2 Het Verzetje nr. 4 / 2011

Transcriptie

1

2 2 Het Verzetje nr. 4 / 2011

3 Inhoudsopgave Redactioneel 4 Van de voorzitter 5 Het nieuwe bestuur stelt zich voor 8 Baanweekend Büttgen 14 Wie ben ik...(1)? 20 Wie ben ik...(2)? 22 De fiets van De geschiedenis van de wielersport 26 KV er in het buitenland 28 Het leven na Klein Verzet 32 Wist je dat..? 36 Verjaardagen 37 Trainingstijden 39 Het clubblad van DWV Klein Verzet 3

4 Redactioneel Een extra dik exemplaar van Het Verzetje heb je nu in je handen. Dit is het resultaat van een versterking van de redactie. Met het nieuwe bestuursjaar zijn ook de commissies opnieuw gevuld en de PRcommissie heeft nu maar liefst drie nieuwe leden: Vera Overdevest, Mirjam Visscher en Niels Haak. Samen gaan we het aankomende jaar Het Verzetje meer invulling geven en daar blijft het niet bij. Ook het ontwerp van het KV clubblad is aangepast. Wat kan je verwachten in dit Verzetje? Allereerst stelt het bestuur zich voor. Verder kan je een mooi verslag lezen van het wederom geslaagde baanweekend in Büttgen. Ook maken we kennis met twee nieuwe leden: Alex Budding en Gerrit van Zwol. Niels Leferink beschrijft in de rubriek: De fiets van..., zijn nieuwe Cannondale Caad10 en we hopen dat hij met deze fiets wel een tijdje kan fietsen voordat het frame weer scheuren gaat vertonen. Aangezien er nu door het winterweer minder gefietst wordt is er mooi tijd om de feiten van de wielergeschiedenis te leren. In de rubriek De geschiedenis van de wielersport wordt het één en ander verteld over vervlogen tijden. We laten ook nog twee (oud) leden aan het woord. Erwin Zeekant zit op dit moment in San Diego voor zijn stage en zal begin januari weer in Nederland zijn. Hij vertelt in de rubriek KV er in het buitenland zijn belevenissen in de States. Oud-lid Edwin Drost haalt in de rubriek Het leven na KV een paar mooie KV anekdotes naar boven. Namens de redactie wensen we jullie veel leesplezier! 4 Het Verzetje nr. 4 / 2011

5 Van de voorzitter Door Matthijs Dam Net terug van een bewogen baanweekend schrijf ik mijn eerste stukje Van de voorzitter. Een totaal ander weekend dan afgelopen jaar, wellicht door alle nieuwe gezichten. Maar voor ik hierover verder ga wil ik natuurlijk eerst even het bestuur en de commissies van afgelopen jaar bedanken voor al hun inzet. Te beginnen met het bestuur; Mark en Martijn hebben de afgelopen twee jaar flink wat tijd in Klein Verzet gestoken. Veel hiervan was zichtbaar, maar ook achter de schermen is er veel werk verricht; denk hierbij aan het zoeken van sponsoren, aanvragen van subsidies en nog veel meer. Ook Erwin wil ik nog even speciaal bedanken. Na het wegvallen van Wouter heeft hij zonder problemen de rest van het jaar de functie van penningmeester op zich genomen en geweldig werk geleverd om de financiën op orde te houden. Met veel plezier heb ik het afgelopen jaar met jullie samengewerkt en ik wil jullie bij deze bedanken voor jullie inzet de afgelopen twee jaar. Afgelopen jaar bestond de evenementencommissie uit vier personen; Vera, Niels, Erik en Martijn. Samen hebben zij een bijzonder succesvol jaar gehad. Voor het eerst werd er een baanweekend naar de baan in Büttgen georganiseerd en verder hebben ze het traditionele Ardennenweekend rond hemelvaart omgetoverd tot een Hemelvaartsweek in de Vogezen. Bedankt allemaal, geweldig werk! Ook dit jaar mogen we weer de vruchten plukken van de inzet van deze commissie; het baanweekend in Büttgen is net geweest en rond Hemelvaart hopen we weer in de witte villa terug te mogen keren. Ook de PR-Commissie heeft het afgelopen jaar hard gewerkt. Aan het begin van het jaar bestond de PR-commissie uit Adriaan en Sebastian Kettler. Na het afstuderen van Sebastian heeft ook Arjen nog een tijdje geholpen in de PR-Commissie. Mannen, bedankt! Dankzij hen konden wij weer ieder kwartaal genieten van de verhalen in het Verzetje. De toercommissie bestond afgelopen jaar uit Niels, Erwin en Gijs. Iedere toertraining konden we weer genieten van de mooie routes die door hen werden uitgezocht. Verder hebben ze met succes de Holterbergtocht georganiseerd. Na de zomer heeft Niels het alleen moeten doen. Erwin is momenteel in Amerika voor zijn stage en Gijs is afgestudeerd. Zoals we in het vorige Verzetje hebben mogen lezen is Gijs inmiddels druk aan het werk in België. Wellicht zien we hem tijdens het voorjaarsweekend in de Ardennen weer eens terug. Het clubblad van DWV Klein Verzet 5

6 Robert-Jan en Sander zijn het afgelopen jaar druk bezig geweest voor de Technische commissie. Met de komst van de zes nieuwe huurfietsen was er ineens een hoop nieuw werk. Samen hebben zij ervoor gezorgd dat tijdens de trainingen, maar ook daarbuiten, de huurfietsen beschikbaar waren voor alle nieuwe leden. Verder waren ze verantwoordelijk voor al het sleutelwerk en de kledingbestellingen. Gelukkig gaat Robert-Jan ook dit jaar naast zijn functie als vice-voorzitter zich inzetten voor de technische commissie. Naast Robert-Jan en mijzelf bestaat het bestuur dit jaar uit Arjen Wilts en Martijn Schreuders. De bestuurswissel is nog maar een maandje terug, maar het voelt alsof we al maanden bezig zijn. Op dit moment zijn we vooral druk met de nieuwe sponsoren en de nieuwe kleding. Inmiddels kan ik vertellen dat we een mondelinge overeenkomst hebben met Ten Cate die vanaf 2012 op de voor en achterkant van onze wielerkleding zal staan. Verder blijft Rabobank natuurlijk één van onze belangrijkere sponsoren, ook al is het sponsorbedrag dit jaar door de crisis helaas wat omlaag gegaan. Daarnaast zal MSG dit jaar weer terug te vinden zijn op de kleding. Anders dan afgelopen twee jaar zal er nu de tekst MSG Telecom vóór op het shirt staan en zal het logo van de fietskoeriers verdwijnen. Ook dit jaar zijn de commissies weer goed gevuld. Hierin zien wij een aantal nieuwe leden terug. Erg leuk! Zo bestaat de Evenementencommissie dit jaar uit Tessa, Sebastian en Niels Leferink. Een goede start want ze waren al direct verantwoordelijk voor de organisatie van het afgelopen baanweekend. Met dertien deelnemers een geslaagd evenement, verderop in het Verzetje valt hier nog veel meer over te lezen. Ook de PR-commissie heeft een hoop nieuwe gezichten. Naast Adriaan zitten Niels Haak, Vera en Mirjam in de PR-commissie. Er valt dit jaar genoeg voor ze te doen, want we willen het Verzetje wat meer opvulling geven. Verder hopen we na de daling van het ledenaantal afgelopen zomer dat we weer een aantal nieuwe leden kunnen werven. Als laatste de toercommissie. Naast Niels Leferink zal ook Robert-Jan namens het bestuur trainingen gaan geven, verder vinden we met Iris ook in deze commissie een nieuw lid terug. Iris komt uit Denekamp dus zal ongetwijfeld genoeg leuke routes voor ons kunnen verzinnen. Met dit bestuur en deze commissies hoop ik dat we een mooi jaar gaan beleven vol met leuke evenementen en sportieve successen. Als ik de opkomst van de laatste trainingen en borrels zie dan moet dat zeker goed komen! Met sportieve groet, Matthijs Dam Voorzitter 2011/2012 D.W.V. Klein Verzet 6 Het Verzetje nr. 4 / 2011

