SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN

Transcriptie

1 SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1

2 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Alfuzosine HCl SUN 10 mg tabletten, tabletten met verlengde afgifte 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Elke tablet bevat 10 mg alfuzosinehydrochloride. Hulpstof met bekend effect: lactose (watervrij). Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Tabletten met verlengde afgifte. Witte tot gebroken witte, ronde, ongecoate, biconvexe tabletten met afgeronde hoeken, met de inscriptie RY 10 aan één kant. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Behandeling van matige tot ernstige functionele symptomen van benigne prostaathyperplasie (BPH). Als adjuvante therapie bij urethrale katheterisatie voor acute urineretentie (AUR) in verband met BPH. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering Volwassenen BPH: De aanbevolen dosering is 1 tablet met verlengde afgifte van 10 mg per dag. AUR: Een 10 mg tablet met verlengde afgifte per dag na een maaltijd vanaf de eerste dag van katheterisatie. Effectiviteit in de lange termijn behandeling van AUR is niet vastgesteld. Ouderen (ouder dan 65 jaar) De aanbevolen dosering is hetzelfde als bij volwassenen. De gegevens uit het farmacokinetische en klinische veiligheidsonderzoek tonen aan dat bij oudere patiënten doorgaans geen dosisaanpassing nodig is. Verminderde nierfunctie Op basis van farmacokinetische en klinische veiligheidsgegevens, kunnen patiënten met nierinsufficiëntie (creatinineklaring 30 ml/min) worden behandeld met de gebruikelijke dosis. Alfuzosine 10 mg mag niet aan patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min) worden gegeven, aangezien er voor deze patiëntengroep geen gegevens uit het klinische veiligheidsonderzoek beschikbaar zijn (zie rubriek 4.4). Verminderde leverfunctie Alfuzosine als tabletten van 10 mg met verlengde afgifte zijn gecontra-indiceerd bij patiënten met een leverfunctiestoornis. Producten met een lagere dosis alfuzosinehydrochloride zouden wel geschikt 2

3 kunnen zijn voor patiënten met een lichte tot matige leverfunctiestoornis. Raadpleeg hiervoor de betreffende productinformatie. Pediatrische patiënten De effectiviteit van alfuzosine is niet gedemonstreerd in kinderen van 2 tot 16 jaar (zie rubriek 5.1). Daarom is het gebruik van alfuzosine bij pediatrische patiënten niet geïndiceerd. Wijze van toediening Oraal gebruik De tabletten met verlengde afgifte moeten in hun geheel met voldoende vloeistof (bv. een glas water) worden ingenomen. De tabletten mogen niet verpulverd, gekauwd of gebroken worden (zie rubriek 4.4). De eerste dosis moet voor het slapengaan worden ingenomen. De 10 mg tabletten met verlengde afgifte moeten elke dag meteen na dezelfde maaltijd worden ingenomen. 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor de werkzame stof, voor andere quinazolines (bv terazosine, doxazosine) of voor (één van) de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen. Geschiedenis van orthostatische hypotensie. Verminderde leverfunctie. Combinatie met andere alfa-1-receptorblokkers. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Alfuzosine 10 mg mag niet worden toegediend aan patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min), aangezien er voor deze patiëntengroep geen gegevens uit het preklinische veiligheidsonderzoek beschikbaar zijn. Voordat de behandeling met alfuzosine wordt begonnen moet de patiënt onderzocht worden om andere ziekten uit te sluiten die dezelfde symptomen veroorzaken als BPH. Alfuzosine moet met voorzichtigheid gegeven worden aan patiënten die met antihypertensiva of nitraten worden behandeld. Bij sommige patiënten kan binnen enkele uren na toediening posturale hypotensie ontstaan, met of zonder symptomen (duizeligheid, vermoeidheid, zweten). Deze effecten zijn tijdelijk. Ze komen voor bij het begin van de behandeling en zijn meestal geen reden om de behandeling te staken. Patiënten moeten gewaarschuwd worden dat deze effecten kunnen optreden. In dat geval moet de patiënt gaan liggen totdat de symptomen geheel verdwenen zijn. Uitgesproken daling van de bloeddruk is gemeld in post-marketing surveillance bij patiënten met reeds bestaande risicofactoren (zoals onderliggende hartaandoeningen en/of gelijktijdige behandeling met anti-hypertensieve medicatie). Voorzichtigheid is geboden als alfuzosine wordt toegediend aan patiënten die een uitgesproken reactie op een andere alfa-1-receptorblokkers hebben gehad. Hartpatiënten die behandeld worden voor coronaire insufficiëntie moeten er rekening mee blijven houden dat gelijktijdige toediening van nitraten en alfuzosine de kans op hypotensie kan vergroten. De behandeling met alfuzosine moet gestaakt worden als er angina pectoris terugkeert. Net als bij alle andere alfa-1-receptorblokkers moet alfuzosine voorzichtig gebruikt worden bij patiënten met acuut hartfalen. 3

