COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN BESCHIKKING VAN DE COMMISSIE. van

Transcriptie

1 NL NL NL

2 COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN Brussel, C(2009) 5236 definitief BESCHIKKING VAN DE COMMISSIE van betreffende de kennisgeving door België van een vrijstelling van de verplichting om de grenswaarden voor PM10 toe te passen NL NL

3 BESCHIKKING VAN DE COMMISSIE van betreffende de kennisgeving door België van een vrijstelling van de verplichting om de grenswaarden voor PM 10 toe te passen (Alleen de teksten in de Nederlandse en de Franse taal zijn authentiek) DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, Gelet op Richtlijn 2008/50/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2008 betreffende de luchtkwaliteit en schonere lucht voor Europa 1, en met name op artikel 22, lid 4, Overwegende hetgeen volgt: (1) België heeft de Commissie bij brief, bij de Commissie ingekomen op 26 november 2008, in kennis gesteld van een vrijstelling van de verplichting om de dag- en jaargrenswaarden voor PM 10 toe te passen in de 11 in de bijlage bij deze beschikking opgevoerde luchtkwaliteitszones. Uit hoofde van Richtlijn 1999/30/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 april 1999 betreffende grenswaarden voor zwaveldioxide, stikstofdioxide en stikstofoxiden, zwevende deeltjes en lood in de lucht 2 zijn de luchtkwaliteitsgrenswaarden voor PM 10 juridisch bindend sinds 1 januari (2) Overeenkomstig artikel 22, lid 2, van Richtlijn 2008/50/EG kan een lidstaat worden vrijgesteld van de verplichting om de grenswaarden voor PM 10 toe te passen. Voorwaarden voor de vrijstelling zijn dat op nationaal, regionaal en plaatselijk niveau alle passende maatregelen zijn genomen om Richtlijn 1999/30/EG binnen de vastgestelde termijnen na te leven, dat de overschrijding van de grenswaarden in hoofdzaak is toe te schrijven aan locatiespecifieke dispersiekarakteristieken, ongunstige klimaatomstandigheden of grensoverschrijdende bijdragen, en. dat er een luchtkwaliteitsplan wordt opgesteld waarin wordt aangetoond hoe vóór het verstrijken van de nieuwe uiterste termijn overeenstemming met de grenswaarden zal worden bereikt. (3) De kennisgeving is beoordeeld conform de richtsnoeren in de mededeling van de Commissie inzake kennisgevingen van uitstel van tijdstippen waarop aan grenswaarden moet worden voldaan en vrijstelling van de verplichting om bepaalde grenswaarden toe te passen overeenkomstig artikel 22 van Richtlijn 2008/50/EG betreffende de luchtkwaliteit en schonere lucht voor Europa 3 ("de mededeling"). De PB L 152 van , blz. 1. PB L 163 van , blz. 41. COM(2008) 403. NL 2 NL

4 kennisgeving is ingediend met gebruik van de formulieren van het bij de mededeling gevoegde werkdocument 4. (4) De Commissie heeft vastgesteld dat bepaalde relevante informatie in de originele kennisgeving ontbrak en heeft de Belgische autoriteiten bij brief van 23 januari 2009 verzocht de kennisgeving te vervolledigen. Bij brief van 13 februari 2009 hebben de Belgische autoriteiten aanvullende inlichtingen verstrekt. (5) De Belgische kennisgeving ging vergezeld van luchtkwaliteitsprogramma's voor elk van de betreffende zones. Bij de beoordeling is gebleken dat bepaalde uit hoofde van deel A van bijlage XV bij Richtlijn 2008/50/EG vereiste informatie niet is opgenomen, meer in het bijzonder de informatie over de waargenomen en beoogde effecten van bepaalde maatregelen ter verbetering van de luchtkwaliteit (punten 7 en 8 van deel A van bijlage