M(e)ER weten 11/09. Excelleren?! In deze nieuwsbrief o.a. p.4. p.7. p.8. p.11. p.12. p.15. p.16. inleiding. Studiereis naar Istanbul 2009

Transcriptie

1 M(e)ER weten 11/09 nieuwsbrief voor studenten en alumni van de opleiding Management, Economie en Recht In deze nieuwsbrief o.a. inleiding Studiereis naar Istanbul 2009 Ontwerp je eigen droomstage p.4 Excelleren?! The Hydro Cruisers p.7 p.8 Mama en student, het is mogelijk Mer twins: Ashna en Reshma p.11 Summer School in Seoul p.15 Jelmer Bode, topsporter, talent en Mer-student p.12 p.16 De Haagse Hogeschool en dus ook de opleiding MER wil studenten in staat stellen hun hoogste niveau te bereiken. De diversiteit onder onze studenten maakt dat ook het onderwijsproces divers moet zijn: een programma met daarbinnen keuzemogelijkheden (bv. minors) voor inhoudelijke verbreding en/of verdieping. Maar ook topprogramma's, honours programma's, masterclasses, onderzoekprogramma's etc. voor studenten die op een (nog) hoger niveau willen functioneren en extra uitdagingen zoeken. De Haagse Hogeschool en de MER bieden al veel van deze mogelijkheden en het doet me deugd dat er in deze nieuwsbrief aandacht is voor de excellerende MER-studenten. Door die aandacht zullen hopelijk nog meer studenten de uitdaging gaan voelen om extra inspanningen te verrichten en het voor hen hoogst mogelijke studiesucces behalen. Ik wens jullie heel veel succes en plezier met het verrijken van je CV tijdens je opleiding MER. Willem Looije, Directeur Academie voor Management & Human Resources

2 Bericht van de Opleidingscommissie 2 Een van de belangrijkste taken van de Opleidingscommissie (OC) is om advies uit te brengen over het Onderwijsen Examenreglement, ook wel genoemd de OER. In dit reglement zijn alle rechten en plichten tussen de student en de hogeschool geregeld. Sinds de vorige M(e)ER weten zijn we dan ook druk bezig geweest met het lezen van de OER, het discussiëren hierover en het uiteindelijke formuleren van een advies. Een van de punten die we hebben aangekaart, is dat in de oorspronkelijke formulering van de OER het internet als rechtsgeldig communicatiemiddel stond vermeld. Bovendien was het in de OER en in de praktijk niet duidelijk via welk kanaal (Blackboard of de portal) welk bericht verzonden moest worden door de docent, en op welk kanaal je moest letten als student. Mede dankzij het advies van de OC is hier nu verandering in gekomen. Een smeuïge actualiteit binnen de OC is er ook. Door het nieuwe lidmaatschap van een deeltijdstudent, voor het eerst sinds lange tijd, is er dit jaar ook aandacht besteed aan de OER voor de deeltijdvariant van onze opleiding. De OC had zelfs een uitgebreid advies geformuleerd. Maar door waarschijnlijk een gebrek in communicatie tussen de OC en het managementteam, is deze OER voor de deeltijd al naar de drukker gegaan, voordat de OC haar advies had kunnen uitbrengen. Op het moment dat dit artikel wordt geschreven, is de OC bezig haar standpunt over deze gebeurtenis te formuleren. Wat wel duidelijk is, is dat dit nooit meer op deze manier mag gebeuren. Lees in de volgende M(e)ER weten hoe het is afgelopen! Zo blijft de OC uiteindelijk al lerend bezig. Als student kunnen jullie weten, dat wij het beschermen van de rechten van onze studenten serieus nemen. Niet alleen omdat wijzelf van de OC (grotendeels) studenten zijn, maar ook omdat het de missie van de OC is. En wij zijn daar gemotiveerd en vastberaden in. Wel zouden we het kunnen gebruiken dat studenten laten weten wat ze willen; wat verwachten jullie van de school; wat kan beter en wat kan absoluut niet? Vergeet niet, dat het management geen verplichting heeft ons advies over te nemen, maar wel een verplichting om ons advies serieus te nemen. Ruby Vluggen Even voorstellen Naam: Wil Pruijssers Functie: docent Leeftijd: 48 Huwelijkse getrouwd met staat: Herman Kinderen: Martijn (11), Bibi (10) en Diederik (8) Woonplaats: Den Haag Hobby s: tennis, joggen, yoga en lezen Over mijzelf Na mijn rechtenstudie in Leiden heb ik bij KPN gewerkt als inkoper van telefoons en interne bedrijfsmiddelen, marketingmanager voor internationale telecommunicatienetwerken, accountmanager en de laatste jaren als business consultant voor 0900/0800 nummers en CRM applicaties. Door de vele contacten zowel intern als extern heb ik het prima naar mijn zin gehad bij KPN. Ook vond ik het inspirerend om aan de wieg te staan van vele nieuwe marktontwikkelingen zoals de opkomende concurrentie, de klant centraal gedachtes en de snelle technologische ontwikkelingen op het gebied van internet en CRM software. En dan nu een geheel nieuwe uitdaging als docent op De Haagse Hogeschool. Ik ga o.a. de volgende vakken geven: formuleren, marketing, bedrijfscommunicatie, vergaderen, presenteren, onderhandelen en arbeidsrecht. Als echtgenote en moeder van 3 jonge kinderen heb ik een gevarieerd leventje: zaterdags sta ik langs de lijn bij voetbal of hockey, doordeweeks organiseer ik de logistiek rond de vele trainingen, muzieklessen en speelafspraakjes. Als gezin houden wij van actieve wandel- en zwemvakanties. Om in conditie te blijven jog ik regelmatig in het prachtige park Clingendael of ik speel een partijtje tennis. Tot rust kom ik in de yogalessen.

3 Colofon Nieuwsbrief MER November 2009 Eindredactie: Ina Gotsmann, Frank de Poorter Redactie: Ina Gotsmann, Mariska Guijt, Jeroen Hekking, Chantal Immink, Jaleesa Koevoet, Frank de Poorter, Elodie Sauter, Caroline Walenkamp Met bijdragen van: Mohanned Al-Rubaiy, Daisy Ardaseer, Jelmer Bode, Fiona Bodha, Marco van Doeland, Phé Engberts, Willem Looije, Charina Ori, Wil Pruijssers, Elvira Steenbeek, Ferry Verspuij, Patty Vleugels, Ruby Vluggen Wat is wijsheid? De wat is? -vraag is van oudsher een filosofische vraag. Het betreft de vraag naar de identiteit van de dingen. Met andere woorden, een filosoof trachtte een onwrikbare, tijdloze waarheid te achterhalen van het studieobject. De toegang hiertoe werd op uiteenlopende manieren gezocht. Filosofie betekent letterlijk liefde voor wijsheid, vandaar het synoniem wijsbegeerte. Wat is wijsheid kan daarom dubbel filosofisch begrepen worden. Enerzijds gaat het om de vraag naar het wezen van de wijsheid, de wat is? -vraag. Anderzijds was het de wijsheid zelf die men trachtte te zoeken in de filosofie. Vandaag de dag wordt de uitspraak wat is wijsheid gebruikt, wanneer men in dubio is over een bepaalde lastige keuze. Typerend zegt men het, als men voelt dat men geen goede weegschaal heeft bij het maken van een bepaalde keuze. Men moet twee dingen tegen elkaar afwegen, die zo van elkaar verschillen, dat het eigenlijk niet kan. Bijvoorbeeld de keuze tussen verschillende rechtsvormen van een nieuw te starten onderneming; hoe weeg je de administratieve last van een BV af tegen het risico van tot en met het privé vermogen aansprakelijk te zijn in geval van faillissement bij een eenmanszaak. Het antwoord op dergelijke vragen moet redelijk zijn, zo luidt de voorwaarde. Wanneer is iets dan redelijk? Waar komt deze eis vandaan? Mariska Guit Jeroen Hekking Chantal Immink Elodie Sauter Caroline Walenkamp Jaleesa Koevoet Redelijkheid betekent rationaliteit, wat afkomstig is van het Latijnse ratio. Daar heeft zij nog een tweeledige betekenis, waarvan wij nog maar één betekenis echt verstaan. De rede was namelijk primair het vermogen van de mens om tot inzichten te komen, hetgeen ons van de dieren zou onderscheiden. Het was de garantstelling dat wat je dacht te weten overeenkwam met de werkelijkheid. Het was de eerder genoemde toegang tot een onwrikbare waarheid. Wij verstaan ratio echter alleen nog als verhouding tussen het een en het ander of doorgetrokken, als afweging. Wat als rationeel wordt aangemerkt is datgene wat voorlopig voldoende is afgewogen. Dit brengt met zich mee dat in een later stadium, wanneer er meer afweging heeft plaatsgevonden, een bepaalde keuze haar redelijkheidstatus kan verliezen. Zo hebben nieuwe inzichten, of afwegingen, ons geleerd dat een werknemer geen productiemiddel is. Deze ontwikkeling in de betekenis van het woord redelijk, en daarbij wat als rationeel mag doorgaan, is niet zonder rede. De zoektocht naar onwrikbare waarheden is namelijk min of meer losgelaten, omdat zij een onhaalbare illusie is gebleken. Je kunt het zo omschrijven; wanneer je lang genoeg doorvraagt naar de rede van iets, kom je niet op een grond terecht, maar in een afgrond. Men dacht dat de laatste grond de rationaliteit was, het menselijk vermogen tot inzichten. Het blijkt niets meer te zijn dan een pragmatische afweging, die zelf ongegrond is vandaar de term afgrond. Wat is nu de rede van dit stuk? Welk inzicht wil ik mijn medestudenten geven? of welke afweging? Dat wij allen worden opgeroepen te gehoorzamen aan de afgrond van de rationaliteit. Dat het afgewogen schoolboek dat straks weer voor je neus ligt, nooit een aanspraak op de waarheid kan maken. Dat als je lang genoeg doorvraagt naar de rede, het antwoord zal zijn; tsja wat is wijsheid?. Jeroen Hekking 3

