Voelspriet. September Zutphense Kanovereniging ANAX

Transcriptie

1 Voelspriet September 2016 Zutphense Kanovereniging ANAX

2 Gespecialiseerd in TUIN en SNIJROZEN rote showtuin met 130 oorten rozen eskundig advies voor uw uinrozen nijrozen elke dag vers uit igen kwekerij ondags gesloten Gespecialiseerd in TUIN en SNIJROZEN Grote showtuin met 130 soorten rozen Deskundig advies voor uw Tuinrozen Snijrozen elke dag vers uit eigen kwekerij Zondags gesloten e weg van Apeldoorn-Zutphen g 12, 7205 DA Zutphen oon (0575) Te bereiken op de weg van Apeldoorn-Zutphen Hovenierswg 12, 7205 DA Zutphen Telefoon (0575)

3 1 Mededelingen... 2 Verslag van de kanocursus voor beginners....3 Een kanoweb-site 4 Verweggistan De 18 stappen van Chris.6 RVincent Cantrijn over zijn boek Rugzak.7 kijken met kano-ogen 9 Uit de oude doos..10 Libelle column.10 Eerste grootwatertocht van Almere naar Marken...11 Welkom op de dinsdagmiddag..12 Wij feliciteren.16 Voelspriet 33e jaargang nr. 3, September 2016 Het clubblad van de Zutphense kanovereniging Anax Contactadressen. Anax botenhuis tel Voorzitter Mariska Grevelink tel mariskagrevelink@gmail.com Secretaris Penningmeester Evert van Dam secretariaat@kanovereniging-anax.nl tel Geert Hiddink Tel Tel Toer/evenementencie. Wim de Beer tel Bouw/materiaalcie. Beheercie. Redactieadres Mariska Grevelink tel mariskagrevelink@gmail.com Bertien Ensing redactievoelspriet@gmail.com tel: tel: In dit nummer o.a. Agenda 2 Van de bestuurstafel:... 2 Van de redactie... Hallo beste mensen, Nu ik dit typ is het eigenlijk weer om te gaan kanoën, want het zijn prachtige zomerse dagen, geweldig! Maar gisteravond, vrijdag de 26 e, was het ook heerlijk: oefenen met omslaan en reddingen en heerlijke temperatuur IJsselwater! Maar ja, de Voelspriet moet ook af, dus dat wordt mijn mooiweerbijdrage. Daar zitten trouwens wel wat overwegingen bij. Ik heb de opzet van de Anaxkrant van Mariska overgenomen en ik was daar zelf wel content mee: een lekker niet te ingewikkeld krantje, het deed me een beetje denken aan de vele kranten die ikzelf maakte eerst met stencilwerk en daarna met de computer, dus ook niet te gelikt en voor mij goed te behappen. Maar ja de tijd gaat verder en er zijn allerlei nieuwe mogelijkheden, daarom is er ook een Anaxwebsite, een facebookpagina en een anaxapp, dus wat moet er met de Voelspriet gebeuren? De opzet lekker zo houden of nog verder kijken naar andere mogelijkheden? En wat zijn de wensen van jullie? Deze keer is het nog helemaal vanouds, lekker gewoon! Groet Bertien

4 2 Agenda Alleen op de vrijdagse clubavond is onze kantine open vanaf uur. Tijdens eventuele andere vaaravonden is de kantine niet geopend. Op onze website is bij een aantal kanotochten een link opgenomen naar andere websites, die meer info geven over de vaartocht en/of het gebied. N.b. De meest actuele info vind je in de kantine. oktober za+zo Zeevaren weekend Vlieland, botenhuis, opgeven bij Tom de Ridder zo 16 Toervaren rondje Waterland, 8 uur botenhuis, opg. bij Wim de Beer Vrij 21 Laatste vaaravond opg. Ben v.d. Krabben zo 30 Zeevaren block van Knuffelder-Marken, 8 uur botenhuis, opgeven bij Ben van der Krabben november za 5 zo 13 Zo 27 BFN, varen op de IJssel 9 uur vanaf botenhuis Toervaren Biesbosch, 8 uur botenhuis, opgeven bij Wim de Beer Toertocht rondje Eernewoude, 8 uur botenhuis, opgave bij Hans Ferwerda december vr 3 zo 18 vr 30 januari za 7 BFN, varen op de IJssel 9 uur vanaf botenhuis Glühweintocht, 10 uur botenhuis, opgave bij Wim de Beer Oudejaarsreceptie vanaf 20 uur BFN, varen op de IJssel, 9 uur vanaf botenhuis Van de bestuurstafel Terugkijkende op afgelopen 3 maanden: Wat een heerlijk vaarseizoen heb ik gehad. Ik hoop dat dat ook voor jullie allen geldt. Als ik kijk naar welke tochten en activiteiten er geweest zijn en dat voor een zomerseizoen. Zo is er de Waaltocht geweest, dagtocht Markermeer, tocht over de Roer, koude kippentocht, Breezandijk-Oudeschild en de Beulakkerwieden. Maar ook hebben we veel ondersteuning geboden, zoals bij H2O, en vrije slag door Zutphen. Natuurlijk moeten we de spontane opkomst bij de opening van de Noorderhaven niet vergeten. En afgelopen vrijdag (26-08) de training in de Marshaven. En dan ben ik er vast nog wat vergeten. Ik hoop dat het nazomer seizoen net zo mooi gaat worden. Met de tocht Lochem-Zutphen en de nachttocht vol delicatessen in 1 weekend gaan we al weer goed van start De kanocursus is ondertussen afgerond en was een overweldigend succes. Bestuurlijk is het een rustige periode geweest. Vanaf september gaan we weer volledig uitgerust aan de slag. We staan altijd open voor suggesties, we horen graag van jullie. Wat ik echt geweldig blijf vinden van Anax is de spontaniteit waarmee leden hulp verlenen. En het enthousiasme bij de leden rondom het varen en de club. Het blijft me een hart verwarmend gevoel geven. Een geweldig naseizoen gewenst! Mariska Rectificatie: In de spriet is per abuis de naam van Arjan blijven staan. Onze excuus hiervoor De aanspreekpersoon voor Bouw/materiaalcie. Beheercie. Is natuurlijk Mariska Grevelink.

