Meldcode kindermishandeling

Transcriptie

1 Pedagogische weetjes UIT het mandje van Roodkapje Meerhoven Nieuwsbrief maart 2018 Beste gastouders en ouders, Het is weer tijd voor een pegogisch weetje! Vandaag willen wij het onderwerp meldcode kindermishandeling onder de aandacht brengen. Meldcode kindermishandeling Elke gastouder moet weten hoe te handelen als zij geconfronteerd worden met kindermishandeling. Wij hopen met zijn allen dat u hier nooit mee te maken krijgt. Wij hebben de plicht u hierover goed te informeren! - U weet dat in uw gastoudermap een samenvatting protocol kindermishandeling zit. - U weet ook welke stappen u moet ondernemen bij een vermoeden. - U weet ook dat u de uitgebreide Meldcode Kindermishandeling op onze website kunt nalezen. Maar toch dit onderwerp ligt niet altijd gemakkelijk, daarom hebben wij bedacht om u in dit pedagogisch weetje een boekje te geven : Lees dit boekje eens rustig door! (zie bijlagen) Wij proberen u op deze manier nog meer inzicht en handvaten te geven hoe te handelen v.w.b. de meldcode kindermishandeling. Vervolgens willen wij in het volgende weetje aandacht schenken aan praten met kinderen over kindermishandeling en voorbeelden geven hoe u eventueel in gesprek kunt gaan met een gastkindje waar u zich zorgen over maakt. Met vriendelijke groet, Wilma & Ronald Gastouderbureau Roodkapje Meerhoven Zandkrab 18, 5658 AD Eindhoven Tel info@roodkapjemeerhoven.nl Bezoek onze website:

2

3 Kindermishandeling; iedereen weet dat het bestaat, maar veel mensen beseffen niet dat het heel vaak voorkomt. Veel vaker dan u denkt! Zo'n kinderen zijn in Nederland jaarlijks slachtoffer van een dergelijk misdrijf. Onderzoek toont zelfs aan dat er ieder jaar tussen de 50 en 80 kinderen overlijden als gevolg van kindermishandeling. Vaak kunnen en mogen de slachtoffertjes niet praten over hetgeen hen wordt aangedaan. Hiervoor is het van belang dat u tijdig de signalen ziet die zij uitzenden. Bij Gastouderbureau Roodkapje werken we daarom met het Protocol Kindermishandeling; een document dat bedoeld is om kindermishandeling te signaleren en te voorkomen. Deze informatie is voor u als gastouder erg belangrijk en er wordt dan ook van u verwacht dat u weet wat het Protocol Kindermishandeling inhoudt en vooral wat u moet doen als u het vermoeden heeft van kindermishandeling. Om het u wat gemakkelijker te maken, hebben we dit boekje gemaakt. Dit boekje is bedoeld als geheugensteuntje; u heeft zo de belangrijkste informatie bij de hand. Als u meer informatie wilt, kunt u het volledige Protocol Kindermishandeling inzien op onze website ( Als u na het lezen van 'Zie jij wat ik niet zeggen kan' vragen heeft of u heeft het vermoeden dat er in uw situatie sprake is van kindermishandeling, neemt u dan alstublieft contact op met de Afdeling Pedagogiek van Gastouderbureau Roodkapje.

4 - De pedagogisch medewerker (beroepskracht) en de gastouder dient deskundig te zijn in het herkennen en bespreken van signalen die kunnen wijzen op huiselijk geweld en kindermishandeling. - De aandachtsfunctionaris heeft een centrale rol in de stappen rond het signaleren en handelen bij vermoedens van huiselijk geweld en kindermishandeling in huiselijke kring. Deze leidinggevende beroepskracht (geeft leiding aan een of meer beroepskrachten) dient het onderwerp huiselijk geweld en kindermishandeling binnen de instelling te borgen en contacten te onderhouden met externen, zoals bijvoorbeeld V e i l i g T h u i s ( voorheen het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling ). - De directie (van het gastouderbureau) draagt de eindverantwoordelijkheid voor de uitvoering van alle drie de stappenplannen (routes) van de meldcode. De directie is verantwoordelijk voor het opnemen van de meldcode in het zorgbeleid en/of veiligheidsbeleid en zorgt ervoor dat deze aansluit op werkprocessen binnen de organisatie. De directie stelt een aandachtsfunctionaris aan en zorgt ervoor dat beroepskrachten op de hoogte zijn van de meldcode en er naar kunnen handelen.