7 Studeren moet wel betaalbaar blijven. Ga je studeren en op kamers wonen? Dan heb je een rekening nodig die tegen een stootje kan. En omdat je als student graag fit wilt zijn doen we je een mooi en sportief aanbod. Open een Rabo StudentenPakket of verhuis je bestaande Raborekening en ontvang flinke korting op de Xtra-card of ontvang één jaar gratis inboedelverzekering. Open een Rabo StudentenPakket en ontvang flinke korting op de Xtra-card. Rabobank. Een bank met ideeën. rabobank.nl/enschede-haaksbergen Het clubblad van DWV Klein Verzet 7

8 Het nieuwe bestuur stelt zich voor Voorzitter: Matthijs Dam Afgelopen ledenvergadering heb ik de voorzittershamer van Mark overgenomen. Inmiddels is dit alweer mijn tweede bestuursjaar, maar ik ben het nog zeker niet zat. Voor de mensen die mij nog niet kennen zal ik mijzelf in dit stukje even voorstellen. Mijn naam is Matthijs Dam en ik ben geboren en opgegroeid in Amersfoort. Op het moment van schrijven ben ik 23 jaar, maar over een weekje (5 december) word ik alweer een jaartje ouder. Op mijn achttiende ben ik in Enschede begonnen aan mijn opleiding Elektrotechniek. Inmiddels zijn we vijf jaar verder en ben ik net begonnen aan mijn master embedded systems. Mijn eerste aanraking met het wielrennen kwam op jonge leeftijd. Met mijn vader en vijf jaar oudere broer als voorbeeld werd ook ik met calimero-helm en al op de racefiets gezet. Na een aantal mooie fietsjaren ben ik er toen mee gestopt om het hier in Enschede weer op te pakken. In het begin fietste ik nog vooral alleen, maar aan het einde van mijn 2e studiejaar ben ik op zoek gegaan naar een leuke fietsvereniging en werd ik lid van Klein Verzet. Hier kon ik meteen aan de slag als barcommissaris; een functie die door velen als vervelend wordt gezien, maar eigenlijk valt dit best mee en is het vooral leuk dat je snel alle leden van Klein Verzet leert kennen. Hoogtepunt uit mijn eerste Klein Verzet jaar was toch wel de Italië vakantie. Met acht man twee weken lang genieten van het fietsen, de prachtige bergen, lekker eten en uiteraard de zon! Verder waren de andere evenementen ook meer dan de moeite waard en voor mij de reden om een jaar later in de evenementencommissie te stappen. Inmiddels zijn we weer een paar jaar verder en begin ik aan mijn tweede bestuursjaar. Aangezien ik mijn studie ook een keer wil afronden denk ik dat dit mijn laatste actieve jaartje voor Klein Verzet wordt. Uiteraard wil ik het wel op een goede manier afsluiten en wil ik er samen met het bestuur een mooi jaar van maken vol met leuke activiteiten. Dan rest mij nog om iedereen een goed en sportief 2012 toe te wensen! Groeten, Matthijs Dam 8 Het Verzetje nr. 4 / 2011

9 Het nieuwe bestuur stelt zich voor Vice-voorzitter: Robert-Jan den Haan Op het moment van schrijven ben ik, samen met Matthijs, Arjen en Martijn, een maand bestuur bij D.W.V. Klein Verzet. De afgelopen maand was voor mij direct hectisch qua tijdsplanning, maar ja, anders zit je ook maar op de bank niets te doen! Dat is een uitspraak die ik voor mijn tijd bij Klein Verzet niet zo snel gemaakt zou hebben. Voordat ik daarop verder ga, zal ik eerst maar eens mezelf voorstellen: mijn naam is Robert-Jan den Haan, 24 jaar (een paar uur ouder dan Arjen) en ik ben bezig met mijn master Industrial Design Engineering nadat ik eerder dit jaar mijn bachelor diploma Industrieel Ontwerpen in ontvangst heb mogen nemen. Dat werd ook wel tijd zullen de wat oudere leden misschien denken (en dan hebben ze gelijk). Ja, soms wordt een mens volwassen en ziet hij in dat dingen niet werken. Naast tegenslagen waar ik weinig aan kon doen, had ik één groot probleem: gebrek aan discipline, want die was voordat ik op de universiteit kwam niet nodig. Discipline heb ik gekregen door te gaan wielrennen. Dan wilde ik gaan fietsen, maar hield ik mezelf eraan dat ik wel eerst het hoofdstuk of de opdracht af moest maken voor ik weg mocht. En zo ging het, ik begon mijn tijd efficiënt in te delen, werkte door zonder afleiding zodat ik kon gaan fietsen en kwam er zelfs achter dat ik op deze manier nog steeds tijd over hield. Ik heb ook veel discipline gekregen vanuit wielrennen zelf: om wedstrijden te rijden en echt mee te doen, moet je disciplinair trainen en leven. Zoals sommigen van jullie weten drink ik geen alcohol meer, juist om die reden. Helaas heb ik hier nog geen echte resultaten van kunnen laten zien, maar hopelijk volgend seizoen wel! Wielrennen en ikzelf zijn daardoor aan elkaar verbonden. Ik wil niet zeggen dat wielrennen mij op het juiste pad heeft geleid, zo erg was het nu ook weer niet, maar het is zeer belangrijk voor mij geweest en dat is het nog steeds. Wat dat betreft was en is Klein Verzet ook heel belangrijk voor mij. En zo is het gekomen dat ik graag een jaar bestuur van Klein Verzet wilde gaan doen. Als vicevoorzitter dit jaar zal ik mij in eerste instantie bezig houden als wedstrijdcommissaris. Verder zal ik vooral bijspringen bij grotere taken van andere bestuursleden. Daarnaast heb ik als persoonlijk doel het maken van een complete huisstijl van documenten e.d. en het updaten van de verouderde documenten op de website zodat dit allemaal perfect Het clubblad van DWV Klein Verzet 9

10 aansluit op de aanpassingen van de website. Als laatste hoop ik de vereniging nog socialer te maken dan die was, maar tot nu toe gebeurd dit al perfect (heerlijk om een uur te trainen en daarna drie uur na te borrelen toch)! Al met al wil ik er gewoon een heel leuk jaar van maken met zowel het bestuur, als de hele vereniging. Tot nu toe ben ik heel erg blij met onze groep van actieve leden bij trainingen. We hebben een gezellige groep samen, dat we er ook samen een mooi jaar van mogen maken! Groeten, Robert-Jan den Haan 10 Het Verzetje nr. 4 / 2011

