Beslissing d.d. 4 november 2014 naar aanleiding van de op 8 april 2014 bij het Regionaal Tuchtcollege te Zwolle ingekomen klacht van

Transcriptie

1 054/2014 ECLI:NL:TGZRZWO:2014:141 REGIONAAL TUCHTCOLLEGE VOOR DE GEZONDHEIDSZORG Beslissing in de zaak onder nummer van: 054/2014 REGIONAAL TUCHTCOLLEGE TE ZWOLLE Beslissing d.d. 4 november 2014 naar aanleiding van de op 8 april 2014 bij het Regionaal Tuchtcollege te Zwolle ingekomen klacht van A, wonende te B, k l a a g s t e r -tegen- C, huisarts, werkzaam te B, v e r w e e r d e r 1/10

2 1. HET VERLOOP VAN DE PROCEDURE Het college heeft kennisgenomen van de volgende stukken: - het klaagschrift; - het verweerschrift; - het afschrift van het medisch dossier van klaagster; - de repliek; - de dupliek; - het proces-verbaal van het op 29 augustus 2014 gehouden mondeling vooronderzoek. 2. FEITEN Op grond van de stukken (waaronder het medisch dossier) dient, voor zover van belang voor de beoordeling van de klacht, van het volgende te worden uitgegaan. Klaagster, geboren in 1980, was patiënte van verweerder in de huisartsenpraktijk alwaar verweerder werkzaam is. In het huisartsenjournaal is rond de klachten van klaagster betreffende haar enkel, voor zover thans van belang, opgenomen: S 2 wkn geleden enkel R verzwikt over tegeltje. S Gevoel dat enkel s avonds dik wordt. Pijn S mediaal. O enkel R: niet gezwollen/verkleurd. Drukpijn achter O mediale malleolus E weke delen contusie enkel R P conservatief S blijft gevoelig O drukpijn med mall E toch avulsie? P x-enkel De radioloog D schreef op 25 juni 2012 een bericht voor verweerder, voor zover thans van belang, inhoudende: Medische gegevens. 2/10

3 Rechterenkel gezwikt fysiotherapie gehad. Blijft veel pijn houden, mediale malleolus drukgevoelig. Rechterenkel: Congruente spronggewrichten. Vermoedelijk avulsieletsel mediale malleolus in het kader van doorgemaakt bandletsel. Ook enige infiltratie van de wekedelen net ter plaats van de mediale malleolus. Verder geen nevenbevindingen. Patient is verwezen naar de eerste hulp. Op 27 augustus 2012 schreef de fysiotherapeut een brief aan verweerder inhoudende, voor zover thans van belang: Mevr. [klaagster, RTC] is bij ons behandeld voor enkelklachten. Beoogd eindresultaat: Volledig herstel van de algemene belastbaarheid van de rechter enkel gericht op geheel hervatten van ADL-functies arbeid sport binnen ene termijn van 6-12 weken. Waarbij ze weer pijnvrij kan squashen en werken. Behandeling: Fase 1: Informeren over aard, ernst en beloop van de aandoening opstarten HOS en ADL instructie Fase 2: inzicht verbeteren in belasting en belastbaarheid mobiliserende oefeningen loopvormen stabiliserende oefeningen enkel Fase 3: uitbreiden looptraining Behandelresultaat: De enkel gaat opzich beter. Niet meer echt lokale pijn in de enkel. Alleen heeft ze nu last van beide voeten. Mobiliteit is goed en stabiliteit is redelijk. Op dit moment kan ik niets meer voor haar betekenen. Ze heeft wel licht valgusstand beide zijds. Gaarne uw bevindingen of podotherapie geïndiceerd is. Op 3 september 2012 noteerde verweerder, voor zover thans van belang, in zijn journaal: S enkel lijkt hersteld ( (NB med) mall R), maar veel S last van beide voeten E pedes plani, contract bdz P podoloog Op 26 november 2012 vond wederom contact plaats tussen klaagster en verweerder. Verweerder noteerde over dit consult: S blijft veel last houden van R voet, na trauma S vorig jaar mei, ondanks FT, podologie etc, S zooltjes, langer lopen gaat niet, met S (schoonmaak-)werken na 2 uur te veel pijn P Naar: orthopaedie 3/10