4 VERSLAG Studiereis naar Istanbul Maanden moesten we erop wachten, maar toen was het eindelijk woensdagavond 27 mei. MER 3 ging naar Istanbul. Na lang wachten op de docenten, die dus te laat kwamen, ging we eindelijk naar de incheckbalie. Toen we veilig in het vliegtuig zaten werd ons verteld dat er drie mensen niet aan boord mochten. Misschien achteraf maar goed ook. Aangekomen in Istanbul was de stemming op en top. Met de bus werden we naar het hotel gebracht. Toen we de sleutels van de kamers hadden, gingen we allemaal naar de kamers. Ondanks alle spookverhalen bleek het hotel echt 100% mee te vallen. Donderdag werden we rondgeleid in de stad. Dit werd gedaan door twee gidsen die in Istanbul woonden. Aan het begin van de dag maakte we kennis met het tramstelsel van Istanbul. Op ieder moment van de dag waren de trams overvol. We moesten eruit bij de halte Sultanahmet. Vanuit hier ging de weg naar de Blauwe Moskee. De gidsen vertelden iets over de Islam en over de geschiedenis van de moskee. Vanuit de Blauwe Moskee zijn we naar het Topkapipaleis gelopen, wat ook bijzonder mooi is! We hebben hier lekker genoten van het fantastische uitzicht op het Aziatische deel van Istanbul en van de zon natuurlijk. Veel van de schoolmeisjes die daar rondliepen waren erg geïnteresseerd in een van de medestudenten. En natuurlijk kon hij het niet laten en ging hij met zijn harem op de foto. Na het bezoek aan het Topkapipaleis zijn we met z n allen gaan lunchen, waarna we verder gingen naar de Aya Sofia, een kerk die is omgebouwd tot moskee. Om hier rond te lopen was erg bijzonder en zeker indrukwekkend. Na deze culturele activiteit gingen we op weg naar het Nederlandse consulaat. We gingen hierheen met een heel klein schattig trammetje, dat slecht 300 meter omhoog ging. Na het bezoek aan het consulaat kregen we even de vrijheid om de stad zelf te bekijken. Istanbul is een hele mooie stad met veel historische prachtigheden. s Avonds hebben we met een paar mensen in de lounge van het hotel zitten kaarten. Steeds meer sloten zich hierbij aan, en zelfs de docenten zagen we voorbij komen met een borreltje. Een aantal anderen ging de stad in. Vrijdag gingen we met de bus naar het Aziatische gedeelte van Istanbul. Om bij de bus te komen stuurde meneer Peterse een van de studenten als klaarover, dit leidde echter tot een zeer gevaarlijke situatie (lees: midden op een vierbaansweg stilstaan tussen het wilde verkeer). Het is leuk om het verschil te zien tussen het Europese en Aziatische deel. Vooral het centrum van het Aziatische deel zag er leuk en welvarend uit. We brachten een bezoek aan Bank Asya. Hier kregen we een lezing over hun manier van bankieren. Dit was uiterst interessant. Aan het einde kregen we een presentje en werden we verrast met een zeer uitgebreide lunch. De rest van de dag kregen we de mogelijkheid om Istanbul te bekijken. Een aantal is naar de Grote Bazar geweest en er is een aantal studenten en docenten naar de hamam geweest. Zaterdag zijn we naar het Prinseneiland geweest. Dit is onderdeel van een eilandengroep op ongeveer een uur afstand van het vasteland. Op dit eiland heb je een leuk stadje, een paar kleine strandjes en je kan er een tocht maken met koetsjes. De meeste mensen hebben dit inderdaad gedaan, al was het voor de paarden niet echt prettig. Aan het einde van de middag gingen een paar terug richting de stad om naar een voetbalwedstrijd van Galatasaray te gaan. Afgezien van het feit dat we er niet allemaal Turks uitzien, pasten we prima tussen de rest van de toeschouwers. We zongen net zo hard of misschien nog wel harder dan de rest. Maar geen idee wat we nou precies gezongen hebben eigenlijk. Na de wedstrijd hebben we iedereen weer ontmoet om in de stad nog een drankje te doen bij het Beerhouse. Hier is overigens het mooiste uitzicht in Istanbul te vinden, over de Bosporus kan je zowel het Europese als het Aziatische deel zien. De zondag werd eigenlijk doorgebracht met weinig nuttige dingen; shoppen en eten zo ongeveer. Maandag gingen de meesten naar het Aziatische deel. Hier zijn we door het centrum en over de markt gegaan. Later zijn we richting de haven gegaan en hebben daar aan het water met iedereen gegeten bij een klein restaurantje. Dinsdag was helaas alweer de laatste volle dag. s Ochtends gingen we nog naar de ING, waar we nog een presentatie kregen. Daarna waren we vrij. De meesten gingen nog even souvenirs halen en de laatste winkeltjes halen. s Avonds werden de koffers ingepakt. Woensdag gingen we helaas weer terug naar huis. s Ochtends zijn er nog een paar naar de hamam gegaan, zodat ze lekker konden ontspannen tijdens de terugreis. Helaas ging een week in Istanbul zo voorbij. Istanbul is een erg leuke stad en er is genoeg te doen.iedereen heeft het onwijs naar zijn zin gehad en zou er zo weer heen gaan. Daisy Ardaseer, Elvira Steenbeek

5 interview Ik heb mijn goede vriendin en klasgenoot Jacqueline van der Linden eens uitgenodigd voor een kort interview. Ze zit tegen over me en als ik haar vraag eens wat over zichzelf te vertellen kijkt ze verschrikt op van haar kopje thee. Oh, eh ik ben Jacqueline ik ben één meter en, oh dat weet ik eigenlijk niet. Oké, Ik ben Jacq en ik ben 20 jaar, zit in 3MERb. Ik speel korfbal, ben serveerster bij een bridgeclub, receptionist bij een advocatenbureau en doe een minor psychologie. Erg druk, maar toch nog tijd voor een sociaal leven Je speelt dus korfbal, zeg ik. Zou je hier wat over willen vertellen? Ik speel al korfbal vanaf groep 4. Dat is dus nu zo n 13 jaar. Ik train zelf ongeveer 4 uur per week. Daarnaast geef ik ook nog eens 4 uur per week training aan de F-jes en E-tjes. Daarnaast speel ik op zaterdag zelf wedstrijden en ben ik er voor de kleintjes. Daar gaat best veel tijd in zitten dan! Wat vind je eigenlijk zo leuk aan training geven? Ze denkt even na. Het is eigenlijk gewoon leuk om kinderen iets te kunnen leren. Het is altijd gezellig met de kleintjes. Ze willen ook altijd rennen wat ik niet begrijp! Ze doen tikkertje en rennen rond en stelen elkaars pionnen. Ze zijn gewoon zo lekker enthousiast. Heb je het gevoel dat tijdens het trainen je eigenlijk ook MER-competenties aan het toepassen bent? Ik weet niet of dat helemaal vergelijkbaar is, zegt Jacqueline. Maar als coach probeer je wel mensen iets te leren en ze duidelijk uit te leggen hoe ze dingen kunnen gaan verbeteren. Daar heb je toch sociale vaardigheden voor nodig die je ook gebruikt bij de MER. Oké, even iets heel anders Ik weet toevallig dat je al je OSB-uren al hebt opgevuld en toch ben je nog tutor. Waarom wil je bijvoorbeeld mij toch nog helpen met lastige vakken? Omdat ik een goede en aardige vriendin ben! lacht Jacqueline. Nee even serieus, door het geven van tutoring leer je zelf de stof ook veel beter kennen. Je kunt wel denken dat je het snapt maar het is een kunst om de stof ook uit te kunnen leggen! Wat heb je nog meer geleerd van tutoring? vraag ik Jacqueline. Nou, op verschillende manieren met mensen omgaan. Je moet eerst met de tutee onderzoeken waar het probleem zit in de stof. Vervolgens moet je samen bekijken hoe we dat gaan oplossen. Naast al deze activiteiten en het normale schoolleven doe je dus ook nog een minor Toegepaste Psychologie. Waarom heb je hiervoor gekozen? Jacqueline begint te lachen. Nou, ik wilde vroeger eigenlijk psycholoog worden maar wist helemaal niet dat het werd aangeboden op HBO-niveau! En door deze minor kon ik niet alleen bekijken of psychologie echt bij me past, maar ook extra studiepunten behalen. Sluit de minor wel goed aan op de MER dan? Dat zeker antwoordt Jacqueline. De minor is gericht op organisaties en management. Je leert voornamelijk meer over mensen en hoe je als leidinggevende beter met je werknemers om kunt gaan. Je volgt deze minor in Tilburg. Wat is volgens jou het grootste verschil tussen Den Haag en Tilburg? Het idee van werk- en hoorcolleges is hetzelfde. Maar het valt op dat de Haagse studenten veel drukker zijn. In Tilburg zijn ze allemaal wat rustiger zoals ikzelf. Als een leraar wat vraagt, houdt iedereen z n mond. Vind je het reizen tussen de steden niet vervelend? Op de heenweg niet, dan lees ik psychologische artikelen en bereid me voor op colleges. Dan grinnikt ze. Maar die terugreis! Dan ben je zo duf door al die saai.. uh, interessante colleges! We schenken nog een kopje thee in en vervolgen het interview. Je hebt ook nog twee baantjes om onder andere het studeren te betalen. Betaal je eigenlijk twee keer collegegeld? Nee gelukkig niet. Je betaalt alleen collegegeld bij je hoofdstudie. Voor minoren of een tweede studie hoef je niet extra te betalen. Heeft het je veel tijd gekost om de minor te regelen en alles uit te zoeken? Het valt mee, antwoordt ze. Je moet je eerst oriënteren, dan contact zoeken met de juiste personen. Vervolgens moet je veel formulieren invullen. En tot slot laat je de minor goedkeuren bij de examencommissie. Maar als je ruim op tijd begint, is het goed te doen. Heb je nog meer tips? vraag ik. Ja, begin gewoon op tijd met voorbereidingen en laat je sowieso door niets belemmeren om te doen wat je wilt. Je doet toch weer nieuwe ervaringen op. Oh, en als het eenmaal zo ver is, zorg dan dat je niet alles vooruit blijft schuiven. Dan raak je echt in tijdsproblemen. Je hebt het maar druk! zeg ik. Heb je überhaupt wel tijd voor een sociaal leven!? Jacqueline begint opnieuw te lachen. Ja natuurlijk wel! Alle dingen die ik doe zijn heel sociaal. Je ontmoet steeds nieuwe mensen en veel van mijn vrienden zitten bijvoorbeeld op korfbal. Je moet gewoon zorgen dat je tijd vrij maakt voor ontspanning en blijf goed plannen. Ze drinkt haar laatste slokje thee en roept uit: Het is het waard! Jaleesa Koevoet 5

