Natura 2000 Beheerplan IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer

Transcriptie

1 Natura 2000 Beheerplan IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer

2

3 Natura 2000 Beheerplan IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer Datum: Oktober 2017 Status: Beheerplan Natura 2000 Voortouwnemer: Rijkswaterstaat Andere bevoegde gezagen:

4 2 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

5 Inhoud Samenvatting 4 1. Inleiding 7 2. Kenmerken van het Markermeer & IJmeer (Inter)nationaal belangrijke ecologische waarden in het Markermeer & IJmeer Abiotische kenmerken Activiteiten en beheer in het Markermeer & IJmeer Instandhoudingsdoelstellingen Uitwerking van doelen in omvang, ruimte en tijd Ruimtelijke eenheden Open water Ondiep water Oeverzone Kale of schaars begroeide gronden Moeras Nat grasland Opgaven voor het Markermeer & IJmeer Instandhoudingsmaatregelen Maatregelen uit reeds vastgesteld beleid Aanvullende instandhoudingsmaatregelen voor Natura Activiteiten en mitigatie Vrijgestelde vergunningplichtige activiteiten zonder specifieke voorwaarden Vrijgestelde vergunningplichtige activiteiten mét specifieke voorwaarden Vergunningplichtige activiteiten die (afzonderlijk) vergunningplichtig blijven Niet vergunningplichtige activiteiten, wel mitigatie vereist Kaders voor vergunningverlening Doelbereik Literatuurlijst 47 Bijlagen 48 Bijlage A 49 Bijlage B 52 Bijlage C 54 Colofon 60 IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 3

6 Samenvatting Natura 2000 is een samenhangend netwerk van beschermde natuurgebieden binnen de lidstaten van de Europese Unie. De EU heeft tot instelling van dit netwerk besloten, omdat de natuur en biodiversiteit (soortenrijkdom) in Europa al decennia snel achteruitgaan. Het Markermeer & IJmeer is als Natura 2000 gebied onderdeel van dit netwerk en is aangewezen om specifieke natuurwaarden in stand te houden. Op deze manier draagt het Markermeer & IJmeer bij aan het behoud van de Europese biodiversiteit. De afgelopen jaren is onderzocht wat er voor nodig is om de natuurdoelen voor het gebied te realiseren. Daarbij is gekeken naar: 1. Knelpunten in het ecosysteem die negatieve gevolgen hebben voor de natuurwaarden; 2. Maatregelen uit vastgesteld beleid die een positieve bijdrage kunnen leveren aan de natuurdoelen; 3. Aanvullende maatregelen die genomen moeten worden om de doelen te kunnen realiseren; 4. Activiteiten die nu in het gebied plaatsvinden en mogelijk invloed hebben op de natuurwaarden. De uitkomsten hiervan worden uitgebreid in dit beheerplan beschreven. In de komende paragrafen wordt kort, bondig en helder samengevat wat de belangrijkste punten zijn in het beheerplan. Hierbij ligt de nadruk op de knelpunten en hoe de doelen kunnen worden bereikt door het nemen van maatregelen. Uitgangspunt is dat de maatregelen die hier worden genoemd ook daadwerkelijk worden uitgevoerd. Bijzondere natuurwaarden gaan grotendeels hand in hand met menselijke activiteiten De afgelopen eeuw is het IJsselmeergebied sterk veranderd, onder andere als gevolg van de aanleg van de Afsluitdijk, de inpoldering van de Noordoostpolder en de Flevopolders, de aanleg van de Houtribdijk en de ontwikkeling van menselijke activiteiten. De huidige natuurwaarden in het IJsselmeergebied hebben zich in de loop der tijd ontwikkeld in sterke samenhang met de menselijke activiteiten in het gebied. Voortbouwend op deze sterke relatie tussen menselijke activiteiten en natuur is dit beheerplan gericht op behoud en versterking van de natuurwaarden, waarbij ruimte wordt geboden aan behoud en ontwikkeling van de menselijke activiteiten in het gebied. Studie naar de voedselbeschikbaarheid in het IJsselmeer en Markermeer & IJmeer Sinds het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw is een aantal vogelsoorten in het Markermeer & IJmeer (en ook in het IJsselmeer) sterk in aantal afgenomen. Het gaat vooral om bodemdiereters als tafeleend, brilduiker, kuifeend en topper, en viseters als fuut, nonnetje, grote zaagbek, dwergmeeuw, zwarte stern en visdief. Bij de vaststelling van de aanwijzingsbesluiten is de voorwaarde opgenomen dat Rijkswaterstaat onderzoekt wat de oorzaken van deze achteruitgangen zijn, welke niveaus van instandhoudingsdoelstellingen haalbaar zijn en welke maatregelen tegen welke kosten daarvoor moeten worden genomen. Deze studie, de zogenaamde ANT-studie (Autonome Neerwaartse Trend), heeft begin 2014 geresulteerd in een advies over de haalbaarheid en betaalbaarheid van de instandhoudingsdoelstellingen voor de betreffende soorten. 4 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

7 Strand en jachthaven bij Muiden Garanderen van rust- en broedgebied op kale of schaars begroeide gronden Voor de visdief (voor broedgelegenheid) en de zwarte stern (voor rustgelegenheid) is het van belang dat de kale gronden die in het gebied aanwezig zijn, kaal gehouden worden. Daarnaast is het broedsucces van de visdief ook gerelateerd aan het visaanbod. Op de locatie Hoeckelingsdam zal de grond kaal gemaakt en gehouden worden, zodat broed- en/of rustlocaties voor deze soorten beschikbaar zijn. Op het eiland Ierst zal het broedgebied van de visdief in de komende beheerplanperiode worden veiliggesteld. Toename rust en ruimte voor vogels In de nazomer- en wintermaanden is op de kitesurflocaties Warder, Hemmeland en Muiderberg sprake van verstoring, omdat juist dan een aantal watervogels van die locaties gebruik maken. Om de verstoring van de brilduiker, smient, kuifeend, meerkoet en het nonnetje te voorkómen en het behalen van de instandhoudingsdoelstellingen te garanderen zijn voor deze genoemde gebieden een aantal specifieke voorwaarden van kracht ten aanzien van kitesurfen. In het Markermeer & IJmeer bevindt zich een aantal verstoringsgevoelige locaties (Gouwzee, kustzone van Muiden, Pampushaven Noord) waar significante effecten van autonome ontwikkelingen in de watersport niet zijn uit te sluiten. Dit heeft voornamelijk te maken met klimaatverandering (langere recreatieseizoenen) en mogelijke technische innovaties waardoor recreanten ook in de wintermaanden van het gebied gebruik kunnen gaan maken. In deze gebieden wordt de Rust- en recreatiebenadering gehanteerd: eerst voorlichting en bewustwording (onder andere via een gedragscode voor recreatie), gevolgd door monitoring en - indien noodzakelijk - toegangsbeperkende maatregelen indien significante verstoring tóch plaatsvindt. Natura 2000 Beheerplan IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 5

8 6 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

9 1. Inleiding Aanleiding en doel van het beheerplan De Europese Unie beschermt de natuurwaarden van Europa. De belangrijkste pijler van Europese natuurbescherming is de realisatie van Natura 2000: een netwerk van Europese natuurgebieden met belangrijke natuurwaarden. Het Markermeer & IJmeer is als Natura 2000 gebied onderdeel van dit netwerk. Op Europees niveau is het doel behoud van de Europese biodiversiteit. Voor het Natura 2000 gebied Markermeer & IJmeer zijn doelen (instandhoudingsdoelstellingen) geformuleerd, die bijdragen aan het behoud van de Europese biodiversiteit. Om behoud van de biodiversiteit over langere periode te waarborgen is voor het gehele IJsselmeergebied een beheerplan opgesteld. Het beheerplan bestaat uit een overkoepelend Algemeen deel en zes gebiedsdelen: IJsselmeer, Markermeer & IJmeer, Eemmeer & Gooimeer Zuidoever, Veluwerandmeren, Zwarte Meer en Ketelmeer & Vossemeer (zie hoofdstuk 1 van het Algemeen deel voor toelichting over de opbouw van het beheerplan). De toetsingskaders voor vergunningverlening zijn opgenomen in het deel Toetsingskaders. Leeswijzer Voor u ligt het beheerplan voor het gebiedsdeel Markermeer & IJmeer. In hoofdstuk twee worden de kenmerken van Markermeer & IJmeer beschreven. In hoofdstuk drie worden de doelen behandeld: welke specifieke natuurwaarden worden beschermd; hoe staat het met deze natuurwaarden en wat is de beoogde situatie? Hoofdstuk vier beschrijft instandhoudingsmaatregelen die bijdragen aan het behalen van de doelen. Hoofdstuk vijf beschrijft de relatie tussen menselijke activiteiten en Natura 2000 instandhoudingsdoelstellingen. Dit hoofdstuk geeft ook aan welke voorwaarden aan activiteiten worden gesteld, om effecten op de doelen te verzachten of te voorkomen. Hoofdstuk zes beschrijft in hoeverre de doelen behaald worden wanneer activiteiten met mogelijk schadelijke effecten worden gemitigeerd en instandhoudingsmaatregelen worden uitgevoerd. Formele status figuren en kaarten De figuren en kaarten die zijn opgenomen in het beheerplan gelden alleen als illustratie en hebben geen formele status. De formele kaarten staan in besluiten zoals de Aanwijzingsbesluiten en de Toegangsbeperkende Besluiten (TBB-en). Natura 2000 Beheerplan IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 7

10 2. Kenmerken van het Markermeer & IJmeer Het Markermeer & IJmeer is een ecologisch belangrijk gebied. Daarnaast wordt het door de mens voor tal van functies gebruikt. In dit hoofdstuk worden de belangrijkste kenmerken van natuur, abiotiek en menselijke activiteiten beschreven. 2.1 (Inter)nationaal belangrijke ecologische waarden in het Markermeer & IJmeer Het Markermeer & IJmeer is aangewezen als Natura 2000 gebied omdat het van belang is voor het behoud van de Europese biodiversiteit. Samen met de rest van het IJsselmeergebied is het een belangrijk leefgebied voor broedvogels, voor (doortrekkende en overwinterende) watervogels en voor aan meren gebonden habitattypen en soorten. Onmisbare schakel in trekvogelnetwerk; foerageer-, rust- en slaapgebied Het Markermeer & IJmeer is van nationaal en internationaal belang voor met name vogels. Diverse trekvogels zijn afhankelijk van de meren als overwinteringsgebied, als ruigebied of als tussenstop, bijvoorbeeld tijdens de trek van hun broedgebieden in Scandinavië, NW-Rusland en Siberië naar de overwinteringsgebieden in West-Afrika. De vogels gebruiken het gebied dan om op krachten te komen voor het vervolg van hun reis ( opvetten ). Het Markermeer & IJmeer kent een verscheidenheid aan leefgebieden. In het open water kunnen vogels rusten, foerageren en drinken, veilig tegen grondgebonden roofdieren. Langs oevers en in het ondiepe water vinden ze beschutting en voedsel. Permanent droge zandplaten of andere terreinen zonder hoogopgaande gewassen zijn o.a. te vinden voor de Waterlandse kust en bij Enkhuizen. Het gaat om grotere oppervlaktes waar weinig verstoring is en geen roofdieren kunnen komen. Dit maakt het vooral geschikt voor kale grondbroeders zoals de visdief om te broeden en te rusten. Rondom het Natura 2000 gebied bevinden zich grootschalige foerageergebieden voor diverse grasetende watervogels in de vorm van akkers en agrarische graslanden. 8 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

11 2.2 Abiotische kenmerken Abiotische kenmerken bepalen in belangrijke mate welke natuurwaarden waar aanwezig zijn. Onderstaande paragrafen beschrijven de abiotische kenmerken die van belang zijn voor de natuurwaarden in het Markermeer & IJmeer. Ligging en geografie Het Markermeer is het zuidelijk deel van de voormalige Zuiderzee. De voltooiing van de Houtribdijk tussen Enkhuizen en Lelystad heeft gezorgd voor een scheiding met het noordelijk gelegen IJsselmeer. Het Markermeer wordt vrijwel geheel begrensd door dijken (figuur 2.1). Er is alleen een open verbinding met het Gooimeer. Het gedeelte van het Markermeer dat tegen Amsterdam en Almere aan ligt wordt het IJmeer genoemd. Het water tussen Monnickendam en Marken, de Gouwzee, wordt in dit beheerplan gezien als onderdeel van het Markermeer & IJmeer. Figuur 2.1 Topografie en geografie van het Natura 2000 gebied Markermeer & IJmeer Legenda Natura 2000-gebieden Vogelrichtlijn Vogelrichtlijn + Habitatrichtlijn Bodem en geomorfologie Het Markermeer heeft een oppervlak van ha, waarvan circa ha als zowel Habitat- als Vogelrichtlijngebied is aangewezen, het overige deel is alleen Vogelrichtlijngebied (figuur 2.1). Het IJmeer is aangewezen als Vogelrichtlijngebied. Het eiland Marken valt buiten de begrenzing van het Natura 2000 gebied. Figuur 2.2 geeft de bodemhoogte van het Markermeer & IJmeer weer. De Noord-Hollandse kant van het Markermeer is ondiep (0,75 tot 2 meter) met een kronkelige kustlijn, terwijl de kustlijn aan de zuidoostkant, door de aanleg van Flevoland, nagenoeg recht en diep is (tot 5 meter). Gemiddeld heeft het Markermeer een diepte van 3,5 meter. De bodem van het Markermeer bestaat voornamelijk uit klei en zavel (mengsel van zand en klei) en een dikke laag slib. Door de aanleg van de Houtribdijk kan het slib uit het Markermeer niet meer bezinken in oude stroomgeulen in het IJsselmeer. Als gevolg hiervan heeft het slib zich geleidelijk verspreid over de bodem. Onder invloed van de wind is er een voortdurende afwisseling tussen opwerveling en sedimentatie van slib waardoor het doorzicht flink kan afnemen. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 9

