c t 1-11~ /2018 r-- COV ER ~ LRi Hof v~.n beroep Gent Arrest

Transcriptie

1 Arrestnummer c t 1-11~ /2018 Repertoriumnummer 2018/ J! ct' Datum van uitspraak 28 september 2018 Notitienummer griffie 2018/NT/104 - Notitienummer parket-generaal Hof v~.n beroep Gent Arrest tiende kamer correctionele za ken Aangeboden op 0 2 OKT r-- COV ER ~ ~ LRi

2 Hof van beroep Gent - tiende kamer- 2018/NT/104- p /PGG/ /VJll/104 Not.nr. In de zaak van het OPENBAAR MINISTERIE tegen 1. nr. 411-Cf :>p 2. nr.../11-s geboren te zaakvoerder, wonende te - beklaagdemet maatschappelijke zetel te ingeschreven met KBO-numme1 - beklaagde- verdacht van: de eerste en de tweede: om de misdaad of het wanbedrijf uitgevoerd te hebben of om aan de uitvoering ervan rechtstreeks medegewerkt te hebben, door enige daad, tot de uitvoering zodanige hulp verleend te hebben dat zonder zijn bijstand het misdrijf niet kon gepleegd worden, door giften, beloften, bedreigingen, misbruik van gezag of van macht, misdadige kuiperijen of arglistigheden, dit misdrijf rechtstreeks uitgelokt te hebben te A. Op niet nader te bepalen tijdstip in de periode van tot Bij inbreuk op artikel 99, 1-1, strafbaar gesteld door artikel 146, al. 1-r van het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ru imtelijke ordening, handelingen, werken of wijzigingen hetzij zonder voorafgaande vergunning, hetzij in strijd met de vergunning, hetzij na verval, vernietiging of het verstrijken van de termijn van de vergunning, hetzij in geval van schorsing van de vergunning, te hebben uitgevoerd, voortgezet of in stand gehouden, zonder voorafgaande stedenbouwkundige vergunning te hebben gebouwd, op een grond één of meer vaste inrichtingen te hebben geplaatst, een bestaande vaste inrichting of r-- PAGE ~ L 1!1..' _j

3 Hof van beroep Gent - tiende kamer /NT /104- p. 3 n ::...~- =~r bestaand bouwwerk te hebben afgebroken, herbouwd, verbouwd of uitgebreid, met uitzondering van instandhoudings- of onderhoudswerken die geen betrekking hebben op de stabiliteit, namelij k: 1. Het plaatsen van een loods te hebben uitgevoerd in strijd met de voorwaarden zoals bepaald in de stedenbouwkundige vergunning verleend op 11 maart 2008 door het College van Burgemeester en Schepen: b) Er mogen geen materialen gestapeld worden in de zone naast of vóór de loods. De zone naast de loods wordt als een groene buffer aangelegd zodat opgestapelde goederen op hét perceel aan het zicht onttrokken zij n. c) De verharding in de voortuinstrook blijft beperkt tot de opritten die nu op het plan staan. 2. Het plaatsen van een verharding met betonklinkers In de voortuinstrook te hebben uitgevoerd. 3. Het plaatsen van een verharding in beton naast en achter de loods te hebben uitgevoerd. B. Op niet nader te bepalen tijdstip in de periode van tot en met Bij inbreuk op artikel o van de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening, hetzij zonder voorafgaande stedenbouwkundige vergunning, hetzij in strijd met de vergunning, hetzij na verval, vern ietiging, verstrijken van de termijn van de vergunning, hetzij in geval va n schorsing van de vergunning, hierna vermelde handelingen, zoals bepaald bij artikel ".a, het verrichten van navolgend bouwwerk, met uitzondering van onderhoudswerken: het optrekken of plaatsen va n een constructie, namelijk: 1. Het plaatsen van een afgesloten carport te hebben uitgevoerd. 2. Het plaatsen van een publiciteitsbord te hebben uitgevoerd. Met de omstandigheid dat de hierboven omschreven misdrijven in hoofde van eerste en tweede beklaagde gepleegd werden door een instrumenterende ambtenaar, vastgoedmakelaar of andere persoon die in de uitoefening van zijn beroep of activiteit onroerende goederen koopt, verkavelt, te koop of te huur zet, verkoopt of verhuurt, bouwt of vaste of verplaatsbare inrichtingen ontwerpt en/of opstelt of bij dergelijke verrichtingen als tussenpersoon optreedt, bij de uitoefening van zijn beroep. Op het perceel gelegen te aldaar gelegen gekadastreerd als met een oppervlakte van 3 a 77 ca, eigendom van ingevolge akte met definitieve regeli n~ van echtscheiding met onderlinge toestemming verleden door notaris te dd. * * * * r-- PAGE ~