XV). (6) De Belgische autoriteiten hebben het jaar 2005 als referentiejaar gebruikt en de gegevens van dat jaar als basis voor de beoordeling genomen. De Commissie merkt op dat 2005 een goede basis is om te beoordelen of aan de voorwaarden is voldaan. (7) Om te kunnen beoordelen of aan de voorwaarden voor de PM 10 -vrijstelling is voldaan, moeten de belangrijkste bronnen van verontreiniging die bijdragen aan de waargenomen concentraties in kaart worden gebracht. Die brontoewijzing moet nauwkeurig genoeg zijn om te kunnen analyseren welke maatregelen moeten worden genomen om de belangrijkste bronnen van verontreiniging aan te pakken. (8) De Belgische autoriteiten geven aan dat het verkeer in alle zones een belangrijke binnenlandse antropogene bron is die medeverantwoordelijk is voor de hoge concentraties in de stedelijke achtergrond en op lokaal niveau. Alleen in het Waalse Gewest (zones 8, 9 en 10) is de industrie de voornaamste bron. Wat de regionale achtergrond betreft, is grensoverschrijdende verontreiniging, volgens de Belgische autoriteiten, de grootste boosdoener met een bijdrage van ca. 65% in alle zones. Er wordt evenwel op gewezen dat de regionale achtergrondconcentratie in de zones 8, 9 en 10 slechts verantwoordelijk is voor 30% van de totale concentratie, hetgeen betekent dat de grensoverschrijdende bijdrage in deze zones maar ca. 19% van de totale concentratie is. (9) Uit een vergelijking met de gegevens die in 2005 uit hoofde van het Samenwerkingsprogramma voor de bewaking en evaluatie van het transport van luchtverontreinigende stoffen over lange afstand in Europa (EMEP) zijn verzameld, blijkt dat de door de Belgische autoriteiten gerapporteerde grensoverschrijdende bijdrage een plausibel gemiddelde is voor de Belgische zones.. Er wordt evenwel op gewezen dat een nauwkeurigere vaststelling van de grensoverschrijdende bijdrage, rekening houdend met de ruimtelijke variatie in de verschillende zones, een nauwkeurigere bepaling had kunnen opleveren van het aandeel van de concentratieniveaus dat met nationale maatregelen kan worden aangepakt. 4 SEC(2008) NL 3 NL

5 (10) De analyse van de Commissie bevestigt evenwel dat de door de Belgische autoriteiten verstrekte inventarisatie en kwantificering van de bijdragen van de verschillende bronnen een passende en redelijke basis voor de beoordeling vormt. (11) In de kennisgeving wordt gesteld dat grensoverschrijdende verontreiniging en ongunstige klimaatomstandigheden de voornaamste oorzaken zijn van de hoge concentratieniveaus in alle zones. (12) Grensoverschrijdende verontreiniging kan alleen als de belangrijkste oorzaak van de overschrijding worden beschouwd indien de lidstaat aantoont dat de grenswaarden na aftrek van de grensoverschrijdende bijdragen niet meer overschreden worden. De door de Belgische autoriteiten gebruikte methode om dit aan te tonen verschilt van de door de Commissie in haar mededeling beschreven methode en lijkt geen vergelijkbaar resultaat op te leveren. De Belgische methode neemt namelijk alleen de dagen in aanmerking waarop de grensoverschrijdende bijdrage op zich volstaat voor de overschrijding van de daggrenswaarde, maar niet alle dagen waarop de toename tengevolge van de grensoverschrijdende bijdrage tot de overschrijding van de grenswaarde leidt. Met de door de Commissie aangegeven methode kan worden aangetoond dat grensoverschrijdende verontreiniging een van de belangrijkste oorzaken van overschrijding is in alle zones, met uitzondering van de zones 8, 9 en 10. Aangezien