Veerkracht. Bezoek Vredesweek afgezegd

Transcriptie

1 Rondzendbrief nummer 73 - oktober 2012 de rondzendbrief verschijnt 3 tot 4 maal per jaar Neve Shalom Wahat al-salam Veerkracht Ed Dumrese had op zich genomen om voor deze rondzendbrief het hoofdartikel te schrijven. Met het verschrikkelijke nieuws (zie pagina 4 In Memoriam ) van het overlijden van Ahmad en zijn zoon Adam nog vers in het geheugen, laat hij zijn gedachten de vrije loop over de tegenslagen die het dorp dit jaar te verwerken heeft gekregen. Tegelijkertijd ziet hij ook de veerkracht van de bewoners en hun wil om door te gaan. Vorig jaar heeft de Nederlandse vriendenstichting (in samenwerking met verschillende partners) tijdens de Vredesweek bezoek gehad van Abdessalam Najjar (Palestijn en bewoner van NSWAS van het eerste uur) en Adi Frish (een jonge Joodse vrouw van de tweede generatie). Ze hebben vele lezingen en workshops verzorgd. Kort daarna hebben Thijs, Jan en ik Abdessalam nog tijdens de AGM (de algemene jaarlijkse vergadering van de Vriendenstichtingen) in zijn werkveld gezien, het Pluralistic Spiritual Centre, waaraan hij leiding gaf. Kort daarna is hij aan een hartstilstand overleden. Voor het dorp (en de vriendenstichtingen) was het verlies van deze uiterst inspirerende man een grote klap en velen vroegen zich hoe het nu verder moest. In het afgelopen jaar kreeg het dorp te maken met aanslagen, waar autobanden kapot gestoken, auto s beschadigd en de muren van de school met zeer bedreigende leuzen beklad werden. Nu moet het dorp de tragische dood verwerken van de directeur van de School for Peace, maar vooral familielid, medebewoner en vriend: Achmad Hijazi en zijn zoon Adam. Wat mij bij al deze gebeurtenissen opvalt, zijn de ongelooflijke veerkracht en het doorzettingsvermogen van het dorp. Bewoners vangen elkaar warm op en helpen elkaar door de moeilijke tijd. Ook dit maakt het dorp tot wat het is. (Solidariteits- en herdenkings)bijeenkomsten worden georganiseerd. Altijd met speciale aandacht voor de kinderen. Mijn gedachten gaan dan naar de mensen die achter blijven en door (moeten) gaan. Wat dat laatste betreft denk ik, naast de directe familieleden, aan Nava Sonnenschein. Ze is een zeer doelgerichte, vasthoudende en deskundige vrouw en was samen met Achmad de drijvende kracht van de School for Peace. Op 4 juli jl. heb ik haar in Amsterdam voor het laatst ontmoet waar ze (lees verder op pagina 3) Nava Sonnenschein (links) en Achmad Hijzad (rechts) in gesprek met Jan Peters en Thijs Kolster van de Nederlandse Vriendenstichting tijdens de laatste AGM in de School for Peace Bezoek Vredesweek afgezegd Tijdens de vredesweek 2012 zou er een delegatie in Nederland zijn om lezingen te geven. We waren in een vergevorderd stadium met een uitgebreide serie bijeenkomsten. Ahmad Hijazi was één van de twee sprekers. Na zijn tragische dood is in overleg met het dorp besloten om de lezingencyclus niet door te laten gaan. De impact in het dorp en bij ons is te groot. Ook wilde het bestuur uit piëteit voor de nagedachtenis aan Ahmad niet doorgaan met de voorbereidingen. Geprobeerd wordt over enige tijd in overleg met het dorp een nieuwe datum te vinden. Het bestuur 1 - n u m m e r o k t o b e r

