Oordeel Gerechtshof i Het Gerechtshof heeft o.a. geoordeeld dat belanghebbende geen aanspraak kan maken op de vrijstelling omdat: ;

Transcriptie

1 /S/ô&<$OG Beroepschrift in cassatie. j! 1. ' : '! :.. 1 Edelhoogachtbaar college, Hierbij doe ik u het beroepschrift n cassatie toekomen tegen de uitspraken van het Gerechtshof Arnhem - Leeuwarden van 7 juli 2015, nr. 13/01153 (productie 1). Formaliteiten Belanghebbende: X t BV tel, (hierna: belanghebbende). Betreffende de aanslag omzetbelasting tweede kwartaal nleiding ' Als middel van cassatie draagt belanghebbende voor: Schending van het Nederlands recht, met name de bepalingen over "medische verzorging" in artikel 11 van de Wet op. de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB) en/of artikel: 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: AWB), doordat het hof heeft geoordeeld dat belanghebbende geen; aanspraak kan rnaken op de vrijstelling voor gezondheidskundige diensten. ' j.. Oordeel Gerechtshof i Het Gerechtshof heeft o.a. geoordeeld dat belanghebbende geen aanspraak kan maken op de vrijstelling omdat: ; a) : Tussen de artsen en het zielcenhuis geen rèchtsbetrekklng tot stand, is gekomen! waarbij over en weer prestaties worden üitgewisséld; 1 b) Evenmin een dergelijke rechtsbetrekking bestaat tussen de artsen en de patiënt;. c) Loontrekkenden van belastingheffing (BTW) zijn uitgesloten; pag 1

2 d).de artsen niet zelfstandig.hun werkzaamheden in het ziekenhuis verrichten en staan juridisch in een verhouding van ondergeschiktheid ten opzichte van belanghebbende; ; e) De artsen bij ziekte niet zonder meer kunnen' worden vervangen aldus het Hofen. pp uurbasis ter beschikking worden gesteld; f). De prestatie van belanghebbende het ter beschikking stellen van personeel aan het ziekenhuis is; i g) Het beroep op het gelijkheidsbeginsel faa t omdat de diensten van belanghebbende niet gelijk zijn aan zelfstandig specialisten die werkzaamheden voor een ziekenhuis verrichten; h) Er ook geen sprake is van de meerderheidsregel nu belanghebbende geen concrete gevallen heeft aangedragen; i) Er geen sprake is van schending van het neutraliteitsbeginsel omdat de dienst welke belanghebbende verricht geen soortgelijke diensten zijn ten opzichte van een arts uit een specialistenmaatschap of een arts in dienst bij het ziekenhuis; j) Er geen sprake is van schending van het vertrouwensbeginsel, omdat : belanghebbende niet heeft gesteld dat sprake is van begunstigend beleid en omdat belanghebbende geen 'coficrete gevallen heeft genoemd waarbij een juiste wetstoepassing achterweg is gebleven. Cassatiemiddel 1. medische verzorging én de vrijstelling 1. De oordelen genoemd onder de.opsomming a t/m f worden m.i. niet gedragen door de opgesomde feiten door het Hóf in relatie met het juridische kader zoals hieronder opgespmd. Deze oordelen zijn m-l- in strijd met het recht, zie onderstaande jurisprudentie én tevens de jurisprudentie bij de andere cassatiemiddelen. 2. Het Hof oordeelt in overweging 4.3: 4.3 Tussen partijen is niet in geschil dat de ziekenhuizen instellingen zijn wiens prestaties zijn te rangschikken ónder de prestaties als bedoeld in artikel 11, lid 1, aanhef en letter c, van de Wet OB. Evenmin is tussen partijen.in geschil is dat de werknemers van belanghebbende (de artsen) hün werkzaamheden uitóefenèn. in de ziekenhuizen, dat die werknemers beoefenaren zijn van een beroep waarvoor de regels zijn gesteld in de Wet BG en dat deze werkzaamheden, als deze als zelfstandige zouden worden Verricht, zijn te rangschikken onder de prestaties als bedoeld in artikel 11, lid 1 letterg, onder 1, sub a, van de Wet OB: " 3. Het Hof Den Bosch, van 22 juni 2012, nrs. 12/0065 t/m 12/00067, bevestigt de. stelling van belanghebbende, zie overweging: "4. Gronden t Ten aanzien van het geschil 4. t. Het Hof zal als eerste de vraag behandelen, óf belanghebbende vrijgestelde diensten verricht in de zin