Fentanyl Actavis 25, 50, 75, 100 microgram/uur RVG , , ,

Transcriptie

1 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 1 van NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Fentanyl Actavis 25 microgram/uur, pleister voor transdermaal gebruik Fentanyl Actavis 50 microgram/uur, pleister voor transdermaal gebruik Fentanyl Actavis 75 microgram/uur, pleister voor transdermaal gebruik Fentanyl Actavis 100 microgram/uur, pleister voor transdermaal gebruik 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Fentanyl Actavis 25 microgram/uur: elke pleister geeft 25 microgram fentanyl af per uur. Elke pleister van 7,5 cm 2 bevat 4,125 mg fentanyl. Fentanyl Actavis 50 microgram/uur: elke pleister geeft 50 microgram fentanyl af per uur. Elke pleister van 15 cm 2 bevat 8,25 mg fentanyl. Fentanyl Actavis 75 microgram/uur: elke pleister geeft 75 microgram fentanyl af per uur. Elke pleister van 22,5 cm 2 bevat 12,375 mg fentanyl. Fentanyl Actavis 100 microgram/uur: elke pleister geeft 100 microgram fentanyl af per uur. Elke pleister van 30 cm 2 bevat 16,5 mg fentanyl. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Pleister voor transdermaal gebruik Elke pleister: transparante en kleurloze pleister met een blauwe opdruk op de achterzijde van de folie: fentanyl 25 μg/uur / fentanyl 50 μg/uur / fentanyl 75 μg/uur / fentanyl 100 μg/uur. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Volwassenen Dit product is geïndiceerd voor de behandeling van ernstige chronische pijn die slechts met opioïde analgetica afdoende kan worden behandeld. Kinderen Langdurige behandeling van chronische ernstige pijn bij kinderen vanaf 2 jaar die reeds met opioïde analgetica zijn behandeld. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering Volwassenen De dosering is individueel en gebaseerd op de geschiedenis van opioïdegebruik van de patiënt en houdt rekening met:

2 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 2 van 19 de mogelijke ontwikkeling van tolerantie, de huidige algemene conditie, de medische status van de patiënt en de ernst van de aandoening. De vereiste fentanyl dosering moet individueel worden ingesteld en dient na elke toediening regelmatig te worden beoordeeld. Patiënten die voor het eerst met opioïden worden behandeld (opioïd-naïeve patiënten) Klinische ervaring met Fentanyl Actavis is beperkt bij opioïd-naïeve patiënten. Als de behandeling met Fentanyl Actavis passend wordt geacht bij opioïd-naïeve patiënten wordt het aanbevolen dat deze patiënten in eerste instantie worden getitreerd met een lage doses van kortwerkende opioïden. Fentanylpleisters met een afgiftesnelheid van 12,5 microgram/uur zijn beschikbaar en dienen voor de initiële dosering te worden gebruikt. Patiënten kunnen dan worden omgezet naar pleisters met 25 microgram/uur. De dosis kan vervolgens, indien nodig, naar boven of naar beneden worden getitreerd, in stappen van 12 of 25 microgram/uur naar de laagst mogelijke dosering van Fentanyl Actavis, afhankelijk van de reactie en aanvullende analgetische eisen (zie ook rubriek 4.4). Bij zeer oude patiënten of bij patiënten met een zwakke gezondheid wordt niet aangeraden om een opioïdebehandeling te starten met Fentanyl Actavis, vanwege bekende gevoeligheid van ouderen voor behandeling met opioïden. In deze gevallen wordt aangeraden de behandeling te starten met een lage dosering met direct werkend morfine en pas na het vaststellen van de optimale dosering Fentanyl Actavis voor te schrijven. Bij opioïd-tolerante patiënten De initiële dosis Fentanyl Actavis moet gebaseerd zijn op de voorgaande 24 uur opioïde analgetische behoefte. Overstappen vanaf een andere opioïdebehandeling Wanneer wordt overgestapt van orale of parenterale opioïden naar behandeling met fentanyl, moet de startdosering als volgt worden berekend: 1. De hoeveelheid analgetica die de afgelopen 24 uur vereist was, dient vastgesteld te worden. 2. De overeenkomstige dosering fentanyl dient als volgt vastgesteld te worden: a) met behulp van Tabel 1 Conversie van oraal toegediende morfine naar fentanyl voor patiënten waarbij een conservatieve benadering van opioïde dosering is vereist (conversie verhouding van oraal toegediende morfine naar transdermaal fentanyl is gelijk aan 150:1) b) met behulp van Tabel 2 voor patiënten op een stabiele en goed verdragen opioïdebehandeling ( conversie verhouding van oraal toegediende morfine naar transdermaal fentanyl is gelijk aan 100:1) c) met behulp van Tabel 3 voor pediatrische patiënten. Conversie van oraal toegediende morfine naar fentanyl (conversie verhouding van oraal toegediende morfine naar transdermaal fentanyl is gelijk aan 150:1) Tabel 1: Aanbevolen aanvangsdosering van transdermale fentanyl gebaseerd op het dagelijkse gebruik van oraal toegediende morfine (voor patiënten waarbij een conservatieve benadering van opioïde dosering is vereist)

3 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 3 van 19 Orale 24 uur morfine (mg/dag) Transdermale fentanyl dosis (microgram/uur) < Tabel 2: Aanbevolen aanvangsdosering van transdermale fentanyl gebaseerd op het dagelijkse gebruik van oraal toegediende morfine (voor patiënten op een stabiele en goed verdragen opioïdebehandeling) Orale morfine dosering (mg/24 uur) Transdermale fentanyl afgiftesnelheid (microgram/uur) < 60 12, Door het combineren van verschillende transdermale pleisters, kunnen afgiftesnelheden van meer dan 100 microgram/uur fentanyl worden bereikt.