4 L ~~ lilfi _j Hof van beroep Gent - tiende kamer- 2018/NT/104- p De rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling leper, kamer 119, besliste bij vonnis van 27 november 2017 op tegenspraak als volgt : "OP STRAFRECHTELIJK GEBIED ten aanzien van de eerste beklaagde Verklaart de felten van de beide tenlasteleggingen A en B bewezen in hoofde van Veroordeelt voor de hierboven omschreven en bewezen verklaarde tenlasteleggingen A en B SAMEN tot een GELDBOETE van DUIZEND EURO (1.000,00 EUR), verhoogd met 45 opdeelmes en aldus gebracht op 5.500,00 EUR, of een vervangende gevangenisstraf van 3 maanden. Beveelt dat de tenuitvoerlegging van het vonnis, in hoofde van wat betreft 500,00 EUR, verhoogd met 45 opdecimes en aldus gebracht op ,00 euro, of een vervangende gevangenisstraf van 1 maand en 15 dagen, van de uitgesproken GELDBOETE zal uitgesteld worden voor een t ermijn van DRIE JAAR te rekenen vanaf heden. Zegt dat verplicht is een bedrag van 25;00 EUR, verhoogd met 70 opdecimes, aldus gebracht op 200,00 EUR, te betalen als bijdrage tot het fonds tot hulp aan de slachtoffers van opzettelijke gewelddaden en aan de occasionele redders. ten aanzien van de tweede beklaagde Verklaart de felten van de beide tenlasteleggingen A en B bewezen in hoofde van Veroordeelt voor de hierboven omschreven en bewezen verklaarde tenlasteleggingen A en B SAMEN tot een GELDBOETE van DUIZEND EURO (1.000,00 EUR}, verhoogd met 45 opdeelmes en aldus gebracht op 5.500,00 EUR. Beveelt dat de tenuitvoerlegging van het vonnis, In hoofde van wat betreft 500,00 EUR, verhoogd met 45 opdecimes en aldus gebracht op 2.750,00 euro, van de uitgesproken GELDBOETE zal uitgesteld worden voor een termijn van DRIE JAAR te rekenen vanaf heden. Zegt dat verplicht is een bedrag van 25,00 EUR, verhoogd met 70 opdecimes, aldus gebracht op 200,00 EUR, te betalen als bijdrage tot het fonds tot hulp aan de slachtoffers van opzettelijke gewelddaden en aan de occasionele redders. r-- PAGE ~

5 ~ ~ _j Hof van beroep Gent - tiende kamer- 2018/NT /104 - p. 5 WAT DE HERSTELVORDERING BETREFT Verklaart de herstelvordering ontvankelijk en gegrond. Beveelt dienvolgens het uitvoeren van de aanpassingswerken zoals opgelegd bij de stedenbouwkundige vergunningen d.d. 11 maart 2013 en 12 augustus 2013, zijnde: a) De afbraak van het achterste deel van de carport. b) De opbraak van de verharding achter de carport en het voorzien van groenaanleg conform de voorwaarde uit de vergunning 2008/39. c) De opbraak van de opritverharding volgens aanduiding op plan, met verlaging strook 0,5 m thv de rechterperceelsgrens. d) Het verwijderen van de publiciteit in het geve/vlak. e) De stapeling van materiaal thv. de rechterperceelsgrens dient qua hoogte beperkt te worden tot 2 m. De aanwezige stapelhoogte kan op 1,5 m van de percee/sgrens geplaatst worden waarbij een groene groenbuffer aangelegd wordt tussen de scheidingsgrens en de stapelruimte. Zegt voor recht dat een dwangsom van 150,00 EUR per dag verbeurd kan worden verklaard mocht niet aan de herstelvordering tegemoet zijn gekomen uiterlijk binnen de zes maanden volgend op de datum van huidig vonnis. Kosten Veroordeelt en solidair tot de kosten, gevallen aan de zijde van het openbaar ministerie, ten bate van de Staat tot heden begroot op 272,67 EUR. Legt en elk, krachtens artikel 91, tweede lid van het K.B. van 28 december 1950 houdende het algemeen reglement op de gerechtskosten In strafzaken, een vaste vergoeding op voor beheerskosten in strafzaken van 51,20 EUR (geïndexeerd zoals voorzien in artikel 148 K.B. 28 december 1950 en de ministeriële omzendbrief nr. 131quater (ns) ( maart 2013)) Tegen dit vonnis van 27 november 2017 werd op 5 december 2017 door het openbaar ministerie hoger beroep ingesteld en dit tegen de beschikkingen van het vonnis ten aanzien van de beide beklaagden r-- PAGE ~

