Pandipieri Vriendenbrief

Transcriptie

1 35e jaargang Kerstmis 2012 Pandipieri Vriendenbrief Kisumu Urban Apostolate Programmes Inhoud: Kerstmis 2012, Hans schrijft ons: Pandipieri 2013, doe mee als deelnemer of als sponsor!. 4 Henk, heel erg bedankt! Geachte Bestuursleden, Even bijpraten met Bergeijk Weihnachtsbaumverkauf in Kerzell... 8 Impressie van de Vriendendag R.I.P. Jimmy Julie, Oma en de tuktuk Colofon

2 Kerstmis 2012, Hans schrijft ons: Het afgelopen jaar zijn we druk geweest met een bijzonder project: een partij tweedehandse medische instrumenten ten geschenke te geven aan elk van de vier doctoren die ons hier in Kisumu helpen bij ons OMA-project. Het is ons gelukt om in Apeldoorn het adres te vinden waar die instrumenten te krijgen waren, het is ook gelukt om met behulp van gulle vrienden het nodige geld bijeen te garen, het is gelukt om ze op te halen en ze te verpakken, en het is gelukt om ze aan een viertal bezoekers, vrienden van Jaap, mee te geven zodat ze veilig in Kisumu aankwamen. In Pandipieri werden ze nog eens extra mooi verpakt. Op 1 november was de dag van de overhandiging daar. Het was een feestje voor allen die wat met OMA te maken hadden, of WAKONYU zoals het hier heet. Met speeches, soda s, biscuitjes en foto s werd aan elk van de vier doctoren een doos overhandigd. Dit was een belangrijk gebaar. Deze vier doctoren zijn namelijk bereid gevonden om de zieken voor de verzekeringspremie te behandelen. Dat is bijzonder, want de meesten eisen een forse bijbetaling. De doctoren waren er blij mee. Het waren inderdaad prachtige instrumenten, voor vier gebieden: voor chirurgie, gynaecologie, verloskunde en voor wondbehandeling. Ze vertelden ons, dat die hier tussen de vier- en vijfduizend euro waard waren. Daar komt nog iets eigenaardigs bij. De verzekering betaalt meer uit aan de behandelende medici naar gelang hun uitrusting beter is. Door deze mooie instrumenten gaan nu hun inkomsten ook omhoog. Alle mensen die meegeholpen hebben aan dit voortreffelijke project verdienen de hartelijke dank van velen. Een werkelijk grote gebeurtenis onlangs was de overdracht van de Gemeenschaps-hal in Pandipieri Centre. Tien jaar lang heeft de bouw van deze hal ons zorgen gebaard, een periode waarin de prijzen jaarlijks met 7% omhoog gingen, waarin bestuursleden kwamen en gingen, waarin beloftes, door de overheid gedaan, niet nagekomen werden, waarin onze administratie ook vaak tekort schoot. Hoe langer het duurde, hoe groter de problemen werden. Degene die het plan uiteindelijk op de rails heeft gehouden was Zuster Bernadette: zij heeft mensen weten te bezielen om hun schouders te zetten onder de voltooiing van dit mooie gebouw. Op 20 november was het grote ogenblik daar waarop de aannemer de sleutels kon overhandigen. Father Moses, de voorzitter van KUAP, ging voor alle zekerheid met de wijwaterkwast rond, zodat het gebouw vanaf nu veilig gebruikt kan worden. De benedenverdieping heeft een terrazzovloer, een podium en is ruim genoeg voor een paar honderd mensen. De bovenverdieping moet nu worden ingericht als een kantoorruimte voor de administratie -2-