12 Figuur 2.2 Markermeer & IJmeer, bodemhoogte Legenda Hoogte t.o.v. NAP (water) Hoogte t.o.v. NAP (land) N2000-grens < -40 m m m m m ,5 m -7, m m m m ,5 m -0,5-0 m < -10 m m ,5 m -2, m -1-0 m 0-1 m 1-2,5 m 2,5-5 m 5-10 m m m > 30 m Vogelrichtlijn- en habitatrichtlijngebied Waterkwantiteit Het winterstreefpeil van het Markermeer is -0,40 m NAP en in de zomer wordt een waterpeil van -0,20 m NAP nagestreefd. Het Markermeer ontvangt zijn water voornamelijk uit het IJsselmeer, de Zuidelijke Randmeren en neerslag. Noord-Holland watert onder normale omstandigheden af op de Noordzee en de Waddenzee, maar kan onder bijzondere omstandigheden afvoeren in het Markermeer. Daarnaast wordt water uitgeslagen vanuit de provincie Flevoland. Afvoer van water verloopt via de spuisluizen in de Houtribdijk en Noordzeekanaal. s Zomers kan water vanuit het Markermeer & IJmeer ingelaten worden op het Noordzeekanaal om de zouttong vanuit de Noordzee in het kanaal terug te dringen. Hiermee wordt tevens verzilting van het Markermeer bestreden. Via het Markermeer kan water worden aangevoerd naar Noord-Holland, Flevoland en, zoals in bijzonder droge jaren (vb 2003), naar Zuid-Holland om verzilting van het oppervlaktewater tegen te gaan. Aan Flevoland wordt water geleverd om tekorten in landbouwgebieden aan te vullen. Daarnaast wordt er water ingelaten als er in Flevoland onvoldoende (kwalitatief goed) water beschikbaar is voor het kwaliteits- en kwantiteitsbeheer van de Veluwerandmeren. Dit water wordt ingelaten bij de Zuidersluis en via gemaal Lovink uitgeslagen op het Veluwemeer. 10 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

13 Waterkwaliteit Waterkwaliteit is een bepalende factor ten aanzien van de aanwezigheid van waterplanten, bodemfauna en vis en daarmee de voedselbeschikbaarheid van diverse watervogels. In het kader van de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW) wordt in heel Nederland de toestand van het water onder de loep genomen en worden maatregelen genomen (zowel lokaal als landelijk) om het water ecologisch en chemisch te verbeteren. Hierdoor is de waterkwaliteit in beweging: de nutriëntenaanvoer uit de rivieren daalt en het doorzicht wordt groter. Het ecologische gevolg zal zijn dat er meer waterplanten (zoals kranswieren en fonteinkruiden) tot ontwikkeling komen, met een mogelijke verandering in het visbestand (kleinere vis) en het waterleven. De waterkwaliteit in het Markermeer is goed en verbetert de laatste jaren nog steeds. De parameters die van belang zijn blijven dezelfde: zuurgraad, doorzicht en de eutrofiërende stoffen stikstof en fosfaat (deze laatste is momenteel afnemend). Vanwege het hoge slibgehalte in het water en het beperkte areaal ondiep water, komt de betere waterkwaliteit slechts beperkt tot uiting in een toename van waterplanten en de hieraan gebonden levensgemeenschappen. Daarnaast overschrijdt een aantal chemische stoffen, zoals zink en chroom, de norm. Doordat deze stoffen gebonden zijn in de bodem, zijn ze biologisch niet beschikbaar en vormen derhalve geen risico voor de Natura 2000 doelen. 2.3 Activiteiten en beheer in het Markermeer & IJmeer Activiteiten van mensen in het Markermeer & IJmeer kunnen van invloed zijn op de natuurwaarden in het gebied. In deze paragraaf wordt een samenvatting van de vormen van activiteiten en beheer in het gebied gegeven die relevant zijn voor de natuurwaarden en de toekomstige ontwikkelingen hierin. In het document Inventarisatie bestaand gebruik IJsselmeergebied (referentie 3) staan de activiteiten in detail beschreven, kaarten met locaties van de activiteiten staan in de kaartenbijlage van dat document. In hoofdstuk 5 wordt een samenvatting gegeven van de resultaten van de toetsing van de activiteiten en de mitigatie van mogelijk negatieve effecten. Activiteiten in het Markermeer & IJmeer Een basisfunctie van het Markermeer is het zorgen voor veilig, voldoende en schoon water. Daarnaast vindt er beroepsscheepvaart plaats en is het een belangrijk recreatiegebied waarin de recreatievaart in zowel het Markermeer als het IJmeer goed is vertegenwoordigd. Verder zijn er langs alle kusten zwemstrandjes, kampeerterreinen en vislocaties aanwezig en is het gebied van belang voor beroepsvisserij. Ten slotte zijn delen van de oevers van het Markermeer in gebruik voor de productie van windenergie (Enkhuizen, Marken, Hoorn) en zijn er rioolwaterzuiveringsinstallaties (Lelystad en Almere) en elektriciteits bedrijven (Diemen) die (koel)water lozen in het gebied. Deze lozingen worden gereguleerd door waterwetvergunningen, waardoor hun effecten onder controle worden gehouden. In het Markermeer wordt zand gewonnen in de scheepvaartroutes. Op deze manier worden vaargeulonderhoud en zandwinning gecombineerd. Sinds de jaren negentig is de omvang van de zandwinning geleidelijk toegenomen met een piek in De uitbreiding van Almere en Amsterdam-IJburg is hier de oorzaak van. Zandwinning als activiteit blijft vergunningplichtig. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 11

14 Zandwinning in de praktijk Beheer in het Markermeer & IJmeer Staatsbosbeheer, Rijkswaterstaat en de waterschappen zijn actief beheerder binnen de begrenzing van het Markermeer & IJmeer. De beheeractiviteiten zijn afhankelijk van het gebied en bestaan onder andere uit natuurbeheer. Er vindt beheer en onderhoud plaats aan diverse objecten in het Natura 2000 gebied, zoals aan de dijken en dammen (Waterschap Zuiderzeeland, Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier, Hoogheemraadschap Amstel, Gooi en Vecht, Rijkswaterstaat), diverse kunstwerken, recreatieterreinen, kabels en leidingen. Rijkswaterstaat is uitvoerder van het nautisch beheer van het hoofdvaarwegennet, het water kwantiteitsbeheer en het waterkwaliteitsbeheer (als bevoegd gezag voor de Waterwet). Rijkswaterstaat monitort een aantal malen per jaar de aanwezigheid en verspreiding van (vogel)soorten en waterplanten. Deze monitoringswerkzaamheden zijn belangrijk om inzicht te hebben in de aantallen en trends van de soorten. Deze monitoringsactiviteiten vinden plaats vanuit een vliegtuig, boot of vanaf land. 12 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

15 3. Instandhoudingsdoelstellingen Doel van Natura 2000 is een wezenlijke bijdrage te leveren aan het behoud en herstel van de biodiversiteit. Om dat te bereiken zijn afspraken gemaakt om bepaalde habitattypen en soorten te beschermen binnen een netwerk van natuurgebieden. Hiervoor is het zaak de omstandigheden, die het vóórkomen van die habitattypen en soorten mogelijk maken, te behouden of waar nodig te verbeteren. Op 23 december 2009 heeft de minister van LNV de zes Natura 2000 gebieden in het IJsselmeergebied definitief aangewezen op grond van artikel 10a van de Natuurbeschermingswet 1998 (Nbwet) (referentie 8). In deze aanwijzings besluiten is vastgelegd welke natuurwaarden beschermd moeten worden. Er zijn instandhoudingsdoelstellingen opgenomen voor soorten en habitattypen. De instandhoudingsdoelstellingen zijn geformuleerd in termen van behoud of verbetering van omvang en/of kwaliteit van bepaalde habitattypen en behoud of uitbreiding van kwaliteit leefgebied en draagkracht voor bepaalde aantallen van met naam genoemde soorten. De instandhoudingsdoelstellingen per Natura 2000 gebied dienen voor het borgen van de bijdrage die dat gebied levert aan het op landelijk niveau realiseren van een gunstige staat van instandhouding. De instandhoudingsdoelstellingen voor het Markermeer & IJmeer zijn opgenomen in het besluit Natura 2000 gebied Markermeer & IJmeer (referentie 1). In het wijzigingsbesluit van diverse Natura 2000 gebieden, waaronder Markermeer & IJmeer, dd 14 februari 2013 heeft een correctie plaatsgevonden met betrekking tot de complementaire doelen (referentie 9). Voor het Markermeer & IJmeer betekent dit dat de doelen voor de meervleermuis en de rivierdonderpad die zijn gekoppeld aan het Vogelrichtlijngebied zijn vervallen. Dit heeft geen consequenties voor beschermings niveau en/of te nemen maatregelen, omdat beide soorten nog wel in het Habitatrichtlijngebied aangewezen blijven. 3.1 Uitwerking van doelen in omvang, ruimte en tijd In de doeluitwerking (referentie 2) zijn de instandhoudingsdoelstellingen besproken in ruimte en tijd, dus waar en wanneer de soorten in het Markermeer & IJmeer voorkomen in de huidige en de beoogde situatie. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 13

16 Deze paragraaf is een zeer beknopte weergave van de doeluitwerking. De doeluitwerking is opgesteld op basis van gegevens uit Daarnaast is vanwege de lange duur van het beheerplanproces een actualisatieslag gedaan tot en met 2013 om na te gaan of aantallen en trends van de verschillende vogelsoorten in relatie tot de doelaantallen een duidelijk afwijkend beeld zijn gaan vertonen. Voor die soorten waar een dergelijk afwijkend beeld is vastgesteld, is nagegaan of en in hoeverre als gevolg hiervan instandhoudingsmaatregelen, vrijstellingsvoorwaarden voor gebruik of mitigerende maatregelen aanpassingen behoefden Ruimtelijke eenheden In dit beheerplan worden de instandhoudingsdoelstellingen behandeld per ruimtelijke eenheid binnen het Markermeer & IJmeer: open water, ondiep water, oeverzone, kale of schaars begroeide gronden, moeras en nat grasland. Voor de verschillende ruimtelijke eenheden wordt beschreven wat de huidige situatie is van soorten en habitattypen (verspreiding, belang van de ruimtelijke eenheid, aantallen en trends). Daarnaast wordt benoemd wat de beoogde situatie is voor deze soorten en habitattypen om hun leefgebieden en het natuurlijke habitat in een gunstige staat van instandhouding te behouden of herstellen. Vervolgens worden de belangrijkste ecologische vereisten benoemd van de soorten en habitattypen en wordt aangegeven of er zich knelpunten voordoen ten aanzien van de ecologische vereisten. In figuur 3.1 is de ligging van de ruimtelijke eenheden in het Markermeer & IJmeer weergegeven. In tabel 3.1 zijn de habitattypen, habitatsoorten en vogels ingedeeld bij de ruimtelijke eenheid waar deze voornamelijk van afhankelijk zijn. Indien een soort van meerdere eenheden gebruik maakt, wordt de soort of het habitattype in de ondergeschikte eenheid cursief weergegeven in de tabel. Een soort wordt alleen beschreven in de paragraaf over de bepalende ruimtelijke eenheid en daar worden ook het belang van ondergeschikte eenheden voor een soort en eventuele knelpunten beschreven. Figuur 3.1 Markermeer & IJmeer, ruimtelijke eenheden en habitattypen Legenda Habitattypen H3140 Kranswierwateren H3150 Meren met fonteinkruiden en krabbenscheer Vogelrichtlijn- en habitatrichtlijngebied Ruimtelijke eenheden Open water (dieper dan 100 cm) Ondiep water ( cm) Oeverzone (0-20 cm diepte) Waterdiepte onbekend Kale/schaars begroeide grond Grasland Moeras 14 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