van artikel 11, lid 1, aanhef en létter g, ten eerste, van de Wet. ' 4.2. Belanghebbende stelt zich op het\standpuht, dat B (via belânghebbende en de werkmaatschappij) tandtechnische werkzaamheden verricht aan patiënten en dat voorde heffing van de omzetbelasting geen ondersctieid\mag worden gemaakt tussen déze situatie en de situatie, waarin de tandarts rechtstreeks, als "eenmanszaak" de patiënten verzorgt. Een dergelijk onderscheid mag uit het oogpunt van fiscale neutraliteit niet. worden: gemaakt, aldus belanghebbende. De nspecteur stelt zich op het standpunt [dat belanghebbende een dienst verricht, die is aan te mérken als uitlenen van personeel, welke dienst niet onder de hier aan de orde zijnde vrijstelling valt. j 4.3. Tussen partijen is niet in geschil dat in C BV een tandartspraktijk wordt uitgeoefend, en dat C, ; Pag. 2 i

3 :», i. BV als zodanig vrijgestelde diensten verricht in dezin van de hieraan de orde zijnde wétteiijke bepaling. Tussen partijen is evenmin ih geschil dat B tandheelkundige werkzaamheden verricht ten behoeve van patiënten van de tandartspraktijk van C BV. 4.4: n het arrest van 24 april 1991, nr, , BNB 1991/206, heeft de Hoge Raad overwogen, dat de vrijstelling van artikel 11, lid 1, aanhef én letter g, van de Wet berust op de rechtvaardigingsgrond dat doorgaans de diensten van medici met de meest noodzakelijke levensbehoeften behoren te worden gelijkgesteld. Met deze strekking van de vrijstelling is onverenigbaar onderscheid te maken tussen diensten die door artsen en andere beoefenaars van medische en paramedische beroepen voor eigen rekening worden verricht, en diensten die door deze personen door tussenkomst van een naamloze vennootschap of een ander lichaam worden verricht. ; Naar het oordeel van het Hof geldt zulks evenzeer in een geval als het onderhavige, waarbij naast de werkmaatschappij gebruik is gemaakt van een holding, waarbij de holding geen andere activiteiten ontplooit dan het houden van de aandelen in de werkmaatschappij en het in dienst hebben van de medicus, die uiteindelijk de diensten aan patiënten verricht. De vrijstelling is derhalve van toepassing op de vergoëding. Slotsom 4.5! Gelet op het vorenstaande dienen de hoger beroepen van belanghebbende gegrond te worden verklaard en dienen de uitspraken van de Rechtbank te worden vernietigd. De overige in geschil zijnde vragen behoeven geen behandeling meer." Dus niet enkel het Hof Den Bosch maar ook de Hoge Raad oordeelt dat de vrijstelling van artikel 11, lid 1, aanhef en letter g, van de Wet, berust op de rechtvaardigingsgrond dat de diensten van medici met de meest noodzakelijke levensbehoeften behoren te worden gelijkgesteld. Tevens oordeelt het Hof en de Hogé Raad.dat hét onverenigbaar is onderscheid te maken tussen diensten die door artsen en andere beoefenaars van medische en paramedische beroepen voor eigen rekening worden verricht, en diensten die door deze personen door tussenkomst van een naamloze vennootschap of e'en ander lichaam worden verricht. 4. Uit een conclusie van de Advocaat-Generaal van de Hoge Raad (conclusie van 17 juni 2013, nr. F12/02960) kan 'herleid worden dat een medicus die in opdracht van bijvoorbeeld een ziekenhuis medische diensten verricht een beroep kap doen op de ziekhuisvrijstelling, dan wel: op de medische vrijstelling. ndien de dienst die verleend wordt een wezenlijk onderdeel vormt van de totale medische dienst die ten behoeve van een patiënt wordt verricht s het volgens de Advocaat-Generaal niet van belang of de dienst onder eigen verantwoordelijkheid wordt verricht.. Ook stelt de Advocaat-Generaal dat de rechtsvorm waarin de dienst wórdt verricht, zoals bij voorbeeld de eenmanszaak, BV,of maatschap, geen belemmering mag zijn voor de toepassing van de vrijstelling Ook van belang is de uitspraak van Hof Den; Bosch van 4 oktober 2013, nr. 13/ Het Hof oordeelde hierin dat een ZZP-er/arïesthesiemedewerker