REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG. Het College heeft het volgende overwogen over en beslist op de op 26 juni 2014 binnengekomen

Transcriptie

1 G2014/69 ECLI:NL:TGZRGRO:2015:43 REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG Beslissing in de zaak onder nummer van: G2014/69 Rep.nr. G2014/69 21 juli 2015 Def. 084 REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG TE GRONINGEN Het College heeft het volgende overwogen over en beslist op de op 26 juni 2014 binnengekomen klacht van A, wonende te B, klager, gemachtigde: C tegen D, bedrijfsarts te E, verweerder, BIG registratienummer: gemachtigde: mr. R.J. Peet. 1. Verloop van de procedure 1.1 Het College heeft kennisgenomen van: 1/9

2 - het klaagschrift met bijlagen van 23 juni 2014, bij het Regionaal Tuchtcollege te Zwolle ingekomen op 26 juni 2014; - het verweerschrift met bijlage van 29 augustus 2014, ingekomen op 2 september 2014; - de brief van 2 september 2014, ingekomen op 4 september 2014, waarin het Regionaal Tuchtcollege te Zwolle het Regionaal Tuchtcollege te Groningen heeft verzocht de behandeling van de zaak over te nemen; - het proces-verbaal van het mondeling vooronderzoek gehouden op 11 december 2014, alwaar klager en verweerder waren verschenen, de laatste bijgestaan door mr. Peet voornoemd; - aanvullende stukken van klager, ingekomen op 23 december 2014; - het medisch dossier van klager, verstrekt door verweerder, datum binnenkomst onbekend. 1.2 De klacht is behandeld ter openbare zitting van het college van 2 juni Verschenen is verweerder, bijgestaan door mr. Peet. Ook klager is verschenen, bijgestaan door C. 2. Vaststaande feiten Voor de beoordeling van de klacht gaat het College uit van de volgende feiten. 2.1 Klager is sinds zevenenhalf jaren als rijinstructeur in dienst bij zijn werkgever. Op 29 maart 2014 heeft klager een gesprek met zijn werkgever. Tijdens dit gesprek ontstaat een dispuut over een door de werkgever ten onrechte niet geïnvesteerde pensioenpremie. Klager wordt boos, de werkgever dreigt klager op non-actief te zetten. Klager meldt zich op 31 maart 2014 ziek. 2.2 Op 18 april 2014 heeft klager een eerste gesprek met verweerder in zijn hoedanigheid als bedrijfsarts. 2.3 Naar aanleiding van dit gesprek schrijft verweerder een Re-integratieadvies naar de werkgever van klager d.d. 18 april In dit advies staat onder meer vermeld: Werknemer heeft zich op 31 maart 2014 arbeidsongeschikt verklaard. Er is echter geen sprake van arbeidsongeschiktheid wegens ziekte. Het is wel zo dat werknemer spanningen ervaart naar zijn leidinggevenden. Het advies is om, conform de stecr werkwijzer, met elkaar in overleg te gaan om een oplossing te vinden voor de door de werknemer ervaren spanningen. In zijn medisch journaal schrijft verweerder: S ( ) Junior (het College begrijpt: klager) heeft zich jaren ingezet voor het bedrijf gesprek gehad met de wg over mindering arbeidsvoorwaarden. Vervolgens brief van pensioengelden van werkgever die 5 maanden niet waren afgedragen. Klachten moe, slecht slapen, piekeren, hoofdpijn. Geen angst, depressie, suïcidaliteit. Beh geen. Ha niet ingeschakeld. 2/9