2 Reactie van een donateur op onze oproep. In de vorige rondzendbrief zijn onze donateurs opgeroepen om te schrijven over hun NS/WaS-ervaring. Daar is meteen op gereageerd! Hoe lang is het geleden dat iemand mij attendeerde op een uniek dorp in Israël? Door allerlei andere bezigheden verdween dit dorp uit mijn gedachten.om het kort te houden. Geheel onverwacht kwam dit unieke dorp weer in beeld. Ik ging er maar eens voor zitten en zo is het gekomen.ik abonneerde me op de Rondzendbrief. Voor het verschijnen van de novelle: De Staat Palestina uitgeroepen 14 mei 2048 besloten Mohammed en ik om de royalities over te maken aan de Nederlandse Stichting: Vrienden van Neve Shalom/Wahat al Salam. Een mooie gelegenheid om dit dorp te gaan bezoeken en ze te verblijden met een cheque van euro. Ik was gewonnen voor dit dorp en wist geld los te krijgen voor een project dat tot doel heeft meer vrienden te werven voor deze vriendenstichting. Ik geef toe dat ik bevooroordeeld ben wanneer ik stel dat ik vooral gegrepen werd door een optimisme waar profeten over spreken. Die spraken over wat volgens onze menselijke logica niet mogelijk is. Die ons ook vandaag onderwijzen dat het onmogelijke wel degelijk mogelijk is.niet onze menselijke logica zal doorslaggevend blijken te zijn, maar de hoop en onze strijd tegen beter weten in. Er zijn in Israël meerdere projecten die zich inzetten om te komen tot een situatie die indruist tegen het gangbare denken en doen. Zelf geloof ik dat al die projecten ons de ogen kunnen openen dat de droom van vrede werkelijkheid kan worden, sterker: zal worden. Israël, het land waar de volkeren samen zullen leven tot voorbeeld van de gehele wereld. Israël, geen Joods land, maar het land van alle volkeren. Jeruzalem niet de stad met een Joodse tempel, maar een bedehuis voor alle volkeren waar wij vandaag geen weet van hebben. Een tempel waar de Jood zich Joods en thuis voelt, zoals ook de christen en de moslim zich daar thuis voelt en zich bevestigd weet. (lees verder op pagina 5) Colofon De rondzendbrief is een uitgave van de stichting vrienden van Neve Shalom/Wahat al-salam. Hij wordt 4 maal per jaar gratis toegezonden aan alle begunstigers van de stichting en aan alle belangstellenden voor het werk van het dorp Neve Shalom/Wahat al-salam in Israel. Nu ook Latrun doelwit. Stichtingsbestuur Jan Peters, voorzitter Maaike Lok-Funcke, secretaris/penningmeester Thijs Kolster, lid Ed Dumrese, lid Sheila Gogol, lid Comité van aanbeveling Prof. Dr. Simon Schoon, Amersfoort Rabbijn Awraham Soetendorp, Den Haag Prof. Dr. Anton Wessels, Amsterdam Adressen Secretariaat Kruisweg 1103, 2131 CV Hoofddorp Tel.: lok-funcke@hetnet.nl Rekeningnummers van de Stichting Giro: Redactieadres rondzendbrief Maaike Lok-Funcke Kruisweg 1103, 2131 CV Hoofddorp lok-funcke@hetnet.nl Internetsites Neve Shalom/Wahat al-salam In de vorige rondzendbrief is melding gemaakt van de aanval in Neve Shalom/ Wahat al-salam. In deze brief is een artikeltje opgenomen waaruit blijkt hoe met name de kinderen zijn omgegaan met dit incident. Nu blijkt dat onlangs ook het klooster van Latrun doelwit is geweest van vandalen. De deur van het klooster is in brand gestoken en de muren zijn beklad, net als in het dorp. Vader Loui, abt van het klooster vertelt: Een van de monniken die boven de toegangsdeur zijn kamer heeft, ontdekte om 3.30 uur de Tekst op de muur:namen van steden op de Westelijke Jordaanoever brand en heeft ons allemaal gelijk wakker geschreeuwd. Ik ging naar buiten en zag dat de hele deur in brand stond. De monnik heeft meteen geblust met de brandblusser. Als hij dat niet gedaan had, was de hele deur in vlammen opgegaan Op de muren stonden de namen geklad van steden op de Westelijk Jordaanoever. Ook stonden er leuzen op die beledigend zijn voor de christelijke godsdienst: Jezus is een aap. Ook een geparkeerde auto is beschadigd. Vader Loui: Ik weet dat er spanningen zijn maar ik begrijp niet waarom wij doelwit zijn. We zijn christenen en proberen alles met de liefde die Christus ons geleerd heeft, te bejegenen. Het is jammer dat sommige mensen niet bereid zijn te leven met andersdenkenden en andersgelovigen. Tekst op de muur:jezus is een aap 2 - n u m m e r o k t o b e r

3 (vervolg van pagina 1) ter gelegenheid van een conferentie was. We spraken vooral over de nieuwe strategie van het Peace College met het doel om veel meer dan voorheen, beroepsgroepen naar de workshops te krijgen. De basisgedachte waarmee zij en Achmad begonnen zijn, was om verantwoordelijke sleutelberoepen met een eigen beroepsethos te benaderen en gezamenlijk te trainen: advocaten, journalisten, artsen, etc. In de rechtbanken, in de media en op vele andere werkterreinen is een houding van wederzijds respect en vreedzame co-existentie van groot belang voor het functioneren van deze instituten over de Palestijns- Israelische tegenstellingen heen. Al in de marge van de laatste AGM in Israël had de Nederlandse delegatie de mogelijkheid om met Nava Sonnenschein en Achmad te overleggen over de toekomst van de School for Peace en het Peace College. De Nederlandse Vriendenstichting steunt het nieuwe initiatief van het Peace College als logisch verlengde van de School for Peace. Thijs, Jan en ik hebben er op aan gedrongen om de door een Amerikaanse donor gestichte bibliotheek (Fred Segal Friendship Library) te gebruiken voor de activiteiten van het Peace College. Er waren nog veel problemen met het pand omdat het niet aangesloten was op water en elektriciteit. Nava vertelde mij in Amsterdam over de voortgang die ze met behulp (van o.a. de vriendenstichtingen) heeft geboekt. Ik was zeer onder de indruk hoe, ondanks de uiterst ontmoedigende financiële situatie die mede door de financiële crisis nog eens verslechterd is, vooruitgang geboekt is. Bij Nava zie ik een sterkte overtuiging van de eigen boodschap en grote vastberadenheid om dit in de School for Peace en het Peace College uit te dragen. Eyas Shbeta Het Peace College is dit jaar in samenwerking met de Amerikaanse Vriendenstichting van start gegaan. De doelstelling is om "peace-builders" op te leiden en te trainen. Dit gebeurt door ervaringen met de praktijk van conflictreductie en vredeswerk uit de regio te onderbouwen met de nodige theoretische modellen. De colleges moeten de studenten op een unieke wijze vaardigheden en inzichten geven in problemen binnen een groep - ontleend aan de eigen ervaringen en de dagelijkse realiteit van het Palestijns-Israëlisch conflict. Tot nu toe is er alleen samenwerking met Amerikaanse universiteiten. De Nederlandse Vriendenstichting heeft onlangs besloten om samen met de andere vriendenstichtingen universiteiten in Europa te vragen samen te gaan werken met het Peace College. Daarmee hopen we de komende jaren de verworven kennis te borgen en verder uit te kunnen dragen. Nu Achmad plotseling is overleden voelt het als morele plicht om Nava Sonnenschein en de andere betrokkenen te steunen om zijn gedachtegoed veilig te stellen en verder uit te dragen. Wie eveneens in mijn gedachten komt, is Eyas Shbeta. Hij is Palestijn en de burgemeester (general manager) van het dorp. Hij staat voor een uiterst moeilijke opgave. Ik heb Eyas eind mei ontmoet bij een ledenvergadering van het European Network Places of Peace waar NS/WAS voornemens is om lid van te worden. Hij woont al 32 jaar in het dorp met zijn vrouw Evi Guggenheim. Hij is nu vier jaar burgemeester en herkozen voor de komende periode. Hij staat in deze jaren vooral voor de gevolgen van de economische crisis die er toe leiden dat de Vriendenstichtingen minder geld kunnen sturen. Overigens tot nu toe met uitzondering van de Nederlandse Vriendenstichting die door de trouwe achterban van donateurs nog steeds in staat is om de toezeggingen aan het dorp na te komen. Eyas geeft in het gesprek aan dat hij de laatste vier jaar vooral voor een groot financieel probleem stond. Hij zag dat het hotel in NS/WAS de afgelopen jaren gelukkig aanvullende inkomsten opleverde om door te kunnen gaan. Om enkele structurele problemen het hoofd te kunnen bieden denkt hij eraan om zowel het hotel als ook het dorp uit te breiden. Zijn ambitie is om in de komende 10 jaar het aantal families van 34 naar 150 te laten groeien. Voor het benodigde land zijn er gesprekken met het klooster van Latrun, waarvan de oprichter Bruno Hussar ca. 42 jaar geleden het land voor een symbolisch bedrag heeft gekregen. Toen ik met hem sprak, vertelde hij hoe zeer het verlies van Abdessalam hem raakte en welke zware klap dit voor het dorp is. Maar op mijn vraag of hij dacht, dat het dorp met het wegvallen van de eerste generatie zou veranderen, was hij zeer stellig in zijn ontkennend antwoord. Hij durfde dat te doen omdat hij ziet hoe de jongere generatie zich ontwikkelt en aangeeft later weer terug te (willen) komen om in NS/WAS te wonen. Uit de gesprekken met Nava en Eyas vallen vooral het uithoudingsvermogen en de toewijding op waarmee aan de uitdagingen voor het dit Vredesdorp gewerkt wordt met het doel het Palestijns-Israelische conflict eens te overwinnen. Ik wens hen en de overige bewoners veel kracht voor de toekomst. Uitbreidingsplannen NSWAS 3 - n u m m e r o k t o b e r

4 In memoriam Ahmad en Adam Hijazi Eind augustus bereikte ons vanuit NSWAS het verschrikkelijke bericht dat Ahmad Hijazi bij een auto-ongeluk tijdens zijn vakantie in Afrika was verongelukt. Ook zijn jongste zoon Adam overleefde het ongeluk niet. Zijn vrouw Maram overleefde het wel. De oudste zoon Issam was thuis in NSWAS achtergebleven. Een groot persoonlijk drama, waarbij een gezin bruut uit elkaar is gerukt. Onze gedachten gaan dan ook eerst uit naar Maram en Issam die met het verlies van hun echtgenoot en vader en hun zoon en broer moeten verder leven. Het maakt ons voor even heel stil. En omdat enkelen van ons juist op dat moment op vakantie waren, was het besef van de nabijheid van de eigen familie nog sterker. Ook het dorp is hard getroffen door dit verlies. De persoonlijke verbondenheid binnen een gemeenschap als NSWAS, maakt de verslagenheid groot. Een kind krijgt niet de kans om zijn dromen te leven en een man wordt veel te jong uit hun en ons midden weg gerukt. Dit gezin was al op jonge leeftijd naar NSWAS gekomen en behoorde tot de grondleggers van het dorp. Ahmad was een warm, open en zeer geïnspireerd mens. Altijd bezig met wat er mogelijk moest zijn om de filosofie van NS/WAS verder te brengen en te verspreiden. Hij geloofde in de weg van NS/WAS, vreedzaam samenleven ongeacht de politieke oplossing. Hij bekleedde diverse functies binnen de School for Peace en het bestuur van het dorp, was hoofd van de communicatieafdeling, jongste burgemeester ooit en hield zich de laatste tijd bezig naast zijn werk voor de School for Peace met het Peace College. Los van deze functies was hij een mens die vooruit wilde en daar constant Ahmad en Adam met mensen samen aan wilde werken. In het dorp geliefd maar daarbuiten zeer zeker ook. Als Nederlandse Vriendenstichting mochten we hem meerdere keren in Nederland ontvangen voor lezingen. De laatste keer was dat samen met Noam Shuster en mogelijk hebben lezers van dit bericht nog warme herinneringen aan de verhalen en workshops die Ahmad destijds heeft gegeven. En hij zou in het kader van de vredesweek in september weer komen. Alles was zo goed als geregeld Zelf verlies ik met Ahmad een vriend op afstand. Maram en hij zijn in ons gezin te gast geweest en de gesprekken die we hadden waren open en bijzonder bevlogen. We deelden een verlangen, een hoop naar betere tijden en het absolute geloof dat het verbinden van mensen de weg is naar vrede. Onze contacten waren niet talrijk maar altijd was het, wanneer we elkaar weer zagen, alsof de tijd gewoon even had stilgestaan. De draad werd moeiteloos opgepikt. In een mail naar één van de Amerikaanse vrienden schreef ik dat het mooi zou zijn al we iets van Ahmads