de door de Commissie aangegeven methode door de meeste andere lidstaten wordt gebruikt, is de Commissie van mening dat het omwille van een gelijke behandeling passend is haar beoordeling op de in de mededeling beschreven methode te baseren. Bijgevolg is de Commissie van oordeel dat de overschrijdingssituaties voornamelijk kunnen worden toegeschreven aan grensoverschrijdende bijdragen in de zones 1 tot en met 7 en 11. (13) Uit de brontoewijzing in de kennisgeving blijkt dat in de zones 8, 9 en 10 de emissies van industriële installaties een grotere bijdrage aan de hoge concentraties leveren dan grensoverschrijdende verontreiniging. In hun antwoord op het verzoek van de Commissie om aanvullende informatie bevestigen de bevoegde autoriteiten dat de daggrenswaarde in de zones 8 en 10 na aftrek van de grensoverschrijdende bijdrage nog steeds wordt overschreden. Aangezien de grenswaarden voor het hele grondgebied gelden, vindt de Commissie dat het argument van de Belgische autoriteiten, dat de hoge concentraties op sommige plaatsen niet in aanmerking moeten worden genomen omdat deze niet representatief zijn voor de zone in haar geheel, niet geldig is. De Commissie is dan ook van oordeel dat noch met de methode van de Commissie, noch met de Belgische methode kan worden aangetoond dat de grenswaarde in de zones 8 en 10 na aftrek van de grensoverschrijdende bijdragen niet meer overschreden wordt. Ten aanzien van zone 9 kan de Commissie aan de hand van de beschikbare informatie niet met zekerheid bepalen of de aftrek van de grensoverschrijdende bijdragen tot concentratieniveaus beneden de grenswaarde zal leiden. (14) Uit de informatie van de Belgische autoriteiten blijkt niet duidelijk of aan de in de mededeling vastgestelde criteria voor ongunstige klimaatomstandigheden in de zones 1 tot en met 7 en 11 wordt voldaan. Aangezien de grensoverschrijdende bijdrage op zichzelf echter al groot genoeg is om als belangrijkste oorzaak van de overschrijding te worden aangemerkt, hoeven de gevolgen van ongunstige klimaatomstandigheden voor deze zones niet verder onderzocht te worden. Voor de zones 8 en 10 wordt in de kennisgeving aangegeven dat concentratieniveaus boven de daggrenswaarde zich ook voordoen op dagen wanneer niet aan de in de mededeling NL 4 NL

6 van de Commissie vermelde criteria voor de windsnelheid wordt voldaan. De Commissie kan op basis van de informatie waarover zij beschikt echter niet met zekerheid bepalen of overschrijdingen in deze zones of in zone 9 voornamelijk optreden op dagen met ongunstige klimaatomstandigheden. (15) Om te beoordelen of vóór de uiterste termijn van 2005 alle passende maatregelen waren genomen, moet in aanmerking worden genomen wanneer in de zone voor het eerst een overschrijding heeft plaatsgevonden waardoor verminderingsmaatregelen overeenkomstig Richtlijn 1999/30/EG moesten worden genomen, of de maatregelen op de geïdentificeerde bronnen waren afgestemd en wat het effect was van externe factoren zoals grensoverschrijdende bijdragen. (16) Volgens de officiële Belgische luchtkwaliteitsgegevens zijn de jaarlijkse gemiddelde concentratieniveaus die een duurzamere langetermijntrend weergeven, gestaag afgenomen en lagen deze in de jaren 2002 tot en met 2005 in de meeste zones onder of nabij de jaargrenswaarde. Alleen voor zone 10 is een significante toename van de gemiddelde jaarlijkse concentratieniveaus gerapporteerd. In alle zones is de met de overschrijdingsmarge verhoogde daggrenswaarde vanaf het eerste jaar van de verplichte