Foto e-book 145 jaar Hindustaanse Immigratie

Transcriptie

1 Foto e-book 145 jaar Hindustaanse Immigratie e-book Stichting Surya

3 Voorwoord Wie ben je? Waar kom je vandaan? Vragen die op een gegeven moment altijd in je leven naar boven komen drijven. En waar je graag antwoord op wil hebben. Dat antwoord is niet voor iedereen altijd even makkelijk te geven of te krijgen. Migrantengemeenschappen, zoals de Hindustaanse, kennen meerdere migratiestromen. Van India naar Suriname van 1873 tot 1916, maar ook van Suriname naar Nederland sinds de 70 er jaren van de vorige eeuw. Met de boot vanuit Brits Indië naar Suriname en met het vliegtuig van Suriname naar Nederland. Er is veel veranderd sinds Brits Indië is nu India, een land met een heel andere rol op het wereldtoneel. En de vliegtuigen vanuit Nederland naar Suriname zitten iedere week nog steeds vol. De banden in deze diaspora gemeenschap zijn nog steeds warm. Culturele identiteit is dan ook niet weg te vlakken, ook al steek je meerdere oceanen over. Naar aanleiding van 145 jaar Hindustaanse Immigratie neemt Suryamedia u mee met Sunil Badloe. Hij ging met zijn moeder en gezin naar Suriname in maart Drie generaties die samen mooie herinneringen hebben gemaakt. Eerst beleven we de reis door de ogen van zijn 21 jarige dochter Nalini, die voor het eerst naar Suriname ging. In een blog verteld ze over haar belevenissen. Daarna ziet u Suriname anno 2018, door de lens van Sunil Badloe. Dank aan alle collega s van de redactie voor hun bijdrage aan deze uitgave. Bijzondere dank gaat uit naar Nalini Badloe voor het delen van haar ervaringen en Sunil Badloe voor het royaal beschikbaar stellen van zijn prachtige foto s voor dit e book. U kunt dit e book kosteloos downloaden van de website uitsluitend voor (niet commercieel) privégebruik. Reageren kan via info@suryamedia.nl. Wij stellen uw reactie zeer op prijs. Veel kijk en leesplezier! Namens de redactie van Surya N.B.: Op de website is naast de verschillende e books ook meer informatie beschikbaar over de Hindustaanse diaspora en cultuur. Copyright 2018 Stichting Surya, 2 / 34

4 Mijn reis naar Suriname Door Nalini Badloe Super spannend vond ik het. Voor het eerst naar Suriname. Het land waar mijn vader vandaan komt. Het land waar mijn vader als kleine jongen is opgegroeid. Ik zat vol met vragen. Hoe zal het daar zijn, waar gaan we allemaal heen, wat gaan we allemaal zien, waar is mijn vader opgegroeid en hoe ziet dat er nu uit. Heb ik nog familie daar wonen en wie zijn dat dan? Ik was zo nieuwsgierig en zo benieuwd hoe het leven er daar uit zou zien. Daarnaast had ik natuurlijk ook zoveel zin om lekker te genieten van de zon in Suriname! Zelf weet ik vrij weinig van Suriname. Ik weet dat mijn familie ervandaan komt en dat wij misschien nog familie daar hadden wonen. Maar meer kon ik je dan ook niet vertellen. Wat ik zelf nooit een probleem vond, want het land trok mij niet zo. Ik heb mij er nooit in verdiept en toonde geen interesse. Wat ik nu echt zonde vind nu ik in het land ben geweest en de culturen heb geproefd, gezien en gevoeld. Wat is dit een prachtig land met zoveel kansen. Ik heb genoten van mijn tijd en wil zeker zo snel mogelijk weer terug. Voor dat we de reis gingen maken heb ik ook niks op internet gezocht over het land. Ik wilde er met een open mind heen en zelf beslissen wat ik ervan zou vinden. Zonder oordelen of meningen te hebben gelezen op internet. Natuurlijk vertelde mijn vrienden van Surinaamse afkomst wel waar de hot spots waren en welke plekken ik echt perse moest meemaken. Maar verder besloot ik om de reis heel open mee te maken. Tijdens de vlucht was ik zeer gespannen. We zouden namelijk verblijven bij een neef en zijn gezin in hartje Paramaribo. Mijn vader kent hem natuurlijk van vroeger, maar ik kende niemand en dat vond ik moeilijk. De hele vlucht zat ik doemscenario s in mijn hoofd af te spelen. Wat als het niet zou klikken met de familie? Of wat als wij allebei andere verwachtingen hebben van elkaar. Zouden wij echt bijna twee weken bij hen in huis blijven zitten of zouden wij met zijn allen uitstapjes maken? Zoveel vragen raasde er weer door mijn hoofd. Maar familie is familie en wij werden met open armen ontvangen. Ik voelde mij gelijk welkom. Natuurlijk was het de eerste dagen even zoeken en wennen aan elkaar, maar al snel waren wij one big happy family! Wat mij het eerst opviel was de architectuur in de stad. Wat een mooie huizen die uit de koloniale tijd komen. De hele stad heeft zo veel geschiedenis en het is prachtig om dat van zo dichtbij te zien. Echter vind ik het wel jammer om te zien hoe alles onderhouden wordt. Ik weet niet hoe het zit met het opknappen en restaureren van de huizen omdat ik natuurlijk maar een paar weken in het land zat. Maar het was zo zonde om te zien hoe alles aan het afbrokkelen was. De stad zou er naar mijn mening zo veel mooier uitzien als sommige huizen in het centrum een likje verf zouden krijgen. Dus ik hoop dat het land daar de kans voor krijgt en het ook kan realiseren. Copyright 2018 Stichting Surya, 3 / 34

5 In de eerste paar dagen zijn we op pad geweest met de neef van mijn vader en zijn vrouw. Daar zaten we dan als echte toeristen in zijn grote jeep. Op naar Fort Amsterdam. Dit was een mooie plek waar het leven van vroeger nog duidelijk te zien was. Weer prachtige koloniale huizen waar ik echt verliefd op ben geworden. Zo n mooie bouwstijl. Fort Amsterdam was een mooie plek waar we veel hebben gewandeld om alles te zien. Ook zijn we op familiebezoek geweest. Heel bijzonder hoe voorheen totale vreemde mensen je zo welkom heten en gelijk interesse tonen. Ik vind dit zo n mooie instelling van de mensen in Suriname en natuurlijk de cultuur. Daarna zijn we weer doorgereden naar de stad. Uitgestapt uit de auto en naar een klein openlucht museumpje gegaan in de stad. Het museum zelf was helaas dicht die dag, dus zijn we over het buitenterrein gaan lopen. Hier zag je weer de huizen staat zo als ze er vroeger stonden. Dit keer wél helemaal opgeknapt en al. Prachtig vond ik dit. Daarna natuurlijk als echte toeristen een foto gemaakt bij het I love Su beeld, want dat mag niet overgeslagen worden. De volgende dag zijn we op pad gegaan naar de markt. De neef van mijn vader verkoopt daar zijn groente die hij in zijn tuin verbouwd. Super interessant en ik was dus gelijk nieuwsgierig naar zijn hang out spot. Zelf vind ik markten super leuk, dus ik was echt heel enthousiast. Maar wauw wat was deze markt anders dan in Nederland. Wat een grote ruimte en wat veel mensen die er waren. Toen we aankwamen zagen we een restaurantje met heerlijke hapjes, snacks en dawet. We moesten hier een lekkere dawet drinken besloten mijn moeder en ik ter plekke. Maar eerst de markt op. Iedereen had allemaal heerlijke groenten en fruit te koop en ik keek mijn ogen uit. Langzaam liepen we de markt door naar het vlees en vis. Grappig hoe er zoveel verschillende dingen werden verkocht. Daarnaast was het sfeertje super gezellig. Het voelde als een feestje hoe iedereen zo makkelijk praatjes met elkaar maakte. Ik heb genoten. Waar ik ook de hele vakantie van genoot waren de dawet drankjes. Heerlijk en zo zoet. En om heel eerlijk te zijn smaakt de dawet in Nederland toch niet hetzelfde als in Suriname hoor. Alleen al om die reden moet en zal ik terug gaan naar Suriname. Wat ik ook echt een ervaring vond waren de binnenlanden. Nu zijn we niet echt diep de binnenlanden in geweest, omdat we met de hele familie gingen. Wat ik niet zo erg vond op het moment, want de binnenlanden klonken toch best heel eng met alle dieren en geen elektriciteit en geen bereik. Dus ik vond het prima om een stukje minder de binnenlanden in te gaan. Het was ongeveer 4 uurtjes rijden om er te komen. Met de hele familie gepropt in twee auto s gingen we op pad voor het weekend. Eten en drinken ingepakt en iedereen had er zin in. Ik was natuurlijk gelukkig met al het eten die we hadden ingepakt voor onderweg. Mijn familie kan zeker goed koken! Eenmaal aangekomen na een heftige reis over hobbels en gaten in de wegen zijn we gelijk op pad gegaan. We gingen watervallen bekijken. Ik had er ontzettend veel zin in en trok gelijk mijn bikini en dichte schoenen aan. Achteraf wel zonde om mijn witte Nikes aan te doen, maar ik ben het stadsleven gewend dus het is mij vergeven. Daar gingen we met z n allen behalve de wat ouderen van de familie. Klauterend door een stuk jungle opzoek naar de Copyright 2018 Stichting Surya, 4 / 34

6 watervallen. Dit was echt een hele opgave om te doen. Zo stijl gingen we naar beneden. Heel heftig was het, maar uiteindelijk wel heel leuk om te doen met de hele familie. Toen we aankwamen bij de watervallen moest ik even blijven staan om het allemaal rustig te bekijken. Wat is de natuur mooi! Ik werd helemaal zen. De vogels, het geluid van de waterval, de wind door de bomen, het was allemaal te prachtig. Het water van de waterval was ijskoud, maar het was heerlijk om eronder te staan. Super leuk om dit met de familie allemaal mee te mogen maken! Daarnaast hebben wij ook de plantages bezocht. Waar ik zelf best wel van geschrokken ben, is dat er nog steeds mensen op de plantages wonen. Ik dacht altijd dat het tegenwoordig een soort van open lucht museums waren die toeristen en locals dan konden bezoeken, maar tot mijn verbazing wonen en leven diverse mensen daar nog. Hier ben ik mij nooit bewust van geweest en heeft mij echt doen stilstaan. Vond het ook bijzonder en akelig tegelijk om de slavenhuizen van vroeger nog intact en in gebruik te zien. Er zit zoveel geschiedenis in dit land en op deze plekken. Natuurlijk heb je de openlucht museums ook. Wij hebben de suikerfabriek in Mariënburg bezocht en dit vond ik geweldig. We werden begeleidt over het terrein door een gids wiens ouders zelf in de fabriek hebben gewerkt. Helaas waren zij al overleden, vertelde de gids. Hij vindt het belangrijk om de verhalen van vroeger door te vertellen en mensen te laten weten hoe het leven in de fabriek was. Dit was mooi en bijzonder om te horen van onze gids. Hij vertelde door middel van eigen kennis en verhalen van zijn ouders en dat maakte het zoveel leuker om allemaal mee te maken. Naast de plantages, binnenland en Paramaribo zijn wij ook naar Nieuw Nickerie geweest. Dit keer samen met mijn ouders en neef van mijn vader. Gezellig met z n viertjes op pad. Het was een lange reis in de auto waar ik mijn ogen heb uitgekeken. Heel mooi om te zien hoe verschillend Paramaribo is van andere dorpjes. Toen wij aankwamen zijn wij als eerste naar de Zeedijk gegaan. In het begin zijn wij vooral gaan kijken, maar uiteindelijk hebben wij toch een heel stuk over de dijk gelopen. Alweer heel mooi om te zien. De Zeedijk kon ik wel een beetje vergelijken met de dijken in Nederland. Grappig om te zien hoe sommige delen van architectuur hier ook weer terugkomen. De volgende dag zijn wij naar de Bigi Pan gegaan. Dit vind ik nog steeds het mooiste van de hele reis. We begonnen de dag vroeg en werden naar een klein bootje gebracht. Dit was onze boot voor de hele dag. In het begin was het regenachtig en ik was blij dat we paraplu s bij ons hadden. Maar gelukkig klaarde het al snel op. Samen met een jonge tourgids werden we over het water naar de Bigi Pan geleidt. Onderweg zagen we een prachtig stuk natuur omringd door verschillende en vele soorten vogels. Natuurlijk hebben wij veel foto s gemaakt, maar het was natuurlijk nóg mooier om heerlijk achteruit te zitten in het bootje en te genieten van het uitzicht. Tijdens het varen hebben we met de motor een vis geraakt en deze was gewond. Als een echte Surinamer vond de neef van m n vader dat we de vis niet konden laten liggen. Dit was voor nu de lunch. Heerlijk. Copyright 2018 Stichting Surya, 5 / 34

