Samen stellen we de Inclusie Agenda Oude IJsselstreek op

Transcriptie

1 VERSLAG Samen stellen we de Inclusie Agenda Oude IJsselstreek op Onderwerp: Interactieve bijeenkomst over inclusie en toegankelijkheid Datum: maandag 30 oktober Locatie: de DRU Cultuurfabriek Gespreksleider: Marlies Leupen Notuliste: Carmen Uceda Welkom door Marlies Leupen Gespreksleider, Marlies Leupen heet alle aanwezigen, afkomstig uit de gemeenten Oude IJsselstreek, Aalten, Doetinchem en Oost Gelre, hartelijk welkom op deze bijeenkomst over inclusie. Marlies vertelt dat deze bijeenkomst gefilmd wordt. Mensen die hier bezwaar tegen hebben kunnen zich melden. Van deze bijeenkomst wordt een verslag gemaakt dat onder de deelnemers per mail en via de website verspreid wordt. Ze nodigt wethouder Peter van de Wardt uit om naar voren te komen om deze bijeenkomst te openen. Opening door wethouder Peter Van de Wardt Peter vertelt waarom hij en burgemeester Otwin van Dijk deze bijeenkomst graag willen houden. Otwin heeft tijdens zijn periode in de kamer ervoor gezorgd dat het VN-verdrag is gekomen. Elke gemeente in Nederland wordt geacht dit verdrag op te pakken en te zorgen dat dit uitgevoerd wordt. De gemeente Oude IJsselstreek doet dit samen met de gemeente Arnhem. Dat gebeurt door met de inwoners in gesprek te gaan, maar ook door onderlinge ervaringen te delen en uit te wisselen. Daarnaast zijn zowel Peter als Otwin ervaringsdeskundigen.peter bedankt alle deelnemers voor hun aanwezigheid met een applaus. BLOK 1: IN BEELD: Dit eerste blok gaat over In beeld!, over het belang van zichtbaarheid van mensen met een anders werkend lichaam in de samenleving, maar ook over het feit dat je niet altijd kunt zien of iemand een lichamelijke, psychische of verstandelijke beperking heeft. In dit blok delen twee ervaringsdeskundigen hun verhaal aan de hand van een kort interview. Karla Messink: Karla heeft jeugdreuma gehad waardoor ze snel vermoeid is en leeft met een dwangstoornis. Dat is aan de buitenkant niet te zien. Van vroeg tot laat moet ze overal dwanghandelingen erbij doen. Zonder hulp worden gewone, dagelijkse dingen als aankleden en stofzuigen onneembare hindernissen voor haar. Hulp krijgt ze van haar vriend en door therapie aan huis. Naast haar huishouden, werkt ze bij Shop in Shop. Wat Karla voor zichzelf kan doen, is voor zichzelf opkomen en aangeven wat ze nodig heeft. Wat anderen voor Karla kunnen doen: is haar geloven als ze iets zegt, haar blijven aanmoedigen en normaal blijven doen. Karla s advies aan anderen: blijf voor jezelf opkomen, wees streng voor jezelf en blijf doorgaan, ook als het tegenzit