rapportage van de luchtkwaliteitsgegevens voor PM 10 in 2002 overschreden. De tendens toont een gestage vermindering in 2004 die in 2005 afvlakt. In zone 10 is het aantal dagen waarop de grenswaarde is overschreden tussen 2004 en 2006 echter verdubbeld. (17) Voor zone 1 is de eerste overschrijding van de met de overschrijdingsmarge verhoogde dag- en jaargrenswaarden officieel aan de Commissie gemeld in De bevoegde autoriteiten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest hebben aangetoond dat er vóór 2005 verschillende maatregelen zijn genomen om de concentratieniveaus terug te brengen. Uit de analyse van de Commissie blijkt dat de maatregelen inderdaad op de betreffende bronnen waren afgestemd. Met name de plaatselijke maatregelen met betrekking tot industriële bronnen waren doeltreffend om de concentratieniveaus terug te dringen. De Brusselse autoriteiten hebben aangegeven dat er weliswaar maatregelen zijn genomen tegen de verontreiniging door het verkeer, maar dat het effect van die maatregelen overschat is. De bijdragen van grensoverschrijdende verontreiniging, samen met de moeilijkheden om de verkeersbronnen binnen de gestelde termijn op doeltreffende wijze aan te pakken en de geringe uitwerking van communautaire maatregelen voor het verkeer zijn als redenen aangevoerd waarom de grenswaarde in deze zone niet vóór de termijn van 2005 nageleefd kon worden. (18) De Commissie merkt op dat er vóór 2005 maatregelen zijn genomen om de sectoren die bijdragen aan de hoge concentraties aan te pakken. Dat de problemen met de stedelijke luchtkwaliteit op gestructureerde wijze worden aangepakt, blijkt ook uit de goedkeuring door het Brussels Hoofdstedelijk Geweest van een aantal actieplannen. In 2002 is een structureel luchtkwaliteitsplan goedgekeurd dat onder meer tot doel had de PM 10 -concentratie over een periode van zeven jaar terug te dringen. Daarnaast zijn vóór 2005 een regionaal mobiliteitsplan en een regionaal ontwikkelingsplan goedgekeurd. Alle drie de plannen streven naar een beperking van het wegverkeer. Rekening houdend met de complexe en veelvoudige bronnen die bijdragen tot de concentratieniveaus in deze zone, is de Commissie van oordeel dat de vóór de uiterste termijn van 2005 in zone 1 genomen bestrijdingsmaatregelen passend waren. NL 5 NL

7 (19) Voor de zones 2 tot en met 7 hebben de bevoegde autoriteiten van het Vlaamse Gewest aangegeven dat hoewel overschrijdingen die tot verplichte verminderingsmaatregelen leiden voor het eerst in 2002 zijn opgetreden, de autoriteiten pas bij de analyse van de gevalideerde gegevens in 2003 hebben vastgesteld dat de hoge PM 10 -concentraties een structureel probleem vormden. Volgens de autoriteiten waren de oorzaken van de overschrijdingen niet meteen duidelijk en moesten daarom verdere studies worden uitgevoerd om passende verminderingsmaatregelen vast te kunnen stellen. In 2005 is een luchtkwaliteitsplan opgesteld en goedgekeurd. De autoriteiten hebben gewezen op de omvang van de grensoverschrijdende verontreiniging en het beperkte bereik en effect van maatregelen ter bestrijding van de plaatselijke antropogene bronnen. Deze bronnen nemen slechts ca. 30% van de totale concentratie in de betreffende zones voor hun rekening. Bovendien was het effect van communautaire maatregelen voor het verkeer volgens de bevoegde autoriteiten geringer dan verwacht. (20) De Commissie merkt op dat bepaalde relevante verminderingsmaatregelen voor de belangrijkste bronnen, zoals vervoer, industrie, landbouw en