Rondzendbrief. We zijn geen denkbeeldig dorp op een heuvel: wij zijn realiteit!

Transcriptie

1 Rondzendbrief nummer 84 - maart 2015 de rondzendbrief verschijnt 3 tot 4 maal per jaar Neve Shalom Wahat al-salam We zijn geen denkbeeldig dorp op een heuvel: wij zijn realiteit! In Israël is het leger een existentiële noodzaak. Zelfs als je links bent, zoals ik, moet je erkennen dat Israël niet zou bestaan zonder leger. Het is geen luxe, anders dan het Zwitserse leger. Je kunt de dienstplicht ook niet alleen aan anderen overlaten. Toch twijfel ik sterk, al vanaf het moment dat onze zoon is geboren. Het liefst zou ik willen dat hij straks dient onder een premier die echt naar vrede streeft. Maar dat zit er voorlopig niet in. Ik wil mijn zoon in elk geval nergens toe dwingen. Van mij mag hij het zelf beslissen. Deze woorden tekende het dagblad Trouw onlangs op uit de mond van de Israëlische auteur Etgar Keret. In zijn verhalenbundel Zeven vette jaren schrijft hij over het lijden van zijn gezin onder het Palestijns-Israëlische conflict. Eén van de verhalen gaat over de vraag of zijn zoon later wel of niet zijn militaire dienstplicht moet gaan vervullen. het dorp in deze situatie van grote betekenis is. Wij moeten laten zien dat er een andere weg is om de vrede te bereiken en dat het rechtse beleid in Israël echt niets helpt. Waar mogelijk moeten we gezamenlijke standpunten innemen, vult Yair aan. Waar we het niet met elkaar eens zijn, brengen we in elk geval naar voren dat we tegen racisme zijn. Ilan is opgegroeid in het dorp en voelt zich gefrustreerd door de huidige situatie. Met deze prangende vraag worden ook de bewoners van Neve Shalom / Wahat al-salam steeds opnieuw geconfronteerd. Naar aanleiding van de geweldsuitbarstingen tussen Israël en Gaza, heeft ook de vertwijfeling toegeslagen onder de dorpsbewoners. Volgens Yair (inwoner) is de enige oplossing dat er een levensvatbare, gelijkwaardige Palestijnse staat komt. Als er dan oorlog komt, is het een oorlog tussen twee gelijkwaardige staten; maar zolang er Arabische eenheden zijn die ons Joden hier niet willen hebben, is Israël aangewezen op een defensief leger. Vrede is altijd nog de beste verdediging die we ons kunnen wensen. Zijn dochter Yael geeft aan dat de manier waarop Joden en Palestijnen samenleven in 1 - nummer 84 - maart 2015 Netanyahu heeft het steeds over een kans op werkelijke vrede, maar de kansen daartoe heeft hij nooit benut. De tijd is er nu rijp voor. Maar voordat het zo ver is zullen we als dorp eerst humanitaire hulp moeten sturen naar Gaza, net zoals de Arabische dorpen doen. (lees verder op pagina 2)

2 (vervolg van pagina 1) Mai, student Human Rights Law, is het met hem eens. Ik heb me wel een tijdje hopeloos gevoeld. Zoveel racisme en haat als er op Facebook en in de media naar voren komt. Het wordt daardoor steeds moeilijker om de andere kant van de zaak te bekijken. Zelfs bij mensen die ik ken als politiek links georiënteerd, merk ik dat zij het eens zijn met de Israëlische militaire acties en de bombardementen op Gaza. Terwijl een andere weg gewoon mogelijk is zoals wij in de afgelopen 30 jaar hebben laten zien. Voordat we over vrede gaan praten zullen we eerst de mensen moeten helpen die nu onderdak en voedsel nodig hebben. Verder zullen we in Israël meer groepen en mensen moeten bereiken met òns verhaal. Op dit moment willen mensen dat niet horen. We zullen een beroep moeten doen op hun gezonde verstand: vrede is goed voor iedereen. We voelen ons machteloos. Er is een algemeen gevoel van vertwijfeling, zegt Tali. Binnen het dorp voelt zij zich veilig, maar daarbuiten ontwaart zij een sfeer van boosheid en racisme. Tali is geboren en getogen in het dorp. Zij merkt dat haar generatiegenoten openlijker over de huidige situatie praten dan hun