BRA WAT 11: SPATGEDRAG VAN EEN MET DROGE BESCHERMDE VOCHTIGE GRINDBETONPLAAT BQ VERHITTING VOLGENS DE RWS-KROMME

Transcriptie

1 TN().rapport 99 CVB R2155 TNO Bouw BRA WAT 11: SPATGEDRAG VAN EEN MET DROGE BESCHERMDE VOCHTGE GRNDBETONPLAAT BQ VERHTTNG VOLGENS DE RWS-KROMME Contactpersoon Dr.!r. C. Both centrum voor Brandveiligheid lange Kleiweg 5 Postbus AA Delft Datum November 1999 Auteur(s) Ddr. C. Both Telefoon Fax Opdrachtgever(s) Bouwdienst Rijkswaterstaat Postbus ooסס LA Utrecht Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd enlofopenbaar gemaakt door middel van druk, fot~ kopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook, zonder voorafgaande toestemming van TNO. ndien dit rapport in opdracht werd uitgebracht. wordt voor de rechten en v9ljllichtingen van opdrachtgever en opdrachtnemer.verwezen naar de Algemene Voorwaarden voor onderzoel<sopdrachten aan mo, dan wel de betreffende terzake tussen de partijen gesloten overeenkomst HeUerintage geven van het TNO-rapport aan direct belanghebbendenis toegestaan. Project no / /01.01 Aantal pagina's TNO Bouw Vll'icht on<lel:zoe< en geelt advies f1g( bouw- ~. ~in opd'achtvano/d$rmeerde overileid. grote enldeine ~ in dellouw. 1Oe~ enilnlnche-instllllingen. Nederlandse Organisatie voor toegepast-natuu~jk onderzoektno

2 TNO-Rapport 99-CVB-R van 26 NHOUD 1 NLEDNG 3 2 PROEFSTUKKEN 5 3 BEPROEVNGSMETHODE 9 4 PROEFRESULTATEN 4.1 Resultaten 4.2 Vergelijkingenevaluatie CONCLUSES EN AANBEVELNGEN 23 REFERENTES 24 BULAGE A: BETON 26

3 TNo-Rapport 99 CVB R van 26 1 NLEDNG Bij aan brand blootgestelde betonconstructies kan het verschijnsel optreden, dat aan de verhitte zijde spontaan stukken (schollen) beton afspringen. Dit verschijnsel wordt spatten genoemd. n het algemeen kan worden gesteld dat het vochtgehalte in de betonconstructie een belangrijke parameter is met betrekking tot de kans op spatten. Uit de literatuur blijkt dat naarmate het vochtgehalte hoger is, de kans op spatten toeneemt. Bij betonconstructies beschermd met plaatmateriaal of spuitmortel, kunnen mogelijkerwijs, ten gevolge van spatten van beton, delen van de bescherming/isolatie loslaten, hetgeen uiteraard -negatievegevolgen heeft voor de temperatuurontwikk:eling in de betonconstructie. Tot voor kort is het onderzoek naar het verschijnsel spatten beperkt gebleven tot direct aan verhitting blootgestelde betonconstructies. Gegevens welke het spatgedrag van beschermde c.q, geïsoleerde betonconstructies goed beschrijven zijn schaars. Experimentele gegevens met betrekking tot de remperatuurontwikkeling van beschermde betonconstructies (bijvoorbeeld in tunnels), zijn wel voorhanden, maar deze geven vaak geen zicht op het spatgevaar, aangezien bij de bedoelde experimenten dunne, relatief droge, betonplaten worden toegepast n de praktijk zal het zo zijn dat het vochtgehalte in de betonconstructie van tunnels aanzienlijk hoger kan liggen dan in de beproefde betonplaten. Om meer inzicht te verkrijgen in het spatgevaar van betonconstructies in tunnels, heeft de Bouwdienst R.W.S. een gefaseerd onderzoeksplan geformuleerd. n opdracht van het ministerie van Verkeer en Waterstaat, Bouwdienst R. W.S. is bij het Centrum voor Brandveiligheid, onderzoek verricht in het kader van het Brawat programma. n de eerste fase van dat onderzoek is een beknopte literatuurstudie verricht en zijn brandproeven uitgevoerd op beschermde betonplaten. Uit de literatuurstudie komt naar voren dat, om meer inzicht te verkrijgen in het spatfenomeen, experimenteel onderzoek nodig is en dat er (nog) geen gevalideerde (analytische dan wel numerieke) modellen beschikbaar zijn voor rekenkundig onderzoek en simulaties. Dergelijke modelvorming is wel gewenst want het kan middels parameterstudies inzicht verschaffen in het spatten; uiteraard gaat daar nogal wat tijd overheen. Verder blijkt dat één van de belangrijkste parameters met betrekking tot spatten het vochtgehalte in het beton is. De vrij algemeen aanvaarde theorie is dat bij verhitting gevormde waterdamp welke niet snel genoeg kan ontsnappen de kans op spatten vergroot (een en ander in relatie tot de microstructuur van -en de daaraan gerelateerde eigenschappen van- het beton). Zie [1]. Om op korte termijn tot meer inzicht en tot praktische hanteerbare uitspraken te komen zijn naar aanleiding van de literatuurstudie