verwarming, in de zones 2 tot en met 7 al vóór de uiterste termijn in 2005 zijn genomen maar dat een bredere aanpak pas met het plan in 2005 tot stand is gebracht. De Commissie erkent dat de luchtkwaliteitssituatie in deze zones complex was vanwege de aanwezigheid van een aantal verschillende en diffuse verontreinigingsbronnen en dat het nodig was de problemen verder te bestuderen om te kunnen vaststellen wat de meest doeltreffende oplossingen waren. De Commissie houdt ook rekening met de belangrijke bijdrage van grensoverschrijdende verontreiniging en met het aanzienlijke effect dat plaatselijke verminderingsmaatregelen hadden moeten sorteren om de concentratieniveaus op doeltreffende wijze terug te kunnen dringen. Rekening houdend met de complexe en veelvoudige bronnen die bijdragen tot de concentratieniveaus in deze zones, is de Commissie van oordeel dat de vóór de uiterste termijn van 2005 in de zones 2 tot en met 7 genomen bestrijdingsmaatregelen passend waren. (21) In de zones 8 tot en met 11 registreren de bevoegde autoriteiten van het Waalse Gewest sinds 2001 overschrijdingen van de met de overschrijdingsmarge verhoogde grenswaarden. Uit de kennisgeving blijkt dat het verkeer in al deze zones een grote bijdrage levert maar dat industriële installaties in de zones 8, 9 en 10 de belangrijkste antropogene bron vormen. Deze brontoewijzing strookt ook met het in 2003 goedgekeurde luchtkwaliteitsplan. In het plan werd aangegeven dat de herziening van de milieuvergunningen voor de industriële installaties een noodzakelijke maatregel was maar ook dat de daarvoor vereiste investeringen niet vóór het verstrijken van de termijn van 2005 konden worden gedaan. (22) De bevoegde autoriteiten verklaren dat er al vóór 2005 verminderingsmaatregelen met betrekking tot de industriële installaties zijn genomen, maar zij verstrekken hierover in de kennisgeving en in hun antwoord op het verzoek van de Commissie om nadere informatie zeer weinig specifieke gegevens. In het plan van 2003 wordt aangegeven dat de maatregelen ten aanzien van de industriële bronnen in drie fasen zouden worden ingevoerd in de loop van de periode , na een overgangsfase in Bovendien kan worden opgemerkt dat het verkeer in die zones vóór 2005 alleen door middel van nationale verminderingsmaatregelen lijkt te zijn aangepakt. (23) De Commissie merkt op dat de bevoegde autoriteiten al in 2001, en op zijn laatst in 2003 toen het luchtkwaliteitsplan werd goedgekeurd, wisten dat industriële installaties NL 6 NL

8 de belangrijkste bronnen van verontreiniging in de zones 8, 9 en 10 waren. Uit de kennisgeving blijkt evenwel dat de meeste maatregelen ter bestrijding van deze bronnen niet vóór 2005 gepland of uitgevoerd zijn. Een meerderheid van de industriële installaties in de betreffende zones heeft nog steeds geen vergunning als vereist krachtens Richtlijn 2008/1/EG van het Europees Parlement en de Raad inzake geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging 5. Een dergelijke vergunning was in 2007 al vereist. Bovendien lijken de bevoegde autoriteiten niet voorbereid te zijn geweest op de drastische toename van de concentratieniveaus die zich in in zone 10 heeft voorgedaan, ondanks het feit dat deze toename duidelijk kan worden gerelateerd aan het opnieuw opstarten van industriële activiteit in die zone. In het licht daarvan is de Commissie van oordeel dat de bevoegde autoriteiten zich niet voldoende alert hebben getoond ten aanzien van de oorzaken van de overschrijdingen of de beschikbare