Werkstuk Aardrijkskunde Europese Unie

Transcriptie

1 Werkstuk Aardrijkskunde Europese Unie Werkstuk door een scholier 2970 woorden 21 maart ,4 25 keer beoordeeld Vak Aardrijkskunde Inhoudsopgave Inleiding De geschiedenis De regeling in Europa ( organen ) - Het Europese parlement - De Europese Commissie - De Europese Raad (Raad van Ministers) - Het Europese Hof van Justitie - De Europese Rekenkamer - De EIB (De Investeringsbank) - De ECB (De Europese Centrale Bank) De taakverdeling De bronvermelding Inleiding In dit werkstuk behandelen we de Europese Unie in het algemeen, dus geen land apart. Deze keuze hebben we gemaakt om iets meer van de Europese Unie te weten te komen, wij vonden het persoonlijk niet echt boeiend om een specifiek land te behandelen, wel vonden we het leuk en boeiend om iets meer uit te pluizen en dus dit werkstuk te maken met de verschillende bestuursorganen. Wij nemen een aantal delen van de Europese Unie onder de loep, bijvoorbeeld het Europese parlement en de Europese Commissie, we nemen ook even de geschiedenis van de Europese Unie door, dus van het begin tot nu. De geschiedenis De mensen waren er al na 1918 (1e wereldoorlog) over eens dat de Europese landen niet in hun eentje konden blijven overleven tegen de zeer snel groeiende macht van andere wereldstaten. Na de 2e wereld oorlog was het helemaal duidelijk: Europa moest samengaan! Door de oorlogen in Europa waren de landen sterk achteruit gegaan ook financieel ging het niet goed. Hierdoor zijn er verschillende organisaties Pagina 1 van 8

2 gekomen die hebben geholpen bij de vereniging van Europa. In 1951 was het zover het 1e verdrag naar de samenwerking van Europa. Dit was De Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS). Dit verdrag werd in Parijs ondertekend. DE leden van de EGKS waren: Nederland, België, Luxemburg, Duitsland, Frankrijk en Italië. De EGKS was op 23 juli 1952 werkelijkheid op die dag ging het verdrag in werking. Het was nu mogelijk kolen en staal te vervoeren binnen de landen van de EGKS. De rede voor de oprichting van de EGKS was een politieke rede. Dit was zo omdat Frankrijk en Duitsland vijanden waren in de oorlog, dit had als gevolg dat er vele miljoenen mensen waren dood gegaan en er zeer veel materiele schade was. De samenwerking zou dus minder kans geven op nog zo n oorlog. Zes ministers van de leden van de EGKS hadden een besluit genomen; de samenwerking ging uitbreiden naar andere landen. Op 25 maart 1957 werd het verdrag van Rome gesloten de Europese Economische Gemeenschap (EEG) en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (EGA of EURATOM) werden opgericht, dit verdrag trad bijna een jaar later (1 januari 1958) in werking. De EEG wilde een betere welvaart maar dat niet alleen er moest ook een betere verhouding tussen de landen zijn. De EEG wilde samenwerking op economische vlak maar dan ook zeker op de industrie, landbouw en gemeenschappelijke markt. De invoerrechten werden geleidelijk aan verminderd en een gemeenschappelijk buitentarief ingesteld. In de EGA werkten de landen samen op het gebied van atoomenergie. Atoomenergie daar bedoelen dan mee: afvalverwijdering, onderzoek en veiligheid. Er werd op 8 april 1965 in Brussel een fusie verdrag getekend. Hierin stond dat er één gemeenschappelijke raad en één gemeenschappelijke Commissie kwam voor alle organisaties (EGKS, EEG en de EGA) samen. Dit was het begin van samenwerkingsverband van de EG (Europese Gemeenschap). Sommige andere landen in Europa vonden de samenwerking binnen de EEG te ver gaan daarom werd er in 1960 de Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) opgericht, de deelnemende landen waren: Noorwegen, Zweden, Denemarken, IJsland, Oostenrijk, Zwitserland Portugal en het Verenigd Koninkrijk. Later kwam Finland ook bij de Eva. Invoerrechten werden binnen de EVA afgeschaft. Denemarken, Portugal en het Verenigd Koninkrijk verlieten de EVA om zich uiteindelijk bij de RG aan te sluiten. Op 7 februari 1992 werd in het verdrag van Maastricht het EG-verdrag veranderd. Het werd zodanig veranderd om in 3 stappen tot een economische en Monetaire Unie te komen hiermee werd de Europese Unie (EU) opgericht. Op 1 november 1993 werd dit verdrag in werking gebracht nu was de EU echt werkelijkheid. Dit betekent dat de landen niet alleen economisch maar ook politiek samenwerken. De EU rust op 3 pijlers: het EG-verdrag, het buitenlands- en veiligheidsbeleid. De laatste 2 pijlers worden gevormd door de samenwerking van justitie en de politiek. Een goed voorbeeld van supranationaliteit (samenwerking tussen verschillende regeringen onderling). De Europese Unie word steeds en steeds groter sinds de oprichting op 7 februari Even een kleine opsomming: - EG in 1965: Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland en Italië. - EG in 1973: Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Italië, Pagina 2 van 8