6 L ~~ ~ _j Hof van beroep Gent- tiende kamer / NT /104 - p. 6 Er werd op 5 december 2017 door het openbaar ministerie tevens een verzoekschrift in de zin van artikel 204 van het Wetboek van Strafvordering ingediend op de griffie van de rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling leper, en dit wat de beide beklaagden betreft Het hof hoorde op de openbare terechtzitting van 13 april 2018 in het Nederlands: het openbaar ministerie bij monde van Jan De Clercq, advocaat-generaal, de beklaagden en verdediging, bijgestaan en meester Marnix Muylle, advocaat met kantoor te leper. in hun middelen van vertegenwoordigd door De zaak werd in voortzetting gesteld op de terechtzitting van 7 juni 2018 teneinde door de gewestelijk stedenbouwkundig inspecteur te laten nagaan of het herstel, zoals door de raadsman van de beide beklaagden werd aangevoerd en aan de hand van foto's werd toegelicht, werd uitgevoerd. l.s. Het hof hoorde op de openbare terechtzitting van 7 juni 2018 in het Nederlands: het openbaar ministerie in zijn vordering bij monde van Jan De Clercq, advocaatgeneraal, de beklaagden en verdediging, )ijgestaan en meester Marnix Muylle, advocaat met kantoor te leper. In hun middelen van 1ertegenwoordigd door 2.1. De verklaring van hoger beroep door het openbaar ministerie tegen het vonnis van 27 november 2017, gedaan op de griffie van de rechtbank die het vonnis heeft gewezen, werd tijdig en regelmatig naar de vorm gedaan. Het verzoekschrift houdende de grieven, die tegen het vonnis worden ingebracht, werd eveneens tijdig ingediend r--page ~