oplossingen. De Commissie is dan ook van mening dat de in deze zones genomen verminderingsmaatregelen niet toereikend waren. (24) De Commissie merkt op dat in zone 11 een grotere verscheidenheid aan bronnen een rol speelt, met grensoverschrijdende verontreiniging in de hoofdrol. Uit de kennisgeving blijkt ook dat bepaalde maatregelen zijn genomen om ten minste één industriële bron aan te pakken, waarmee zowel de emissies als ook de concentratieniveaus daadwerkelijk zijn teruggebracht. In de kennisgeving wordt bovendien aangegeven dat bouwwerkzaamheden gedurende een beperkte periode wezenlijk hebben bijgedragen aan de hoge concentraties in deze zone. Rekening houdend met de complexe en veelvoudige bronnen die bijdragen tot de concentratieniveaus in deze zone, is de Commissie van oordeel dat de vóór de uiterste termijn van 2005 in zone 11 genomen bestrijdingsmaatregelen passend waren. (25) De Commissie erkent dat grensoverschrijdende bijdragen in verschillende lidstaten ontstaan en dat het niet altijd mogelijk is de afzonderlijke bronnen te identificeren in de lidstaten die wezenlijk bijdragen tot de hoge concentratiewaarden van PM 10 in België. Blijkbaar heeft er echter wel overleg plaatsgevonden met de bevoegde autoriteiten van bepaalde buurlanden of -regio s overeenkomstig artikel 8, lid 6, van Richtlijn 96/62/EG van de Raad van 27 september 1996 inzake de beoordeling en het beheer van de luchtkwaliteit 6, en uit de kennisgeving blijkt dat er een systeem bestaat voor de uitwisseling van luchtkwaliteitsinformatie met de buurlanden, met name wat de voorspelling van piekverontreinigingsperioden betreft. (26) Om te kunnen beoordelen of de grenswaarden voor PM 10 na afloop van de vrijstellingsperiode kunnen worden nageleefd, moeten de door de lidstaat voor dat tijdstip geraamde concentratieniveaus en het geschatte effect van de bijkomende maatregelen die in het bij de kennisgeving gevoegde luchtkwaliteitsplan worden voorgesteld, in aanmerking worden genomen. (27) De Belgische autoriteiten zijn bij de meeste ten behoeve van de kennisgeving uitgevoerde beoordelingen, zoals de brontoewijzing, uitgegaan van de gemiddelde jaarconcentraties, en zij veronderstellen dat een reductie van de gemiddelde jaarconcentratie van PM 10 tot 31 µg/m 3 de inachtneming van de daggrenswaarde mogelijk zal maken. Een vergelijkbare verhouding tussen de dag- en jaargrenswaarden 5 6 PB L 24 van , blz. 8. PB L 296 van , blz. 55. NL 7 NL

9 is ook door andere lidstaten gebruikt en de Commissie is van oordeel dat deze methode van belang is om het ambitieniveau van de in België benodigde maatregelen ter bestrijding van verontreiniging vast te stellen. (28) Volgens schattingen van de bevoegde autoriteiten zal de daggrenswaarde in zone 1 (Brussels Hoofdstedelijk Gewest) en in de zones 2 tot en met 7 (Vlaams Gewest) na afloop van de vrijstellingsperiode in drukke straten en vergelijkbare "hot spot"- situaties nog steeds worden overschreden indien er geen aanvullende maatregelen worden getroffen. Voor de betreffende bronnen zijn verscheidene maatregelen uitgevoerd of gepland. Dit zijn onder andere kortetermijnmaatregelen zoals een noodplan voor PM 10 in zone 1 en een "smogalarmplan" voor de zones 2 tot en met 7. Uit het door de bevoegde autoriteiten ingediende tijdschema blijkt echter dat een aantal van deze maatregelen pas na de nieuwe uiterste termijn van 2011 volledig zal worden uitgevoerd. Bovendien blijkt noch uit de luchtkwaliteitsplannen noch uit de kennisgeving hoe groot de van deze