4 Alfuzosine moet met voorzichtigheid gegeven worden aan patiënten die met antihypertensiva worden behandeld. Bij patiënten met overgevoeligheid voor andere alfa- 1-receptorblokkers moet de behandeling geleidelijk worden begonnen. De bloeddruk moet regelmatig gecontroleerd worden, vooral aan het begin van de behandeling. Patiënten met een aangeboren QTc verlenging, met een bekende geschiedenis van verkregen QTc verlenging of wie middelen nemen die erom bekend staan dat ze het QTc interval verhogen, dienen voor en tijdens de behandeling met alfuzosine gecontroleerd te worden. Het Intraoperative Floppy Iris Syndrome (IFIS, een variant van het kleinepupilsyndroom) is waargenomen tijdens cataractoperatie bij een aantal patiënten dat behandeld werd of was met tamsulosine. Geïsoleerde gevallen zijn ook gemeld met andere alfa-1-blokkers en de mogelijkheid van een klasse-effect kan niet worden uitgesloten. Aangezien IFIS kan leiden tot meer procedurele complicaties tijdens de cataractoperatie moet de oogchirurg voorafgaand aan de operatie op de hoogte worden gebracht van huidig of eerder gebruik van alfa-1- receptorblokkers. Patiënten dienen gewaarschuwd te worden om de tabletten in zijn geheel in te nemen. Andere wijzen van toediening, zoals het vermalen, verpulveren of het kauwen van de tabletten moet vermeden worden. Onjuiste toediening kan leiden tot een ongewenste afgifte en absorptie van het geneesmiddel, met het risico van vroegtijdige bijwerkingen. Dit geneesmiddel bevat lactose. Patiënten met de zeldzame erfelijke galactose-intolerantie, Lapp-lactasedeficiëntie of glucose-galactosemalabsorptie, mogen dit geneesmiddel niet gebruiken. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Combinaties die gecontraïndiceerd zijn: Alfa-1-receptorblokkers (zie rubriek 4.3) Combinaties waarmee rekening moet worden gehouden Antihypertensiva (zie rubriek 4.4). Nitraatpreparaten (zie rubriek 4.4). Krachtige CYP3A4-remmers (ketoconazol, itraconazol, proteaseremmer (ritonavir), clarithromycine, erythromycine, telithromycine en nefazodon): Verhoogde plasmaconcentratie van alfuzosine en verhoogt de kans op bijwerkingen (zie rubriek 5.2). Ketoconazol: Herhaaldelijke toediening van 200 mg van ketoconazol dagelijks gedurende 7 dagen leidt tot een 2,1-voudige verhoging van de C max en een 2,5-voudige verhoging in de blootstelling van alfuzosine, na toediening van een enkele dosis onder gevoede condities (vetrijke maaltijd). Andere parameters zoals t max en t 1/2 bleven onveranderd. Toediening van alfuzosine als enkele dosis onder gevoede condities leidt tot respectievelijk een 2,3- voudige en 3,0-voudige verhoging van de C max en AUC, na herhaaldelijke toediening van 400 mg ketoconazol dagelijks gedurende 8 dagen (zie rubriek 5.2). Toediening van algehele anesthetica aan een patiënt die met alfuzosine behandeld wordt kan leiden tot ernstige hypotensie. Aanbevolen wordt om 24 uur voor de operatie te stoppen met de tabletten Andere vormen van interactie 4

5 Er zijn geen farmacodynamische of farmacokinetische interacties waargenomen in studies met gezonde vrijwilligers tussen alfuzosine en de volgende middelen: warfarine, digoxine, hydrochloorthiazide en atenolol. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Vanwege het type indicatie is deze rubriek niet van toepassing. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Er zijn geen gegevens beschikbaar over het effect op de rijvaardigheid. Er kunnen bijwerkingen zoals vertigo, zwakte, duizeligheid of asthenie optreden, vooral aan het begin van de behandeling. Hiermee dient rekening gehouden te worden bij het autorijden of het bedienen van machines. 4.8 Bijwerkingen De meest gemelde bijwerking is duizeligheid, dat komt voor bij ongeveer 5% van de behandelde patiënten. De bijwerkingen waarvan men denkt dat ze mogelijk betrekking kunnen hebben op de behandeling staan hieronder, per orgaanklasse en absolute frequentie. De frequenties worden gedefinieerd als zeer vaak ( 1/10); vaak (>1/100 tot <1/10); soms (>1/1000 tot 1/100); zelden (>1/ tot <1/1000); zeer zelden (<1/10.000); niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).. Bloed- en lymfestelselaandoeningen Immuunsysteemaandoeningen Zenuwstelselaandoeningen Oogaandoeningen Hartaandoeningen Bloedvataandoeningen Frequentie Vaak Soms Zeer zelden Niet bekend Duizeligheid/ vermoeidheid hoofdpijn Vertigo, slaperigheid Visusstoornisse n Tachycardie, palpitaties, pijn op de borst Posturale hypotensie (zie rubriek 4.4, aanvankelijk vooral bij een te hoge dosis of als de behandeling hervat wordt na een korte onderbreking), Angioneurotisc h oedeem Angina pectoris bij patiënten met precoronaire aandoeningen (zie rubriek 4.4) Neutropenie, trombocytopeni e Intraoperative Floppy Iris Syndrome (zie rubriek 4.4) 5