7 _j Hof van beroep Gent- tiende kamer- 2018/NT /104 - p. 7 In het door het openbaar ministerie ingediende "verzoekschrift houdende grieven tegen het vonnis", opgesteld volgens het bij koninklijk besluit van 18 februari 2016 tot uitvoering van artikel 204, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering vastgestelde model (zoals van toepassing vóór dit model werd vervangen bij koninklijk besluit van 23 november 2017), wordt met betrekking tot de beide beklaagden nauwkeurig bepaald welke grieven tegen het voormeld vonnis worden ingebracht, namelijk op strafgebied met betrekking tot de strafmaat (aankruising rubriek 1.4, met de bijkomende verduidelijking dat de verzwarende omstandigheid door de eerste rechter niet in rekening werd gebracht bij het bepalen van de strafmaat voor beide beklaagden, waardoor een straf werd uitgesproken die onder het wettelijk minimum ligt) en met betrekking tot de herstelmaatregel en de dwangsom (aankruising rubriek 1.8, met de bijkomende verduidelijking dat het vonnis met betrekking tot het bevolen herste l en de dwangsom niet bepaalt wie van de veroordeelden daarvoor in aanmerking komt en aan wie de verbeurde dwangsom wordt toegekend) Het hoger beroep van het openbaar ministerie werd tijdig en regelmatig naar de vo rm ingesteld en is ontvankelijk (artikelen van het Wetboek van Strafvordering). Het hof beslist in het voorliggende arrest binnen de perken van het hoger beroep en van de grieven zoals bedoeld in artikel 210 van het Wetboek van Strafvordering. In dit verband stelt het hof vast dat er geen redenen zijn om ambtshalve een grief in de zin van het voormelde artikel 210 op te werpen, waarbij het hof volledigheidshalve opmerkt dat de feiten omschreven onder de telastleggingen A.1, A.2, A.3, 8.1 en 8.2 in hoofde van de eerste beklaagde en de tweede beklaagde de opeenvolgende en voortgezette uitvoering van eenzelfde misdadig opzet zijn en aldus telkens slechts één enkel misdrijf uitmaken waarvan de termijn van verjaring voor het geheel van de feiten, die elk onderling niet gescheiden zijn door een langere termijn dan de verjaringstermijn, slechts begint te lopen vanaf het laatste feit, dit is in het voor de eerste en de tweede beklaagde meest gunstige geval op 1 oktober De te last gelegde feiten maken wanbedrijven uit met een verjaringstermijn van vijf jaar. Deze termijn werd gestuit op 5 mei 2014 door het verhoor van de beklaagde :zie stuk 9, kaft A, van het strafdossier). Sinds 5 mei 2014 is geen vijf jaar verlopen. De strafvordering is in hoofde van de beklaagden en niet vervallen door verjaring. 3. Aangezien er in het voormelde grievenschrift geen grieven worden ingebracht tegen de beslissing van de eerste rechter met betrekking tot de schuldigverklaring van de eerste beklaagde en de tweede beklaagde aan de telastleggingen A en B, beide zoals omschreven in de aanhangig makende akte met de verzwarende omstandigheid dat deze aldus omschreven misdrijven in hoofde van de eerste r--pa GE ~

8 L ~ ~~ _j Hof van beroep Gent - t iende kamer- 2018/NT/104 - p. 8 en de tweede beklaagde werden gepleegd door een instrumenterende ambtenaar, vastgoedmakelaar of andere persoon die in de uitoefening van zijn beroep of activiteit onroerende goederen koopt, verkavelt, te koop of te huur zet, verkoopt of verhuurt, bouwt of vaste of verplaatsbare inrichtingen ontwerpt en/of opstelt of bij dergelijke verrichtingen als tussenpersoon optreedt, bij de uitoefening van zijn beroep, en er volgens het hof, zoa ls hoger reeds gesteld, ook geen redenen voorhanden zijn om ambtshalve enige grief op te werpen, ligt de schuldvraag met betrekking tot de telastleggingen A.1, A.2, A.3, B.1 en B.2 in hoofde van de eerste beklaagde en de tweede beklaagde bvba niet voor aan het hof en staat het ingevolge het vonnis van de reenmank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling leper, van 27 november 2017 vast dat de eerste beklaagde en de tweede beklaagde elk schuldig zijn aan de hen onder de telastleggingen A.1, A.2, A.3, B.1 en B.2 te last gelegde feiten, met de verzwarende omstandigheid dat deze aldus omschreven misdrijven in hoofde van de eerste en de tweede beklaagde werden gepleegd door een Instrumenterende ambtenaar, vastgoedmakelaar of andere persoon die in de uitoefening van zijn beroep of activiteit onroerende goederen koopt, verkavelt, te koop of te huur zet, verkoopt of verhuurt, bouwt of vaste of verplaatsbare inrichtingen ontwerpt en/of opstelt of bij dergelijke verrichtingen als tussenpersoon optreedt, bij de uitoefening va n zijn beroep. 4. De procedure werd regelmatig aanhangig gemaakt voor de eerste rechter door de op 28 februari 2017 aan de beide beklaagden betekende dagvaarding, waarbij het bevel tot dagvaarding van 21 februari 2017 is gevoegd waarin de hoger aangehaalde telastleggingen zijn vervat en die op 2 maart 2017 werd overgeschreven in het hypotheekkantoor te onder het nummer conform het toen van toepassing zijnde artikel 6.2.1, eerste lid, van de Vlaamse Codex Ru imtelijke ordening, gecoördineerd bij besluit van de Vlaamse regering op 15 mei 2009 (hierna verkort tot "VCRO"; zie sinds 1 maart 2018 artikel 6.3.1, 6 VCRO). De dagvaarding vermeldt de kadastrale omschrijving van het onroerend goed dat het voorwerp is van het misdrijf en identificeert de eigenaar ervan (zie stuk 1, kaft F, strafdossier). De dagvaarding werd ook ingeschreven in het vergunningenregister van de stad (voorheen artikel VCRO; zie thans artikel 5.1.2, 1, tweede lid, go VCRO). 5. De door de eerste rechter In hoofde van de eerste en de tweede beklaagde uitgesproken straf is onwettig nu elk van beide beklaagden voor de telastleggingen A.1, A.2, A.3, B.1 en B.2 samen veroordeeld werd tot een geldboete van euro, verhoogd met 45 opdeciemen, aldus gebracht op euro, met uitstel van tenuitvoerlegging gedurende een termijn van drie jaar voor wat betreft 500 euro, verhoogd met 45 opdeciemen, aldus gebracht op euro, terwijl de minimum geldboete voor deze misdrijven, gelet op de r-- PAG E ~

