VZW HOUVAST Een houvast wanneer je voor de opvoedingstaak van je kind(eren) alleen komt te staan.

Transcriptie

1 VZW HOUVAST Een houvast wanneer je voor de opvoedingstaak van je kind(eren) alleen komt te staan. Zoek Zoeken Uitgebreid zoeken Eindelijk praten Moderator: hvadmins Plaats een reactie Doorzoek dit onderwerp Zoeken 47 berichten Pagina 1 van 3 1, 2, 3 Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=426356) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=426356) Eindelijk praten (#p426356) door » za 28 maart, :11 Eindelijk, eindelijk, eindelijk heeft mijnen oudste ook 'ns zijn mond open gedaan tegen zijn mama. Het is al een tijdje aan de gang dat hij en ook zijn kleine broer laten merken dat ze de scheiding niet leuk vinden. Een moeilijke zaak want ik was ook van mening dat er andere oplossingen mogelijk waren maar dat is voorbij. Ik probeer hen dat zo goed en kwaad mogelijk uit te leggen. Vorig weekend zij de oudste opeens dat hij vond dat hij me te weinig zag. Beetje raar want ze wonen hier elk weekend en de woensdagavond maar toch. Krijg ik vanmorgen een mail van mijn ex dat ik mijn kinderen hun medelijden misbruik. Blijkt dat de oudste gisteren ook tegen mijn ex gezegd heeft dat hij meer bij mij wil zijn. Normaal gezien komen de jongens op eigen kracht naar hier maar aangezien de ronduit beledigende aard van de mail ben ik de jongens gaan halen. Kon ze in mijn gezicht nog eens herhalen wat ze schreef. Het was een pak minder. Ik begrijp dat het voor haar effe slikken is vanwege de oudste zijn vraag maar dat hoort er nu eenmaal bij. Ik ben echt tevreden dat hij eindelijk ook z'n mond eens heeft opengedaan tegen z'n mama. Het werd tijd. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=426361) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=426361) (#p426361) door miriam» za 28 maart, :04 kinderen blijven niet zwijgen he peter. ooit valt alles van zich af. Hebben zij het inzicht. Doen ze voor jou de vele vragen oplossen die je nog had of zou hebben. Bij jou is dat wel heel vroeg he maat zal je wel deugd gedaan hebben.

2 ik heb er langer op moeten wachten,maar toen kon ik wel huilen van geluk. Want ik denk dan dat je dan maar pas aan een verwerking voor jezelf kunt beginnen. als de kinderen het snappen. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=426419) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=426419) (#p426419) door » zo 29 maart, :41 Deugd gedaan is een groot woord. Ik ben al tevreden dat ze ook tegen hun mama praten over wat hen bezig houdt. De mail die ik kreeg na dat ik de jongens was gaan halen was weer een heel andere ex dan die een half uurtje eerder voor mijn neus stond. Kwetsend, vernederend, pijnlijk en gedelete... Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=426449) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=426449) (#p426449) door miriam» zo 29 maart, :37 ja deugd gedaan ge verstond mij wel he een gevoel verwoord krijgen is niet gemakkelijk. kinderen die het eindelijk kunnen plaatsen is mss beter gezegd. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=426450) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=426450) (#p426450) door prutske2005» zo 29 maart, :41 Peter schreef:de mail die ik kreeg na dat ik de jongens was gaan halen was weer een heel andere ex dan die een half uurtje eerder voor mijn neus stond. Kwetsend, vernederend, pijnlijk en gedelete... Peter, vaak is dat natuurlijk een eerste, impulsieve reactie. Ik kan me best voorstellen dat het bij je ex even hard aankwam en dat ze de neiging had om dan maar meteen uit te halen (ik heb het ook ooit gedaan, vandaar. Intussen heb ik geleerd om het even te laten bezinken of elders eerst te ventileren, en daar voel ik me een pak beter bij). Het is best moeilijk hé jong, dat aftasten en zoeken naar een andere invulling van de ouderrol, de manier waarop je best met elkaar omgaat... In elk geval is het positief dat de oudste praat en zegt wat hij wil. Hopelijk vinden jullie een manier om hem daarin tegemoet te komen. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=426453)