6 Ademhalingsstelsel-, borstkasen mediastinumaandoeningen Maagdarmstelselaandoeninge n Misselijkheid, buikpijn, dyspepsia syncope (aanvankelijk vooral bij een te hoge dosis of als de behandeling hervat wordt na een korte onderbreking) Rhinitis Braken, diarree, droge mond Lever- en galaandoeningen Hepatotoxiciteit Hepatocellulair letsel, cholestatische leverziekte Huid- en onderhuidaandoeningen Nier- en urinewegaandoeningen Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Asthenie Huiduitslag, pruritus, exantheem, urticaria Incontinentie Oedeem (zie rubriek 4.4), malaise, opvliegers Priapisme Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb, Overdosering In geval van overdosering dient de patiënt in het ziekenhuis te worden opgenomen, in de rugligging worden gehouden en de gebruikelijke ondersteuningsbehandeling voor hypotensie krijgen. In geval van significante hypotensie, is een vasoconstrictor die de gladde spieren in de bloedvaten rechtstreeks beïnvloedt, zoals noradrenaline, een geschikt antidotum. Maagspoeling en/of toediening van actieve kool moet overwogen worden. Alfuzosine wordt niet gemakkelijk gedialyseerd als gevolgd van de hoge eiwitbinding. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: alpha-adrenoreceptor antagonist. ATC-code: G04CA01 6

7 Alfuzosine, een racemisch mengsel, is een oraal werkend quinazolinederivaat dat de postsynaptische alfa-1-receptoren selectief blokkeert. In vitro onderzoek heeft de selectiviteit bevestigd van alfuzosine voor alfa-1-receptoren in het trigonum van de blaas, de urinewegen en de prostaatklier. De klinische symptomen bij BPH houden niet alleen verband met de grootte van de prostaat, maar ook met de sympathicomimetische zenuwimpulsen, die door stimulering van de postsynaptische alfa-receptoren de spanning in de gladde spieren van de lagere urinewegen vergroot. Door de behandeling met alfuzosine ontspannen deze gladde spieren zich, waardoor de urineflow verbetert. Het klinische bewijs dat er uroselectiviteit optreedt is aangetoond door de klinische werkzaamheid en een goed veiligheidsprofiel bij mannen die met alfuzosine behandeld werden, inclusief ouderen en patiënten met hypertensie. Alfuzosine kan een matig ernstig antihypertensief effect hebben. Bij mannen verbetert alfuzosine de urinelozing door verlaging van de urethrale spiertonus, waarbij de uitstroom uit de blaas minder weerstand ondervindt, zodat het legen van de blaas vergemakkelijkt wordt. Bij patiënten die met alfuzosine werden behandeld werd een lagere frequentie van acute urineretentie waargenomen dan bij onbehandelde patiënten. Bij placebogecontroleerd onderzoek van patiënten met BPH heeft alfuzosine: - de maximale urineflow (Q max ) bij patiënten met Qmax < 15 ml/sec significant verhoogd met gemiddeld 30%. Deze verbetering werd vanaf de eerste dosering waargenomen. - de detrusordruk significant verlaagd en het volume verhoogd, waardoor een sterke aandrang ontstond, - het resterende urinevolume significant verminderd. De werkzaamheid op de peak flow rate wordt waargenomen tot 24 uur na inname. Deze urodynamische effecten leiden tot een verbetering van de Lower Urinary Tract Symptoms (LUTS), nl. de vullingssymptomen (prikkelend) en de mictiesymptomen (obstructief), die duidelijk zijn aangetoond. Een lagere frequentie van acute urineretentie (AUR) werd waargenomen bij patiënten die met alfuzosine behandeld werden dan bij onbehandelde patiënten. Van alfuzosine 10 mg is aangetoond dat het de slaagkans verhoogt van spontane urinelozing bij patiënten met een eerste episode van AUR gerelateerd aan BPH. In een dubbel blinde, placebo-gecontroleerde klinische studie met 357 patiënten was het succes percentage voor spontane urinelozing na katheter verwijdering 61,9% in de alfuzosine groep en 47,9% in de placebo groep (p=0,012). Deze relatieve toename van 29% in het succes percentage voor spontane urinelozing is klinisch significant aangezien een hoger percentage patiënten kan worden ontslagen zonder katheter. In de hoog-risico groep (hoeveelheid verwijderde urine > 1000 ml) was de relatieve toename in het succes percentage voor spontane urinelozing nog groter dan de klinisch relevante toename in de totale groep. Pediatrische patiënten Alfuzosine is niet geïndiceerd voor het gebruik bij pediatrische patiënten (zie rubriek 4.2). De effectiviteit van alfuzosine hydrochloride is niet gedemonstreerd in twee studies gedaan in 197 patiënten van 2 tot 16 jaar met verhoogde detrusordruk (LPP 40 cm H 2 O) met een neurologische oorzaak. De patiënten werden behandeld met alfuzosine hydrochloride 0,1 mg/kg/dag of 0,2 mg/kg/dag, gebruik makend van aangepaste pediatrische formuleringen. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Alfuzosine heeft lineaire farmacokinetische eigenschappen binnen de therapeutische doseringsrange. Het kinetische profiel wordt gekenmerkt door grote interindividuele fluctuaties van de plasmaconcentraties. De absorptie neemt toe als het middel na de maaltijd wordt ingenomen. 7

8 Absorptie Na de eerste dosis (na een maaltijd) was de gemiddelde maximale plasmaconcentratie 7,72 ng/ml, de AUC inf 127 ng x uur/ml (na een maaltijd) en de t max 6,69 uur (na een maaltijd). Tijdens de steady state (onder gevoede omstandigheden) was de gemiddelde AUC gedurende het doseringsinterval (AUC τ ) 145 ng x uur/ml, de gemiddelde C max 10,6 ng/ml en de C min 3,23 ng/ml. Distributie De binding aan plasmaproteïnen is ca. 90%. Het distributievolume van alfuzosine is 2,5 l/kg bij gezonde proefpersonen. Gebleken is dat de verdeling van het middel eerder in de prostaat dan in het plasma plaatsvindt. Eliminatie De waargenomen eliminatiehalfwaardetijd is ca. 8 uur. Alfuzosine wordt uitgebreid gemetaboliseerd in de lever (via diverse routes), de metabolieten worden via de nieren uitgescheiden en vermoedelijk ook via de gal % van een orale dosis wordt in de feces uitgescheiden, 35% in onveranderde vorm en de rest als metabolieten, hetgeen aangeeft dat er enige biliaire excretie plaatsvindt. Ongeveer 10% van de dosis wordt onveranderd in de urine uitgescheiden. Geen van de metabolieten is farmacologisch actief. Verminderde nier- of leverfunctie Het distributievolume en de klaring nemen toe bij een verminderde nierfunctie, mogelijk als gevolg van een verminderde eiwitbinding. De halfwaardetijd blijft echter onveranderd. Deze verandering in het farmacokinetische profiel wordt niet klinisch relevant geacht. Daarom is er geen dosisaanpassing nodig bij patiënten met een lichte tot matig ernstige nierfunctiestoornis (zie rubrieken 4.2 en 4.4). Bij patiënten met een ernstige leverfunctiestoornis is de halfwaardetijd verlengd. De maximale plasmaconcentratie is tweemaal zo hoog en de biologische beschikbaarheid neemt toe vergeleken met die bij jonge, gezonde proefpersonen. Alfuzosine 10 mg tabletten met verlengde afgifte zijn gecontraindiceerd bij leverinsufficiëntie (zie rubriek 4.3). Oudere patiënten Vergeleken met gezonde proefpersonen van middelbare leeftijd zijn de maximale plasmaconcentratie (C max ) en de biologische beschikbaarheid (AUC) bij oudere patiënten niet verhoogd. De halfwaardetijd (t½ ) blijft onveranderd. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek brachten geen speciale risico s voor de mens aan het licht op basis van conventioneel onderzoek naar de genotoxiciteit, de mogelijke carcinogeniciteit of de reproductieve toxiciteit bij mannen. In vitro verlengde alfuzosine de duur van het actiepotentiaal en het QT interval bij een klinisch relevante concentratie. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Lactose (watervrij), colloïdaal silica anhydraat (E551), povidon K30 (E1201), talk (E553b), magnesiumstearaat (E572), hypromellose type 2208 K100M (E464), hydroxypropylcellulose (E463). 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 8

9 2 jaar 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking PVC/aluminium blisterverpakking. Verpakkingsgrootte: 10, 30 of 90 tabletten. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Geen bijzondere vereisten. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Sun Pharmaceutical Industries Europe B.V. Polarisavenue JH Hoofddorp Nederland 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN RVG DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/VERLENGING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: 17 oktober 2007 Datum van de laatste hernieuwing: 1 januari DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste gedeeltelijke wijziging betreft rubrieken 1 en 7: 01 mei