die een anesthesioloog in het ziekenhuis assisteert bij zijn werkzaamheden, de medische vrijstelling kan toepassen. Volgens: het Hof zijn door de ZZP-er verrichte diensten een essentieel onderdeel van dé behandeling van de patiënten, en stelt daarbij dat bij een eenpitter zoals belanghebbende, geen sprake kan zijn van uitlening van personeel/ter beschikking stelling van arbeid. Het feit dat de ZZP-er door het ziëkenhuis gevrijwaard is van aansprakelijkheid s volgens het Hof niet van belang Hét Gerechtshof Den Haag, heeft op 28 juni 2013, nr. 12/460 en 461, ECL:NL:GHDHA:2013:3193, geoordeeld dat ten aanzien Van de toepassing van de vrijstelling binnen hét onderwijs geen sprake is van ter beschikking stellen van personeel maar van een onderwijsprestatie, terwijl in deze casus sprake was van het ter beschikking stellen van de directeur van de ene rechtspersoon aan de andere. Pag. 3

4 Ook in deze casus werd gesproken over detachering en los van de soort vrijstelling (onderwijs of gezondheidszorg)' was ook hier sprake van een personeelslid dat tewerk werd gesteld om in de andere rechtspersoon werkzaamheden te verrichten. 7. Hof Den Haag 21 maart 2014, nr. BK-13/00528 en 13/00529, ECL:NL:GHDHA:2Ö14:2774. Hët betrof een maatschap van laboranten. De rechtbank heeft in eerste aanleg de inspecteur in het gelijk gesteld, maar het Hof heeft de uitspraak van de rechtbank vernietigd waardoor ook een maatschap van laboranten de medische vrijstelling kan toepassen. Het Hof wijst vervolgens naar het arrest van de Hoge Raad van 19 april 2013, nr. 12/00243;. Mede in het licht van het oordeel over de fiscale neutraliteit over dé rechtsvorm s deze zaak vergelijkbaar met die van belanghébbende. i 8. Hoge Raad 19 apr l 2013, nr. 12/ He Hoge Raad oordeelt: " Ervan uitgaande dat belanghebbende zijn werkzaamheden Uitsluitend op verzoek en onder de verantwoordelijkheid van (een team van) plastisch chirurgen of van een ziekenhuis verricht, heeft het Hof geoordeeld dat de door belanghebbende verrichte werkzaamheden, gelet op diens bijzondere kwaliteiten, van een (ten minste) gelijkwaardige kwaliteit kunnen worden beschouwd als die van plastisch chirurgen, zodat de in artikel 11, lid 1, aanhef en letter g, onder 1 i van de Wet neergelegde vrijstelling ook geldt voor de door belanghebbende verrichte werkzaamheden ngevolge artikel 132, lid 1, aanhef en letter b, van BTW-richtlijri 2006 is vàn omzetbelasting'vrijgesteld ziekenhuisverpleging en medische verzorging. Aan déze bepaling is uitvoering gegeven in artikel 11, lid 1, aanhef en letter c, en letter f, van de Wet in samenhang gelezen met artikel 7, lid 1, van het Uitvoeringsbesluit omzetbelasting 1968 en de daarbij behorende bijlage B, letter b, punt 13. i Uit de rechtspraak van het Hof van Justitie van dé Europese Unie volgt dat, voor zover sprake is van een gezondheidskundige behandeling van de mens met sen therapeutisch doel door artsen en ziekenhuizen, alle wezenlijke, inherente en onafscheidbare delen van die behandeling moeten worden beschouwd als gezondheidskundige verzorging van de mens in de zin van artikel 13, A, lid 1, letters b en c, van de Zesde.richtlijn, thans artikel 132, lid 1, letters b en c, van BTW-richtlijn 2006 (zie HvJ 18'november 2010, Vorigen Transplantation Service nternational AG, C-156/09, V-N 2010/59.22, punten 26 en 27). Daarbij heeft het Hof van Justitie voorts geoordeeld dat de gezondheidskundige verzorging van therapeutische aard niet in alle onderdelen door medisch personeel hoeft te worden verricht (vgl. punt 28 van het hiervoor aarigehaalde arrest van het Hof van Justitie en de daarin aangehaalde jurisprudentie) Reeds omdat de onderhavige specifieke werkzaamheden van belanghebbende een wézenlijk deel vórmen van door chirurgen in ziekenhuizen uitgevoerde gezondheidskundige behandelingen, en de werkzaamheden van belanghebbende op die grond in aanmerking komen voor toepassing van