5 Kindermishandeling is elke vorm van, voor de minderjarige, bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief, opdringen waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel (Wet op dejeugdzorg, 2005). Huiselijk geweld is geweld dat door iemand uit de huiselijke of familiekring van het slachtoffer wordt gepleegd. Hieronder vallen lichamelijke en seksuele geweldpleging, belaging en bedreiging (al dan niet door middel van, of gepaard gaand met, beschadiging van goederen in en om het huis).

6 Lichamelijke mishandeling. Ouders verwonden het kind of staan toe dat het kind verwond wordt. Voorbeelden: slaan, schoppen, opzettelijk laten vallen, verbranden, vergiftigen, verstikken; meisjesbesnijdenis (vrouwelijke genitale verminking); Shaken Baby Syndroom (het heftig door elkaar schudden van een baby). Lichamelijke verwaarlozing. Het kind onthouden wat het voor zijn lichamelijke gezondheid en ontwikkeling nodig heeft. Voorbeelden: niet zorgen voor voldoende voeding, kleding, onderdak, (tand)arts, hygiëne en toezicht. Psychische mishandeling. Het toebrengen van schade aan de emotionele en/of persoonlijkheidsontwikkeling van het kind. Voorbeelden: het bedreigen of uitschelden van een kind als een systematisch patroon van kleineren en denigreren; het kind zondebok maken; het belasten van een kind met een te grote verantwoordelijkheid; eisen stellen waaraan een kind niet kan voldoen; het blootstellen van een kind aan extreem, onberekenbaar of ongepast gedrag; het opsluiten of vastbinden van het kind als middel van straf of controle. Psychische verwaarlozing. Het kind onthouden wat het voor zijn geestelijke gezondheid en ontwikkeling nodig heeft. Voorbeelden: niet zorgen voor voldoende aandacht, respect, genegenheid, liefde en contact; niet zorgen voor voldoende ruimte voor toenemende autonomie; niet zorgen voor regelmatige schoolgang, onthouden van onderwijs; blootstellen aan huiselijk geweld.

7 Seksueel misbruik. Seksueel contact met een kind hebben of pogen te hebben, ter bevrediging van de seksuele gevoelens van de ouder/verzorger of anderen en/of uit geldelijk gewin. Voorbeelden: aanranding en uitbuiting of het toestaan hiervan waarbij geen genitaal contact plaatsvindt (bijvoorbeeld ongepast kussen, strelen van borsten); aanranding en uitbuiting of het toestaan hiervan waarbij genitaal contact plaatsvindt; penetratie door vingers, voorwerpen of penis; pornografisch materiaal laten zien of opnemen. Eergerelateerd geweld. Geestelijk of lichamelijk geweld dat wordt gepleegd vanuit een collectieve mentaliteit in reactie op een schending van de eer van een man, vrouw of familie. Voorbeelden: bedreiging met eermoord, aanzetten tot zelfmoord, mishandeling of vermi[lking, verstotina of bedreiaina daarmee en uithuwelijking. - J / -

8 Als kinderen mishandeld, verwaarloosd en/of misbruikt worden, kunnen ze signalen uitzenden. Het gebruik van een signalenlijst kan zinvol zijn, maar biedt ook een zekere mate van schijnzekerheid. De meeste signalen zijn namelijk stressindicatoren, die aangeven dat er iets met het kind aan de hand is. Dit kan ook iets anders zijn dan kindermishandeling (echtscheiding, overlijden van een familielid, enz.). Hoe meer signalen van deze lijst een kind te zien geeft, hoe groter de kans dat er sprake zou kunnen zijn van kindermishandeling. Het is niet de bedoeling om aan de hand van een signalenlijst het 'bewijs' te leveren van de mishandeling. Het is wel mogelijk om een vermoeden van mishandeling meer te onderbouwen naarmate er meer signalen uit deze lijst geconstateerd worden. Een goed beargumenteerd vermoeden is voldoende om in actie te komen! Deze signalenlijst is niet uitputtend, er kunnen zich andere signalen voordoen die hier niet vermeld staan. De signalen die in deze lijst vermeld worden, hebben betrekking op alle vormen van mishandeling. Aan het einde van de lijst zijn nog enkele signalen opgenomen die meer specifiek zijn voor seksueel misbruik. Om een duidelijk beeld te krijgen van wat er aan de hand zou kunnen zijn, is het van belang de hele context van het gezin erbij te betrekken. Daarom wordt ook een aantal signalen van ouders en gezin genoemd. Er kan altijd overlegd worden met het Veilig Thuis over zorgelijke signalen, in overleg met de aandachtsfunctionaris. Dit kan telefonisch via telefoonnummer of per