4 TNo-Rapport 99-CVB-R van 26 brandproeven gepland, gericht op de vraag of onder extreem ongunstig geachte omstandigheden ("worst-case", derhalve met name gerelateerd aan het vochtgehalte in het beton), spatten optreedt. Uit de brand.proeven uitgevoerd in de eerste fase van het Brawat-onderzoek, is gebleken dat ondanks het hoge vochtgehalte in het onder water verharde proefstuk (6% (VN» geen spatten is opgetreden. Zie [1,2]. Door de gekozen vervaardigingswijze van de proefstukken was echter ook het vochtgehalte in het isolatiemateriaal hoog, hetgeen betekent dat de verhittingssnelheid (van het beton) wordt vertraagd (als gevolg van het feit dat het in het isolatiemateriaal aanwezige vocht bij verhitting verdampt waardoor gedurende enige tijd de temperatuur op het betonoppervlak op 100 (}C blijft, waardoor de spatkans afneemt). Samenvattend wordt gesteld dat de in de eerste fase uitgevoerde proeven wellicht niet op de "worst-case" gebaseerd waren. Voor meer details wordt verwezen naar [1,2]. n overleg met de Bouwdienst is derhalve besloten dat aanvullend onderzoek nodig was om een uitspraak te doen over de meest ongunstig geachte situatie (de "worst-case"), namelijk die waarbij het beton zo nat mogelijk is en het isolatiemateriaal zo droog mogelijk. Aangezien het vochtgehalte de belangrijkste parameter is, werd in eerste instantie voorgesteld een aantal in-situ metingen uit te voeren om infonnatie te verkrijgen omtrent de reële luchtvochtigheidscondities in tunnels alsmede reële vochtgehalten in betonconstructies in tunnels. Op grond van deze metingen zouden een aantal proefstukken kunnen worden gemaakt, waarbij de beldedingsdikte op de gebruikelijke manier wordt gedimensioneerd (temperatuureriterium op het scheidingsvlak beschermingsmateriaalbeton en van het wapeningsstaal). Gezien het destructieve karakter van adequate bepalingsmethoden voor het vochtgehalte. is besloten hier voorlopig van af te zien, en proefstukken te maken welke een zo hoog mogelijk vochtgehalte zouden hebben, ten einde de "worst-case" te onderzoeken. n het onderhavige rapport' wordt verslag gedaan van twee in dat kader uitgevoerde brandproeven. Doel van het onderzoek was de bepaling van het spatgedrag van twee volgens de RWS curve verhitte, met achteraf gemonteerde 21 mm Promatect-H (plaatmateriaal, op calcium silicaat basis) beschermde, betonplaten, welke onder water waren verhard. Opgemerkt wordt tenslotte dat dit onderzoek voornamelijk in het teken staat van afgezonken (cat. ) tunnels. Voor dit type tunnels bestaat in Nederland een defacto standaard betonmengsel. 1 Kritiek van ing. H. De Vries, ing. n.w. Hemelop en ir, G.M. Wolsink d.d is verwerkt.