de vrijstelling van artikel 11, lid 1, aanhef en lettere dan wel lettert, van de Wet, wordt niet toegekomen aan de beoórdeling van de vraag of- zoals het middel betoogt - het beginsel van fiscale neutraliteit al dan niét tot vrijstelling van omzetbelasting noopt. Het rriiddèl kan derhalve niet tot cassatie leiden, 'i 9. Conclusie van Advocaat-Genéraal (A-G) Van Hilten (Hoge Raad 17 juni 2013, 1/02960). De A-G concludeert dat een mëdicus werkzaam in een ziekenhuis ook de vrijstelling toekomt ongeacht de rechtsvorm van waaruit dät geschiedt. ; 10. Het oordeel dat belanghebbende hët ziekenhuis per uur declareert is conform de heersende jurisprudentie- geen belemmering voor de vrijstelling. Het feit dat niet onder meer artsen kunnen worden vervangen maar dat dit in onderling overleg gebeurt zegt niets over dé soort prestatie. Deze voorwaarde lijkt mij logisch. Een specialistenmaatschap, kan ook -niet een nieuwe specialist zonder overleg met het ziekenhuis werk laten verrichten in1 dat ziekenhuis. Dit oordeel wordt niet gedragen door het juridische kader over dé vrijstelling..;. -i ;. 11. Conform bovenstaande jurisprudentie en standpunten kan de onderhavige uitspraak van het Hof niet in stand blijven. j Pag. 4

5 Conclusie cassatiemiddel 1 (medische verzorging en de vrijstelling^ 12. Bovenstaande jurisprudentie en tevens de jurisprudentie van het Hof van Justitie, ziè fiscale neutraliteit, ondersteunen m.i. de uitspraak in onderhavige zaak van het Hof niet. Het feit dat belanghebbende een BV is en derhalve slechts personeel in dienst kan hebben, de artsen, die de diensten bij de ziekenhuizen verrichten laat niet toe dat de dienst buiten de vrijstelling gelaten kan worden. ndien dit wordt gepoogd door de prestatie een andere benaming te geven, namelijk uitzenden van personeel, is dit m.i. in strijd met het recht en met de doelstelling van de vrijstelling in de Btwheffing. M.i. is sprake van een onjuiste wetstoepassing. Daarnaast zijn de overwegingen over het vervangen van een arts en de wijze van declareren in strijd met het recht/jurisprudentie. Belanghebbende verricht m.i. gezondheidskundige diensten die worden uitgevoerd door de artsen/specialisten in dienst bij belanghebbende. Cassatiemiddel 2 (Fiscale neutraliteit) 13. Het Europese Hof van Justitie heeft op 10 november 2011 geoordeeld, nr. C- 259/10 en C-260/10 (The Rank Group plc), dat het beginsel van fiscale neutraliteit is geschonden als twee verrichtingen van diensten, die vanuit het oogpunt van de consument gelijk of gelijksoortig zijn, voor de btw-heffing verschillend worden behandeld. Om het beginsel van fiscale neutraliteit niet uit te hollen en het gemeenschappelijke btw-stelsel niet te vervalsen mag een verschil in behandeling voor de btw niet zijn gebaseerd op verschillen in detail. Het lijkt mij overduidelijk dat de patiënt die behandeld wordt de afnemer is van de dienst en dus de consument is en niet het ziekenhuis (inlener van personeel). 14. Het Europese Hof van Justitie heeft op 6 november 2003, C-45/01 (Dornier), geoordeeld dat de wijze van de dekking van de kosten (oftewel op welke wijze wordt gedeclareerd) een verschil n btw-behandeling niet rechtvaardigt. 15. Het Europese Hof van Justitie heeft op 26 januari 2012, nr. C-218/10 (ADV Allround Vermittlungs AG), geoordeeld dat het gemeenschappelijk stelsel aldus moet worden uitgelegd dat de in deze bepaling vervatte term "het beschikbaar stellen van personeel" ook betrekking heeft op het beschikbaar stellen van zelfstandigen, die niet in loondienst werkzaam zijn bij de dienstverrichter. 16. Het Europese Hof van Justitie heeft op 7 september 1999> C-216/97 (J. Gregg en M. Gregg), geoordeeld dat de rechtspersoonlijkheid van de ondernemer niet van invloed s op de toepassing van de vrijstelling (op basis van de fiscale neutraliteit). 17. Het Hof van Justitie is juist de mening toegedaan dat naar de aard van de prestatie gekeken dient te worden. Er mag geen verschil zijn in btw-heffing slechts op grond van het soort onderneming, zie arrest Hof van Justitie, nr. C-141/00 van 10 september 2002 (KUgler). 30 Het beginsel van fiscale neutraliteit verzet zich er namelijk meer in het bijzonder tegen, dat ondernemers die dezelfde handeling verrichten verschillend worden behandeld bij de btwheffing. en, 31 Derhalve moet op de eerste vraag worden geantwoord dat de in artikel 13, lid 1, sub c, van de Zesde richtlijn bedoelde vrijstelling niet afhangt van de rechtsvorm van de belastingplichtige..." Pag. 5

