RAPPORT. Bestuursorgaan : het College van burgemeester en wethouders Onderdeel : Stadsontwikkeling Dossiernummer :

Transcriptie

1 RAPPORT Bestuursorgaan : het College van burgemeester en wethouders Onderdeel : Stadsontwikkeling Dossiernummer : Klacht Verzoeker beklaagt zich erover dat de gemeente het verzoek van zijn buurvrouw om een kapvergunning voor zijn boom niet correct heeft behandeld. Hij stelt dat op grond van de feitelijke situatie, de informatie van het Kadaster (tekening en brief van 23 september 1994) en de informatie uit het systeem van de gemeente zelf (BVG) klip en klaar blijkt dat de berkenboom op de erfafscheiding staat en hij dus (deels) eigenaar is. Nu verzoeker als eigenaar geen kapvergunning heeft aangevraagd en de buurvrouw niet namens hem een vergunning heeft aangevraagd, had de gemeente volgens hem ook geen kapvergunning voor deze boom mogen verstrekken. Bevoegdheid Verzoeker heeft zich eerder met zijn klacht tot de gemeente gewend maar was met de reactie niet tevreden. De ombudsman was daarom bevoegd de klacht in onderzoek te nemen. Eindoordeel - behandeling van de aanvraag Naar aanleiding van het onderzoek ter plaatse had bij de gemeente twijfel moeten ontstaan over de eigendom van de berkenboom. In dat licht concludeert de ombudsman dat er geen sprake is van een goede voorbereiding. Die behoorlijkheidsnorm brengt namelijk met zich mee dat de gemeente alle informatie verzamelt die nodig is om tot een weloverwogen besluit te komen. Nu dat niet is gebeurd, is de klacht gegrond. Echter gecorrigeerd. De gemeente gaat namelijk in vervolg bij gewenste kapactiviteiten op of nabij de erfgrens gebruik maken van de gemeentelijke basiskaart c.q. gegevens. Daarmee hoopt de gemeente situaties als die van verzoeker in de toekomst te voorkomen. - brief van 23 mei 2016 Ten overvloede overweegt de ombudsman het volgende. De ombudsman heeft gezien dat de gemeente zich beroept op haar brief van 23 mei 2016 waarin zij omwonenden op de hoogte stelt van een voornemen tot kap van een boom. Hoewel de gemeente hiertoe niet verplicht is, is mooi dat de gemeente dit doet. De ombudsman constateert echter dat hoe prijzenswaardig ook, de informatieverstrekking niet volledig was. Wegens het ontbreken van nadere gegevens ging verzoeker er begrijpelijkerwijs van uit dat het niet zijn (gedeeltelijke) eigendom betrof en daarom deed hij niets. Om deze verwarring in de toekomst te voorkomen is de gemeente voornemens om in vervolg een locatieomschrijving in de bewonersbrief op te nemen. Daarmee laat de gemeente zien hiervan te leren. Groningen, 1 mei 2017 mw. M. Hermans gemeentelijke Ombudsman 1

2 Overwegingen dossier gemeentelijke ombudsman: Op de erfgrens tussen verzoekers perceel en die van zijn buurvrouw stond een berkenboom in een haag die als erfafscheiding tussen de beide percelen dient. Toen verzoeker op 6 juli 2016 thuiskwam, was een groep mannen bezig te grote berk te vellen. Verzoeker wist echter van niets. Hij had als gedeeltelijk eigenaar van de boom voor de kap geen toestemming gegeven of een vergunning aangevraagd. Zicht op berk vanaf perceel buurvrouw Na contact hierover met de gemeente bleek zijn buurvrouw een kapvergunning te hebben aangevraagd en te hebben gekregen. Ten onrechte stelt verzoeker, want de boom is ook zijn eigendom. de procedure De procedure is als volgt verlopen. - Op 10 mei 2016 heeft verzoekers buurvrouw de kapvergunning voor de berkenboom aangevraagd. Op het aanvraagformulier vermeldde ze bij de locatie (alleen) haar adres en op de vraag of de werkzaamheden in deze aanvraag voor meerdere adressen of percelen gelden, antwoordde de buurvrouw: Nee. Bij de aanvraag heeft de buurvrouw een foto van de berkenboom toegevoegd (zie hierboven). - De aanvraag is gepubliceerd op het adres van verzoekers buurvrouw. - Naar aanleiding van de aanvraag heeft de gemeente de situatie ter plaatse bekeken en beoordeeld. De gemeente stelt dat tijdens de schouw geen aanleiding was om te twijfelen aan de eigendomssituatie van de boom. - Op 23 mei 2016 is een vergunning verleend voor het vellen van een boom op het adres van verzoekers buurvrouw. Ook dit is gepubliceerd. Daarnaast heeft de gemeente omwonenden van het bewuste perceel op 23 mei 2016 een brief gestuurd dat zij heeft besloten een vergunning voor het vellen van een boom op het adres van verzoekers buurvrouw te verlenen. - Verzoeker heeft tegen de vergunning geen bezwaar gemaakt. Ook heeft hij niet gereageerd op de omwonendenbrief van 23 mei Hij geeft daarbij aan dat hij ervan uitging dat het een boom betrof die (volledig) eigendom was van zijn buurvrouw. Immers voor het kappen van de berkenboom die deels ook zijn eigendom is, had hij geen toestemming gegeven. - Op 6 juli 2016 is de berkenboom gekapt. Omdat verzoeker van niets wist en hiervoor ook geen afbeelding 1 toestemming had gegeven, heeft hij op 7 juli 2016 contact opgenomen met de gemeente. - Naar aanleiding van verzoekers contact heeft op 27 juli 2016 een tweede schouw plaatsgevonden. De gemeente stelt dat op aanwijs van verzoekers buurvrouw en een Kadasterbrief van 23 september 1994 die de buurvrouw overlegde nog steeds geen reden was om te twijfelen aan de eigendom van de berk. - In de bewuste brief wordt de zijgrens als volgt beschreven. Het hart van de scheidingsmuren tussen de woningen en het verlengde daarvan/het hart van de scheidingsmuren tussen de schuren. - Verzoeker krijgt van de gemeente te horen dat op basis van de Kadasterbrief de grens loopt van het hart van de scheidingsmuren tussen de woningen naar het hart van de scheidingsmuren tussen de schuren (de zwarte lijn in afbeelding 1). - Naar aanleiding van verzoekers klacht constateert de gemeente dat de brief van het Kadaster op afbeelding 2 verschillende wijzen kan worden geïnterpreteerd. Reden waarom de gemeente tijdens het hoorgesprek op 9 november 2016 in het gemeentelijk systeem (BVG) heeft gekeken en constateerde dat de kadastrale grens (groene lijn) lijkt te zijn zoals verzoeker die aangaf (afbeelding 2). - In haar reactie op de klacht van 13 december 2016 meldt de gemeente dat zij bij de vergunningverlening zorgvuldig en oprecht heeft gehandeld. Zij heeft ter plaatse gekeken en de situatie ter plaatse gaf geen aanleiding tot twijfel over de locatie van de boom. 2

3 - Zij constateert in de reactie verder dat verzoeker: de interpretatie van de gemeente over de ligging van de kadastrale grens tussen de beide percelen in twijfel trekt. Echter wij vinden wel dat u eerder aan de bel had moeten trekken. Als u dit had aangegeven tijdens de bezwaartermijn van de vergunning en als u de interpretatie van de gemeente had weerlegd met een conclusie hierover van het Kadaster hadden we tijdig een heroverweging van de vergunningaanvraag kunnen maken. Wij hebben de vergunningaanvraag op basis van objectieve criteria beoordeeld. Het geschil over de locatie van de boom is dan ook een geschil tussen u en de buurvrouw. - Op 16 januari 2017 heeft verzoeker een tekening van het Kadaster aan de gemeente verstrekt. De Kadastertekening komt overeen met de tekening in het BVG. Verzoeker heeft de gemeente gevraagd op basis van deze tekening nogmaals naar zijn zaak te kijken. De gemeente heeft dat gedaan en meldde verzoeker op 31 januari 2017 het volgende. Wij moeten erkennen dat de tekening van het Kadaster een ander beeld geeft dan de tekening en gegevens behorende bij de verleende vergunning. In dit geval had de vergunninghouder u om toestemming moeten vragen of de boom gekapt kon worden. Wij vinden het heel vervelend en betreuren het dat u in dit geval niet om toestemming bent gevraagd. Of de vergunning wel of niet op juiste gronden is verleend, doet niet meer ter zake. Er is sprake van een onherroepelijke vergunning en de boom is gekapt. ( ) Wanneer u van mening blijft dat de berkenboom ten onrechte is geveld, adviseren wij u om via het privaatrecht een civiele procedure aan te spannen. behandeling van de aanvraag Verzoeker stelt dat op basis van de feitelijke situatie (boom in de haag die de beide erven scheidt), de kadastertekening, de brief van het Kadaster van 23 september 1994 en de gegevens in het gemeentelijk systeem (BVG) de gemeente duidelijk had moeten zijn dat zijn buurvrouw niet de volledige eigendom van de boom had. De gemeente stelt dat zij ten tijde van de behandeling van de aanvraag geen kadastertekening in haar bezit had. Die ontving zij pas op 16 januari 2017 en wel van verzoeker. Daarnaast maakte de gemeente bij de beoordeling van de aanvraag geen gebruik van de BVG van de gemeente omdat volgens de gemeente de BVG alleen een indicatie geeft van de kadastrale perceelsgrenzen. De gemeente stelt dat het besluit om de omgevingsvergunning te verlenen is gebaseerd op het aanvraagformulier en de beoordeling ter plaatse. Over de later ontvangen brief van het Kadaster van 23 september 1994 bleek volgens onze collega ook geen twijfel te bestaan. Volgens al deze gegevens en beoordeling ter plaatse stond de boom volgens ons op het perceel van de aanvrager. Als wij hadden getwijfeld over de ingediende gegevens, de beoordeling ter plaatse en de brief van het Kadaster, hadden we, voordat we een definitief besluit zouden nemen, de aanvrager om extra informatie gevraagd. De gemeente legde volgens verzoeker uit dat de zijgrens loopt van het hart van de scheidingsmuren tussen de beide woningen naar het hart van de scheidingsmuren tussen de beide schuren (de zwarte lijn in afbeelding 1). De ombudsman had de gemeentelijke visie kunnen volgen als de feitelijke situatie hierop had aangesloten. Tijdens haar onderzoek ter plaatse constateerde de ombudsman echter dat er een haag loopt vanaf het verlengde van het hart van de scheidingsmuren van de woningen loodrecht op de schuren (de groene lijn in afbeelding 2). Deze haag dient als erfafscheiding van de beide percelen. En in die haag/de erfafscheiding staat (nog) een gedeelte van de stam van de gekapte berkenboom. Dat de erfgrens eventueel anders kan lopen dan de aanwezige haag is altijd mogelijk, maar niet logisch. De duidelijke erfafscheiding tussen de twee percelen geeft een aanwijzing hoe de erfgrens waarschijnlijk loopt. Nu de bewuste berkenboom in die haag/erfafscheiding staat, lijkt de boom derhalve op de erfgrens te staan. Dat er bij de gemeente op basis van de feitelijke situatie geen twijfel ontstond over de eigendom van de boom kan de ombudsman dan ook niet volgen. 3

4 Dat geldt ook voor de Kadasterbrief van 23 september De beschrijving van de zijgrenzen is niet helder omschreven en zoals de gemeente later zelf aangaf voor meerdere interpretaties vatbaar. Als de term in het verlengde daarvan in de beschrijving van de zijgrenzen had ontbroken dan liep de erfgrens van het hart van de scheidingswand van de woningen naar het hart van de scheidingswand van de schuren. De vermelding van de term in het verlengde van lijkt echter te duiden op een erfgrens vanuit de woningen loodrecht op de schuren conform de feitelijke situatie (de haag). Dat de gemeente ook naar aanleiding van deze brief niet is gaan twijfelen, kan de ombudsman wederom niet volgen. De ombudsman heeft tot taak om te beoordelen of de gemeente behoorlijk heeft gehandeld. Om deze toetsing goed te kunnen doen zijn er landelijk zogenoemde behoorlijkheidsnormen ontwikkeld. Een daarvan is de norm goede voorbereiding. Deze norm houdt in dat de gemeente alle informatie verzamelt die van belang is om een weloverwogen beslissing te nemen. In artikel 4:10, lid 1 van de APV is bepaald dat een kapvergunning alleen kan worden aangevraagd door, namens of met toestemming van degenen, die krachtens zakelijk recht gerechtigd is over de houtopstand te beschikken. En als die aanvraag namens of met toestemming van iemand gebeurt, dient de aanvraag vergezeld te gaan van een machtiging. Vooropgesteld zij dat de ombudsman niet kan beoordelen hoe de erfgrens precies loopt. Dat is aan het Kadaster. Of de berkenboom precies op de erfgrens staat, weet de ombudsman niet. Wel ziet zij in de feitelijke situatie, de Kadastertekening, de Kadasterbrief van 23 september 1994 en de gegevens in de BVG hiervoor een sterke aanwijzing. In de aanvraag heeft de buurvrouw niets vermeld over een eventuele gezamenlijke eigendom. Als verzoeker ook eigenaar is van de berkenboom dan mag zijn buurvrouw niet zonder zijn toestemming en machtiging de kapvergunning aanvragen. De gemeente heeft gehandeld op basis van de informatie van verzoekers buurvrouw. Bij de behandeling van de aanvraag dient de gemeente er wel zeker van te zijn dat zij alle informatie heeft verzameld die van belang kan zijn om een weloverwogen beslissing te nemen. Dat de gemeente daarin in eerste instantie uitgaat van de juistheid van de verstrekte gegevens door de aanvrager is begrijpelijk. In dit geval had echter bij het onderzoek van de gemeente ter plaatse twijfel moeten ontstaan over de adressering/locatie van de berkenboom en het negatieve antwoord op de vraag of de werkzaamheden meerdere adressen/percelen betreffen. De feitelijke situatie (een berkenboom in de haag die de erfafscheiding is tussen twee percelen) gaf een sterke aanwijzing dat er wellicht sprake was van een gedeelde eigendom van de berkenboom. En de Kadasterbrief van 23 september 1994 weerlegde deze situatie niet klip en klaar. De gemeente stelt op basis van de later door verzoeker verstrekte kadastertekening vast dat er inderdaad sprake is van 2 eigenaren. Gelet op het bovenstaande komt de ombudsman tot de conclusie dat er geen sprake was van een goede voorbereiding. De gemeente handelde ten aanzien van deze klacht dan ook niet behoorlijk. Naar aanleiding van verzoekers klacht meldt de gemeente de ombudsman dat vanaf heden bij de behandeling van aanvragen om een omgevingsvergunning voor een kapactiviteit bij een boom op of nabij de erfgrens structureel gebruik zal worden gemaakt van de gemeentelijke basiskaart c.q. gegevens. Daarmee zullen situaties als die van verzoeker in de toekomst voorkomen kunnen worden en daarmee corrigeert de gemeente deze gedraging voor de toekomst. brief van 23 mei 2016 Met de bewonersbrief van 23 mei 2016 verweert de gemeente zich dat verzoeker op de hoogte had kunnen zijn welke boom de kapvergunning betrof. Verzoeker vindt dit niet terecht. 4

5 Op 23 mei 2016 heeft de gemeente omwonenden van het perceel van verzoekers buurvrouw een brief gestuurd met de mededeling dat er een vergunning is aangevraagd voor het vellen van een boom en dat deze ook is verleend. Zoals hierboven al gesteld, kan alleen een kapvergunning worden aangevraagd als de eigenaren daar allemaal toestemming voor hebben verleend. Nu verzoeker geen toestemming/machtiging aan zijn buurvrouw heeft gegeven, ging hij ervan uit dat de boom waarover in de brief van 23 mei 2016 wordt gesproken niet zijn boom was. Maar een boom die volledig in eigendom was van zijn buurvrouw. Nu de kennisgeving geen andere informatie bevatte dan dat de gemeente een kapvergunning voor de boom van de buurvrouw had verleend en verzoeker geen problemen heeft met de kap van een van de twee bomen (de conifeer en de els) op het perceel van zijn buurvrouw zelf, heeft hij niet op de brief gereageerd. Verzoekers uitleg over zijn gedachtegang en daarmee zijn beweegredenen om niet te reageren kan de ombudsman volgen. De gemeente stelt dat de brief van 23 mei 2016 een informatieve brief is. De ombudsman begrijpt van de gemeente dat vanwege de mogelijkheid van bewoners om contact op te kunnen nemen er geen foto s of andere gegevens met de brief worden verstuurd. Het is echter vanwege het ontbreken van nadere gegevens (een foto, noemen van de boomsoort of de plaats van de boom, een kaart) dat verzoeker de fout van de gemeente niet heeft kunnen opmerken. Naar aanleiding van het verslag van bevindingen meldt de gemeente de ombudsman dat: we volgens de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht verplicht zijn om een binnengekomen aanvraag en het besluit te publiceren. De bewonersbrief die we versturen is geen wettelijke verplichting, maar dit doen we als extra service. We informeren de direct omwonenden zodat ze op de hoogte zijn dat er een aanvraag ligt. Als ze informatie over deze aanvraag willen dan kunnen ze hierover met de medewerkers van de afdeling Vergunningen, Toezicht en Handhaving contact opnemen en ze kunnen de aanvraag bij ons inzien. Hierdoor kan voorkomen worden dat een boom wordt geveld wanneer dit bij nader inzien toch niet mogelijk en juist was. Dat de gemeente zonder wettelijke verplichting omwonenden op de hoogte stelt van een kapvergunning die is verleend, is prijzenswaardig. Verzoekers klacht heeft aangetoond dat de enkele melding dat er een kapvergunning is verleend voor een boom op een bepaald perceel toch voor verwarring kan zorgen. Een nadere toelichting om welke boom het gaat lijkt dan ook van belang. De ombudsman dacht aan een foto en/of een kaart. De gemeente denkt met een locatieomschrijving dit probleem te kunnen ondervangen en stelt voor om in het vervolg de locatieomschrijving in de bewonersbrief te vermelden. Helaas ontbreekt een nadere uitleg wat de gemeente met een locatieomschrijving bedoelt. De ombudsman gaat er echter van uit dat dit meer is dan het adres, dat staat al in de bewonersbrief. Met belangstelling zal de ombudsman de uitvoering van deze toezegging volgen. Al met al stelt de ombudsman vast dat de gemeente zich met de extra informatieverstrekking van haar goede kant laat zien, maar dat dit nog niet volledig is. Met het voorstel om een locatieomschrijving in de bewonersbrief op te nemen wil de gemeente dit probleem ondervangen en dat is mooi. 5