4 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 4 van 19 Voorgaande analgetische behandeling moet geleidelijk worden afgebouwd vanaf het moment van de eerste pleister tot het analgetische effect van Fentanyl Actavis is bereikt. Voor zowel sterk opioïd-naïeve als opioïde tolerante patiënten, moet de eerste evaluatie van het analgetische effect van Fentanyl Actavis niet worden gedaan totdat de pleister gedurende 24 uur is gedragen door de geleidelijke toename in serum fentanyl concentraties tot deze tijd. Dosistitratie en onderhoudstherapie De pleister dient iedere 72 uur te worden vervangen. De dosering dient individueel te worden getitreerd tot analgetische effectiviteit is bereikt. Bij patiënten die een duidelijke afname van pijnstilling waarnemen in de periode van uur na toediening, kan vervanging van de pleister na 48 uur noodzakelijk zijn. Pleisters met een afgiftesnelheid van 12,5 microgram/uur zijn beschikbaar en zijn geschikt voor de dosistitratie in een lager doseringsgebied. Als het analgetische effect onvoldoende is aan het eind van de eerste toedieningperiode, mag na 3 dagen de dosering worden verhoogd tot het gewenste effect is bereikt voor de patiënt. Aanpassing van de dosis, indien nodig, dient gewoonlijk te worden uitgevoerd in de volgende titratie stappen van 25 microgram/uur tot 75 microgram/uur: 25 microgram/uur, 37 microgram/uur, 50 microgram/uur, 62 microgram/uur en 75 microgram/uur, daarna dienen aanpassingen van de dosering gewoonlijk te worden uitgevoerd in stappen van 25 microgram/uur, hoewel rekening moet worden gehouden met aanvullende analgetische medicatie (oraal morfine 90 mg/dag Fentanyl Actavis 25 microgram/uur) en de pijnbeleving van de patiënt. Er kan meer dan één Fentanyl Actavis worden gebruikt om de gewenste dosis te bereiken Patiënten kunnen periodiek supplementaire doseringen van een kortwerkend analgeticum nodig hebben in geval van opleving van de pijn. Additionele of alternatieve analgetische methoden dienen in overweging te worden genomen als de dosering van Fentanyl Actavis boven 300 microgram/uur komt. Ontwenningsverschijnselen (zie rubriek 4.8) zijn gerapporteerd bij het overzetten van patiënten van langdurige behandeling met morfine naar transdermale fentanyl, ondanks voldoende analgetische effectiviteit. In geval van ontwenningsverschijnselen wordt aanbevolen om deze met lage doses kortwerkende morfine te behandelen. Stopzetten van de behandeling Indien het stoppen van de behandeling met Fentanyl Actavis noodzakelijk is, moet iedere vervanging door andere opioïden geleidelijk gebeuren, te beginnen met een lage dosis die langzaam wordt verhoogd. De reden hiervoor is dat de fentanylconcentratie geleidelijk dalen nadat de pleister is verwijderd; de gemiddelde terminale halfwaardetijd is 13 tot 25 uur. In het algemeen moet het stoppen van opioïde analgetica geleidelijk gebeuren om ontwenningsverschijnselen (misselijkheid, braken, diarree, angst en spiertremor) te voorkomen. Tabellen 1 en 2 mogen niet worden gebruikt voor het omzetten van behandeling met fentanyl pleisters naar een behandeling met morfine. Gebruik bij oudere patiënten Gegevens uit onderzoek met intraveneuze toediening van fentanyl suggereren dat oudere patiënten verminderde klaring en een langere halfwaardetijd kunnen hebben en ze kunnen

5 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 5 van 19 gevoeliger zijn voor het medicijn dan jongere patiënten. Studies van Fentanyl Actavis bij oudere patiënten toonden geen significante afwijking van farmacokinetiek van fentanyl in vergelijking met jonge patiënten, hoewel serumconcentraties wel hoger neigden te zijn. Ouderen, cachectische of verzwakte patiënten moeten zorgvuldig worden geobserveerd op tekenen van fentanyl toxiciteit en de dosis moet worden verlaagd indien nodig. Bij zeer oude of zwakke patiënten wordt een behandeling met Fentanyl Actavis niet aangeraden, vanwege bekende gevoeligheid voor opioïden behandelingen. In deze gevallen zou het beter zijn om een behandeling met lage dosering van direct werkende morfine te starten en fentanyl Actavis voor te schrijven na vaststelling van de optimale dosering. Pediatrische patiënten Kinderen van 16 jaar en ouder: Volg de dosering voor volwassenen. Pediatrische patiënten van 2 tot 16 jaar: Fentanyl Actavis mag alleen worden toegediend aan opioïd-tolerante pediatrische patiënten (leeftijd 2 tot 16 jaar) die al minstens 30 mg orale morfine-equivalenten per dag toegediend krijgen. Om pediatrische patiënten van orale opioïden naar Fentanyl Actavis te converteren wordt verwezen naar Tabel 3 Aanbevolen dosis Fentanyl Actavis gebaseerd op de dagelijkse orale dosis morfine. Tabel 3: Aanbevolen initiële dosis van fentanyl transdermale pleisters gebaseerd op de dagelijkse orale dosis morfine 1 (voor pediatrische patiënten 2 ) Orale 24 uur morfine, (mg/dag) Transdermale fentanyl dosis (micrograms/uur) In klinische onderzoeken werden deze waarden van de dagelijkse orale morfine doses gebruikt als basis voor conversie naar Fentanyl pleisters voor transdermaal gebruik 2 Conversie naar fentanyl transdermale pleisters doses hoger dan 25 microgram/uur is voor volwassen en pediatrische patiënten hetzelfde Voor kinderen die meer dan 90 mg orale morfine per dag gebruiken, is momenteel slechts beperkte informatie beschikbaar uit klinisch onderzoek. In de pediatrische studies werd de vereiste fentanyl transdermale pleister dosis conservatief berekend: 30 mg tot 44 mg orale morfine per dag of het equivalent daarvan opioïde dosis werd vervangen door een Fentanyl Actavis 12 microgram/uur pleister. Opgemerkt moet worden dat dit conversieschema voor kinderen alleen geldt voor de overstap van orale morfine (of zijn equivalent) naar Fentanyl Actavis pleisters. Het conversieschema mag niet worden gebruikt om Fentanyl Actavis om te zetten naar andere opioïden, omdat dan overdosering kan optreden. Het pijnstillende effect van de eerste dosis Fentanyl Actavis pleisters zal niet optimaal zijn binnen de eerste 24 uur. Daarom moet de patient gedurende de eerste 12 uur na de overstap naar Fentanyl Actavis de vorige normale dosis van pijnstillers worden gegeven. In de volgende 12 uur dienen deze analgetica worden verstrekt op basis van klinische behoefte. Aangezien de maximale fentanyl waarden optreden na 12 tot 24 uur van de behandeling wordt