11 Het nieuwe bestuur stelt zich voor Secretaris: Martijn Schreuders Alles wees erop dat het een prachtig voorjaar ging worden, de conditie was al redelijk goed en ondanks de kou en sneeuw was het zonnetje heerlijk. Daar was toen ook het trainingskamp naar de Belgische Ardennen. Voor mij het 2e jaar op de fiets, ik moest moeite doen mijn ploeggenootjes op de steile korte klimmetjes bij te benen. Naast de fiets was er ook tijd voor voldoende ontspanning, sneeuwballen vlogen je om de oren en aan de tafel werd altijd hard gelachen. Na een kleine week was het weer tijd om terug naar het prachtige Brabant te vertrekken. Tenminste dat dacht ik, was het niet dat mijn toenmalige ploeggenootjes en ploegleider daar anders over dachten en mij gewoon vergaten mee te nemen in de auto. Iets wat ik nooit meer zal vergeten Ik heb jullie nu meegenomen naar het begin van mijn fietscarrière. De reden hiervan is dat dit verhaal wel een beetje kenmerkend is voor mij, soms een beetje onnozel. Toch hoop ik met al mijn andere kwaliteiten mijn functie als secretaris voor komend jaar met verve te gaan vervullen. Los daarvan hoop ik gewoon lekker onnozel te blijven en er een heel mooi KV jaar van te gaan maken! Het nieuwe bestuur heeft inmiddels veel nieuwe plannen. Mocht je nieuwsgierig hiernaar zijn, houdt je mail en onze site goed in de gaten. Voor vragen kun je altijd mailen naar Tot op de training of een ander evenement! Groeten, Martijn Schreuders Ps. verder nog wat feiten: 24 jaar, 2e jaars TG, opgegroeid in Giessen (NB) Het clubblad van DWV Klein Verzet 11

12 Het nieuwe bestuur stelt zich voor Penningmeester: Arjen Wilts Een maandje geleden ben ik met Matthijs, Martijn en Robert-Jan het avontuur aangegaan om een jaartje bestuur te doen voor Klein Verzet. Na een maandje aan de slag te zijn, beginnen de zaken al een beetje te lopen. Het heeft een beetje tijd nodig om te wennen aan al de vreemde termen en afkortingen die binnen de UT gevoerd worden, maar dit went al aardig. Alvorens ik wat wil gaan schrijven over mijn doelen van dit jaar binnen Klein Verzet zal ik eerst als introductie wat over mezelf vertellen. Mijn naam is Arjen Wilts, 24 jaar (ik schrik als ik 24 schrijf, ik wordt zo langzamerhand al oud!) en doe de master techniek en wetenschaps filosofie. Ik ben iets meer dan een jaar lid van Klein Verzet, vorig jaar na de zomer ben ik lid geworden van de vereniging. Voor die tijd was ik vooral in het Groningse landschap te vinden, ik ben namelijk geboren en getogen in Grunn. Dit is vast en zeker wel te herkennen aan mijn uitspraak van woord n, maar dan weten jullie in ieder geval wie ik ben. In Groningen heb ik de eerst een MBO opleiding ICT beheerder en de HBO opleiding technische informatica gedaan. Nadat ik in 6 jaar met relatief weinig moeite deze 2 opleidingen heb gehaald, waarin ik nog een jaartje bestuur van de studievereniging van informatica gedaan heb, was ik wel toe aan een uitdaging waar ik even iets meer voor moest doen. In Groningen was er qua master opleidingen alleen niet zoveel qua techniek te doen, Groningen is namelijk niet zo breed qua technische master opleidingen en staat vooral bekend om de geneeskundige wetenschappen. Omdat ik een uitstroomprofiel over computernetwerken gedaan had, ben ik vorig jaar begonnen met de master Telematica. Telematica, jullie zullen wel denken dat dit een oude weggeroeste opleiding is die over kabeltjes trekken gaat, maar dat is niet helemaal het verhaal. Niettemin was ik de enige nederlandse student telematica en was ik met een Griek en een paar Polen vorig jaar overgeleverd aan een hoop wiskunde, waar ik niet zoveel plezier in had. Bij toeval raakte ik bij een feestje van ome Gijs met een jongen aan de praat die wel een bijbaantje voor me wist te vinden en via dit bijbaantje kwam ik in aanraking met de master techniek en wetenschapsfilosofie. Het cirkeltje is dus weer rond. Naast het met de neus in de boeken duiken, fiets ik ook graag. Een paar maanden voordat ik bij Klein Verzet ben begonnen te fietsen heb ik een racefiets aangeschaft. Mijn vader 12 Het Verzetje nr. 4 / 2011

13 was namelijk een actieve thuis werkverkeer fietser en via mijn vader ben ik aanraking gekomen met fietsen. Nadat ik menigmaal door mijn eigen vader eraf gefietst werd tijdens de keren dat ik mijn vader eens ophaalde van het werk, ben ik maar wat actiever gaan sporten. Ik was vroeger een actieve voetballer, maar vanaf mijn 15e liep ik elke zaterdag door de kassen te zeulen en geld te verdienen in plaats van sportief bezig te zijn. Nadat ik van mening was dat ik sporten toch wel leuk vond ben ik de draad maar weer op gaan pakken en heb ik uiteindelijk een fiets aangeschaft. Eerst een hybride fiets met wat dikkere banden, voor aanvang van de zomer van 2010 een racefiets. Na de introductieperiode van Klein Verzet vorig jaar ben ik lid geworden en ik ben gelijk maar de uitdaging aangegaan om wat wedstrijden te gaan rijden. Helaas was dit nog niet zo n succes, met name het niet in de pedalen kunnen komen bij een wedstrijd in Hengelo is nog steeds een trauma. Daardoor ben ik dit jaar gebrand op het uitrijden van tenminste een wedstrijd. Het lelijke eendje binnen de vereniging zijn zint me eigenlijk niet echt en ik hoop na deze winter wat beter uit de startblokken te komen dan het vorige seizoen. Daarnaast wil ik dit jaar de vereniging en het bestuur van wat frisse impulsen voorzien. Ik ga me ten eerste bezig houden met het penningmeesterschap. Daarnaast wil ik me bezighouden met de promotie van de vereniging, omdat het ledenaantal omhoog moet. Hier is de website een onderdeel van, waar ik inmiddels al een paar aanpassingen aan gedaan heb. Ook hoop ik dit jaar de financiele zaken over te zetten in een boekhoudingspakket, zodat de financiele administratie makkelijker verloopt dan nu het geval is. Ik hoop door middel van deze drie kerntaken mijn steentje bij te dragen aan de vereniging, zodat er een basis gevormd kan worden voor de komende Klein Verzet jaren. Tot op de fiets of tot op een Klein Verzet activiteit! Groeten, Arjen Wilts Het clubblad van DWV Klein Verzet 13