6 18. Het Europese Hof van Justitie heeft op 10 september 2002, C-141/00, KUgler en op 11 januari 2001, C-76/99 Commissie tegen Frankrijk, geoordeeld dat de doelstelling van de vrijstelling mede is het verlagen van de kosten. 19. ndien de rechtsvorm buiten beschouwing wordt gelaten en wordt gekeken naar de prestatie zoals die wordt gezien door de patiënt dan s er geen verschil tussen een specialistenmaatschap en belanghebbende. Het is namelijk inherent aan de rechtsvorm dat een BV slechts personen in dienst kan hebben en dat een maatschap bijvoorbeeld maten binnen de organisatie heeft. Het oordeel van het Hof is m.i. een doelredenatie. De prestatie verandert er namelijk niet door. Er is een verschil in behandeling terwijl de prestatie vanuit het oogpunt van de patiënt dezelfde is. Het lijkt mij ook niet juist dat artsen niet zelfstandig hun werkzaamheden in het ziekenhuis zouden verrichten en juridisch in een verhouding van ondergeschiktheid ten opzichte van belanghebbende zouden staan. De prestatie van belanghebbende is niet het ter beschikking stellen van personeel aan het ziekenhuis, maar het verrichten van een gezondheidskundige prestatie aan ziekenhuizen door middel van de artsen en specialisten die in loondienst zijn van belanghebbende. De gezagsverhouding tussen een ziekenhuis en een arts van een specialistenmaatschap is niet anders dan die tussen het ziekenhuis en de artsen van belanghebbende. De gezagsverhouding strekt zich slechts uit over de inhoud van de afgesloten overeenkomst en de arts is verantwoording verschuldigd aan zijn werkgever en niet aan het ziekenhuis. De artsen verrichten zelfstandig de werkzaamheden in opdracht van belanghebbende die met de ziekenhuizen heeft afgesproken gezondheidskundige prestaties te verrichten. Het ziekenhuis zal geen inhoudelijke opdracht meegeven. Wel zal het ziekenhuis aangeven welke prestaties verricht moeten worden. ndien het ziekenhuis klachten heeft zal dit lopen via belanghebbende. Hetzelfde geldt voor de specialistenmaatschap. ncidentele kleine verschillen rechtvaardigen geen significant andere fiscale behandeling, zeker niet indien die andere behandeling de kosten van de gezondheidszorg met 21% verhogen, zie Hof van Justitie, The Rank Group. Belanghebbende verricht eenzelfde prestatie als een specialistenmaatschap. Belanghebbende doet dit door artsen die bij de BV in dienst zijn de prestatie te laten verrichten. De specialistenmaatschap doet dit door de specialisten of door in dienst van ' de maatschap zijnde artsen de prestatie te laten verrichten. Een specialistenmaatschap kan namelijk ook artsen/specialisten in dienst nemen en deze de prestaties laten verrichten. M.i. gaat het Hof er ten onrechte vanuit dat de consument het ziekenhuis is in pjaats van de patiënt. Een heffing van medische diensten past hier m.i. niet bij, ook niet indien dit via een omweg onder de noemer van inlenen van personeel geschiedt. Conclusie cassatiemiddel 2 (fiscale neutraliteit! 20. Het oordeel van het Hof is in strijd met de fiscale neutraliteit omdat het Hof onderscheid maakt in rechtsvorm, dezelfde of nagenoeg dezelfde prestaties anders beoordeelt en niet kijkt naar de uiteindelijke afnemer van de dienst van de arts (de patiënt), en omdat kleine verschillen geen significante fiscale afwijking rechtvaardigt. Daarnaast is het oordeel van het Hof in strijd met een uitgangspunt van het Hof van Justitie dat het doel van de vrijstelling is het verlagen van de kosten in de Pag. 6