3 van alle projecten gezamenlijk, in een grote ruimte. Dat zal de efficiëntie ten goede komen. Daardoor zullen er in andere gebouwen ruimtes vrijkomen, waar onze gezondheidsdienst al een oogje op heeft. Johan Smorenburg is hier in oktober aangekomen. Hij kreeg een kamer in Nyalenda, en voelde zich meteen thuis. Hij heeft zich met allerlei dingen bezig gehouden: reparatie van de toegangsweg, het onderzoek van de fouten in het Girls Domestic gebouw in Magadi, model-zijn in de Art School, de grote teken-ezels van de Art School repareren, en bovenal het op niveau brengen van de administratie van het OMA/Wakonyu-project. Julie, die in dat kantoor werkt, had de beschikking gekregen over een goeie laptop met printer, had verder ook een cursus gevolgd in computerisme, en nu heeft Johan haar geholpen om het hele kantoor met de administratie goed op poten te zetten. Daar is hij nog steeds mee bezig. Het verkeer van Kisumu wordt steeds drukker en chaotischer. Sinds enkele maanden rijden nu de talloze fietsers in het donker allemaal zonder licht, en ook nogal wat andere voertuigen. Het regent verkeersslachtoffers. De regering heeft draconische wetten afgekondigd die in december zouden beginnen: Er mag nog maar één passagier vervoerd worden op een motor, men mag niet meer over het trottoir rijden, rijden met alcohol wordt streng verboden. En wat zijn de strenge straffen? Een jaar de gevangenis in en duizend Euro boete. Niemand gelooft dat die wetten zullen worden toegepast. Dat is namelijk het probleem van veel goede wetten: ze zijn er wel, maar ze worden niet toegepast. Op de valreep nog even het volgende. Op de Vriendendag heb ik een essay voorgelezen, getiteld WAT VALT ER BIJ GOD NOG TE LACHEN?, dat ik geschreven had voor een prijsvraag. Ik ben niet in de prijzen gevallen, maar wie het essay wil hebben moet mij een seintje geven, dan stuur ik het. En de Art-School heeft nu, net als het OMA-project, een mooie eigen website: Dat is het voor nu. Leest verderop in deze Vriendenbrief vooral ook de informatie over het grote bezoek, dat plaats gaat vinden in juli 2013!!! Heel veel hartelijke kerstwensen aan jullie allemaal, en veel geluk in Hans -3-

4 Pandipieri 2013, doe mee als deelnemer of als sponsor! Op de Vriendendag van dit jaar hebben we prille plannen gelanceerd over een gezamenlijk bezoek aan de projecten in Kisumu in Aanleiding daartoe was de ontdekking, dat er volgend jaar diverse herdenkingen zijn. Zo is het in juli 60 jaar geleden, dat Hans priester werd gewijd; Pandipieri bestaat als project 35 jaar; de Stichting Vrienden van Pandipieri in Nederland bestaat 10 jaar en de grote voettocht van Kampala naar Kisumu vond 10 jaar geleden plaats. Alle aanleiding dus om de vriendschapsbanden met onze vrienden in Kisumu te verstevigen en/of nieuwe ontmoetingen te beleven. De plannen beginnen vorm te krijgen; zelfs al zodanig dat we een voorlopig programma kunnen aanbieden. In Kisumu denkt men hard mee; er vindt overleg plaats met het bestuur van KUAP en met de parochie Milimani, om te zien of er mogelijkheden zijn om de bezoekers bij plaatselijke families onder te brengen. Het conceptprogramma ziet er als volgt uit: 5 juli 2013 vrijdag: heenvlucht. 6 juli zaterdag: aankomst. 7 juli zondag: kennismaking met de parochie Milimani in Kisumu. 8 en 9 juli maandag+dinsdag: bezoek aan de diverse projecten. 10 juli woensdag: vrij te besteden, bv. stadsbezoek, winkelen etc. 11 juli donderdag: voorbereidingen voor de komende drie dagen! 12 juli vrijdag: jubileumfeest Hans in Pandipieri. 13 juli zaterdag: sponsorloop. De start van de tocht zal in Kibuye zijn, vanaf de heuvel lopen we Kisumu binnen. 14 juli zondag: jubileumfeest Hans in Milimani. 15 en 16 juli maandag+dinsdag: bezoekmogelijkheden, b.v. Ligega (Kizito s huis), Kakamega Forest, boottocht op het Victoriameer, museumbezoek juli woensdag: vrij om b.v. nog te winkelen, vertrek voor te bereiden. Afsluitende bijeenkomst. U ziet dat er een paar dagen gepland zijn voor bezoek aan de projecten. De opzet van dit evenement is in de eerste plaats een persoonlijke kennismaking met, en vergroting van, de betrokkenheid bij de projecten, hun leiders, de doelgroepen en -4-