17 Tabel 3.1 Overzichtstabel instandhoudingsdoelstellingen per ruimtelijke eenheid voor het Markermeer & IJmeer Ruimtelijke eenheid Habitattypen Habitatsoorten Vogels Open water Kranswierwateren Meervleermuis Rivierdonderpad Aalscholver (n) Brilduiker (n) Dwergmeeuw (n) Fuut (n) Grote zaagbek (n) Kuifeend (n) Meerkoet (n) Nonnetje (n) Slobeend (n) Tafeleend (n) Topper (n) Visdief (b) Zwarte stern (n) Ondiep water. Meervleermuis Fuut (n) Krakeend (n) Krooneend (n) Kuifeend (n) Lepelaar (n) Meerkoet (n) Smient (n) Tafeleend (n) Kale of schaars begroeide gronden - - Aalscholver (n) Visdief (b) Zwarte stern (n) Oeverzone - Meervleermuis Brandgans (n) Grauwe gans (n) Moeras - - Aalscholver (b) Grauwe gans (n) Lepelaar (n) Slobeend (n) Nat grasland - - Brandgans (n) Grauwe gans (n) Krakeend (n) Smient (n) n = niet-broedvogel b = broedvogel Cursief = soort maakt gebruik van meerdere eenheden, ondergeschikte eenheid is cursief en wordt behandeld bij de belangrijkste ruimtelijke eenheid Open water Huidige situatie en beoogde situatie Het Natura 2000 gebied Markermeer & IJmeer bestaat voor het overgrote deel uit open water (figuur 3.1). Er zijn één habitattype, twee habitatsoorten en 11 niet-broedvogelsoorten aangewezen die in sterke mate afhankelijk zijn van open water (zie tabel 3.2). Het habitattype kranswierwateren in het Markermeer komt voor in de luwe zone van de Gouwzee en het gebied tussen Muiden en Muiderberg. Het totale oppervlakte is momenteel 685 ha met minimaal één kenmerkende soort (sterkranswier). In de Gouwzee staan de waterplanten in een diepe zone van enkele meters tot een meter of vier diep. In het gebied tussen Muiden en Muiderberg staan ze voor een belangrijk deel op ondieptes. De rivierdonderpad komt verspreid over de bodem van het hele meer voor. De aantallen rivierdonderpadden zijn toegenomen tot in de jaren 90 en daarna sterk afgenomen. De actuele stand is onbekend. De meervleermuis gebruikt het Markermeer & IJmeer om te foerageren op insecten. Voor de meervleermuis is het af- en aanvliegen tussen dagverblijfplaatsen en foerageergebied boven de meren onderdeel van de foerageerfunctie van het gebied. De meervleermuizen zijn voor het grootste deel afkomstig van minimaal zeven locaties in Noord-Holland, maar de aantallen zijn onbekend (zie figuur 3.2 voor het verspreidingsgebied) (referentie 11). De oevers van het Markermeer en IJmeer (en tevens die van het IJsselmeer) vormen ook een belangrijke migratieroute van en naar de winter- respectievelijk zomerverblijven. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 15

18 Rivierdonderpad Figuur 3.2 Verspreiding meervleermuis in IJsselmeergebied en mogelijke actieradius Legenda N2000 begrenzing Zicht- en/of geluidswaarneming buiten Flevoland (1 km hok) Kolonie locatie buiten Flevoland (5 km hok) Max. bereik jagende meervleermuis (20 km) Waarneming in Flevoland (foeragerend) Indicatie van verblijfplaats/kolonie in Flevoland 16 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

19 Het open water is van belang als foerageergebied voor bodemfauna- en visetende vogels. Ook voor soorten die primair gebruik maken van een andere ruimtelijke eenheid (de visdief en zwarte stern), is het open water een belangrijk foerageergebied. De bodemfauna-eters (tafeleend, kuifeend, meerkoet) concentreren zich in de zomer vooral langs de Houtribdijk nabij Enkhuizen. Viseters (fuut, grote zaagbek, dwergmeeuw en nonnetje) verspreiden zich over het gehele meer. De slobeend foerageert langs de kusten op plankton en kleine bodemfauna. Rustende en ruiende vogels zoeken vooral bij harde wind de luwe zones langs dijken en kusten op. Tabel 3.2 geeft een overzicht van de huidige situatie per Natura 2000 soort van de ruimtelijke eenheid open water (huidige aantallen, landelijke staat van Instandhouding en trend in het Markermeer & IJmeer). Daarnaast is van iedere soort aangegeven wat de instandhoudingsdoelstelling is in omvang en kwaliteit en zijn doelaantallen gegeven. Voor een aantal soorten van het open water liggen de huidige aantallen beneden de doelaantallen wat een indicatie is voor de mogelijkheid dat de instandhoudingsdoelstellingen voor deze soorten niet worden behaald. Dit betreft vooral vogelsoorten die gebonden zijn aan de sleutelsoorten spiering en driehoeksmossel of quaggamossel als voedselbron. Als doel is voor alle soorten behoud van omvang en kwaliteit leefgebied gesteld. Tabel 3.2 Overzicht instandhoudingsdoelstellingen (IHD) en huidige situatie per soort van de ruimtelijke eenheid open water. SvI 4 Trend 5 Functie Ruimtelijke Soorten/ IHD IHD Huidige Doel eenheid habitattypen 1 omvang 2 kwaliteit 3 aantal 7 aantal 8 gebied 6 Open water Kranswierwateren = = 685 ha --?? Meervleermuis = = onbekend -? F Rivierdonderpad = = onbekend -? FRV Aalscholver (n) = = FRV Brilduiker (n) = = F Dwergmeeuw (n) = =?* -?? F Fuut (n) = = F Grote zaagbek (n) = = F Kuifeend (n) = = F Meerkoet (n) = = ?? F Nonnetje (n) = = F Slobeend (n) = = ?? F Tafeleend (n) = = F Topper (n) = = F Legenda 1) soort n = niet broedvogel 4) landelijke staat van instandhouding (SvI) -- zeer ongunstig - matig ongunstig + gunstig 2) = 5)??? instandhoudingsdoelstelling (IHD) omvang behoud van omvang trend in aantallen (gebiedsspecifiek) geen aantallen bekend geen duidelijke trend sterke afname matige afname stabiel matige toename 3) = 6) instandhoudingsdoelstelling (IHD) kwaliteit behoud van kwaliteit functie n2000 gebied F = foerageergebied R = rustgebied V = voortplantingsgebied 7) huidige aantal: periode *soort moeilijk telbaar, daarom geen exacte aantallen bekend en dus geen doel opgenomen. 8) aantallen voor niet-broedvogels betreffen het seizoensgemiddelde IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 17

20 Ecologische vereisten De belangrijkste ecologische vereiste voor het habitattype kranswierwateren is de waterkwaliteit. De uitbreiding van het areaal kranswierwateren hangt sterk samen met een reeds opgetreden verbetering van de waterkwaliteit. Voor behoud van de meervleermuis is het van belang dat het complete netwerk van vlieg- en migratieroutes, winterverblijfplaatsen, zomerverblijfplaatsen en foerageergebieden beschermd wordt. De meervleermuis mijdt lichtbronnen. De rivierdonderpad heeft zijn leefgebied op hard substraat. Dit kan zowel natuurlijk (driehoeksmosselen) als kunstmatig (stenen beschoeiingen) substraat zijn. Voor de vogelsoorten die voorkomen in het open water van het Markermeer & IJmeer is voldoende voedsel nodig in de vorm van bodemfauna, zoals de driehoeksmossel (tafeleend, kuifeend, meerkoet) en vis, zoals de spiering (fuut, grote zaagbek, dwergmeeuw en nonnetje). Bodemfauna is beschikbaar voor de vogelsoorten in de ondiepere gedeelten. De brilduiker eet ook bodemfauna, vis en andere kleine dieren. De meerkoet eet in de nazomer ook waterplanten, hoewel vooral de driehoeksmossel de voorkeur heeft in het Markermeer & IJmeer. Alle vogelsoorten hebben, naast een goede waterkwaliteit en voldoende voedsel, ook behoefte aan rust. Vogels die op het water rusten, zoals de eenden en futen hebben beschutting nodig in de vorm van luwe zones langs begroeide oevers. Knelpunten In tabel 3.3 is aangegeven welke knelpunten er zijn en voor welke soorten deze gelden. Zoals aangegeven in tabel 3.2 kent een groot aantal vogelsoorten een neerwaartse trend. Voor de brilduiker, dwergmeeuw en het nonnetje is de matige voedselbeschikbaarheid een ecologisch knelpunt voor het behalen van de doelaantallen. Voor de topper, grote zaagbek, tafeleend en de fuut zijn de doelaantallen nog voldoende, maar de trend is wel negatief. Er is voor deze soorten dus nog geen knelpunt ten aanzien van voedsel-beschikbaarheid, maar mogelijk wel in de toekomst. Kranswieren 18 Rijkswaterstaat

21 Verder is het behoud van rust cruciaal voor de soorten die het gebied gebruiken als rustgebied. In de huidige situatie is er mogelijk in het late najaar en de vroege winter onvoldoende rust voor brilduiker, nonnetje, kuifeend en meerkoet. Voor de tafeleend, grote zaagbek en de fuut kan er in de toekomst een tekort ontstaan aan rust en ruimte. In hoofdstuk 5 wordt een nadere toelichting gegeven over knelpunten die betrekking hebben op rust en de maatregelen die hiervoor worden getroffen. Tabel 3.3 Knelpunten van habitatsoorten en vogels van de ruimtelijke eenheid open water Ruimtelijke eenheid Open water n Soorten/habitattypen Kranswierwateren Meervleermuis Rivierdonderpad Aalscholver (n) Brilduiker (n) Dwergmeeuw (n) Fuut (n) Grote zaagbek (n) Kuifeend (n) Meerkoet (n) Nonnetje (n) Slobeend (n) Tafeleend (n) Topper (n) = geen knelpunt = mogelijk knelpunt = knelpunt = niet-broedvogel Knelpunt en oorzaak Onvoldoende voedsel (driehoeksmosselen), onvoldoende rust Onvoldoende voedsel (spiering) Toekomstige voedselsituatie onzeker, in toekomst onvoldoende rust en ruimte Toekomstige voedselsituatie onzeker, in toekomst onvoldoende rust en ruimte Toekomstige voedselsituatie onzeker, in toekomst onvoldoende rust en ruimte Toekomstige voedselsituatie onzeker, in toekomst onvoldoende rust en ruimte Toekomstige voedselsituatie onzeker, in toekomst onvoldoende rust en ruimte Ondiep water Huidige situatie en beoogde situatie In het Markermeer & IJmeer is de ruimtelijke eenheid ondiep water verspreid langs de zuid- en westkust te vinden (figuur 3.1). Voor twee niet-broedvogelsoorten die afhankelijk zijn van ondiep water zijn instandhoudingsdoelstellingen geformuleerd (tabel 3.4). Het ondiepe water heeft een functie als foerageergebied (vis) voor de lepelaar, maar ook voor soorten die primair gebruik maken van een andere ruimtelijke eenheid (o.a. de krakeend en de tafeleend) is ondiep water een belangrijk foerageergebied. De krooneend is een herbivore soort en komt het hele jaar voor, voornamelijk langs de kust van de Gouwzee, met de grootste aantallen in september en oktober. Als doel is voor beide soorten behoud van omvang en kwaliteit leefgebied gesteld. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 19