5 TNO-f!aReo!1.CVB-R van 26 2 PROEFSTUKKEN Bij het Centrum voor Brandveiligheid zijn twee normale sterkte (B35) grindbetonplaten gemaakt met uitwendige afmetingen 1,5x1,5xO,35 m, Tevens zijn, ten behoeve van de bepaling van het vochtgehalte twee kleine dummy proefstukken gemaakt met uitwendige afmetingen O,2xO,2xO,35 m. De dikte van 0,35 m is gehanteerd ten einde de invloed van aan de niet-verhitte zijde ontsnappend vocht te minimaliseren. Bij geringere dikten zou het proefstuk uit kunnen drogen tijdens de verhitting aan de niet verhitte zijde, als gevolg van door stoomdruk opgedreven vocht. Daarnaast zijn ten behoeve van de bepaling van de druksterkte en de splijttreksterkte 6 kubussen van O,15xO,15xO,15 mm gestort. De betonplaten en kubussen zijn gestort op 28 Januari Voor gegevens met betrekking tot de standaard betonsamenstelling wordt verwezen naar bijlage A. De grote platen waren voorzien van een gevlochten wapeningsnet in twee richtingen van <p de betondekking bedroeg 35 mmo n deze platen waren op 8 lokaties 3 thermokoppels geplaatst over de dikte van de plaat; één koppel in het scheidingsvlak tussen beton en isolatiemateriaal, drie koppels op een afstand van respectievelijk 25 mm, 35 mm (ter hoogte van de onderzijde van de wapening) en een koppel aan de niet verhitte zijde. Zie figuur 1.

6 99-CVB-R van S.,' 52S ~ ",-ma 012 _. c.t.e.200_ Tc 17,23,24 Tc.11,22.Tc 19,20Jl Tc9,l5.16X ~ 10,14 X Tc 11.12,13 Tc Tc 2,6 Tc 3,4,5 Figuur 1 Positie van de thermokoppels. Na een week verharden, werd op de betonplaat, alsmede op de kleine dummy proefstukken en op 3 kubussen, in de bekisting, een laagje water (± 5 cm) gezet De Promatect-H (dikte 27 mm) is na verharden van de betonplaten, enkele uren voorafgaand aan de brandproeven (met als doel om de proefstukken zo vochtig mogelijk te houden en uitdrogen zoveel mogelijk te voorkomen en daarmee een "worst-case" situatie te creëren voor wat betreft afspatgevoeligheid), aangebracht Het verhitte gedeelte aan de onderzijde van de proefstukken (circa 1,2xl,2m) is met één plaat (zonder voeg) beschermd. Het overige gedeelte van de onderzijde van de proefstukken is met (verlijmde) stroken beschermd, Gebruik is gemaakt van RVS bevestigingsmiddelen (MB) en een bevestigingspatroon zoals geschetst in figuur 2. Zie ook foto' s 1 en 2.

7 TNO-Rapport 99-CVB-R van l ~! ~ ~ Figuur 2 Bevestigingspatroon en afmetingen van de Promatect-H plaat en stroken. Foto 1 RVS betonanker (M8).

8 TNO-Rapport 99-CVB-R van 26 Foto 2 Onderzijde van één van de proefstukken tijdens montage van de Promatect-H bescherming.