9 1. Psychosociale signalen Ontwikkelingsstoornissen - Achterblijven in taal-, spraak-, motorische, emotionele en/of cognitieve ontwikkeling - Schijnbare achterstand in verstandelijke ontwikkeling - Regressief gedrag (terugkeren naar een eerder ontwikkelingsstadium) - Niet zindelijk op leeftijd waarvan men hetverwacht Relationele problemen Ten opzichte van de ouders: - Totale onderwerping aan de wensen van de ouders - Sterk afhankelijk gedrag ten opzichte van de ouders - Onverschilligheid ten opzichte van de ouders - Kind is bang voor ouder - Kind vertoont heel ander gedrag als ouders in de buurt zijn Ten opzichte van andere volwassenen: - Bij oppakken houdt hetjonge kind zich opvallend stijf - Bevriezing bij lichamelijk contact - Allemansvriend - Lege blik in ogen en vermijden van oogcontact - Waakzaam, wantrouwend

10 Ten opzichte van andere kinderen : - Speelt niet met andere kinderen - Is niet geliefd bij andere kinderen - Wantrouwend - Terugtrekken in eigen fantasiewereld Gedragsproblemen - Plotselinge gedragsverandering - Geen of nauwelijks spontaan spel, geen interesse in spel - Labiel, nerveus, gespannen - Depressief -Angstig - Passief, in zichzelf gekeerd, meegaand, apathisch, lusteloos -Agressief - Hyperactief - Niet lachen, niet huilen - Niet tonen van gevoelens, zelfs niet bij lichamelijke pijn - Eetproblemen - Slaapstoornissen - Vermoeidheid, lusteloosheid - Destructief of met andere woorden: spullen kapot maken (4- tot 12-jarigen) - Schuld- en schaamtegevoelens (4- tot 12-jarigen) - Zelfverwondend gedrag (4- tot 12-jarigen) - Anorexia/ boulimia (4- tot 12-jarigen) - Bedplassen/ broekpoepen (4- tot 12-jarigen)

11 Lichamelijke kenmerken (specifiek voor lichamelijke mishandeling) - Blauwe plekken - Krab-, bijt- of brandwonden - Botbreuken - Littekens Voedingsproblemen (0- tot 4-jarigen) - Ondervoeding - Voedingsproblemen bij baby's - Steeds wisselen van voeding - Veel spugen - Matig groeien, ondanks voldoende hoeveelheid voeding - Weigeren van voeding - Achterblijven in lengtegroei Verzorgingsproblemen (specifiek voor verwaarlozing) - Slechte hygiëne - Ernstige luieruitslag (0- tot 4-jarigen) - Onvoldoende kleding - Onvoldoende geneeskundige en tandheelkundige zorg - Veel ongevallen door onvoldoende toezicht - Herhaalde ziekenhuisopnamen - Steeds terugkerende ziekten door onvoldoende zorg - Traag herstel door onvoldoende zorg

12 Ouder/kind relatiestoornis - Ouder draagt het jonge kind als een 'postpakketje' - Ouder troost kind niet bij huilen - Ouder klaagt overmatig over het kind - Ouder heeft irreële verwachtingen ten aanzien van het kind - Ouder toont weinig belangstelling voor het kind Signalen ouder - Geweld in eigen verleden - Apathisch en (schijnbaar) onverschillig - Onzeker, nerveus en gespannen - Onderkoeld brengen van eigen emoties - Negatief zelfbeeld - Steeds naar andere artsen/ziekenhuizen gaan ('shopping') - Afspraken niet nakomen - Kind opeens van kinderopvangorganisatie afhalen - Aangeven het bijna niet meer aan te kunnen - Ouder met psychiatrische problemen - Verslaafd

13 Gezinskenmerken - 'Multi-probleem' gezin - Ouder die er alleen voorstaat - Regelmatig wisselende samenstelling van gezin - Isolement - Vaak verhuizen - Sociaal-economische problemen: werkloosheid, slechte behuizing, migratie, etc. - Veel ziekte in het gezin - Draaglast gezin gaat draagkracht te boven - Geweld wordt gezien als middel om problemen op te lossen