3 O Maakt terneergeslagen indruk. E Spanningsklachten passend bij conflict P Niet aog, stecr richtlijn toepassen, aandringen op bemiddeling. 2.4 Op 22 april 2014 ontvangt klager een brief van zijn werknemer. Hierin staat vermeld dat de werkgever kennis heeft genomen van het advies van de bedrijfsarts d.d. 18 april 2014, dat daaruit blijkt dat klager niet arbeidsongeschikt is wegens ziekte, dat klager dus weer op het werk dient te verschijnen en wel op 23 april 2014 en dat de werkgever de arbeidsovereenkomst opzegt per 1 juli De reden voor opzegging ligt in de inhoud van de van klager aan zijn werkgever van 4 april 2014 waarin klager aangeeft dat zijn motivatie en vertrouwen een behoorlijk deuk hebben opgelopen en dat de relatie verstoord is. 2.5 Klager vraagt naar aanleiding van het Re-integratieadvies d.d. 18 april 2014 een deskundigenoordeel aan bij het UWV. Deze beoordeling vindt op 7 mei 2014 plaats, hiervan is door F, verzekeringsarts, een geneeskundige rapportage opgemaakt d.d. 12 mei Hierin staat o.a. vermeldt: Cliënt heeft al eerder, in september 2013, de huisarts bezocht met klachten als gevolg van spanningen. ( ) In de loop van maanden zijn de spanningen verder opgelopen. Het is het licht van deze voorgeschiedenis, dat de reactie van cliënt op het gesprek van niet gezien kan worden als een normale reactie op een arbeidsconflict, maar dat gesproken kan worden van psychische klachten ten gevolge van reeds lang verstoorde arbeidsverhoudingen en overbelasting. Gelet op het feit dat cliënt pas op de huisarts bezocht in verband met zijn klachten is de conclusie die de bedrijfsarts op stelde goed te verdedigen. Er was toen immers geen sprake van enige vorm van behandeling of diagnose. Het feit dat cliënt nu wel in gesprek is met een behandelaar en ook medicatie gebruikt voor zijn klachten, waarmee hij niet mag autorijden, noopt mij er thans toe om de medisch ongeschiktheid voor zijn arbeid te bevestigen. ( ) Er is in mijn optiek derhalve sprake van medische arbeidsongeschiktheid voor zijn arbeid, met name gezien het risico op ongevallen bij de aard van het werk dat cliënt uitoefent. Ik ben met de bedrijfsarts eens dat de oorzaak van de klachten een arbeidsconflict betreft, maar met cliënt moet ik het eens zijn dat hij, gezien de psychische gevolgen van de al langer bestaande problematiek, niet in staat kan worden geacht zijn eigen werk te verrichten. Conclusie: Cliënt is per geschildatum niet geschikt te achten voor het volledig naar aard en omvang uitoefenen van de eigen werkzaamheden. 2.6 Naar aanleiding van de bevindingen van F verzoekt verweerder de werkgever van klager om klager opnieuw op te roepen omdat hij het naar aanleiding van de inhoud van de beoordeling door F mogelijk acht dat een verandering in de arbeidsongeschiktheid van klager is opgetreden. Op 20 mei 2014 hebben klager en verweerder een tweede gesprek. In dit gesprek wordt het verweerder onder meer duidelijk dat klager sinds 29 april 2014 via de huisarts is gestart met medicijnen die zijn rijvaardigheid beïnvloeden. Deze ont- 3/9

4 wikkeling is voor verweerder aanleiding om klager vanaf 29 april 2014 arbeidsongeschikt wegens ziekte te achten. 2.7 Verweerder vraagt informatie op bij de huisarts van klager. Deze schrijft op 11 juni 2014 aan verweerder: Er is sprake van surmenage, overbelasting c.q. burned-out naar aanleiding van zeer forse spanningen op het werk. ZW sinds 31 maart Eerste afspraak bij ondergetekende op 9 april. ( ) Niet meer in staat om te werken gezien de aard van zijn werkzaamheden vanwege concentratieproblemen en spanningsklachten. Gestart met ondersteuning door medicatie lorazepam 2 maal daags 2.5 mg op 29 april Momenteel nog steeds ter ondersteuning medicatie in afbouwende dosering. Psychische ondersteuning door POH GGZ G. Er is momenteel zeker sprake van arbeidsongeschiktheid in engere zin (sinds 31/3/2014). 2.8 Op 17 juni 2014 hebben klager en verweer een derde gesprek. Verweerder blijft bij zijn conclusies d.d. 20 mei De klacht 3.1 De klacht ziet met name op het volgende: Verweerder had klager met ingang van 31 maart 2014 arbeidsongeschikt wegens ziekte moeten verklaren. In het eerste gesprek dat klager met verweerder had, heeft klager verweerder verteld dat hij reeds op 9 april 2014 bij de huisarts was geweest vanwege het arbeidsconflict en de klachten die klager daardoor had. Verweerder heeft in dit eerste gesprek gesuggereerd dat klager arbeidsongeschikt was wegens het arbeidsconflict maar hij heeft dat niet op die manier naar de werkgever gecommuniceerd. Verweerder heeft na dit eerste gesprek en ook na de daaropvolgende gesprekken verkeerde conclusies getrokken ten aanzien van de oorzaak van de arbeidsongeschiktheid en de datum waarop die arbeidsongeschiktheid is ingegaan. Verweerder heeft onvoldoende aandacht geschonken aan de aard van de werkzaamheden van klager en heeft miskend wat de gevolgen kunnen zijn bij de uitoefening van dit werk. Verweerder heeft niet goed ingeschat dat door alle negatieve handelingen van de werkgever klager uiteindelijk medicatie nodig heeft. Ook in zijn verslagen naar de werkgever toe maakt verweerder fouten. Klager vraagt zich af of verweerder dit per ongeluk doet, of bewust. Het lijkt erop dat verweerder zijn oren heeft laten hangen naar de werkgever en de belangen van klager niet op de juiste wijze heeft gediend. 3.2 Klager brengt daarnaast naar voren dat er bij de betreffende organisatie waar verweerder is aangesloten geen klachtenfunctionaris is aangesteld waar klager zijn klacht kan deponeren en dat er op de website van de organisatie waar verweerder bij is aangesloten, niets staat vermeld over de wijze hoe en waar een klacht kan worden gedeponeerd. 3.3 Verder voert klager aan dat het eerste gesprek van klager met verweerder plaatsvond in een pand van de werkgever in H, op een locatie waarvoor klager een grote afstand moest rijden. Klager was gezien de situatie echter niet in staat om een auto te besturen. 4/9