3 Groot-Brittannië, Ierland en Denemarken. - EG in 1981: Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Italië, Groot-Brittannië, Ierland, Denemarken en Griekenland. - EU in 1995: Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Italië, Groot-Brittannië, Ierland, Denemarken, Griekenland, Zweden en Finland. - EU in 2004: Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Italië, Groot-Brittannië, Ierland, Denemarken, Griekenland, Zweden, Finland, Cyprus, Tsjechië, Estland, Hongarije, Letland, Litouwen, Malta, Polen, Slowakije en Slovenië De regeling in Europa (de organen ) De EU lijkt heel veel op de Verenigde Staten. Waarom? Omdat de VS een groot land is dat opgedeeld is in deelstaten. Deze staten hebben een wel een eigen bestuur maar wordt ook bestuurd door de regering. Ook alle landen van de EU hebben hun eigen bestuur. Dit is bijna hetzelfde in de EU. Er zijn verschillende organisaties en instellingen in de EU die er op toekijken of de wetten in een land niet in tegenstelling zijn met de maatregelen van de EU. Om dit te kunnen vermijden heeft ieder land een deel van hun macht afgestaan aan die organisaties die de EU besturen. Het Europese Parlement De volksvertegenwoordigers in de EU is het parlement. Het is daarbij het grootste bestuursorgaan. In 1979 werd het Europese Parlement gekozen door het nationale parlement. De leden van het worden sinds 1979 gekozen door de burgers van de lidstaten. De leden van het parlement worden gekozen door verkiezingen in de lidstaten. In totaal waren er 518 zetels, toen Oostenrijk, Zweden, Finland en het andere deel van Duitsland bij de EU kwamen moesten een aantal zetels worden herverdeeld. Op 1 januari 1996 bedroeg het aantal zetels 626. Na 1 mei 2004 zijn er nog meer zetels bijgekomen. Er zijn verschillende politieke fracties: - Christen democraten - Liberalen - Socialisten - Eurocommunisten - Europese democratische fractie - Fractie van verenigde Europese democraten - Orthodoxe communisten In het parlement zijn er 3 functies: - Adviserende functie - Controlerende functie Pagina 3 van 8

