Thema 1 Eucharistie is samenkomen op zondag met alle vrienden Jezus

Transcriptie

1 Thema 1 Eucharistie is samenkomen op zondag met alle vrienden Jezus Stapstenen (voor totaal 20 minuten opstap-catechese): We gaan met de kinderen op weg om hen stap voor stap binnen te leiden in het vieren van de geloofsgemeenschap, stap voor stap kennis te laten maken met de viering van de eucharistie. We schenken allereerst aandacht aan de naam waarmee ze gedoopt zijn en de naam van de familie waartoe ze sinds hun doopsel behoren (christenen) ; vervolgens is er aandacht voor (het maken van) het herkenningsteken van de christenen: het kruis(teken) en de feestdag van christenen: de zondag. De naam Stel je als begeleider voor aan de kinderen: noem de naam die je hebt gekregen en wie die naam gekozen heeft. Vraag vervolgens hoe de kinderen heten, welke naam zij gekregen hebben. Nodig de kinderen daarna uit om hun familienaam te noemen en met wie ze die familienaam delen: vader, moeder, broer(s) en zus(sen). Vertel hen dan dat die familienaam er op wijst dat je op een speciale manier bij elkaar hoort. Verruim dan het gesprek door te zeggen dat we niet alleen tot een familie behoren, maar ook tot een buurt, een dorp of een stad, een school, een vereniging. En tot een kring van mensen die horen bij Jezus Christus. Alle mensen die tot die kring van Jezus Christus behoren die vrienden van Jezus Christus zijn - zijn gedoopt en worden christenen genoemd. Dat is onze familienaam. Vertel dat we vandaag en komende keren - over Jezus Christus gaan horen. De zondag Vertel dat bij elke familie feestelijke momenten horen; speciale momenten waarop iets gevierd wordt (bijvoorbeeld de verjaardag). Nodig de kinderen uit te vertellen wat hun feestdag (verjaardag) is. En dat we op die dag gedenken / vieren dat ze zoveel jaar geleden geboren zijn. Van Jezus vieren we ook zijn verjaardag, dat doen we met Kerstmis. Eén keer in het jaar vieren we zijn geboorte. Maar Jezus Christus heeft nog veel meer feestdagen, Hij heeft zelfs iedere week een feestdag: de zondag. Daar hoort een verhaal bij. Nadat Jezus was geboren en opgegroeid, was Hij het land ingetrokken, naar alle dropen en steden, naar de mensen. Om alle mensen te vertellen dat God, zijn Vader, héél erg veel van de mensen houdt. En wat de mensen mee maken is niet altijd leuk, soms pesten mensen elkaar of worden ze ziek, soms maken ze ruzie of voelen ze zich alleen, of hebben ze honger. Jezus vertelt dan dat God met alle mensen een nieuwe wereld wil bouwen: een koninkrijk, het Rijk van God. God zal de Koning zijn en wij (alle mensen) zijn welkom in zijn Koninkrijk. En in dat Rijk hebben alle mensen elkaar lief, zoals God ons lief heeft en is er geen verdriet meer. Om duidelijk te maken hoe het zal zijn in het Rijk Gods, maakt Jezus een einde aan ruzie en gepest, geneest Hij zieken, wie honger heeft geeft Hij te eten en wie zich alleen voelt betrekt Hij in de kring van zijn vrienden. Maar toen Hij zo vertelde over dat Rijk van God, toen Hij zo lief voor de mensen was en toen