14 Baanweekend Büttgen Door Vera Overdevest Zaterdag 26 november om kwart voor één was iedereen die mee ging naar de baan in Büttgen te vinden bij het sleutelhok. Niet veel later vertrokken drie auto s, vol met enthousiaste KV ers naar het Duitse Büttgen. Voor mensen die nog fietsspullen wilden aanschaffen is er een tussenstop gemaakt bij Rose Versand. Helaas was de auto met daarin Arjen, Matthijs, Alex en Sebastiaan in Enschede de rest al kwijt. Zij waren niet voorzien van een navigatiesysteem en de uitdraai van Arjen ging rechtstreeks naar de baan. Gelukkig hebben zij het wel kunnen vinden en hebben ze ook nog even hun ogen de kost gegeven bij Rose Versand. Na een uurtje winkelen (ongelooflijk, maar daar hadden de mannen dus helemaal geen moeite mee deze keer) zijn we weer vertrokken. Nu op weg naar het hostel. Bij ons in de auto kwam toch enige verwarring toen de route niet hetzelfde was als die van vorig jaar. Uiteindelijk bleek dit te kloppen, omdat we dit jaar niet in hetzelfde hostel zaten. Bij het hostel te zijn aangekomen, heeft iedereen een kamer en bed kunnen kiezen en het bed op kunnen maken. Na wat op en neer geloop, was er een prima kamerindeling tot stand gekomen. Kamer 1: Melanie, Iris, Tessa, Vera, Mark en Matthijs Kamer 2: Arjen, Erik O., Erik S., Sebastiaan, Alex, Frank en Niels. Na al het werk dat verzet was, was het natuurlijk tijd voor appeltaart. Zelf gemaakt door de Evenementencommissie. De ene was wat beter dan de andere, maar er was meer dan genoeg voor iedereen. Dus met de maagjes weer gevuld konden we naar de baan. Dit was een kilometer of 40 rijden. Tja, ook hier waren we Arjen en zijn makkers even kwijt, maar niet voor lang, ze waren er op de snelweg zo weer bij! 18:00 uur: daar waren we dan, op de wielerbaan! De reactie van alle mensen die er nog nooit waren geweest: Wow, dit is steil!!! Oeh, wat eng!!!! Maar goed, ondanks deze reacties had iedereen er toch stiekem wel zin in en ging zich dus snel omkleden. Nadat we allemaal in ons wielertenue stonden, werd er voor ons een fiets uitgezocht en konden we onze eigen pedalen bevestigen. Zo, nu was het tijd voor het echte werk. Iedereen mocht de baan op. 14 Het Verzetje nr. 4 / 2011

15 De mensen die het al vaker hadden gedaan en zij die er de moeilijkheid niet van inzagen, zijn direct op de baan gaan fietsen. Bij deze oefening is het de bedoeling dat je op de blauwe lijn blijft rijden. Voor de anderen was onze trainer Michel beschikbaar die steeds met een paar meeging en instructies gaf. Nadat de meesten van ons op de blauwe streep waren geweest werd er overgegaan op wat oefeningen. Gewoon in een groepje rijden en daarna steeds iemand anders op kop. Zo was iedereen lekker bezig. Zelf moest ik helaas even wachten om echt op de baan te rijden. Mijn fiets moest eerst anders afgesteld worden en daarna kon ik dus niet zomaar meedoen met de rest die al op de baan aan het fietsen was. Maar niet getreurd, Michel heeft me daarna meteen meegenomen tot aan de ballustrade. Zo had ik ook op de eerste dag als nog de hele baan van boven tot beneden gezien. Lekker eten hoort er ook bij. Om uur was de eerste dag op de baan alweer voorbij. Na een lekkere warme douche, zijn we met z n allen uit eten geweest bij een pizzeria. Hier heeft iedereen genoten van de Italiaanse lekkernijen, want Het clubblad van DWV Klein Verzet 15

16 daar waren we wel aan toe na alle inspanningen. Na het eten hebben we onze weg terug naar het hostel vervolgd. Aangezien het nog wat vroeg was en er andere gasten van het hostel nog in de gezamenlijke ruimte zaten, zijn wij daar ook neergeploft. Met heel wat luidruchtige gesprekken en grappen werd het al snel een gezellige avond. De beugels Grolsch gingen als warme broodjes over de tafel en tja, ook de fles Bacardi moest het ontgelden. Zelf was ik als snel moe en voldaan en ben dus vroeg naar bed gegaan. Dit was maar goed ook, want pas een uur of twee later kwam de rest met veel rumour naar de slaapkamers! Na wat bijzondere gebeurtenissen op onze kamer te hebben meegemaakt, ben ik weer voor een paar uurtjes weer weggedommeld. Maar helaas, om een uur of half zeven was daar Melanie, die er toch echt voor wilde zorgen dat ze niet in haar eentje zo vroeg op was en zij zocht dus gezelligheid. Voordat we het wisten was er weer volop leven in onze kamer. Wat niet iedereen kon waarderen. Maar ook als je alleen maar doet alsof je slaapt: Melanie heeft het door! En tja, als je dan zo vroeg wakker bent, dan wil je dat ook graag de mensen op de andere kamer laten weten. Dus gingen Mark en Melanie, gewapend met camera en mega-flitser, op pad om de rest te laten weten dat zij wakker waren! En natuurlijk om wat mooie slaperige kiekjes te maken. Het maken van foto s schoot er een beetje bij in, want tot hun grote verbazing was de groep in de kamer naast ons gehalveerd! Dus op zoek gegaan, maar ook in de gezamenlijke ruimte was geen KV er te vinden. Gelukkig was de groep bij het ontbijt weer compleet, waar direct een uitleg in geur en kleur werd gegeven over de verdwijning van de vier. Het bleek dat Niels zijn maag na alle biertjes en Bacardi-Cola toch net iets te klein was en ledigde deze -heel proffesioneel- niet boven de wc. De onderbreking van hun nachtrust en de geur in de kamer had de vier doen besluiten hun matrassen en al mee te nemen en zich een andere kamer toe te eigenen. En met succes: zij hebben de hele nacht heerlijk geslapen! Mark Olieman(l) en Matthijs Dam (r) voeren de oefening uit waarbij je een ronde moet pakken op de groep. 16 Het Verzetje nr. 4 / 2011

17 Na het ontbijt hebben we de spullen gepakt en zijn we opnieuw naar de baan gegaan. Deze keer voor een 3 uur durende training van Michel. Allereerst moest er natuurlijk warm gereden worden, maar toen iedereen warm was werd er weer fanatiek gereden. Er werden wat oefeningen gedaan, waarbij het op de blauwe lijn rijden toch steeds de basis was. Zo werd er in een groep op de blauwe lijn gereden, bij het horen van het fluitsignaal moesten er twee wegrijden en een ronde gaan pakken. Waarbij de twee half om half op kop reden om zo snel mogelijk weer bij de groep aan te sluiten. Iedereen heeft ook een 200m sprint kunnen rijden. Na even warm te rijden, bovenin de baan te rijden en dan vanuit de bocht stijl naar beneden te rijden (waardoor je extra snelheid krijgt) wordt je sprint begonnen. Dan mag je 200m, net niet een heel rondje, volle bak rijden om zo je persoonlijk record neer te zetten. Op de zondag heeft iedereen twee keer de 200m sprint gedaan en de restultaten hiervan zijn te zien in de tabel. Tijdens de tweede keer 200m sprint kwamen de eerste skate-hockeyers al binnendruppelen. Nou ja, druppelen... Deze grote, grove mannen komen met veel lawaai en wisten zich helaas ook niet beeldig te gedragen. Matthijs wist gelukkig aan een val te ontkomen toen er plotseling een bal op hem af kwam terwijl hij aan het sprinten was. Als laatste oefening van de dag is er nog een wedstrijdje gereden over 10 minuten en 10 ronden. De overwinning van dit afsluitende wedstrijdje ging naar Mark, die op de voet gevolgd werd door Niels. Tijdens het wedstrijdje op de wielerbaan waren wederom de skatehockeyers zeer aanwezig en maakten veel lawaai met hun grote trommels en ratels. Na de 3 uur op de baan te hebben gereden heeft iedereen genoten van een welverdiende douche. Deze werd gevolgd door een nog meer gewaardeerde lunch. Het clubblad van DWV Klein Verzet 17