7 ( gezondheidszorg, terwijl het oordeel van het Hof in deze casus bijdraagt tot een significante kostenstijging (21%) in de gezondheidszorgprestatie. Cassatiemiddel 3 (gelijkheidsbeginsel en meerderheidsreaell 21. Zowel de Nederlandse rechterlijke instanties alsmede het Hof van Justitie oordelen dat er geen onderscheid gemaakt mag worden ten aanzien van de rechtsvorm. Zowel een natuurlijk persoon, ondernemer, een maatschap als een NV of BV behoren op gelijke wijze behandeld te worden. Daarnaast behoren prestaties die voor de patiënt als hetzelfde worden beschouwd ook op dezelfde wijze behandeld te worden. ndien dit niet gebeurt is m.i. sprake van schending van het gelijkheidsbeginsel en van de meerderheidsregel. De Belastingdienst betoogt in het verweer hiertegen dat hiervan geen sprake is omdat geen sprake is van gelijke gevallen omdat de specialistenmaatschap of onderneming niet gelijk is met de rechtsvorm van belanghebbende. De prestatie is niet gelijk omdat vanwege de rechtsvorm geen sprake is van zelfstandigheid van de betreffende arts die in het ziekenhuis zijn werkzaamheden verricht. Belanghebbende verricht de prestatie aan het ziekenhuis en een specialistenmaatschap aan de patiënt, aldus daar lijkt het op. Het Hof oordeelt in overweging 4.3: 4.3 Tussen partijen is niet in geschil dat de ziekenhuizen instellingen zijn wiens prestaties zijn te rangschikken onder de prestaties als bedoeld in artikel 11, lid 1, aanhef en letter c, van de Wet OB. Evenmin is tussen partijen in geschil is dat de werknemers van belanghebbende (de artsen) hun werkzaamheden uitoefenen in de ziekenhuizen, dat die werknemers beoefenaren zijn van een beroep waarvoor de regels zijn gesteld in de Wet BG en dat deze werkzaamheden, als deze als zelfstandige zouden worden verricht, zijn te rangschikken onder de prestaties als bedoeld in artikel 11, lid 1 letter g, onder 1, sub a, van de Wet OB." 22. M.i. is op grond van bovenstaand oordeel de uitspraak van het Gerechtshof in strijd met het gelijkheidsbeginsel en de meerderheidsregel. De Belastingdienst handelt bij vergelijkbare situaties (indien geen sprake is van een BV) alsof sprake is van de vrijstelling. Slechts bij belanghebbende niet, omdat sprake is van een BV, waardoor de ondergeschiktheid tussen de artsen en de BV slechts op grond van de rechtsvorm speelt. Bij een BV kunnen alleen maar artsen n dienst zijn. Bij een maatschap hoeft dat niet. n casus zijn de prestaties van de artsen en specialisten van belanghebbende niet anders dan de artsen van specialistenmaatschappen of van de artsen in dienst bij het ziekenhuis. De artsen dragen zorg voor de uitvoering van de dienst, de gezondheidskundige verzorging van de mens. Het ziekenhuis zal geen verschil merken en wat nog belangrijker is, de patiënten zullen ook geen verschil merken tussen de arts van een ziekenhuis, de arts van een specialistenmaatschap of een arts/specialist van belanghebbende. Zelfs de Belastingdienst heeft niet weersproken, maar zelfs bevestigd, dat een specialistenmaatschap gebruik kan maken van de vrijstelling. Uiteraard zal dit n alle gevallen geschieden. Ook dit laatste is niet weersproken. Op grond hiervan is m.i. zowel sprake van schending van het gelijkheidsbeginsel als van de meerderheidsregel. De overweging van het Hof s in strijd met het recht. Conclusie cassatiemiddel 3 (gelijkheidsbeginsel en meerderheidsregel! 23. Het oordeel van het Hof over het gelijkheidsbeginsel en de meerderheidsregel wordt niet gedragen door de feiten en is in strijd met het recht, mede ook omdat het oordeel van het Hof afhangt van de overweging dat de BV van belanghebbende Pag. 7

8 J anders wordt behandeld dan, een maatschap. van bijvoorbeeld een specialistenmaatschap, zie ook fiscale neutraliteit. /!! 'i Pag, 8