Interview met de heer J.W. Wesselius

Transcriptie

1 Interview met de heer J.W. Wesselius Op 4 mei jl. is de heer J.W. Wesselius in de Hofkamer komen wonen. Samen met zijn dochter heb ik hem uitgenodigd voor een interview, want twee weten altijd meer dan één uiteraard! 1) Waar bent u geboren: Ik ben geboren op 15 juli 1932 in Burgerveen, de Leimuiderdijk. 2) Hoe zag het gezin eruit: Ik had 3 broers, geen zusters, wél schoonzusters. Mijn vader had een slagerij, ik kom dus uit een slagersfamilie. 3) Hoe heeft u uw jeugd beleefd: Vroeger ging ik venten voor de slagerij. Vanaf de Leimuidersebrug via de Ringvaart, de Aalsmeerderbrug over naar Aalsmeer, waar ik mijn weg vervolgde naar Bloemenlust. Daar vandaan naar de Machineweg, terug langs Kudelstaart en weer naar Burgerveen. Dit was een hele fietstocht. Wij waren dit van kinds af aan gewend. Ik ben maar 2 of 3 jaar

2 naar school geweest. Toen brak de oorlog uit en daarna ben ik niet meer naar school geweest maar ging meteen mee helpen in het slagersvak. 4) Bent u in dienst geweest? Jazeker, ik ben in dienst gegaan op 18 jarige leeftijd. Toen ik 20 jaar was brak de Watersnoodramp uit Ik ben naar het eiland Thoolen (Zeeland) geweest om te helpen. Wij reden de hele nacht door met militaire dienst auto s. Er zat alleen een voorraam in, geen zijramen. Het weer was heel slecht en het was een barre tocht op die manier. Regen en wind kwam de auto binnen, het was heel koud. Langs de weg lagen allemaal dode dieren die verdronken waren. Ik was gewend aan dode dieren vanuit het slagersvak maar de anderen vonden het verschrikkelijk. Heel veel ellende kwam op deze tocht voorbij. De dode dieren moesten wij ophalen en wegbrengen. Wij hebben geholpen door zandzakken voor de dijkdoorbraak neer te leggen. De mensen werden geëvacueerd met legerauto s. Zij werden ergens naar toe gebracht waar ze veilig waren. Daar konden ze dan weer slapen, eten en drinken. 5) Wat heeft u na uw diensttijd gedaan? Na mijn diensttijd heb ik een paar maanden bi j een bedrijf gewerkt waar ik goederen moest vervoeren. Ik kreeg een flink salaris, 75 gulden netto. Hier zat wel een addertje onder het gras, vandaar het hoge salaris. Ik moest zeggen als ik de goederen afleverde, dat ik meer bracht dan ik eigenlijk bracht. Dus ik moest zeggen dat ik bijvoorbeeld 500 stuks bracht, terwijl het er maar 400 waren. Dit kon ik niet, want dat was geen eerlijk zaken doen, dus ben ik daar gestopt. Ik heb mijn buschauffeursdiploma gehaald en ben bij Maarse en Kroon gaan werken. Uiteraard ging ik een stuk terug in salaris, ik verdiende toen nog 48 gulden bruto maar dat maakte mij niets uit, ik hou niet van oneerlijkheid. Ik heb ongeveer 40 jaar bij Maarse en Kroon gewerkt. Mijn