18 Trainer Michel Jeucken (achterste persoon), geeft aanwijzingen voor de oefening. Nadat iedereen genoeg gegeten had, hebben we snel onze spullen gepakt en zijn we vertrokken. Onze skate-hockey vrienden schijnen zich namelijk ook niet altijd in te kunnen houden als een belangrijke wedstrijd wordt verloren. Daar wilden wij natuurlijk niets mee te maken hebben, en na de korte nachtrust was het de hoogste tijd om weer terug naar Enschede te gaan. De avond is voor een aantal nog afgesloten met wat frietjes bij Mark en Erik thuis. Daarna was het echt genoeg en keek iedereen uit om lekker te gaan slapen. Zoals je hebt gelezen is het een weekend vol met gebeurtenissen geweest, die we nooit van tevoren hadden kunnen bedenken. Dat maakt zo n weekend natuurlijk altijd speciaal en laat het voor iedereen (mooie) herinnneringen achter. Ik zeg in ieder geval: Op naar het volgende KV-uitje! 18 Het Verzetje nr. 4 / 2011

19 Het clubblad van DWV Klein Verzet 19

20 Wie ben ik...?(1) Naam: Alex Budding Leeftijd: 23 Studie: Master Mechanical Engineering Waar kom je vandaan?: Meppel Racefiets of MTB/cyclocross-fiets: Race Lid van Klein Verzet sinds: September 2011 Hoe ben je bij Klein Verzet terecht gekomen?: Ik heb jarenlang gemountainbiked, maar nu trekt me de snelheid en schoonheid van de racefiets meer. Verder zorgt het trainen bij een vereniging voor wat meer discipline en natuurlijk gezelligheid. Hoe zag je fietscarrière er tot nu toe uit?: Zoals gezegd, jarenlang gemountainbiked, s zomers in de Alpen en sinds ruim een jaar een singlespeed. Wat zijn je beste resultaten?: Heelhuids thuiskomen? Wat was je mooiste KV moment tot nu toe?: Daarvoor ben ik nu te kort lid, maar 2012 heeft nu al alles in zich om legendarisch te worden. Wat zijn je fietsdoelen voor 2011?: In 2011 gaat het niet meer lukken, maar volgend jaar zou ik graag het Alpenbrevet rijden (4 passen, 5294 hoogtemeters over 172km). Doe je nog aan andere sporten of heb je aan andere sporten gedaan?: Een hele waslijst: hockey, tennis, judo, mountainbiken, zwemmen en hardlopen, waarvan ik alleen de laatste twee nog actief doe. Wat voor fiets heb je en hoe is je fiets afgemonteerd? : Een custom singlespeed, Gazelle Impuls, Cilo Ranger en zo snel mogelijk ook een eigen reacefiets Wat is je favoriete versnelling?: Op m n singlespeed valt er weinig te kiezen, altijd 48/18. Op andere fietsen geen voorkeur, zolang het maar lekker draait. 20 Het Verzetje nr. 4 / 2011

21 Wat is je favoriete klim?: Een specifieke favoriete klim heb ik niet, maar vaak geldt voor de weg wel: hoe smaller en steiler hoe beter. Tegen welke klim zie je het meest op?: Geen enkele, het kan me niet steil en lang genoeg zijn. Wat is je favoriete muziek?: Ik luister alles, van AC/DC tot The Zutons, maar vooral indierock. Wat is/zijn je favoriete film(s)?: Fast Friday, Macaframa, MASH SF en als er geen fietsen in voorkomen alles wat naar arthouse ruikt. Wie zou je het liefst uit je wiel rijden?: Altijd hoog inzetten: iedereen die achter me rijdt. Bier of ijsthee?: Bier, maar niet dat spul uit Groenlo... Met wie zou je wel eens een mueslireep willen eten?: Mmm, de vraag is vast niet zo bedoelt, maar met een fabrikant van mueslirepen, negen van de tien zijn echt niet te eten. Hoogste tijd om een echt lekkere reep te ontwikkelen! Alberto Contador of Lance Armstrong?: Eh, wie zijn dat? ;) Ik volg geen (wieler)sport. Wie zou Klein Verzet voor de volgende introtraining moeten vragen?: Ik zou t echt niet weten, ik weet niet of grote wielernamen goed weten te enthousiasmeren. Welk evenement zou Klein Verzet (vaker) moeten organiseren?: Ik sta nu op het punt te vertrekken naar het baanweekend, dus als dat bevalt mag t zeker vaker! Het clubblad van DWV Klein Verzet 21

22 Wie ben ik...?(2) Naam: Gerrit van Zwol Leeftijd: 21 Studie: Civiele Techniek Waar kom je vandaan?: Groningen Racefiets of MTB/cyclocross-fiets: Racefiets en MTB Lid van Klein Verzet sinds: Hoe ben je bij Klein Verzet terecht gekomen?: Passie voor wielrennen, dit is de beste vereniging. Hoe zag je fietscarrière er tot nu toe uit?: Recreatief, af en toe een serieuze tourtocht. Wat zijn je beste resultaten?: De Keutenberg beklommen. Wat was je mooiste KV moment tot nu toe?: Toen een band met 8 bar opblies in het hok van KV. Wat zijn je fietsdoelen voor ?: 1x in de week trainen racefiets/ MTB, spinning, trip naar de Vogezen. Doe je nog aan andere sporten of heb je aan andere sporten gedaan?: Heb aan judo en klimmen gedaan. Momenteel is het nu squashen, waterskien, hardlopen en racefietsen of MTB en. Wat voor fiets heb je en hoe is je fiets afgemonteerd? : GIANT, shimano afgemonteerd. Wat is je favoriete versnelling?: 7 m2 per seconde kwardraat Wat is je favoriete klim?: de verkeersdrempel Tegen welke klim zie je het meest op?: de trap Wat is je favoriete muziek?: Third Day Wat is/zijn je favoriete film(s)?: Inception Wie zou je het liefst uit je wiel rijden?: mijn fietsbel 22 Het Verzetje nr. 4 / 2011

23 Bier of ijsthee?: Wiekse Witte Met wie zou je wel eens een mueslireep willen eten?: met Maxima Alberto Contador of Lance Armstrong?: Alberto Contador Wie zou Klein Verzet voor de volgende introtraining moeten vragen?: Op dit moment geen inspiratie voor. Welk evenement zou Klein Verzet (vaker) moeten organiseren?: de MTB trainingen met een serieus goede trainer. Het clubblad van DWV Klein Verzet 23

24 De fiets van... Door Niels Leferink Voor wie mij nog niet kent, ik ben Niels, 23 jaar en fiets zo n 2,5 jaar bij KV. Na vorig jaar te zijn afgestudeerd van het Saxion (werktuigbouwkunde en vervolgens technische bedrijfskunde) werk ik nu als ontwikkelaar op de R&D afdeling van Pentair Filtrix, een bedrijf wat membraanfilters maakt om bacteriën en virussen uit drinkwater te halen. De afgelopen 2 jaar heb ik rond gereden op een Sensa Trentino. Opzich een prima fiets, het enige nadeel was dat het frame de neiging had om spontaan stuk te gaan. Nadat ik deze zomer in Italië ook frame numero 3 stuk gemaakt had vond ik dat het tijd was voor iets anders. Na dit voorjaar op Gran Canaria al een week op een Cannondale Caad10 gereden te hebben, die daar uitstekend beviel, was de keuze snel gemaakt. Omdat de 2012 modellen op dat moment nog een week of 4 op zich zouden laten wachten, ik fietsloos was en de nieuwe modellen alleen qua kleur en prijs verschillen ging ik opzoek naar een fietsenmaker waar het 2011 model nog op voorraad was. Het derde telefoontje was raak, in Doetinchem was nog een Cannondale Caad10 Ultegra 2011 model op voorraad en na een kleine korting en gebruikmakend van het fietsplan was de fiets prima betaalbaar. De Cannondale Caad10 van Niels met de Fast Forward F6R Carbon wielen. 24 Het Verzetje nr. 4 / 2011

