikel 2 om een periode van drie maanden volledige verrekening met de beslagvrije voet te kunnen overbruggen, dan verrekent het college één maand zonder inachtneming van de beslagvrije voet. Voor de overige maanden vindt weliswaar verrekening met een deel van de beslagvrije voet plaats, maar blijft de belanghebbende beschikken over een inkomen ter hoogte van 80% van de toepasselijke bijstandsnorm. Na de periode van drie maanden wordt verrekend met inachtneming van de beslagvrije voet (90% van de toepasselijke bijstandsnorm). Met deze opzet wordt enerzijds uiting gegeven aan het principe dat fraude niet mag lonen. Aan de andere kant wordt toch rekening gehouden met de mogelijke maatschappelijke consequenties van het tijdelijk buiten werking stellen van de beslagvrije voet. Een maand zonder inkomsten zou, ook bij het ontbreken van vermogen, in de meeste gevallen te overbruggen moeten zijn. Lid 2 De belanghebbende kan het college verzoeken in de maand waarin over de beslagvrije voet wordt verrekend de huur of hypotheekrente en de premie van de basiszorgverzekering vanuit de bijstand aan de woningverhuurder, hypotheeknemer en zorgverzekeraar te voldoen. Hierdoor daalt het te verrekenen bedrag in die maand, waardoor de verrekening van de recidiveboete zich over een langere periode zal uitstrekken. Lid 3 Na de eerste maand blijft een belanghebbende voor de daarop volgende twee maanden in ieder geval over voldoende middelen beschikken om bepaalde vaste lasten te kunnen voldoen. Voor het percentage van 80 is aansluiting gezocht bij de invorderingsmogelijkheden die artikel 19, eerste lid van de Invorderingswet 1990 biedt bij notoire wanbetalers van rijks- en gemeentelijke belastingen. Onder omstandigheden kan de beslagvrije voet (90% van de bijstandsnorm) met 10% extra worden verlaagd.

10 10 Lid 4 Een belanghebbende kan inkomsten uit arbeid hebben die op grond van de wet gedeeltelijk worden vrijgelaten. Deze vrijlating leidt tot een hogere aanvullende uitkering. Bij verrekening van een recidiveboete tot 80% van de bijstandsnorm tellen deze vrij te laten inkomsten gewoon mee. Het college laat deze inkomsten dus niet buiten beschouwing bij de beoordeling of een belanghebbende nog over voldoende inkomen beschikt. Artikel 4 Verrekenen met inachtneming beslagvrije voet Hoewel het gaat om herhaaldelijke schending van de inlichtingenplicht zijn er situaties denkbaar waarin volledige verrekening met de beslagvrije voet niet aanvaardbaar wordt geacht. Die situaties komen in artikel 4 aan de orde. Het gaat daarbij altijd om individuele omstandigheden waar het college aan zal moeten toetsen. In onderdeel a is geregeld dat geen verrekening met de beslagvrije voet plaatsvindt als dit leidt tot huisuitzetting van de belanghebbende en zijn gezin, bijvoorbeeld als er al sprake is van een achterstand in betalingen van huur of hypotheekrente. Voorkomen moet worden dat een belanghebbende en zijn gezin door de verrekening op straat komen te staan, nu dat de problematiek verergert met alle maatschappelijke kosten van dien. In voorkomende gevallen kan de schuldenaar overigens een beroep op artikel 3, lid 2 van deze verordening doen. In onderdeel b is geregeld dat geen verrekening met de beslagvrije voet plaatsvindt als dit onaanvaardbare consequenties heeft voor minderjarigen in het gezin van de belanghebbende. In onderdeel c is geregeld dat geen verrekening met de beslagvrije voet plaatsvindt als daardoor mogelijkheden ontbreken om noodzakelijke medicatie of medische behandeling te financieren. De in de onderdelen a tot en met c genoemde omstandigheden worden in deze verordening in ieder geval gezien als een dringende reden om van verrekening met de beslagvrije voet af te zien. Dat volgt uit het woord anderszins in onderdeel d. Ook bij aanwezigheid van andere dringende redenen houdt het college rekening met de bescherming van de beslagvrije voet. De aanwezigheid van dringende redenen moet echter niet te snel worden aangenomen. Het moet gaan om zeer bijzondere omstandigheden, waarbij de behoeftige omstandigheden waarin de belanghebbende en zijn gezinsleden verkeren op geen enkele andere wijze te verhelpen zijn. Het enkele feit dat het de belanghebbende door de verrekening aan middelen ontbreekt om in het bestaan te kunnen voorzien, is op zich geen voldoende voorwaarde om van dringende redenen te kunnen spreken. Artikel 5 Eerder opgelegde bestuurlijke boetes In artikel 60b, derde lid, van de wet is bepaald dat de bevoegdheid om te verrekenen met de beslagvrije voet ook van toepassing is op eerder opgelegde bestuurlijke boetes voor zover die op het moment van verrekening van de recidiveboete nog niet zijn betaald. Mocht het college die eerdere, nog openstaande boete(s) gaan verrekenen, dan regelt artikel 5 dat de bepalingen van deze verordening van overeenkomstige toepassing zijn. Artikel 6 Inwerkingtreding Dit artikel behoeft geen nadere toelichting. Artikel 7 Citeertitel Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.