5 3 Mededelingen Zaterdag 1/10 gaan we weer aan de gezellige gezamenlijke schoonmaak! Vanaf 9 uur. Verzoek: Toen ik ooit bij de vereniging kwam werd me direct mede gedeeld dat ik zo snel mogelijk een eigen zwemvest moest kopen en dat het ook niet te lang mocht duren voordat ik een eigen peddel zou hebben. De laatste jaren hebben we nieuwe leden iets minder op deze regels gewezen. Nu met de cursus komt dit heel duidelijk naar voren. En het blijkt dat er toch nog heel wat leden zijn die nog geen eigen spullen hebben. De verenigings peddels en de zwemvesten zijn echt bedoeld nieuwe mensen die nog geen of net lid zijn van Anax! Ik wil iedereen dus met klem vragen wie nog niet in bezit is van eigen materialen deze zo snel mogelijk aan te schaffen. Mariska Verslag van de kanocursus voor beginners De introductiecursus was een succes. Hier de ervaring van een Beginner De eerste les Soms weet je gewoon dat je iets goeds besloten hebt. Herken je dat ook. Het begon met een artikeltje in de krant over een introductiecursus kanovaren. Ik besloot, of beter ik wist, dat ik daar aan mee zou doen. Toch maar eerst naar de introductie avond. Daar begon het al. In mijn verwachting een open avond met wat enthousiaste mensen en een folder. Maar nee. Het bleek theorieles 1. Ik was wat verlaat, wat voor mij niet helemaal ongewoon is en in dit geval niet zo raar gezien mijn verwachtingen. De les was al begonnen! De klas was vol maar er was nog koffie. Ik zou er achterkomen dat dit niet de huisdrank is maar daar over later meer. Karin en Ton, bevlogen speakers. We kregen een nauwkeurige uiteenzetting over materiaal en de vereniging en veel meer. Toen wist ik dat als ik mee zou doen, ik aan de bak zou moeten. Niks wandeling over het water. Gewoon hard werken, kilometers peddelen, op naar het eskimoteren. Ik had er zin in. De eerste vrijdag, 18:30uur. Mooi op tijd! Er was thuis al heel wat aan die 18:30 voorafgegaan. Wat doe ik eigenlijk aan. Ik wil niet smelten van de hitte maar kou lijden is ook niet fijn. O ja, het thermoshirt, die was wel heel erg handig, had Tom gezegd. Die had ik nog wel. En de broek dan. Lange pijpen, korte pijpen of iets er juist tussenin. Neopreen kon ik wel vergeten. Zoiets had ik nog niet. Maar Karin had iets gezegd over een dunne legging. Schoenen was gemakkelijk want mijn surfschoentjes waren nog goed. Mooi, hoofdstuk kleding was klaar. Je snapt dat dit wel een half uurtje had geduurd. Alles in de tas, handdoekje erbij en gaan. Walhalla van deze watersport Aangekomen bij de loods bekeek ik het walhalla van deze watersport. Allemaal kano s, de één nog stoerder dan de ander. Ik kreeg er ook één. Deze rode kanjer mocht ik gebruiken vanavond! Hij was wel niet zo stoer als die plaatjes met lijnen en luiken, maar goed, het was nog maar les 1. Mijn hart stroomde over van liefde voor deze Gans. Met elkaar sleepten wij de kano s naar het water. Ik zie ons nog staan, de prachtige Marshaven op de achtergrond. Een grote groep mensen in vol ornaat. Ik zag dat mijn