6 Interview MER-alumna anastassia Bote donderdag 23 juli had ik een interview met een oud-student van de MER. Als ik uit de trein stap in Utrecht regent het. Gelukkig was het kantoor waar Anastassia werkt dichtbij. Nat van de regen loop ik naar binnen waar een glimlachende Anastassia al op me zit te wachten. Ons gesprek vond plaats tijdens de lunch in de kantine van de Rabobank. 6 In Rusland doceerde Anastassia Engels, haar ouders waren docenten en het was eigenlijk een vrij logische stap om ook het onderwijs in te gaan. Na enige tijd werd ze tolk bij een bank en dat was haar eerste aanraking met een andere wereld. Iets in de economie leek haar na deze baan een uitdaging, alleen wist ze niet specifiek wat ze wilde doen. Tien jaar geleden ging de toen 24-jarige Anastassia op vakantie naar het Mediterraanse Spanje. Tijdens haar verblijf leerde ze een Nederlandse man kennen, waar ze ook na de vakantie contact mee hield. Een half jaar later verliet Anastassia het grote Rusland om zich te vestigen in het kleine kikkerlandje met de grote ontwikkelingsmogelijkheden. Na vier maanden te wachten op het einde van haar inburgeringtraject benutte ze één van de ontwikkelingsmogelijkheden. Namelijk het studeren van economie Wees bewust van je vrijheid. Durf te dromen en maak gebruik van de mogelijkheden die je worden aangeboden op De Haagse Hogeschool! Mijn eerste studie was heel goedkoop. Ik kreeg hoge studiefinanciering omdat ik hoge cijfers had. Het is de tweede studie die je zelf moet betalen, maar de studies in Rusland zijn onbetaalbaar! Hier in Nederland kon ik een tweede studie doen en kreeg ik zelfs geld van de overheid en mocht ik gratis reizen met het Openbaar Vervoer! voegt Anastassia er vol verbazing aan toe. MER Voor haar betekende de MER meer dan alleen studeren, op de MER kwam ze voor het eerst in aanraking met de Nederlandse maatschappij. Daarnaast leerde de Russische zich aan te passen, door te zetten en flexibeler te worden. De MER biedt een goede basis en geeft een goed beeld van het bedrijfsleven. Daarnaast heeft de MER mij geleerd om niet bang te zijn voor veranderingen. Ik sta sterk in mijn schoenen ook dankzij de MER. De band met de MER heeft ze na zes jaar te zijn afgestudeerd nog steeds niet losgelaten, zo beoordeelt ze elk jaar afstudeerscripties van MER-volen deeltijdstudenten en is ze lid van de werkveldcommissie. Over afstudeerscripties gesproken, Anastassia haalde maar liefst een tien voor haar implementatieplan van softwarepakketten! Een gedreven student, maar de opleiding bood haar niet veel uitdagingen en ze vond het niveau relatief laag. De lakse houding van de studenten kon ze maar niet begrijpen, ook het feit dat men voor de herkansingen leerde en een 5.5 voldoende was, verbaasde Anastassia keer op keer. Een Russische mentaliteit? Nee, het is een combinatie van factoren die haar zo gedreven maakt. Ze geeft toe dat men in Rusland erg gedreven is, men moet presteren om te overleven. Hier in Nederland is dat veel minder en is er meer ruimte voor andere dingen. Inmiddels runt Anastassia haar eigen eenmanszaak, ze verhuurt zichzelf als consulent op het gebied ICT, in de bancaire omgeving. Een echte generalist kan je wel zeggen: Specialiseren kan altijd (als je met een concreet project bezig bent), generalisten hebben een bredere visie en dat maakt je sterk, aldus Anastassia. Op dit moment wordt ze ingehuurd door de Rabobank om software te implementeren en te testen, een project van ongeveer anderhalf jaar. Daarna wil ze testcoördinatie gaan doen, alleen weet ze nog niet bij welke opdrachtgever. Door dit werk zie ik verschillende bedrijven van binnen en kan ik mijn eigen vrije tijd bepalen. Ik probeer bewuste keuzes te maken en na te denken over alles en te doen waar ik gelukkig van word. Nederland versus Rusland Anastassia had weinig moeite met het leren van de Nederlandse taal, ze doceerde Engels en sprak al een aardig woordje Duits. Dus het leren van Nederlands was geen probleem voor haar. In die tien jaar dat ze in Nederland woont, heeft ze nog geen bezoek gebracht aan haar vaderland. Ze mist niet veel in Rusland en ze heeft dan ook geen spijt ervan gehad om naar Nederland te emigreren. Ik voel me gewoon thuis in Nederland. Wel zijn er verschillen tussen de landen. De relatie met familie en vrienden is in Rusland veel warmer en hechter. Men kan altijd onaangekondigd mee-eten of blijven slapen. Het is ondenkbaar om je gasten alleen een stukje worst of kaas voor te schotelen. De Russen geven namelijk alles wat ze op dat moment in huis hebben. Het fijne aan Nederland vindt ze de betere leefomstandigheden zoals de goede gezondheidszorg, de sociale zekerheid, het toegankelijke onderwijs, het bestaan van een minimumloon en de rechten van de mensen. De Nederlanders zijn meer ontspannen en vriendelijker dan Russen doordat er hier meer zekerheden worden gecreëerd voor de mensen. Chantal Immink

7 stage Ontwerp je eigen droomstage Innovatie binnen het huidige stage/ afstudeerbeleid van De Haagse Hogeschool Dinsdag 18 november 2008 heeft de RegioRegisseur tijdens de themadag van de vierdejaars MER-studenten een succesvolle aftrap gedaan van de pilot ontwerp je eigen droom stage/afstudeeropdracht. In samenwerking met Rijkswaterstaat is deze pilot opgezet. Het idee is om de studenten zelf de stage te laten inrichten aan de hand van wensen, eisen en uitdagingen. Stage of afstuderen op een gebied naar wens en taken die aansluiten bij eigen ontwikkelingwensen. Een stage/afstudeerperiode is immers om de student zelf te ontwikkelen. Het is daarom belangrijk om te ontwikkelen wat de student zelf belangrijk vindt en leuk lijkt en waar de student uitdaging in ziet. Ik ben deze pilot gestart tijdens mijn stage bij de RegioRegisseur. Dit idee is niet zo maar gekomen. Het is begonnen tijdens een brainstormsessie op Concours des Stages (initiatief vanuit het Rijk) waar ik toevallig aanwezig was via mijn stageplaats. Tijdens dit event ontstond het hierboven omschreven idee: student bedenkt het zelf, niet werken met standaard stageformats, iedere student is uniek dus ook iedere stage. Nadat ik tijdens Concours des Stages een prijs in ontvangst heb mogen nemen van Philippe Raets (plaatsvervangend Secretaris Generaal op Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties), voor het meest inspirerende idee en de met overtuigende presentatie, dacht ik dat het maar niet bij alleen een prijs moest blijven. Binnen mijn eigen netwerk heb ik draagvlak kunnen creëren en is de pilot gestart, wat zeer werd toegejuicht door docenten binnen de MER en relaties binnen het Rijk. Iedere student is uniek dus ook iedere stage De pilot was neergezet voor de studenten als een workshop waar ze zich vrij voor konden inschrijven. Al vroeg werd het inschrijven voor droomstage gesloten wegens overschrijving. De opkomst was groot! De presentatie ging goed. Rijkswaterstaat had een leuke bijdrage en na de presentatie werd er met de studenten begonnen aan het ontwerpen. Dit werd gedaan aan de hand van ideeën en initiatief van studenten. Ik begeleidde dit proces en er ontstond een interactief samenspel tussen de twee sprekers van Rijkswaterstaat en de 27 enthousiaste MER-studenten. Na afloop bleef een aantal geïnteresseerde studenten hangen. Twee studenten hebben daadwerkelijk meegedaan aan de pilot. De eerste stap was in kaart brengen wat zij leuk vonden en wat juist niet, wat ze graag wilden ontwikkelen, wat ze graag wilden doen tijdens het afstuderen en waar ze uitdagingen in zien. Hierna is er bij Rijkswaterstaat gezocht naar plekken die pasten bij de wensen van de studenten. Zo konden de studenten en managers van Rijkswaterstaat in gesprek gaan. Uiteindelijk is er één droomstage gerealiseerd bij Rijkswaterstaat en deze wordt ervaren als een groot succes. Ook bij de rijksoverheid zijn ze enthousiast. Ze willen dit graag uitbreiden en volgend jaar verder oppakken. In mijn afstudeeropdracht heb ik onderzoek gedaan naar het idee en de verdere uitwerking. Ik hoop dat er volgend jaar een pilot kan draaien over heel De Haagse Hogeschool. Phé Engberts 7