14 Lichamelijke kenmerken - Verwondingen aan genitaliën - Vaginale infecties en afscheiding - Jeuk bij vagina en/of anus - Problemen bij het plassen - Steeds terugkerende urineweginfecties - Pijn in de bovenbenen - Pijn bij lopen en/of zitten - Seksueel overdraagbare ziekten Relationele problemen Angst voor mannen of vrouwen in het algemeen of voor een man of vrouw in het bijzonder Gedragsproblemen afwijkend seksueel gedrag: - Excessief en/of dwangmatig masturberen - Angst voor lichamelijk contact of juist zoeken van seksueel getint lichamelijk contact - Niet leeftijdsadequaat seksueel spel - Niet leeftijdsadequate kennis van seksualiteit - Angst om zich uit te kleden - Angst om op de rug te liggen - Negatief lichaamsbeeld: ontevredenheid over, boosheid op of schaamte voor eigen lichaam - Schrikken bij aangeraakt worden - Houterige motoriek (onderlichaam 'op slot') - Geen plezier in bewegingsspel

15 Gedragsproblemen -Agressie: kopiëren van gewelddadig gedrag van vader (sommige kinderen, m.n. jongens kopiëren hun vaders gedrag door hun moeder of jongere broertjes/zusjes te slaan) - Opstandigheid -Angst - Negatief zelfbeeld - Passiviteit en teruggetrokkenheid - Zichzelf beschuldigen - Verlegenheid Problemen in sociaal gedrag en competentie - Wantrouwen ten aanzien van de omgeving - Gebrek aan sociale vaardigheden W ----_..._... c " ----_,

16 MBPS is een ernstige vorm van kindermishandeling. Degene met dit syndroom (vaak moeder) komt liefdevol en bezorgd over, zoekt zeer regelmatig intensieve medische hulp voor een kind, maar is zelf degene die het kind bewust ziek maakt. - Onderzoeksgegevens kloppen niet met het ziektebeeld - Medische gegevens over eerdere behandelingen zijn moeilijk te verkrijgen - Symptomen verdwijnen wanneer ouder en kind worden gescheiden - Een broertje of zusje is overleden of eveneens vaak ziek - De moeder schrikt niet terug voor ingrijpende onderzoeken of het onder narcose brengen van het kind en dringt daar zelfs op aan - Voorvallen vinden in de avonden en weekenden plaats waarbij een beroep wordt gedaan op andere artsen - De volgende klachten worden gepresenteerd: bewusteloosheid, insulten apneu, diarree, overgeven, koorts, lethargie - Het kind heeft een aanzienlijke ziektegeschiedenis met steeds andere klachten - De moeder is werkzaam in de gezondheidszorg of beschikt over een zeer grote medische kennis - Het verhaal van moeder bevat kleine tegenstrijdigheden - Vaak van arts wisselen

17 - Het kind heeft angst voor een bepaald kind - Het kind is consequent boos op een ander kind - Het kind komt geschrokken, bang of verward terug nadat het met een ander kind of kinderen alleen is geweest - Het kind wil consequent niet spelen met een bepaald kind 8. Signalen van kinderen die seksueel grensoverschrijdend gedrag vertonen naar andere kinderen - Het kind creëert een soort isolement rond een ander kind (apart nemen, zich afzonderen van de groep) - Het kind domineert of vertoont macht over een ander kind - Veelvuldige seksistische uitingen 9. Signalen kinderpornografie - Extreme angst voor het maken van foto's - Angst voor opnamen met videoapparatuur