4 - Wetgevende functie Als eerste; de Adviserende functie: nadat de voorstellen door de commissie zijn geformuleerd, worden ze ter bespreking voorgelegd aan het parlement, steunend op deze voorstudies bestudeert het parlement de voorstellen grondig. Daarin brengt het Europees Parlement advies uit bij de ministerraad. Als tweede; de Controlerende Functie: de Europese Commissie en de raad van Ministers worden door het Parlement gecontroleerd en de begroting moet door het Parlement goedgekeurd worden, het is immers de rechtstreekse volksvertegenwoordiging. Als derde; de Wetgevende Functie: sinds 1987 heeft het Parlement enige wetgevende bevoegdheden op het gebied van de interne markt en de toetreding van nieuwe lidstaten, ook het recht op amendement (veranderen of verbeteren van een wetsvoorstel) en het vetorecht (verbieden, ongeldig verklaren van wetsvoorstellen) mag het Parlement gebruiken. Het orgaan dat is belast met de organisatie van de werkzaamheden van het parlement is het bureau. Dit bestaat uit: de voorzitter van het Europese parlement, 14 ondervoorzitters en uiteindelijk nog 5 afgevaardigden met een adviserende functie. Veel van het parlementaire werk vindt plaats in de achttien parlementaire commissies ofwel werkgroepen, om de werkzaamheden van het parlement te versnellen en doeltreffender te maken. De werkgroepen bestuderen de vraagstukken die in de plenaire vergadering worden besproken. Elk beleidsterrein heeft zijn eigen werkgroep zoals: begroting, landbouw, energie, sociale zaken enzovoorts. Een werkgroep vergadert gemiddeld twee à drie keer per maand in Brussel, de plenaire zittingen vinden elke maand een week lang plaats in Straatsburg. Het secretariaat van het Europese Parlement is in Luxemburg gevestigd. De Europese Commissie Op 1 juli 1967 is de Europese commissie in werking getreden. De Europese commissie is het dagelijkse bestuur van de EU. Voor 1 juli 1967 hadden de EEG, EGKS en EUROTOM elk hun eigen bestuur. De Europese Commissie is het uitvoerende orgaan van de Europese Unie, de belangrijkste taak is wetsvoorstellen voorbereiden en uitwerken en deze voorleggen aan het Europese Parlement. De besluiten die door de Ministerraad worden genomen worden door de Commissie tot uitvoer gebracht, Ook ziet ze erop toe dat de Europese verdragen en besluiten worden nageleefd. Wanneer een land wordt betrapt op een overtreding, dan kan de commissie de schuldigen voor het Europese Hof van Justitie dagen. De Commissie bestaat op dit moment uit twintig onafhankelijke commissarissen (twee uit Duitsland, Spanje, Frankrijk en Italië en het Verenigd Koninkrijk en één uit de andere landen) die door de lidstaten worden benoemd. De leden van de commissie zijn volkomen onafhankelijk, dus geen staats vertegenwoordigers. De commissarissen worden op hun bekwaamheid gekozen voor een periode van vijf jaar. Ze zijn herbenoembaar. Zeventien van de twintig leden van de commissie zijn verantwoordelijk voor een eigen politieke portefeuille, vergelijkbaar met de ministers in onze Nederlandse politiek, en de andere drie zijn de voorzitter en de twee vice-voorzitters. Pagina 4 van 8

5 Natuurlijk wordt niet al het werk gedaan door deze twintig mensen, de Commissie beschikt over een hele staf van medewerkers, deze werken grotendeels in Brussel, op het hoofdkwartier van de Commissie. Ook werken er in Luxemburg waar ook vergaderingen van de Europese Unie plaatsvinden. In totaal zijn er zo n ambtenaren. Ook heeft de Commissie naast ambassadeurs in de verschillende landen afgevaardigden in een aantal wereldorganisaties zoals de VN en de OESO. De Europese Raad (Raad van Ministers) De raad van ministers is een vergadering van ministers van de EU landen, er zetelen ministers uit alle lidstaten. De samenstelling van de vergadering is afhankelijk van het onderwerp dat word besproken, word er bijvoorbeeld gesproken over het mestoverschot, dan komen de ministers van landbouw bij elkaar en zo word dat met elk onderwerp gedaan. De Europese raad is verantwoordelijk voor het algemene beleid in de Eu, ze stellen de Europese richtlijnen vast en beslissen over zalen die van Europees belang zijn zoals de visquota en Europese landbouw prijzen. Ook maakt de Raad van Ministers samen met het Europese parlement de EU-begroting. Het voorzitterschap van de ministerraad wisselt om de zes maanden, de lidstaten nemen om de beurt het ministerschap waar. De leden van de Commissie en het Parlement moeten hun nationale gevoelens aan de kant zetten en Europees denken en handelen, de Leden van de Europese raad moeten ook op nationaal niveau denken, want zij verdedigen ook hun nationale belangen. Gemeenschappelijke behoeften verschillen meestal nogal van nationale belangen, en om tot aanvaardbare besluiten te komen streeft men in de ministerraad naar unanimiteit (al is dit niet voor alle besluiten nodig.) Het stemmen in de ministerraad word evenredig gedaan met het aantal inwoners van een lidstaat, ik heb hier geen recente informatie over kunnen vinden, maar in de tijd dat de EG nog twaalf leden had beschikte de ministerraad over 76 stemmen, die in overeenstemming waren met het aantal inwoners van de lidstaat. In die tijd waren er in principe 54 stemmen nodig om een wet goed te keuren. De manier van stemmen is hetzelfde gebleven alleen de aantallen kunnen zijn aangepast. Zoals het Europees parlement de organisatie over laat aan het bureau, zo coördineert en bereidt het Comité van Permanente Vertegenwoordigers de werkzaamheden van de Raad voor. Ook beschikt de ministerraad over zo n 1900 ambtenaren die vooral de administratie doen. De Raad van Ministers komt minstens twee keer per jaar bij elkaar. De Europese Raad moet niet verward worden met de Raad van Europa. Het Europese hof van Justitie Het Europese hof van justitie is de rechtsprekende macht van de EU. Het hof bestaat uit vijftien rechters, Deze zijn benoemd door de lidstaten, en uit negen advocaten-generaal, deze benoeming is voor een periode van zes jaar. Het hof van Justitie heeft een eigen bevoegdheid, en de uitspraken die ze doen zijn bindend, dit wil zeggen dat Nationale rechtbanken ondergeschikt zijn aan het Europese hof van Justitie. Het hof treed in zijn geheel op of in kamers, bestaande uit drie, vijf of zeven rechters. De belangrijkste taak is erop toezien dat de wetten en verdragen overal in de Eu worden opgevolgd, dit kan worden opgesplitst in drie soorten: Pagina 5 van 8