3 standplaats was Leimuiden. Ik heb altijd met plezier op de bus gezeten en kreeg een goede VUT regeling. Tijdens de jaren dat ik op de bus zat, had ik wisseldiensten. Als ik s avonds dienst had ging ik overdag bij kweker Keessen op de Uiterweg werken. Zo hadden we extra inkomsten voor het gezin. Er waren dus dagen dat ik 18 uur op een dag werkte. Ik werkte al als buschauffeur toen ik mijn vrouw leerde kennen. Wij hebben in die tijd nog heel even in Leimuiden gewoond, daarna kon ik in Burgerveen (de oude Venneperweg) een huis krijgen. Er ging een buschauffeur uit en toen kon ik in dat huis. Hier zijn al onze kinderen geboren. Het was een mooi huis met een tuin en mijn auto kon in de garage. De tuin was mijn lust en mijn leven, ik verbouwde mijn eigen groente. Als wij s avonds moesten eten ging ik om 15:00 uur naar de tuin en haalde ik de groente en aardappels eruit. Verser kan niet! Wij hebben 3 kinderen gekregen. Toen ze jong waren gingen wij altijd op vakantie naar Driebergen, het grote bos! Daar huurden wij een huisje van Centraal Nederland (van mijn werk). Wij kwamen daar dus meer buschauffeurs in de vakantie tegen. Ik kon om het andere jaar tijdens de schoolvakantie vrij krijgen. Was het een zomer dat ik geen vrij kon krijgen, dan vierden mijn vrouw en de kinderen daar wél vakantie. Ik ging dan vroeg werken, zodat ik vroeg klaar was en kon dan toch bij mijn gezin zijn. De dag daarna begon ik later op mijn werk. Zodoende had ik dan toch een beetje vakantie. Toen de kinderen groter waren zochten wij een andere bestemming. Wij zijn toen jaren naar Oostenrijk op vakantie gegaan met de auto. Dit deden wij s nachts. Veelal was dat in Tirol, maar ook in Karinthië hebben wij vakantie gevierd en dan in een appartement. 6) Wat vindt u leuk om te vertellen?

4 Mijn vrouw was één van de eersten die een autorijbewijs heeft gehaald. Weet u, als ik namelijk thuis kwam van mijn werk moest ik meteen met mijn vrouw in de auto stappen om boodschappen te doen. Dit werd ik zo zat, ik dacht, wat zou het heerlijk zijn als mijn vrouw zelf kan rijden. Ik had een kennis die auto- instructeur was en ik heb een afspraak met hem gemaakt. Daar wist mijn vrouw niets van. Plotseling stond die kennis dus met auto en al voor de deur. Dus toen kon ze er aan. Helemaal verbaasd is ze in de auto gestapt en heeft ook nog vrij snel haar rijbewijs gehaald! 7) Heeft u na uw pensioen nog gewerkt? Na mijn pensioen ben ik gaan werken bij de firma Van Been. De eigenaar van dit bedrijf die vlakbij mij woonde, had drogisterijketens in Amsterdam, Nieuw-Vennep, Lisse en Haarlem. Met de vrachtwagen trok ik er op uit om de winkels te bevoorraden. Ik was goed bevriend met alle vrouwen die daar werkten en kwam thuis met allemaal proefmonsters. Daar waren mijn vrouw en kinderen natuurlijk heel blij mee. In Amsterdam moest ik natuurlijk ook laden en lossen. In die smalle straatjes moest ik de vrachtwagen neer zetten en niemand kon er meer door. Ik heb natuurlijk heel wat boze mensen gezien, maar ja ik moest mijn werk doen. Tot ongeveer de leeftijd van 75 jaar ben ik doorgegaan met dit werk. Op een gegeven moment ben ik gestopt omdat ik de wegen niet altijd meer kon vinden. Het was genoeg, het werd ook steeds drukker in de stad. 8) Waar woonde u voordat u in t Kloosterhof kwam? Wij zijn van Burgerveen naar Nieuw-Vennep verhuist. De kinderen waren toen al geruime tijd uit huis. Het onderhoud aan het huis en de tuin werden mij teveel. Daarnaast moesten we heel veel met de auto op pad om boodschappen te doen. In Nieuw-Vennep zaten wij veel dichter

5 bij de winkels. In de seniorenflat hebben wij ongeveer 5 jaar gewoond. Mijn vrouw werd ernstig ziek en zou niet lang meer leven. Ik wilde niet alleen wonen, want dat is zorgelijk voor mij en ook voor mijn kinderen. Ik woonde net in t Kloosterhof, toen mijn vrouw overleed. 9) Bevalt het u in t Kloosterhof? Ik heb het hier heel erg naar mijn zin, het bevalt mij prima. Ik fiets ook nog op mijn elektrische fiets, maar niet alleen hoor. Samen met mijn kinderen en kleinkinderen maken we regelmatig een tochtje door Aalsmeer.