8 8 studie The technical option: The Hydro Cruisers Al enkele jaren doet een team van de Haagse Hogeschool onder de naam The Hydro Cruisers mee aan de Shell Eco Marathon. De Eco-marathon is een project van Shell. Het is de bedoeling dat studenten bij deze race experimenteren met duurzame energie. Studenten zijn bezig met onderzoek en technische innovatie. The Hydro Cruisers is een team van studenten van verschillende opleidingen. Het is ontstaan vanuit de opleiding Technische Bedrijfskunde, maar bevatte vanaf de start naast studenten TBK ook studenten uit andere technische opleidingen in Rijswijk. Al 2 jaar heeft dit team deze race gewonnen en afgelopen jaar, het derde jaar, is het team na Noorwegen tweede geworden. Bovendien zijn de Hydro Cruisers erin geslaagd om de eerste twee keer het wereldrecord in handen te krijgen. De Hydro Cruisers doen mee in de categorie Urban Concept: Het is belangrijk dat het voertuig lijkt op een auto voor normaal weggebruik. Het belangrijkste doel voor The Hydro Cruisers is een verbruik te realiseren van 1 op 1000 kilometer. Afgelopen jaar is 1 op 804 gehaald. Het team heeft De Haagse Hogeschool als hoofdsponsor. De Haagse Hogeschool krijgt hiervoor veel exposure: aan deze internationale race deden afgelopen jaar 210 teams uit 28 verschillende landen mee! Er is overigens een hoop geld mee gemoeid: om te kunnen draaien moet in een half jaar zo n ,- bij elkaar gekregen worden! Momenteel is Rutger Vismans, student CI (Commercieel Ingenieur), projectleider voor de Hydrocruisers. Hoe is dat zo gekomen? Mijn wiskundedocent stuurde me een mailtje: misschien ben jij wel geschikt. Hij heeft er veel van geleerd: Meer dan bij een gewoon schoolproject. Zowel Rutger als de andere deelnemende studenten werken bij de Hydro Cruisers voor studiepunten. Het gaat in de vorm van een stage van een klein half jaar (20 weken à 40 uur per week). Waarom is dit project nu interessant voor MER-studenten? We hebben niet alleen technische mensen nodig, maar zijn een multidisciplinair team. Er zijn ook studenten nodig voor de communicatie (het team bevat nu ook Communicatie-studenten) en voor het financiële deel (begroting, sponsoring). Geld speelt een behoorlijke rol! Daarnaast is het teamgevoel belangrijk: je werkt met zijn allen naar de race toe. Als de auto op de proefdag rijdt, is het Yes, we hebben het met elkaar gedaan! Voor Rutger zit de winst in deelname aan de Hydro Cruisers op verschillende vlakken: Ik heb geleerd om onder druk te worden, zowel qua tijd als financiën, heb geleerd een team met verschillende disciplines te laten functioneren en heb bovendien op technisch vlak een hoop geleerd. Zoals hierboven al aangegeven, is het belangrijk een multidisciplinair team te hebben voor The Hydro Cruisers. Heb jij als MER-student de ambitie mee te draaien in een team met diverse achtergrond, heb je interesse in innovatie en duurzaamheid en hou je van spanning, dan kun je solliciteren voor een stageplaats. Dat kun je doen bij Peter Menger van de Academie voor Technology,Innovation & Society van De Haagse Hogeschool (p.menger@hhs.nl). Je kunt uiteraard ook een kijkje nemen op de site van The Hydro Cruisers: Frank de Poorter

9 VERSLAG Introkamp organiseren: Kunnen is zilver, willen is goud Vanaf het eerste jaar was het voor ons een doel om het introkamp te organiseren. Toen wij eerstejaars waren, dachten we zoals iedere eigenwijze student: dit kunnen we veel beter. Halverwege het twede jaar kregen we de kans. We zagen het als een supermooie uitdaging. Ons doel was: een leuk, nuttig kamp voor het eerste jaar te organiseren waar alles organisatorisch soepel verloopt. Toen we met het organiseren begonnen, waren we wel een klein beetje geschrokken van de hoeveelheid dingen die wij moesten regelen. We moesten vanaf nul beginnen tot aan een succesvol kamp. En dat maakte het kamp organiseren nog uitdagender. Het organiseren van het kamp duurde 5 maanden waarvan 2 maanden in de zomer. Het klinkt een beetje overdreven veel, maar naast het organiseren van het kamp had ieder van ons natuurlijk ook nog een privéleven. Ieder van ons werkte parttime. We hadden ook een topsporter tussen ons die ook veel tijd moest besteden aan zijn sport. Soms was het vermoeiend om beide goed op elkaar af te stemmen. Uiteindelijk was het een keus die wij zelf hadden gemaakt. We hadden daarom ook besloten om de communicatie tussen ons goed te regelen. Het lukte natuurlijk niet altijd, maar meestal wel. We hebben ook wel een beetje geluk gehad dat we bij elkaar in de klas zaten. Daardoor kenden we elkaar ook beter. Wij gingen namelijk voor het beginnen met het organiseren van het introkamp ook vaak met elkaar om. Door organisatorische omstandigheden moest het kamp een week later beginnen. Dat betekende dat er meer studenten mee zouden gaan. Iedereen kent elkaar al een week waardoor het leuker wordt om mee te gaan. Nog een reden voor meer studenten is de economische crisis. Veel MBO ers zijn verder gaan studeren, omdat de arbeidsmarkt momenteel heel passief is. Het eerste getal dat we van meneer De Poorter te horen kregen was 210. Dat is 40% meer aanmeldingen dan het jaar ervoor. Voor ons was het een uitdaging maar ook wel reden tot spanning, want hoe meer studenten er mee gaan hoe groter de verantwoordelijkheid wordt. En eindelijk was het zo ver!! Na 5 maanden voorbereiding kon het introductiekamp 2009 beginnen. Op 15 september stonden we met zijn vieren achter bij de Siezo met de gedachte: Nu gaat het allemaal echt beginnen. Het was een leuk gevoel, ongelooflijk dat het zo snel is gegaan. In totaal waren er drie dubbeldekkers vol eerstejaars. Voorgaande jaren waren het maar drie normale bussen. Zoals ieder jaar dachten studenten dat ze naar een kamp gingen waar je niks mag of hebt. Dat was voor ons wel leuk om te zien, want zelf dachten we er ook zo over toen wij eerstejaars waren. De eerste dag stond in het teken van kennismaken met je eigen klas, de tweede dag stond in het teken van sport en de laatste dag moest alles opgeruimd worden. Alles liep die dagen goed en iedereen deed goed mee. Ieder avond werd een feest gehouden waar iedereen het naar z n zin had. We merkten al op de eerste dag dat de stress en de vermoeidheid niet te vergelijken waren met het organiseren in theorie. In theorie staat alles netjes op papier. In de praktijk is het voornamelijk controleren, bijsturen en fysiek hard werken. Op die punten bouw je sterke ervaringen en eigenschappen op. Ervaringen die een MER-student in het bedrijfsleven goed kan gebruiken. Toen we op het avondfeest zagen dat iedereen het naar z n zin had, gaf het ons een mooi gevoel. Daar deden we het om! We hadden de taken goed verdeeld: twee van ons deden de boodschappen en in de avond het feest laten draaien. De andere twee waren overdag op het kamp en in de avond beveiligden ze het terrein. Het lukte ons niet altijd om de tijd in de gaten te houden omdat er redelijk veel georganiseerd moest worden in een paar uurtjes. Maar we hadden samen het volgende afgesproken: KUNNEN IS ZILVER, WILLEN IS GOUD. Wanneer we met zijn vieren terugkijken, was het zeker een hele nuttige en leuke ervaring. Het was heel mooi om te zien hoe je naar iets werkt en het er uiteindelijk staat. Dat geeft een mooi gevoel van presteren. We raden iedere derdejaars aan om voor zo n ervaring te gaan. En onthoud: KUNNEN IS ZILVER,WIL- LEN IS GOUD. Mohanned al-rubaiy We moesten vanaf nul beginnen tot aan een succesvol kamp 9