6 De berechting van geschillen, dit gaat over geschillen tussen instellingen, tussen lidstaten, tussen instellingen enerzijds en staten en particulieren anderzijds. Door de rechtstreekse werking van EGbepalingen en andere EG-wetgeving kunnen particulieren een beroep bij het Hof instellen, dit is bij de meeste andere internationale rechters niet mogelijk. Het uitbrengen van bindende adviezen: Dat wil zeggen dat het Hof van Justitie wetten, beslissingen en handelingen van de Commissie, de Ministerraad of zelfs van de regering van een lidstaat nietig kan verklaren. Ook vragen nationale rechterlijke instanties vaak om juridisch advies aan het hof. Het geven van Prejudiciële beslissingen: Uitspraken doen over de achtergronden van wetten en verdragen. Bij twijfel of onduidelijkheid beslist het hof wat de bedoeling van de wetgevers is geweest en wat de precieze inhoud van de wetten is. Het Europese Hof van Justitie is gevestigd in Luxemburg. De Europese Rekenkamer In het Europese Unie gaat een heleboel geld om, daarom is er een nieuw orgaan gekomen dat moet toezien op de begroting. De Rekenkamer heeft een controlerende functie, zij moet nagaan in hoeverre de inkomsten en uitgaven van alle EU-organen kloppen en of de begroting goed wordt beheerd. De Rekenkamer kan het Parlement en de Raad elke onregelmatigheid melden. De Europese Rekenkamer bestaat uit vijftien leden, uit elke lidstaat één, die voor zes jaar word benoemd door de Raad. Uit het midden van de vijftien ledenkiezen ze een president, deze word voor drie jaar benoemd en is herkiesbaar. De kamer beslist bij absolute meerderheid van stemmen. De Rekenkamer word bijgestaan door een Secretaris-generaal en ongeveer 550 medewerkers. Het is gevestigd in Luxemburg. De EIB (De Investeringsbank) De Rekenkamer oefent strenge controle uit over de besteding van de Europese financiën. Dit is op zich goed, maar het duurt hierdoor vaak lang voordat er geld beschikbaar komt. Soms is er snel geld nodig, en daarom is de Investeringsbank opgericht. De investeringsbank levert een bijdrage aan de waarmaking van de doelstellingen van de EU, door het financieren van projecten die zijn gericht op de Europese integratie, een evenwichtige ontwikkeling, economische samenhang en ontwikkeling van een economie die op kennis en vernieuwing is gebaseerd. De EIB Is opgericht bij het verdrag van Rome in De Raad van Gouverneurs heeft eigenlijk de leiding over de investeringsbank. De Raad van Gouverneurs bestaat uit ministers die door elke lidstaat zijn aangewezen, meestal zijn dit de ministers van financiën. Taken van de Raad van Gouverneurs: Algemene richtlijnen van voor het krediet beleid vaststellen Balans en jaarverslag goedkeuren Financiële verplichtingen van de bank aangaan buiten de EU Besluiten nemen over kapitaal verhogingen Benoemen van de leden van de raad van bestuur, de directie en het comité ter controle van de boekhouding. De Raad van bestuur staat onder leiding van de president van de bank en bestaat uit 24 door de lidstaten aangewezen leden en één lid dat door de Europese commissie is benoemd. De Raad van bestuur keurt de Pagina 6 van 8