18 1. Ongewenste omgangsvormen Seksuele intimidatie: ongewenste seksuele toenadering, verzoeken om seksuele gunsten of ander verbaal, non-verbaal of fysiek gedrag. Voorbeelden seksuele intimidatie: seksuele dubbelzinnigheden; aanspreekvormen; seksueel getinte grappen en opmerkingen maken. Voorbeelden van fysieke seksuele intimidatie: handtastelijkheden; dwingen tot zoenen, knuffelen, strelen, geslachtsgemeenschap; geslachtsdelen (laten) strelen of betasten boven- of onder de kleding; uitkleden. Voorbeelden van non-verbale seksuele intimidatie: staren, gluren, lonken; iemand met de ogen uitkleden; seksueel getinte cadeautjes geven; confrontatie met kinderporno; het kind (deels) ontbloot filmen of fotograferen; het maken van obscene gebaren; iemand seksueel geladen afbeeldingen/brieven geven of sturen. Agressie en geweld: als een kind psychisch en/of fysiek, verbaal of non-verbaal wordt lastiggevallen, bedreigd of aangevallen. Er zijn vier vormen: - Verbaal: schelden, schreeuwen, treiteren en beledigen - Non-verbaal: tegen iemand aandrukken, vasthouden, expres naar je toetrekken - Psychisch: lastig vallen, onder druk zetten, bedreigen met fysiek geweld en irriteren - Fysiek: schoppen, slaan, bijten, vastgrijpen en klemzetten - Discriminatie: elke vorm van ongerechtvaardigd onderscheid, elke uitsluiting, beperking of voorkeur. - Pesten en treiteren: gedragingen waarbij sprake is van stelselmatig, gedurende een langere periode, psychisch of fysiek vernederen, kwetsen of anderszins lastigvallen van een persoon.

19 2. Signalen met betrekking tot seksueel misbruik door een beroepskracht - Sterke afhankelijkheid van een kind ten opzichte van een beroepskracht - Beroepskracht creëert een soort isolement rond het kind (bijvoorbeeld apart nemen zonder dat daar een duidelijke aanleiding voor is of dat daar verslag van volgt) - Veelvuldig seksistische uitingen - Gespannen sfeer in de voorziening - Kind is bang, gespannen, wanneer een specifieke beroepskracht dienst heeft of telkens wanneer het met de specifieke beroepskracht te maken heeft - Extreem concurreren met kinderen/collega 's om de aandacht van de verdachte beroepskracht.

20 Deze observatielijst kan een instrument zijn om de signalen beter in kaart te brengen en dient als hulpmiddel te worden gebruikt. Vragen over : "opvallend gedrag van een kind" Naam kind (eventueel initialen) Jongen/meisje Geboortedatum/leeftijd Sinds wanneer vertoont het kind opvallend gedrag? Laatste weken Laatste maanden Sinds Het opvallende gedrag bestaat uit (meerdere antwoorden mogelijk): (Zeer) meegaand gedrag Gebrek aan vertrouwen in anderen Ouwelijk, zorgend gedrag Verzet, passief Verzet, actief Agressief Angstig Druk Negatief zelfbeeld Angst voor lichamelijk contact Seksueel uitdagend gedrag Gespannen Faalangstig Signalen uit de signalenlijsten

21 Hoe is de verhouding tot broertjes en zusjes? (meerdere antwoorden mogelijk): - Prettig - Geen aansluiting - Bang - Plagerig - Agressief naarjongere kinderen - Bazig - Wordt gepest - Pest broertje/zusje Anders, namelijk Hoe is de verhouding tot andere kinderen? (meerdere antwoorden mogelijk): - Prettig - Geen aansluiting - Bang - Plagerig - Agressief naar jongere kinderen - Bazig - Wordt gepest - Pest andere kinderen Anders, namelijk Hoe is de uiterlijke verzorging van het kind, zoals kleding e.d.? - Over het algemeen verzorgd - Over het algemeen onverzorgd - Sterk wisselend Anders, namelijk

22 Hoe is de verhouding tot moeder? Hoe is de verhouding tot vader? Hoe is de verhouding tot de beroepskrachten? Hoe is het contact tussen de ouders en de beroepskracht? Zijn er bijzonderheden over het gezin te melden? Indien mogelijk ook de bron vermelden. Is er de laatste tijd iets in het gedrag of in de situatie van het kind veranderd? Wat is er bij u bekend over eventuele broertjes en zusjes? Wat zijn volgens u de problemen?

23 Gesprek met kinderen Ook als het kind nog jong is, gaat de beroepskracht, indien mogelijk, het gesprek met het kind aan. Uitgangspunt hierbij is dat ouders vooraf aan een gesprek geïnformeerd worden. Doel van het gesprek: het kind ondersteunen en laten uiten van gevoelens en gedachten. Veroordeel de ouders niet, een kind is loyaal aan zijn ouders. Beloof nooit geheimhouding aan een kind! Je kunt het kind wel beloven geen stappen te ondernemen zonder dit van tevoren aan het kind te vertellen. Gesprek met ouder(s) en/of verzorger(s) Ouders behoren te worden geïnformeerd over wat er bij hun kind speelt. - Leg het doel van het gesprek uit - Bespreek de signalen, vastgestelde feiten en waarnemingen - Nodig de ouder uit hierop te reageren - Interpreteer de reactie en check dit bij de ouder - Breng geen eigen meningen of interpretaties van feiten ter sprake!

24 Stap 1: In kaart brengen van signalen De beroepskracht (gastouder, pedagogisch medewerker) heeft een vermoeden van kindermishandeling en observeert het kind en de interactie tussen kind en ouder tijdens het halen en brengen; hierbij is de signalenlijst en de observatielijst belangrijk. Vervolgens bespreekt de beroepskracht de signalen met de aandachtsfunctionaris (leidinggevende van gastouderbureau Roodkapje). De beroepskracht gaat daarna met de ouders in gesprek en deelt de zorg. De kinderopvangorganisatie registreert middels een kinddossier. Stap 2: Collegiale consultatie en raadplegen Veilig Thuis (voorheen AMK) De aandachtsfunctionaris consulteert interne en externe collega's b.v. zorgadviesteam (ZAT) en neemt contact op met het Veilig Thuis voor het inwinnen van advies en/of meedenken over vervolgstappen. De aandachtsfunctionaris bespreekt met ouders de uitkomsten van de consultaties en registreert. Noodsituaties: meteen contact opnemen met het Veilig Thuis of crisisdienst van Bureau Jeugdzorg en/of de politie. Stap 3: Gesprek met de ouder De aandachtsfunctionaris of de beroepskracht bespreekt de signalen met de ouders en delen de zorg. Indien de beroepskracht het gesprek voert, is het gesprek altijd voorbereid samen met de aandachtsfunctionaris. Door ouders te informeren en informatie uit te wisselen over de ontwikkeling van hun kind, kunnen zorgen verduidelijkt, ontkracht of bekrachtigd worden. Zoek samen naar kansen en oplossingen.

25 Stap 4: Weeg aard en ernst van huiselijk geweld of de kindermishandeling De aandachtsfunctionaris schat het risico, de aard en de ernst van de situatie in (verschillende factoren zijn van belang) en vraagt het Veilig Thuis om advies. De aandachtsfunctionaris beschrijft in het dossier de signalen, gesprekken en de stappen die al gezet zijn. Stap Sa: Hulp organiseren en effecten volgen De aandachtsfunctionaris bespreekt de zorgen met de ouders en organiseert hulp door ouders en kind te verwijzen naar een hulpinstantie. Daarnaast ziet hij er op toe dat ouder en kind hulp krijgen, volgt de effecten van deze hulp op het kind en legt gesprekken vast. Stap 5b: Melden en bespreken met ouders De aandachtsfunctionaris meldt het vermoeden van kindermishandeling bij het Veilig Thuis en sluit bij de melding aan bij feiten en gebeurtenissen. Hij overlegt met het Veilig Thuis over acties na de melding; wat kan gedaan worden om het kind en zijn gezinsleden te beschermen en te ondersteunen. Hij bespreekt de melding vooraf met de ouders. Daarnaast ziet hij er op toe dat ouder en kind hulp krijgen, volgt de effecten van deze hulp op het kind en legt gesprekken vast.

26 Stap 1: In kaart brengen van signalen De beroepskracht (gastouder, pedagogisch medewerker) heeft een vermoeden of een signaal opgevangen dat er iets niet goed zit in de relatie tussen het kind en een beroepskracht/volwassen huisgenoot van de gastouder. De beroepskracht raadpleegt de signalenlijst, bespreekt de signalen met de leidinggevende en registreert de signalen. Stap 2: Melding doen van vermoeden kindermishandeling door een beroepskracht binnen de kinderopvangorganisatie De beroepskracht meldt het vermoeden van kindermishandeling door een beroepskracht bij de directie of leidinggevende. De melding van vermoeden van kindermishandeling door een beroepskracht kan ook gemaakt worden door een kind, ouder of derden. Stap 3: Beoordelen signaal De directie of leidinggevende is verantwoordelijk voor een eerste beoordeling van de voorgelegde situatie en bekijkt of er sprake is van een reëel vermoeden. De directie of leidinggevende gaat vervolgens in gesprek met de eventuele pleger. De directie is verantwoordelijk voor de registratie in deze stap.