10 interview Wat is de leukste herinnering die u heeft uit uw loopbaan op De Haagse Hogeschool? Dat zijn de internationale reizen naar Praag, Krakau en Istanbul. Als je met studenten een week op stap bent in het buitenland maak je toch hele bijzondere dingen mee. Je leert elkaar beter kennen. Afgelopen jaar waren we met de derdejaars studenten naar Istanbul. Bedrijven bezoeken, moskeeën en met z n allen aan de waterpijp. 10 Voornaam Achternaam Wat is uw leukste herinnering uit uw studententijd? Dat is het hele pakket van zelfstandig wonen, lid van de roeivereniging, en de combinatie studie en werk. Hoelang bent u al werkzaam op De Haagse Hogeschool? Ik werk hier sinds In dat jaar is er veel gebeurd. Ik ben verhuisd naar Den Haag, ging samenwonen, trouwen en veranderde van baan. Vóór De Haagse Hogeschool werkte ik op de HES Amsterdam. Corine Van Beest-Barendregt Wat voor student was u in uw studententijd? Toen ik de Pabo deed in Zwolle ging ik voor het eerst op kamers. Ik was een serieuze student. Na de Pabo ging ik Onderwijskunde studeren Leeftijd Getrouwd Kinderen 36 Ja Peter van 1 1/2 jaar aan de universiteit in Groningen. Daar Interesse Schilderen, heb ik het studentenleven echt leren kennen. Ik werd lid van roeivereniging Gyas. zie Met mijn roeiploeg kwamen we wekelijks bijeen om te roeien maar ook om samen te eten. Daarnaast waren er geweldige feesten en was er een keer in het jaar een Bij De Haagse 8 jaar Vakantieland (Tropische) eilanden gala. Ik was in die tijd invalkracht op basisscholen om bij te verdienen. Dan werd je s morgens om 8 uur gebeld of je over een half uur in groep 3 van een basisschool wou invallen. Een hele ervaring. De studie Onderwijskunde verliep volgens planning. In het laatste jaar ben ik op stage geweest naar Sint-Maarten. Ik zou eerst een half jaar gaan maar ben uiteindelijk negen maanden gebleven. Een heerlijke tijd. Het leek wel een vakantie van negen maanden, ondanks dat er ook gewerkt moest worden. Waarom heeft u juist gekozen voor de vakken Presenteren etc? En niet bijvoorbeeld voor een vak als Bestuurskunde? Dat is min of meer toevallig zo gelopen. Ik kwam binnen als onderwijskundige. De manager vroeg of ik daarnaast ook wilde lesgeven. Dat vond ik prima. We stonden toen op de kamer bij dhr. De Poorter en de manager vroeg hem of ik de training Vergaderen kon verzorgen. Dat kon. Van daaruit ben ik ook andere communicatieve trainingen gaan geven. Het sluit daarnaast ook het meest aan op mijn studie er werkervaring. Ik geef ook training in SPSS, niet te verwarren met SBS6 wat ik wel eens hoor. Wilt u in de toekomst nog veranderen van functie op de Haagse Hogeschool? Of wilt u blijven zitten waar u zit? Mijn functie is door de jaren heen al veranderd. Zo ben ik al een paar jaar instroomcoördinator en sinds dit studiejaar minorcoördinator. De combinatie met lesgeven maakt het aantrekkelijk. Hoe zou u een MER-student omschrijven? En waarom? Een veelzijdige persoon die van aanpakken weet. Een MERstudent heeft vaak een brede interesse, daarom ook de keuze voor de MER. En de studenten zijn over het algemeen communicatief vaardig. Wat vindt u een typische baan voor een MER-student? Waarom? Intercedent vind ik een mooie startfunctie. Veelzijdig, je moet van aanpakken weten, goed kunnen organiseren en communicatief vaardig zijn. Maar door de breedte van de MER kun je eigenlijk geen enkele baan typisch noemen. Het heeft met je eigen interesses te maken. Wat dat betreft vind ik het goed dat er nu minoren zijn waardoor je je kunt specialiseren. De een gaat meer de financiële kant op en de ander meer de personele kant. Mariska Guijt

11 studie Mama en student, het is mogelijk Na de havo ging Jilliann Bedrijfseconomie volgen op de Universiteit van Aruba. Tijdens haar opleiding trouwde Jilliann en beviel ze van haar eerste dochter. Dat alles gebeurde zo n vijf jaar geleden. Haar man besloot International Business Management te gaan studeren in Den Haag, aangekomen in Nederland veranderde mama Jillian haar studie in de MER. Inmiddels is ze afgestudeerd en ik vroeg haar hoe het is om mama en student te zijn! Wat was de reden om moederschap en studeren te combineren? Ik vind het heel erg belangrijk omdat het een goede basis is in je leven. Een goede studie biedt je veel kansen voor later! Hoe heb jij het ervaren om student én moeder te zijn? Je moet veel doorzettingsvermogen hebben! Het was heel zwaar, vooral als de kinderen ziek werden. Tijdens mijn studie waren er een heleboel slapeloze nachten. Ik heb daarnaast ook een heleboel lessen gemist. Ik heb zo min mogelijk om hulp van school gevraagd. Het vak Presenteren kon ik eerder doen. Mijn klas was gepland om het vak in blok 3 te doen, maar ik heb het vak in blok 2 gevolgd. Daarnaast heb ik hulp gekregen van mijn groepsgenoten. Sommige medestudenten vond het vet dat ik studeren en moederschap kon combineren. Anderen vonden het vreemd en dachten dat ik mijn studie nooit zou halen. Zelf ken ik iemand die ook een kind heeft en studeert. Maar over de combinatie van studeren en moederschap hebben we weinig gesproken. Wel zie ik andere aanstaande moeders in het gebouw rondlopen, het verbaasde me dat ik niet de enige moeder was! Ik heb veel respect voor hen, want het is niet makkelijk en ik kan het weten. Er zou een orgaan binnen De Haagse Hogeschool kunnen worden opgericht door studerende moeders die steun en advies geven aan de aanstaande studerende moeders. Indien een dergelijk orgaan bestaat, zal het meer gepromoot moeten worden. Ik heb drie kinderen en heb nooit over zoiets gehoord. Hoe belangrijk is studeren voor jou? Het is zo belangrijk, dat ik gedurende mijn laatste twee bevallingen tot bijna de laatste dag voordat ik ging bevallen op school zat. Mijn kleinste zoon is op een donderdag geboren en de maandag daarna was ik weer op school om mijn stageformulier in te leveren. Sommige mensen wisten niet eens dat ik bevallen was. Toen ik aan hen vertelde dat ik de week daarvoor bevallen was van mijn zoon, keken Naam: Leeftijd: Kinderen: Jilliann van der Biezen-Cuba 27 jaar Kelly-Ann (5 jaar) Nathan (3 jaar) Aidan (1 jaar) ze mij verbaasd aan. Ik kan zeggen dat studeren in mijn top vijf van prioriteiten zit. Hoe kijk je achteraf naar het zijn van een student en moeder? Het is hard werken, maar het was de moeite waard! Het is niet gemakkelijk om moeder te zijn en te studeren, maar het is zeker niet onmogelijk. Als ik terugkijk, zou ik niets anders gedaan hebben en heb ik nergens spijt van. Wat waren de mooiste momenten op de MER? Het behalen van mijn Propedeuse. De bevalling van mijn andere twee kinderen. Het behalen van mijn HBO-diploma. Wat waren de zwaarste momenten op de MER? De afwezigheid van mijn moeder, vader en zus. De periode waarin ik zonder mijn kinderen en man was. Voor de studie van mijn man moest hij zes maanden lang in het buitenland studeren. Op dat moment was ik zwanger van mijn derde kindje. Samen besloten we dat de andere twee kinderen het beste bij mijn ouders in Aruba konden blijven. Het was erg moeilijk om ver weg te zijn van mijn twee kinderen en mijn man, terwijl ik zwanger was van mijn derde kind. Die periode was zo ongelofelijk zwaar voor mij en door het tijdverschil met Aruba en Brazilië was het ook niet makkelijk om contact te houden met mijn familie en man. Een andere zwaar moment tijdens de MER was het overlijden van mijn schoonmoeder. De relatie die ik met haar had, was erg goed. Het kwam dan ook als een harde klap toen wij hoorden dat ze het gevecht tegen kanker had verloren. Welke betekenis heeft je MER-diploma voor je? Het hebben van een HBO-diploma geeft mij een gevoel van zekerheid voor mijn toekomst. Daarnaast is het halen van mijn diploma het bereiken van een van mijn levensdoelen en maakt het mij trots! Op welke manier ga jij je werk en moederschap combineren? Ik zou graag parttime willen gaan werken, zodat ik naast mijn werk ook de tijd heb voor mijn kinderen. Daarnaast is een goede samenwerking tussen mijn man en mij essentieel. Wij zullen goed en duidelijk moet plannen wie wat gaat doen en wanneer. Voor het nieuwe jaar ben ik van plan om een Master te gaan doen. Moederschap en werken zal pas gemakkelijker worden als wij terugkeren naar Aruba. Daar hebben we familie die ons kan steunen en helpen met de kinderen. Tot slot: op welke manier zal jij je kinderen stimuleren om te blijven studeren? Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen! Wij zijn nu al bezig om de kinderen te stimuleren en het belang van een goede opleiding bij te brengen. Daarnaast zijn wij een goed voorbeeld voor de kinderen, vanaf de geboorte zien zij ons bezig met school en bezig met studieboeken. Studeren is een must als je dingen in je leven wilt bereiken. Chantal Immink 11