2 er zoveel mensen naar Jezus toekwamen omdat ze graag bij Hem wilden zijn, toen werden een paar mensen boos, ze waren jaloers op Jezus. En ze hebben toen een heel gemeen plan gemaakt. Zij hebben er voor gezorgd dat Jezus op een gruwelijk manier om het leven werd gebracht. Ze hebben Jezus op een Kruis laten spijkeren en zo gedood. Later hebben vrienden van Jezus zijn lichaam van het kruis genomen en Hem begraven. En toen ze de volgende dag nog even naar Hem toe wilden gaan, naar zijn graf met zijn lichaam, toen was Hij er niet meer. De vrienden kregen te horen: Hij is niet dood. Hij leeft! En de vrienden van Jezus hebben dit niet alleen gehoord, ze hebben Jezus ook gezien! Jezus die dood was en begraven, Hij leeft weer! Hij is verrezen!! Ja en dat gebeurde heel lang geleden op zondagochtend! Dat was wel zo geweldig, dat de vrienden van Jezus nog steeds iedere zondag bij elkaar komen om Hem te gedenken, te vieren dat Hij uit de dood is opgestaan. Wij vandaag ook. Het kruisteken Vraag eerst aan de kinderen of ze weten hoe een kruis(beeld) er uit ziet. Of ze ergens een kruis(beeld) hebben gezien. Vertel dan dat het kruis(beeld) voor de christenen, alle vrienden van Jezus, een hele speciale betekenis heeft gekregen. Daarom kunnen ze op zoveel plaatsen een kruis(je) zien. Dat kruis van Jezus is een herkenningsteken geworden van de vrienden van Jezus. Daarom beginnen we iedere viering met het maken van een kruisteken over ons zelf en sluiten we de viering ook af met het maken van een kruisteken. Zo dadelijk zullen jullie alle mensen in de kerk dat zien doen. En wij zullen mee doen. Daarom gaan we nu alvast oefenen. Voorbereiding deelname viering: Als je een kruisteken maak, dan doe je dat rustig, want het is een heel bijzonder gebaar. We maken het kruisteken langzaam, met een groot gebaar en met zeer veel aandacht. Je maakt het kruisteken met je rechterhand; je gaat van je voorhoofd naar je buik en vervolgens van je linkerschouder tot aan je rechterschouder. Nog een keer. En nu zeggen we de woorden erbij die je zo dadelijk in de kerk ook zult horen: In de Naam van de Vader, en de Zoon en de heilige Geest. Dat is moeilijk, dat proberen we nog een keer: In de Naam van de Vader...daarbij raken we ons voorhoofd aan, en de Zoon... dan raken we onze buik aan, en de heilige Geest... daarbij raken we onze linkerschouder aan, Amen dan raken we onze rechterschouder aan. Dat is echt moeilijk. én het kruisteken maken én de woorden zeggen. Daarom nog een keer: In de Naam van de Vader...daarbij raken we ons voorhoofd aan, en de Zoon... dan raken we onze buik aan,

3 en de heilige Geest... daarbij raken we onze linkerschouder aan, Amen dan raken we onze rechterschouder aan. Afsluiting: We gaan nu naar de kerk. Ga naar je vader en of moeder (indien deze niet bij déze catechese waren). Als het nodig is helpen ze je met het maken van het kruisteken. En let op: het kruisteken maken we aan het begin van de viering maar ook: aan het einde van de viering.

4 Thema 2 Eucharistie is samen luisteren en bidden Stapstenen (voor totaal 20 minuten opstap-catechese): We gaan met de kinderen verder op weg om hen stap voor stap binnen te leiden in het vieren van de geloofsgemeenschap, stap voor stap kennis te laten maken met de viering van de eucharistie. We richten de aandacht nu op de liturgie van het woord: dat er gelezen wordt uit de Bijbel en dat we goed luisteren naar de woorden van Jezus, het Evangelie; vervolgens is er aandacht voor het bidden. De Bijbel Toon (als begeleider) de kinderen een Bijbel en vertel dat dit een belangrijk boek is voor alle vrienden van Jezus, omdat daar woorden van Jezus in staan. Vertel dat er altijd veel mensen naar Jezus kwamen om naar Hem te luisteren. Jezus vertelde hen dan verhalen en zei wat ze moesten doen om gelukkig te zijn. Mensen hoorden Jezus heel graag spreken. Soms kwamen de mensen van heel ver om naar Jezus te luisteren. De woorden van Jezus maakten hen heel gelukkig. Vraag kinderen of ze een verhaal van Jezus kennen. Vertel dan verder dat men, nadat Jezus gestorven was, altijd samenkwam in een of ander huis, een kerk, en dat men herinneringen over Jezus vertelde. Ze dachten terug aan alles wat Hij gedaan had. Eerst werden die verhalen alleen maar verder verteld, maar na een tijdje begonnen ze de verhalen op te schrijven. Zo ontstond het Evangelie. Dat is een vreemd woord. Het betekent Blijde Boodschap ofwel: Goed Nieuws. De verhalen van en over Jezus staan in een groot dik boek: de Bijbel. In de Bijbel staan heel veel verhalen over God en de mensen. De verhalen van en over Jezus zijn echter heel speciaal. En daarom hebben we daar in de viering een speciaal boek voor: het evangelieboek. Tijdens de viering, aansluitend aan deze catechese, wordt er zo n verhaal over Jezus verteld. Nodig de kinderen uit om goed te luisteren, want wat Jezus zegt, zegt Hij ook tegen hen! Dit boek over Jezus en met woorden van Jezus evangelieboek wordt mee de kerk ingenomen, zodra de viering begint. Er wordt heel rustig en plechtig gelopen. Dat noemen we een processie. Tijdens de viering wordt er voorgelezen uit de Bijbel, en altijd is er een verhaal bij over Jezus. Bidden Vertel met eigen woorden dat we behalve luisteren naar de verhalen van God, de woorden van Jezus, we ook aan God denken en met Hem praten. Dat noemen we bidden. In de kerk wordt heel veel gebeden, vanaf het begin van de viering tot aan het einde van de viering. Soms bidden mensen in stilte; dan hoor je niets, maar praten ze toch met God. De