9 TNO=Rapport 99-C\B.R van 26 3 BEPROEVNGSMETHODE Op de dag(en) van beproeven zijn de bekistingen verwijderd. De donkere, glinsterende kleur van het betonoppervlak liet zien dat het beton een hoog vochtgehalte heeft (zie foto 2). Het proefstuk met uitwendige afmetingen van 1,5xl,5xO,35 m werd op de oven geplaatst; het direct verhitte oppervlak bedroeg circa 1,2x 1,2 m. De proeven werden uitgevoerd op 12 en 14 april 1999 bij het Centrum voor Brandveiligheid. Bij de proeven was een vertegenwoordiger van Rijkswaterstaat aanwezig, alsmede een vertegenwoordiger van de firma Promat. Op de dagen van beproeven werd ook het vochtgehalte van het beton bepaald op enkele plaatsen inde kleine dummy proefstukken, alsmede het vochtgehalte van de Promatect-H platen. Hiertoe werden op de dagen van beproeven kleine brokstukken uit het beton van de dummy proefstukken en kleine stukken uit het plaatmateriaal gehaald, welke 24 uur werden gedroogd in een oven op 105 C. Tabel] Tijdschema werkzaamheden datum item storten water op de proefstukken / outkisten " aanbrengen Promatect-H " vochtgehalte bepalen " brandproeven De gastemperaturen in de oven werden gemeten met 3 thermokoppels op een afstand van circa 100 mm onder de onderzijde van de Promateet-H plaat, ongeveer ter plaatsgte van de lokaties van de thermokoppels in het proefstuk. De gemiddelde oventemperatuur werd gedurende de proeven afgestemd op de door Rijkswaterstaat voorgeschreven curve, als aangegeven in Tabel 2, waarbij na 120 minuten gedurende 60 minuten de verhitting is voortgezet op een constante oventemperatuur van 1200 oe, ten einde te onderzoeken wat de veiligheidsmarge op spatten binnen 120 minuten was.

10 TNO-Rapport 9S-CVB-R van 26 Tabel 2 Rijkswaterstaat temperatuur-tijd curve. tijd [min] temperatuur [OC] tud [min] temperatuur r>c] 0 omgeving

11 TNO-Rapport 99-CVB-R van 26 4 PROEFRESULTATEN 4.1 Resultaten Globaal resultaat brandproef Gedurende de proeven werden geen noemenswaardige verschijnselen waargenomen, welke zouden kunnen duiden op spatten. Wel werd zoals gebruikelijk enige scheurvorming zichtbaar aan de randen van de betonplaten, zie onderstaande foto. Voor een verklaring van deze scheurvorming wordt verwezen naar paragraaf van [2]. Foto 3 Scheurvorming aan de (niet-verhitte) zijkanten van de proefstukken. Na circa een kwartier na beëindigen van de verhitting werden de proefstukken van de oven gelicht ten einde de verhitte onderzijde te kunnen inspecteren. Hieronder zijn een tweetal foto's opgenomen welke een impressie geven van hetgeen visueel waar te nemen was. Een detail van de voegen tussen de stroken Promatect-H aan de zijkanten en de Promatect-H plaat in het midden laat zien dat de Promatect-H plaat enige krimp (enkele rnrn) vertoont.

12 TNO-Rapport 12 van CVB-R2155 Foto 4 Onderzijde van het eerste proefstuk direct na de brandproef Foto 5 Krimp van de Promatect-H platen.

13 TNO-Rapport 99-CVB-R van 26 Een dag na de brandproeven werden de Promateet platen verwijderd ten einde de beton oppervlakken aan de onderzijden van de proefstukken te inspecteren. Bij beide proefstukken was nauwelijks schade waarneembaar. Bij het eerste proefstuk was wel een klein stukje cementhuid afgesprongen, zie onderstaande foto. Foto 6 Afgespatte cementhuid (proefstuk 1). Het betonoppervlak vertoonde dus geen sporen van excessief afspatten. Een overzichtsfoto van de onderzijde van één van de proefstukken direct na de brandproef is hieronder weergegeven. De 9 donkere vlekken gerangschikt in een vierkant in het midden van het proefstuk zijn de resten van bevestigingsmateriaal van de thermokoppels.