12 INTERVIEW Mer-twins: Ashna en Reshma 12 Hoewel er in Nederland per jaar zo n tweeduizend tweelingen worden geboren en dit aantal blijft toenemen, zou je denken dat men niet raar opkijkt wanneer je er een ziet. Toch, weet ik uit eigen ervaring, ga je als eeneiige tweeling niet onopvallend door het leven. Zo heb ik menig keer een vriendelijke glimlach op moeten zetten wanneer gasten in het restaurant waar ik werkte zeiden dat ik wel heel snel liep, en heb ik altijd een passend antwoord paraat als iemand vraagt of ik mijn zusje haar tentamens wel eens heb gemaakt. Uit meerdere studies blijkt dat het IQ van tweelingen vrijwel hetzelfde is en dat daarnaast ook de interesses dicht bij elkaar liggen. Het is daarom ook niet vreemd dat een tweeling dezelfde opleiding gaat volgen. Zelf ben ik echter een andere studie gaan doen dan mijn zusje, en ik vind het dan ook des te leuker om van de tweeling Ashna en Reshma van der Veen te horen hoe zij het ervaren om als tweeling dezelfde opleiding te doen. Uit de antwoorden van Ashna en Reshma wordt snel duidelijk dat het hier om een echte twee-eenheid gaat; wanneer ik ze de vraag stel waarom ze voor de MER hebben gekozen, antwoorden ze alsof het hier om één persoon gaat: Wij waren niet de sterkste in wiskunde en economie, Wij hadden enige twijfels over de MER en Wij hebben echter geen spijt van onze keus voor deze opleiding. Dat ze samen hebben besloten de MER te gaan doen, komt niet helemaal uit de lucht vallen. Zoals veel tweelingen hebben ze altijd bij elkaar in de klas gezeten en bijna alles samen meegemaakt. Wanneer je dan een belangrijk besluit moet nemen als het kiezen van een studie overleg je met elkaar en neem je samen de stap om de MER te gaan doen. Hoewel Ashna Recht wat minder leuk vond en Reshma dit vak juist heel interessant vond -een van de weinige verschillen die uit de antwoorden naar voren komen- besloten ze dus toch allebei voor de MER te kiezen. En dat bevalt beiden tot nu toe heel goed. Al vanaf de basisschool zijn er docenten geweest die de tweeling niet uit elkaar konden houden. Ook op de MER is dit het geval. Reshma: Zowel de docenten als medestudenten keken in het begin vreemd. Docenten vragen altijd of wij zusjes van elkaar zijn. Alleen de studenten in onze directe vriendenkring weten wel wie nou wie is, maar ook hier is een aantal pogingen aan vooraf gegaan. Als een van ons wordt geroepen, kijken we dan ook allebei om. We zijn eraan gewend dat we bij de verkeerde naam worden genoemd, maar we doen er niet moeilijk over. No hard feelings. Iets anders dat ik zelf als tweeling altijd ervaren heb, is dat het altijd weer spannend is om tentamens terug te krijgen. Wie van de twee scoort er het best, en kun je nu eindelijk eens aantonen dat jij toch echt de slimmere van de twee bent? Ashna: Het is vaak zo dat we in dezelfde cursussen goed of minder goed zijn. We halen vaak dezelfde cijfers of met tiende punten verschil. Als een van ons hoger scoort dan de ander, dan is degene die lager heeft gescoord geïrriteerd, maar dat duurt maar heel even. Ik denk dat alle tweelingen die dezelfde opleiding doen dit zullen hebben. Reshma: Omdat wij beiden in dezelfde vakken goed of minder goed zijn, hoeven wij elkaars tentamens niet te maken. Toch is dit een van de vragen die altijd aan ons worden gesteld. Toevallig vroeg een van onze docenten dit vorige week nog aan ons. Om een antwoord op de vraag te geven: nee, dat hebben wij nog nooit gedaan. Maar we sluiten niets uit, wie weet wat er in de toekomst nog kan gebeuren! Als tweeling word je vaak gezien als één persoon, waardoor het lastig kan zijn ergens in uit te blinken ten opzichte van de ander. Ik kan me daarom voorstellen dat Ashna en Reshma er behoefte aan hebben te laten zien dat ze naast tweeling, ook twee aparte personen zijn, met eigen kwaliteiten. Reshma: Op dit moment hebben wij er geen last van, maar er zal een tijd komen dat wij wel de behoefte hebben om te laten zien dat we twee individuen zijn en om niet steeds vergeleken te worden met elkaar. Want dat doen heel veel mensen toch, bewust of onbewust. Ashna: Het is lastig, want niet alleen lijken wij veel op elkaar, ook ons schoolwerk is vaak bijna hetzelfde. Als ik een verslag schrijf, laat ik het door Reshma lezen. Zo neem je toch dingen van elkaar over, waardoor het uiteindelijk op elkaar lijkt. Daarnaast hebben we dezelfde interesses, dus als ik iets graag wil doen, wil mijn zus dat ook vaak. Voor de buitenwereld lijkt het zo alsof wij niks zonder elkaar kunnen of willen doen. Reshma: Net als onze interesses liggen ook onze kwaliteiten dicht bij elkaar. Er bestaat dus een kans dat wij in hetzelfde bedrijf zullen gaan werken, maar zo ver zijn we nog niet. Misschien zullen we dezelfde functie gaan uitoefenen, maar dan in twee verschillende bedrijven. Hoewel je als tweeling dus vaak wordt gezien als één persoon en het dus lastig kan zijn je te onderscheiden van elkaar, zitten er volgens Ashna en Reshma meer dan genoeg voordelen aan. Ashna: De hechte relatie tussen tweelingen is uniek; je hebt altijd iemand naast je waarvan je weet dat hij of zij je niet zal laten zitten. Daarnaast hebben we, net als heel veel andere tweelingen, een eigen taaltje, dat alleen wij verstaan. En als tweeling heb je een dubbele kledingkast; ik pas al haar kledingstukken en heb dus meer dan genoeg kleren! Caroline Walenkamp

13 Even kennismaken Wie zijn wij? Wij zijn Patty Vleugels en Jelmer Bode. Wij zijn dit jaar de senior tutoren. Daarnaast zitten wij beiden in 3MER. tutoring Certificatenuitreiking tutoring en afscheid senior tutoren Wat doen wij? Wij zijn voornamelijk bezig met het promoten van tutoring binnen en buiten de MER. Wij doen dit bijvoorbeeld door presentaties te houden over tutoring. Dit onder andere om duidelijk te maken dat het geen bijles is. Tutoring gaat uit van de theorie van de Pedagogiek van de Excellentie, wat in het kort betekent dat iedereen die De Haagse Hogeschool binnenkomt een HBO-diploma kan halen. Sommige mensen hebben alleen een klein duwtje nodig onderweg. Daar proberen wij met turoring voor te zorgen. Natuurlijk moeten wij ook ondersteunende werkzaamheden verrichten, zoals het tutorenbestand bijhouden. Ook zijn wij lid van de tutorcommssie. Binnen de commissie kunnen wij onze ervaringen delen met senior tutoren van andere opleidingen, om ervoor te zorgen dat het project tutoring zich blijft verbeteren. Dit betekent ook dat als tutoren tegen een probleem oplopen, het belangrijk is dat zij dit direct bij ons melden. Wij kunnen dan in overleg met of meneer de Poorter of misschien de tutorcommissie het probleem oplossen. Wat willen wij dit jaar bereiken? Wij willen er dit jaar voor zorgen dat tutoring zich verbetert en ervoor zorgen dat er geen verkeerde beeldvorming ontstaat over wat tutoring is en hoe het je kan helpen. Daarnaast vinden wij het belangrijk dat aankomende studenten weten wat tutoring is. Uit eigen ervaring bij het promoteam weten wij beiden dat een project zoals tutoring de doorslag kan geven om voor De Haagse Hogeschool te kiezen, daarom is het erg belangrijk dat aankomende studenten weten wat tutoring is. De voordelen Een senior tutor zijn betekent veel werk, maar tegenover het vele werk staan ook beloningen. Zo kunnen wij beiden niet meer zeggen dat wij bang zijn om een presentatie te geven. Het gaat allemaal makkelijker. De eerste presentaties waren natuurlijk wel een beetje eng. Vooral omdat wij een nieuw concept hebben proberen te introduceren. Wij wilden de presentaties informeler maken, zodat de student zich meer op zijn gemak zou voelen. Naast het feit dat wij heel veel leren, zoals beter presenteren, communiceren en samenwerken is er ook een aantal privileges voor de senior tutoren. Wij gaan bijvoorbeeld beiden naar de ECHO-conferentie in Utrecht en mogen in november de grondlegger van Pedagogiek van de Excellentie, Adolfo Bermeo, ontmoeten. Kortom het senior tutor zijn is een ervaring die wij beiden voor geen goud zouden willen missen!! 26 juni 2009 was het weer zover! Elk jaar wordt het project tutoring feestelijk afgesloten in café Vlot. Ook dit jaar hadden alle tutoren van onder andere de opleidingen MER, Commerciële Economie en Sociale Professies zich verzameld op de terrasboot. Dat het erg mooi weer was, de zon volop scheen en het water glinsterde op het terrasvlot was een mooie bijkomstigheid. Er waren geen speeches en lange verhalen, maar dat maakte het niet minder gezellig. Na een kort dankwoord aan alle tutoren kreeg iedereen zijn/haar certificaat. Onder genot van een drankje, hapje en het heerlijke weer, hebben alle tutoren lekker kunnen kletsen en ervaringen kunnen delen over tutoring. Voor ons is het een druk, maar leuk jaar geweest als seniortutoren. We hebben veel geleerd van de verschillende conferenties, workshops en presentaties. Het contact met de tutoren tijdens de intakes was interessant en het ondersteunen van een andere Hogeschool die net opstartte met tutoring was ook erg leerzaam. Tot slot was het schrijven voor de MER-nieuwsbrief natuurlijk één van de leukste taken! We hebben ook veel tijd doorgebracht met de Tutor Commissie (TC). De TC is voor tutoren van alle opleidingen op de Haagse Hogeschool en is opgericht om de belangen van tutoren te behartigen. De TC bestaat nu uit meer tutoren dan in het begin van 2009 en wij hopen dat volgend jaar meer supertutoren zich aanmelden. De TC was ook aanwezig op de certificatenuitreiking en alle leden hebben nog een extra presentje gehad! Wij hebben ons in ieder geval erg vermaakt op de certificatenuitreiking en zijn benieuwd hoe het volgend jaar verloopt met tutoring. We bedanken bij deze meneer De Poorter voor de leuke herinneringen die we hebben meegekregen en de interessante ervaringen die wij hebben kunnen meemaken als seniortutor. We hebben de samenwerking met hem altijd als zeer fijn en leerzaam ervaren. Verder bedanken wij de Tutor Commissie en in het bijzonder Zarina Shaikh-Druiventak voor de interessante vergaderingen, leuke samenwerking en de herinneringen aan het flyeren op de lange, maar gezellige Open Dagen op De Haagse Hogeschool. De senior tutoren die ons zullen opvolgen wensen wij veel succes toe en we hopen dat zij ook leuke ervaringen aan het senior tutorschap overhouden. De nieuwe en oude tutoren wensen wij ook veel succes toe volgend jaar. Door jullie is de MER de grootste op het gebied van tutoring! 13 Charina Ori en Fiona Bodha (oud senior tutoren) Jelmer Bode, Patty Vleugels