maatregelen verwachte verbetering van de luchtkwaliteit is en of de autoriteiten van mening zijn dat de daggrenswaarde dankzij de aangegeven aanvullende verminderingsmaatregelen binnen de nieuwe uiterste termijn zal worden bereikt. (29) Uit de analyse van de Commissie komt naar voren dat het onwaarschijnlijk is dat de daggrenswaarde tegen het verstrijken van de vrijstellingsperiode in de zones 1 tot en met 7 kan worden nageleefd zonder de uitvoering van aanvullende maatregelen. De Commissie kan echter op basis van de verschafte informatie niet met zekerheid bepalen of de in de luchtkwaliteitsplannen of in de kennisgeving genoemde maatregelen toereikend zijn om de grenswaarde te bereiken. Bovendien merkt de Commissie op dat sommige van de in onderdeel 3 van deel B van bijlage XV bij Richtlijn 2008/50/EG genoemde maatregelen niet in overweging zijn genomen of zich pas in de discussiefase bevinden. Hiertoe behoren maatregelen als de vaststelling van lage-emissiezones en rekeningrijden, die belangrijk en mogelijkerwijze onontbeerlijk zijn om de belangrijkste verontreinigingsbronnen in deze zones aan te pakken. (30) De Commissie is bijgevolg van oordeel dat er bezwaar moeten worden gemaakt tegen de vrijstelling van de verplichting om aan de daggrenswaarde voor PM 10 te voldoen in de zones 1 tot en met 7, aangezien op basis van de bestaande luchtkwaliteitsplannen niet met zekerheid kan worden vastgesteld of de door de bevoegde autoriteiten vermelde maatregelen garanderen dat na afloop van de vrijstellingsperiode op 10 juni 2011 aan de daggrenswaarde zal worden voldaan. (31) Met betrekking tot de zones 8 tot en met 11 (Waals Gewest) hebben de bevoegde autoriteiten in hun antwoord op het verzoek van de Commissie om aanvullende informatie aangegeven dat zij verwachten dat de bijdrage van de industrie aan de plaatselijke PM 10 -concentratie in de aanloop naar de termijn van 2011 drastisch gereduceerd zal worden. Op basis van de door deze reductie bereikte gemiddelde waarde zou de grenswaarde in 2011 gerespecteerd moeten worden. (32) De analyse van de Commissie bevestigt dat het resultaat dat de bevoegde autoriteiten van de uit te voeren verminderingsmaatregelen verwachten, betrekking heeft op de gemiddelde situatie in de zones. Aangezien de grenswaarden voor het hele grondgebied gelden, moet echter worden aangetoond dat de grenswaarden ook op de plaatsen met de hoogste concentraties in acht worden genomen. De beoordeling NL 8 NL

10 bevestigt dat de grenswaarden in de zones 8 en 11 waarschijnlijk kunnen worden bereikt indien de door de bevoegde autoriteiten aangegeven maatregelen tijdig en op adequate wijze uitgevoerd worden. In de zones 9 en 10 kan met de geschatte reducties echter niet worden gewaarborgd dat de grenswaarden ook op de plaatsen met de hoogste concentraties niet zullen worden overschreden. Bovendien is voor geen van de zones 8 tot en met 11 duidelijk tot op welke hoogte de bevoegde autoriteiten de uitvoering van de in de kennisgeving en de luchtkwaliteitsplannen vermelde maatregelen officieel hebben goedgekeurd. De indruk bestaat dat een aantal van de betreffende maatregelen zich nog in de discussiefase bevindt. De Commissie is bijgevolg van oordeel dat ze op basis van de beschikbare informatie niet kan beoordelen of de in de kennisgeving en de luchtkwaliteitsplannen aangegeven maatregelen voldoende zijn om te waarborgen dat de grenswaarden in de zones 8 tot en met 11 tegen de vastgestelde termijn worden nageleefd. (33) Met betrekking tot de zones 