6 4 interne discussie over de kleding bij veel anderen ook had plaatsgevonden. Er waren lange pijpen, korte pijpen en ook iets er tussenin. Onze verbindende factor was het zwemvest. Die was van de club. Voor dat we het water opgingen was het wel goed als we wisten wat we moesten doen, zei Ton. Hoe we de peddel moesten vastpakken, hoe je moest peddelen en meer van dat soort handige zaken. Tom zat op het droge in zijn stoere boot met de prachtige ondergaande zon die langzaam in de IJssel aan het zakken was. Ik probeerde op te letten maar mijn blik ging elke keer naar mijn eigen rode Gans. We gaan zo hoor, zei ik in stilte. Voordat het zover was moest er nog één obstakel uit de weg geruimd worden. Hoe kom je droog in een kano? Daar was natuurlijk een techniek voor. Peddel achter je op de kano. Het schepgedeelte op de grond. Kano en peddel vasthouden. Gaan zitten. Diep door de benen. Niet teveel schudden. Het was maar goed dat mijn kano rechtop werd gehouden door één van de begeleiders. Toen was het zover!! Een kort moment van gelukzaligheid. Ik, alleen met mijn eigen rode Gans van vanavond. De ondergaande zon die zijn gele schichten rondom mij in het water wierp. De rust die als een blauwe deken over mij heen viel. Ik wist dat ik iets goeds had besloten. Nanneke Op de website is deze foto natuurlijk mooier in kleur te zien, maar je hoeft dus niet Ver Weg voor heel mooie plaatjes en heerlijke tochten. Een leuke kanowebsite is deze: Hieronder een van de oefeningen van de website, maar daar zie je ook de plaatjes. Met hulp je kajak legen Als je bent omgeslagen en je besluit weer in je kajak te klimmen is het beter eerst het meeste water uit je kuipje te halen. Met water in je kuip is het namelijk moeilijker je balans te bewaren. Bovendien duurt het nog wel even voor je met behulp van een pomp of emmertje het water uit je kuip hebt. We gaan je nu leren om je kajak te legen met behulp van een collega peddelaar. Deze techniek alleen geschikt is voor kajaks met waterdichte compartimenten of drijflichamen voor en achter. Er zijn een paar dingen die je moet onthouden. Als eerste zorg je dat je vriend niet omslaat, want het is een stuk moeilijker wanneer je met z'n tweeën in het water ligt. Het is ook beter dat de assisterende peddelaar beide peddels bij zich houdt totdat de jij weer in je kajak zit. Hou je omgeslagen kajak op zijn kop. Geef de boeg van je kajak aan je vriend en help

7 5 hem deze op zijn dek te heffen. Je kan hem helpen door ofwel je boeg aan te geven of door je hek naar beneden te drukken. Als de kajak alsnog te zwaar is, kan je de kajak draaien. Dat is makkelijker om deze op het dek te trekken. Eénmaal de kajak succesvol op het dek getrokken hou je de kajak op zijn kop zodat het water uit de kuip stroomt. Als je vriend de kajak wat opheft zal het legen sneler gaan. Zodra je kajak leeg is kan je vriend de kajak omdraaien en kun jij er weer inklimmen door middel van bijvoorbeeld de hiel-klem techniek die is beschreven in Met hulp in je kajak Tip: Wanneer de kajak zo zwaar is dat het legen door middel van opbeuren niet mogelijk is, zul je eerst terug in je kajak moeten klimmen om je kajak leeg te scheppen of pompen, terwijl je vriend beide kajak's naast elkaar vasthoudt. Direct al, een kilometer na het passeren van de IJsselbrug, realiseerde ik me, dat je niet ver van huis hoeft om bijzondere dingen te zien. Twee dagen eerder, op een stuk Schotse kust, oost van Edinburgh (East Lothian) zagen we de karakteristieke Bass Rock, een gigantische brok steen die daar achteloos en onlogisch voor de kust met zandstranden is neergegooid. Maar hier, op de IJssel, kwam ik nagenoeg hetzelfde beeld tegen; een steenhoop die dankzij het hoge water net zo n eenzaam rotseiland werd. Van tijd tot tijd werd het eiland bezet door grote groepen meeuw-achtigen. Het was 23 juni een prachtige dag, met broeierig weer, ca 29 en vrijwel geen wind. Volgens de weerberichten hing er onweer in de lucht, maar daarvan was hier niets te merken. Ik voer door naar wat Patrick mij iets eerder omschreef als: Daar waar dat bosje was waar we altijd doorheen voeren (tja, een andere plaatsaanduiding hebben we er niet Verweggistan Terug van een vakantie in Schotland kon ik vandaag (23 juni) een paar uur gaan kanoën op de vertrouwde IJssel. En ik moet zeggen: zelden was ik zó overweldigd door ons vaargebied. voor; het is een stuk van Cortenoever). De waterstand was net op z n hoogtepunt (673 cm te Zutphen-noord). Het bosje is weliswaar gekapt en verdwenen, maar ik moet bekennen: het ondergelopen gebied was vandaag betoverend mooi. Helder water, spiegelglad, lekker warm, een beetje heiïg, het wateroppervlak doorbroken door velden met graspluimen, distels, gele bloemen en bossen