5 daarnaast het herdenken van de diverse jubilea. Bovendien is het de bedoeling, de projecten een extra financiële injectie te geven en wel door middel van een sponsorloop. Dus voor deelnemers geldt het advies: benader alvast familie, vrienden, collega's, bedrijven, scholen, organisaties etc., om je te laten sponsoren ten gunste van de Pandipieri-projecten (je reis- en verblijfkosten zijn uiteraard voor eigen rekening). Iedereen is natuurlijk vrij om zijn/haar reis verder zelf in te delen naar eigen wens en smaak. Zo zullen er ongetwijfeld deelnemers zijn, die meer van Kenia willen zien, een wildpark willen bezoeken, etc. In verband met de complexiteit kan zo'n uitbreiding geen onderdeel zijn van onze organisatie. Wel hebben wij goede contacten en kunnen websites en adressen leveren, om zo n uitgebreider verblijf in Kenia te laten organiseren. Geïnteresseerd? Mail dan naar: Pandipieri2013@gmail.com. Namens de Commissie Pandipieri 2013, Jaap Meester, Ben van Appeldoorn (in Nederland), Hans Burgman, Johan Smorenburg (in Kenia). Henk, heel erg bedankt! Onlangs heeft Henk Cliteur, adviseur van ons bestuur, te kennen gegeven zijn adviseurschap neer te willen leggen. Namens het bestuur wil ik hem heel hartelijk danken voor alle jaren dat hij onze stichting met raad en daad heeft bijgestaan. Wat zijn advies zo waardevol maakt(e) is de combinatie van zijn inhoudelijke expertise (Henk was organisatiemanager bij Philips) en zijn goede kennis van zaken aangaande het Pandipieri-programma. Vanaf eind jaren negentig heeft Henk meerdere keren Pandipieri bezocht, gedurende die perioden heeft hij het programma organisatorisch ondersteund met zijn scherpe en uiterst constructieve kijk op de zaken. Zijn goede oog voor financiën was daarnaast waardevol voor zowel Pandipieri als onze vriendenstichting. Ondanks dat Henk in strikte zin geen bestuurslid was, moet gezegd -5-

6 dat hij vanaf de oprichting van onze vriendenstichting actief betrokken is geweest. Zo heeft hij altijd de bestuursvergaderingen bijgewoond. Henks vertrek valt ons zwaar, maar vanzelfsprekend respecteren wij zijn keuze. Wij zijn blij als bestuur door te mogen bouwen op de fundamenten waar hij zo'n belangrijke bijdrage aan heeft geleverd. Henk, heel erg bedankt! Namens het bestuur, Thijs Caspers, voorzitter. Geachte Bestuursleden Met grote droefheid deel ik u het volgende mee. Gisteren, 3 oktober, ontving ik een noodkreet van één van onze stafleden. Twee kinderen van onze naastgelegen Kleuterschool waren het terrein van ons Magadi Centrum binnengewandeld en waren gaan spelen op het deksel van de septic tank. Niemand heeft het gezien, maar we nemen aan dat het deksel door het springen is bezweken, waarna de twee zesjarige kinderen, een jongetje en een meisje, in de tank zijn gevallen en zijn overleden. Eén van de stafleden van de Huishoudschool, een jonge man, zag het open deksel, ging kijken en zag de lichamen van de kinderen liggen. De man is volledig getraumatiseerd. Het is een grote tragedie en wij treuren om het verlies van twee prachtige kinderen. Chris Akun (Human Resource Officer) en Frida Okombo (Education Officer) hebben gisteravond met gevaar voor eigen leven de ouders tot bedaren weten te brengen. Sommigen wilden de juffen van de Kleuterschool lynchen; één van de juffen wilde zich zelfs uit wanhoop in de septic tank werpen. Maar Chris wist de rust te herstellen, waarna hij de juffen ongezien wist mee te nemen naar z n auto en naar huis heeft gebracht. Uit respect blijven de Kleuterschool en de Huishoudschool gesloten tot volgende week maandag. We hebben alle maatschappelijk werkers bijeengebracht in ons Centrum, voor traumabegeleiding van de kleuters, de leerlingen, de leraren en de overige betrokkenen. Wilt u alstublieft de ouders van de overleden kinderen, de mensen van de community en alle kinderen, leerlingen en leiders van ons Centrum in uw gebeden gedenken, en wilt u dat ook vragen aan uw Vrienden van Pandipieri en de Vrienden in Bergeijk en Kerzell? Hartelijk dank, Sr. Bernadette (Programs Director) -6-

7 Even bijpraten met Bergeijk De Afrika-dag van 2 september is een succes geworden. Ik schets voor jullie het beeld van ons Bergeijkse marktplein aan de voet van de oude Hofkerk. De kerk vormde, samen met de reusachtige rode beuken, het decor voor de kramen en tenten in Afrikaanse outfit. Veel geïnteresseerde bezoekers scharrelden langs de kleurige koopwaar, genoten van de Afrikaanse muziek op de kiosk, smulden van de diversiteit aan hapjes en drankjes, namen deel aan de activiteiten voor groot en klein en kochten een lot voor de spectaculaire loterij. Dit alles werd beschenen door een stralend zonnetje, dat alle bedrijvigheid extra glans gaf. Tot onze verrassing waren ook enkele leden van het bestuur van de stichting Vrienden van Pandipieri van de partij. Ook zij staken spontaan de handen uit de mouwen. Hans is inmiddels in Bergeijk een trouwe gast en terwijl hij zich met zichtbaar genoegen tussen de activiteiten bewoog, werd hij overal begroet en aangesproken. Op het eind hebben we heel moe, maar heel tevreden, alle potjes en doosjes met de verdiende centjes ingeleverd om geteld te worden. Hoewel we de vriendschap met Kisumu en aandacht voor de Pandipieri-projecten als hoofddoel stellen, is het elk jaar een spannend moment om bij het gezamenlijk genot van een kop soep te horen of we ook wat winst gemaakt hebben voor Kisumu. Gelukkig was dit het geval. In de Kinderboekenweek, met als thema Hallo Wereld, hebben Betty en ik op verzoek van de bibliotheek Kisumu vertegenwoordigd. Theo hielp met maken van een passend decor. We lazen het boek Nandi s Verrassing voor en beeldden het uit, samen met een aantal van de aanwezige kinderen. Het verhaal speelt in Kenia. Naast een paar Keniaanse vriendinnetjes komen er Afrikaanse dieren en tropische vruchten in voor. Betty droeg ze (de vruchten) in een mand op haar hoofd. Ik koos enkele kinderen uit, die graag een bepaald dier wilden spelen. Op mijn vraag wie graag het kleine witte geitje wilde zijn, kwam er een schuchter zwart vingertje omhoog. Dat was van het enige zwarte kindje tussen al die blanke. Natuurlijk mocht zij het witte geitje uitbeelden, dat de mango uit Betty s mand pikte. Haar zwarte staartjes met kraaltjes wipten van plezier. We kregen in de bieb ook een nis ter beschikking om gedurende enkele weken de Pandipieri-projecten onder de aandacht te brengen. Een aantal tekeningen van de Art School plakten we op de ramen en ons certificaat van KUAP kreeg een plaats tussen de Afrikaanse lappen. -7-

8 In december gaan we de basisschool St. Jozef weer bezoeken, ditmaal met het thema Muziek hier en daar. We zullen proberen de Bergeijkse kinderen te laten zingen en trommelen met het vuur waarmee ze dat in Kisumu doen. Jullie horen de volgende keer hoe het is gegaan. Voor alle Kisumu-vrienden een vredige kersttijd gewenst en alle goeds voor 2013! Marijke Schoenmakers Impressie van de Vriendendag De Vriendendag in augustus was een gedenkwaardige en fantastische dag. Er waren veel vrienden naar Oosterbeek gekomen om deze dag met ons mee te beleven. Het was duidelijk zicht- en voelbaar dat iedereen genoot. De viering werd omlijst door tromgeroffel van Hellen Mumotas, die op uitnodiging van Eugène en Lidy in Nederland was. Zo was er ook dit jaar een echte Keniaanse noot. Thijs bracht weer een prachtige overdenking ten gehore. Hans had plastic jurkjes meegebracht, die in de Huishoudschool -8-

9 gebruikt worden als patronen voor kleding. Enkele van deze jurkjes zijn verkocht omdat ze zo bijzonder zijn. De dag stond tevens in het teken van de Art-School. Hans had daarvoor schilderijen en beschilderde stoffen meegenomen en heeft foto s op panelen geprikt. Hij heeft dit gedaan samen met Jan Laarakker. Mannen heel veel dank daarvoor. De werkgroep leden hadden van meerdere nieuwe wenskaarten canvasprints laten maken. Ook deze waren te koop. De tafel met kaarten, boeken en publicaties van Hans heeft veel aandacht gekregen. We hadden postzegels laten maken met het Pandipieri-logo erop, deze zullen gebruikt gaan worden voor het verzenden van de Vriendenbrieven en zijn daarnaast ook bij ons te koop tegen een kleine meerprijs. Hans heeft een boeiend verslag gedaan van wat hij momenteel in Kisumu aan het doen is. Hij geeft o.a. les over sociaal samenleven. Aan het einde van de dag hebben we één van de canvasprints cadeau gegeven aan het St. Jozefhuis voor alle jaren dat we bij hen terecht konden voor de Vriendendagen. Martin en Agnes staan ons nu al 11 jaar bij in de catering. Ook aan hen heel veel dank. Het was een dag met veel liefdevolle warmte. Hierdoor is het moeilijk weer afscheid van elkaar te moeten nemen. Hopelijk zien we elkaar volgend jaar weer. Heel fijn dat jullie gekomen zijn en veel dank daarvoor. Namens de werkgroep Vriendendag, Alida Mulder R.I.P. Jimmy Van Hans kreeg ik bericht van het plotselinge overlijden van Jimmy, oud student van de Art School. Zijn foto sierde een van de panelen op de Vriendendag, al was er verder geen werk van hem aanwezig. Volgens de info mocht hij in februari van dit jaar een nieuwe luxe Lodge in Kisumu opluisteren met zijn schilderijen en wachtte hem er nog meer werk. Hij had zich gevestigd in Nairobi in een kunstenaarscollectief onder de naam Lake Artists. Enkelen van hen zijn al een paar keer uitgenodigd om in Europa een Afrikaanse kunstmanifestatie te verzorgen. Hans noemde Jimmy een groot talent. Helaas is niet bekend onder welke omstandigheden hij is overleden, wel dat het in Nairobi heeft plaatsgevonden. Zo zie je -9-