22 Tabel 3.4 Overzicht instandhoudingsdoelstellingen (IHD) en huidige situatie per soort van de ruimtelijke eenheid ondiep water Ruimtelijke eenheid Soorten/ habitattypen 1 IHD omvang 2 IHD Huidige kwaliteit 3 aantal 7 Doel SvI 4 Trend 5 Functie aantal 8 gebied 6 Ondiep water Krooneend (n) = = 10? -? F Lepelaar (n) = = F Legenda 1) soort n = niet broedvogel 4) landelijke staat van instandhouding (SvI) - matig ongunstig + gunstig 2) = 5)? + instandhoudingsdoelstelling (IHD) omvang behoud van omvang trend in aantallen (gebiedsspecifiek) geen aantallen bekend / analyse onzeker matige toename 3) = 6) F = instandhoudingsdoelstelling (IHD) kwaliteit behoud van kwaliteit functie n2000 gebied foerageergebied 7) huidige aantal: periode ) aantallen voor niet-broedvogels betreffen het seizoensgemiddelde Ecologische vereisten Voor de vogels die voorkomen in ondiep water is voldoende voedsel van goede kwaliteit in de vorm van waterplanten (de krooneend) en kleine vis (de lepelaar) noodzakelijk. Voor de lepelaar is heel ondiep water (tot 40 cm) met slikkige condities belangrijk om te foerageren. Beide vogelsoorten hebben naast voldoende voedsel behoefte aan rust. De krooneend heeft beschutting nodig in de vorm van luwe zones langs begroeide oevers. Tabel 3.5 Knelpunten en vogels van de ruimtelijke eenheid ondiep water Knelpunten Voor beide soorten zijn de ecologische vereisten met betrekking tot het foerageergebied op orde. Om die reden is voor geen van de genoemde soorten een knelpunt voorzien (tabel 3.5). Voor de krooneend is geen doelaantal vastgesteld. Mogelijk ontstaat er in de toekomst een knelpunt door onvoldoende rust. In hoofdstuk 5 wordt een nadere toelichting gegeven over knelpunten die betrekking hebben op rust en de maatregelen die hiervoor worden getroffen. Ruimtelijke eenheid Soorten/habitattypen Knelpunt en oorzaak Ondiep water Krooneend (n) In toekomst onvoldoende rust Lepelaar (n) = geen knelpunt = mogelijk toekomstig knelpunt n = niet-broedvogel Oeverzone Huidige situatie en beoogde situatie Er is voor één niet-broedvogel van de oeverzone een instandhoudingsdoelstelling geformuleerd (zie tabel 3.4). Grauwe ganzen rusten en slapen in ondiepe en luwe zones van het Markermeer & IJmeer. Grauwe ganzen foerageren in de oeverzone en voor een belangrijk deel op agrarische percelen buiten het Natura 2000 gebied. De beoogde situatie voor de grauwe gans is het behoud van de huidige omvang en de kwaliteit van het leefgebied. Daarbij dient de draagkracht voldoende te zijn voor het gestelde doelaantal. 20 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

23 Tabel 3.6 Overzicht instandhoudingsdoelstelling (IHD) en huidige situatie voor de grauwe gans van de ruimtelijke eenheid oeverzone Ruimtelijke Soorten 1 IHD IHD Huidige Doel SvI 4 Trend 5 Functie eenheid omvang 2 kwaliteit 3 aantal 7 aantal 8 gebied 6 Oeverzone Grauwe gans (n) = = FR Legenda 1) soort n = niet broedvogel 4) landelijke staat van instandhouding (SvI) + gunstig 2) = 5) ++ instandhoudingsdoelstelling (IHD) omvang behoud van omvang trend in aantallen (gebiedsspecifiek) sterke toename 7) huidige aantal: periode ) aantallen voor niet-broedvogels betreffen het seizoensgemiddelde 3) = 6) instandhoudingsdoelstelling (IHD) kwaliteit behoud van kwaliteit functie n2000 gebied F = foerageergebied R = rustgebied Ecologische vereisten De grauwe gans foerageert buiten het Natura 2000 gebied op graslanden en oogstresten van akkers. De soort slaapt op oevers, eilanden en in ondiepe zones. De slaapplaatsen dienen open te blijven en rustgebieden dienen gevrijwaard te zijn van verstoring en roofdieren. In de ruiperiode is voldoende riet langs de oevers van belang omdat de grauwe gans zich hier in die periode voornamelijk mee voedt. Knelpunten De ecologische vereisten met betrekking tot rust- en foerageermogelijkheden van de grauwe gans zijn op orde. Het doelaantal wordt behaald en ook de trend is positief; er zijn geen knelpunten. Tabel 3.7 Knelpunten van grauwe gans van de ruimtelijke eenheid oeverzone Ruimtelijke eenheid Soorten/habitattypen Knelpunt en oorzaak Oeverzone Grauwe gans (n) n = geen knelpunt = niet-broedvogel Kale of schaars begroeide gronden Huidige situatie en beoogde situatie Het Natura 2000 gebied Markermeer & IJmeer bevat op enkele locaties kale of schaars begroeide gronden, onder andere de Hoeckelingsdam bij de Waterlandse kust. Er zijn één broedvogel (de visdief ) en één niet-broedvogelsoort (de zwarte stern) aangewezen die in sterke mate afhankelijk zijn van kale schaars begroeide grond (tabel 3.8). De potentiële broedgebieden voor de visdief bevinden zich op het Naviduct bij Enkhuizen, op Marken en langs de Waterlandse kust. Voor de zwarte stern heeft het Markermeer & IJmeer vooral een functie als foerageergebied (het gehele open water) en slaapplaats. De soort is als doortrekker vooral aanwezig in de nazomer, met een sterke piek in augustus. In het gebied komt de soort voor in het westelijke deel van het IJmeer, op Pampus, bij Enkhuizen en bij Lelystad. Als doel is voor beide soorten behoud van omvang en kwaliteit van het leefgebied gesteld. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 21

24 Tabel 3.8 Overzicht instandhoudingsdoelstellingen (IHD) en huidige situatie per soort van de ruimtelijke eenheid kale of schaars begroeide gronden Ruimtelijke eenheid Kale schaars begroeide grond Soorten 1 IHD omvang 2 IHD Huidige kwaliteit 3 aantal 7 Doel SvI 4 Trend 5 Functie aantal 8 gebied 6 Visdief (b) = = FV Zwarte stern (n) = =?? --?? FR Legenda 1) soort b = n = broedvogel niet broedvogel 2) = instandhoudingsdoelstelling (IHD) omvang behoud van omvang 3) = instandhoudingsdoelstelling (IHD) kwaliteit behoud van kwaliteit 4) -- - landelijke staat van instandhouding (SvI) zeer ongunstig matig ongunstig 5)??? + trend in aantallen (gebiedsspecifiek) geen aantallen bekend geen duidelijke trend matige toename 6) functie n2000 gebied F = foerageergebied R = rustgebied V = voortplantingsgebied 7) huidige aantal: periode ) aantallen voor niet-broedvogels betreffen het seizoensgemiddelde, aantallen voor broedvogels betreffen gem. aantal paren Ecologische vereisten De visdief broedt alleen op kale of schaars begroeide grond, bij voorkeur op eilanden. Bij gebrek aan natuurlijke dynamiek is duurzaam beheer een essentiële vereiste om het kale karakter van dergelijke gronden te behouden. Op deze broed- en rustplaatsen is de visdief erg gevoelig voor verstoring en de aanwezigheid van grondpredatoren. De soort eet voornamelijk rondvis die duikend worden bemachtigd, goed doorzicht is daarbij van belang. Het broedsucces van de visdief is afhankelijk van beschikbaarheid van vis in de nabijheid van het broedgebied. Voor de zwarte stern is het aanbod spiering van belang. Beide soorten hebben behalve voldoende voedsel binnen een duikdiepte met goed zicht, ook behoefte aan rust op de rust- of broedplaatsen. Tabel 3.9 Knelpunten van vogels van de ruimtelijke eenheid kale of schaars begroeide gronden Knelpunten In tabel 3.9 is aangegeven welke knelpunten er mogelijk zijn en voor welke soorten deze gelden. Voor de zwarte stern en de visdief zijn de ecologische vereisten niet op orde door de afname van de spieringstand. Voor de visdief is er verder een knelpunt met het behoud van broedhabitat als het huidige beheer niet wordt voortgezet. Dit betekent het tegengaan van natuurlijke vegetatiesuccessie of verwijderen van jonge vegetatie (bijvoorbeeld op de Hoeckelingsdam). Er is nauwelijks natuurlijke dynamiek, waardoor kale gronden snel dichtgroeien met vegetatie. Aangezien duurzaam beheer van deze gronden (of het ontstaan van nieuwe gebieden) niet is gegarandeerd, kunnen de kale gronden langzaam verdwijnen. Ruimtelijke eenheid Soorten/habitattypen Kale of schaars Visdief (b) begroeide grond n b = knelpunt = niet-broedvogel = broedvogel Zwarte stern (n) Knelpunt en oorzaak Onvoldoende voedsel (m.n. spiering) en behoud kale gronden is niet gegarandeerd, door gebrek aan natuurlijke dynamiek en geen garantie van duurzaam terreinbeheer Onvoldoende voedsel (spiering) 22 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

25 3.1.6 Moeras Huidige situatie en beoogde situatie Op een aantal natte water-landovergangen treedt moerasvorming op met biezenstroken en rietland (zie figuur 3.1). Deze ruimtelijke eenheid is in dit Natura 2000 gebied te vinden op kleine locaties langs de zuidwest kust. Voor broedende aalscholvers is moeras de belangrijkste ruimtelijke eenheid van het Markermeer & IJmeer (zie tabel 3.10). Broedende aalscholvers zijn in het gebied te vinden langs de Houtribdijk. Toe- en afname van de aantallen in het Markermeer & IJmeer is gerelateerd aan het aantal aalscholvers in het IJsselmeer. Het Markermeer & IJmeer heeft voor de aalscholvers vooral een functie als foerageer-, slaap- en broedgebied, maar ook voor soorten die voornamelijk gebruik maken van andere ruimtelijke eenheden is moeras een belangrijk rust- en foerageergebied (zie tabel 3.1). Onderstaande tabel geeft een overzicht van de huidige situatie van de ruimtelijke eenheid moeras (huidige aantallen, landelijke staat van Instandhouding en trend in het Markermeer & IJmeer). Tabel 3.10 Overzicht instandhoudingsdoelstellingen (IHD) en huidige situatie aalscholver van de ruimtelijke eenheid moeras Ruimtelijke eenheid Soorten 1 IHD omvang 2 IHD Huidige kwaliteit 3 aantal 7 Doel SvI 4 Trend 5 Functie aantal 8 gebied 6 Moeras Aalscholver (b) = = F Legenda 1) soort b = broedvogel = 4) landelijke staat van 5) instandhouding (SvI) + gunstig ++ 7) huidige aantal: periode ) aantallen voor broedvogels betreffen gem. aantal paren 2) instandhoudingsdoelstelling (IHD) omvang behoud van omvang trend in aantallen (gebiedsspecifiek) sterke toename 3) = 6) F = instandhoudingsdoelstelling (IHD) kwaliteit behoud van kwaliteit functie n2000 gebied foerageergebied Ecologische vereisten De aalscholver is tijdens de broedperiode gevoelig voor verstoring. Overstromingsdynamiek is een vereiste voor een goede kwaliteit riet, daarnaast houden natte vegetaties predatoren van de broedende aalscholver op afstand. Knelpunten In tabel 3.11 is aangegeven welk knelpunt er mogelijk is voor de aalscholver. Op basis van de meest recente trend in de aantallen broedvogels in en rond Markermeer lijkt er een knelpunt te kunnen gaan ontstaan als gevolg van afgenomen visbestanden. Tabel 3.11 Knelpunten van aalscholver van de ruimtelijke eenheid moeras Ruimtelijke eenheid Soorten/habitattypen Knelpunt en oorzaak Moeras Aalscholver (b) Toekomstige voedselsituatie onzeker = mogelijk toekomstig knelpunt b = broedvogel Nat grasland Huidige situatie en beoogde situatie Op de overgangen van de natte moerassen naar het agrarische gebied liggen de natte graslanden, langs de zuidwestoever van het Markermeer & IJmeer (figuur 3.1). Er zijn voor het Markermeer & IJmeer drie niet-broedvogelsoorten aangewezen die in grote mate afhankelijk zijn van de ruimtelijke eenheid nat grasland (tabel 3.12). Voor de krakeend is het gebied voornamelijk van belang als foerageergebied, hoewel deze soort ook in ondiep water foerageert en rust. De smient en de brandgans maken gebruik van het gebied als rustgebied. De grauwe gans rust vooral in de oeverzone. De smient en brandgans zijn voornamelijk in de wintermaanden aanwezig. De krakeend is jaarrond in het gebied te vinden. Voor deze soorten is behoud van omvang en kwaliteit van het leefgebied als doel gesteld. Hoewel de huidige aantallen smienten lager zijn dan het doelaantal, is de trend van de soort positief. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 23