5 mensen hebben dan soms hun ogen dicht om beter aan God te kunnen denken en niet afgeleid te worden. Vaak vouwen mensen ook hun handen (laat maar zien, doe maar voor). De mensen bidden ook hardop. Er is een speciaal gebed dat alle mensen kennen en dat we iedere viering bidden: het Onze Vader. Dat gebed heeft Jezus ons gegeven. Bidt het Onze Vader, langzaam en duidelijk, en vraag - als de kinderen het al kennen of ze mee bidden. In de kerk biedt de priester ook namens de mensen. Hij praat hardop tegen God en de mensen luisteren heel goed. De priester kan heel goed zeggen waarvoor we God danken en ook wat we God willen vragen. Wat de priester zegt, dan willen wij ook tegen God zeggen. Als de priester zo namens de mensen bidt tot God, dan kun je dat zien aan zijn handen. Hij houdt zijn handen dan niet gevouwen, maar omhoog geheven en met uitgespreide handen. De handen worden naar de hemel geheven. De handen zijn open : we stellen ons open voor God. Nodig de kinderen uit daar in de viering op te letten. (openingsgebed, gebed over de gaven, het eucharistisch gebed, slotgebed). In de kerk bidden we voor onszelf, maar ook voor andere mensen, dichtbij en veraf. Er is één gebed, waar alle vragen en wensen (intenties) in verzameld worden. De priester nodigt uit tot het gebed, en dan komt er iemand naar voren die de vragen en wensen hardop uitspreekt, en dan rond de priester het gebed namens alle mensen af. Vraag aan de kinderen voor wie ze willen bidden en wat ze aan God willen vragen. Noteer dit als begeleider en voeg het namens de kinderen als intentie in bij de voorbede. Laat doorklinken dat de intentie van de kinderen komt, zodat ze dit in de viering herkennen. Uitleg deelname viering: De kinderen mogen dadelijk meelopen met de intredeprocessie. Twee kinderen mogen een kaars dragen. Leg uit hoe dit zal verlopen: Als seintje aan de mensen in de kerk dat de viering begint, zal er even een bel geluid worden. Deze hangt bij de deur waardoor we binnenkomen. Voorop gaat iemand (misdienaar/acoliet) met wierook. Dan volgt iemand (niet één van de kinderen) met het kruis. En naast dat kruis, de een links en de ander rechts, twee kaarsen (gedragen door kinderen). Vervolgens gaan de andere kinderen van de catechese achter het kruis aan de kerk in. En dan volgt iemand (diaken) met het evangelieboek. Bij het priesterkoor aangekomen, gaat men staan voor het altaar en wordt er gebogen (geknield). Nodig de kinderen uit om erop te letten waar het evangelieboek wordt neergelegd (op het altaar en dit wordt bewierookt) Na de intredeprocessie nemen de kinderen plaats in de kerk bij hun (groot)ouder(s). Afsluiting: We gaan nu naar de sacristie de kamer waar de priester en de misdienaars zich omkleden en daar stellen we ons op voor de processie. Benadruk dat de kinderen stil zijn in de sacristie en ordelijk lopen.