7 Wat is de Bigi Pan groot! Echt gigantisch. En wat een uitzicht als je via kleine riviertjes eenmaal op het meer uitkomt. Werkelijk prachtig om te zien. Midden op het meer stonden meerdere huisjes op palen waar je kon overnachten. Dit hebben we helaas niet gedaan, maar staat zeker op de planning voor een volgende keer. Voordat we verder het meer op gingen zijn we even aangemeerd bij een huisje van een ontzettend lieve familie. Hier hebben wij op de terugweg de lekkerste saoto gegeten die ik tot nu toe heb gegeten. Nothing beats this family s recipe. En natuurlijk werd de vis ook gebakken en gegeten. We hebben vis gevangen, flamingo s gezien, met de boot vastgezeten in de modder, ontzettend lekker gegeten en een geweldige tijd gehad. Ik heb genoten en vind dat het weer tijd is om opnieuw een reis te maken naar Suriname. Want ik wil nog veel meer zien van dit land. Daarnaast heb ik een waardevolle tijd gehad met nieuwe familieleden. Zo bijzonder hoe zij hun huis hebben opengesteld voor ons. Ik ben dankbaar dat ik familie heb mogen ontmoeten en met hen zoveel tijd heb mogen meemaken. Copyright 2018 Stichting Surya, 6 / 34

8 Foto s 145 jaar Hindustaanse immigratie Foto 1: Bar restaurant langs Waterkant met daarachter uitzicht op de brug naar Commewijne. Foto 2: De witte houten huizen met steile daken en meerdere ramen voorzien van houten luiken, maken Paramaribo uniek. Het historisch stadscentrum van Paramaribo staat sinds 2002 op de werelderfgoedlijst van Unesco. Copyright 2018 Stichting Surya, 7 / 34

9 Foto 3: Jongetje aan het varen op het Brokopondomeer. Dit reusachtige kunstmatige meer ter grootte van de provincie Utrecht is rond de jaren 60 ontstaan door de bouw van een stuwdam in de Surinamerivier. Copyright 2018 Stichting Surya, 8 / 34

11 Foto 6: Blaka Watra (Zwart Water) is een klein recreatieoord. Er zijn diverse eenvoudige hutjes aanwezig die geschikt zijn voor dagrecreatie. Het water zit vol mineralen en heeft de donkere kleur, net als Colakreek, vanwege de bladeren. Blaka watra is een van de meest bezochte recreatie oorden in Suriname door de lokale bevolking. Copyright 2018 Stichting Surya, 10 / 34

13 Foto 8: Ingang Plantage Resort Frederiksdorp. Plantage Frederiksdorp is een voormalige koffie en cacaoplantage. Foto 9: Voormalige dokterswoning, nu deel van het resort op Frederiksdorp. Copyright 2018 Stichting Surya, 12 / 34