8, 9 en 10, waar de industriële installaties de belangrijkste PM 10 -bron vormen, merkt de Commissie bovendien op dat de bevoegde autoriteiten de uiterste termijn waarop de betreffende installaties uit hoofde van Richtlijn 2008/1/EG met een vergunning overeenkomstig de best beschikbare technieken geëxploiteerd moesten worden, niet in acht hebben genomen. Verder merkt zij op dat sommige van de in onderdeel 3 van deel B van bijlage XV bij Richtlijn 2008/50/EG genoemde verminderingsmaatregelen niet in overweging zijn genomen of zich pas in de discussiefase bevinden. De Belgische autoriteiten wordt dan ook met klem verzocht deze maatregelen bij de vaststelling van de luchtkwaliteitsplannen in aanmerking te nemen. (34) Ten aanzien van de stand van de tenuitvoerlegging van de in onderdeel 2 van deel B van bijlage XV bij Richtlijn 2008/50/EG genoemde Gemeenschapswetgeving merkt de Commissie op dat België verwacht dat de uit hoofde van Richtlijn 2001/81/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2001 inzake nationale emissieplafonds voor bepaalde luchtverontreinigende stoffen 7 vastgestelde nationale emissieplafonds voor stikstofoxiden in 2010 flink overschreden zullen worden. De naleving van de verplichtingen uit hoofde van die richtlijn is van belang om ervoor te zorgen dat de grenswaarden van Richtlijn 2008/50/EG, en in het bijzonder de grenswaarden voor PM 10 zowel in België als in zijn buurlanden gehaald kunnen worden. De Commissie verwacht daarom dat de nodige inspanningen zullen worden geleverd om de nationale emissieplafonds tegen de uiterste termijn van 2010 na te leven. (35) Tegen deze achtergrond vindt de Commissie dat er bezwaar moeten worden gemaakt tegen de kennisgeving van België betreffende een vrijstelling van de daggrenswaarde voor PM 10 in de zones 1 tot en met 11 omdat niet met zekerheid kan worden vastgesteld of de daggrenswaarde bij het verstrijken van de vrijstellingsperiode op 10 juni 2011 zal kunnen worden nageleefd. (36) De Commissie vindt dat er bezwaar moeten worden gemaakt tegen de kennisgeving van België betreffende een vrijstelling van de daggrenswaarde voor PM 10 in de zones 8, 9 en 10 omdat er geen passende maatregelen zijn genomen om deze grenswaarde uiterlijk in 2005 te bereiken. Verder is niet afdoende aangetoond dat ongunstige 7 PB L 309 van , blz. 22. NL 9 NL

11 weersomstandigheden of grensoverschrijdende bijdragen de redenen zijn waarom deze grenswaarde in deze zones niet kan worden nageleefd, HEEFT DE VOLGENDE BESCHIKKING GEGEVEN: Artikel 1 Er wordt bezwaar ingebracht tegen de kennisgeving van België betreffende een vrijstelling van de verplichting om de in bijlage XI bij Richtlijn 2008/50/EG bedoelde daggrenswaarde in de in de bijlage bij deze beschikking vermelde zones 1 tot en met 11 toe te passen. Artikel 2 Deze beschikking is gericht tot het Koninkrijk België. Gedaan te Brussel, Voor de Commissie Stavros DIMAS Lid van de Commissie NL 10 NL

12 BIJLAGE Zones en agglomeraties waarop de kennisgeving betrekking heeft, overeenkomstig de in het jaarlijkse verslag voor het kalenderjaar 2007 vastgestelde grenzen. Zonenummer Zone of agglomeratie Zonenaam Regio 1. BEB10A BRUSSEL Brussels Hoofdstedelijk Gewest 2. BEF01S (BEF01A in 2005) ANTWERPEN HAVEN 3. BEF02A ANTWERPEN 4. BEF03S (BEF03A in 2005) GENT HAVEN 5. BEF04A GENT Vlaams Gewest 6. BEF05S (BEF05A in 2005) STEDEN met > inwoners 7. BEF06S (BEF06A in 2005) VLAANDEREN 8. BEW11S LUIK 9. BEW12S ENGIS 10. BEW13S CHARLEROI Waals Gewest 11. BEW14S WALLONIË. NL 11 NL