3 Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=426453) (#p426453) door miriam» zo 29 maart, :45 een scheiding verwerken is vraagt aan iedereen tijd,en bij vele veel tijd. Vooral bij kinderen die hun gevoelens eerder verstoppen. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=426502) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=426502) (#p426502) door » zo 29 maart, :52 prutske2005 schreef:vaak is dat natuurlijk een eerste, impulsieve reactie Een beetje al te vaak. Telkens ik durf aangeven dat het misschien niet allemaal rozegeur en maneschijn is. Zoals ik aangaf hou ik zo veel mogelijk mijn mond maar als de jongens zelf aangeven dat ze de dingen anders willen is dat steevast ik die de kinderen mis- of gebruik en dat ben ik beu. Communicatie over de kinderen is een must maar enkel de positieve kanten bekijken is tijdverlies. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=427018) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=427018) (#p427018) door jolien» wo 01 apr, :48 Zie haar reactie als onmacht, peter. Ze voelt zich persoonlijk aangevallen, bekritiseerd door haar kinderen. Zal nie aan de jongens liggen, misschien eerder aan je ex die weinig zelfvertrouwen heeft? Of voelt ze aan dat jij er op een andere manier 'staat' voor de kinderen dan zij? Eens je dat door hebt, kan je zo'n mails mss beter plaatsen. Zou denken: niet te rap reageren. Zie de emotie achter die woorden, en weten dat je jongens zich zo goed voelen bij jou, kan je alleen maar een goe gevoel geven... Mijn ex probeert ook vaak me uit m'n tent te lokken. Ik heb het direct door, en ga er niet meer op in. Soms zo moeilijk, want ook bij mij gaat de temperatuur dan de hoogte in, maar ik heb al gemerkt dat enkel en alleen maar op de inhoud, de 'feiten' inspelen, en niet ingaan op alles wat 'interpretatie 'is van zijn kant, hem heel onzeker maakt. Hij krijgt de negatieve aandacht dan even niet, frustrerend voor hem. Uiteindelijk kom je er achteraf zoveel 'beter' uit als jij diegene bent die zich niet laat verleiden tot opgedraaide reacties... Nu ja, lukt bij mij ni altijd hoor Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=427021) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=427021)

4 (#p427021) door » wo 01 apr, :14 jolieen schreef:nu ja, lukt bij mij ni altijd hoor Ik ken er nog zo éne Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432241) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432241) (#p432241) door » vr 08 mei, :54 jolieen schreef:eens je dat door hebt, kan je zo'n mails mss beter plaatsen. Zou denken: niet te rap reageren. Zie de emotie achter die woorden, en weten dat je jongens zich zo goed voelen bij jou, kan je alleen maar een goe gevoel geven... De mails zijn achterwege gebleven, behalve een akkefiet, maar bij de jongens is het nog niet veranderd en ik weet echt niet meer hoe ik hen kan helpen. Woensdagavond lag de oudste te huilen in z'n bed. Weer dezelfde vraag om meer bij mij te zijn maar dat is gewoon onmogelijk met mijn voltijdse job. Ik vraag er niet naar maar me wel af wat daar toch de reden voor kan zijn. Ik vertel heel eerlijk dat ik ronduit angst heb van de reactie als ik het zou vragen aan de enige die me daar een antwoord zou op kunnen geven. Bedankt aan de persoon van HV die gisteren een stuk van de lunchpauze heeft besteed om even met mij te telefoneren. Je woorden hebben goed gedaan en je raad neem ik ter harte. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432269) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432269) (#p432269) door prutske2005» vr 08 mei, :15 Peter, mijn jongens wilden ook graag meer bij hun papa zijn, dat lijkt me alleen maar logisch toch? En dat heeft niets te maken met het feit dat de ander het minder goed doet, of anders of... maar alles met het gemis van de papa die tot dan een constante was in hun leven. Kan je niets eens bekijken of het echt niet lukt met jouw job? Er zijn zoveel werkende ouders, die hun kinderen toch bij zich hebben. Onze zonen gaan bijvoorbeeld elke woensdagavond, en de ene week van woensdagavond tot maandagmorgen naar hun papa. Op donderdag komen ze na school meestal naar huis omdat ze dan naar de sportclub gaan, en brengen we hen later naar hun papa. Misschien kan je hen vragen hoe zij het zien, en hen laten mee zoeken naar een oplossing? Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432270) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432270)