6 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 6 van 19 controle van de patiënt op bijwerkingen, waaronder mogelijk hypoventilatie, aanbevolen voor tenminste 48 uur na de start van de Fentanyl Actavis behandeling of up-titratie van de dosis (zie ook rubriek 4.4). Dosistitratie en onderhoud Als het analgetische effect van Fentanyl Actavis onvoldoende is, moet aanvullend morfine of een ander van korte duur opioïd worden toegediend. Afhankelijk van de extra analgetische behoeften en de pijn van het kind, kan worden besloten om de dosis te verhogen. Aanpassingen van de dosering moet worden gedaan in stappen van 12 microgram/uur. Gebruik bij patiënten met lever- of nierfunctiestoornis Patiënten met lever- of nierinsufficiëntie dienen zorgvuldig te worden geobserveerd en indien nodig moet de dosering verlaagd worden (zie rubriek 4.4). Wijze van toediening Voor transdermaal gebruik Fentanyl Actavis moet worden toegepast op niet-geïrriteerde en niet-bestraalde huid op een vlakke ondergrond op de romp of bovenarm. Voor gebruik bij kinderen Bij jonge kinderen is de bovenrug de aangewezen locatie om de pleister toe te passen, dit om de mogelijkheid voor het kind om de pleister te verwijderen te minimaliseren. Er zijn geen veiligheids- en farmacokinetische gegevens beschikbaar voor andere toepassingsplaatsen. Alle patiënten: De pleister moet geplakt worden op een onbehaard gebied. Indien dit niet mogelijk is, moet het haar op de plaats van toediening worden afgeknipt (niet geschoren) vóór het aanbrengen. Als de plaats voor de Fentanyl Actavis pleister gereinigd moet worden voor het aanbrengen van de pleister, moet dit worden gedaan met water. Zepen, oliën, lotions of andere middelen die de huid kunnen irriteren of zijn kenmerken wijzigen mogen niet worden gebruikt. De huid moet volledig droog zijn voordat de pleister wordt toegepast. Pleisters moeten voor gebruik worden geïnspecteerd. Pleisters die gescheurd, kapot of op enige wijze beschadigd zijn, mogen niet worden gebruikt. De Fentanyl Actavis pleister moet worden verwijderd uit het beschermende zakje door eerst de inkeping (dicht bij de punt van de pijl op het label op het zakje) te vouwen en dan voorzichtig het materiaal van het zakje te scheuren. Als een schaar moet worden gebruikt om het zakje te openen, moet dit zo dicht mogelijk bij de smeltkant worden gedaan, om de pleister niet te beschadigen. Fentanyl Actavis moet onmiddellijk worden toegepast na verwijdering uit de verzegelde verpakking. Probeer de klevende kant van de pleister niet aan te raken. Na verwijdering van beide delen van de beschermstrook, moet de transdermale pleister stevig op zijn plaats worden gedrukt met de palm van de hand voor ongeveer 30 seconden. Zorg ervoor dat de pleister overal contact met de huid maakt, vooral rond de randen. Daarna de handen wassen met schoon water. Fentanyl Actavis moet continu worden gedragen gedurende 72 uur. Een nieuwe pleister moet dan

7 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 7 van 19 worden toegepast op een andere plaats op de huid na het verwijderen van de vorige transdermale pleister. Enkele dagen moeten verstrijken voordat een nieuwe pleister wordt toegepast op hetzelfde gebied van de huid. De noodzaak tot voortzetting van de behandeling moet op regelmatige tijdstippen worden beoordeeld. Aangezien de transdermale pleister aan de buitenzijde een waterafstotende folie bevat, kan deze ook tijdens het douchen worden gedragen. Soms kan het nodig zijn de transdermale pleister extra vast te plakken. Indien de dosis progressief wordt verhoogd, is het mogelijk dat het benodigde actieve oppervlakte een punt bereikt waarbij geen verdere toename mogelijk is. Indien sporen van de transdermale pleister achterblijven op de huid na verwijderen, kunnen deze met overvloedige hoeveelheden zeep en water worden schoongemaakt. Alcohol en andere oplosmiddelen mogen niet worden gebruikt, aangezien ze in de huid kunnen doordringen tengevolge van het effect van de pleister. 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen. Acute of post-operatieve pijn, omdat dosistitratie niet mogelijk is tijdens kortdurend gebruik. Ernstig verminderd functioneren van het centraal zenuwstelsel. Ernstige ademhalingsdepressie 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Pediatrische patiënten Fentanyl Actavis moet voor en na gebruik buiten het zicht en bereik van kinderen worden gehouden. Dit product dient alleen te worden gebruikt als onderdeel van een complete behandeling van pijn in gevallen waarbij de patiënt voldoende medisch, sociaal en psychologisch is onderzocht. De behandeling met Fentanyl Actavis mag alleen gestart worden door een ervaren arts die bekend is met de farmacokinetische eigenschappen van fentanylpleister voor transdermaal gebruik en het risico op ernstige hypoventilatie. De kans op ernstige of levensbedreigende hypoventilatie bestaat, zelfs als de laagste dosis Fentanyl Actavis wordt gebruikt bij de start van de behandeling bij opioïd-naïeve patiënten. Indien er een ernstige bijwerking wordt geconstateerd, dan dient de patiënt gecontroleerd te worden gedurende 24 uur na het verwijderen van een transdermale pleister als gevolg van de halfwaardetijd van fentanyl (zie rubriek 5.2). Bij chronische niet-kanker pijn wordt aanbevolen om de behandeling met sterke opioïden met onmiddellijke afgifte (bijv. morfine) te starten en na de bepaling van de effectiviteit en de optimale dosis van de sterke opioïd een fentanyl transdermaal pleister voor te schrijven.