14 Foto 10: Voormalige politiewoningen van Plantage Frederiksdorp. Foto 11: Fort Zeelandia Aan de kustlijn van Fort Zeelandia zijn nog altijd grote kanonnen uit de Tweede Wereldoorlog te zien, hier opgesteld door de Amerikanen ter bescherming tegen Duitse schepen. Copyright 2018 Stichting Surya, 13 / 34

15 Foto 12: Mariënburg is in 1745 als suikerplantage gesticht. Voor de aanvoer van het suikerriet werd een twaalf kilometer lange spoorweg aangelegd, de eerste spoorverbinding in Suriname. Het fabrieksterrein en de fabriekshallen zijn nu een trekpleister voor toeristen, ondanks de vervallen staat waarin het geheel zich bevindt. Foto 13: Herdenkingsmonument van de opstand op 2 juli 1902 in Mariënburg. Copyright 2018 Stichting Surya, 14 / 34

17 Foto 15: Waterval in het Brownsberg Natuurpark; een natuurreservaat dat gelegen is in het district Brokopondo van Suriname. Het gebied ligt op een heuvel met een 400 meter hoge top en is rijk aan flora en fauna. Copyright 2018 Stichting Surya, 16 / 34

20 Foto 20: Aanlegsteigers Paramaribo noord. Foto 21: Het indrukwekkende natuurreservaat Bigi Pan, wat Groot Meer betekent, strekt zich uit tot de Atlantische Oceaan en heeft de grootste lagune van Suriname. In dit gebied komen ongeveer 125 soorten vogels voor zoals de Lepelbek, de Sabaku en de zeldzame rode ibis. Copyright 2018 Stichting Surya, 19 / 34

22 Foto 24: Na de restauratie werd de plantage Frederiksdorp in 2004 als eerste project buiten Paramaribo tot monument aangewezen. Foto 25: Huis in het voormalig koffie en cacaoplantage Frederiksdorp, nu een resort. Copyright 2018 Stichting Surya, 21 / 34

28 Foto 36: Nalini op de fiets tussen de plantages. Foto 37: In de binnenstad zijn ongeveer 250 historische gebouwen te vinden, waarvan de meeste op de Monumentenlijst van Paramaribo staan. Copyright 2018 Stichting Surya, 27 / 34

30 Foto 39: In 1747 stichtte Johan Friederich Knöffel, uit Pruisen, de koffie en cacaoplantage Frederiksdorp. Naar hem heette de plantage in de volksmond Knofroe. Copyright 2018 Stichting Surya, 29 / 34

31 Foto 40: In 1976 werd de plantage gekocht door de Nederlander Antonie (Ton) Hagemeijer en zijn Surinaams Hindustaanse vrouw. De Hagemeijers restaureren de plantage en maken het geschikt voor toerisme. Foto 41: Uniek in de wereld; synagoge en moskee gebroederlijk naast elkaar. Copyright 2018 Stichting Surya, 30 / 34

33 Foto 43: Mariënbosch was een koffieplantage aan de Commewijne rivier in het district Commewijne. Na de afschaffing van de slavernij werd met contractarbeiders het plantagebedrijf voortgezet. In totaal arriveerden 269 Hindustanen en 242 Javanen op deze plantage. Foto 44: Uitzicht op brug naar Commewijne en de Goslar; een stille getuige van de Tweede Wereldoorlog in Suriname. De Goslar is een Duits koopvaardijschip dat in 1940 tot zinken is gebracht in de Suriname rivier. Copyright 2018 Stichting Surya, 32 / 34

34 Foto 45: Vissers laden hun vis uit in Nieuw Amsterdam. Foto 46: De Jules Wijdenboschbrug. De brug zorgt voor een snellere verbinding tussen Paramaribo en het aan de overzijde gelegen district Commewijne met name de plaats Meerzorg. Voorheen was dit gebied alleen per veerverbinding bereikbaar. Copyright 2018 Stichting Surya, 33 / 34