6 Thema 3 Eucharistie is vrede ontvangen en vrede maken Stapstenen (voor totaal 20 minuten opstap-catechese) We nemen de kinderen mee om hen stap voor stap kennis te laten maken met de viering van de eucharistie. De gedachte van verzoening loopt als een rode draad doorheen heel de viering. Toch zijn er momenten waarop ze bijzonder tot uitdrukking komt. We richten de aandacht op het Heer ontferm u en de vredeswens. Heer ontferm u Ga als begeleider met de kinderen in gesprek over mensen die van hen houden en voor hen zorgen (zoals thuis en op school). Mensen die van hen houden, zijn bezorgd over wat ze doen. De mensen helpen hen te ontdekken wat goed is en wat verkeerd is. Ze tonen hen de goede weg en geven goede raad. Vertel dan dat het soms moeilijk is om het goede te doen en de goede weg te gaan. Dat is zo voor kinderen, maar ook voor grote mensen. Benoem als begeleider zelf wat bijvoorbeeld moeilijk is: het is soms moeilijk om te delen, het is soms moeilijk om met iedereen te spelen, het is soms moeilijk om sorry te zeggen en moeilijk om vergiffenis te schenken. Soms doe je anderen pijn of verdriet. Het is soms moeilijk om vrede te maken. Vraag kinderen dan: wat kunnen we daaraan doen? Soms is er ruzie op school, soms maak je zelf ruzie, scheld je iemand uit, pest je een ander. Waarom doen we dat? Wat kunnen we eraan doen? Nodig kinderen uit om hierover mee te denken en te praten. Waarom doen zij het en wat zouden zij eraan kunnen doen. Let op: het is belangrijk dat kinderen het thema van goed en kwaad doen herkennen, maar geef hen niet het gevoel dat alleen zij, en niet de grote mensen, verkeerde dingen doen of zeggen. God is een goede Vader. Hij houdt van ons (herinner eventueel aan thema 1: Laat de kinderen tot Mij komen). Jezus wil vrede en vriendschap voor alle mensen. Hij wil dat we gelukkig zijn en daarom wijst Hij ons de goede weg en zorgt Hij voor ons. Het is belangrijk dat we goed naar Hem luisteren. Als wij (dreigen te) vergeten dat we geen ruzie moeten maken en geen kwaad moeten doen, maar vrede moeten maken, dan herinnert Hij ons eraan, maar legt Hij ook uit hoe we dat kunnen doen. Zo dadelijk in de viering (perikoop kinderwoorddienst) heeft Hij een hele goede tip voor ons! In de viering bidden (vragen) alle mensen samen: Heer ontferm U over ons. Zo vragen wij aan God of Hij voor ons wil zorgen en of Hij ons de goede weg wil blijven wijzen, zodat er steeds meer vrede in de wereld komt. En om duidelijk te maken aan God dat we echt zijn liefde en zorg nodig hebben, om zelf ook lief te zijn voor elkaar en goed te doen, vragen we God dit tot driemaal toe: eerst vraagt de priester het voor ons allemaal, en dan stemmen wij met zijn allen in door het samen hardop te herhalen: Heer ontferm U over ons, Christus

7 ontferm U over ons, Heer ontferm U over ons. (oefen dit alvast met de kinderen, zodat er in de viering herkenning is). Vredeswens Vertel de kinderen dat Jezus dikwijls aan zijn vrienden zei: Wees maar niet bang, want Ik ben bij jullie. Of: De vrede zij met jullie. Dan wisten de vrienden van Jezus dat het goed kwam. Dat zij moesten blijven proberen het goede te doen, maar dat Jezus voor hen zorgt. Dat er vrede is tussen God en de mensen. Telkens als we als vrienden van Jezus op zondag bij elkaar zijn, dan luisteren we naar Hem en vieren samen Maaltijd. Dan bidden we met de woorden die Hij ons geleerd heeft. Weten jullie nog, vorige keer: het gebed van Jezus, het Onze Vader? Bidt het Onze Vader, langzaam en duidelijk (let op de bede: vergeef ons onze schulden zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren) en nodig de kinderen uit om mee te bidden. Als we zo in de kerk (tijdens de viering) hebben gebeden, dan zegt de priester in naam van Jezus: De vrede van de Heer zij met u. En dan worden we uitgenodigd om elkaar een hand te geven en te zeggen: Vrede van Christus. Zo wensen wij de vrede aan de mensen die met ons in de kerk samen zijn. Wij geven de vrede van Jezus verder. Uitleg deelname viering: In de viering worden jullie uitgenodigd om eerst naar voren te komen. Dan wenst de priester jullie allemaal, iedereen persoonlijk, de vrede toe. En dan gaan jullie met hem naar de mensen om ook de mensen in de kerk de vrede door te geven. Dan geef je iemand de hand en dan zeg je: Vrede van Christus, en dan ga je naar de volgende persoon en die wens je ook weer: Vrede van Christus En de mensen in de kerk doen dan allemaal mee. Afsluiting: We gaan nu naar de kerk (en eventueel twee kinderen vragen naar de sacristie te gaan om kaarsen te dragen bij de intredeprocessie). Pak alvast het tekstboekje van de viering, zodat je goed mee kunt doen bij het bidden van het Heer ontferm U over ons.