5 (#p432270) door » vr 08 mei, :32 prutske2005 schreef:misschien kan je hen vragen hoe zij het zien, en hen laten mee zoeken naar een oplossing? Dat probeer ik zo veel mogelijk te doen maar meer tijd met hen doorbrengen gaat niet. Ik moet echt niet afkomen met de vraag om bv. 4/5 te gaan werken. Dat is uitgesloten in onze KMO. Trouwens, het leven is echt wel een pak duurder geworden sinds ik alleen de rekeningen en het huishouden betaal. Ach, het enige dat ik écht graag zou willen is dat ze even graag bij hun moeder zijn als bij mij. Dat ze gelukkig zijn bij haar. Da's toch niet teveel gevraagd? Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432275) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432275) (#p432275) door Satur9» vr 08 mei, :52 prutske2005 schreef:peter, mijn jongens wilden ook graag meer bij hun papa zijn, dat lijkt me alleen maar logisch toch? En dat heeft niets te maken met het feit dat de ander het minder goed doet, of anders of... maar alles met het gemis van de papa die tot dan een constante was in hun leven. Ik wilde al iets gelijkaardigs schrijven. Bekijk het maar een poosje, en zie of het niet gewoon 'gemis' is... en laat je jongen(s) huilen als ze daar nood aan hebben. Zonder téveel vragen te stellen: geef hen wel het gevoel dat je er bent voor hen op die momenten. En dan komen ze misschien wel los. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432281) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432281) (#p432281) door miaauw» vr 08 mei, :28 Ach, het enige dat ik écht graag zou willen is dat ze even graag bij hun moeder zijn als bij mij. Dat ze gelukkig zijn bij haar. Da's toch niet teveel gevraagd? de vraag van je oudste wil niet zeggen dat het niet zo zou zijn, en ik vind het eerlijk gezegd een steek onder water naar je ex, die hier toch ook gekend is van voordien. Sorry maar dit merk ik meer en meer op in je schrijfsels en het was me tussen neus en lippen door ook al gezegd door mensen die de vorige "scheiding" meemaakten.

6 Werk eerder aan jezelf, dan te werken aan het beeld wat je hebt van je ex, want volgens mij is er daar niks mis. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432286) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432286) (#p432286) door » vr 08 mei, :49 miaauw schreef:werk eerder aan jezelf, dan te werken aan het beeld wat je hebt van je ex, want volgens mij is er daar niks mis. Ik weet wat ik meemaak en hou me zo veel als mogelijk op de vlakte over mijn ex. Wil je per sé tussen de regels lezen, mij niet gelaten. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432288) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432288) (#p432288) door prutske2005» vr 08 mei, :22 Peter schreef: prutske2005 schreef:misschien kan je hen vragen hoe zij het zien, en hen laten mee zoeken naar een oplossing? Dat probeer ik zo veel mogelijk te doen maar meer tijd met hen doorbrengen gaat niet. Ik moet echt niet afkomen met de vraag om bv. 4/5 te gaan werken. Dat is uitgesloten in onze KMO. Trouwens, het leven is echt wel een pak duurder geworden sinds ik alleen de rekeningen en het huishouden betaal. Ach, het enige dat ik écht graag zou willen is dat ze even graag bij hun moeder zijn als bij mij. Dat ze gelukkig zijn bij haar. Da's toch niet teveel gevraagd? Dat ze meer bij jou willen zijn, betekent toch niet dat ze minder graag bij hun moeder zijn? Ik heb hier net hetzelfde meegemaakt, en met mijn kwaliteiten als mama had dat niets te maken. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432291) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432291) (#p432291) door emmy2» vr 08 mei, :27 Peter schreef: Ach, het enige dat ik écht graag zou willen is dat ze even graag bij hun moeder zijn als bij mij. Dat ze gelukkig zijn bij haar. Da's toch niet teveel gevraagd?