8 6 hoge zuring (nee, geen waterplanten, maar het water was nu eenmaal plotseling opgekomen). En die intense rust (afgezien van een enkele vrachtauto die over de nieuwe brug bromde). Pluisjes op het water; Libellen, gierzwaluwen, vele vogelgeluiden. Prachtig om daar helemaal alleen minutenlang stil te liggen (het was vandaag géén trainingstocht) foto s te maken, of voorzichtig een weg te zoeken. De sfeer van een verre alpenweide in de zomerzon!. Patrick had me verteld dat hij daags tevoren daar ook was geweest, en toen werd de stilte verbroken doordat een groep van ca 20 paarden plotseling via de waterpartij van de ene droogte naar de andere overstak. Dat is óók heel bijzonder, maar vandaag maakte ik dat niet mee. Ik realiseerde me dat je helemaal niet naar de Weerribben hoeft, of de Nieuwkoopse Plassen, als je hier ook kunt varen (onder deze mooie omstandigheden). En ik zou ieder lid van Anax, en ook anderen, wel mee willen slepen om dit ook te ervaren. Zeker nu het midden in de zomer hoog water is zouden meer mensen deze kans moeten aangrijpen (al realiseer ik me dat we niet allemaal pensionado s zijn, of zonder werk..). Met op de achtergrond een verstild en vervallen kasteel, dat je er daar gratis bij krijgt, vraag je je bijna af waarom je in Frankrijk moet gaan varen als het hier (ook) zo mooi is. met wortel en kluit uit de grond gerukte dikke bomen; helaas dreven ze nog niet de rivier af, dat is pas echt natuur. Naschrift. Diezelfde week heb ik nog diverse leden van Anax kunnen wijzen op deze mogelijkheid om (bij hoogwater) dicht bij huis een onbekend en heel aantrekkelijk natuurgebied te bevaren. Tot mijn verbazing was er tenminste één lid dat er ondanks een jarenlang lidmaatschap nog nooit was geweest; ook niet s winters! Maar eerlijk is eerlijk: zo n gebied in je eentje bevaren geeft een heel andere sfeer dan met een groepje enthousiastelingen op de vrijdagavond. Hans Ferwerda, juni 2016 De 18 stappen van Chris naar de perfecte boot Want Wat te doen als; Ja, maar op de rivieren in Frankrijk kom je ruige toestanden tegen, drijvende boomstammen en zo. Welnu: even laten werd ook dàt argument onderuit gehaald, want geloof het of niet dáár lagen ze, de 1) je al op zwaar volwassen leeftijd bent en daardoor toch met een ietwat meer naar beneden gericht kukelend lichaam bezit, met geen benul van kajaken en er toch in ene zomaar mee van doen krijgt 2) meteen zeer verliefd raakt, er niet overheen komt, dat het een heuse liefde blijkt, die halsstarrig volhoud,

9 7 3) de term zeekajaken hoort, en dan niet kunt meer slapen 4) dat er voorzichtig een tweede hands boot wordt aangeschaft, waarvan iedereen zegt er is geen betere is 5) dat dat ook zo is, maar maar. 6 ) dat je dan, na een tijdje gaat denken; ik leer het nooit. 7) tot iemand opmerkt, hij is misschien te groot... 8) dat je dan denkt bij je eigen, wat een sukkel ben ik dan toch.. 9) dan is het tijd voor de meest grote opwindende spannende beslissing aller tijden 10) maar naar wat blijkt, toch wel de 'eenzame' zoektocht naar de perfect passende boot, 11) hoewel; eenzaam. 12) van ieder goede en veel aanwijzingingen, tips, voors en tegens, internet afstruinen, reviews lezen, boten proberen, nog meer 13) want wat weet ik er nu allemaal van, toch? 14) uiteindelijk, na lang wikken en wegen, geld tellen, nog eens proberen, buikpijn, twijfel en toch, 15) want ik zit zo lekker, en hij luistert goed, moet je toch echt helemaal zelf beslissen. 16) en vertrouwen hebben 17) en nu dan de enorme kegel door de kerk is, ben ik blij, heel blij, en ben ik lekker benieuwt hoe fijn het blijft gaan, met welk weer en water dan ook 18) én vooralsnog ben en blijf ik verliefd (en hopelijk was ik niet alleen maar verblind door z n mooie verschijning. :-) Beste leden van de kanovereniging, Ik heb samen met mijn vaste wildernisvriend At Flierman uit Eefde twee keer een presentatie bij jullie gehouden over onze kanotochten in Lapland en Alaska. Recent is mijn boek Rugzak; reisverhalen uit de wildernis verschenen. Zie de bijlagen voor meer informatie. In dit boek staan naast verhalen over de Himalaya in Nepal en voettochten door Alaska ook 3 kanoverhalen. Graag breng ik dit boek bij jullie onder de aandacht. Het boek is bestellen via bol.com of rechtstreeks via de uitgever: _.aspx/rugzak_- _reisverhalen_uit_de_wildernis?bookid=6 693 Ideaal om mee te nemen op vakantie; in de rugzak of in de kano. Ik stel het op prijs als er via jullie Nieuwsbrief en / of website aandacht besteed wordt aan deze uitgave. Met vriendelijke groeten, Vincent Cantrijn Samenvatting boek Rugzak van Vincent Cantrijn Het boek gaat over verschillende tochten met vrienden in de wildernis van Alaska, Nepal, Lapland en Ladakh. Te voet of met de kano. Een compilatie van de meest hachelijke, emotionele, avontuurlijke, mooie of gevaarlijke situaties. De titel Rugzak is niet toevallig. Mijn rugzak is tijdens al deze avonturen mijn vaste gezel geweest. En de avonturen zitten diep in mijn geestelijke rugzak. Vandaar. Wat doet het met me om met vrienden in de wildernis te zijn zonder contactmogelijkheid met het thuisfront. Wat betekent dat voor mijn vrouw en (klein) kinderen? Wat levert dit op? En steeds weer opnieuw vertrekken; met goedkeuring van vrouw en (klein) kinderen. No problem Een vlucht van Amsterdam naar Chennai duurt normaal een dag. s Morgens op Schiphol vertrekken; s avonds in Chennai aankomen. Dankzij de Wet van Murphy duurde het in 2001 voor mij en mijn vrouw 3 volle dagen en nachten. We hielden de moed er in, omdat Indiërs ons continue verzekerden dat er niets aan de hand was. No problem! Dat hebben we tientallen keren gehoord. Het waren drie krankzinnige dagen. Mijn rugzak moest tien dagen veerkracht hebben. Sla terug! In 2003 ging ik voor de 1e keer naar Alaska. Een voettocht door de wildernis met een

10 8 vriend uit Nederland en twee vrienden uit Finland. Vermoeiende dagen; prachtige natuur; kamperen in de wildernis. Ons kampje werd bezocht door een beer. Regel 10 uit het reglement Wat te doen als je een beer tegenkomt luidt: Sla terug! Bosbrand langs de Birch Creek. Een kanotocht door de wildernis van Alaska over de Birch Creek. Wildernis; stroomversnellingen; alleen op de wereld. En tot slot dichte rook vanwege bosbranden tijdens de laatste dagen van onze tocht. Keerpunt Kala Patar In 2008 deed ik de trekking naar de top van de Kala Patar in Nepal op 5545 meter; een paar honderd meter boven het basiskamp van de Everest. Nooit eerder was ik zo hoog. Ook hier weer de emotionele lading van verblijf op hoogte. De Kala Patar was letterlijk en figuurlijk een keerpunt voor mij. Onderkoeld in de Wrangell Mountains. In 2010 werd ik met drie vrienden door een klein vliegtuigje midden in de Wrangell Mountains in Alaska afgezet. Daar begon onze trektocht door de wildernis om tien dagen later op een andere plek weer te worden opgepikt door dat vliegtuigje. Op de derde dag van de trekking raakte ik vanwege urenlange ijsregen onderkoeld. We moesten ons kamp opslaan. Vanwege ijsregen en sneeuw konden we niet verder. We hadden geen contactmogelijkheid met de bewoonde wereld. Wat nu? Tranen over Kashmir. Het boek Tranen over Kashmir beschrijft de heftige strijd tussen Moslims en Hindoes in het toenmalige Kashmir; het grensgebied van India en Pakistan. In 2011 ging ik met een groep vrienden naar dat gebied; het huidige Ladakh. Dankzij allerlei verwikkelingen werd het voor ons ook een soort Tranen over Kashmir. Hier beleefde ik mijn meest hachelijke uren ooit. Ik zat met mijn vrouw in Kargil; een plaats waar Khomeini ons vanaf tientallen meer dan levensgrote posters aankeek; waar het vrouwen verboden was op straat te komen; waar we een hotel moesten zien te krijgen en een auto met chauffeur voor drie dagen om terug te keren naar Leh, de hoofdstad van Ladakh. Er was één probleempje: ik had geen rooie cent; pinnen kon nergens; geld zou pas weer in Leh beschikbaar zijn. Wonderen bestaan. Why are you so crazy to do this? In 2012 maakte ik met drie vrienden een kanotocht van 225 kilometer over de Kemijoki boven de Poolcirkel in Fins Lapland. Bij aankomst van onze tocht stond een verslaggeefster van de plaatselijke krant ons op te wachten voor een interview: Why are you guys so crazy to do this? In dit hoofdstuk zal ik vertellen waarom ik het niet gek vind om tien dagen boven de Poolcirkel in een kano te zitten. Cycloon over de Manaslu In oktober 2014 liep ik de trekking rondom de Manaslu in Nepal. Vanaf de Golf van Bengalen raasde een cycloon over de Himalaya. Honderden doden en vermisten. Ik zat er midden in, maar ik wist niet welke ramp zich in de hogere delen had afgespeeld. Mijn vrouw, familie en vrienden in Nederland wisten dat wel. Zij wisten niet dat ik niks mankeerde; ik wist niet dat zij zich zorgen maakten. We hadden pas na een paar dagen telefonisch contact met elkaar. Achteraf een bizarre situatie. Uiteindelijk ben ik vanwege de sneeuw en de kou moeten omkeren en ben veilig beneden gekomen. U bevindt zich hier. In september 2015 maakte ik een kanotocht op de grens van Zweden en Noorwegen. Al na 14 kilometer ging het mis; goed mis. We gingen een bocht door om een stroomversnelling op ons gemak te nemen. Plotseling zagen we een waterval van 3 á 4 meter voor ons met daarachter zo n 100 tot 200 meter kolkend schuimend water met enorme rotsblokken in de stroming. Geen houden aan; we donderden met kano en al naar beneden.

11 9 Kijken met kano-ogen Les Roises 2016 Vair en Maas Vorige keer In april 2016 had ik met mijn familie La Meuse bekeken. De Maas was toen wild en onvoorspelbaar wat betreft de waterhoogte. Want het hoeft maar ergens zuid-oostelijk te regenen en het water stijgt snel. Vakantie Op 4 juni gingen wij weer naar ons vakantiehuis om na een paar dagen richting het zuiden te vertrekken. Ik heb 2 tweedehands kano s van Joke en Huib overgenomen, want nu zou ik wel rustig uit kunnen proberen hoe de Maas te bevaren is, waar de stuwen zijn en waar goede plekken zitten om in en uit te stappen. Maar ja vlak voor ons vertrek in Nederland had het weer een week geregend, dus toen we aankwamen was de rivier weer snel en hoog. Mijn vader riep al toen wij weggingen: Het is nu echt niet slim om te gaan varen, veel te gevaarlijk. Karel, mijn man, vond het ook niet verstandig dat ik daar alleen zou gaan varen, het water was echt woest. Kano-ogen Gelukkig vindt Karel het heel leuk om rond te kijken en ons vakantiegebied eens met kanoogen te bekijken. Als voorbereiding zijn we gaan zoeken naar een goede, veilige plek. Eerst keken we op 5 km van onze vakantieplek bij Maxey sur Meuse, waar we ook wel eens zwemmen. Daar was een goede in/uitstapplaats. Maar toch, het stroomde flink. Even kijken in Moncel sur Vair, waar Karel ook een mooi picknickveldje wist. Ha, daar zag ik mogelijkheden om zo n 500 m overzichtelijk te kanoën.. Wildwaterparcours op de Vair Het stroomde behoorlijk maar ik kon laten zien dat ik er tegen in kon en om een eilandje heen en dat ik de stroom op dit stuk aan kon. Precies goed om met de stroom mee en daarna over land terug en nog een paar keer heen en weer te gaan. Toen ik verderop wilde, durfde ik niet meer want daar lag een boom midden in de heftige stroom. Dit was genoeg voor vandaag. Daarna zijn we nog naar Frebecourt, Cousey, Domremy, Brixey en Sauvigny geweest. En hebben we een plan voor de volgende dag gemaakt. Tocht op de Maas Het was ondertussen prachtig weer geworden en meer zuidelijk was de regen gestopt, dus de volgende dag ben ik op de Maas gaan varen. 10 km van Cousey naar Maxey. Prachtig, mooie meanders, soms een splitsing in de Maas, nog stevige stroom en sommige stukken echt opletten hoe het verstandig was de omgevallen bomen te nemen. deze lagen echter nooit helemaal over de rivier zoals bij de Swalm, want de rivier is breder en meestal waren de buitenbochten verder uitgesleten en lagen daar boompjes in het water. Het was schitterend en ook leuk om het alleen te doen want dan hoor en zie je van alles, doordat het zo stil is. Beverratten, ijsvogeltjes, veel roofvogels en heel veel reigers.zie je dan en ook en wat ook bijzonder is, is de spanning die ik voel om heel oplettend te zijn omdat je toch alleen vaart. Wel met een telefoon bij de hand, maar toch. Geweldig om zo deze prachtige streek op deze manier te verkennen. Op 23 augustus waren we er weer en natuurlijk gingen we het volgende deel dit keer bevaren. En de Maas? Die was een heeeeeel rustig stroompje geworden, maar toch kwamen we niet verder dan 3 km want daar was een onneembare barrage voor mij. Misschien als er echte kanovaarders bij waren geweest had ik het gedurfd maar nu niet. Eromheen was ook niet handig om met een korte broek door de brandnetels en bramen te gaan, dus dan maar terug. En de Vair? Die was gelukkig nog wat spannender. Vol afwisseling dus Bertien

12 10 Uit de oude doos Oprichtingsvergadering 1 sept 1983 Van verschillende mensen is bekend dat ze al vanaf de oprichting lid zijn. Na wat gesnuffel in het archief van Marja op de website zat deze foto. Er zijn nog echt wel gezichten te herkennen, al zijn de baarden eraf en de haren vaak korter Zo staat het geschreven in een van de eerste Voelsprieten Maar eigenlijk hadden we dus ook gewoon Anax is een recreatieve kanovereniging met 90 tot 100 leden en bestaat sinds 9 april De naam van onze vereniging is afgeleid van Anax imperator oftewel Grote Keizerlibel. Dit mooie insect staat symbool voor de vrijheid op het water en onze verbondenheid met de natuur. Libelle kunnen heten Hier dus een nieuwe column Libelle waarin we graag wat gevoelige en meeslepende gedachten en verhalen rondom het kanoën horen waardoor de waterlanders vloeien Bij wie komt er al wat op? Graag dan een mail naar redactievoelspriet@gmail.com