ouders, de stichters van het dorp. Waar hun ouders (soms te) voorzichtig zijn in de dingen die zij als Joden en Palestijnen met elkaar bespreken, durven hun kinderen wel openlijk moeilijke onderwerpen aan te roeren en te bediscussiëren. Wij zijn samen opgegroeid en kennen elkaar door en door. Dat maakt dat we elkaars standpunten aanvaarden en wellicht nieuwe oplossingen kunnen aandragen. Tali s woorden worden bevestigd door Rami, een Palestijnse jongere uit het dorp. Hij hoorde onlangs op de radio een man praten over zijn gesneuvelde broer, een dag eerder. Aanvankelijk voelde ik sympathie en voelde met hem mee. Maar even later werd ik boos op mezelf, juist vanwege die sympathie. Later realiseerde ik me dat het goed is om zowel medeleven als boosheid te kunnen voelen. Ik kan dat omdat ik hier in het dorp ben opgegroeid en hier naar school ben gegaan. Rayed is een Palestijnse bewoner van Neve Shalom / Wahat al-salam. Als arts werkt hij regelmatig samen met de Artsen voor Mensenrechten in Gaza. Zolang Israëlische ministers openlijk negatieve en racistische uitlatingen doen en iedereen die een ander geluid laat horen voor verrader uitmaakt, hebben we een groot probleem. Een definitieve oplossing kan alleen van boven komen, van onze leiders. We mòeten met elkaar praten. Als Joodse en Arabische inwoners van dit land moeten we weigeren om elkaars vijanden te zijn, alleen dan kunnen wij samenleven en samenwerken. Als dorp hebben we daarmee collectief ervaring opgedaan. Daarom moeten wij leidend zijn in die dialoog, niet bang zijn om uit te komen voor onze mening. Wij moeten betrokken worden bij een discussie over twee staten twee volkeren. Colofon De rondzendbrief is een uitgave van de stichting vrienden van Neve Shalom/Wahat al-salam. Hij wordt 4 maal per jaar gratis toegezonden aan alle begunstigers van de stichting en aan alle belangstellenden voor het werk van het dorp Neve Shalom/Wahat al-salam in Israel. Stichtingsbestuur Jan Peters, voorzitter Maaike Lok-Funcke, secretaris/penningmeester Freerk Boekelo, lid Thijs Kolster, lid Ed Dumrese, lid Pieter Rookmaaker, lid Comité van aanbeveling Prof. Dr. Simon Schoon, Amersfoort Rabbijn Awraham Soetendorp, Den Haag Adressen Secretariaat Kruisweg 1103, 2131 CV Hoofddorp Tel.: lok-funcke@hetnet.nl Rekeningnummer van de Stichting NL30 INGB , t.n.v. Stg. Vrienden van Neve Shalom / Wahat al-salam Redactieadres rondzendbrief Maaike Lok-Funcke Kruisweg 1103, 2131 CV Hoofddorp lok-funcke@hetnet.nl Internetsites Neve Shalom/Wahat al-salam Boekje over Neve Shalom/Wahat al-salam De Nederlandse Vriendenstichting Neve Shalom Wahat al Salam wil graag een boekje onder de aandacht brengen. Het is het eerste Nederlandstalige boek (74 pag.) over het vredesdorp Neve Shalom/Wahat al-salam, waar Joden en Palestijnen inmiddels al veertig jaar een andere weg naar vrede leven. Het is een ander geluid in een tijd dat conflict en escalatie het nieuws domineren. In het boekje van de auteurs Binjamin Heyl, Maaike Lok en Thijs Kolster kunt u lezen over de geschiedenis van het dorp en kennis nemen van de verhalen van mensen van het eerste uur. Daarnaast zijn in het boek interviews opgenomen met jongeren van de tweede generatie uit het dorp. Zij geven hun eigen kijk op de filosofie van Neve Shalom/Wahat al-salam en vertellen hoe zij deze in hun eigen leven een plaats hebben gegeven. Het boekje is te koop voor 9,50! De opbrengst gaat volledig naar de vredesactiviteiten van het dorp. Hoe kunt u bestellen? Stuur een mail of een briefje met adresgegevens naar het secretariaat: lok-funcke@hetnet.nl: Wij zorgen voor verzending. Steun dit unieke dorp in Israel dat een andere weg naar vrede al 40 jaar zichtbaar maakt. 2 - nummer 84 - maart 2015