8 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 8 van 19 De transdermale pleister mag niet worden geknipt. Een pleister die geknipt, gescheurd of op enige manier beschadigd is mag niet worden gebruikt, aangezien geen informatie beschikbaar is over de kwaliteit, effectiviteit en veiligheid van een gedeelde pleister. Indien doseringen groter dan 500 mg morfine-equivalent nodig zijn, wordt heroverweging van de opioïdebehandeling aangeraden. Doorbraakpijn Studies hebben aangetoond dat bijna alle patiënten, ondanks de behandeling met fentanyl transdermale pleisters, een aanvullende behandeling met sterke, snel-vrijkomende geneesmiddelen nodig hebben om doorbraakpijn te stoppen. Ademhalingsdepressie Net als met alle sterke opioïden kunnen sommige patiënten aanzienlijke ademhalingsdepressie met Fentanyl Actavis ervaren en patiënten dienen hiervoor geobserveerd te worden. De ademhalingsdepressie kan blijven bestaan na verwijdering van de Fentanyl Actavis. De kans op ademhalingsdepressie neemt toe naarmate de dosering fentanyl hoger is (zie rubriek 4.9 Overdosering, betreffende ademhalingsdepressie). Geneesmiddelen die het CZS beïnvloeden kunnen de ademhalingsdepressie verergeren (zie rubriek 4.5). Bij patiënten met bestaande ademhalingsdepressie dient fentanyl alleen behoedzaam en in lagere doseringen te worden gebruikt. Chronische longziekte Bij patiënten die aan chronische obstructieve of andere longziekten lijden, kan de behandeling met Fentanyl Actavis ernstigere bijwerkingen veroorzaken. Bij zulke patiënten kunnen opioïden de ademhalingsfrequentie verlagen en de luchtwegweerstand verhogen. Afhankelijkheid van het geneesmiddel en mogelijke misbruik Er kan tolerantie, fysieke en psychische afhankelijkheid ontstaan na herhaalde toediening van opioïden, maar bij de behandeling van pijn bij kanker komt dit zelden voor. Iatrogene verslaving na opioïde toediening is zeldzaam. Patiënten met een voorgeschiedenis van drugsverslaving/alcoholmisbruik lopen meer risico om afhankelijkheid en misbruik van opioïde behandeling te ontwikkelen. Patiënten met een verhoogd risico op opioïdenmisbruik kunnen nog steeds op passende wijze worden behandeld met opioide formuleringen met gereguleerde afgifte, maar bij deze patiënten zal toezicht nodig zijn op tekenen van verkeerd gebruik, misbruik of verslaving. Fentanyl kan worden misbruikt op een manier die vergelijkbaar is met andere opioïde agonisten. Misbruik of opzettelijk verkeerd gebruik van Fentanyl Actavis kan leiden tot overdosering en/of de dood. Verhoogde intracraniale druk Fentanyl Actavis moet met voorzichtigheid gebruikt worden bij patiënten die bijzonder gevoelig zijn voor de intracraniale effecten van CO2-retentie, zoals degenen die lijden aan een verhoogde intracraniale druk, een verminderd bewustzijn of coma. Fentanyl Actavis dient met voorzichtigheid gebruikt te worden bij patiënten met een hersentumor. Hartziekte Fentanyl kan bradycardie veroorzaken en dient daarom met voorzichtigheid te worden gebruikt bij patiënten met bradyaritmie.

9 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 9 van 19 Opioïden kunnen hypotensie veroorzaken, vooral bij patiënten met acute hypovolemie. Onderliggende, symptomatische hypotensie en/of hypovolemie dient te zijn behandeld voordat met de behandeling met fentanyl transdermale pleisters wordt gestart. Verminderde leverfunctie Fentanyl wordt in de lever afgebroken tot inactieve metabolieten, dus kan bij patiënten met leverziekten de eliminatie vertraagd zijn. Patiënten met een verminderde leverfunctie die behandeld worden met Fentanyl Actavis pleisters moeten zorgvuldig geobserveerd worden op tekenen van fentanyltoxiciteit en zonodig moet de dosis van fentanyl worden verlaagd (zie rubriek 5.2). Verminderde nierfunctie Minder dan 10% van de fentanyl wordt onveranderd via de nieren uitgescheiden en er zijn, anders dan bij morfine, geen bekende actieve metabolieten die door de nieren worden geëlimineerd. Gegevens verkregen met intraveneuze toediening van fentanyl bij patiënten met nierfalen geven aan dat het distributievolume van fentanyl door dialyse kan veranderen. Dit kan invloed hebben op de serumconcentraties. Als patiënten met een nierfunctiestoornis transdermale fentanyl krijgen moeten ze zorgvuldig geobserveerd worden op tekenen van fentanyltoxiciteit en moet de dosering zonodig worden verlaagd (zie rubriek 5.2). Patiënten met koorts/gebruik van externe warmtebronnen Een farmacokinetisch model suggereert dat de fentanylconcentratie kan toenemen met ongeveer een derde, indien de huidtemperatuur stijgt tot 40 C. Daarom dienen patiënten met koorts gecontroleerd te worden op bijwerkingen als gevolg van de opioïden en de fentanyl transdermale pleister dosis moet indien nodig worden aangepast. Een temperatuur-afhankelijke stijging van de vrijgelaten fentanyl is mogelijk, wat resulteert in mogelijke overdosering en de dood. Een klinisch farmacologisch onderzoek uitgevoerd bij gezonde volwassen personen heeft aangetoond dat de toepassing van warmte over de Fentanyl pleister de fentanyl AUC-waarden verhoogde met 120% en de gemiddelde C max -waarden met 61%. Alle patiënten dienen te worden geadviseerd om te voorkomen dat de plaats waar de fentanyl transdermale pleister wordt toegepast, wordt blootgesteld aan directe externe warmtebronnen zoals verwarmingspads, elektrische dekens, verwarmde waterbedden, warmte of bruiningslampen, intensieve zonnebaden, warm water flessen, langdurig hete baden, sauna's en hot whirlpool spa-baden. Onvoorziene blootstelling door pleister overdracht Het per ongeluk overdragen van een fentanyl pleister naar de huid van een persoon die geen pleister draagt (in het bijzonder een kind), bijvoorbeeld door het delen van het bed of bij nauw fysiek contact met iemand die een pleister draagt, zou kunnen resulteren in een opioïde overdosering van de persoon die geen pleister draagt. Patiënten moeten geadviseerd worden om in geval van onvoorziene overdracht van een pleister de overgedragen pleister onmiddellijk te verwijderen van de huid van de persoon die geen pleister draagt (zie rubriek 4.9). Interacties met andere geneesmiddelen Interacties met CYP3A4-remmers Het gelijktijdig gebruik van fentanyl transdermale pleister met cytochroom P450 3A4 (CYP3A4)-