5 Hieruit blijkt reeds dat op geen enkele manier rekening wordt gehouden met de situatie van klager. 3.4 Als laatste brengt klager naar voren dat verweerder de probleemanalyse ten behoeve van de WIA heeft ingevuld en naar het UWV heeft gezonden terwijl dat niet nodig was. 4. Het verweer 4.1 Verweerder heeft klager op 18 april 2014 gedurende een uur gesproken. Verweerder heeft de situatie uitgevraagd conform de Richtlijn Psychische Problemen waarbij hij in ieder geval zicht wilde krijgen of er sprake was van angst, depressie en/of suïcidaliteit of overige psychische problematiek en of er op dat moment sprake was van een behandeling. Dit alles om te beoordelen of er sprake was van arbeidsongeschiktheid wegens ziekte. Verweerder heeft klager dus ook gevraagd of er sprake was van huisartsbezoek, medicijnen of behandeling anderszins. Klager heeft hierop niet kenbaar gemaakt dat dit het geval was. Tijdens het gesprek bleken er duidelijke spanningsklachten bij klager aanwezig. Die klachten waren niet zodanig dat deze het niveau van spanningsklachten, inherent aan de ontstane werksituatie ontstegen. Verweerder heeft tijdens dit gesprek geen aanwijzingen gevonden dat de klachten van klager reeds langer bestonden. Op grond van al deze bevindingen is verweerder tot de conclusie gekomen dat er geen sprake was van arbeidsongeschiktheid wegens ziekte en dat er ook geen aanleiding was om klager ongeschikt te achten voor het uitoefenen van zijn functie. Verweerder heeft daarbij de aard van de werkzaamheden van klager meegewogen. Verweerder heeft zijn advies naar de werkgever van klager d.d. 18 april 2014 bewust kort gehouden, omdat in een conflictsituatie als in onderhavige zaak, waarbij nog niet duidelijk is of partijen weer bij elkaar komen, elk woord in een dergelijk advies wordt gewogen. Te uitgebreide verslaglegging kan zich dan ook tegen een werknemer richten. Verweerder heeft klager nogmaals gesproken nadat de bevindingen van F hem bekend waren geworden. Na dit gesprek concludeerde hij dat klager vanwege het op 29 april 2014 gestarte medicijngebruik vanaf die datum arbeidsongeschikt wegens ziekte moest worden geacht. Verweerder heeft klager nogmaals gesproken nadat hij voornoemde brief van de huisarts van klager had ontvangen. Dit heeft niet geleid tot een andere conclusie. Verweerder heeft de bevindingen van F en de huisarts gewogen, maar heeft zijn eigen bevindingen van zijn uitgebreide gesprek met klager op 18 april 2014 centraal gesteld. Dat verweerder zijn oren zou hebben laten hangen naar de werkgever is bezijden de waarheid. Verweerder heeft naar eer en geweten gehandeld, heeft zich onafhankelijk opgesteld en heeft zorgvuldig gehandeld. 4.2 Verweerder is als zelfstandig beroepsbeoefenaar niet gehouden een klachtenregeling in te stellen. Om werknemers en opdrachtgevers toch de mogelijkheid te bieden om hun klachten omtrent verweerder kenbaar te maken heeft verweerder een regeling getroffen waarbij personen hun klacht kwijt kunnen bij een collega van verweerder /9