13 11 Eerste groot water tocht van Almere naar Marken Zondag 24 juli 2016 Het was zo n dag dat Onze Lieve Heer alle elementen bij elkaar had gebracht om er een prachtige dag voor mijn eerste grootwater tocht van te maken. Temperatuur boven de 24, windkracht drie keer niks. De rode Gans was omgeruild voor de grijsgroene, dertig jaar oude rakker van Henk. Deze had namelijk twee bagageluiken. Dit is natuurlijk erg handig voor de spulletjes die je mee wilt nemen, maar nog belangrijker is het drijfvermogen! Als de boot normaal in het water ligt dan drijft hij wel maar als hij omslaat en vol loopt maakt de verhouding tussen lucht en water of je terug kunt varen of dat je terug moet zwemmen. Ben, de ervaren leider van de groep, had me dat duidelijk uitgelegd. De eerste blik op het weidse water was magisch. Het was nog stil. Het water was één grote spiegel. Er hing een waas van mist die de kleuren van het water en de lucht in elkaar deden overlopen. De tewaterlaathelling gaf ons de gelegenheid om op het droge in te stappen. Een zetje en je gleed zo het water in. We zouden in formatie gaan varen. Tom voor, Niels en Hans aan de zijkanten en Ben achter. De rest er tussenin. Dit voelde veilig. Ik was best een beetje gespannen. Wat zou me te wachten staan. Ik merkte gelukkig dat ik daar niet de enige in was. Hoe anders zou het zijn in vergelijking met onze IJssel? Zou ik zeeziek worden? Zou ik het makkelijk vol kunnen houden? Hoe zouden de golven zijn? We voeren de haven uit. Die was spiegelglad. Eenmaal buiten was er toch meer deining dan verwacht. Van onze ervaren mensen begreep ik dat het water nog na-klotste van de wind van gisteren of vannacht. Het was prima te doen. Blijven peddelen, hoor ik in stilte Ben zeggen. Zeeziekte, met mijn blik op de horizon is daar gelukkig geen sprake van. Dus kan ik om mij heen kijken. Mooie plaatjes zijn op mijn netvlies blijven hangen: in een verwachtingsvolle grijs/blauwe lucht een door de zon uitgelichte zeilboot. De vage contouren van het eiland aan de overkant. Tijdloos, dat is het woord. Voor Marken kruisten we meer en meer boten. De witte vuurtoren was duidelijk te zien. Onze formatie moest zich meer sluiten en als een blok staken we de vaarroute over om aan te komen bij een klein roze/geel strandje. Even een aanloop en zoals wij aan het begin van de tocht het water in gleden, gleden we nu het water uit, regelrecht het strand op. We hadden onze lunch verdiend. De weg terug was net zo mooi. Het contrast tussen de helwitte weerspiegeling van de zon in het water en de feller lijkende kleuren van de kano. In een aquarel zou je hiervoor de maskeer vloeistof moeten gebruiken. Voor mij was het een tocht die ik niet gauw meer zal vergeten. Nanneke, een beginner Op zoek naar de Connel Falls in Schotland. Een combinatie van twee hobby s Sommigen weten dat ik mij naast mijn kanoliefhebberij in mijn vrije tijd ook oude zeekaarten bestudeer. Daar kun je vaak bijzondere dingen in vinden. Zo vond ik op een oude Britse kaart (BA-2814a) onderstaande gravure van de Connel Falls (ook genaamd Falls of Lora, naar de nabijgelegen berg met die naam). Dit speelt zich af in Schotland, in de buurt van de plaats Oban, daar waar Loch Etive uitmondt in Loch Linnhe. In bepaalde stadia van het getij ontstaat er op deze plaats een zeer sterke getijstroom (tidal race) die als een waterval over enkele ondiepten spoelt. Op Internet kun je vinden, dat de Falls of Lora door kajakkers gebruikt worden om te stunten (zie foto).

14 12 Op onze kampeerreis naar Schotland, deze zomer, was een bezoek aan deze Falls een van de weinige vaste punten in de planning! Overigens alleen om te kijken, niet om te varen. Helaas is op de plaats van de gravure een grote brug gebouwd, zodat het (door de plaatsing van de pijlers) niet mogelijk was exact dezelfde plaats in beeld te krijgen. De kust zag er sowieso wat anders uit dan op het plaatje. En het verschijnsel was op de dag van ons bezoek ook niet zo spectaculair als in de gravure of op de kano-foto (we hebben er weliswaar enkele uren doorgebracht, maar misschien hadden we nog langer moeten wachten) Desondanks vond ik het leuk de plaats bezocht te hebben, temeer daar het nogal ongebruikelijk is dat zulke plaatjes op een zeekaart worden opgenomen. De bijbehorende, ingewikkelde, beschrijving van het getij, op de kaart, is ook niet alledaags. Hans Ferwerda, juli 2016 Welkom op de dinsdagmiddag De locatie vinden was geen probleem. En het juiste moment van het getij wordt tegenwoordig nauwkeurig uit de doeken gedaan, in tabellen op internet. Op de zeekaart (daterend uit 1861) staat ook nog een beschrijving van het verschijnsel (zie onder) Die was overigens niet bedoeld voor watersporters, maar juist voor de beroeps scheepvaart. Op het moment tussen hoog en laag water waarop er géén stroom loopt (still water) kunnen kleine schepen namelijk aan de zuidzijde via diep water de ondiepte passeren. Enkele jaren geleden besloten Arie en ik om naast de vaste vrijdagavond ook op dinsdag te gaan varen. We hadden er de tijd voor en bovendien konden we dan ook gewoon in de winter doorvaren. Inmiddels bestaat de groep uit 8 personen (Joke, Bertien, Nanneke, Jan V, Herman, Arie, Jacques en Henk L), die in wisselende samenstelling recreatief richting Gat van Gorssel varen (en ook weer terug). In de botenloods wordt dan nog, onder het genot van een kopje verse espresso of thee met iets erbij, nagepraat. Wij verzamelen rond uur en uiteraard is iedereen die met ons mee wil varen van harte

15 13 welkom. Maar om zeker te zijn van een kopje espresso is het wel verstandig om je even aan te melden. Mijn adres is Tot ziens op dinsdag Henk Lindeboom Het is dinsdag 16 augustus En ik geniet nog even van een halve week zomervakantie...de zon schijnt een put in de grond en ik bedenk me dat er op dinsdagmiddag een groep kanovaarders zich op de IJssel waagt. Een appje naar Nanneke is snel gestuurd en ik ben van harte welkom rond kwart over 1. De dinsdagmiddaggroep vaart onder de bezielende leiding van Henk. We varen stroomafwaarts naar het Gat van Gorssel en halverwege bouwen we een vlot om even rustig te dobberen (lees: uit te rusten;). Bij de 3 grote rode boeien is het Gat van Gorssel waar Joke lekker gaat zwemmen en ik zou best willen, maar heb geen badkleding aan. Het reserve badpak van Joke, maatje 38, is iets te optimistisch De dinsdagmiddagclub blijft maar groeien. 23 augustus zijn wij met negen kanoërs op pad gegaan. Marshaven - strandje - Marshaven. Rob en Jan zijn eerder teruggekeerd, de rest heeft het strandje gehaald. Het zwemmen is een dames aangelegenheid. Heren, jullie hoeven niet jaloers te kijken, jullie mogen ook zwemmen Na afloop zorgt Henk altijd voor verse koffie en lekkere thee en ik heb wat lekkers gebakken. Joke Beulecke gedacht maar een zonnebad is ook heel fijn. De terugweg stroomopwaarts is pittig en doet me meteen denken aan de koude kippentocht...dat was me nog eens peddelen als beginnend kanovaarder! Inmiddels gaat het al stukken beter door het 'kilometersmaken' tijdens m'n kanovakantie in Zweden. Eenmaal terug bij de loods, wordt er afgesloten met koffie en thee uit de thermoskan. Een zeer geslaagde zonnige kanotocht wat nog even het vakantiegevoel vasthoudt! Bedankt dinsdagmiddaggroep! Ryanne Richter Uitdenbogaardt, 21 augustus 2016