10 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 10 van 19 remmers (zoals ritonavir, ketoconazol, itraconazol, troleandomycine, claritromycine, nelfinavir, nefazodon, verapamil, diltiazem en amiodaron) kan leiden tot een verhoging van de fentanyl plasma-concentraties, wat zowel de therapeutische effecten als bijwerkingen kan verhogen of verlengen en ernstige respiratoire depressie kan veroorzaken. In deze situatie zal speciale zorg voor de patiënt en observatie nodig zijn. Daarom wordt het gelijktijdig gebruik van transdermale fentanyl en CYP3A4-remmers niet aanbevolen, tenzij de patiënt nauwlettend gevolgd wordt. Patiënten, vooral diegenen die behandeld worden met Fentanyl pleisters en CYP3A4-remmers, moeten worden gecontroleerd op tekenen van respiratoire depressie de dosering moet worden aangepast als dat gerechtvaardigd is. Serotoninesyndroom Voorzichtigheid is geboden wanneer fentanyl gelijktijdig wordt toegediend met geneesmiddelen die invloed hebben op de serotonerge neurotransmittersystemen. Er kan zich een mogelijk levensbedreigend serotoninesyndroom ontwikkelen bij gelijktijdig gebruik van serotonerge geneesmiddelen zoals selectieve serotonineheropname-remmers (SSRI s) en serotonine-noradrenalineheropname-remmers (SNRI s) en met geneesmiddelen die het metabolisme van serotonine aantasten (waaronder monoamine-oxidaseremmers [MAOremmers]). Dit kan optreden binnen de aanbevolen dosering. Een serotoninesyndroom kan veranderingen in de geestelijke toestand inhouden (bijv. agitatie, hallucinaties, coma), autonome instabiliteit (bijv. tachycardie, labiele bloeddruk, hyperthermie), neuromusculaire afwijkingen (bijv. hyperreflexie, coördinatiestoornissen, stijfheid) en/of maagdarmklachten (bijv. misselijkheid, braken, diarree). Als serotoninesyndroom wordt vermoed, dient de behandeling met fentanyl gestopt te worden. Gebruik bij oudere patiënten Gegevens uit onderzoek met intraveneuze toediening van fentanyl geven aan dat bij oudere patiënten de klaring verminderd en de halfwaardetijd verlengd kan zijn en dat deze patiënten gevoeliger voor het middel kunnen zijn dan jongere patiënten. Onderzoek naar het gebruik van fentanyl transdermale pleisters bij oudere patiënten heeft echter aangetoond dat de farmacokinetiek van fentanyl bij hen niet significant verschilde van die bij jonge patiënten, hoewel er een neiging was naar hogere serumconcentraties. Als oudere of cachectische patiënten worden behandeld met Fentanyl Actavis pleisters moeten zij zorgvuldig geobserveerd worden op tekenen van fentanyltoxiciteit en zonodig moet de dosis worden verlaagd (zie rubriek 5.2). Gebruik bij kinderen Fentanyl transdermale pleister mag niet worden toegediend aan opioïd-naïeve pediatrische patiënten (zie rubriek 4.2). De kans op ernstige of levensbedreigende hypoventilatie bestaat, ongeacht de dosering van fentanyl transdermaal toegediend pleister-systeem. Fentanyl transdermale pleister is niet onderzocht bij kinderen jonger dan 2 jaar. Fentanyl transdermale pleister mag alleen worden toegediend aan opioïd-tolerante kinderen van 2 jaar of ouder (zie rubriek 4.2). Fentanyl transdermale pleister mag niet worden gebruikt bij kinderen jonger dan 2 jaar. Om accidentele inname door kinderen te voorkomen, dient de plaats van aanbrengen met zorg te

11 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 11 van 19 worden gekozen (zie rubriek 6.6) en dient regelmatig te worden gecontroleerd of de pleister nog vastzit. Borstvoeding Aangezien fentanyl wordt uitgescheiden in de moedermelk, dient borstvoeding te worden gestopt tijdens de behandeling met fentanyl (zie rubriek 4.6). Patiënten met myasthenia gravis Niet-epileptische (myo) clonische reacties kunnen optreden. Voorzichtigheid is geboden bij de behandeling van patiënten met myasthenia gravis. Gelijktijdig gebruik van gemengde agonisten/antagonisten Het gelijktijdig gebruik van barbituurzuurderivaten, buprenorfine, nalbufine en pentazocine dient in het algemeen worden vermeden (zie rubriek 4.5). MRI-scan De fentanyl pleister bevat metaal. De pleister moet worden verwijderd voor een MRI-scan, omdat het oververhit kan raken tijdens een MRI-scan en brandwonden kan veroorzaken in de directe omgeving van de pleister. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Het gelijktijdig gebruik van andere middelen die het centraal zenuwstelsel onderdrukken, zoals opioïden, sedativa, hypnotica, algemene anesthetica, fenothiazines, kalmeringsmiddelen, skeletspierrelaxantia, sederende antihistaminica en alcoholische dranken, kan een extra remmende werking hebben en hypoventilatie, hypotensie en diepe sedatie, coma of de dood kunnen optreden. Daarom is bij het gebruik van een van deze geneesmiddelen gelijktijdig met Fentanyl Actavis speciale zorg voor de patiënt en observatie vereist. Fentanyl, een actief bestanddeel met een hoge klaring, wordt snel en in grote mate gemetaboliseerd, met name door CYP3A4. Het gelijktijdig gebruik van transdermale fentanyl met cytochroom P450 3A4 (CYP3A4)- remmers (zoals ritonavir, ketoconazol, itraconazol, fluconazol, voriconazol, troleandomycine, claritromycine, nelfinavir, nefazodon, verapamil, diltiazem en amiodaron) kan leiden tot een verhoging van de fentanyl plasmaconcentraties, wat zowel de therapeutische effecten als bijwerkingen kan versterken of verlengen en ernstige respiratoire depressie kan veroorzaken. In deze situatie is speciale zorg voor de patiënt en observatie gewenst. Het gelijktijdig gebruik van CYP3A4-remmers en transdermale fentanyl wordt niet aanbevolen, tenzij de patiënt nauwlettend wordt gevolgd (zie ook rubriek 4.4.). Oraal toegediend itraconazol (een sterke CYP3A4-remmer), 200 mg per dag gedurende 4 dagen, had geen significant effect op de farmacokinetiek van intraveneus fentanyl. Bij sommige patiënten werden echter verhoogde plasmaconcentraties waargenomen. Orale toediening van ritonavir (een van de meest krachtige CYP3A4-remmers) verminderde de klaring van intraveneus fentanyl met tweederde en verdubbelde de halfwaardetijd. Serotonerge geneesmiddelen