6 Verweerder heeft de taak om de arbeidsgeschiktheid en belastbaarheid van klager vast te stellen in opdracht van de werkgever. Het is de werkgever, die in overleg met zijn werknemer de locatie en het tijdstip bepaalt. De locatie waar dit consult plaatsvindt wordt dus niet door verweerder vastgesteld. 5. Beoordeling van de klacht Het College wijst er allereerst op dat het er bij de tuchtrechtelijke toetsing van professioneel handelen niet om gaat of dat handelen beter had gekund, maar om het geven van een antwoord op de vraag of de beroepsbeoefenaar bij het beroepsmatig handelen is gebleven binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening, rekening houdend met de stand van de wetenschap ten tijde van het klachtwaardig geachte handelen en met hetgeen in de beroepsgroep ter zake als norm of standaard was aanvaard. 5.1 Het College acht op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting duidelijk geworden dat verweerder tijdens het consult op 18 april 2014 uitgebreid en zorgvuldig onderzoek heeft gedaan. Partijen verschillen van standpunt omtrent de vraag of klager tijdens dit eerste gesprek klager na hiernaar door verweerder te zijn gevraagd kenbaar heeft gemaakt dat hij op 9 april 2014 reeds bij zijn huisarts was geweest vanwege de betreffende klachten. Het College overweegt dat klager omtrent de datum van het eerste huisartsbezoek blijkbaar wisselende mededelingen heeft gedaan, gelet op het feit dat F in haar rapport aangeeft dat klager pas op 22 april 2014 de huisarts heeft bezocht. Bovendien blijkt uit de verslagen die de (ook bij de gesprekken aanwezige) vader van klager heeft gemaakt van de gesprekken met verweerder ook niet dat klager tijdens het eerste gesprek met verweerder deze mededeling omtrent het huisartsbezoek heeft gedaan. Gelet op het voorgaande, in onderling verband en samenhang bezien, acht het College het niet aannemelijk geworden dat klager tijdens het gesprek met verweerder op 18 april 2014 kenbaar heeft gemaakt dat hij reeds bij de huisarts was geweest. Het College oordeelt dat verweerder, gelet op de gegevens die hem op dat moment bekend waren, na afloop van het eerste gesprek met klager in redelijkheid tot zijn oordeel heeft kunnen komen. Nadat hij kennis had genomen van de bevindingen van F en er een tweede gesprek had plaatsgevonden, heeft verweerder geconcludeerd dat klager met terugwerkende kracht vanaf 29 april 2014 arbeidsongeschikt moest worden geacht. Nadat hij de opgevraagde informatie van de huisarts had ontvangen bleef verweerder bij dit oordeel. Verweerder heeft hierover ter zitting verklaard dat hij de nadere informatie wel had gewogen, maar dat hij zijn eerdere bevindingen centraal heeft gesteld, omdat hij tijdens die gesprekken zorgvuldig en voldoende uitgebreid onderzoek heeft gedaan. Het College komt ook hier tot de conclusie dat verweerder in redelijkheid tot dit oordeel heeft kunnen komen. Anders dan klager leidt het College uit het handelen van verweerder c.q. zijn conclusies niet af dat verweerder in belangrijke mate, en al helemaal niet uitsluitend het belang van de werkgever van klager diende, onzorgvuldig heeft geadviseerd 6/9