3 Interview met Carmella Farber sinds kort de nieuwe directeur van de Primary School 1) Hoe ben je hier terecht gekomen? Ik ben vijf jaar directeur geweest van een basisschool in Bat Yam, een kleine arbeidersstad ten zuiden van Tel Aviv. Ik heb daar vooral het meeste succes geboekt in het veranderen van de sfeer en de educatieve aanpak. Ik kende Neve Shalom/Wahat al-salam (NS/WAS) al enkele jaren omdat ik in de omgeving van het dorp woon. Vorig jaar benaderde een ouder van een leerling mij met de vraag hoe een school het zoeken naar een nieuwe directeur moet aanpakken. Ik sprak met het hoofd van het onderwijscomité van NS/WAS. Ik heb hem onder andere geadviseerd om een tender uit te zetten. Toen de deadline naderde,-het was de laatste dag-, werd ik gebeld met vraag waarom ik zelf niet had gesolliciteerd. Daar had ik niet aan gedacht maar het sprak me wel aan. Ik heb toen alsnog geschreven. kinderen uit eigener beweging kiezen om naar deze school te komen. Ouders en kinderen moeten een welbewuste keuze maken om hier onderwijs te volgen. Natuurlijk is de communicatie tussen personen en de menselijke interactie prachtig, maar het betekent wel dat je open moet staan voor andere opvattingen en culturen. 3) Wat zijn de uitdagingen voor deze school en hoe ga je die vormgeven? Ik wil een toename van het aantal leerlingen, te beginnen met twee first grade -klassen bij de start van het nieuwe schooljaar en van daaruit stapsgewijs doorgroeien. Daarnaast wil ik de verhoudingen tussen Joodse en Arabische kinderen goed in het oog houden. De laatste paar jaar is daarin scheefgroei opgetreden. Ik wil het onderwijsniveau naar een hoger omdat iedereen blij was om weer naar een normaal ritme over te kunnen schakelen. Het conflict blijft doorlopen en dus is het nog belangrijker dat wij als staf en ouders met elkaar samenwerken, zodat het conflict geen deel van de school wordt. Nu er geen sirenes meer afgaan, worden de kinderen ook minder bepaald bij het conflict. 5) Zijn er dingen in de schoolpraktijk die je zou willen verbeteren? Ik wil het unieke karakter van de school behouden; het gevoel van gelijkwaardigheid en openheid voor leerlingen en docenten. Ik wil de ouders meer betrekken bij de school, zodat er een sterkere gemeenschap rond de school ontstaat. Ouders kunnen zo n waardevolle rol spelen op zoveel terreinen in het onderwijs waarmee ze hun eigen leven, dat van hun kinderen en het onderwijs zelf raken. Ik hoorde altijd over NS/WAS en was verbaasd dat de school niet meer leerlingen wist aan te trekken. Ik zag dit als een uitdaging en bovendien dacht ik ook aan de kwaliteit te kunnen bijdragen als onderwijsdeskundige en als inwoner van dit land. 2) Wat vind je het aantrekkelijkste van de school? Ik houd van de open ruimte die de school letterlijk biedt. Omgeven door de natuur ontstaan er ook in emotionele zin zowel voor leerlingen als voor de docenten mogelijkheden voor een open sfeer. Mooi is ook dat plan tillen. En natuurlijk het behouden en het verdiepen van de missie en het speciale karakter van de school. 4) Hoe heeft de oorlog in Gaza jouw werk en de aanpak voor het nieuwe schooljaar beïnvloed? Ik was nieuw op school en de oorlog stopte een paar dagen voordat het nieuwe schooljaar begon. We moesten als onderwijzers de situatie met elkaar bespreken en ook de wijze waarop er ruimte moest zijn in de klas voor kinderen om erover te praten. De overgang verliep eigenlijk redelijk soepel 3 - nummer 84 - maart ) Wat is in jouw ogen de sleutel tot het succes van de school? De sleutel is: hard werken, optimisme en het voortzetten van het werk over samen leren en samen leven. We moeten ons bewust zijn dat we ook zware tijden het hoofd moeten kunnen bieden. Daar moeten we op voorbereid zijn en vooral ons blijven richten op het gezamenlijk dingen aanpakken. De school biedt een structuur die ons daarbij helpt.