7 opgenomen en verstrekte leningen. De directie is het uitvoerend orgaan van de bank, zij dragen zorg voorvoor het dagelijks beheer en bereidt de besluiten van de raad van bestuur voor. De directie bestaat uit een voorzitter en zeven vice-voorzitters. Het comité ter controle van de boekhouding ziet toe op de regelmatigheid van de activiteiten en boekhouding van de bank. Ook werkt het comité ter controle van de boekhouding samen met de Europese Rekenkamer tijdens de externe controle van de activiteiten van de EIB, die betrekking hebben op de begrotingsmiddelen van de Europese Unie of de lidstaten. De Europese Investeringsbank beschikt niet over de traditionele middelen uit spaardepots of rekeningen courant en kan zich rekenen tot de belangrijkste geldverstrekkers. De EIB profiteert op de kapitaalmarkten van de beste krediet notering, hierdoor kan de bank tegen zeer concurrerende voorwaarden veel geld verhandelbaar maken die nodig zijn voor steun aan investeringen. De ECB (De Europese Centrale Bank) De komst van een Economische en Monetaire Unie (EMU) heeft geleid tot een nieuwe centrale bank, de Europese Centrale bank. Deze houdt zich bezig met het beheersen van de inflatie en de stabiliteit van de Euro, dit is vergelijkbaar met de vroegere taak van de Nederlandsche Bank (DNB). Samen net de nationale centrale banken vormt de ECB het Europese Stelsel van Centrale Banken (ESCB). Het Bestuur van de ECB wordt gevormd door de President en 5 leden. Dit Bestuur, vormt samen met de op dit ogenblik 12 deelnemende Gouverneurs van de nationale centrale banken de Raad van de ECB. De ESCB is een van de politiek onafhankelijke instelling met als hoofddoel het handhaven van prijsstabiliteit. Daarbij zal het algemeen economisch beleid van de EU ondersteund worden. De hoofdtaken van de ECB zijn: Het vaststellen en uitvoeren van het monetaire beleid in de eurozone; Het zonodig kopen of verkopen van vreemde valuta s om de koers van de euro te beïnvloeden (zogeheten valuta-interventies); Het aanhouden en beheren van de officiële reserves van de lidstaten (voorraad vreemde valuta en goud); Het bevorderen van een soepel werkend betalingsverkeer binnen de eurozone. Het Eurosysteem is met name bedoeld om de prijsstabiliteit te behouden in de eurozone, zodat de koopkracht van de euro behouden blijft. Dit gebeurt op twee manieren: Een vooraanstaande rol is toegewezen aan de munteenheid. Deze rol wordt onderstreept door de bekendmaking van een referentiewaarde voor de groei van de geldhoeveelheid in brede zin, waarbij inflatie wordt gezien als een gevolg van het feit dat de beschikbare geldhoeveelheid te groot is in verhouding tot het aanbod van goederen en diensten; Een beoordeling op basis van allerlei indicatoren en perspectieven ten aanzien van prijsontwikkelingen en risico s voor de prijsstabiliteit in de eurozone (zoals salarissen, wisselkoersen, rentekoersen op lange termijn en diverse maatregelen ten aanzien van economische bedrijvigheid). De Taakverdeling: Thomas Slagter: verzamelen informatie, verwerken informatie Pagina 7 van 8

8 Rick Lekatompessy: deels verzamelen, verwerken informatie Bronvermelding: - Veel boekjes, door aangeschreven instanties - EU toen en nu boekje opgestuurd gekregen van de Europese Commissie - Bibliotheek Tiel Plaatjes gezocht op Pagina 8 van 8