9 Hof van beroep Gent tiende kamer- 2018/ NT /104- p. 9...,..,.,... ~W-_,'ll:i\~ (eveneens bewezenverklaarde) omstandigheid dat ze gepleegd werden door personen die in de uitoefening van hun beroep of activiteit onroerende goederen verkopen, verkavelen, te koop, te huur zetten, verkopen of verhuren, bouwen of vaste of verplaatsbare inrichtingen ontwerpen en/ of opstellen, euro bedraagt. De veroordeling van de eerste en de tweede beklaagde tot elk een geldboete van euro is niet gemotiveerd nu de eerste rechter niet overwogen heeft dat er verzachtende omstandigheden zouden in aanmerking zijn genomen, noch deze omstandigheden in hoofde van de eerste en de tweede beklaagde heeft vermeld, noch melding heeft gemaakt van de toepassing van artikel21tervan de Voorafgaande Titel van het Wetboek van Strafvordering. Het bestreden vonnis dient dan ook in de mate dat de eerste rechter onwettige straffen heeft uitgesproken te worden tenietgedaan. 6. Op de terechtzitting van het hof van 7 juni 2018 werd door de raadsman van de beide beklaagden gevraagd aan elk van beide beklaagden een zeer milde geldboete op te leggen en geen herstelmaatregel onder verbeurte van een dwangsom meer te bevelen nu de herstelvordering van het college van burgemeester en schepenen van de stad waarbij de gewestelijk stedenbouwkundig inspecteur zich had aangesloten, inmiddels volledig werd uitgevoerd. Het openbaar ministerie vorderde om aan elk van de beide beklaagden een geldboete met uitstel op te leggen en liet kennen dat het gevorderde herstel werd uitgevoerd. Uit het proces-verbaal van vaststelling van 22 mei 2018 van de gewestelijk stedenbouwkundig inspecteur (zie stuk 7 procedurekaft 10e kamer hof van beroep Gent) blijkt inderdaad dat het herstel, bestaande uit het uitvoeren van aanpassingswerken, integraal werd uitgevoerd. 7. De feiten, voorwerp van de telastleggingen A.l, A.2, A.3, B.l en B.2, waren voorheen strafbaar op grond van de in die telastleggingen aangehaalde bepalingen. Vanaf 1 maart 2018 tot op heden zijn die feiten strafbaar gebleven op grond van de artikelen en VCRO. 8. De feiten die aan de in hoofde van de eerste beklaagde en de tweede beklaagde (door de eerste rechter) bewezenverklaarde telastleggingen A.l, A.2, A.3, B.l en B.2 ten grondslag liggen zijn in hoofde van elk van beide beklaagden de uiting van eenzelfde misdadig opzet en maken voor ieder van hen slechts één r--page ~ ~m (!)~ _I