12 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 12 van 19 Gelijktijdige toediening van fentanyl met een serotonerg middel, zoals een selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI) of een serotonine-noradrenalineheropnameremmer (SNRI), of een monoamine-oxidaseremmer (MAO-remmer) kan het risico op een serotoninesyndroom, een mogelijk levensbedreigende toestand, verhogen. Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) Fentanyl Actavis wordt niet aanbevolen voor gebruik bij patiënten die behoefte hebben aan de gelijktijdige toediening van een MAO-remmer. Ernstige en onvoorspelbare interacties met MAOremmers, waarbij de versterking van opiaat-effecten of de versterking van serotonerge effecten, zijn gemeld. Het is gemeld dat MAO-remmers het effect van narcotische analgetica versterken, vooral bij patiënten met hartfalen. Daarom mag fentanyl niet worden gebruikt binnen 14 dagen na het stoppen van de behandeling met MAO-remmers. Gelijktijdig gebruik van gemengde agonisten/antagonisten Het gelijktijdig gebruik van buprenorfine, nalbufine of pentazocine wordt niet aanbevolen. Ze hebben hoog affiniteit voor opiaatreceptoren met een relatief lage intrinsieke activiteit en daarom antagoneren ze gedeeltelijk het analgetische effect van fentanyl en kunnen ontwenningsverschijnselen veroorzaken bij opioïd-afhankelijke patiënten (zie ook rubriek 4.4). Gelijktijdig gebruik van barbituurzuurderivaten dient vermeden te worden, aangezien fentanyl de ademhalingsdepressie kan doen toenemen. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap Er zijn geen toereikende gegevens over het gebruik van fentanyl bij zwangere vrouwen.dierproeven hebben reproductietoxiciteit aangetoond (zie rubriek 5.3). Het mogelijke risico voor de mens is onbekend., hoewel fentanyl als IV verdoving de placenta bleek te passeren in vroege menselijke zwangerschap. Neonatale ontwenningsverschijnselen zijn gemeld bij pasgeborenen met een chronische gebruik van fentanyl door de moeder tijdens de zwangerschap.fentanyl mag tijdens de zwangerschap alleen worden gebruikt als dit strikt noodzakelijk is. Het gebruik van fentanyl tijdens de weeën en de bevalling (inclusief keizersnede) wordt niet aanbevolen omdat het nietmag worden gebruikt bij de behandeling van acute of postoperatieve pijn en omdat fentanyl de placenta passeert en ademhalingsdepressie kan veroorzaken bij de foetus of bij het kind (zie rubriek 4.3). Borstvoeding Fentanyl wordt in de moedermelk uitgescheiden en kan sedatie en ademhalingsdepressie veroorzaken bij de zuigeling die borstvoeding krijgt. Het geven van borstvoeding moet daarom tijdens de behandeling en ten minste tot 72 uur na verwijdering van Fentanyl Actavis worden gestaakt (zie ook rubriek 4.4). 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Fentanyl Actavis heeft een grote invloed op de rijvaardigheid en op het vermogen om machines te gebruiken. Dit effect is vooral te verwachten aan het begin van de behandeling, bij dosisverandering en in verband met alcohol of kalmeringsmiddelen. Patiënten die stabiel zijn bij een specifieke dosering hoeven niet per se beperkingen opgelegd te worden. Daarom dienen de patiënten met hun arts te overleggen of ze mogen autorijden of machines mogen gebruiken

13 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 13 van Bijwerkingen De veiligheid van fentanyl werd geëvalueerd bij 1854 proefpersonen die deelnamen aan 11 klinische onderzoeken (dubbelblind fentanyl [placebo of actieve controle] en/of open-label fentanyl [geen controle of actieve controle]) gebruikt voor de behandeling van chronische maligne of niet-maligne pijn. Deze proefpersonen hebben minstens één dosis van fentanyl gebruikt en hebben veiligheidsgegevens verschaft. Op basis van gepoolde veiligheidsgegevens uit deze klinische studies waren de meest frequent gemelde bijwerkingen (ADR's): misselijkheid (35,7%), braken (23,2%), constipatie (23,1%), slaperigheid (15,0%), duizeligheid (13,1%) en hoofdpijn (11,8%). De bijwerkingen gemeld bij het gebruik van fentanyl van deze klinische studies, met inbegrip van de bovengenoemde bijwerkingen en uit post-marketing ervaringen zijn hieronder vermeld. De volgende frequenties worden gebruikt bij de beschrijving van de bijwerkingen: Zeer vaak ( 1/10) Vaak ( 1/100 tot < 1/10) Soms ( 1/1000 tot < 1/100) Zelden ( 1/10000 tot < 1/1000) Zeer zelden (<1/10000); en onbekend (kan niet worden geschat uit gegevens uit klinisch onderzoek). De meest ernstige bijwerking van fentanyl is ademhalingsdepressie. Systeemorgaanklasse Immuunsysteemaan doeningen Voedings- en stofwisselingsstoornissen Psychische stoornissen Bijwerkingen Frequentie categorie Zeer vaak Vaak Soms Zelden Zeer zelden Onbekend Overgevoeligheid Anorexia Slapeloosheid, depressie, angst, verwardheid, hallucinaties sedatie, nervositeit verlies van eetlust Agitatie, desoriëntatie, euforie geheugenverlies, Anafylaxie/ anafylactisch e reactie Waanideeën, staten van opwinding, verwarring Anafylactische shock, anafylactische reactie, Anafylactoïd reactie Zenuwstelselaandoe ningen Duizeligheid, hoofdpijn, slaperigheid, Tremor, paresthesie Hypesthesie, convulsie (waaronder clonische convulsies en grand mal Ataxie,