7 ik hoop dat je nu niet gaat vinden dat ik tussen de regels lees. Maar ik vroeg me gewoon af waar je dit uit afleid? Het zou toch bv. ook kunnen zijn dat hij daar even goed wel eens huilend in zijn bed ligt omdat hij haar meer zou willen zien? Misschien niet zo waarschijnlijk omdat hij haar in de praktijk al meer ziet... maar als je nu de regeling zou omdraaien, zou dat toch best kunnen. Ik weet van mijn kinderen dat ze verdriet hadden om mij als ze bij de papa waren, en omgekeerd om hem als ze bij mij waren (nu nog hoor, maar het is milder en gaat niet meer met tranen gepaard), en vermits het bij ons 50/50 was van in begin vond ik dat niet meer dan logisch. Ik heb me nooit beledigd gevoeld als ze hun papa misten. Het verschil was dat hij met dat verdriet minder goed kon omgaan, en dat dus bij mij het verdriet van beide zaken vaker naar boven kwam. Ze huilden dus wel eens om het gemis aan hem, maar ook om het gemis dat ze aan mij geleden hadden de week tevoren. Of ze het nu tonen of niet, of ze nu maar één van de twee tonen, of het maar AAN één van de twee tonen... je mag er vanuit gaan dat ze hoedanook verdriet hebben om jullie allebei, niet? Dat hoort er toch gewoon bij? En dat kan je niet wegnemen, je kan alleen hopen dat het meer en meer een plaatsje krijgt en milder wordt? Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432303) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432303) (#p432303) door » vr 08 mei, :12 Bedankt Emmy, ik vind niet dat je tussen de regels leest, om het zo mooi te verwoorden. Dit geeft hoop. Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432353) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432353) (#p432353) door Chicken» vr 08 mei, :52 Weet je de ware reden, Peter, waarom de oudste huilt en meer tijd bij jou wil zijn? Zou het eventueel niet kunnen dat ze jouw verdriet en misschien eenzaamheid zien, terwijl ze dat bij mama niet zien? J. heeft net hetzelfde ook een tijd gehad wanneer haar papa zich niet goed en eenzaam voelde en ze het gevoel had dat papa "alleen" was zonder haar, terwijl mijn gevulde sociale leven haar helemaal niet dat gevoel gaf. Toen zei ze letterlijk dat zij alles was wat papa had en had ze een soort verantwoordelijkheidsgevoel tgv hem. Voor haar heel logisch. mama =ok, papa= niet ok, dus daar ben ik nodig want anders is papa helemaal "alleen". Meld dit bericht (./report.php?f=119&p=432363) Antwoord met een citaat (./posting.php?mode=quote&f=119&p=432363) (#p432363) door » za 09 mei, :45 Chicken schreef:weet je de ware reden, Peter, waarom de oudste huilt en meer tijd bij jou wil zijn?

8 Sinds gisterenavond is er een groot stuk duidelijker geworden. Mijn ex had, toen ze het eerst vernam, zoiets van "Jij gebruikt je zelfmedelijden" om de jongens te paaien. Gisteren vertelde de oudste me heel effe dat het de manier van omgaan met elkaar is. Hoewel we, ongeveer, dezelfde principes hebben qua opvoeding ben ik veel zachter in de omgang. Hier geen gecommandeer maar wel afspraken. Er kruipt meer tijd in omdat je regelmatig moet communiceren maar het bespaart een hoop gebrul en geruzie. Ik hoop dat het wennen zal worden en geen vertrek met slaande deuren als ze wat ouder zijn. Denk nog 'ns na over mijn onderschrift? Geplaatst na 3 uren 56 minuten 32 seconden: Nog even voor alle duidelijkheid. Ik voel me niet eenzaam, ik heb gewoon minder nood aan sociaal contact. Mijn verdriet kanaliseer ik hier of tegen andere volwassenen. Met de kinderen maak ik er steevast een zo leuk mogelijke tijd van. Vandaag hebben ze voor 't eerst geprobeerd samen te douchen. Da's gelukt, het was tof om zien hoe ze elkaar's rug stonden te wassen en de douchecel is nog heel. Volgende Geef de vorige berichten weer: Alle berichten 6 Sorteer op Berichtdatum 6 Oplopend 6 Ga Plaats een reactie 47 berichten Pagina 1 van 3 1, 2, 3 Keer terug naar Kinderemoties Ga naar: Kinderemoties 6 Ga Wie is er online Gebruikers op dit forum: Bieke, logocom en 0 gasten Powered by phpbb 2000, 2002, 2005, 2007 phpbb Group phpbb.nl Vertaling