25 De fiets is afgemonteerd met de Shimano Ultegra groep, een SLK carbon crank en voor trainen veel-spaaks DPX wielen met een 105 naaf en GP4000S bandjes. Voor wedstrijden heb ik nog een setje 60mm carbon wielen hangen van FFWD. Met deze 2e wielset komt het totaalgewicht op 7,3kg, erg belangrijk voor het bergachtige Nederland en een licht klimmertje als ik ben. Hoeveel verschilt het nou van de Sensa, niet zo veel, t is allemaal net iets stijfer, schakelt net iets sneller en ligt net iets fijner op de weg maar vooral, ik heb er vertrouwen in dat deze wel heel blijft. Al met al hoop ik hiermee voor de komende tijd toch voorzien te zijn van goed materiaal om lekker te kunnen trainen en koersen. De sensa is ondertussen wederom binnen garantie vervangen en mag, tenzij er nog gegadigden voor zijn, deze winter dienst gaan doen als slechtweer/ zoutfiets. Nu maar hopen dat de cannondale wel heel blijft Groeten, Niels Het clubblad van DWV Klein Verzet 25

26 De geschiedenis van de wielersport Door Mirjam Visscher Je zou het misschien niet zeggen maar op 31 mei 1868 in het Park van Saint-Cloud in Parijs werd de eerste wielerwedstrijd gehouden, althans volgens wikipedia. Er werd 1200 meter gefietst en de Brit James Moore won. Later won hij ook de eerste wedstrijd tussen twee steden, een wedstrijd van Parijs naar Rouen van 123 km. Moore won in een tijd van 10 uur en 40 minuten. Nou klinkt dit erg langzaam, maar fietsen zagen er toen nog wel heel anders uit. De eerste fiets, uitgevonden in 1817, was namelijk een houten loopfiets, uitgevonden door Friedrich von Sauerbonn. Vanwege een gebrek aan last- en trekdieren, door mislukte oogsten, moest er een nieuw manier voor transport komen. De fiets werd ontwikkeld als eerste dier-onafhankelijk vervoermiddel. In 1817 legde Friedrich een afstand van 13 kilometer af met 22 kilo in minder dan een uur. In 1862 maakte Pierre Lallement de volgende stap in het maken van het voertuig wat we tegenwoordig fiets noemen. Hij maakte de eerste mechanisch aangedreven fiets, erg inefficiënt en oncomfortabel, met een groot voorwiel. De fiets bestond uit een gietijzeren frame met metalen banden. Waarschijnlijk een erg stuiterende de loopfiets van Friedrich von Sauerbonn manier van transport wat leidde tot een losgeschudde schedel, volgens de Engelsen dan, zij noemden de fiets van Lallement dan ook een boneshaker. Naast transportmiddelen werd de fiets vanaf het begin ook veelvuldig gebruikt voor wedstrijden. In 1869 was wielrennen dan ook een van de negen disciplines van de eerste moderne Olympische spelen in Athene. Rond 1870 leidde de uitvinding van kogellagers en rubberen banden (toen nog zonder lucht) tot een comfortabeler ritje. de boneshaker 26 Het Verzetje nr. 4 / 2011

27 In het begin waren de pedalen van de fiets vastgemaakt aan de as van het wiel. Hierdoor was de snelheid erg laag, om sneller te kunnen gaan werd het voorwiel groter gemaakt en ontstond de Hoge bi, jullie allemaal waarschijnlijk wel bekend. Het zwaartepunt van de fietser zit nogal hoog op deze fiets, waardoor er vaak gevaarlijke situaties ontstonden. Af en opstappen was nogal lastig en het was onmogelijk om tussendoor even te stoppen omdat de fiets nogal instabiel was. Daarnaast was een noodstop ook nogal suïcidaal aangezien de bestuurder dan over het stuur heen wordt gelanceerd. Voor het heuvel afrijden hadden ze een truckje verzonnen, door je benen op het stuur te leggen voorkom je dat je over je stuur heen valt. In 1868 vond de Duitser Meyer de eerste fiets uit met een kettingaandrijving die naar het achterwiel ging. In 1885 introduceert de Brit John Kemp Starley de eerste fiets zoals wij die nu kennen met een kettingaandrijving naar het achterwiel en twee gelijke wielen, omdat het hoge wiel overbodig werd door de kettingaandrijving. In 1888 werden ook rubberen banden met lucht aan de fiets toegevoegd en is het plaatje van de huidige fiets compleet. Tegenwoordig gebruiken we de fiets allang niet meer als transportmiddel. Nu maken we fietsen van minder dan 6,8 kilo van carbon met banden zonder profiel, heeft 80% van de Nederlanders één of meerdere fietsen en kunnen we 268,831 km/h fietsen en elektronisch schakelen of elektrische aandrijven voor de minder validen onder ons. Het clubblad van DWV Klein Verzet 27

28 KV er in het buitenland Door Erwin Zeekant Voor mijn stage zit ik momenteel in het altijd zonnige San Diego. Eind augustus ben ik vertrokken voor een verblijf van ruim vier maanden in de Verenigde Staten. De meeste leden kennen mij als oud-penningmeester en interim-penningmeester van afgelopen jaar. Daarvoor heb ik nog een jaar evenementencommissie gedaan. In het voorjaar van 2007 ben ik lid geworden nadat ik toch wel eens met anderen wilde gaan fietsen in plaats van tochtjes in m n eentje. Mijn opdracht voer ik uit op San Diego State University, waar ik werk op de afdeling aerospace engineering. M n begeleider is een nederlander die oorspronkelijk uit Borne komt. Hij kent de omgeving van Enschede dus ook aardig goed. Hij heeft zelf weliswaar in Delft lucht- en ruimtevaarttechniek gestudeerd en heeft daar les gehad van mijn professor in Enschede. Via mijn professor ben ik dan ook bij hem terecht gekomen. Ik doe hier numerieke berekeningen aan een bepaalde stroming en gebruik daarbij een redelijk nieuwe visualisatie techniek om het aantrekken en afstoten van deeltjes te visualiseren. Op dit moment begin ik met het schrijven van m n verslag en dan hoop ik het redelijk af te hebben voordat m n vriendin naar San Diego komt. Werkplek in SDSU 28 Het Verzetje nr. 4 / 2011