14 TNO-Rapport 99-CVB-R van 26 Foto 7 (Verhitte) onderzijde van één van proefstukken na afkoelen Vochtgehalte Hieronder zijn in tabelvorm de gemiddelde gemeten vochtgehalten weergegeven (in massa procenten t.o.v. de gedroogde situatie). De gemeten volumieke massa van de Promatect-H plaat bedroeg ongeveer 890 kg/rrr'. Tabel 3 beton Gemeten vochtgehalten (gemiddelden van vier metingen) in beton en isolatiemateriaal. Promatect-H 15,9-6,4% (M/M) ,0-3,2% (M/M) Telnperaturen Hieronder worden de meetresultaten gepresenteerd van beide proeven. De gemeten oven temperaturen zijn grafisch weergegeven als functie van de tijd in figuren 3 en 4 voor beide proeven. Te zien is dat de opgegeven Rijkswaterstaat kromme zeer goed wordt gevolgd. De gemeten oppervlakte temperaturen aan de verhitte zijde zijn weergegeven in figuren 5 en 6. De temperaturen gemeten met

15 rno-rapport 99-CVf3..R van 26 de thermokoppels in het proefstuk op 25 mm van het scheidingsvlak, zijn weergegeven in figuren 7 en 8. De temperaturen gemeten met de thermokoppels in het proefstuk op 35 mm van het scheidingsvlak, zijn weergegeven in figuren 9 en 10. De gemeten omgevingstemperaturen zijn geplot in Fig. 11 en lzoo! i r -, i ; i -TOV TOV2 TOY3 -RWS., o o TQd [mill] -=> Figuur 3 Gemeten ovenzemperaturen: proef lzoo, i ~TOvl TOV2 ~....TOV3 ~ [ i r i i i 200 i, o o Tijd [mill] -=> Figuur 4 Gemeten oventemperaturen: proef 2.

16 mo-rapport gg.(;vb-r van 26 soa o4so SO!l10 80 UlO Tijd [1iD) ===> Figuur 5 Gemeten temperaturen op het scheidingsvlak: proef SO 300 i 2S0 E 5200 t!so 100 so Tijd [mijl] ===> Figuur 6 Gemeten temperaturen op het scheidingsvlak: proef2.

17 TNO-Rapport 99-CVB-R van Tijd [mll}===> Figuur 7 Gemeten temperaturen op 25 mm van het scheidingsvlak: proef 1.,,200 E ii 150 i 100 llo 100 Tijd [mlll_ Figuur 8 Gemeten temperaturen op 25 mm van het scheidingsvlak: proef 2.

18 TNo-Rapport 99-CVB-R van Tijd [mln] (il) 180 Figuur 9 Gemeten temperaturen op 35 mm van het scheidingsvlak: proef 1. Figuur 10 Gemeten temperaturen op 35 mm van het scheidingsvlak: proef2.

19 TNQ-R!eeert ~ van i120 ~ ; UlO t t 80 ~ i, i i i -TK2Sf 20 Cl o Tijd [lia] Figuur 11 Gemeten omgevingstemperasuren: proef ,, -TK2S \ 120 E ;100 t t 80 ~ 60 20,, i Cl o ! TJd {lia]=> T [ Figuur 12 Gemeten omgevingstemperaturen: proef2.