10 maar weer hoe fragiel en kostbaar het leven is... Na ontvangst van het bericht heb ik Jimmy s foto opgediept uit de enveloppe die Hans bij me had achtergelaten en heb een kaarsje voor hem gebrand. Goede reis Jimmy... Marie-José, secretaris Julie, Oma en de tuktuk Het is bewonderenswaardig, met welke emotionele betrokkenheid Julie Awino Juma, medewerkster in het OMA-project, haar werkzaamheden uitvoert. In de vorige Vriendenbrief vertelde ze ons over de muis, die een OMA-pasje zou hebben gestolen! Deze keer wil ik u de volgende conversatie niet onthouden, die ik met haar voerde via Facebook. 17 oktober: Julie: Ik ben verdrietig!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Eugène: Waarom? Julie: Omdat ik vanmorgen een heel zieke oma-patiënt had en die moest worden opgenomen in een van onze ziekenhuizen. Dus hielp ik haar met de formaliteiten en regelde voor haar een tuktuk (driewielige auto-taxi). Op weg naar het ziekenhuis kreeg de tuktuk een ernstig ongeluk, en toen ik hoorde dat oma gewond was, dacht ik, oh my!!!!!! Ik ging meteen naar het ziekenhuis om haar te zien. Wat ik niet kan begrijpen is, waarom ik zóveel van deze oma s hou dat ik in tranen uitbarst!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik hou heel veel van ze en mijn enige probleem is, dat ik te emotioneel ben, en soms snap ik dat niet. Maar ik weet zeker, dat GOD weet waarom ik moest gaan werken in het Oma-project. We voelen ons net een moeder en dochter als er eentje naar mijn kantoor komt. Soms komen ze gewoon binnenwandelen om wat te kletsen en te lachen. I love my job!!!!!!!!!!!!!!!!!! Eugène: Hoe gaat het nu met die oma, komt ze er weer bovenop Julie? Julie: Yeah Eugène, ik hoop het wel. Morgen ga ik weer even naar het ziekenhuis!!!!!!!!!! Weet je, toen ik haar naar het ziekenhuis bracht legde ze haar hoofd in mijn schoot en viel in slaap. Toen ik met haar bij de dokter kwam dacht die dat ik haar dochter was; maar ik zei nee, ze is één van mijn cliënten!!!! Hij keek heel verbaasd!!!!! 25 oktober: Julie: Hi Eugène, had ik je al verteld, dat die oma is ontslagen uit het ziekenhuis?? -10-

11 Eugène: Nee dat wist ik niet. Maar dat is héél goed nieuws Julie! Julie: Oh, sorry dat ik dat vergeten was. Johan (Red.: Johan Smorenburg, bezoeker uit Nederland) en ik waren samen naar het ziekenhuis gegaan en hij was onder de indruk. Hij zag hoe gelukkig de oma was; ze was zó gelukkig dat ze me omhelsde en ik begon bijna weer te huilen hahahaha. Op de 23 e is ze ontslagen en volgende week moet ze terugkomen voor controle. Eugène: Very good Julie, ga zo door!! Julie: Thanks, dat zal ik zeker proberen. Bid voor mij dat ik zo door mag gaan! Tenslotte nog even het volgende. Het Oma-project heeft sinds kort een eigen website, te weten ; fraai vormgegeven en vol interessante informatie. Eugène Burgman. Colofon Eindredactie: Eugène Burgman. Redactie en overige medewerkers: Hans Burgman, Thijs Caspers, Jaap Meester, Sr. Bernadette, Marijke Schoenmakers, Alida Mulder, Barbara Reith, Marie-José Burgman, Julie Awino Juma. Engelse vertaling: Hans Burgman, Duitse vertaling: Barbara Reith, Nederlandse vertaling: Eugène Burgman. Redactie-adres: Eugène Burgman, van Egmondlaan 7, 5583 VA Waalre, tel.: ; eburgman@kpnplanet.nl Secretariaat: Marie-José Burgman, Wolbertusstraat 11, 7478AM Diepenheim, tel.: ; mariejose.burgman@gmail.com Onze website: Kisumu-websites: (algemeen), (OMA-project) en (Art-School). Adres Hans Burgman: Mill Hill House, P.O. Box 2011, Kisumu, Kenia. tel.: (Kenia); hburgman@millhillear.com Bijdragen: ING-bank, rekeningnummer , of ABN-AMRO, rekeningnummer t.n.v. Missieprocuur Mill Hill, Oosterbeek. s.v.p. vermelden: H. Burgman, plus de projectcode (bv. H. Burgman, KUAP 01). Je kunt kiezen uit de volgende projectcodes: KUAP 01 (=Algemeen, projectkeuze door t KUAP-bestuur), KUAP 02 (=Kunstacademie), KUAP 11 (=Huishoudschool), KUAP 16 (=Pandigraphics), KUAP 34 (=Straatkinderen), KUAP 39 (=Informele School), C 1108 (= Borduur Atelier), C 1560 (=OMA-project), W 148 (=Hans Burgman). Als je een code niet weet, informeer dan bij Hans Burgman, of bij de penningmeester. -11-