29 Ik zit hier op kantoor met twee Amerikanen en twee Spanjaarden. Verder is het goed vertoeven hier op de campus. Aan één Starbucks op de campus hebben ze hier natuurlijk niet genoeg en dus zijn er ook vele andere ketens hier te vinden. s Ochtends in het zonnetje tussen wat palmbomen naar kantoor lopen is ook niet vervelend. Speciaal voor Gijs hebben ze hier de fastfood keten Jack in the Box, wat voor hem elke dag stiften zou betekenen. Ik heb hier een kamer bij phd student Daniel die bij mij op kantoor zit en het bevalt daar prima. Verder wonen daar ook nog zijn vrouw Sonia en zijn vader. Het is maar één halte met de metro naar de campus en ben dus lekker snel op kantoor. Ik zit niet echt aan de rand van San Diego, maar binnen San Diego zijn ook genoeg plekken waar je goed kunt fietsen. San Diego is de op zeven na grootste stad in de Verenigde Staten, maar de drukte valt me hier erg mee op straat. Er is hier een vrij grote marine basis en er zijn dan ook een aantal vliegdekschepen en grote fregatten te vinden. Ik ben ook in een vliegdekschip geweest. Als wb er is het mooi om dat allemaal in het echt zien en ik heb er dan ook wel een tijd in rondgelopen. In de weekenden ga ik vaak naar american football wedstrijden van het universiteitsteam. Met een beetje goede opkomst zit hier gewoon man op de tribunes voor het eigen football team, wat dan ook nog eens weinig is voor Amerika. Bijna elke vrijdag organiseert Daniel een pokeravond bij hem thuis wat altijd erg gezellig is. Over het algemeen kom ik wel redelijk ver en houd ik zo de eer van Nederland een beetje hoog. Bij de supermarkt hier in de buurt kan ik Grolsch kopen en het viel gelukkig wel redelijk in de smaak tijdens één van de avonden. Flyby voor een football wedstrijd Het clubblad van DWV Klein Verzet 29

30 San Diego en omgeving is aardig heuvelig en dat ligt me normaal gesproken ook wel. Helaas was mijn conditie niet al te best meer en dan gaat het allemaal niet meer zo eenvoudig. Van een kennis van m n tante heb ik een racefiets kunnen lenen en daarmee maak ik in de weekenden vaak even een ritje. Doordeweeks heb ik er geen tijd voor, dus jullie hoeven niet bang te zijn dat ik helemaal afgetraind terugkom. De fietspaden zijn hier niet echt ideaal, als ze er überhaupt al zijn. Over het algemeen is een fietspad hier een kleine strook naast de rijbaan met alle rotzooi erop. Vooralsnog heb ik er geen lekke band door gekregen en dat hoop ik dan ook zo te houden. Andere wielrenners kom ik hier niet zo vaak tegen, maar als ik dan een groepje toerders tegen kom ga ik ze gelukkig nog wel eenvoudig voorbij op de klimmen hier. Stukje uit m n fietsroute in San Diego In oktober waren mijn oom en tante nog een tijdje in de buurt. Ze verbleven twee weken in een plaatsje net onder San Diego. Ze waren hier ter voorbereiding op het WK lange afstand triatlon, dat vlakbij Las Vegas werd gehouden. Ik heb hier dan ook twee keer met ze afgesproken. Uiteindelijk is mijn tante tweede geworden in haar leeftijdsgroep. Het was helaas wel iets te ver voor me of daar even te gaan kijken. Met Daniel en Sonia ben ik mee op een tripje geweest rond Thanksgiving. De zondag voor Thanksgiving hadden we al een Thanksgiving maaltijd gemaakt, omdat we dan niet in San Diego zouden zijn. We hebben vooral de traditionele Amerikaanse dingen gegeten, maar ik heb ze ook kennis laten maken met de Nederlandse keuken in de vorm van hutspot. Ze komen zelf uit Sacramento, de hoofdstad van Californië, waar dan ook nog hun familie woont. Met Thanksgiving weer flink goed vol gegeten met kalkoen en andere dingen. De dag erna hebben we niet heel veel meegekregen van Black Friday, maar er hebben wel mensen s nachts voor de deuren van de warenhuizen gestaan. In de grotere steden gaat het er dan wat heftiger aan toe. 30 Het Verzetje nr. 4 / 2011

31 Verder zijn we nog in San Jose geweest, waar ook een Nederlandse winkel was. De eigenaar praatte daar nog met een prachtig Nederlands accent, dus ik ging er vanuit dat zijn Nederlands dan ook nog wel op peil zou zijn. Het viel dan ook tegen toen ik Nederlands met hem begon te praten en hij toch aardig moeilijk te verstaan was. Bijna alles wat ze daar verkopen wordt geïmporteerd uit Nederland. Je kunt er ook het eigen merk van de Albert Heijn krijgen. Daniel werd er nog vrolijker van dan ik, voor mij was het natuurlijk ook gewoon het saaie spul uit Nederland. Aangezien het in de Sinterklaas periode was hebben we onder andere chocolade letters, pepernoten en gevuld speculaas ingeslagen. Verder op de terugweg nog even bij Disneyland gestopt. Nog niet in het park geweest, maar dat komt als het goed is nog later. Mijn huisgenoten probeer ik de nodige Nederlandse dingen bij te brengen. Zo hebben ze al een keer wat in hun schoen gekregen en weten ook wel wat Nederlandse woorden. Sinterklaas kapoentje wordt al bijna vlekkeloos gezongen en ook een filmpje van Nijntje is er aan te pas gekomen om wat simpele woorden te leren. Na mijn stage ga ik met m n vriendin nog een tijdje rondtrekken hier in de buurt. Tijdens de kerst blijven we eerst nog een tijdje in San Diego zodat ik even alles hier kan laten zien. We gaan waarschijnlijk ook naar Disneyland vanuit San Diego. Daarna vertrekken we naar Los Angeles en moet ik helaas San Diego na vier maanden toch echt verlaten. Dan huren we een auto en begint onze roadtrip, die ons zal leiden langs Las Vegas, Yosemite National Park, Lake Tahoe en als laatste bestemming San Francisco. Vanuit San Francisco vliegen we op 9 januari terug en zijn we 10 januari weer in het dan vast erg koude Nederland. In januari kunnen jullie mij dan weer op de trainingen verwachten. Tot dan! Erwin Zeekant Het clubblad van DWV Klein Verzet 31

32 Het leven na Klein Verzet Door Edwin Drost Inmiddels is het alweer ruim een jaar geleden dat ik naar Utrecht ben verhuisd, omdat ik in september 2010 was begonnen met een master fysische geografie (Coastal Dynamics track). Na 3 maanden in Utrecht Overvecht te hebben gewoond, heb ik alweer ruim een half jaar een kamer in een anti-kraak kantoorgebouw in het noorden van Nieuwegein. Het fietsen bij een gezellige vereniging kon ik natuurlijk niet missen, dus ik ben hier direct lid geworden van de studentenwielervereniging De Domrenner. Afgelopen seizoen heb ik bij De Domrenner ook voor het eerst een wedstijdlicentie genomen bij de amateurs. Na het fanatiek toewerken van het NSK 2010 in Enschede had ik het gevoel wel toe te zijn aan deze uitdaging. Mijn eerste wedstrijdseizoen begon eigenlijk uitstekend. De eerste koers was meteen een semiklassieker van 105 km, de Sint Jozefsklassieker in Brabant, waarin ik onder slechte weersomstandigheden de koers kon uitrijden. De wedstrijden in het rest van het seizoen kan ik eigenlijk opdelen in twee categorien: de korte criteriumrondjes en de omlopen/klassieker. Het blijkt dat de bochten en het aanzetten na de bocht in de korte criteriumrondjes nog niet echt mijn ding was, dat werd helemaal pijnlijk duidelijk in de ronde van Limmen die gecombineerd was met de Elite rijders. In de langere omlopen en klassieker die ik heb gereden kon ik daarentegen goed volgen. Helaas dwarsboomden een aantal valpartijen een mooie klassering en lag ik er zelf ook twee keer bij. Na de vakantie met KV in Italië (zie vorige Verzetje) had ik nog een aantal koersen willen rijden, maar omdat ik door mijn schuiver in de afdaling van de Passo Gardena bijna twee maanden geen fiets ter beschikking had ging daar een streep door. In plaats daarvan had ik besloten een ander doel te vervullen: het lopen van de Amsterdam Marathon in oktober. Met een tijd van 3 uur 24 min 24 s mag ik denk ik wel tevreden zijn voor een eerste marathon. Inmiddels is mijn fiets gelukkig weer helemaal hersteld en rijd ik ook weer trainingsrondjes over de Utrechtse heuvelrug. Tijd om nog eens terug te gaan naar mijn periode bij Klein Verzet. Toen ik begon met mijn studie in Enschede ben ik eigenlijk al snel lid geworden van Klein Verzet, volgens mij was het in oktober In mijn tweede en derde jaar bij Klein Verzet ben ik actief geweest in de evenementencommissie om vervolgens in het jaar secretaris te worden 32 Het Verzetje nr. 4 / 2011

33 van het bestuur samen met Gijs als penningmeester en Paul als voorzitter. Dit heb ik als een heel mooi bestuursjaar ervaren en ik denk dat we ook mooie dingen hebben bereikt, altijd in een hele goede gezellige sfeer. Bijvoorbeeld door nieuwe evenementen als karten en bowlen te organiseren hebben we aardig wat nieuwe actieve leden kunnen binden aan de vereniging. Na mijn bestuursjaar heb ik mij nog twee jaar samen met Sebastian beziggehouden met het maken van het Verzetje in de PRcommissie, waarbij we onder andere de lay-out van de voorkant van het Verzetje hebben ontworpen zoals het nu is. Het aantal fietstripjes over de jaren heen is toch wel behoorlijk uitgebreid geworden. Om te beginnen ben ik vanaf 2005 ieder jaar mee geweest met Klein Verzet tijdens het hemelvaartsweekend, dus 6 keer naar de Ardennen en afgelopen jaar was ik ook nog mee naar de Vogezen (inmiddels als donateur). Tijdens het ardennenweekend was de Waalse Pijl eigenlijk wel vaste prik, en zodoende heb ik alle afstanden ook wel gehad. De langste afstand was de 220 km die ik in 2010 met Erwin en Matthijs reed (de rest durfde niet). Ik denk dat Matthijs nog steeds trots is dat hij mij na 200 km in het wiel geplakt te hebben op de laatste klim (Thier de Coo) eraf gereden heeft toen ik een hongerklop kreeg. Twee andere enorm leuke fietsreisjes waren eind februari 2009 en 2010 toen we waren uitgenodigd door de ouders van Pim om een week in hun huis in de Algarve (Zuid-Portugal) te verblijven. De Algarve is een mooi fietsgebied met pittige venijnige klimmetjes. Zo lag het huis van Pims ouders bovenop een klim van 1,5 km lengte met stijgingspercentages tot 18%! Op deze klim is zeker weten flink afgezien aan het einde van de trainingen. Vooral in 2009 werden we enorm verwend met het weer en konden we met een lekker zonnetje bij 18 C gewoon met korte broek en korte mouwen trainingsrondjes maken. Hoewel het water nog erg koud was konden we deze week zelfs van het zwembad gebruik maken. Huize De Kok was niet de enige plaats waar we gastvrij werden ontvangen, want ook in huize Tempelaar (ouders van Jernst) in Maastricht ben ik een aantal keer te gast geweest. Dit was onder onze uitvalsbasis voor de Amstel Goldrace, Luik-Bastenaken-Luik en het NSK Wielrennen in Sint Geertuid in Het clubblad van DWV Klein Verzet 33

34 Het allermooiste blijft echter toch wel het fietsen in het hooggebergte in de Alpen. Met een groep Klein Verzetters ben ik 2 keer naar de Franse Alpen geweest (Alpe d Huez, Briançon, Embrun) en 3 keer naar de Italiaanse Alpen/Dolomieten (Bormio, Canazei, Badia, lago d Orta, lago Maggiore, lago d Idro). De keer dat we een week een vakantiehuisje in het dorpje Huez (op 2/3 van de klim naar Alpe d Huez) hadden geboekt kwam de Tour de France ook hier langs. Dat betekende dat wij een ideale plek hadden om een mooi plekje langs de weg te zoeken, waar we samen met een aantal idiote Australiërs Carlos Sastre naar de tourwinst zagen rijden. Ook een mooi onderdeel hierbij was het feest de dagen ervoor in de Nederlandse bocht, ofwel bocht 7. Hier hadden zich allemaal Nederlanders verzameld en was er een compleet feest met een DJ, wat zeker een aparte sfeer gaf. De laatste jaren zijn we telkens in de Italiaanse Alpen/ Dolomieten en een Noord-Italiaans meer geweest, wat telkens weer een hele mooie combinatie bleek. In al die jaren heb ik toch heel wat bekende zware cols gereden. Het eerste jaar dat ik in de Alpen was heb ik zelfs meteen de Marmotte gereden. Als ik vooraf had geweten wat dat precies in zou houden had ik destijds misschien wel meer getwijfeld, maar uiteindelijk heb na flink afzien op de slotklim naar Alpe d Huez toch de finish gehaald. Het moment dat ik de finishlijn zag opdoemen en ergens nog de energie vandaan haalde om naar het buitenblad te schakelen en een ultieme sprint te trekken om eerder over de finish te komen dan Arjen Molag staat me nog steeds bij. Ik kwam hem weer tegen halverwege de slotklim toen hij in het gras languit aan het uitrusten was en daarna hadden we het laatste stuk samen omhoog gereden. Tot slot nog een mooie anekdote uit mijn eerste jaar bij Klein Verzet. Destijds hadden we het ardennenweekend samen Skeuvel (dit zou ook de laatste keer zijn dat het ardennenweekend gezamenlijk werd gehouden). De meeste KV ers kwamen pas s avonds met de auto, maar met een paar KV ers en groep Skeuvelaars gingen we met de trein naar Maastricht en vanaf daar fietsen naar het bungalowpark bij Malmedy. In het begin ging het heel rustig en werd het tempo aangepast op de langzaamste Skeuvelaars, maar toen we bij de lange klim naar de Baraque Michel aankwamen werd er volle bak doorgereden en zouden er vanzelf wel een paar groepjes geformeerd worden. Zo kwam er een snelle groep met wedstrijdrijders, een middelsnelle groep en een hele langzame groep met alleen Skeuvelaars. Ik dacht wel met de middelsnelle groep mee te kunnen komen, maar beetje bij beetje kwam ik op een gaatje te zitten dat steeds groter werd. Uiteindelijk was de groep uit het zicht en de langzame groep achter mij was ook uit het zicht. Zodoende kwam ik bij een kruising aan waar ik voor mijn gevoel rechts zou moeten. Ik zou kunnen wachten op de langzame groep, maar ik dacht dat de middelste groep niet zo heel ver voor mij uit reed en als ik snel door zou rijden zou ik ze misschien nog wel bij kunnen halen. 34 Het Verzetje nr. 4 / 2011