10 Hof van beroep Gent- tiende kamer /NT /104- p. 10 misdrijf uit zodat ingevolge artikel 65, eerste lid, van het Strafwetboek voor deze samen slechts één straf aan elk van beide beklaagden dient te worden opgelegd. Bij de straftoemeting In hoofde van de eerste beklaagde en de tweede beklaagde houdt het hof er enerzijds rekening mee dat deze beklaagden als professionelen wetens en willens een wederrechtelijke toestand tot stand hebben gebracht waarbij zij het belang van de gemeenschap bij de naleving van de voorschriften die een goede ruimtelijke ordening beogen, ondergeschikt hebben gemaakt aan hun persoonlijke en/of financiële belangen, anderzijds in het voordeel van de beklaagden met de vaststelling dat de toestand, zij het pas na verloop van meerdere jaren, thans volledig is geregulariseerd en met het tijdsverloop sedert de feiten, zonder dat dit tijdsverloop evenwel een overschrijding van de redelijke termijn met zich meebrengt nu de zaak relatief lang is blijven aanslepen enkel en alleen om de beklaagden in de gelegenheid te stellen de wederrechtelijke toestand te regulariseren, wat zij steeds maar bleven beloven. De hierna voor elk van beide beklaagden opgelegde minimum geldboete is daarom een passende bestraffing. Zij is tevens noodzakelijk om de beide beklaagden te doen inzien dat zij zich in de toekomst aan de decretale voorschriften ter zake dienen te houden. De bewezen misdrijven werden gepleegd na 29 februari 2004 en vóór 1 januari 2012 zodat elke geldboete, uitgedrukt in euro, met 45 opdeciemen moet worden verhoogd. Aan de eerste beklaagde kan, nu hij daartoe in de voorwaarden verkeert, de gunst van het gewoon uitstel van de tenuitvoerlegging van de hem opgelegde geldboete verleend worden voor de duur zoals hierna bepaald. De straf, opgelegd aan deze beklaagde, gaat immers de vijf jaar gevangenisstraf niet te boven en hij werd tot op heden nog niet veroordeeld tot een criminele straf of een hoofdgevangenisstraf van meer dan twaalf maanden of tot een gelîjkwaardige straf die in aanmerking genomen wordt overeenkomstig artikel 99bis van het Strafwetboek. Het is daarenboven te verwachten dat de huidige veroordeling de eerste beklaagde zal aanzetten zich aan dergelijke feiten niet meer schuldig te maken. Ook voor de vervangende gevangenisstraf, die dient te worden opgelegd, kan nog uitstel worden verleend nu de bewezenverklaarde feiten dateren van vóór de inwerkingtreding van de wet van 5 februari 2016 tot wijziging van het strafrecht en de strafvordering en houdende diverse bepalingen inzake justitie (Potpourri 11). Artikel 8, 1, derde lid van de Probatiewet van 29 juni 1964, zoals ingevoerd door artikel 37 Potpourri 11, sluit uitstel van tenuitvoerlegging uitdrukkelijk uit voor de vervangende straf, maar gezien deze bepaling te beschouwen is als een strengere strafbepaling heeft zij ingevolge artikel 2 van het Strafwetboek geen retroactieve werking zodat deze uitsluiting van het uitstel voor de vervangende gevangenisstraf aldus niet kan worden toegepast op feiten die gepleegd en voltooid werden vóór 29 februari Ook aan de tweede beklaagde kan de gunst van het gewoon uitstel van de tenuitvoerlegging van de haar opgelegde geldboete verleend worden voor de duur zoals hierna bepaald. De straf, opgelegd aan deze beklaagde, gaat een geldboete van r--page ~