inspiratie in ons dragen en door kunnen geven, Daarmee doen we hem en ook Adam het meeste recht. En voor het overige rest ons even slechts de stilte. Namens de Nederlandse Vriendenstichting Thijs Kolster, bestuursvoorzitter a.i. Rapport Primary School. Ten behoeve van de vriendenstichtingen heeft Anwar Daoud, directeur van de Primary School, aan het einde van het schooljaar een verslag geschreven over het afgelopen jaar. Een samenvatting treft u hierbij aan. Algemeen Het was een goed jaar, betoogt Anwar. De resultaten van de leerlingen waren heel goed, zelfs nog beter dan vorig jaar. Ook in sociaal opzicht gaat het goed. De leraren stimuleren hun Joodse en Palestijnse leerlingen van binnen en buiten het dorp vaker bij elkaar thuis te komen. Daar wordt zelfs vervoer voor geregeld! Volgend jaar zal geëxperimenteerd worden of dat ook lukt met het vieren van de wederzijdse feesten. Inschrijving Momenteel bezoeken 172 leerlingen de Primary school en 35 de kleuterschool. Van de leerlingen is 45% Arabisch en 55% Joods; 45% zijn meisjes en 55% jongens. Van het totaal aan leerlingen wonen er 35 in het dorp; de rest komt van buitenaf. Voor het volgend schooljaar worden 32 tot 34 kinderen in de eerste klas verwacht. In het dorp wonen op dit moment geen kinderen in de kleuterschoolleeftijd. Diversiteit van leerlingen In sociaal-economisch opzicht is de groep leerlingen zeer divers. De kinderen komen uit 20 verschillende steden, waaronder de sociaal arme wijken van Lod en Ramle maar ook wij- (lees verder op pagina 6) 4 - n u m m e r o k t o b e r

5 Na de inval In de vorige rondzendbrief is melding gemaakt van de inval in het dorp. Daarbij zijn autobanden lek gestoken en is de muur van de school beklad. Wat er daarna gebeurd is, vertellen we u hierbij. opgeroepen om medeleven betuigen. Uit krantenberichten werd duidelijk dat het hoofd van de politie heeft beloofd zijn best te doen om te zoeken naar de schuldigen. Geprobeerd zal worden om schadeclaims in te dienen bij de staat. Dat kan als aangetoond kan worden dat het om "vijandige daden gaat. Door verschillende vriendenstichtingen, waaronder de Nederlandse, is een protestbrief geschreven aan de Israëlische ambassadeurs in het eigen land. Daarop is, althans waar het de Nederlandse situatie betreft, nog geen reactie gekomen. Zo zag het eruit na de inval Algemeen Er is veel aandacht geschonken aan het incident zowel nationaal als internationaal. Elk nieuwsprogramma in Israel heeft er melding van gemaakt. Internationaal werd het opgepikt door de AP en AFP-persbureaus als ook door veel invloedrijke kranten over de hele wereld. Het dorp heeft veel steunbetuigingen uit binnen- en buitenland ontvangen. De school heeft naar aanleiding van het incident bezoek gehad van vertegenwoordigers van organisaties zoals bijvoorbeeld van : 1. Tag Mayir, een organisatie die uit solidariteit bezoeken aflegt na situaties als deze;. 2. De Sikuy organisatie; 3. Het oudercomité van de Hand in Hand tweetalige school in Jeruzalem. De Hand in Hand groep vertelde over zijn eigen ervaring van slachtoffers van 3 soortgelijke aanvallen en zijn antwoorden daarop. De leraren van de school in NS/WaS beschreven de reacties van de kinderen en hoe de leraren daarmee zijn omgegaan. Zes leden van de Knesset hebben om een discussie verzocht over zowel de gebeurtenissen in NS/WaS als om soortgelijke voorvallen in Yad Vashem. Vanuit het dorp is een vertegenwoordiging gestuurd naar deze discussie in de Knesset. Er was geen officiële reactie of steunbetuiging van de minister van Onderwijs of de regering. De schoolinspecteur greep een routinebezoek aan om een aantal bemoedigende woorden uit te spreken. Het hoofd van de Mateh Yehuda Regionale Raad is Dit hebben de kinderen er van gemaakt Er zijn nog meer tekeningen