2 Marcel Schamp: Marcel leeft met een visuele beperking. Hij werkt vier dagen 4 dagen per week als elektromonteur bij een installatiebedrijf. Er zijn genoeg aanpassingen om zijn werk te kunnen doen. Zijn loon bestaat uit een deel salaris en een deel UWV-uitkering. Zijn werkgever wil hem wel meer betalen, maar dat wat hij dan meer betaalt, wordt in mindering gebracht op het deel van de uitkering dat Marcel ontvangt. Totaal ontvangt hij er dan niets bij. Dat is de Participatiewet. Die wet bepaalt dat hij alleen een aanvulling op zijn inkomen kan krijgen tot het minimum loon. Het helpt Marcel als de maatschappij zou zien wat hij wel kan, in plaats van wat hij niet kan. Als de wet- en regelgeving voor de Wajong zó verandert dat er het een financiële basis wordt, i.p.v. een financieel plafond. Daarnaast vertelt Marcel deze avond met de bus naar de DRU te zijn gekomen. Bij de bushalte uitgestapt, bleken er geen geleidingstegels naar de DRU te lopen. Het is hem uiteindelijk wel gelukt, maar hier spreekt de echte ervaringsdeskundige! Herkennen jullie deze ervaringen? Sommigen herkennen dat. Aangegeven wordt dat het vooral heel belangrijk is om naast een uitkering een baan te hebben. Een plek waar je gewaardeerd wordt en waar je het naar je zin hebt. Meetellen is heel belangrijk. Voor mensen met een beperktheid die een baan zoeken, zijn er verschillende organisaties die bemiddelen, bijv. als banen. Een tip van een deelnemer die deels zzp er is en deels in loondienst. Als je meer verdient krijg je geen uitkering meer en soms geen huurtoeslag, maar je kunt wel meer verdienen. Pas wel op dat je na 5 jaar zelfstandig je inkomen te hebben verdiend, niet meer 100% goedgekeurd wordt. Heb je daarna geen inkomen meer dan, val je terug in de Bijstand i.p.v. de Wajong. Wat zou je hieraan kunnen doen? En wie zou dat moeten of kunnen doen? Wees specialist in je eigen regelgeving! Laat van je horen, ga in dialoog. Maar ook: ga als ervaringsdeskundige in de politiek. Lees programma s van politieke partijen en volg deze in grote lijnen. Zijn de teksten niet duidelijk, maak het kenbaar. Er zijn partijen in diverse gemeenteraden die speciale avonden hebben waarop mensen met de gemeente mee kunnen praten. Gemeenten: zorg dat de drempel voor deze avonden laag is en weet ook deze mensen te bereiken. Persoonlijke behandeling is heel belangrijk en het maatwerk. Voor dit soort bijeenkomsten: maak gebruik van videoverbinding, live streaming met ondertiteling. BLOK 2: MAATWERK: Beleid zou niet om procedures, protocollen, beleidsterreinen of andere etiketten moeten gaan, maar om de leefwereld van mensen. Dat betekent dat we moeten kijken naar wat de individuele mens past, en dat is iets wat ervaringsdeskundigen het beste zelf kunnen vertellen. Roy Splithof:

3 Roy had ernstige rugklachten die na een behandelfout erger zijn geworden. Daardoor maakt hij gebruik van zijn scootmobiel. Met zijn scootmobiel moet hij 7 jaar doen. Van de gemeente mag hij daar maar 5,5 km per dag mee rijden. Dat is 1 rondje met de hond per dag. Dat is voor hem te weinig om een zelfstandig leven te kunnen leiden. Wil hij daarnaast nog de weg op, dan moet hij gebruik maken van de regiotaxi. Het zou Roy helpen als de kilometerbeperking wordt opgeheven. Joy van der Stel Joy leeft met een anders werkend lichaam. Door een zuurstofgebrek bij haar geboorte is ze spastisch. Over hoe zij met haar beperking omgaat heeft ze een boek geschreven: De kracht van mijn onmacht. Toen Joy in verband met gezinsuitbreiding verhuisde naar een groter huis, wilde ze dat huis aanpassen. De gemeente vond dat ze geen recht had op vergoeding van die aanpassingen. Haar vorige huis was aangepast aan haar, dus verhuizing was ten slotte niet nodig geweest. Het was haar keuze. Joy besloot om de aanpassingen in haar huis dan maar zelf te betalen. Alleen kreeg ze daardoor geen huurtoeslag. Er is een regel die stelt dat je geen recht op huurtoeslag hebt, als je woning niet is aangepast met gemeentelijk geld. Zelfs bij de WMO kende men deze regel niet. De zaak is uitgezocht en Joy is het gesprek aangegaan met de belastingdienst. Daar is tenslotte toch iets op gevonden. Belangrijk is om in dialoog te blijven met alle betrokken partijen. Een afwijzing komt niet voort uit onwil, maar uit onwetendheid. Herkennen jullie deze ervaringen? Kunnen we de gemeente ook een opdracht meegeven om aan te werken? Deze ervaringen roepen de vraag op hoe het kan dat er zoveel regels zijn, terwijl er maatwerk gevraagd wordt? Die regels zijn nodig om ervoor te zorgen dat iedereen gelijke kansen krijg. Maar dat is juist weer maatwerk. Veel deelnemers geven aan zelf de aanpassingen te betalen. Wat zou je hieraan kunnen doen? Ga de dialoog aan met alle betrokken partijen. Wie zou dat moeten of kunnen doen? De ervaringsdeskundigen moeten een voorbeeld stellen, zonder voorbeeld kan geen verandering worden bewerkstelligd. En gemeenten zouden uit kunnen gaan van de persoon. De verschillen per gemeente zijn groot. Om maatwerk te leveren moeten nog veel stappen gezet worden. Peter geeft aan dat de gemeente zich graag wil richten op maatwerk in plaats van op regelgeving. De deelnemers geven aan dat de samenwerking van gemeenten met Medipoint moeizaam loopt. Graag zouden de deelnemers een ervaringsdeskundige als buurtcoach zien die vanuit WMO dat gaat regelen BLOK 3 DELEN:

4 Er is al van alles, maar je moet het maar net weten. Wie heeft relevante informatie en hoe kunnen we die met elkaar delen? Drie ervaringsdeskundigen vertellen hoe zij hun ervaring met anderen delen. Danny Verstallen: Danny is geboren zonder schildklier. Hij heeft een hersenbeschadiging opgelopen en is daardoor traag. Danny is ervaringsdeskundige bij de LFB. Dat is een landelijke vereniging vóór en dóór mensen met een verstandelijke beperking. Hij geeft workshops om mensen te leren waar je op moet letten als je omgaat met mensen met een verstandelijke beperking. Zo heeft hij een dag proef gezeten in een Penitentiaire Inrichting. 35% van de gedetineerden heeft een verstandelijke beperking. Hij heeft bewakers geadviseerd om meer tijd te nemen voor deze gevangenen. Hij zou graag zien dat mensen meer begrip tonen voor mensen die afwijkend gedrag vertonen. Vraag eens waarom iemand doet zoals-ie doet. Kom op het idee dat voor sommige mensen formulieren niet te volgen zijn. Catharina van der Velde en Lisa Scheltens: Catharine en Lisa werken samen voor Team Samen Sterk. Dat is een initiatief in de Achterhoek dat ze met Estinea hebben opgezet. Als ervaringsdeskundigen houden ze zich bezig met plannen van aanpak die ze maken vanuit LFB voor scholen, gemeenten en UWV. Catharina: Bij Catharina dacht men dat ze een verstandelijke beperking had en dus geen opleiding kon volgen (nu weet ze dat ze een psychische beperking heeft). Ze heeft een depressie gehad en haar verstandelijke beperking is nu weg. Lisa: Is geboren zonder schildklier. Daardoor zijn hersencellen afgestorven. Ze is op school veel gepest en dat heeft veel invloed gehad op haar ontwikkeling. Beiden geven de zaal mee dat mensen de kans moeten krijgen om dingen te leren. En dat sommige mensen wat meer tijd nodig hebben om genoeg zelfvertrouwen te ontwikkelen. Herkennen jullie deze ervaringen? Iedereen is het erover eens dat dit een goed voorbeeld is voor alle omliggende gemeenten. Wat zou je hieraan kunnen doen? Jezelf zijn en het voorbeeld delen. Door het getoonde doorzettingsvermogen en door zichzelf te zijn, zijn mensen met een beperktheid vaak een voorbeeld voor de gewone mens. Focus op wat wel kan en benut dat talent. Uit de verhalen komen verder veel knelpunten bij het UWV naar voren. De medewerkers zijn niet altijd helemaal op de hoogte van alle regels en uitzonderingen. Voor schrijnende gevallen zou een dialoog tussen de gemeente en het UWV enorm helpen.

5 Het invullen van de vele formulieren bij gemeenten en andere instanties is ook erg moeilijk voor mensen met een beperking. Het delen van formulieren tussen gemeenten en andere instanties helpt ze daarom ook enorm. Het instellen van een invulploeg voor hulp bij formulieren invullen. AFRONDING: Marlies vraagt Peter van de Wardt wat hij van de bijeenkomst vond en wat hij gaat doen met al deze informatie? Door deze bijeenkomst op te zetten, breng je een beweging op gang, waarvan je niet weet waar het einde is. Het is duidelijk, iedereen heeft talent en moet meekunnen doen. Dat betekent dat gekeken moet worden wat nodig is, en dat is vooral maatwerk. De gemeentelijke overheid heeft natuurlijk te maken met een landelijke wetgeving. Daarom moet dit breed opgepakt worden. Samen ervaringen delen in wat goed/niet goed gaat. Peter daagt de aanwezigen uit die mee willen denken, om zich aan te melden om deel te nemen in een soort werkgroep/klankbordgroep. Hij wil graag met deze ervaringsdeskundigen aan tafel, om met elkaar die beweging op gang brengen dat het anders wordt. Tot slot geeft Peter het woord aan burgemeester, Otwin van Dijk. Hij is een voorbeeld van hoe je een beweging in gang zet. Otwin sluit de avond af met een verwijzing naar een filmpje op internet dat genomen is vanuit het gezichtsveld van gehandicapten. Het filmpje brengt op een grappige manier situaties in beeld waar mensen met beperkingen tegenaan lopen. Dat beweegt mensen in de samenleving om aan de slag te gaan met inclusie. Het filmpje is te vinden op: