Nieuwsbrief Moederzorg in Nepal

Transcriptie

1 Nieuwsbrief Moederzorg in Nepal Jaargang 3, nummer 4 Pauline van Ooijen, arts in Surkhet juni 2016 De afgelopen maanden is er veel gebeurd. Daarom geef ik in deze nieuwsbrief een overzicht. Februari-maart: Fistula kamp Half februari heb ik weer meegewerkt in het jaarlijkse fistula kamp. Helaas konden we dit jaar niet zoveel voorlichting geven in de maanden voorafgaand aan het kamp, door de grote tekorten in benzine en gas en de onrust in het zuiden van het land. Gelukkig hebben toch nog zo n veertig vrouwen de weg naar het kamp gevonden, en zijn (opnieuw) behandeld in deze weken. Heel bijzonder dit jaar was dat bij alle vrouwen de test die we na twee (en soms drie) weken uitvoerden goed was. Dat betekent dat de fistula ook daadwerkelijk gesloten was door de operatie. Helaas betekent dat niet dat al deze vrouwen nu ook continent zijn voor urine. Soms moet de blaas nog opnieuw leren werken, soms is de urineleider te kort en zijn zij daardoor niet droog en soms gaat de fistula toch weer open, waardoor mensen nog steeds incontinent zijn. We hopen natuurlijk dat veel vrouwen gewoon naar de wc kunnen gaan en weer geaccepteerd worden in hun dorp / gemeenschap. Eind maart: Fistula workshop Half Het probleem van vrouwen met incontinentie na de bevalling staat niet op zichzelf. Veel vrouwen in Nepal bevallen nog steeds thuis, ver weg van het ziekenhuis, zonder goede zorg. Door middel van een operatie kunnen we hen soms weer helpen. Maar vaak hebben deze vrouwen al jaren in eenzaamheid, verstoten van hun familie, geleefd. Dat zijn vaak jaren van pijn en lijden. Het beste zou daarom niet zijn om hen te helpen met een operatie, maar om te voorkomen dat zo n fistula ontstaat. Het voorkomen van zo n fistula kan als vrouwen in goede omstandigheden bevallen, in het ziekenhuis, waarbij goed wordt bijgehouden of hun bevalling niet te lang duurt. Veel vrouwen krijgen geen onderwijs en soms ook geen zwangerschapscontroles. Door deze problemen aan te pakken kunnen we werken aan een toekomst waarbij dit probleem niet meer voorkomt in Nepal. In dit nummer: Fistula kamp Fistula workshop Visa problemen Een nieuwe baan Inpakken Afscheid nemen Welkom De eerste weken Welkom en dankdienst Aan het werk Nieuws uit Nepal Dankbaar Van de TFC Danken en bidden Appeltaart

2 Nieuwsbrief Moederzorg in Nepal. Jaargang 3, nummer 4 blz. 2 Echter om hieraan te werken heb je heel veel verschillende mensen en organisaties nodig. Eind maart heeft INF een workshop georganiseerd waarbij we geprobeerd hebben om een aantal van deze groepen mensen bij elkaar te brengen en hier samen over na te denken. Graag willen we samenwerken met de regering en verschillende onderwijs instanties. Zodoende kan de zorg voor fistula patiënten opgenomen worden in het onderwijsprogramma voor verpleegkundigen. Drie dagen hebben we hier met een groep enthousiaste en betrokken mensen aan gewerkt en er liggen een aantal plannen om hier met nog meer mensen hierover te spreken. Aan het eind van dit jaar is het de planning om hier een vervolg aan te geven om te zien of er enige vordering is en wat anders geregeld moet worden. Begin april: Visa problemen Soms Iedere vrijwilligers organisatie die in Nepal werkt moet iedere 5 jaar door de overheid geëvalueerd worden. Op dat moment worden ook alle visums van buitenlanders die in Nepal werken niet verlengd totdat dit proces is voltooid. Daarna wordt door de overheid gekeken welke buitenlandse werkers nodig zijn in Nepal. Dit is om te voorkomen dat er werk gedaan wordt door buitenlandse mensen dat ook gedaan kan worden door Nepalese mensen zelf. Het proces van evaluatie loopt al enkele maanden en is door de aardbeving van vorig jaar en door aan aantal andere omstandigheden traag verlopen. Vanaf begin december verliepen onze visums, en totdat dit proces is afgerond konden deze niet worden verlengd. Echter, als dit proces erg lang duurt is het niet toegestaan om langer dan 150 dagen in het land te blijven zonder visum. Als dat dreigt te gebeuren moet er met terugwerkende kracht een toeristen visum worden aangevraagd om het land uit te kunnen. Op de foto zijn we in Kathmandu, om onze visums aan te vragen. Helaas loopt dit proces van evaluatie nog steeds. Midden april: Een nieuwe baan Tijdens al deze ontwikkelingen rondom onze visums werd door het advies gegeven om als je eenmaal een toeristen visum hebt aangevraagd het beter is om niet meer te werken. En zo kwam alles opeens in een stroomversnelling. Halverwege maart begon ik met het schrijven van een aantal s naar verschillende ziekenhuizen in Nederland om op zoek te gaan naar een baan. Ik Dit had tot gevolg dat bijna alle buitenlandse mensen die voor INF in Nepal werken het land moesten verlaten in de afgelopen maand. Dat betekende voor mij dat ik besloot iets eerder terug te gaan naar Nederland dan ik oorspronkelijk gepland had. En het betekende ook dat niet alleen ik vertrok uit Surkhet, maar met mij ook een aantal andere buitenlandse vrienden. kreeg een positieve reactie terug uit Tilburg. Omdat ik niet op sollicitatiegesprek kon komen hebben we een gesprek gevoerd via skype. Ik was ongelooflijk dankbaar dat ik werd aangenomen. Het voelde alsof God mij nieuw perspectief gaf tijdens het proces van afscheid nemen en ver trekken uit Nepal. Ik hoefde niet naar Nederland met een leeg gevoel. Er was iets nieuws om naar toe te werken en me voor in te zetten.

3 Nieuwsbrief Moederzorg in Nepal. Jaargang 3, nummer 4 blz. 3 Eind april: Inpakken Twee weken voordat ik vertrok uit Surkhet bedacht ik mij dat het echt tijd was om aan de slag te gaan en alles in mijn huis in te gaan pakken. Aangezien er geen nieuwe huurder voor mijn huis was moest ik de meubels die ik van INF had geleend terug geven en de meubels die van mijzelf waren weggeven. Niet al mijn spullen konden mee, en daardoor moest ik van al mijn bezittingen de afweging maken of ik ze mee wilde nemen of weg wilde geven. Alles werd beperkt tot twee koffers met daarbij toch ook nog een aantal grote plastic zakken van spullen die ik toch wel graag wilde houden. Het was meer dan de toegestane 46 kilo, maar gelukkig ontmoette ik de laatste week in Nepal een aantal mensen die een aantal kilo voor mij mee wilde nemen naar Nederland. En wat je dan zoal meeneemt naar huis? Mooie sari s en andere mooie kleren, sierraden (vooral heel veel armbanden), kruiden om Nepalees te kunnen koken Eind april: Afscheid nemen Het aller moeilijkste van de afgelopen maanden was toch wel het afscheid nemen. Er zijn zoveel mensen waar ik zoveel van ben gaan houden. Het voelde alsof ik over een week weer terug zou zijn, maar de realiteit was anders. De geuren en kleuren, de vrolijke taal en muziek, de heerlijke maaltijden met vrienden ik mis ze!

4 Nieuwsbrief Moederzorg in Nepal. Jaargang 3, nummer 4 blz. 4 In de laatste weken in Nepal moest ik natuurlijk ook heel vaak afscheid nemen. In het ziekenhuis werd een afscheidsprogramma gehouden, met een aantal toespraken, het geven van bloemen en een cadeautje. De afgelopen maanden is mijn relatie met de andere artsen in het ziekenhuis gegroeid en werd ik steeds meer bij het team betrokken. Ook dat kwam terug bij deze toespraken en ik ben heel dankbaar dat ik het zo goed met hen samen kon afsluiten. Daarnaast was er ook een afscheid bij INF. En op de laatste zaterdag in Surkhet ook een afscheid in de kerk. Verder werd ik bij veel mensen uitgenodigd om langs te komen voor een maaltijd rijst met linzen. En voor het geval ik mager terug zou komen naar Nederland heel veel rijst en heel veel linzen, inclusief heel veel vlees. 30 april: Welkom Om zeven uur zaterdag ochtend stond er een geweldige en vrolijke familie op Schiphol om mij welkom te heten inclusief spandoek! Het was heerlijk om weer thuis te zijn, brood te eten (en kroketten) en bij te kletsen.

5 Nieuwsbrief Moederzorg in Nepal. Jaargang 3, nummer 4 blz. 5 Begin mei: De eerste weken De eerste weken in Nederland voelden heel dubbel. Naast blij zijn om iedereen weer te zien moest er ook van alles geregeld worden. En dat terwijl je dagelijks heel veel dingen mist en je niet gelijk heel veel energie hebt om alles weer op te pakken. Het voelde allemaal zo gek. Ik geniet ervan als ik door een prachtig landschap fiets, met een mooie rivier, prachtige groene velden en mooie wolken in de lucht. En toch mis je iets: het geluid van snelkookpannen om de rijst te koken, de geuren van de linzensoep en de vrolijke jurken. En dat gaat dan de hele tijd op en neer. Dan ben je weer blij, dan zit je weer (bijna) te huilen. Dan zit je te bibberen op de bank omdat het zo koud is, en dan adem je weer de heerlijke frisse lucht. Dan zit je te genieten van een boterham met kaas en dan wil je opeens weer een kurta surwaal aan Half mei: Aan het werk Per half mei ben ik begonnen aan mijn nieuwe baan in Tilburg. Dat gaat met ups en downs. Het Nederlandse systeem is erg goed georganiseerd. Tegelijk zijn er nog zoveel mensen op de wereld die in slechte omstandigheden hun kindje op dewereld zetten. Het kost me erg veel tijd om te wennen en het valt me behoorlijk zwaar. Ik hoop dat ik er de komende maanden weer steeds meer mijn plekje weer in Nederland ga vinden. Foto Ron Maijen - Eigen werk, CC BY-SA 3.0, Nieuws uit Nepal Waarschijnlijk heeft u het de afgelopen tijd gehoord of in de krant gelezen dat er acht Nepalese christenen gevangen zijn gezet omdat zij kinderen op een basisschool foldertjes hebben uitgedeeld over het christelijk geloof. Gelukkig Dankbaar De afgelopen maanden zitten vol gebeurtenissen en emoties. Maar door alles heen laat God mij zien dat Hij bij mij is en mij niet alleen laat. Door alle moeilijke en mooie momenten heen blijft Hij trouw. zijn zij inmiddels weer vrij gekomen. Wilt u bidden voor de christenen in Nepal en dat het artikel in de nieuwe grondwet dat hierover gaat wordt gewijzigd. Ik wil ook jullie allemaal heel hartelijk bedanken voor jullie meeleven de afgelopen jaren. De kaartjes, s, facebook berichtjes, cadeautjes en vooral jullie gebed! Het waren bemoedigingen om door te gaan. Dank jullie wel hiervoor!

6 Nieuwsbrief Moederzorg in Nepal. Jaargang 3, nummer 4 Van de TFC Van de thuisfrontcommissie (TFC) Na 3 jaar is Pauline weer terug in Nederland, dit betekent dat ook de taak van de TFC erop zit. We kijken terug op een periode van activiteiten en wervingsacties met als afsluiting de mooie welkomstdienst van 8 mei j.l. Wij kunnen tevens melden dat we als TFC volledig hebben voldaan aan de financiële verplichtingen. Terugkijkend zijn wij blij en dankbaar dat wij ten alle tijden aan onze verplichtingen hebben kunnen voldoen, er was genoeg op de momenten dat dit nodig was. Wij danken, na de Heere God, alle donateurs en sponsoren voor de financiële steun gedurende deze periode. Daarnaast danken we u en jou voor de steun die Pauline mocht ontvangen, middels gebed of op welke wijze dan ook. Danken en bidden Laten we samen God danken De goede uitkomsten van het fistula kamp in februari / maart. En de goede ontmoeting die we hadden tijdens de workshop. De energie die Hij mij telkens weer gaf, de nieuwe vooruitzichten, het houvast tijdens alle emoties die op mij af kwamen in de afgelopen maanden. Het welkom terug in de gemeente in Kesteren en in Nederland. Dat de Nepalese christenen weer vrij zijn gekomen. En willen jullie meebidden voor: Dat INF dicht blijft bij haar missie waarvoor ze naar Nepal is gekomen, namelijk Gods liefde laten zien aan de Nepalese bevolking. Dat de PS Denkt u er aan als donateur om de automatische overeenkomst met de overheid snel overboeking stop te zetten? wordt goed gekeurd en dat de buitenlandse werkers weer snel hun Appeltaart taken op kunnen pakken. Dat mijn Nepalese vrienden andere Afgelopen maart is in Kesteren een grote appeltaart christenen ontmoeten die hen de weg actie gehouden. Iedereen kon een appeltaart bestellen naar God kunnen laten zien. en deze op een zaterdag ochtend ophalen, waarbij de De christenen in Nepal nu vervolging opbrengst was voor Moederzorg Nieuwsbrief in Nepal. Moederzor Iedereen Nieuwsbrief die Moederzorg weer dichter in Nepal. bij Jaargang lijkt te komen. 1, nummer Wilt g u in hieraan heeft meegeholpen maar vooral Bakkerij Nepal. de Jaargang 1, nummer bidden dat kkk zij met zich verbinden en de Greef heel hartelijk bedankt! wet die daar over gaat gewijzigd wordt. Dat God mij energie geeft voor de komende weken nu het werk in Nederland zo zwaar valt. En dat Hij mij laat zien hoe Zijn weg loopt voor de toekomst. Colofon: Pauline van Ooijen was van mei mei 2016 door de GZB en de Hervormde Gemeente te Kesteren uitgezonden als arts naar Surkhet (Nepal). Meer informatie over het leven en werken in Nepal vindt u op De GZB draagt zorg voor de verspreiding van deze nieuwsbrief. Indien u deze liever per post of per mail ontvangt, kunt u contact opnemen met de GZB. Uw meeleven, gebed en financiële steun voor het werk van Pauline is onmisbaar. U kunt uw gift overmaken op rekeningnummer NL71ABNA t.n.v. Diaconie inzake TFC. Uw bijdrage is fiscaal aftrekbaar. Hartelijk dank hiervoor! Voor adreswijzigingen en overige informatie: GZB Postbus AA Driebergen T E info@gzb.nl W