11 _j Hof van beroep Gent - tiende kamer- 2018/NT /104- p euro niet te boven en zij werd tot op heden nog niet veroordeeld tot een geldboete van euro. Het is daarenboven te verwachten dat de huidige veroordeling ook deze beklaagde zal aanzetten zich aan dergelijke feiten niet meer schuldig te maken. 9. De eerste en de tweede beklaagde zijn hoofdelijk gehouden tot de kosten, gevallen in de beide aanleggen aan de zijde van het openbaar ministerie zoals hierna bepaald, al deze kosten ondeelbaar veroorzaakt zijnde door de in hunnen hoofde bewezen telastleggingen, die hen gemeen zijn. De eerste en de tweede beklaagde dienen ook, als veroordeelden tot een correctionele hoofdstraf, elk te worden verplicht tot het betalen van de bijdrage van 25,00 euro tot financiering van het bijzonder Fonds tot hulp aan de slachtoffers van opzettelijke gewelddaden en aan de occasionele redders (artikel 29 van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen). Deze bijdrage, die een eigen aard heeft en geen straf inhoudt, dient thans vermeerderd te worden met 70 opdeciemen tot telkens 200,00 euro, en dit ongeacht de datum van de bewezenverklaarde feiten. Tevens zijn de beklaagden elk gehouden tot de vaste vergoeding voor de kostprijs van het verloop der strafprocedure, die thans, na indexatie, 51,20 euro bedraagt (zie artikel 91 van het koninklijk besluit van 28 december 1950 houdende algemeen reglement op de gerechtskosten in strafzaken, zoals gewijzigd door art. 1 van het koninklijk besluit van 13 november 2012, B.S. 29 november 2012; omzendbrief 131quater (ns), B.S. 1 maart 2013). Met toepassing van artikel 4, 3 en artikel 5, 1 va n de wet van 19 maart 2017 tot oprichting van een Begratingsfonds voor de juridische tweedelijnsbijstand, in werking getreden op 1 mei 2017 ingevolge artikel 6 van het kon inklijk besluit van 26 april 2017 tot uitvoering van de wet va n 19 maart 2017 tot oprichting van een Begratingsfonds voor de juridische tweedelijnsbijstand, moeten de beklaagden tenslotte ook nog elk worden veroordeeld tot het betalen van een bijdrage van elk 20,00 euro aan het Begratingsfonds voor de juridische tweedelijnsbijstand. 10. Zoals hiervoor reeds uiteengezet, werd de herstelvordering van het college van burgemeester en schepenen van de stad waarbij de gewestelijk stedenbouwkundig inspecteur zich heeft aangesloten en die positief geadviseerd werd door de (toenmalige) Hoge Raad voor het Handhavingsbeleid (thans de Hoge Raad voor de Handhavingsuitvoering), inmiddels integraal uitgevoerd. Deze herstelvordering en de erop geënte vordering tot verbeurte van een dwangsom zijn dan ook zonder voorwerp geworden. r-- PAGE ~

12 L M~ ~ _j Hof van beroep Gent - tiende kamer- 2018/NT/104-p. 12 OP DEZE GRONDEN het hof, rechtsprekend op tegenspraak Gelet op de artikelen aangehaald in de bewezenverklaarde telastleggingen, de artikelen hiervoor aangehaald en de artikelen: 2, 38, 39, 40, 41, 50, 65 en 66 van het Strafwetboek, 162, 182, 184, 185, 189, 190, 190ter, 194, 195, 199, 200, 203, 1, 204, 210, 211 en 211bis van het Wetboek van Strafvordering, 11 van de Bijzondere Wet van 8 augustus 1980, zoals gewijzigd door artikel 5 van de Bijzondere Wet van 16 juli 1993, 1, 8, 14 en 18bis van de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie, 2 van de wet van 26 juni 2000 betreffende de invoering van de euro in de wetgeving die betrekking heeft op aangelegenheden als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet, 5 van het decreet van 7 december 2001 tot regeling van enkele gevolgen van de invoering van de euro in de Vlaamse regelgeving, 1 van de wet van 5 maart 1952, 28 en 29 van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen, 91, tweede lid, van het koninklijk besluit van 28 december 1950, 24 van de wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken. Verklaart het hoger beroep van het openbaar ministerie tegen het vonnis van de rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling leper, kamer 119, van 27 november 2017 ontvankelijk en er ten gronde over beslissend binnen de perken van het hoger beroep en de grieven zoals bedoeld in de artikelen 204 en 210 van het Wetboek van Strafvordering: Stelt vast dat voor de eerste beklaagde en de tweede beklaagde de schuldvraag niet voorligt aan het oordeel va n het hof en dat de eerste beklaagde en de tweede beklaagde door de eerste rechter bij vonnis van de rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling leper, kamer 119, van 27 november 2017 definitief schuldig werden bevonden aan de hen onder de telastleggingen A.1, A.2, A.3, B.1 en B.2 te last gelegde feiten, met de verzwarende omstandigheid dat deze ald us omschreven misdrijven in hoofde van de eerste en de tweede beklaagde werden gepleegd door een instrumenterende ambtenaar, vastgoedmakelaar of andere persoon die in de uitoefening van zijn beroep of activiteit onroerende goederen koopt, verkavelt, te koop of te huur zet, verkoopt of verhuurt, bouwt of vaste of verplaatsbare inrichtingen ontwerpt en/of opstelt of bij dergelijke verrichtingen als tussenpersoon optreedt, bij de uitoefening va n zijn beroep. Doet het bestreden vonnis van 27 november 2017 in de mate dat de eerste rechter onwettige straffen heeft uitgesproken tenlet en opnieuw recht doend met eenparige stemmen: r--page ~