14 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 14 van 19 convulsie), geheugenverlies spraakstoornis. Oogaandoeningen Miosis Amblyopie Oor- en Duizeligheid evenwichtsaandoeni ngen Hartaandoeningen Palpitaties, Bradycardie Aritmie tachycardie Cyanose, Bloedvataandoeningen Hypertensie Hypotensie Vaso-dilatatie Ademhalingsstelsel-, borstkas-en mediastinumaandoe ningen Dyspnoe Ademhalingsdep ressie, ademnood Apnoe, hypo-ventilatie Maagdarmstelselaandoeningen Huid- en onderhuidaandoeni ngen Skeletspierstelselen bindweefselaandoen ingen Nier- en urinewegaandoeningen Reproductieve- en borstaandoeningen Misselijkheid, braken, constipatie Diarree, droge mond, buikpijn, pijn in de bovenbuik, dyspepsie xerostomie Huidreactie op de toedieningsplaats hyperhidrose, pruritus, huiduitslag, erythema Spierspasmen Urineretentie Vermoeidheid, perifeer oedeem, asthenie, malaise koudegevoel Ileus Eczeem, allergische dermatitis, huidaandoening, dermatitis, dermatitis contact exantheem, huiduitslag, erytheem en pruritus verdwijnen meestal binnen een dag nadat de pleister is verwijderd Spiertrekkingen Erectiestoornis, seksuele disfunctie Reactie op de plaats van toediening, griepachtige verschijnselen, gevoel dat de Subileus hikken Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Toedieningsplaats dermatitis, toedieningsplaats eczeem pijnlijke winderigheid Cystalgie, oligurie. Bradypnoe

15 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 15 van 19 lichaamstempera tuur verandert, overgevoelighei d van de toedieningsplaat s, ontwenningsverschijnselen Andere bijwerkingen Zoals met andere opioïde analgetica, kan zich tolerantie, lichamelijke afhankelijkheid en psychische afhankelijkheid ontwikkelen bij herhaald gebruik van Fentanyl Actavis (zie rubriek 4.4). Opoïde ontwenningsverschijnselen (zoals misselijkheid, braken, diarree, angst en rillingen) zijn mogelijk bij sommige patiënten na conversie van hun eerdere opioïde analgeticum naar Fentanyl Actavis of als de therapie plotseling wordt gestopt (zie rubriek 4.2). Er zijn zeer zeldzame meldingen van neonatale ontwenningsverschijnselen bij pasgeboren baby's wanneer moeders langdurig Fentanyl Actavis tijdens de zwangerschap gebruikten (zie rubriek 4.6). Pediatrische patiënten Het bijwerkingenprofiel bij kinderen en adolescenten die behandeld werden met Fentanyl Actavis was vergelijkbaar met dat bij volwassenen. Geen risico werd geïdentificeerd in de pediatrische populatie dan dat verwacht van het gebruik van opioïden voor de verlichting van pijn verbonden aan een ernstige ziekte en er lijken geen pediatrische-specifieke risico s te zijn bij het gebruik van Fentanyl Actavis bij kinderen van 2 jaar wanneer gebruikt zoals voorgeschreven. Zeer vaak voorkomende bijwerkingen die zijn gemeld bij pediatrische klinische studies waren koorts, overgeven en misselijkheid. Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb ( 4.9 Overdosering Symptomen De symptomen van overdosering van fentanyl zijn een versterking van de farmacologische werking, waarvan de meest ernstige effecten ademhalingsdepressie met Cheyne-Stokes ademhaling en/of cyanose, lethargie en coma zijn. Andere symptomen kunnen zijn: hypothermie, verlaagde spiertonus, bradycardie, hypotensie. Symptomen van toxiciteit zijn diepe sedatie, ataxie, miose, toevallen en ademhalingsdepressie; de laatste is het belangrijkste symptoom. Behandeling Bij de behandeling van ademhalingsdepressie moeten onmiddellijk tegenmaatregelen genomen worden, inclusief het verwijderen van de pleister en het fysiek of verbaal stimuleren van de patiënt. Dit kan gevolgd worden door toediening van een specifieke opioïdantagonist zoals naloxon.

16 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 16 van 19 Bij volwassenen wordt een aanvangsdosis van 0,4-2 mg intraveneus naloxonhydrochloride aanbevolen. Zonodig kan elke 2 of 3 minuten eenzelfde dosis worden gegeven of een continue infusie van 2 mg in 500 ml natriumchloride 9 mg/ml (0,9%) oplossing voor injectie of glucose 50 mg/ml (5 %) oplossing. De infusiesnelheid dient aangepast te worden op grond van de eerdere bolusinjecties en de individuele respons van de patiënt. Als intraveneuze toediening niet mogelijk is kan naloxonhydrochloride ook intramusculair of subcutaan worden toegediend. Na intramusculaire of subcutane toediening treedt de werking langzamer in dan na intraveneuze toediening. Bij intramusculaire toediening duurt het effect langer dan bij intraveneuze toediening. Ademhalingsdepressie na een overdosis kan langer meegaan dan de duur van de werking van de opioïde antagonist. Het interval tussen de IV-antagonist doses moet zorgvuldig worden gekozen omwille van de mogelijkheid van re-narcotizatie nadat de pleister is verwijderd; herhaalde toediening of een continu infuus van naloxon kan noodzakelijk zijn, indien de klinische toestand van de patiënt dat vereist. Omkering van het narcotische effect kan resulteren in acute pijn en afgifte van catecholamines. Indien de klinische situatie het toelaat, moeten de luchtwegen vrij worden gemaakt en vrij worden gehouden, eventueel met een orofaryngeale of endotracheale intubatie, zuurstof moet worden toegediend en de ademhaling geholpen of onder controle worden gehouden. Adequate lichaamstemperatuur en vochtinname moeten worden gehandhaafd. Bij ernstige of aanhoudende hypotensie, moet rekening worden gehouden met hypovolemie, deze toestand moet worden behandeld met een geschikte parenterale vochttherapie. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: Opioïden, Fenylpiperidinederivaten, ATC-code: N02AB03 Fentanyl is een opioïdanalgeticum dat vooral affiniteit heeft met de μ-receptor. De belangrijkste therapeutische effecten zijn analgesie en sedatie. De serumconcentraties van fentanyl die een minimaal analgetisch effect veroorzaken bij opioïdnaïeve patiënten fluctueren tussen 0,3 1,5 ng/ml; bij serumconcentraties hoger dan 2 ng/ml wordt een verhoogde incidentie van bijwerkingen waargenomen. Zowel de laagste effectieve fentanylconcentratie als de concentratie die bijwerkingen veroorzaakt nemen toe naarmate er een grotere tolerantie ontstaat. De neiging tot het ontwikkelen van tolerantie varieert aanzienlijk per individu. Pediatrische patiënten De veiligheid van fentanyl transdermale pleisters werd onderzocht in drie open-label studies met 293 pediatrische patiënten met chronische pijn, in de leeftijd van 2 tot 18 jaar, waaronder 66 kinderen in de leeftijd van 2 tot 6 jaar. In deze studies werd 30 mg tot 45 mg oraal morfine per dag, vervangen door een Fentanyl 12 μg/uur transdermale pleister. Bij 181 patiënten die voorheen