gemaakt die dag. Op de school : Hoewel de slogans zo goed mogelijk van de schoolmuren waren gewist voor de start van de school op zondagochtend, wisten de kinderen allemaal goed wat er gebeurd was. Jonge kinderen nemen bedreigingen zoals "Dood aan de Arabieren" zeer serieus en hebben moeite met het begrijpen waarom iemand zoiets zou zeggen. Sommige kinderen reageerden dan ook met verdriet of verbijstering. De leraren zijn de hele dag met de kinderen bezig geweest om hen te laten praten over het incident en hen gerust te stellen. De ouders van de school hebben het initiatief genomen om over de leuzen op de schoolmuur samen met de kinderen een kunstwerk te maken als geweldloze reactie op het incident. Bij de tekening stond de tekst We will live together. Na het schilderen is een partijtje voetbal gespeeld en is er voor iedereen een barbecue georganiseerd. (vervolg van pagina 2) Net zomin als wij weet hebben hoe het lam zich nestelt naast de wolf; en hoe de wapens gesmeed worden tot ploegijzers. Het opvallende van dit dorp is dat het niet bewoond wordt door vrome Joden, christenen en moslims. Dat is al boeiend vanaf het begin, dat niet-vromen de diepgelovige Bruno Hussar geloofden en hem volgden om een droom te helpen verwezenlijken. Dit omdat de profeten onderwezen dat dromen er niet zijn om te blijven dromen, maar om aan de slag te gaan. Het recht zal in de woestijn wonen en de gerechtigheid zal op het vruchtbare veld verblijven. De woestijn, niemandsland, daar werd ook de Thora gegeven en daar zal het recht wonen. Niet het recht van de sterkste, maar het recht dat mensen beschermt. Niet het recht van eigen volk 5 - n u m m e r o k t o b e r eerst, maar het recht dat niet buigt voor onrecht. Op basis van woestijnrecht kan gezamenlijk gebouwd worden, door Jood, christen en moslim aan vruchtbare velden waar de gerechtigheid op rust. Neve Shalom/Wahat al-salam getuigt dat het kan en daarom hoop ik dat dit unieke dorp meer en meer bekendheid zal krijgen. Binjamin Heyl

6 (vervolg van pagina 4) ken waar welgestelde families wonen. Er is extra begeleiding nodig voor leerlingen die afkomstig zijn uit wijken met een hoge concentratie van criminaliteit en geweld. Kinderen uit plaatsen als Lod ervaren dagelijks in hun woonomgeving uitingen van racisme en voor hen is het moeilijk om te wennen aan de manier waarop leerlingen en leraren met elkaar omgaan op de school. De leraren proberen hen te begeleiden en hen te stimuleren hun gevoelens te uiten. Dat is geen gemakkelijke taak voor docenten! De kinderen uit het dorp zijn assertiever en meer zelfverzekerd. Zij zijn met name degenen die het systeem binnen NS/WaS kunnen stabiliseren voor de toekomst. Personeel en werkgelegenheid Op dit moment werken er 50 personen (in totaal ongeveer 35 full-time functies) in de school. Hierbij zijn ook de management--en schoonmaakwerkzaamheden meegerekend, invalkrachten en een coördinator van de kleuterschool. De docenten vormen een goed team, zij het dat er spanning heerst over de werkgelegenheid voor het komend schooljaar. Omdat er in de afgelopen jaren geen twee eerste klassen gevormd konden worden vanwege het gebrek aan financiën, heeft dat consequenties voor het toekomstig aantal leerlingen in de hogere leerjaren. Dat betekent weer dat er minder lesuren zijn en dus dat er leraren ontslagen moeten worden. Leerkrachten worden betaald volgens de salarisschaal van het Ministerie van Onderwijs, maar zij kunnen niet profiteren van de voordelen die andere leraren in Israel hebben zoals leningen tegen een lage rente en baanzekerheid. Daarom moeten leraren die in het dorp willen werken, echt gemotiveerd zijn en achter de ideologie van het dorp staan. Nieuwe leraren moeten bijgeschoold worden in de systematiek van het onderwijs in het dorp