7 en/of vooringenomen was. Het College zal dit klachtonderdeel derhalve ongegrond verklaren. Het College hecht eraan verweerder erop wijzen dat zijn verslagen van zijn bevindingen naar aanleiding van de gesprekken die hij heeft gemaakt ten behoeve van het medisch dossier van klager, hoewel niet onder de maat doch wel summier zijn. Het College adviseert verweerder om in het vervolg uitgebreider aan verslaglegging te doen. 5.2 Ten aanzien van de vraag of verweerder voor de werkzaamheden als hier aan de orde wettelijk verplicht was een klachtenregeling te hebben wordt het volgende overwogen. De Wet klachtrecht cliënten zorgsector (WKCZ) bepaalt in artikel 2 eerste lid jo. artikel 1, onder c, onder 3 dat een (zelfstandige) zorgaanbieder verplicht is een klachtenregeling te hebben indien het - voor zover hier van belang - zorg betreft als omschreven in de Ziekenfondswet en de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten. Daarbij is het, zo blijkt uit de Nota van wijziging op voornoemde wet, niet van belang of de verleende zorg ingevolge die genoemde wetten wordt bekostigd maar of het een vorm van zorg betreft die in deze wetten is omschreven (zie TK , , nr. 8, p. 3). De toelichting op het Klachtreglement zelfstandige bedrijfsartsen (ZFB) vermeldt: Voor de bedrijfsgezondheidszorg is in zijn algemeenheid het klachtrecht niet bij wet geregeld. Voor zover het gaat om handelingen en verrichtingen niet in opdracht van een derde is de bedrijfsarts als zorgaanbieder te beschouwen (art 7:446 BW jo art. 1 WKCZ). Op bedoelde handelingen is derhalve de WKCZ van toepassing. Voor handelingen verricht in opdracht van een derde is de WKCZ niet van toepassing. De KNMG-publicatie Arts en klacht of geschil vermeldt te dien aanzien: Voor de overige sectoren waarin sociaal-geneeskundigen (bedrijfsartsen en verzekeringsartsen) werkzaam zijn, is de WKCZ niet van toepassing. Van een vorm van zorg als genoemd in bovenvermeld wetsartikel is, naar de letter genomen, geen sprake als het gaat om een beoordeling van de arbeidsgeschiktheid in opdracht van de werkgever zoals in deze zaak aan de orde. De betrokken beroepsverenigingen hebben dan ook kenbaar gemaakt aan hun leden dat voor (bedrijfsgeneeskundig) handelen als in deze zaak aan de orde geen wettelijk verplicht klachtrecht geldt. Reeds daarom kan verweerder niet tuchtrechtelijk worden verweten dat hij geen klachtenregeling had en is dit klachtonderdeel dus ongegrond. Desalniettemin heeft verweerder een voorziening getroffen waarbij werknemers en opdrachtgevers de mogelijkheid wordt geboden om hun klachten omtrent verweerder kenbaar te maken bij een collega van verweerder. 5.3 De locatie waar het eerste consult heeft plaatsgevonden, is niet door verweerder vastgesteld maar is bepaald door de werkgever. Gelet op voorgaande kan verweerder de 7/9

8 locatie van dit gesprek dan ook niet tuchtrechtelijk worden verweten. Dit klachtonderdeel is ongegrond. 5.4 De bedrijfsarts dient het formulier Probleemanalyse ten behoeve van de WIA in te vullen in het geval een werknemer zes weken ziek is en daardoor niet kan werken. Er kan hiervan worden afgezien als het dienstverband van de werknemer eindigt binnen tien weken na de eerste ziektedag. In casu was van dit laatste sprake. Desondanks heeft verweerder er toch voor gekozen om het formulier in te vullen. Verweerder geeft op het formulier onder het kopje Overige relevante informatie gemotiveerd aan waarom hij in afwijking van het oordeel van de verzekeringsarts en de huisarts komt tot het oordeel dat klager eerst vanaf 29 april 2014 arbeidsongeschikt moet worden geacht. Gelet hierop concludeert het College dat het invullen van voornoemd formulier terwijl dat niet noodzakelijk was, moet worden gezien als een procesmatige handeling van verweerder. Ook hier is op geen enkele manier sprake van tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen. Ook dit klachtonderdeel zal ongegrond worden verklaard. 6. Slotsom en afdoening De klacht zal ongegrond worden verklaard. 8. Beslissing Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Groningen: verklaart de klacht ongegrond en wijst deze af. Aldus gewezen door: mr. J.G.W. Lootsma-Oude Nijeweme, voorzitter, mr. dr. W.J.A.M. Dijkers, lid-jurist, mr. drs. A. Felder, lid-geneeskundige, drs. P.F. Bögels, lid-geneeskundige, drs. H. Donkers, lid-geneeskundige. bijgestaan door mr. M. Zevenhuizen, secretaris, en in het openbaar uitgesproken op 21 juli 2015 door prof. mr. L. Timmerman, voorzitter, in tegenwoordigheid van mr. B.J.K. Boter, secretaris. De secretaris: De voorzitter Tegen deze beslissing kan binnen zes weken na de dag van verzending van het afschrift ervan schriftelijk hoger beroep worden ingesteld bij het Centrale Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg door: a. de klager en/of klaagster, voor zover de klacht is afgewezen, of voor zover hij/zij niet-ontvankelijk is verklaard; b. degene over wie is geklaagd; c. de hoofdinspecteur of de regionale inspecteur van de volksgezondheid, wie de aangelegenheid uit hoofde van de hun toevertrouwde belangen aangaat. Het tot het Centrale Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg gerichte beroepschrift wordt ingezonden bij de 8/9

9 secretaris van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Zwolle, door wie het binnen de beroepstermijn moet zijn ontvangen. 9/9