8 Thema 4 Eucharistie is Jezus dankbaar herkennen in het breken van het brood Stapstenen (voor totaal 20 minuten opstap-catechese): We gaan met de kinderen op stap om hen kennis te laten maken met de viering van de eucharistie. In deze bijeenkomst richten we de aandacht op de liturgie van de Eucharistie (Dienst van de Tafel). Eucharistie betekent Dankjewel, God danken is dan ook de eerste stapsteen voor deze bijeenkomst. Besef van dankbaarheid is een goede basis om te kunnen delen en kunnen we niet vroeg genoeg leren. Daarom het samen delen als tweede stapsteen. Danken Toon de kinderen een collage van foto s uit de natuur die bewondering afdwingen. Laat hen over deze foto-collage vertellen. Vraag hen wat zij het mooiste vinden. En: ontbreekt er nog iets? Nodig ze uit om dingen te noemen waarvoor ze God dankbaar zijn. Geef elk kind één of meer kleurig kaartje(s) om het op te schrijven (help daarbij). Verzamel ze vervolgens in een mandje voor de viering. Vertel de kinderen daarna dat we in elke eucharistieviering aan God laten horen dat we dankbaar zijn voor al het moois en voor al het goede in de wereld. Tijdens het klaarmaken van de altaartafel (de offerande) brengen we brood en wijn naar het altaar. De priester neemt deze geschenken aan en hij vraagt God om het brood en de wijn aan te nemen als teken van onze dankbaarheid. En dan nodigt de priester alle mensen uit voor het grote dankgebed. Hij vraagt of we echt met ons hart bij God zijn. Hij vraagt of we God echt willen danken voor alles wat we van Hem krijgen. Vraag de kinderen dan waarvoor de mensen God vooral danken, als ze zo op zondag als vrienden van Jezus bij elkaar zijn. Beaam wat ze zeggen, in principe zijn hun antwoorden goed. Help ze al pratende om bewust te worden dat we God vooral danken voor zijn grote liefde. En dat Hij die grote liefde voor ons getoond heeft in Jezus, Zijn Zoon, die bij ons is gekomen. En die ook nu bij ons wil komen. Als wij samenkomen in zijn Naam, en dat doen we op zondag, dan komt Hij er bij. En dat gebeurt tijdens dat gebed. Onder de tekens van brood en wijn komt Hij in ons midden. Als we kijken naar de Hostie, het kleine stukje brood, geloven we dat dit Jezus is die bij ons wil komen. Dit is heel speciaal en daarom gaan de mensen in de kerk op dat moment ook staan. Jezus komt immers bij ons. Vertel als begeleider dat dit nog moeilijk te begrijpen is, en dat ook grote mensen dit nog steeds moeilijk vinden, maar dat er verder over verteld wordt als ze zich voorbereiden op de eerste Communie de eerste keer dat ze zelf de Hostie, Jezus, gaan ontvangen. Delen Vertel dat de dingen waarvoor we dankbaar zijn, zoals de mooie natuur die de kinderen zojuist op de fotocollage zagen, er voor alle mensen zijn. God heeft de schepping aan