16 14 Wij feliciteren in: September 01 Chris Ros 01 Frank Schaake 03 Joke Beulecke 03 Evie van der Weide 08 Herman Kloosterboer 10 Wim Ganzevles 11 Ryanne Richter Uitdenbogaardt 13 Susanne van Rooijen 14 Jan van Dijk 20 Ine Nijveld 20 Marijke Snelder 21 Raoul Westerweel 23 Ab van Zwieten de Blom December 03 Lars Soerink 06 Jonathan Beer 15 Marianne van der Sommen 18 Simon Verheijden 19 Michael Beer 25 Nanneke Dorenbos i Oktober 09 Veere van der Weide 17 Noortje Schuddebeurs 27 Wietse Hendriks November 18 Peter Blok

17 GROENMARKT ZUTPHEN Uw hardloopspeciaalzaak

18 Adverteren in de Voelspriet en tevens ook gratis op de website 1/6 e pagina 20,50 incl. BTW/jaar 1/3 e pagina 36,40 1/2 e pagina 40,90 1 hele pagina 45,45

19 Informatie Zutphense kanovereniging ANAX 2016 Contributie De leden, aspirant-leden en begunstigers ontvangen in het begin van het jaar een factuur voor hun jaarlijkse bijdrage. Zij dienen deze bijdrage te voldoen voor de op of bij die factuur vermelde datum. De betalingstermijn zal minimaal een maand zijn. Aan degenen die op de bedoelde datum hun bijdrage nog niet hebben voldaan, stuurt de penningmeester een herinnering. Het bedrag wordt daarbij verhoogd met 2,50. Degenen van wie het verschuldigde bedrag niet is ontvangen binnen een maand na dag-tekening van deze herinnering, ontvangen een tweede herinnering en een met 10,- verhoogde factuur. Het lidmaatschap is per jaar van 1 januari t/m 31 december, evenals de verrekening van de bijdrage. Opzegging voor het volgende jaar uiterlijk 31 december, anders wordt de contributie in rekening gebracht. Inschrijfgeld: 5 Contributie: Aspirant-lid t/m 11 jaar. 30 (+ eigen ouderbegeleiding als lid) Leden 12 t/m 17 jaar 40 Leden vanaf 18 jaar 60 Vaargeld: bij gebruik verenigingsboot / persoon: Aspirant-lid t/m 11 jaar. 20 Leden 12 t/m 17 jaar 20 Lid vanaf 18 jaar / 1e jaar: 20 Lid / 2e jaar: 30 Lid / 3e jaar: 40 Lid / 4e jaar: 50 Lid / 5e jaar en langer: 60 Stalling / liggeld: Eigen boot als een-persoons: 16 Eigen boot 2 pers. of canadees: 24 liggeld voor afwijkende formaten op aanvraag. Voor alle leden geldt: eigen peddel is verplicht! De verenigingspeddels zijn alleen bedoeld voor kandidaat leden. Verhuur boten tijdens evenementen van de toercommissie (TC): Kajak of wildwaterboot / incl. peddel en spatzijl: per dag: 10 per weekend: 15 per week: 30 Rekeningnummer ANAX Geld overmaken naar ANAX kan door overschrijving naar de ING nr. NL27INGB t.n.v. Zutphense kanovereniging ANAX te Zutphen. Donaties Deze zijn altijd welkom. Bij donatie van 22,50 of meer ontvangt u de Voelspriet. De Voelspriet Dit is het huisorgaan van de kanovereniging ANAX, opgericht 9 april De naam ANAX is afgeleid van Anax imperator" oftewel "Keizerlibel". De Voelspriet verschijnt 4 maal per jaar; eens per kwartaal. Aanlevering van kopij bij voorkeur per mail: redactie@kanovereniging-anax.nl of op CD(met print) op het redactieadres (zie pag. 3). De redactie neemt artikelen, behoudens taalkundige correcties, ongewijzigd over of overlegt eerst met de auteur van het artikel. Internet Actuele en aanvullende informatie (en foto s) van de Zutphense kanovereniging Anax en kanovaren in het algemeen is te vinden op de internetpagina van Anax. Botenhuis Anax Koppelstraat 15 tel: (vrijdag s vanaf 20 uur) (bereikbaar via Tichelerstraat, linksaf over dijk) bij het industrieterrein "de Mars" te Zutphen. 1

20