13 Hof van beroep Gent - t iende kamer /NT /104-p ; ~;tjo:.ft."''.'t~~~ Veroordeelt de eerste beklaagde voor de bewezen telastleggingen A.1, A.2, A.3, B.l en 8.2 samen tot een geldboete van 2.000,00 euro, vermeerderd met 45 opdeciemen, aldus gebracht op ,00 euro. Zegt dat bij gebreke van betaling binnen de wettelijk bepaalde termijn de aan de eerste beklaagde opgelegde geldboete van 2.000,00 euro, verhoogd met 45 opdeciemen, gebracht op ,00 euro, zal mogen vervangen worden door een vervangende gevangenisstraf van drie maanden. Verleent uitstel van de tenuitvoerlegging van dit arrest gedurende een termijn van drie jaar voor de opgelegde geldboete van 2.000,00 euro, verhoogd met 45 opdeciemen, aldus gebracht op ,00 euro, en voor de vervangende gevangenisstraf van drie maanden waartoe de eerste beklaagde wordt veroordeeld. Veroordeelt de tweede beklaagde voor de bewezen telastleggingen A.l, A.2, A.3, 8.1 en B.2 samen tot een geldboete van 2.000,00 euro, verhoogd met 45 opdeciemen, aldus gebracht op ,00 euro. Verleent uitstel van de tenuitvoerlegging van dit arrest gedurende een termijn van drie jaar voor de geldboete van 2.000,00 euro, verhoogd met 45 opdeciemen, aldus gebracht op ,00 euro, waartoe de tweede beklaagde wordt veroordeeld. Veroordeelt de eerste beklaagde en de tweede beklaagde hoofdelijk tot de kosten in de beide aanleggen gevallen aan de zijde van het openbaar ministerie, in totaal begroot op 272,67 euro in eerste aanleg en op 67,88 euro in beroep. Legt de beklaagden en de verplichting op elk een bedrag van 25,00 euro, vermeerderd met 70 opdeciemen en aldus gebracht op telkens 200,00 euro, te betalen als bijdrage tot de financiering van het fonds tot hulp aan de slachtoffers van opzettelijke gewelddaden en aan de occasionele redders. Legt de beklaagden en de verplichting op elk een bedrag van 51,20 euro te betalen als vergoeding voor de kostprijs van het verloop van de strafprocedure. Veroordeelt de beklaagden en tot het betalen van elk een bijdrage van 20,00 euro aan het Begrotingstands voor de juridische tweedelljnsbijstand. Verklaart de herstelvordering van het college van burgemeester en schepenen van de stad en van de gewestelijk stedenbouwkundig inspecteur, en de erop geënte vordering tot verbeurte van een dwangsom, zonder voorwerp. r--page ~ L!;!_~$! ~

14 Hof van beroep Gent- tiende kamer- 2018/NT /104- p. 14 '' '''=~-~ Kosten eerste aanleg: Kosten beroep: Afschrift vonnis: Afschrift akte HB OM: Dagv. beklaagden 272,67 27,00 3,00 27, %: Totaal: 67,88 Dit arrest is gewezen te Gent door het hof van beroep, tiende correctionele kamer, samengesteld uit kamervoorzitter Erik Van de Sijpe, als voorzitter, en de raadsheren Bart Meganck en Steven Van Overbeke, en in openbare terechtzitting van 28 september 2018 uitgesproken door voorzitter Erik Van de Sijpe, in aanwezigheid van Pascale Clauw, substituut-procureur-generaal, met bijstand van griffier Leentje Mouton. Leentje Mouten c Bart Meganck --c;-+r--page ~ L ~~ ~~ _j