20 TNo-Rapport 99-CVB-R van Vergelijkingen evaluatie Uit bovenstaande figuren blijkt dat de reproduceerbaarheid van de proef goed te noemen is; de verschillen tussen beide proeven zijn verwaarloosbaar. n onderstaande figuur worden de gemiddelde betonoppervlakte temperaturen (gemeten op het scheidingsvlak) vergeleken voor de onderzochte gevallen: "Droge plaat": d.i. een proefstuk waarbij zowel de beton als de Promateet gedroogd zijn tot evenwichtsvoehtgehalte onder laboratoriumomstandigheden ([3], vochtgehalte Promateet 2,5%, vochtgehalte beton 1,4-1,7%); Brawat 1: de "natte" plaat onderzocht in de eerste fase van het Brawat onderzoek (vooraf aangebrachte Promateet [2], vochtgehalte Promateet 34%, vochtgehalte beton 5,8-6,2%); Brawat 2a1b: de onderhavige proef resultaten " ü 2.5O E )200!!. a 150 i! TJjd[lÏl]=> Figuur 13 Vergelijking gemiddelde temperaturen gemeten op het scheidingsvlak voor verschillende proeven met Promatea-H isolatie. Duidelijk is te zien dat de ontwikkelingen gelijkvormig verlopen, doch in geval van de natte Promateet (Brawat 1) de temperatuurontwikkeling zo'n minuten verschoven is op de tijd-as. De temperatuurgradiënten over de eerste 25 mm zijn als functie van de tijd

21 TN()..Rapport $9-CVB-R van 26 weergegeven voor zowel een gedroogde plaat) als in figuur TUdlminl ' Figuur 14 Vergelijking gemiddelde temperatuur gradienten in het beton over de eerste 25 mm verschillende proeven met Promatect-H isolatie. Ook nu is weer duidelijk te zien dat de ontwikkelingen gelijkvormig verlopen, doch eveneens in geval van de natte Promateet (Brawat 1) plaat t.o.v.de droge Promateet ("droge plaat" en Brawat 2) de temperatuurgradienten zo'n minuten verschoven zijn. Dit verschuiven is te verklaren uit het hoge vochtgehalte in de Promatect-H plaat in het geval van vooraf aanbrengen. n onderstaande figuur zijn de opwarmsnelheden op het betonoppervlak met elkaar vergeleken. De ontwikkelingen lopen weer redelijk gelijkvormig. De opwannsnelheden tot circa 30 minuten zijn minder relevant, aangezien de oppervlaktetemperaturen dan nog onder de 100 oe liggen. Het proefstuk uit de eerste fase van het Brawat onderzoek valt op doordat gedurende een lange(re) periode de opwannsnelheid nagenoeg tot 0 reduceert. Dit kan verklaard worden door het hoge vochtgehalte in de Promatect, waardoor de betonoppervlaktetemperatuur lange tijd op 100 oe blijft.

22 TNO-Rapport 99-CVB-A van _B...-2a llrawat2b -Dloge plaat -a-blawlt 1 2. o o Figuur 15 Vergelijking gemiddelde opwarmsnelheden op het betonoppervlak. De maximale opwarmsnelheid (vanaf circa 30 minuten, dus bij betonoppervlaktetemperaturen boven de 100 oe) is echter in alle gevallen nagenoeg gelijk en bedraagt circa 5 Clmin. Geconcludeerd wordt derhalve voor de onderzochte gevallen dat: het vochtgehalte in de Promatect-H plaat een significante invloed op de temperatuurontwikkeling op het scheidingsvlak; het vochtgehalte in de Promatect-H plaat nagenoeg geen invloed heeft op de maximaal te bereiken temperatuur gradiënten. Verder kan worden geconcludeerd dat de onderzochte gevallen een aanzienlijk groter risico met betrekking tot spatten had ten opzichte van de "droge beton plaat", aangezien het vochtgehalte in het beton fors hoger was, en daarmee wellicht de maximale dampdruldcen.