27 Stap 4: Maatregelen nemen De directie of leidinggevende neemt een aantal maatregelen als het vermoeden reëel is. Legt een draaiboek aan Raadpleegt het Veilig Thuis en/of GGD voor advies en/of ondersteuning Regelt ondersteuning en opvang van kind en ouders Raadpleegt politie: eerst intern onderzoek of onmiddellijke aangifte bij politie Stelt direct na de melding een commissie van onderzoek in bestaande uit drie personen. De commissie volgt de procedure, maakt schriftelijk verslag van alle gesprekken met betrokken personen en overhandigt alle verslagen aan de directie (deze informatie is geheim) Stap 5: Handelen naar aanleiding van onderzoek De directie of leidinggevende heeft een aantal mogelijkheden om te handelen: Rehabiliteren: uit het onderzoek bleek dat het vermoeden van kindermishandeling ongegrond was. De beroepskracht mag zijn functie hervatten of wordt als dat wenselijk is overgeplaatst binnen de organisatie. Waarschuwing: de beroepskracht ontvangt een waarschuwing dat herhaling van ongewenst gedrag arbeidsrechtelijke gevolgen zal hebben. Arbeidsrechtelijke maatregelen: als uit het onderzoek bleek dat het vermoeden van kindermishandeling gegrond was, zal ontslag plaatsvinden. De directie doet, wanneer het rapport van de onderzoekscommissie hiertoe aanleiding geeft, formeel aangifte van kindermishandeling bij de politie. Alle beslissingen worden zorgvuldig afgewogen en geregistreerd door de directie.

28 Stap 6: Nazorg en evaluatie De directie of leidinggevende kan nazorg bieden aan kinderen, ouders en beroepskrachten in de vorm van ouderavonden, het uitnodigen van deskundigen daarbij of specifieke doorverwijzen naar externe hulp. Er zal een evaluatie plaatsvinden van de gevolgde procedures, de gegevens worden geregistreerd en op een centraal punt bewaard. Dit is de verantwoordelijkheid van de directie.

29 Stap 1: In kaart brengen van signalen De beroepskracht observeert, raadpleegt de signalenlijst kindermishandeling 0- tot 12-jarigen en bespreekt de signalen met collega's en de leidinggevende (aandachtsfunctionaris). De signalen worden vastgelegd in het kinddossier. Stap 2: Melden van het gedrag bij leidinggevende De beroepskracht meldt het gedrag bij de leidinggevende en brengt de ouders van alle betrokken kinderen op de hoogte. De kinderopvangorganisatie registreert dit alles in een kinddossier. Stap 3: Beoordelen ernst van het gedrag De leidinggevende wint advies in bij het Veilig Thuis en/of ZAT/GGD en gaat in gesprek met zowel de ouders van het kind dat het gedrag vertoont als met de ouders van het kind dat met het gedrag wordt geconfronteerd. De leidinggevende is samen met directie verantwoordelijk voor een eerste beoordeling en bepaalt de ernst van het gedrag. Het betreffende gedrag wordt onderverdeeld in: Licht seksueel grensoverschrijdend gedrag: komt veel voor bij kinderen in ontwikkeling en kan worden gezien als het ontdekken van normen en waarden. De beroepskracht bespreekt het gedrag in het team, begrenst dit gedrag en bespreekt dit met ouders; geen externe hulp nodig. Matig seksueel overschrijdend gedrag: ontoelaatbaar gedrag, waarvan uitgelegd moet worden aan kinderen dat het niet mag en waarom niet. Kinderen kunnen in de groep geobserveerd worden. De leidinggevende overlegt met het Veilig Thuis of inschakelen externe hulp of advies noodzakelijk is. Ernstig seksueel grensoverschrijdend gedrag: vereist dat er direct wordt ingegrepen, de directie dient ingelicht te worden om verdere stappen te kunnen ondernemen. Stap 4 dient te worden ingezet. Alle stappen worden geregistreerd in het kinddossier.

30 Route bij signalen van huiselijk geweld en kindermishandeling

31 Schema meldcode

32 Productie: Gastouderbureau Roodkapje Raambrug AG Bladel Tel info@gastouderbureauroodkapje.nl Illustraties en vormgeving Comic Design...v.,,._,.._.,v_ SERIEUS