14 interview Een droombaan: Artiestenmanager 14 Het ziet eruit als een droombaan, maar t is hard werken Kansen moet je krijgen maar je moet ze ook zelf creëren Desiree van der Heiden is een spontane, ambitieuze meid van 23. Ze heeft al een passie voor muziek sinds ze zich kan herinneren en toen ze stage moest lopen wilde ze maar één ding: iets met artiesten. Zo gebeurde het dat ze ging werken bij Party-Mania.nl. Hier hield ze zich bezig met het interviewen van DJ s. Als afstudeerstage wilde ze het liefst aan de slag bij een boekingskantoor. Uiteindelijk is dit niet van de grond gekomen, ze is stage gaan lopen bij een ander bedrijf. Wel is in die periode het idee ontstaan voor een eigen bedrijf: een eigen boekingskantoor. Tijdens haar afstudeerstage waren de voorbereidingen al in volle gang: logo s maken, naam verzinnen En in januari 2009 is het dan zo ver: Dedicated Artist Agency is een feit. Op dit moment begeleidt ze Kim Goosen is een gezellige, vlotte vrouw van 31 en is werkzaam bij de ANWB, op de afdeling verkeersinformatie. In haar vrije tijd kun je haar tegenkomen als artiestenmanager. Kim: De combinatie van het zakenleven en mijn werkzaamheden als artiestenmanager is perfect, ik had het niet beter kunnen treffen. Als artiestenmanager ben ik aangesloten bij Stichting Net Een Beetje Meer. Dit is een stichting die talent opzoekt in de Urban-scene en het gevonden talent begeleidt om hogerop te komen. Het gebeurt zo vaak dat jonge gasten op hun zolderkamertje in hun eentje de meest mooie muziek maken en dat het niet gehoord wordt door het brede publiek! Het is mijn passie om dat verborgen talent op te zoeken en om het de wereld te tonen. Soms is het lastig om dat in Den Haag te doen. Den Haag is een echte rockstad, geen Urban-scene. Toch worden we als stichting steeds groter. We organiseren avonden waarbij het jonge talent op mag treden in samenwerking met grotere artiesten. Vanavond ben ik floormanager bij Sparkplug. Ik ben degene die de artiesten constant begeleidt. Het leukste aan zo n avond is dat je met een groep gepassioneerde mensen een prachtige avond neerzet. Hoe het allemaal is begonnen? Nou, het begon eigenlijk toen ik een pamfletje in De Haagse acht Techno-Minimal artiesten uit binnen en buitenland. Desiree: Verzin het en ik regel het: coaching, carrièreplanning, het regelen van interviews, radio bezoeken en optredens tijdens evenementen. Binnen 5 jaar wil ik bereikt hebben dat ik samen met mijn artiesten overal naartoe vlieg en dat mijn DJ s wereldwijd bekend zijn. Het begin is er al, maar we zijn niet snel tevreden. Ondanks het korte bestaan van Dedicated Artist Agency timmert het al hard aan de weg om dit doel te verwezenlijken. Toch heb je als artiestenmanager een lange adem nodig, geen enkele artiest breekt in één keer door. Mijn baan ziet eruit als een droombaan maar het is hard werken. Ik ben 24/7 bezig. Uiteraard heb ik het er wel voor over. I love my job! Het leukst vind ik als ik zie dat mijn jongens het publiek entertainen en de aandacht vasthouden. Mijn tip voor jou? Als je ergens in gelooft, moet je doorzetten! Hogeschool zag hangen om stage te gaan lopen bij Musicon. Een vriend van me vond dat wel wat voor mij en ik besloot te solliciteren. De stage beviel me zo goed dat ik in plaats van een half jaar een periode van 10 maanden stage heb gelopen. Ik heb me beziggehouden met het organiseren van een groot festival en zo is mijn liefde voor het vak ontstaan. Na mijn studie heb ik eerst een jaar bij FreeRecord- Shop gewerkt, tot er iemand de winkel binnenliep en me vertelde dat hij Stichting Net Een Beetje Meer op ging zetten. Ik vroeg hem of hij nog een artiestenmanager nodig had: en jawel! Kansen moet je krijgen, maar je moet ze ook zelf creëren zie je wel! Als ik op dat moment mijn mond niet had opengetrokken was ik waarschijnlijk nooit op hetzelfde punt geweest als waar ik nu ben. Mijn droom? Ooit zou ik een groot platform willen creëren om artiesten, producers, artiestenmanagers, etc met elkaar in contact te brengen. Laat mij maar de spin in het web zijn om de juiste mensen bij elkaar te krijgen. Er moet een soort keurmerk zijn, zodat het veiliger en makkelijker voor beginnende artiesten is om hogerop te komen. Uiteraard heb je daar wel een groot netwerk voor nodig, daar moet ik nog even aan bouwen. Stiekem trekt het zakenleven me ook wel heel erg; het kan dus nog alle kanten op. Ik weet in ieder geval dat het leven zoals ik het nu leid me prima bevalt. Ik geniet met volle teugen! Elodie Sauter