en dat vergt naast studie van hen ook veel aanpassing. De economische protestbeweging van de zomer van 2011 heeft geleid tot nieuwe wetgeving en veranderingen in de werkgever-werknemerrelatie. Sommige van deze hebben economische gevolgen voor de school. Bijvoorbeeld, het bedrag dat de school als werkgever verplicht is te betalen aan werkende moeders sprong van NIS 35 per maand naar NIS 500 per maand. Aangezien de meerderheid van de docenten werkende moeder is, betekent dit een enorme verhoging van de salarislasten (NIS per maand). Ook voor de pensioenen moet de werkgever fors meer betalen. Betrokkenheid van ouders Vanwege het bijzondere karakter van het onderwijs, is het belangrijk om ouders nauw te betrekken bij keuzes die gemaakt moeten worden. Maar niet alleen de ouders denken mee, ook de leerlingen via hun leerlingenraad. Eén van de keuzes van dit jaar is geweest om op donderdag de laatste twee uur te besteden aan keuzevakken. De leerlingen mogen zelf bepalen welke onderwerpen worden aangeboden. Elke drie maanden veranderen de onderwerpen. Dit jaar is onder andere muziek, drama, gezondheid (project van het ministerie), sport en milieu aan de orde geweest. De leerlingen werken in gemengde groepen zowel naar leeftijd als naar bevolkingsgroep. Het project met de zogenaamde tutors is op verzoek verlengd. Tot slot In het afgelopen jaar heeft de leiding van de school Nader Abu Tamer, auteur van populaire boeken voor kinderen in het Arabisch, uitgenodigd om de school te bezoeken. Zijn bezoek werd uitgebreid gerapporteerd in de Arabische media. Dit leverde goede publiciteit voor de school op, temeer daar Nader zich lovend uitliet over de school. Hij vertelde dat de kinderen meer vragen stelden dan in andere scholen. Tevens signaleerde hij dat in het kantoor van de directeur, in plaats van de gebruikelijke diploma's aan de muur, tekeningen en schilderijen van de kinderen hingen. Hij vond dit het beste diploma van een school. 6 - n u m m e r o k t o b e r Verzoek van de penningmeester Er zijn steeds meer donateurs die via girotel of internet een gift doen. De Postbank vermeldt geen adressen op het rekeningafschrift en mag deze om privacyredenen ook niet doorgeven. Als er geen betalingskenmerk of een adres wordt vermeld, is een donatie niet te traceren. Dit geldt met name voor gulle gevers die zich op deze wijze aanmelden als donateur. U wordt dan ook vriendelijk verzocht als u nog geen donateur bent- deze gegevens bij uw overschrijving te vermelden. Als donateur ontvangt u altijd de rondzendbrief. Bij voorbaat dank. De acceptgirokaart De acceptgirokaart heeft bij het versturen van onze rondzendbrief drie functies: Adresdrager voor de verzending Overmaken van uw donatie Vriendelijk verzoeken wij u uw donatie door middel van de acceptgirokaart voor het jaar 2012 over te maken. Indien u uw donatie reeds heeft overgemaakt, dan hoeft u zich dus niet aangemaand te voelen. Doordat onze rondzendbrief viermaal per jaar verschijnt, kunt u uw donatie eventueel gespreid over het jaar betalen. Overmaken van extra giften Wilt u naast uw donatie nog een extra gift overmaken, dan stellen wij dat uiteraard zeer op prijs! De penningmeester Uw website linken aan de onze? Mocht u (bestuurs)lid zijn van een organisatie en onze website willen linken aan de uwe? Dat kan. Ons webadres is Laat ons vooral weten dat u onze site op uw site hebt vermeld en geef ons uw adres door, via contact op onze website, dan kunnen wij ook uw site aan die van ons linken. Het bestuur Lezingen/spreekbeurten De vrienden van Neve Shalom/Wahat al-salam kunnen op verzoek lezingen met dia s verzorgen. Graag komen wij bij u voor verenigingen, scholen, gemeenteavonden of andere bijeenkomsten. Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met de secretaris.