26 Tabel 3.12 Overzicht instandhoudingsdoelstellingen (IHD) en huidige situatie per soort van de ruimtelijke eenheid nat grasland SvI 4 Trend 5 Functie Ruimtelijke Soorten 1 IHD IHD Huidige Doel eenheid omvang 2 kwaliteit 3 aantal 7 aantal 8 gebied 6 Nat grasland Brandgans (n) = = FR Krakeend (n) = = ?? F Smient (n) = = R Legenda 1) soort n = niet broedvogel 4) landelijke staat van instandhouding (SvI) + gunstig 2) = 5)?? + ++ instandhoudingsdoelstelling (IHD) omvang behoud van omvang trend in aantallen (gebiedsspecifiek) geen duidelijke trend matige toename sterke toename 7) huidige aantal: periode ) aantallen voor niet-broedvogels betreffen het seizoensgemiddelde 3) = 6) instandhoudingsdoelstelling (IHD) kwaliteit behoud van kwaliteit functie n2000 gebied F = foerageergebied R = rustgebied Ecologische vereisten Voor elk van de genoemde soorten is naast de beschikbaarheid van nat grasland ook behoud van openheid van het gebied en rust essentieel. Behalve in het buitendijks gelegen grasland foerageert de smient ( s nachts) ook in binnendijks agrarisch gebied. Deze gebieden moeten binnen een straal van ongeveer 5 km van het Natura 2000 gebied Markermeer & IJmeer bereikbaar zijn en geschikt als foerageergebied blijven. Bovendien is de smient erg gevoelig voor verstoring. Alle vogelsoorten hebben naast voldoende voedsel behoefte aan rust. Vogels die op het water rusten, zoals de krakeend, hebben beschutting nodig in de vorm van luwe zones langs begroeide oevers. Knelpunten In tabel 3.13 is aangegeven welke knelpunten er mogelijk zijn en voor welke soorten deze gelden. De smient en krakeend maken voornamelijk gebruik van het gebied als rustplek. Gebrek aan rust en ruimte vormt mogelijk een knelpunt voor de smient, waardoor de doelaantallen niet wordt bereikt. De aantallen worden overigens ook sterk bepaald door externe factoren, met name de beschikbaarheid van geschikte foerageergebieden buiten het Natura 2000 gebied (voedselrijke graslanden). De huidige aantallen krakeend zijn gunstig, maar er kan wellicht in de toekomst een tekort ontstaan aan rust en ruimte. In hoofdstuk 5 wordt een nadere toelichting gegeven over knelpunten die betrekking hebben op rust en de maatregelen die hiervoor worden getroffen. Tabel 3.13 Knelpunten van vogels van de ruimtelijke eenheid nat grasland Ruimtelijke eenheid Soorten/habitattypen Nat grasland Brandgans (n) Krakeend (n) Smient (n) = geen knelpunt = knelpunt n = niet-broedvogel Knelpunt en oorzaak Onvoldoende rust 24 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

27 3.2 Opgaven voor het Markermeer & IJmeer Knelpunten ontstaan door het niet op orde zijn van de ecologische vereisten van habitattypen en soorten. De knelpunten voor de soorten in het Markermeer & IJmeer hebben te maken met voedselbeschikbaarheid, aanwezigheid van broedgebieden en rust. In bovenstaande paragrafen zijn de knelpunten per ruimtelijke eenheid behandeld. De opgave is om deze knelpunten op te lossen om de instandhoudingsdoelstellingen te bereiken en te behouden. Verbetering van de voedselbeschikbaarheid voor watervogels De slechte spieringstand en afname van driehoeksmosselen hebben gezorgd voor een afname van visetende en driehoeksmosseletende watervogels (dwergmeeuw, zwarte stern, fuut, grote zaagbek, kuifeend, visdief, brilduiker, tafeleend en nonnetje). Voor de dwergmeeuw en het nonnetje is de landelijke staat van instandhouding slecht en de relatieve bijdrage van het Markermeer & IJmeer groot. De opgave is daarom om de voedselbeschikbaarheid te verbeteren. Kaal houden rust- en broedgebieden Hoewel voor vogels die gebruik maken van kale gronden als rust- of broedgebied (visdief en zwarte stern) niet duidelijk is of er in de huidige situatie voldoende voedsel van geschikte kwaliteit in het Markermeer & IJmeer aanwezig is, is ook de blijvende beschikbaarheid van kale of schaars begroeide gronden een punt van zorg. Voor deze soorten is vooral de afwezigheid van grondpredatoren van belang. De visdief is afhankelijk van de instandhouding van de broedgelegenheid op de Hoeckelingsdam en het eiland Ierst. Een essentiële vereiste voor het behoud van de huidige gunstige staat van instandhouding van de visdief en een verbetering van de staat van instandhouding van de zwarte stern is het behoud van het kale karakter op lange termijn door continu duurzaam beheer. Mannetje kuifeend Natura 2000 Ontwerpbeheerplan IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 25

28 Figuur 3.3 Verstoringsgevoelige gebieden Behoud van rust en ruimte In de gebieden Warder, Hemmeland en Muiderberg liggen belangrijke rui-, rust-, en foerageergebieden voor de brilduiker, kuifeend, meerkoet en nonnetje (figuur 3.3). In deze gebieden is er momenteel onvoldoende rust, waardoor de gebieden van onvoldoende kwaliteit zijn. De gebieden Gouwzee, kustzone van Muiden en Pampushaven Noord zijn eveneens van belang als rustgebieden voor vogels. Momenteel is in deze gebieden is nog voldoende rust aanwezig, maar als gevolg van verwachte autonome ontwikkelingen kan deze rust niet voor de gehele eerste beheerplanperiode worden geborgd. ±!!!!!!!!! 0 2, Kilom eters EsriNederland & Community M aps Contributors Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) In het kader van de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) zijn door de voormalige Dienst Landelijk Gebied (DLG) knelpunten als gevolg van stikstofdepositie onderzocht en zo nodig herstelstrategieën uitgewerkt voor Natura 2000 gebieden met stikstofgevoelige habitattypen of met stikstofgevoelige leefgebieden voor soorten. In Markermeer & IJmeer is dat gedaan voor de soort visdief (er zijn geen stikstofgevoelige habitattypen voor dit gebied aangewezen). Op grond daarvan is voor dit gebied geconcludeerd dat er geen sprake is van een knelpunt als gevolg van (externe) stikstofdepositie en dat er dus geen herstelstrategieën nodig zijn (referentie 10). 26 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

29 4. Instandhoudingsmaatregelen Instandhoudingsmaatregelen zijn nodig om de instandhoudingsdoelstellingen te behalen en tussentijdse verslechtering van de kwaliteit van habitattypen en significante verstoring van soorten te voorkomen. In het Markermeer & IJmeer zijn er knelpunten met betrekking tot voedselbeschikbaarheid voor watervogels, aanwezigheid van geschikte broedgebieden en de aanwezigheid van rust en ruimte. Naast maatregelen om deze knelpunten op te lossen, zijn eventuele aanpassingen van activiteiten in het gebied nodig. Deze worden in het volgende hoofdstuk beschreven. Het totale pakket instandhoudingsmaatregelen voor het Markermeer & IJmeer is een combinatie van maatregelen uit reeds vastgesteld beleid en aanvullende Natura 2000 maatregelen. 4.1 Maatregelen uit reeds vastgesteld beleid Instandhoudingsmaatregelen uit reeds vastgesteld beleid betreffen in het Markermeer & IJmeer met name de Kaderrichtlijn Water (KRW) maatregelen die bijdragen aan Natura 2000 doelstellingen. KRW-maatregelen die bijdragen aan Natura 2000 doelstellingen Voor de Kaderrichtlijn Water (KRW) worden in de periode maatregelen genomen die bijdragen aan het realiseren van de Natura 2000 doelen. In het Markermeer & IJmeer gaat het om: Vistrekbevorderende maatregelen tussen IJsselmeer en Markermeer en tussen Markermeer en regionale wateren; Inzetten op duurzame visserij. De maatregelen voor de verbetering van de visintrek en de inzet op duurzame visserij dragen bij aan het bereiken van de Natura 2000 doelen, omdat dit de voedselbeschikbaarheid voor visetende vogels licht vergroot en de bijvangsten aan duikende vogels reduceert. Voor trekvissen zijn in het Markermeer & IJmeer geen Natura 2000 doelen geformuleerd. Voor de grote rivieren echter wel. Daaraan wordt op deze manier een bijdrage IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 27

30 geleverd. Op dit moment is er nog geen sprake van een duurzame visserij. Voor de KRW zou deze in 2021 moeten zijn gerealiseerd. In 2014 is een masterplan visserij IJsselmeer en Markermeer opgesteld, dat moet resulteren in een ecologisch en economisch duurzame visserij. Op basis van dit masterplan is nu het volgende besloten. Er bestaan twee visserijvormen in IJsselmeer en Markermeer-IJmeer waarvan bij voorbaat niet is uit te sluiten dat ze significant negatieve invloed kunnen hebben op één of meer Natura 2000 instandhoudingsdoelstellingen voor (water)vogels. Het gaat hierbij om de staand want visserij op baars en snoekbaars in herfst en winter en de schietfuikvisserij op paaiende spiering in het vroege voorjaar. De staand want visserij kan via de soms grote bijvangsten aan duikende soorten watervogels met instandhoudingsdoelstellingen significante schade berokkenen aan die doelstellingen, terwijl via de schietfuikvisserij op spiering significante schade aan vooral van spiering afhankelijke visetende watervogels als gevolg van voedselgebrek niet kan worden uitgesloten. Daarom is voor deze visserijen een Wnb-vergunningsprocedure van toepassing. Staand want visserij op baars en snoekbaars Via de Kamerbrief van 10 april 2015 van de Staatssecretaris van EZ betreffende de schubvisvisserij IJsselmeer is de weg ingezet naar herstel van de bestanden. Een reductie van 85% in het gebruik van staande netten wordt voor het visseizoen 2015/2016 gecontinueerd. Als ook voor de verdere toekomst een dergelijke omvang vastgehouden kan worden, dan luidt de verwachting dat de omvang van mogelijke bijvangsten aan duikende watervogels niet tot significant negatieve gevolgen voor de instandhoudingsdoelstellingen kan leiden. Mocht echter nog binnen de 1e beheerplanperiode de staand want visserij weer in intensiteit toe gaan nemen, dan zal opnieuw moeten worden bezien via een Passende Beoordeling of een dergelijk herstel van de visserij-inspanning met staand want wel een Wnb-vergunning kan krijgen. Fuikenvisserij op paaiende spiering Met de huidige instandhoudingsdoelstellingen voor visetende watervogels (met name visdief, zwarte stern, fuut, grote zaagbek, nonnetje) en de huidige aantallen in IJsselmeer en Markermeer-IJmeer voorkomende exemplaren van betreffende soorten zal het waarschijnlijk niet mogelijk zijn om fuikenvisserij op paaiende spiering uit te oefenen zonder significante effecten. Voor deze activiteit dient daarom een passende beoordeling te worden opgesteld, waarbij voor het verkrijgen van een vergunning dient te worden onderbouwd dat deze vorm van visserij geen significant negatieve invloed heeft op de voedselbeschikbaarheid voor de aangewezen vogelsoorten. Mede met het oog hierop heeft het Ministerie van EZ aan Wageningen Marine Research (voorheen Imares) verzocht om het huidige spieringprotocol onder de Visserijwet te actualiseren. Op 25 september 2012 heeft de staatssecretaris van IenM het besluit genomen voor een MIRT-verkenning naar luwtemaatregelen Hoornse Hop in het Markermeer. Volgens de huidige inzichten zullen deze positief doorwerken op enkele van de ANT-soorten (soorten met een autonome neergaande trend; zie paragraaf 4.2). De minister van IenM heeft op 13 oktober 2016 besloten te stoppen met deze planuitwerking en dus met de realisatie van de Luwtemaatregelen Hoornse Hop. Onderzoek wees uit dat de luwtemaatregelen in de Hoornse Hop niet voldoende zouden bijdragen aan de verwachte regionale effecten voor een Toekomstbestendig Ecologisch Systeem in het Markermeer-IJmeer. Momenteel wordt de bijdrage van Trintelzand aan de doelen van Kader Richtlijn Water en Natura 2000 onderzocht. Tot slot heeft de minister van IenM samen met haar collega van EZ in januari miljoen euro beschikbaar gesteld voor de eerste fase van de Marker Wadden. De aanleg van Marker Wadden Fase 1 is inmiddels in volle gang. De Marker Wadden is een initiatief van Natuurmonumenten om in het Markermeer natuureilanden aan te leggen met een bijbehorend onderwaterlandschap. Eén van de voorwaarden voor de rijksbijdrage is dat de Marker Wadden bijdraagt aan Natura Meer specifiek gaat het daarbij om uitgangssituaties met een slechte staat van instandhouding, met name die van de ANT-soorten. 4.2 Aanvullende instandhoudingsmaatregelen voor Natura 2000 Aanvullend op de KRW-maatregelen is vooral het terreinbeheer van de kale gronden van belang en onderzoek naar de afnemende aantallen watervogels in het Markermeer & IJmeer. 28 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