15 interview Topsporter, talent, Mer-student Ik heb gehoord dat je een beruchte wielrenner bent. Zou je hier wat over willen vertellen? Zo berucht ben ik niet hoor. Ik ben begonnen met wielrennen op mijn 11de. Daarna heb ik van mijn 15de tot 17de jaar gevoetbald. Maar ik miste het wielrennen en wilde serieuzer gaan sporten. Vorig jaar ben ik bij Swabo gaan rijden (een regionale opleidingsploeg). Dit was mijn tweede jaar maar het ging niet zoals gepland. Ik zou door kunnen gaan maar heb besloten een stapje terug te doen. Ik had nu geen plezier meer in het sporten. Ik wil weer zin krijgen in het trainen. Ik rijd nu bij de beloftes (tot 23 jaar) en heb in deze categorie nog 2 jaar te gaan. Volgend jaar wil ik extra gaan trainen voor het tijdrijden. Ik heb veel ambities op dat vlak. Ik wil graag opnieuw gaan groeien zodat ik in mijn laatste jaar bij de beloftes minimaal bij de eerste 10 op het NK tijdrijden kan eindigen. Enig idee welk nummer je nu bent op de Nederlandse ranglijst? Geen idee. Er zijn wel websites waar klassementen worden bijgehouden, maar daar worden ook minder belangrijke wedstrijden meegeteld. Daar zal ik ongeveer 300ste staan. Hoeveel uur per week besteed je nu nog aan wielrennen en hoe verdeel je dan je tijd met school? Ik zit momenteel in een rustperiode, maar normaal gesproken tussen de 10 en 15 uur. Ik volg niet heel veel lessen en doe veel aan zelfstudie, dus ik kan het gemakkelijk combineren. Als je een soort SWOT analyse zou kunnen maken van je wielrennen, wat zijn dan je sterke en zwakke punten? Mijn sterke punt is het tijdrijden. Mijn zwakkere punt zijn de explosieve tempowisselingen. Daar probeer ik dan ook aan te werken, omdat deze heel belangrijk zijn. Gaan we je ooit nog met de gele trui zien? Naam: Jelmer Bode Leeftijd: 20 Sport: wielrennen Bijbaantje: Persoonlijk Assistent Leraar Activiteiten Senior tutor, tutor, binnen school: lid tutorcommissie Vorig jaar: mentor en voorlichtingsteam Klas: MER-3a Haha waarschijnlijk niet, ik ben geen klassementsrenner met zóveel talent. Heb je soms niet het gevoel gehad dat wielrennen school in de weg staat? Of is het meer andersom? Nee helemaal niet, je moet gewoon goed plannen en niet in de stress raken. Soms heb je dagen zonder vrije tijd, maar dat moet je gewoon accepteren. Ik heb begrepen dat je in het propedeusejaar van de MER eigenlijk zo snel mogelijk van de opleiding wilde vluchten. Hoe komt het dat je het tot en met jaar 3 al hebt volgehouden? Dhr. De Poorter heeft me geholpen met het zoeken naar andere opleidingen. Maar uit testen bleek dat ik Rechten en Bestuurskunde het leukste vind. Aangezien de MER daar voor een groot deel uit bestaat, zat ik dus toch op de goede plek. Ook liet Dhr. De Poorter mij zien dat ik veel dingen naast mijn studie kon doen zoals tutoring en mentoring. Dit zijn de dingen die ik nu superleuk vind. Mensen boeien mij enorm. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen een HBO-diploma moet kunnen halen of zelfs meer. Daar wil ik graag bij helpen. Wat zou je andere studenten aanraden die misschien niet 100% gelukkig zijn op de MER? Blijf doorgaan tot je een betere studie hebt gevonden. Vind je die niet, maak dan je studie af en maak er het beste van. Niet alles is in het leven is altijd leuk maar soms moeten dingen gewoon gedaan worden. Elke opleiding heeft minder leuke kanten, maar met de MER kun je later gewoon zoveel doen. Je bent naast het sporten en studeren ook nog senior tutor! Wat inspireert je het meeste in tutoring? Het zien dat studenten zoveel TA- LENT hebben maar dat soms niet goed kunnen ontwikkelen. De MER wordt vaak gezien als een gemakkelijke studie. Misschien klopt dat qua theorie, maar sommigen vergeten de sociale talenten die we hier moeten ontwikkelen zoals communicatieve vaardigheden en samenwerking. De MER-studenten zijn vaak sociale mensen, maar het kan altijd beter. Tutoring is dus voor alles goed! Gaat er veel tijd zitten in de tutoring en voorbereiding van de lessen? Het valt wel mee. Ik heb nu ongeveer 2 uur tutoring in de week en daarvoor heb ik vaak weinig voorbereiding nodig. Ik probeer wel zo goed mogelijk voorbereid te zijn. Daarom kost soms de voorbereiding net zo veel als de sessie, maar gelukkig komt dat weinig voor. Als senior tutor heb je nog meer verantwoordelijkheden, zou je hier iets over kunnen vertellen? Als senior tutor helpen we Dhr. De Poorter met het tutoringproject. Samen met Patty - de andere senior tutor zit ik in de tutorcommissie, om het project zoveel mogelijk te promoten en verbeteren. We gaan bijvoorbeeld andere opleidingen langs om te vertellen over hoe wij dingen aanpakken. Daarnaast gaan Patty en ik dit jaar intervisies houden met de tutoren, om ervaringen uit te wisselen en meer contact te creëren onderling. Soms worden we gevraagd door andere hogescholen om een presentatie te geven. Maar we krijgen zelf ook de kans om bijvoorbeeld workshops te volgen over onderwerpen zoals diversiteit. Zo leren we daar ook beter mee omgaan. Denk je dat je het met al deze activiteiten nog vol gaat houden op de MER tot jaar 4? Ja juist. Ik vind de MER een leuke opleiding en ik begin het hier steeds leuker te vinden. Toch zijn de extra activiteiten het beste dat De Haagse Hogeschool te bieden heeft. Ze geven je een kans om niet alleen met een HBO-diploma af te studeren, maar ook met een mooi CV! Heb je enig idee wat je na de MER wilt gaan doen? Ik ben nu aan het kijken voor een stage bij het ministerie van Onderwijs. Juist omdat onderwijs en mensen mij zo boeien wil ik kijken of ik op dat gebied iets kan gaan doen. Ik geloof dat Nederland zoveel meer talent heeft dan het laat zien! Hopelijk kan ik mijn steentje bijdragen en er misschien wel voor zorgen dat het niveau van de Nederlandse studenten straks het hoogste van Europa - of zelfs de wereld - wordt! Jaleesa Koevoet 15

16 verslag Summer School in Seoul 16 Deze zomer hebben wij gekozen voor een buitenlands avontuur in de vorm van een summer school in Seoul, Zuid- Korea. Onze motivatie hiervoor was dat wij graag wat buitenlandse ervaring erbij wilden voor onze CV s. Wij hoorden van Frank de Poorter dat er internationaal aardig wat universiteiten een internationaal zomerprogramma aanboden. Wij gingen toen op internet wat research doen en kwamen uit bij de universiteit van Helsinki in Finland. Om te kijken of de Haagse Hogeschool zelf wat meer informatie had over summer schools of de universiteit in Helsinki, gingen wij langs het International Office. Toen wij daar ons verhaal deden aan de medewerker van de International Office werden wij aangesproken door een studente van de opleiding International Business Management Studies (IBMS) en die raadde ons aan een summerschool te volgen aan de Sung Kyun Kwan University in Seoul, Zuid-Korea. Zij was daar namelijk vorige zomer geweest en dat was haar heel goed bevallen. Toen wij het er met ze tweeën nog eens rustig over hadden, leek ons dat ook een enorme uitdaging. Een universiteit in een ander werelddeel aan de andere kant van de wereld, een geheel andere cultuur en taal dat idee beviel ons wel. Op donderdag 25 juni stapten wij op Schiphol op het vliegtuig voor een nieuw avontuur naar Seoul, met een tussenstop in Helsinki. Zo zijn wij daar toch nog geweest! Na een vlucht van 15 uur kwamen wij aan in Seoul. De reis naar het centrum van Seoul duurde ook nog twee uur, omdat Seoul een stad is van 23 miljoen mensen en de luchthaven buiten de stad ligt. Bij de universiteit aangekomen, werden we opgevangen door de leider van het International House. Deze bracht ons naar een onderkomen in een volksbuurt van Seoul. De kamer was goed en er was een snelle internetverbinding. De school begon op maandag 29 juni. Zo hadden we de mogelijkheid om het eerste weekend de stad te verkennen. We kwamen er al snel achter dat deze stad totaal niet te vergelijken is met een Europese stad. Overal was drukte en er was geen straat te vinden zonder winkels en eettentjes. De mensen waren overal vriendelijk en in de gehele maand dat wij er zaten, hebben we weinig slechte ervaringen gehad. Op maandag kregen we een introductie op de universiteit. De klassen werden ingedeeld en dinsdag begonnen de lessen. Wij hadden gekozen voor de cursus Emerging Asian Markets. Onze professor was niemand minder dan Thomas Bishop, een Amerikaanse man die aan verschillende universiteiten over de hele wereld les heeft gegeven. De lessen waren interessant maar ook lastig, want het was een master course en er werd gesproken en geschreven in business English. In het begin was het wel even wennen, maar na een paar dagen ga je zelf ook Engels denken aangezien je die taal alleen maar spreekt met medestudenten. Het is ook erg leuk om allemaal nieuwe mensen te leren kennen. Wij gingen meestal om met een groep van ongeveer 40 man waarmee we zo goed als elke avond wat gingen drinken. De nationaliteit van de groepsleden liep uiteen. Het meest aanwezig waren Koreanen en Duitsers, maar er waren ook een hoop Nederlanders, Oostenrijkers, Finnen, Kazachen, Chinezen, Japanners, Engelsen en een heleboel andere nationaliteiten. In totaal waren er zo n 500 studenten die de summer course volgden. De school is ons prima bevallen en we zijn uiteindelijk allebei met een score van 100 geslaagd voor de summer course. De cultuur deed ons erg denken aan de Amerikaanse cultuur. Dit omdat Korea erg op Amerika wil lijken. Dit merk je aan de 24-uurs-economie, de auto s, kleding en de muziek tijdens het uitgaan. Het eten vonden wij wel lekker, vooral omdat er overal vis en vlees te verkrijgen was. De laatste paar dagen werden wij en nog twee Nederlanders uitgenodigd voor een driedaagse trip naar het binnenland. Het duurde ongeveer twee uur met de trein om in Yangpyong aan te komen. We zaten in een groot zomerhuis in de bergen en hier was niets te merken van het drukke leven van Seoul. Hier konden wij nog meer proeven van de Koreaanse cultuur. De hele reis is ons goed bevallen en steeg boven onze verwachtingen uit. De universiteit was uitstekend, goeie faciliteiten en aardige mensen. Wij raden eigenlijk ook iedereen aan om een summer school te volgen in het buitenland. Het is een enorme ervaring, staat goed op de CV, je Engels wordt met de dag beter en we krijgen er nog eens 6 studiepunten voor. Marco van Doeland, Ferry Verspuij