17 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 17 van 19 op een dagelijkse opioïdedosis stonden van ten minste 45 mg per dosis orale morfine, werd een startdosering van 25 μg/uur en hoger gebruikt. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Na toediening van Fentanyl Actavis wordt fentanyl continu door de huid geabsorbeerd gedurende een periode van 72 uur. Vanwege de polymeermatrix en de diffusie van fentanyl door de huidlagen blijft de afgiftesnelheid relatief constant. Absorptie Na de eerste toepassing van Fentanyl Actavis nemen de fentanylconcentraties geleidelijk toe, vlakken ze gewoonlijk na 12 tot 24 uur af en blijven ze gedurende het restant van de 72- uursperiode relatief constant. Het hangt af van de grootte van de fentanyl transdermale pleister welke fentanylconcentraties in het serum worden bereikt. Met de pleister voor de tweede periode van 72 uur wordt een steady-state serumconcentratie bereikt, die gehandhaafd blijft tijdens volgende toepassingen van een pleister van dezelfde grootte. Distributie De binding van fentanyl aan plasmaproteïnen is 84%. Biotransformatie Fentanyl wordt voornamelijk in de lever gemetaboliseerd via CYP3A4. De belangrijkste metaboliet, norfentanyl, is inactief. Eliminatie Als de behandeling met Fentanyl Actavis wordt gestaakt nemen de fentanylconcentraties in het serum geleidelijk af; ze dalen ongeveer 50% in uur bij volwassenen en in uur bij kinderen. Door een voortgaande absorptie van fentanyl vanuit de huid is de verlaging van de serumconcentratie langzamer dan gemeten na intraveneuze infusie. Ongeveer 75% van de fentanyl wordt in de urine uitgescheiden, vooral als metabolieten en minder dan 10% als onveranderde actieve substantie. Ongeveer 9 % van de dosis wordt in de feces aangetroffen, voornamelijk als metabolieten. Farmacokinetiek bij speciale patiëntengroepen Gecorrigeerd voor lichaamsgewicht blijkt de klaring (L/uur/kg) bij pediatrische patiënten 82% hoger te zijn bij kinderen van 2 tot 5 jaar oud en 25% hoger bij kinderen van 6 tot 10 jaar oud in vergelijking met kinderen van 11 tot 16 jaar oud, die waarschijnlijk dezelfde klaring als volwassenen hebben. Deze bevindingen zijn in overweging genomen bij het bepalen van de aanbevolen dosering voor pediatrische patiënten. Bij oudere en verzwakte patiënten kan de klaring van fentanyl verminderd zijn, waardoor de terminale halfwaardetijd kan toenemen. Bij patiënten met een verminderde nier- of leverfunctie kan de klaring van fentanyl veranderd zijn als gevolg van veranderingen in de plasma-eiwitten en de metabole klaring, resulterend in hogere serumconcentraties (zie rubrieken 4.2 en 4.4). 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek

18 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 18 van 19 Niet-klinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor mensen. Deze gegevens zijn afkomstig van conventioneel onderzoek op het gebied van veiligheidsfarmacologie, toxiciteit bij herhaalde dosering en genotoxiciteit. Dierproeven toonden een verminderde fertiliteit en een verhoogde foetale mortaliteit bij de rat aan. Er zijn echter geen teratogene effecten aangetoond. Er is geen onderzoek gedaan naar carcinogeniciteit op de lange termijn. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Kleeflaag Polyacrylaat kleeflaag Dragerfilm Polypropyleenfolie, Blauwe drukinkt Afgiftelaag Polyethyleentereftalaatfolie (gesiliconiseerd) 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 3 jaar. 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 30 C. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Elke transdermale pleister is verpakt in een aparte sachet. De folie bevat de volgende lagen, van buiten naar binnen: gecoat Kraft-papier, low density polyethyleenfolie, aluminiumfolie, Surlyn (thermoplastische ethyleen-methacrylzuur copolymeer). Eén verpakking bevat 3, 4, 5, 8, 10, 16 of 20 pleisters voor transdermaal gebruik. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen Grote hoeveelheden fentanyl blijven achter in de transdermale pleister, zelfs na gebruik. Gebruikte pleisters moeten met de kleeflaag naar binnen gevouwen worden en vervolgens veilig en buiten het bereik van kinderen worden weggegooid. Ongebruikte pleisters dienen te worden geretourneerd bij de (ziekenhuis)apotheek. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Actavis Group hf Reykjavikurvegur IS Hafnarfjordur IJsland

19 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 19 van NUMMERS VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Fentanyl Actavis 25 microgram/ uur RVG Fentanyl Actavis 50 microgram/ uur RVG Fentanyl Actavis 75 microgram/ uur RVG Fentanyl Actavis 100 microgram/ uur RVG DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: 13 oktober Datum van laatste hernieuwing: 29 november DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste gedeeltelijke wijziging betreft de rubrieken 4.4, 4.5 en 6.6: 15 april 2015