31 Broedlocaties voor kale grondbroeders behouden Voor het blijvend realiseren van de doelstelling voor kale grondbroeders zoals de visdief is het nodig om meer geschikte broedgebieden te creëren en deze ook actief geschikt te houden. Op dit moment zijn alleen de zandplaat bij de Hoeckelingsdam en het eiland Ierst geschikt. Dit zijn deels tevens geschikte slaapplaatsen voor de zwarte stern. De grotere kolonies visdieven in het IJsselmeergebied hebben de laatste jaren steeds zeer slechte broedresultaten behaald, wat wordt toegeschreven aan de slechte beschikbaarheid van spieringen van de juiste grootte in voorjaar en zomer. Om deze reden lijkt het verstandig om voorlopig alleen naar het weer kaal maken van geschikt broedgebied te streven wanneer er concrete aanwijzingen zijn dat het spieringbestand weer hersteld is. Dit betekent concreet dat voor Markermeer & IJmeer voorlopig alleen ingezet zal worden op het kaal houden van bestaande broedgebieden (Hoeckelingsdam en Ierst). Zodra monitoringgegevens laten zien dat visdieven in bestaande kolonies in een periode van ten minste drie opeenvolgende jaren weer betere broedresultaten vertonen (van één of meer vliegvlugge jongen per paar), worden naar aard en omvang van het stijgende broedsucces nieuwe broedlocaties weer geschikt gemaakt om deze trend verder te stimuleren. Bovendien zal, zeker in de eerste stadia, de aanleg van de Marker Wadden zowel nieuwe broedgelegenheid voor visdieven als slaapplaatsen voor zwarte sterns opleveren Verbetering voedselbeschikbaarheid in het IJsselmeer en Markermeer & IJmeer Zoals in hoofdstuk 3 is aangegeven, neemt een groot aantal watervogels in aantallen af. Rijkswaterstaat heeft studie laten uitvoeren naar deze Autonome Neerwaartse Trends (ANT-studie) van mosseleters en viseters in het IJsselmeer en het Markermeer & IJmeer (zie paragrafen 2.4, 3.5 en 5.4 van het Algemeen deel). Kernvragen hierbij waren: Welke mechanismen liggen ten grondslag aan de neerwaartse trends? Zijn de huidige instandhoudingsdoelstellingen haalbaar zonder aanvullende maatregelen? Met welke maatregelen kunnen de neerwaartse trends worden gestopt of zo mogelijk worden gekeerd? Welk doelbereik is mogelijk tegen welke financiële inspanning? De ANT-studie heeft begin 2014 geresulteerd in een advies over de haalbaarheid en betaalbaarheid van de instandhoudingsdoelstellingen en -maatregelen voor de betreffende soorten. Uit deze beoordeling is af te leiden dat de doelstelling voor de 1e beheerplanperiode, het voorkómen van verdere verslechtering, met de in dit beheerplan ingezette en/of genoemde andere bestaande maatregelen (o.a. aanpassingen beroepsvisserij en de realisatie van TBES (ToekomstBestendig EcoSysteem), waaronder o.a. de realisatie van Trintelzand en de aanleg van Marker Wadden), gehaald zal worden. Op basis van de in deze periode uit te voeren monitoring zal dan voor de volgende beheerplannen worden bezien of er nog intensivering of aanvullingen op die maatregelen nodig zijn voor het doelbereik. Gedragscode recreatie IJsselmeergebied Voldoende rust is van cruciaal belang om de Natura 2000 instandhoudingsdoelstellingen van vogelsoorten te behalen. Voor een aantal vogelsoorten vormt gebrek aan rust op dit moment een knelpunt (zie hoofdstukken 3 en 5). Door klimaatverandering en technische innovaties kan het recreatieseizoen langer worden. De kans bestaat dat hierdoor de rust voor (met name overwinterende) vogels binnen enkele jaren verder in het geding komt. De recreatiesector en natuursector hebben in samenwerking een gedragscode opgesteld (zie Algemeen deel, paragraaf 4.4 voor de volledige tekst van de gedragscode) met als doel verstoring in het gehele IJsselmeergebied te voorkómen door vergroting van het bewustzijn van de watersporter en het hanteren van enkele eenvoudige regels. Als deze gedragscode wordt nageleefd kan eveneens worden voorkómen dat in de komende beheer-planperiodes striktere voorwaarden aan recreatie moeten worden opgelegd, om het behalen van de instandhoudingsdoelstellingen te garanderen. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 29

32 Samenhang tussen het beheerplan Natura 2000 en het TBES Naast het beheerplan Natura 2000 is in het kader van RRAAM-programma (Rijk- en regioprogramma Amsterdam, Almere, Markermeer) het TBES voor het Markermeer & IJmeer (Toekomstbestendig Ecologisch Systeem) ontwikkeld. Hiermee wordt invulling gegeven aan de natuurambitie voor het Markermeer & IJmeer. De totstandkoming van het TBES is niet een doel op zich, maar beoogt ook op een verantwoorde en juridisch correcte manier ruimte te bieden aan nieuwe investeringen in verstedelijking en infrastructuur. In de Rijksstructuurvisie, die in 2013 is verschenen, is het TBES opgenomen als een stip op de horizon. Als eerste stap wordt gekozen voor de aanleg van de eerste fase van de Marker Wadden (500ha), waarbij als één van de randwoorden is gesteld, dat dit moet bijdragen aan de Natura 2000-waarden van het Markermeer. Onlangs is het besluit genomen de studie naar luwtemaatregelen in de Hoornse Hop als onderdeel van het TBES te stoppen en de aandacht richten op de aanleg van ondiepe zones bij Trintelzand. Inhoudelijk richt het TBES zich op vier vereisten waaraan het ecologisch systeem moet voldoen om toekomstbestendig te zijn en daarmee de beoogde ontwikkelingen mogelijk te maken: 1. Zones met helder water langs de Noord-Hollandse kust. Deze zone met een waterdiepte tot drie meter voorziet in ondergedoken waterplanten, het daarbij passende bodemleven en een diverse vispopulatie. 2. Slibgradiënt. Geleidelijke overgang van helder naar slibrijk water. Met heldere randen aan de Noord-Hollandse kust en troebel water aan de kant van Lelystad ontstaat een gradiënt in het slib. Die gradiënt tussen troebel en helder water is van belang voor de vispopulatie en voor visetende vogels. 3. Overgangszones tussen land en water. Het ecosysteem heeft de land-waterzone als broedkamer voor vis en leefgebied voor vele soorten planten en dieren nodig. Bij ingrepen op systeemniveau is het van belang dat deze zones grootschalig zijn en dat dit in de toekomst wordt ondersteund door een seizoensgebonden peil. 4. Versterken ecologische relaties tussen binnen- en buitendijkse natuurontwikkeling. Het Markermeer en IJmeer zijn een deelgebied in de delta van Nederland. Versterken van de ecologische relaties met de andere delen van de delta geeft een impuls aan de soortenrijkdom van het ecologisch systeem van het Markermeer en IJmeer. TBES gaat dus verder dan het beheerplan Natura 2000, dat primair is gericht op het bereiken van de instandhoudingsdoelen in relatie tot het huidig gebruik van het Markermeer & IJmeer. De in het beheerplan opgenomen maatregelen vormen daarmee het vertrekpunt voor TBES. In de huidige situatie worden echter van sommige ANT-soorten (soorten met een autonome neergaande trend) de doelen nog niet gehaald, hoewel de prognose is dat een verdere achteruitgang gedurende de 1e beheerplanperiode met de in dit beheerplan ingeslagen koers, en in samenhang met de realisatie van TBES (o.a. aanleg Trintelzand en aanleg Marker Wadden) voorkómen zal worden en wellicht zelfs al gekeerd kan worden. Basis voor deze veronderstelling is gevormd door de resultaten van de ANT-studie. 30 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

33 5. Activiteiten en mitigatie Menselijke activiteiten en natuur zijn van oudsher verweven in het Markermeer & IJmeer. Menselijke activiteiten kunnen in principe doorgang vinden en worden op grond van dit beheerplan alleen beperkt of de negatieve effecten ervan gemitigeerd, indien zij de Natura 2000 instandhoudingsdoelstellingen kunnen aantasten. De effecten van menselijke activiteiten zijn getoetst in de Nadere Effect Analyse (NEA, zie referentie 6 en bijlage A). In de meeste gevallen vormen deze activiteiten geen probleem voor de instandhoudingsdoelstellingen. Van bepaalde activiteiten in het Markermeer & IJmeer is het echter niet uit te sluiten dat er negatieve effecten zijn. Een aantal van deze activiteiten blijft vergunningplichtig, waarbij voorschriften aan de vergunning zijn verbonden. Andere activiteiten worden onder voorwaarden in dit beheerplan vrijgesteld van de vergunningplicht. Voor weer andere gevallen zijn mitigerende maatregelen nodig om te voorkómen dat activiteiten het bereiken van de instandhoudingsdoelstellingen in de weg staan. Als voldaan wordt aan de vergunningvoorschriften, respectievelijk aan de voorwaarden, en de mitigerende maatregelen worden uitgevoerd, kunnen de betreffende activiteiten doorgang vinden. Voor alle activiteiten geldt de generieke of algemene voorwaarde dat zij in aard, omvang, intensiteit en tijd niet in betekenende mate mogen wijzigen ten opzichte van de getoetste situatie. Van veranderingen in betekenende mate is sprake indien op voorhand niet met zekerheid kan worden gesteld dat negatieve effecten op instandhoudingsdoelen zijn uitgesloten. In onderstaande paragrafen zijn de huidige activiteiten ingedeeld in de volgende vier categorieën: 1. Vrijgestelde vergunningplichtige activiteiten, zonder specifieke voorwaarden. 2. Vrijgestelde vergunningplichtige activiteiten, mét specifieke voorwaarden. 3. Vergunningplichtige activiteiten die (afzonderlijk) vergunningplichtig blijven. 4. Niet-vergunningplichtige activiteiten, wel mitigatie vereist. Een algemene toelichting op de vrijstelling van vergunningplicht en bovengenoemde indeling staat in paragraaf 4.2 van het Algemeen deel. Of een activiteit al dan niet vergunningplichtig is, is bepaald door het daartoe bevoegde gezag in de zin van de Wnb. Dit oordeel vormt het uitgangspunt voor het beheerplan. De voorwaarden voor vrijstelling voor een Wnb-vergunning bij de 2e categorie activiteiten en de mitigerende maatregelen voor de 4e categorie activiteiten zijn in dit hoofdstuk opgenomen in IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 31

34 paragraaf 5.2 en 5.4. Een gebiedsspecifieke samenvatting van de toetsingskaders voor toekomstige vergunningverlening is opgenomen in paragraaf 5.5, de volledige tekst staat in het deel Toetsingskaders. 5.1 Vrijgestelde vergunningplichtige activiteiten zonder specifieke voorwaarden Voor bepaalde activiteiten geldt het beheerplan als vrijstelling van de vergunningplicht zonder dat specifieke voorwaarden nodig zijn. Voor deze activiteiten geldt de generieke voorwaarde dat de activiteiten niet in betekenende mate mogen wijzigen. Aard en omvang, locatie en tijdstip, frequentie en duur van de activiteiten moeten blijven voldoen aan de getoetste situatie (referentie 4). Het gaat hierbij om: Baggeren (havens, sluizen, vaargeul en toegangsgeulen jachthavens) Evenementen (visserijdagen, zeilwedstrijden, roeiwedstrijden en strandactiviteiten) Kitesurfen in de gebieden Schellinkhout en Edam-Noord Waterskigebied Gouwzee Zeilwedstrijden Aalvisserij (schietfuiken, grote fuik, kisten en hoekwant) Aaskuilvisserij Traditionele visserij (evenementen) Zegenvisserij Wolhandkrabvisserij (met fuiken). Generieke voorwaarde De betreffende activiteit mag niet in aard, omvang, intensiteit en tijd in betekenende mate wijzigen ten opzichte van de getoetste situatie. Voor een (meer uitgebreide) omschrijving van de getoetste situatie per activiteit wordt verwezen naar de voortoets (referentie 4). Wolhandkrab visserij Wolhandkrabvisserij, uitgevoerd met alle vormen van staand want, is vergunningplichtig. Wolhandkrab kan mogelijk ook gevangen worden met korven/kubben, of andere tuigaanpassingen. Deze visserijvormen zijn in een pilotstudie onderzocht. Nog onduidelijk is of dit zal leiden tot toepassing van deze mogelijk nieuwe visserijvormen. Indien hierbij sprake is van nieuwe vistuigen anders dan staand want, dan zal hiervoor een Passende Beoordeling opgesteld moeten worden. 5.2 Vrijgestelde vergunningplichtige activiteiten mét specifieke voorwaarden Er zijn vergunningplichtige activiteiten die alleen onder specifieke voorwaarden geen significante effecten op de Natura 2000 instandhoudingsdoelstellingen hebben. Deze activiteiten zijn met inachtneming van de specifieke voorwaarden, genoemd in dit beheerplan, vrijgesteld van de vergunningplicht. Het beheerplan vervangt in dit geval de vergunning. 32 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