23 TNo-Rapport 99-CVB-R van 26 5 CONCLUSESEN AANBEVELNGEN n opdracht van Rijkswaterstaat is onderzocht of een hoog vochtgehalte in het beton, gangbaar voor afgezonken tunnels, in combinatie met een laag vochtgehalte in het isolatiemateriaal, aanleiding kan geven tot spatten. Daartoe zijn proefstukken, onder water verhard, vervaardigd van het "de-facto' standaard mengsel voor afgezonken tunnels in Nederland, beschermd met achteraf aangebrachte, gedroogde 27 mm dikke Promateet-H plaat, bevestigd met roestvast stalen schroeven (50 mm) onderzocht in een brandproef (waarbij de temperatuur in de oven verloopt volgens de zogenaamde Rijkswaterstaat curve). Het onderzoek is uitgevoerd in tweevoud Tijdens de verhitting is de bescherming en de mechanische verbinding ervan intact gebleven. Gebleken is dat ondanks het hoge vochtgehalte in het onder water verharde proefstuk (circa 6% (MM», in combinatie met een laag vochtgehalte in het isolatiemateriaal (circa 3 % (MM), aan te duiden als de'worst-case", geen spatten is opgetreden. Opgemerkt wordt dat voor afwijkende betonsamenstellingen (en eigenlijk ook afwijkende vervaardingswijze en conditionering) de in dit onderzoek getrokken conclusies niet zonder meer van toepassing zijn. dr.ir. C. Both Centrum voor Brandveiligheid

24 TN(),R!!ppo!t S9-CVB-R van 26 REFERENTES [1] Botb, C., Haar, P.W. van de, 1996 "Rijkswaterstaat BRA WAT-literatuurstudie spatten beton", TNO rapport 96- CVB-R0399. [2] Botb, C., Haar, P.W. van de, 1997 "Brawat ll: spatgedrag van een met Promatect-H geïsoleerde vochtige grindbetonplaat bij verhitting volgens de RWS-kromme", TNO rapport 97-CVB- R0775. [3] Weijgert, J.C.A. van de, Haar, P.W. van de, 1997 "Gedrag van een met 27 mm dikke Promatect-H plaat geïsoleerde betonplaat. welke eenzijdig werd verhit volgens de Rijkswaterstaat curve", TNO rapport 97- CVB-R0777.

25 TNO=Aapport 99-CV&-R van 26 FGUREN EN FOTO'S Foto 1 Foto 2 Foto 3 Foto 4 Foto 5 :Foto 6 Foto 7 Figuur 1 Figuur 2 Figuur 3 Figuur 4 Figuur 5 Figuur 6 Figuur 7 Figuur 8 Figuur 9 Figuur 10 Figuur 11 Figuur 12 Figuur 13 Figuur 14 RVS betonanker (M8). Onderzijde van één van de proefstukken tijdens montage van de Promateet-H bescherming. Scheurvorming aan de (niet-verhitte) zijkanten van de proefstukken. Onderzijde van het eerste proefstuk direct na de brandproef. Krimp van de Promateet-H platen. Afgespatte cementhuid (profstuk 1). (Verhitte) onderzijde van één van proefstukken na afkoelen. Positie van de thermokoppels. Bevestigingspatroon en afmetingen van de Promatect-H plaat en stroken. Gemeten oventemperaturen: proef 1. Gemeten oventemperaturen: proef 2. Gemeten temperaturen op het scheidingsvlak: proef 1. Gemeten temperaturen op het scheidingsvlak: proef 2. Gemeten temperaturen op 25 mm van het seheidingsvlak: proef 1. Gemeten temperaturen op 25 mm van het scheidingsvlak: proef 2. Gemeten temperaturen op 35 mm van het scheidingsvlak: proef 1. Gemeten temperaturen op 35 mm van het scheidingsvlak: proef 2. Gemeten omgevingstemperaturen: proef 1. Gemeten omgevingstemperaturen: proef 2. Vergelijking gemiddelde temperaturen gemeten op het scheidingsvlak voor verschillende proeven met Promatect-H isolatie. Vergelij:lcing gemiddelde temperatuugradienten in het beton over de eerste 25 mm verschillende proeven met Prematect-H isolatie

26 TND-Aapport 99-CV8-R van 26 BULAGE A: BETON Bij de betoncentrale is de bestelling geplaatst volgens onderstaande specificaties: Sterkteldasse B35 Milieuldasse 4 (zeewater) Consistentiegebied 2 Cement Hoogovencement, klasse A, 320 kglm 3 Grove toeslag D s 31,5 mm