4 Financieel jaarverslag 2014 Staat van baten en lasten (beknopt) Baten Begroot 2014 Werkelijk 2014 Begroot 2015 Lasten Begroot 2014 Werkelijk 2014 Begroot 2015 Donaties , , ,00 Afdrachten , , ,00 Schenking lijfrente 100,00 100,00 100,00 (On)kosten 5.602, , ,00 Acties 200,00 28,00 200,00 Presentatiekosten / Adoptie lezingen /website 1.000,00 615,80 750,00 Legaat - 453,78 - Bestuurskosten 350,00 462,83 400,00 Project bezoek Project bezoek uit NSWaS ,00 uit NSWaS ,00 Conferenties 300,00 197,00 300,00 Conferenties / AGM 2.500, , ,00 Diversen (rente) 200,00 190,22 200,00 Saldo 3.652, , ,00- Totaal , , , , , ,00 Uitgaven percentage over 2014 Baten uit eigen fondswerving ,78 Overige inkomsten 644,00 Totaal baten ,78 Kosten eigenfondsenwerving 5.519,21 De kosten bedragen 12,59% van de baten uit eigen kostenwerving Toelichting bij de staat van baten en lasten: Donaties: Zowel particulieren, kerken, scholen als instellingen hebben bijgedragen Een tweetal instellingen hebben extra bijgedragen in concrete projecten. Door tussenkomst van de vriendenstichting zijn door enkele instellingen bedragen tot ,00 rechtstreeks overgemaakt aan het dorp Acties: Hier wordt uitsluitend nog de kaart-en kaarsenverkoop vermeld. Afdrachten: De afdracht vindt plaats op basis van door het dorp aangedragen projecten Door extra bijdragen van twee sponsors kon meer worden overgemaakt dan geraamd. Onkosten: Deze omvatten drukkosten en verzendkosten van de Rondzendbrief, presentatiekosten, de afdracht aan de Kamer van Koophandel en de drukkosten en aanschaf van acceptgiro's, enveloppen etc. Presentatiekosten: Dit zijn kosten gemaakt voor het houden van lezingen en voor het vervaardigen en verzenden van de nieuwe brochure Conferentie: Bestuursleden woonden de jaarlijkse Algemene Vergadering van de Vrienden bij, die in Neve Shalom / Wahat al-salam werd gehouden. Dit bedrag is lager dan geraamd omdat 2 bestuursleden voor eigen rekening de vergadering hebben bijgewoond Balans per 31 december 2014 (beknopt) Activa Passiva Voorraad kaarten en kaarsen 0,00 Kapitaal ,43 PTT-depotbedrag 60,00 nog te betalen: Liquide middelen ,43 Afdracht NS/WaS en kosten AGM 0,00 Totaal ,43 Totaal ,43 Indien u prijs stelt op toezending van het gehele financiële jaarverslag, verzoek ik u vriendelijk 2,50 voor de onkosten over te maken op onze girorekening o.v.v. Financieel jaarverslag 2014 Hoofddorp, 17 februari 2015 Maaike Lok-Funcke, penningmeester a.i. Verklaring Overeenkomstig uw verzoek hebben ondergetekenden de jaarrekening over het boekjaar 2014 van de Stichting Vrienden van Neve Shalom/Wahat al-salam steekproefsgewijs gecontroleerd. Uit dit onderzoek zijn geen onjuistheden gebleken in de jaarrekening van de Stichting Vrienden van Neve Shalom/Wahat al-salam over het boekjaar Hoofddorp, 11 februari 2015 De Financiële Controle Commissie, w.g. P. Jonkman Hoofddorp w.g. S.A. Bos Hoofddorp 4 - nummer 84 - maart 2015

5 Update uit de School for Peace SFP rondt de trainingscursus voor procesbegeleiders af. Een Arabische deelnemer: Ik moet zeggen, dat de workshop mijn eigen identiteit als onderdeel van mijn volk heeft verduidelijkt. Ik voel me gelukkig en trots dat ik deze belangrijke stap in mijn leven heb genomen. In de loop van de cursus ben ik nogal veranderd. Ik heb meer inzicht gekregen in het probleem en het gevoel van verantwoordelijkheid ten opzichte van mijn volk is toegenomen. Ik voel me nu meer betrokken om hen hulp te geven bij het versterken van hun eigen identiteit. Een Joodse deelnemer. Ik heb het gevoel dat de cursus het begin is van een lange reis. Het eerste deel heeft me vele gezichtspunten, gevoelens en informatie aangereikt. Ik wil nog eens nauwkeurig nagaan wat ik heb opgestoken en hoe ik eertijds de situatie heb ingeschat. Nu heb ik een andere kijk op onze hedendaagse werkelijkheid in Israël. Mijn opvatting over het conflict tussen de twee volkeren heeft zich verdiept. 