35 In het Markermeer & IJmeer gaat het om: Kitesurfen in de gebieden Warder, Hemmeland (Monnickendam) en Muiderberg Professioneel dronegebruik Bestaande lozingen. Hierna worden de activiteiten en de voorwaarden beschreven. Kitesurfen In de gebieden Warder, Hemmeland en Muiderberg liggen belangrijke rui-, rust- en foerageergebieden voor de brilduiker, kuifeend en het nonnetje, alle soorten met een onzekere doelrealisatie. Kitesurfers bevinden zich in deze gebieden binnen de verstoringsafstand van 700 meter van de beschermde soorten. Van elk van deze soorten ligt het huidige aantal onder het doelaantal, een groot deel van de soorten vertoont daarbij ook een negatieve trend. Daarom zijn rust en ruimte een belangrijke factor voor het op orde krijgen of houden van de draagkracht van het gebied. Voorwaarden voor vrijstelling van vergunningplicht In de nazomer- en wintermaanden is op de kitesurflocaties Warder, Hemmeland en Muiderberg sprake van verstoring, omdat juist dan de genoemde soorten van die locaties gebruik maken. Om de verstoring van de brilduiker, smient, kuifeend en het nonnetje, te voorkómen zijn voor de genoemde gebieden de specifieke voorwaarden van kracht zoals vermeld in onderstaande tabel. Bij Hemmeland en Muiderberg dient de bestaande kitesurfzone duidelijk op het water te worden gemarkeerd met boeien. Bij Hemmeland dient de zuidgrens en in Muiderberg de westgrens te worden afgezet met een fysieke afscheiding in het water. Afspraken over de termijn waarbinnen de aanleg van de fysieke afscheiding gerealiseerd moet worden, zullen nader worden gespecificeerd in de uitvoeringsorganisatie van voortouwnemer en bevoegde gezagen. Bij de opstapplaats wordt een informatiepaneel met spelregels geplaatst. Op de bestaande locaties kan kitesurfen alleen worden toegestaan in de aangegeven periode (zie tabel 5.1). Buiten deze periode zijn de locaties gesloten om significante effecten op instandhoudingsdoelstellingen uit te sluiten. Het verstoringsgevoelige gebied wordt in voldoende mate ontzien, indien men bij het kiten binnen de fysieke begrenzing en de toegestane periode blijft. De activiteit kan uitsluitend onder deze voorwaarden worden vrijgesteld van de vergunningplicht. De uitvoering van de maatregelen en het toezicht op de naleving daarvan valt onder de verantwoordelijkheid van respectievelijk de gemeente Waterland en de gemeente Gooise Meren. Figuur 5.1 Locaties vergunning vrijstelling kitesurfen onder voorwaarden Legenda Natura 2000 grens Markemeer en IJmeer Kitesurflocaties voorlopig zonder ontheffing Jaarrond toegestaan IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 33

36 Locatie Warder Hemmeland Muiderberg Voorwaarde voor vergunning vrijstelling kitesurfen Kitesurfen is alleen toegestaan in het zomerhalfjaar (april tot en met september) Kitesurfen is alleen toegestaan in het voorjaar (april tot en met juni). Er dient een duidelijke kitezone begrensd met boeien en aan de zuidkant een fysieke begrenzing, aanwezig te zijn. Bij de opstapplaats komt een informatiepaneel met spelregels Het kitesurfen wordt jaarrond toegestaan. De huidige kitezone blijft behouden, maar wordt op het water duidelijk aangegeven met boeien en aan de westgrens een fysieke begrenzing in het water. Bij de opstapplaats komt een informatiepaneel met spelregels Het beheerplan staat kitesurfen op deze drie locaties alleen toe onder de daarbij genoemde specifieke voorwaarden. Kitesurfen is daarnaast zonder specifieke voorwaarden van vergunning vrijgesteld op de locaties aangegeven in paragraaf 5.1. Het beheerplan voorziet niet in de vrijstelling van vergunningplicht van kitesurfen op andere locaties in het Markermeer & IJmeer. Professioneel dronegebruik Vliegen met drones (RPAS; Remotely Piloted Aircraft Systems, alle gewichtsklassen) in het Natura 2000 gebied biedt kansen en risico s. Kansen voor beheerders om te monitoren met behulp van drones en kansen voor toezichthouders om snel inzicht te krijgen in illegale- en noodsituaties. Inzet van drones kan belangrijke voordelen hebben ten opzichte van helikopters, andere voertuigen en/of menselijke betreding. Inzet van drones brengt ook risico s met zich mee, wanneer drones zonder kennis van aanwezige natuurdoelen worden ingezet en mogelijk verstoring van deze doelen veroorzaken. Het professioneel gebruik van drones kan onder voorwaarden worden vrijgesteld van de vergunningplicht. Toegangsbeperkende Besluiten geldend voor het IJsselmeergebied, gelden ook voor het gebruik van drones in het luchtruim boven deze gebieden, dit met inachtneming van de mogelijkheid van vrijstelling voor professioneel gebruik. Professioneel gebruik van drones is een betrekkelijk nieuwe activiteit, die in het kader van de Nadere Effecten Analyse (NEA) niet is getoetst op mogelijke significante effecten op de Natura 2000-doelen (peildatum 31 maart 2010). Uit aanvullende toetsing is gebleken dat professioneel dronegebruik in Natura 2000-gebied onder voorwaarden kan worden vrijgesteld van de vergunningplicht Wnb. Voorwaarden voor vrijstelling van vergunningplicht Professioneel gebruik van drones (RPAS; Remotely Piloted Aircraft Systems, alle gewichtsklassen) kan worden vrijgesteld van de vergunningplicht in het kader van artikel 2.7 lid 2 van de Wet Natuurbescherming, als het dronegebruik voldoet aan elk van de volgende vier voorwaarden. Generieke voorwaarde 1. De vluchten worden uitgevoerd voor de uitvoering van noodzakelijk beheer en onderhoud, noodzakelijke monitorings-, reddings-, inspectie-, toezicht-, opsporings- en defensietaken (waaronder HEMS-, SAR-, politie, brandweer- of kustwachtvluchten), alsmede voor de uitvoering van calamiteitenbeheer. In algemene zin geldt in daadwerkelijke calamiteitsituaties het adagium nood breekt wet. 2. De vluchten voor onder 1 genoemde publieke taken worden in opdracht van de overheid, dan wel door of in opdracht van een terreinbeherende natuurbeschermingsorganisatie uitgevoerd. 3. De vluchten worden door een gecertificeerde dronemaatschappij uitgevoerd. 4. De piloot van de drone is aantoonbaar op de hoogte van de lokale en actuele situatie ten aanzien van de beschermde natuurwaarden en de verstoringsgevoeligheid van die waarden, en handelt conform artikel 1.11 (zorgplicht) van de Wet Natuurbescherming. De aanvullende toetsing op het gebruik van drones en een toelichting op de zorgplicht is opgenomen in Bijlage C van dit gebiedsdeel. 34 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

37 Bestaande lozingen Onder een bestaande lozing wordt verstaan een lozing die sinds de toetsing in het kader van dit beheerplan niet wijzigt wat betreft omvang en geloosde stoffen. Bij het verlenen van watervergunningen voor lozingen toetst de waterbeheerder aan het bestaande waterkwaliteitsbeleid. Belangrijk onderdeel hierbij is toetsing van activiteiten aan milieukwaliteitsnormen. Aan deze normen ligt een grondige ecotoxicologische analyse ten grondslag, waarbij gebruik wordt gemaakt van de best beschikbare kennis van de effecten van de stoffen op het ecosysteem en de daarin voorkomende organismen. In zijn algemeenheid biedt deze toetsing op basis van het waterkwaliteitsbeleid al een afdoende bescherming van Natura 2000 soorten en habitattypen. In de Nadere Effectenanalyse II (NEA II, referentie 6) wordt geconcludeerd dat er geen aanleiding is om te veronderstellen dat bestaande lozingen er de oorzaak van zijn dat instandhoudingsdoelstellingen niet worden bereikt. Op basis van de beschikbare kennis is beoordeeld dat er in de huidige situatie geen negatieve effecten van milieuvreemde stoffen kunnen optreden op de instandhoudingsdoelstellingen van het Natura 2000 gebied Markermeer & IJmeer. Voorwaarden voor vrijstelling van vergunningplicht Bestaande lozingen kunnen worden vrijgesteld van de vergunningplicht onder de voorwaarde dat degene die loost aantoont dat de lozingen voldoen aan de bepalingen bij of krachtens de Waterwet. Locatie Markermeer en IJmeer Voorwaarde voor vergunningvrijstelling bestaande lozingen De lozer leeft de voorwaarden na die bij of krachtens de Waterwet gelden (vergunning en/of algemene regels). 5.3 Vergunningplichtige activiteiten die (afzonderlijk) vergunningplichtig blijven Voor de volgende activiteiten vormt het beheerplan geen vrijstelling van de vergunningplicht. Deze activiteiten zijn door het daartoe bevoegd gezag al getoetst in het kader van een vergunningaanvraag. Hieruit is naar voren gekomen dat deze activiteiten afzonderlijk geen negatieve effecten hebben, mits de vergunningvoorschriften worden nageleefd, maar door jaarlijkse cumulatie van dezelfde activiteiten en cumulatie met andere activiteiten wellicht wel negatieve effecten kunnen hebben. Wanneer de vergunningen aflopen, dient daarom een verlenging of een nieuwe vergunning aangevraagd te worden bij bevoegd gezag. Het bevoegd gezag gebruikt onder andere het beheerplan (Algemeen Deel, Toetsingskaders en gebiedsdelen) en de daarin opgenomen toetsingskaders om vergunningaanvragen te beoordelen. Deze documenten zijn bedoeld als hulpmiddel en richtlijn. Het bevoegd gezag dient elk project op zichzelf te beoordelen (maatwerk). Het gaat om de volgende activiteiten: Zandwinning Spieringvisserij Staand want visserij. In paragraaf 5.5 staan de toetsingskaders die specifiek voor het Markermeer en IJmeer gelden. 5.4 Niet vergunningplichtige activiteiten, wel mitigatie vereist Er zijn ook activiteiten die niet vergunningplichtig zijn, maar die wél mogelijk effecten hebben. Voor deze activiteiten geldt dat er mitigerende maatregelen vereist zijn. Voor Markermeer & IJmeer gaat het om autonome ontwikkelingen in de watersport in de zuidelijke Gouwzee, de kustzone Muiden en bij Pampushaven Noord. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 35

38 Autonome ontwikkeling watersport In het Markermeer & IJmeer bevindt zich een aantal verstoringsgevoelige locaties (zuidelijke Gouwzee, kustzone van Muiden, Pampushaven Noord) waar significante effecten van autonome ontwikkelingen in de watersport niet zijn uit te sluiten. Dit heeft voornamelijk te maken met klimaatverandering (langere recreatieseizoenen) en mogelijke technische innovaties waardoor recreanten ook in de wintermaanden van het gebied gebruik kunnen maken. Mitigatie In het Markermeer & IJmeer wordt de Rust- en recreatiebenadering gehanteerd (zie paragraaf 4.2). Dit betekent dat net als in de overige Natura 2000 gebieden in het IJsselmeergebied primair wordt ingezet op voorlichting en bewustwording, wat onder andere is uitgewerkt in de gedragscode recreatie (zie box 4.2 en het Algemeen deel). Omdat de problematiek op drie locaties (zuidelijke Gouwzee, kustzone Muiden en Pampushaven Noord) in het Markermeer & IJmeer echter urgenter is dan in de overige gebieden, wordt vervolgens door het bevoegd gezag samen met de betrokken partijen gemonitord of de recreanten zich daadwerkelijk houden aan de afspraken en of er verstoring optreedt (zie figuur 5.2). Zo nodig worden aanvullende afspraken gemaakt. De recreatie en natuursector hebben hier ook een eigen verantwoordelijkheid in. Mocht deze aanpak uiteindelijk niet tot het gewenste resultaat leiden, dan bestaat de mogelijkheid dat toegangsbeperkende maatregelen worden genomen. Toegangsbeperkende maatregelen kunnen ook worden genomen voor andere delen van het IJsselmeergebied, als blijkt dat de instandhoudingsdoelstellingen (als geheel of op onderdelen) niet gehaald zullen worden. Het moet dan wel duidelijk zijn dat verdergaande afsluiting een positief effect oplevert voor de soorten waarop de maatregel betrekking heeft. Locatie Mitigatie windsurfen en autonome ontwikkeling watersport Zuidelijke Gouwzee, Rust- en recreatiebenadering: voorlichting en bewustwording, gevolgd door monitoring Pampushaven Noord en en (indien noodzakelijk) eventuele toegangsbeperkende maatregelen. In de zuidelijke kustzone van Muiden Gouwzee en de kustzone van Muiden is de meest gevoelige periode van juli tot en met maart, in Pampushaven Noord gaat het om oktober tot en met maart. Mannetje tafeleend 36 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