9 iedereen gegeven en niemand mag zeggen: dit is van mij of dat is van mij. De bomen, de dieren, het water. Het is van ons allemaal, we zullen het met elkaar moeten delen. Dat kan ook: want er is plaats voor iedereen en genoeg voor iedereen. Zo is het ook met heel veel andere dingen waarvoor jullie dankbaar zijn: familie, vriendschap, vrede. Je mag ervan genieten, blij mee zijn maar we moeten het ook delen met elkaar. En als je de natuur, vriendschap, vrede etc met elkaar deelt wordt de wereld steeds mooier. (eventueel als u denkt dat kinderen dit al begrijpen- kunt u dit doortrekken naar talenten die kinderen hebben. Ook als ze deze kunnen delen met anderen, kunnen inzetten voor anderen, wordt de wereld mooier). Maar delen is niet altijd makkelijk, vinden we ook niet altijd leuk. Zeker niet als er dingen zijn dat je hebt gekregen als cadeautje of als je niet zoveel hebt om uit te delen. Jezus nodigt ons uit om het toch te proberen (we zullen daar zo dadelijk tijdens de viering een verhaal over horen). Uitleg deelname viering: Leg kort uit wat er van de kinderen in de viering verwacht wordt: Zo dadelijk in de viering, als we geluisterd hebben naar het verhaal van Jezus en samen gebeden hebben, wordt de altaartafel klaargemaakt. Daar gaan wij mee helpen. Jullie mogen de schalen met brood aandragen, de beker, een kannetje met wijn en een kannetje met water. En dan ook ons mandje met gekleurde kaartjes. We doen dit weer in een processie, we beginnen achterin de kerk, bij de tafel waarop alles klaarstaat. De kinderen met de schalen met brood gaan voorop staan (nog niet lopen / laat een ouder daar zorg voor dragen), dan volgt een kind met de beker, daar achter een kind met het kannetje wijn en een kind met het kannetje water en tot slot: een kind met het mandje met de kaartjes. Afsluiting: We gaan nu naar de kerk (en eventueel twee kinderen vragen naar de sacristie te gaan om kaarsen te dragen bij de intredeprocessie). Kijk alvast waar de tafel is waar alles op staat om naar het altaar te dragen. De begeleider zorgt dat het mandje met kaartjes erbij gezet wordt.

10 Thema 5 Eucharistie is gezonden worden om mee te bouwen aan de droom van God Stapstenen (voor totaal 20 minuten opstap-catechese): We zijn al een tijd op weg met de kinderen. We hebben hen bij de hand genomen doorheen de viering en we komen aan bij het slot van onze samenkomst. Een laatste OPSTAP staat nog op het programma. Het slot van een viering is iedere keer het startsein om in de wereld aan het werk te gaan. Daarom twee stapstenen: Navolging en Zending. Doen als Jezus (navolging) Vertel als begeleider met eigen woorden dat God van ons houdt en wil dat we gelukkig zijn. Hij heeft een droom voor de wereld. Hij droomt van een wereld waar iedereen gelukkig is. Jezus noemt die droom het Rijk van God, de wereld zoals God die voor de mensen wil. (Herinner aan de eerste bijeenkomst). Jezus vertelt heel vaak over die droom van God, hoe dat Rijk van God eruit ziet. Zo zei Hij eens: Het Rijk van God is als een mosterdzaadje dat is een heel heel erg klein zaadje/pitje als je dat in de grond stopt en water geeft, gaat het groeien en het wordt een hele grote boom. Dat Rijk van God (de wereld zoals God die voor de mensen wil) is er dus nog niet. En het komt er ook niet in één keer, het is iets wat moet groeien. En wij kunnen helpen om het te laten groeien door mensen gelukkig te maken, mensen te helpen, door te luisteren naar elkaar, door te delen met elkaar en wat kwaad en slechts is te overwinnen, dus door goed te doen en vergeving te schenken. Dan groeit het Rijk van God, dan komt er een wereld waar mensen gelukkig zijn, waar niemand meer verdrietig is en niemand meer honger heeft, en waar altijd vrede is. Jezus is helemaal weg van die droom van God zijn Vader. Hij wil dat het niet bij een droom blijft, maar dat het echt zo zal zijn. En daarom vertelt Hij niet alleen over die droom, maar maakt Hij er een begin mee. Je moet niet blijven dromen, je moet doen waarvan je droomt, dan komen dromen uit. En daarom vergeeft Jezus mensen als ze kwaad hebben gedaan, helpt Hij mensen als ze ziek zijn, geeft Hij mensen te eten als ze honger hebben..en dan zie je rond Jezus hoe het is in de wereld van God, hoe het Rijk Gods eruit ziet. Jezus vraagt aan de mensen: doe zoals Ik doe. Help elkaar, vergeef elkaar, deel met elkaar, maak elkaar gelukkig. Vraag aan de kinderen wat zij kunnen doen: thuis, op school, op de sportclub. Opdracht (zending) Vertel na een kort gesprek verder: De vrienden van Jezus wij allemaal komen op zondag bij elkaar om naar Jezus te luisteren en van Jezus te leren. Hij heeft een begin gemaakt met het Rijk God en Hij heeft aan ons voorgedaan hoe wij het Rijk van God verder kunnen laten groeien. De droom van God wordt pas helemaal werkelijk als de mensen allemaal meewerken. Jezus heeft mensen gevraagd om mee te werken, dan kun je denken dat doe ik niet.