15 deelnemers ( 6 Arabieren en 9 Joden) hebben de SFP- cursus Training voor procesbegeleiders afgerond. Deze vier maanden durende intensieve cursus werd geleid door Dr. Nava Sonnenschein samen met de psycholoog Wasim Birumi. Als onderdeel van de cursus bezochten de deelnemers lezingen, kregen lesmateriaal op academisch niveau en voerden diepgaande groepsdiscussies over aspecten van het Joods-Arabisch conflict en de rol die hun eigen identiteit daarin speelde. Ook leerden ze vaardigheden die onontbeerlijk zijn om groepsconflicten tussen mensen die in dezelfde omstandigheden verkeren, te begeleiden. Tijdens de cursus hielden de deelnemers een dagboek bij over hun ervaringen en keken zij kritisch naar het proces dat ze hadden doorgemaakt. Deze (net getrainde) procesbegeleiders(sters) zijn de cursus begonnen vanuit onderscheiden ervaringsniveaus met betrekking tot conflictbeheersing. Desondanks hebben ze de training kunnen afsluiten met een hernieuwd bewustzijn van wat er zich binnen het conflict allemaal afspeelt, alsmede met een verhoogd inzicht ten aanzien van de eigen identiteit en vaardigheden om te werken met groepen die met elkaar in conflict zijn. De 23e cursus van de SfP aan de universiteit van Tel Aviv eindigt. De cursus: De theoretische praktische aspecten van het Joods-Arabisch conflict is geëindigd. Aan de cursus, die elk jaar aan de universiteit van Tel Aviv wordt gegeven door de SfP, namen tien Arabische en elf Joodse studenten deel. Eén van de onderdelen van de cursus is het bepreken van de angst die mensen hebben vanwege de gespannen situatie. In een ander werkcollege leidde het onderwerp angst tot discussies over militaire dienst. De Arabische studenten vroegen de Joden waarom ze dienst namen in het leger. De Joodse deelnemers antwoordden daarop dat ze dit deden om hun land te verdedigen. Het vraagstuk van een Joodse staat of een staat voor alle inwoners stond centraal in deze groep. De Arabieren wilden een staat voor alle inwoners terwijl de Joden een Joodse staat bepleitten. Voor iedereen was het de eerste keer dat er gelegenheid was om deze punten met de andere partij te bespreken. 5 - nummer 84 - maart 2015 Nieuwe cursus De nieuwe cursus die de SfP geeft aan de Ben Gurion University (BGU) begint aan haar tweedejaar in samenwerking met Dr. Tal Eyal, die de cursus van de SfP aan de universiteit van Tel Aviv met succes heeft doorlopen en nu deel uitmaakt van de academische staf van de afdeling Sociale Psychologie van de BGU. De cursus bleek een succes, getuige het grote aantal studenten dat er op af is gekomen, nl: 25, waarvan 14 Arabieren en 11 Joden. Het grootste deel van de Arabische groep bestond uit Bedoeïenenvrouwen uit het Zuiden van Israël. Sociaal actief worden is een belangrijke doelstelling voor de SfP. Daarom werd in de vervolgcursus in het eerste semester elke student(e) twee uur per week tewerk gesteld bij een niet-gouvernementele organisatie (NGO) die zich bezig houdt met mensenrechten. Gedurende de afgelopen drie decennia heeft de SfP vele cursussen gegeven op het gebied van procesbegeleiding waaraan meer dan promovendi hebben deelgenomen. De promovendi van deze cursussen ontmoeten elkaar tweemaandelijks om zo op de hoogte te blijven van het werk waar ze wederzijds bij betrokken zijn. In de Fred Segal Vrede en Vriendschapsbibliotheek in het dorp heeft onlangs promovenda Dr. Raghda Elnabilsy haar onderzoek naar racisme en sexisme binnen NGO-s gepresenteerd. Het bovenstaande is slechts een greep uit het cursusoverzicht van de SfP. Het totale overzicht kunt u nalezen op onze website (