39 Figuur 5.2 Ligging aandachtsgebieden voor mitigatie windsurfen en autonome ontwikkeling kleine watersport 5.5 Kaders voor vergunningverlening Het beheerplan dient, behalve als vrijstelling van de Wnb-vergunningplicht voor bepaalde activiteiten, ook als toetsingskader voor vergunningverlening voor toekomstige activiteiten. De toetsingskaders geven aan hoe toekomstige activiteiten kunnen voldoen aan de randvoorwaarden die vanuit Natura 2000 worden gesteld. De toetsingskaders vormen een richtlijn en hulpmiddel voor de vergunningverlening voor nieuwe activiteiten die gedurende de beheerplanperiode worden opgestart of voor wijziging/uitbreiding van vrijgestelde bestaande (vergunningplichtige) activiteiten, of voor verlenging of uitbreidingen van reeds vergunde activiteiten. De toetsingskaders mogen dus niet worden beschouwd als (aanzet tot) vrijstellingsvoorwaarden, het bevoegd gezag dient elk project op zichzelf te beoordelen (maatwerk).. In het deel Toetsingskaders zijn alle toetsingskaders voor het gehele IJsselmeergebied opgenomen. Hieronder worden de relevante toetsingskaders voor het Markermeer & IJmeer genoemd. Indien het kader gebiedsspecifieke informatie bevat voor het Markermeer & IJmeer wordt deze kort beschreven. Toetsingskader voor zandwinning en het nuttig toepassen van sediment; Toetsingskader doorsnijding ecologische trekroutes; Toetsingskader beroepsvisserij IJsselmeer en Markermeer; Toetsingskader jachthavenuitbreidingen; Toetsingskader voor jacht, wildbeheer en schadebestrijding; Toetsingskader maaien van waterplanten. Toetsingskader voor zandwinning en het nuttig toepassen van sediment Bij de toetsing van de huidige activiteiten is gebleken dat zandwinning onder de geldende vergunningvoorschriften geen significant negatief effect heeft. Om er voor te zorgen dat dit ook voor toekomstige zandwinningen het geval is, is het Toetsingskader voor zandwinning en het nuttig toepassen van sediment opgesteld. In dit kader wordt alleen gekeken naar het aspect van voedselbeschikbaarheid voor watervogels die hetzij van planten, hetzij van bodemfauna leven. Voor andere mogelijke effecten (o.a. wegzijging / kwel, optredende vertroebeling tijdens de werkzaamheden, verstoring, effecten bij transport, de aanleg van werkeilanden of het vergroten van de kans op stratificatie) van de activiteiten op Natura 2000 waarden binnen of buiten het Markermeer & IJmeer is een aanvullende toetsing nodig in het kader van de vergunningprocedure. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 37

40 Het Toetsingskader voor zandwinning en het nuttig toepassen van sediment (zie deel Toetsingskaders voor de volledige tekst) gaat in op: de kans op negatieve effecten van zandwinning op (zandwin)locaties in het Markermeer & IJmeer; aandachtspunten bij het nuttig toepassen van schoon sediment. Op basis van de nu beschikbare informatie is een kaart opgenomen (figuur 5.3) waarin aan de hand van de indeling van categorieën de kansrijkheid voor zandwinning ruimtelijk wordt weergegeven. De kaarten zijn gebaseerd op potentiële voedsellocaties voor duikeenden in het Markermeer & IJmeer die tot een maximumdiepte van 4 meter kunnen foerageren. Zoals hierboven is toegelicht, is er geen rekening gehouden met de nabijheid van rustgebieden, Ook plannen voor natuurontwikkeling, zoals Marker Wadden en Luwtemaatregelen Hoornsche Hop zijn hierbij niet meebeschouwd. Voor de beoordeling van de effecten van zandwinning op een locatie wordt onderscheid gemaakt in 3 categorieën van kansrijkheid in relatie tot Natura 2000: nee, tenzij (rood): locaties waar zandwinning in principe niet is toegestaan, tenzij een Passende Beoordeling aantoont dat significant negatieve effecten van een specifiek voorgenomen activiteit kunnen worden uitgesloten, gemitigeerd of gecompenseerd na het succesvol doorlopen van de ADC-toets; ja, mogelijk (blauw): locaties waar zandwinning mogelijk kan worden toegestaan, maar waar de effecten van deze zandwinning op Natura 2000 doelen nader dienen te worden getoetst omdat significant negatieve effecten niet bij voorbaat kunnen worden uitgesloten. In deze toets kan ook mitigatie van eventueel optredende effecten aan de orde komen; ja, waarschijnlijk (groen): locaties waar zandwinning waarschijnlijk kan worden toegestaan, omdat significant negatieve effecten op voedselbeschikbaarheid voor kwalificerende watervogels bij voorbaat kunnen worden uitgesloten. Figuur 5.3 Kansrijkheid voor toestaan van zandwinning in het Markermeer & IJmeer 38 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

41 Figuur 5.4 Belang van connectiviteit van verschillende dijktrajecten/ kustzones voor relevante instandhoudingsdoelstellingen in Markermeer & IJmeer weergegeven voor de functionele groepen meervleermuis, piscivore vogelsoorten, vogelsoorten die binnendijks op akkers en graslanden foerageren en benthivore en/of herbivore watervogels Toetsingskader doorsnijden ecologische trekroutes Dit toetsingskader biedt initiatiefnemers van nieuwe windparken, hoogspanningslijnen en andere hoge obstakels in en grenzend aan het IJsselmeergebied handvatten in het kader van de Wnb-vergunning. In dit toetsingskader wordt aangegeven waar gebiedsdelen liggen waar instandhoudingsdoelstellingen knelpunten kunnen ondervinden van nieuwe obstakels en extra aandacht behoeven van het bevoegd gezag wanneer een vergunningaanvraag voor obstakels wordt ingediend. Figuur 5.4 laat zien welke dijktrajecten/ kustzones van belang zijn als ecologische trekroute voor verschillende soortgroepen (connectiviteit). Toetsingskader voor beroepsvisserij IJsselmeer en Markermeer De beroepsvisserij op het IJsselmeer en Markermeer is in de huidige situatie vergund in het kader van de Natuurbeschermingswet 1998 en zal gedurende de komende beheerplanperiode ook via het vergunningenspoor worden gereguleerd, met uitzondering van aalvisserij, aaskuilvisserij, en zegenvisserij en wolhandkrabvisserij met (aangepaste) aalvistuigen, die in het kader van dit beheerplan vrijgesteld zijn van vergunningplicht onder de algemene voorwaarde dat deze visserijvormen niet wezenlijk veranderen (zie paragraaf 5.1). In het toetsingskader staan voor de overige visserijvormen de voorwaarden opgenomen waaraan de voorgenomen visserij kan worden getoetst met het oog op een nieuwe Wet natuurbescherming-vergunning (zie deel Toetsingskaders voor volledige tekst). Het toetsingskader zal door de provincies worden toegepast bij de jaarlijkse afweging tot het verlenen van een vergunning voor de beroepsvisserij op het IJsselmeer en Markermeer. Er bestaan drie visserijvormen in IJsselmeer en Markermeer-IJmeer waarvan bij voorbaat niet is uit te sluiten dat ze significant negatieve invloed kunnen hebben op één of meer Natura 2000 instandhoudingsdoelstellingen voor (water)vogels. Het gaat hierbij om 1) de staand want visserij in het nettenseizoen van 1 juli- 15 maart op schubvis, 2) de verschillende vormen van staand want visserij in het nettenseizoen van 1 juli- 15 maart op wolhandkrab, en 3) de fuikvisserij op paaiende spiering in het vroege voorjaar. De staand want visserij kan via de soms significante bijvangsten aan duikende soorten watervogels met instandhoudingsdoelstellingen belangrijke schade berokkenen aan die doelstellingen, terwijl via de fuikenvisserij op spiering significante schade aan vooral van spiering afhankelijke visetende watervogels als gevolg van voedselgebrek niet kan worden uitgesloten. Daarom is voor deze visserijen een Wet Natuurbeschermingvergunningsprocedure van toepassing. IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 39

42 Voor de spieringvisserij bleek het niet mogelijk voorwaarden te schetsen, waarbij significant negatieve effecten kunnen worden uitgesloten. Met de huidige instandhoudingsdoelstellingen voor visetende watervogels (met name visdief, zwarte stern, fuut, grote zaagbek, nonnetje) en de huidige aantallen in IJsselmeer en Markermeer-IJmeer voorkomende exemplaren van betreffende soorten zal het waarschijnlijk niet mogelijk zijn om fuikenvisserij op paaiende spiering uit te oefenen zonder significante effecten. Voor deze activiteit dient daarom een passende beoordeling te worden opgesteld, waarbij voor het verkrijgen van een vergunning dient te worden onderbouwd dat deze vorm van visserij geen significant negatieve invloed heeft op de voedselbeschikbaarheid voor de aangewezen vogelsoorten. Mede met het oog hierop heeft het Ministerie van EZ aan Wageningen Marine Research (voorheen Imares) verzocht om het huidige spieringprotocol onder de Visserijwet te actualiseren. Fuikenvisserij op paaiende spiering Met de huidige instandhoudingsdoelstellingen voor visetende watervogels (met name visdief, zwarte stern, fuut, grote zaagbek, nonnetje) en de huidige aantallen in IJsselmeer en Markermeer-IJmeer voorkomende exemplaren van betreffende soorten zal het waarschijnlijk niet mogelijk zijn om fuikenvisserij op paaiende spiering uit te oefenen zonder significante effecten. Voor deze activiteit dient daarom een passende beoordeling te worden opgesteld, waarbij voor het verkrijgen van een vergunning dient te worden onderbouwd dat deze vorm van visserij geen significant negatieve invloed heeft op de voedselbeschikbaarheid voor de aangewezen vogelsoorten. Mede met het oog hierop heeft het Ministerie van EZ aan Wageningen Marine Research (voorheen Imares) verzocht om het huidige spieringprotocol onder de Visserijwet te actualiseren. Het toetsingskader voor beroepsvisserij in het IJsselmeer en Markermeer gaat in op de volgende onderwerpen: De totale visserij-inspanning. Voorkómen van verstoring en bijvangst van vogels. Toetsingskader jachthavenuitbreidingen Uitbreiding van het aantal ligplaatsen kan leiden tot een toename van het aantal boten in het IJsselmeergebied en daarmee van de drukte op het water. De toename van recreatievaart kan leiden tot een grotere druk op beschermde natuurwaarden, met name verstoring van rust- en foerageergebieden van de grote aantallen watervogels die jaarrond gebruik maken van het IJsselmeergebied. Het doel van dit toetsingskader is te beschrijven welke informatie nodig is, met welke aspecten rekening moet worden gehouden en aan welke voorwaarden jachthavenuitbreidingen moeten voldoen om in aanmerking te kunnen komen voor een vergunning. Dit toetsingskader benoemt alleen aspecten van rust en mogelijke verstoring op het (open) water in de (nabije) omgeving van de geplande uitbreiding; er wordt niet ingegaan op eventuele andere (lokale) aspecten die in het kader van een vergunningprocedure van belang kunnen zijn. In tabel 5.1 en figuur 5.5 is aangegeven welke uitbreidingen van jachthavens gepland zijn en op welke verstoringsgevoelige gebieden zij mogelijk een effect hebben. 40 Rijkswaterstaat - Natura 2000 Beheerplan

43 Tabel 5.1 Jachthavens langs het Markermeer & IJmeer met plannen voor uitbreiding van het aantal ligplaatsen binnen de eerste beheerplanperiode (gegevens provincies) Gemeente/Plaats Jachthaven Mogelijk overlap met verstoringsgevoelige gebieden Hoorn Monnickendam Amsterdam Amsterdam Muiden Muiden Almere Almere Lelystad Schelphoek diverse havens IJburg NDSM/Entreport KNSF KNZ&RV Muiderzand/ Almerepoort Blocq van Kuffeler Lelystad kust polder Zeevang (jul t/m mrt) Gouwzee (jul t/m mrt) Hoeckelingsdam (apr t/m aug) kust Muiden (jul t/m mrt) Pampushaven- Noord (okt t/m mrt) Houtribdijk (jul t/m mrt) Toelichting: Voor iedere jachthaven is met aangegeven welke verstoringsgevoelige gebieden effect kunnen ondervinden van de uitbreiding. Voor ieder verstoringsgevoelig gebied is aangegeven in welke periode van het jaar het gebied met name van belang is voor vogels. Zie figuur 5.5 voor ligging van verstoringsgevoelige gebieden en genoemde jachthavens. Figuur 5.5 Jachthavens langs het Markermeer & IJmeer met plannen voor uitbreiding van het aantal ligplaatsen binnen de eerste beheerplanperiode (gegevens provincies) en locaties van verstoringsgevoelige gebieden en periode van het jaar dat deze gebieden met name van belang zijn voor vogels. Toetsingskader jacht, wildbeheer en schadebestrijding IJsselmeergebied Markermeer & IJmeer 41