11 Vraag aan de kinderen: gebeurt dat wel eens op school of thuis, dat jou iets gevraagd wordt en dat je geen zin hebt om het te doen? Vertel verder: Jezus heeft aan zijn vrienden gezegd, Ik geef je de opdracht om te doen wat Ik heb gedaan. Als je echt mijn vriend bent, dan doe je wat Ik van je vraag, want Ik vraag het omdat Ik weet dat jij en anderen dan gelukkig worden. Ik geef je de opdracht om te doen zoals Ik, want dan groeit het Rijk van God, dan wordt de droom werkelijkheid. Het Rijk van God is de wereld zoals de vrienden van Jezus die samen met God bouwen. Aan het einde van de viering krijgen alle mensen alle vrienden van Jezus die samengekomen zijn van de priester de zegen. (Herinner aan de eerste bijeenkomst: Jezus zegende de kinderen) De priester geeft ons de beste wensen van God door. Hij zegt: Zegene jullie de almachtige God, de Vader, de Zoon en de heilige Geest en hij maakt dan een kruisteken over alle mensen. En de mensen maken ook een kruisteken en zeggen dan allemaal hardop: Amen het is zo. Je stemt er mee in. (Herinner de kinderen eraan, dat ze de eerste bijeenkomst hebben geleerd en wijs erop dat ze dit afgelopen vieringen ook al hebben kunnen zien en horen). En dan wordt er nog iets gezegd, voordat we (een laatste lied zingen en) weg gaan: Gaat nu allen heen in vrede en de mensen antwoorden Wij danken God. We hebben in de viering vrede ontvangen (herinner aan bijeenkomst 4) en krijgen de opdracht om die vrede verder te geven buiten het kerkgebouw, thuis, op school. We hebben de opdracht om overal waar we komen vrede te maken. Uitleg deelname viering: We gaan duidelijk naar de kerk, voor de viering. Jullie hebben intussen al heel veel geleerd en kunnen in de viering al heel goed mee doen met de grote mensen. Jullie kunnen ook heel goed meewerken met het laten uitkomen van de droom van God. Herinneren jullie nog dat Jezus boos werd toen zijn leerlingen de kinderen bij Hem weg wilde houden (herinner aan de eerste bijeenkomst). Jezus wil dat kinderen bij Hem komen, om naar Hem te luisteren, maar ook om kinderen alles wat goed is te wensen (te zegenen). Jezus wil allereerst kinderen zegenen, omdat kinderen de beste bouwers zijn van het Rijk van God! Jezus weet dat de droom van God zijn Vader, het snelste groeit door de inzet van kinderen. Jezus heeft een keer een kind midden in een kring van grote mensen gezet en tegen de grote mensen gezegd: kijk naar dit kind. Het is een voorbeeld voor jullie grote mensen. Omdat Jezus zo op jullie inzet rekent, worden jullie straks aan het einde van de viering naar voren geroepen. De priester zal jullie dan een speciale zegen geven en de opdracht om overal waar jullie komen en met iedereen die jullie tegenkomen het Rijk van God op te bouwen.

12 Afsluiting: We gaan nu naar de kerk. Laat de kinderen meedoen, zoals ze stap voor stap geleerd hebben. Betrek daar ook de (groot)ouders bij. De vijf bijeenkomsten waren een OPSTAP naar de catechese ter voorbereiding op de eerste Communie en een OPSTAP voor de kinderen om later (over één twee jaar) helemaal mee te vieren, de Communie te ontvangen. Informeer na afloop van dit project over de mogelijkheid om deel te nemen aan de Eerste Communie voorbereiding.