Nicaragua 2014 : het verslag

Transcriptie

1 Nicaragua 2014 : het verslag De groep bestond uit een 22 enthousiaste deelnemers,met als opmerkelijkste de tandem waarbij de 2de rijder, Dirk, een blinde man van 65 jaar was. Mountainbike gewijs was het behoorlijk pittig ook al waren de afstanden niet te groot. Steile hellingen, rotsige afdalingen, riviertjes doorkruisen... vele lekke banden Het landschap doet afwisselend denken aan De Franse Cevennes, aan de Provence met een rij vulkanen erin of aan een tropisch eiland. Dat allemaal dan wel in een vééél armere versie. Het westen wordt meer oerwoud, maar daarvan hebben we slechts enkele bergflanken aan de rand aangedaan, daar wordt kleinschalig koffie geteeld.

2 Mensen wonen overwegend in bouwseltjes die wij eerder als berghok of tuinhok zouden zien, meestal met een erf van stoffige maar bladvrij geveegde grond errond. Koken doet men met sprokkelhout dat men gaat zoeken in het maquis, en dat men aanvoert met een paardenkar, een fiets of gewoon op de rug. Zelfs in de steden zie je nauwelijks een gebouw van meer dan 1 verdieping, waardoor je eerder de indruk hebt in een dorpje te zijn. Reden is het aardbevings- en orkaangevaar. Managua bijvoorbeeld is helemaal verwoest geweest door beide. Van politiek is er op straat niet al te veel te merken, afgezien van bushokjes met reclame voor Ortega erop. Na de revolutie, men was het 30jarig jubileum daarvan net aan het voorbereiden, zijn de Sandinisten nog ca 5 jaar aan de macht geweest. Er is toen een landherverdeling gebeurd, maar die heeft de totale productie van vb. Koffie fel doen dalen, geen onverdeeld succes dus. Je ziet dat de landbouw op het platteland overwegend zeer kleinschalig, manueel, en inefficiënt is. Het onderwijs is toen wel spectaculair verbeterd. Daarna zijn de Sandenisten weggestemd en is er 16jaar een rechtse regering geweest. Toen zou het onderwijs en de gezondheidszorg terug fel achteruit gegaan zijn. Nu hebben de Sandenisten intussen weer sinds en 5-tal jaar de meerderheid, zij zijn op dit moment veruit het populairst bij de grote meerderheid van armen, en zullen dus naar alle waarschijnlijkheid ook de volgende verkiezingen winnen. Zoals ik het hoor bezondigen zowel links als rechts zich aan corruptie als ze aan de macht zijn.

3 Een Vlaamse vrouw de we ontmoetten, en die daar enkele maanden vrijwilligerswerk in de gehandicaptenzorg deed, vertelde ons dat de werkloosheid 60% bedraagt. Daar zijn wel de vele mensen inbegrepen die overleven van losse klusjes of een beetje landbouw. Als ik daar nog bij vertel dat Nicaragua, na Haïti, het armste land van Latijns Amerika is, dan is de context waarin Broederlijk Delen daar werkt zo'n beetje geschetst. Broederlijk Delen specialiseert zich in plattelands- ontwikkeling, en probeert daardoor o.a. stadsvlucht naar de sloppenwijken te voorkomen. De projecten die we bezochten, kaderen daarin. De methode van Broederlijk Delen bestaat erin bestaande lokale organisaties te sponsort als die een concreet project over lagere termijn kunnen voorleggen. Broederlijk Delen helpt de plannen uitwerken, met de bemiddeling tussen soms kibbelende deelgroepen en volgt op of de centen goed besteed worden. De soorten organisaties die men sponsort staan los van overheden en zijn doorgaans bottom-up. vaak opgezet en geleid door vrouwen, in Nicaragua toch. Het 1ste project dat we bezochten hielp Broederlijk Delen vrouwen moestuintjes inrichten, om meer variatie in de eenzijdige rijst/bonenvoeding te brengen, maar ook om en centje bij te verdienen met de verkoop van de overschotten. Grond is er genoeg, water is wel een probleem. Daarom sponsort Broederlijk Delen ook waterputten. Men helpt mensen aan de eerste zaden, leert hen zelf zaden kweken, en probeert hen biologisch te leren werken, zo hoeft men geen pesticiden te kopen en het is gezonder.

4 De tweede tuin was heel rijk beplant, met o.a. dikke trossen bakbananen. De vrouw des huizes vertelde ons enthousiast dat ze zich in het aards paradijs waande sinds de aanleg van haar tuin 2 jaar geleden. In totaal zijn er zo'n 350 tuintjes in dat project. Dit jaar loopt het project en de sponsoring af en moet men de zaak lokaal onafhankelijk verder uitbouwen Op een derde erf dat we bezochten was er met sponsoring uit een ander project van Broederlijk Delen, een houtoven gebouwd die veel zuiniger is dan de lokale gebruikelijke manier van stoken. Zo moeten mensen minder hout aanzeulen, maar het voorkomt vooral ontbossing en erosie. 'S avonds in het hotel kwam een pittig Indiaans dametje van zo'n 70 jaar ons nog een derde project toelichten. Hier sponsort BD een koepelvereniging van vrouwen FEM die zich 3 hoofddoelen hebben gesteld: Opkomen voor vrouwenrechten vb. Rond partnergeweld ( meer dan nodig zo te horen), en vorming in het algemeen. Grondverwerving op naam van de vrouw (verbetert hun machtspositie in het gezin). Telen van economische gewassen op die grond, vooral koffie. Hun koffie wordt tot in de VS en tot in Europa verkocht. Ook hierin geeft men de voorkeur aan biologisch.

5 Op dit moment worden hun koffiestruiken (een soort die lekkere koffie oplevert, waarvoor men een goede prijs krijgt) geteisterd door een ziekte. Een ramp voor deze mensen. Er is nu discussie binnen FEM of men deze soort moet vervangen door een resistente soort, waar men echter een lagere prijs voor krijgt. Er was ook in onze groep van deelnemers nogal wat discussie of biologisch nu wel zo verstandig in de situatie van deze mensen. Tijdens de project bezoeken werden we altijd heel hartelijk ontvangen door de plaatselijke bevolking met een heerlijke maaltijd, een dansje uitgevoerd door de kinderen.

6 Ons transportmiddel, een oude Amerikaanse schoolbus : het ideale moment voor een persoonlijke babbel Het contact met de bevolking was vriendelijk en warm, maar met ons woordje Spaans of vertaalboekje was de communicatie niet eenvoudig.

7 De Cerro Negro, een vulkaan die we beklommen en met een board of de echte waaghalsen met de fiets afdaalden. Er is nog zoveel te vertellen en nog zovele foto s, die ik jullie ga besparen, maar om het samen te vatten : de sfeer in de groep was super, het land heel mooi, de mountainbike omstandigheden waren een uitdaging, dit was a once in a lifetime ervaring, die ik hoop te herhalen. Het werk dat Broederlijk Delen doet is schitterend en zelf al zijn de projecten kleinschalig, ze hebben een grote impact op het leven van de betrokken mensen.