6 Een update van de Nadi Veertig jaar zijn verstreken sinds Bruno Hussar de gemeenschap van Neve Shalom/Wahat al-salam (NS/WaS) begon in de vlakte van Ajalon. Op dit moment dient de tweede generatie zich aan. NADI is het programma dat binnen het dorp ontwikkeld is om uitdagende activiteiten te bieden voor jongeren van 6 tot 18 jaar die in de gemeenschap leven. Het programma stimuleert de vrijwillige betrokkenheid van jeugd, vergroot hun bewustzijn van Palestijnse - Joodse relaties en sociale rechtvaardigheid. Daarnaast bevordert het programma de waarden van wederzijdse acceptatie en sociale verantwoordelijkheid. De NADI is vooral nuttig bij het helpen van jongeren die kampen met problemen zoals racisme en vooroordelen die ze tegenkomen als ze naar de middelbare school gaan buiten het dorp. De leiding van de NADI stimuleert de ontwikkeling van leiderschapskwaliteiten bij de jongeren door hen aan te moedigen om jongere kinderen met raad en daad bij te staan. Renovatie van de Nadi De NADI heeft grote behoefte aan renovatie zowel van infrastructuur als meubilair. Afgelopen zomer organiseerden de kinderen van de NADI een Pizza-avond om hiervoor geld in te zamelen. Zij hebben ook vele uren besteed aan het schoonmaken van de ruimten van en het terrein rond de NADI. Het is de droom van de gebruikers dat de NADI een tweede thuis wordt; een plaats om te studeren, te ontspannen en je op je gemak te voelen; een plaats die het waard is om iets aan terug te geven. Nadine Nashef Activiteiten van de NADI Bij de NADI is een nieuw jaar vol activiteiten begonnen onder leiding van de nieuwe directeur, Nadine Nashef. Nadine, 23 jaar, is in 2000 met haar ouders verhuisd naar het dorp. Zij heeft op de binationale tweetalige basisschool gezeten en heeft in het verleden in het dorp gewerkt bij de afdeling Communicatie. Als teenager heeft zij vrijwilligerswerk gedaan bij de NADI en ervaren hoe belangrijk de NADI is voor haar leeftijdgenoten en de jongeren die zij begeleidde. Daarom zet zij zich in om dit werk voort te zetten. Er zijn veel plannen voor het komende jaar en in de afgelopen maanden is al begonnen met het voorbereiden van de uitwerking ervan. De activiteiten van dit jaar worden begeleid door vier vrijwilligers van de middelbare school: Noam, Bissan, Diyar en Ramez, die zelf ook actief lid zijn van de NADI. Ontvangst van de Internationale Vriendenstichtingen In oktober zijn als afsluiting van hun jaarlijkse algemene vergadering (AGM) de leden van de Friends Associations (waaronder onze vertegenwoordigers: Jan Peters, Freerk Boekelo en Ed Dumrese) te gast geweest. De jongeren van de NADI organiseerden activiteiten voor de buitenlandse vrienden, zoals een Q&A (vraaggesprek) en dansen. Na deze activiteiten hebben de jongeren van de NADI de vrienden getrakteerd op koffie en cake op het gazon, dat zij hadden omgetoverd in een tijdelijk café, net zoals ze het een maand eerder hadden omgebouwd tot een tijdelijke pizzeria. 6 - nummer 84 - maart 2015 Protest In de vorige herfst is in de Hand-in-Hand school in Jeruzalem een tweetalige, binationale school volgens het educatiemodel van het dorp brand gesticht door rechtse Israëli s. Vertegenwoordigers van de NADI hebben meegelopen in een mars in Jeruzalem als reactie op de brandstichting, om solidariteit met de school te betuigen en stelling te nemen tegen racisme. De jongeren van NADI laten zien dat ze actief willen zijn in de eigen gemeenschap maar ook daarbuiten. Contact met andere jongeren Onlangs hebben jongeren van de NADI samen met jongeren van een kamp dat werd georganiseerd door het Forum voor Getroffen Families, een uitstapje gemaakt naar een (lees verder op pagina 8)

7 Mag het ook stil zijn? Onderstaande column komt van een blog Verhalen uit Marokko geschreven door ons bestuurslid Thijs Kolster. Hij woont samen met zijn vrouw en kinderen de komende vier jaar in Marokko en schrijft wekelijks een column over zijn ervaringen. Deze verscheen naar aanleiding van de bloedige aanslagen in Parijs. Als u hem wilt volgen ga dan naar: Ik kan niets meer zeggen. Ik wil van alles zeggen, ik wil het uitschreeuwen, maar mijn hart is zijn stem verloren vandaag. Een krampachtige stilte huist in mij. Nog niet zo lang geleden werd ik midden in de nacht wakker. Ik ontwaakte niet maar het leek alsof ik even schrok van wat ik droomde. In mijn droom was ik beland bij een grenspost tussen Israël en de bezette Palestijnse gebieden. Veel prikkeldraad, gewapende soldaten, smalle doorgangen, veel starre blikken, geen communicatie; uitzichtloosheid. Machteloosheid voelde ik en ik kon niets anders doen dan al mijn kleren uittrekken en naakt langs de kant van de weg gaan zitten. Mensen keken mij aan. De soldaten wisten zich geen raad, er werd druk gebeld met commandanten elders om te vragen wat ze moesten doen. Ik werd aangesproken door een man en een vrouw. Ze spraken Engels. Why are you doing this? Ik kon niets anders terug zeggen dan: Ik heb geen antwoord meer. Ik voel mij naakt en wil niets meer dan in stilte hopen dat vanuit deze naaktheid iets gebeurt. De man liep hoofdschuddend weg. De vrouw bedacht zich niet en ontkleedde zich en ging zwijgend naast mij zitten. Er kwam een groepje kinderen langs. De vrouw legde hun uit wat we deden en ze bedachten zich niet. Hun kleren gingen uit. Een jongen huilde terwijl hij naast mij ging zitten en zijn hoofd op mijn schouder legde. Fluisterend sprak hij in mijn oor: Thank you!. Ik wist alleen niet waarvoor. Meer mensen volgden van beide kanten. Voor de soldaten was het al niet meer te overzien. Ze konden niet meer doen dan ons daar laten zitten. Zwijgend zaten we daar. Inmiddels met vijftig man. Tegen de avond kwamen een paar journalisten. Mensen wezen naar mij als ze vroegen wat we hier deden. Ik zei niets meer dan: Ik heb geen antwoord meer. Ik voel mij naakt en wil niets meer dan in stilte hopen dat vanuit deze naaktheid iets gebeurt Sommige journalisten bleven hun werk doen maar kleden zich uit en stonden naakt te verslaan. De menigte groeide met het uur. Geen militair durfde iets te doen al was het duidelijk dat er meer soldaten bij waren gekomen. Maar wat doe je tegen een menigte die niets meer is dan een naakte zwijgende zittende groep mensen? Er kwamen mensen eten brengen. We aten in stilte. Naarmate meer mensen zich aansloten, kwam de glimlach op menig gezicht. Honderden mensen zaten die nacht bij elkaar. Dicht bij elkaar om de kou van de nacht te trotseren. Het leek alsof de kou de groep niet kon raken. Een onzichtbare deken van warmte ging van deze groep uit. Alles zat inmiddels bij elkaar en door elkaar. En er bleven mensen komen. Steeds meer. Zelfs enkele soldaten ontdeden zich van hun kleren en wapens en sloten zich bij de groep aan. Ze werden niet tegengehouden. Er werd ook door diegenen die ons bekeken simpelweg niets gezegd. Niemand zei iets. Niemand eiste iets op. Mijn enige uitgesproken woorden stonden in een aantal talen op grote spandoeken om ons heen. Duizenden hadden zich inmiddels verzameld. En na vijf dagen kwamen twee oudere mannen op ons afgelopen; het waren de Palestijnse en Israëlische leiders. Ze zeiden niets, liepen op ons af en gingen, nadat ze hun kleren hadden uitgetrokken, naast elkaar midden in de groep zitten. Ze hielden elkaars hand vast. Er gebeurde niets. Niemand klapte, niemand schreeuwde of juichte. Iedereen bleef stil. Niemand was in afwachting. Alles en iedereen zweeg. Zelfs de camera s leken zachter te zoemen. Ik schrok wakker van wat ik droomde. Ontwaakte niet volledig, keek voor een moment rond in de kamer en viel toen weer in slaap. De groep was nog groter geworden en verder was alles hetzelfde. Behalve dan dat mijn vrouw en mijn twee kinderen naast mij zaten. We hielden elkaars hand vast en keken elkaar met een glimlach aan. Toen werd ik wakker. Vandaag moest ik aan die droom denken. Als een verlangen om in stilte bij elkaar te gaan zitten omdat wij het niet weten, maar alleen vanuit naaktheid en stilte kunnen hopen op een antwoord met elkaar. Dat we ons weer verbinden. Misschien ben ik ooit nog eens zo dapper en dwaas om naakt ergens op een plek te gaan zitten. In de hoop dat anderen zich net zo naakt en stil voelen en zich naast mij zullen zetten. Omdat we het niet meer weten, omdat we hopen, omdat we niets meer kunnen dan een rotsvast geloof in mensen te houden. 7 - nummer 84 - maart 2015

8 (vervolg van pagina 6) Verzoek van de penningmeester Er zijn steeds meer donateurs die via girotel of internet een gift doen. De INGbank vermeldt geen adressen op het rekeningafschrift en mag deze om privacyredenen ook niet doorgeven. Als er geen betalingskenmerk of een adres wordt vermeld, is een donatie niet te traceren. Dit geldt met name voor gulle gevers die zich op deze wijze aanmelden als donateur. U wordt dan ook vriendelijk verzocht als u nog geen donateur bent- deze gegevens bij uw overschrijving te vermelden. Als donateur ontvangt u altijd de rondzendbrief. Bij voorbaat dank. eco-boerderij, Adam en Eva genoemd. De groep Getroffen Families bestaat uit Palestijnse en Joodse families die geliefden hebben verloren bij het conflict. Op de boerderij leerden de deelnemers iets over de organische boerderij en namen zij samen deel aan activiteiten. Deze bijeenkomsten met jongeren van buiten het dorp zijn erg belangrijk voor de jongeren van de NADI. Samen met de leiding denken de jongeren na over manieren om in de toekomst jongeren van buiten het dorp te betrekken bij hun activiteiten. Cursus voor jeugdleiders De cursus voor jeugdleiders van de NADI is ontworpen om jonge dorpsgenoten van middelbare-schoolleeftijd vaardigheden bij te brengen om op te treden als jeugdbegeleider voor de jongere kinderen van het dorp en bij het werken met jongeren buiten het dorp. Er is nu een cursus gepland voor jeugdleiders in april Net als voorheen, zal de cursus bestaan uit workshops, besprekingen en een intensieve vierdaagse training buiten het dorp, geleid door deskundigen op het gebied van jeugdleiderschap. Degenen die de cursus gevolgd hebben, zullen vervolgens vrijwilligerswerk doen in het zomerkamp voor Palestijnse kinderen. Palestijns Zomerkamp Elk jaar organiseert Neve Shalom/Wahat al-salam een zomerkamp, gesponsord door de Duitse vriendenstichting, voor Palestijnse jongeren uit de bezette gebieden. In de afgelopen jaren hebben degenen die de NA- DI-cursus voor jeugdleiders hebben gevolgd, vrijwillig hier gewerkt als jeugdbegeleider. Dat zal ook dit jaar weer gebeuren. De acceptgirokaart De acceptgirokaart heeft bij het versturen van onze rondzendbrief drie functies: Adresdrager voor de verzending Overmaken van uw donatie Vriendelijk verzoeken wij u uw donatie door middel van de acceptgirokaart voor het jaar 2015 over te maken. Indien u uw donatie reeds heeft overgemaakt, dan hoeft u zich dus niet aangemaand te voelen. Doordat onze rondzendbrief viermaal per jaar verschijnt, kunt u uw donatie eventueel gespreid over het jaar betalen. Overmaken van extra giften Wilt u naast uw donatie nog een extra gift overmaken, dan stellen wij dat uiteraard zeer op prijs! De penningmeester Uw website linken aan de onze? Mocht u (bestuurs)lid zijn van een organisatie en onze website willen linken aan de uwe? Dat kan. Ons webadres is Laat ons vooral weten dat u onze site op uw site hebt vermeld en geef ons uw adres door, via contact op onze website, dan kunnen wij ook uw site aan die van ons linken. Het bestuur Lezingen/spreekbeurten De vrienden van Neve Shalom/Wahat al-salam kunnen op verzoek lezingen met dia s verzorgen. Graag komen wij bij u voor verenigingen, scholen, gemeenteavonden of andere bijeenkomsten. Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met de secretaris. 8 - nummer 84 - maart 2015