4 Orthopedisch chirurg E zond op 15 januari 2013 verweerder een specialistenbericht, voor zover thans van belang, inhoudende: Bovengenoemde patiente zagen we op de polikliniek Orthopedie in verband met pijklachten aan de rechtervoet, ontstaan na een distorsie. De pijnklachten ontstonden met name rondom de mediale malleolus, maar ook aan de mediale zijde van de voet. Op de röntgenfoto lijkt een heel kleine verkalking aan de tip van de mediale malleolis, passend bij danwel een avulsie, danwel degeneratie. Een aanvullende botscan laat wat verhoogde activiteit zien, passend bij wat lichte degeneratie rondom de mediale malleolus. Bespreking: het beeld lijkt toch het meest e passen bij een fasciit is plantaris bij een zeer forse, soepele pes planus, waarbij er dus ook sprake is van wat posttraumatische degeneratie rondom de mediale malleolus. We adviseerde nieuwe supplementen via de schoenmaker en we maakten een controle afspraak. Op 15 januari 2013 noteerde verweerder, naar aanleiding van een consult: S wil second opinion van academisch zkhs, heeft het S hier met de psycholoog over gehad, vergaat van de S pijn, is weet teruggestuurd naar de podoloog, is S hier niet tevreden over E enkel/voet P voor second opinion Op 8 februari 2013 zond orthopedisch chirurg, F, een brief geadresseerd aan verweerder inhoudende, voor zover thans van belang: Bovengenoemde pat.e werd op gezien op de polikliniek Orthopedie vanwege enkelklachten rechts. Anamnese: pat.e is acht maanden geleden gezwikt over een stoeptegel en heeft toen pijnklachten ontwikkeld aan de rechter enkel, met name aan de binnenzijde. Hierdoor is zij gestart met tapen via de fysiotherapeut maar dit schoot niet op, zodoende is zij naar mijn collega E in G geweest. Uit zijn analyse komt naar voren dat hij vindt dat het beeld het meest past bij een faxciitis plantaris bij een forse platvoet waarvoor hij steunzolen heeft voorgeschreven. Echter nu komt pat. nu bij mij vanwege een second opinion over haar enkelproblematiek. Onderzoek: forse platvoeten beiderzijds met een soepel bovenste en onderste spronggewicht, evidente drukpijn over het verloop van de tibialis posticuspees en daarbij drukpijn rondom de mediale malleolus. Testen van de diverse spiergroepen geeft pijn bij het testen van de tibialis posticus. Röntgenonderzoek voeten: geen duidelijke afwijkingen. Conclusie: persisterende pijnklachten aan de mediale zijde rechter enkel na trauma. 4/10

5 We zullen dit nader analyseren middels een MRI scan. U ontvangt ter zijner tijd bericht. Het verslag van de MRI van 22 februari 2013, ondertekend door H, radioloog, luidde: Medische gegevens: 8 maanden terug enkeltrauma rechts. Persisterende pijn mediale zijde. Tendinapathie, tibialis pees of chondropathie? Verslag: Normale stand van de rechtenkel met normaal bovenste en onderste spronggewricht. Gene ossaal letsel, gene beenmerg oedeem of osteochondraal defect. Daarbij ook intact kraakbeen zowel in bovenste als onderste spronggewricht. Aan het ligamentum deltoideum alsookhet talofibulare ligementum anterior en posterior g.b.. Wel opvallende vochtcollectie langs de tibialis posterior pees waarbij deze vochtcollectie net begint boven het bovenste spronggewricht te vervolgen tot aan het onderste spronggewricht. Pees lijkt bij ook iets verdikt echter geen aanwijzing voor een ruptuur. Al met al wel sprake van een tendinopathie beeld van deze pees. Aan de overige peesstructuren g.b.. Conclusie: tendinopathie beeld van de tibialis posteriorpees, geen aanwijzingen voor een ruptuur. Geen osteochondraal defect. Op 28 februari 2013 schreef dezelfde orthopeed het navolgende aan verweerder: Bovengenoemde pat.e werd op gezien op de polikliniek Orthopedie voor de uitslag van de MRI-scan. MRI-onderzoek rechter enkel/voet d.d : beeld van een tendinopathie van de tibialis posterior rechts. Geen osteochondraal effect. Beleid: ik besprak de uitslag met pat.e. de afwijkingen op de MRI zijn een goede verklaring voor haar klachten. Advies: echogeleide injectie Lidocaïne/Kenacord, aansluitend zes weken onderbeens loopgips. Afspraken hiervoor werden gemaakt. Op 28 juni 2013 informeerde orthopeed F de huisarts van klaagster, inhoudende: Bovengenoemde pat.e werd op gezien op de polikliniek ter controle van haar rechter enkel. Anamnese: het gaat niet goed. Pat.e houdt last en wil graag geopereerd worden. Beleid: we zijn overeengekomen om een operatieve nettoyage te verrichten. Aansluiten zal pat.e twee weken een spalk onbelast dragen en daarna vierweken onderbeens loopgips. Ik het pat.e nogmaals op het hart gedrukt dat ik geen 100% succesgarantie kan geven, dit begrijpt pat.e en zij is bereid het risico te nemen. Afspraken voor operatie werden gemaakt. 5/10

6 Nadien is klaagster nog meermaals in het I geweest in verband met haar klachten. Klaagster is omstreeks 15 januari 2014 gewijzigd van huisarts en patiënte geworden van huisarts J in dezelfde huisartsenpraktijk. Op 14 februari 2014 heeft verweerder nog onaangekondigd een bezoek gebracht aan klaagster. 3. HET STANDPUNT VAN KLAAGSTER EN DE KLACHT Klaagster verwijt verweerder -zakelijk weergegeven- dat hij onvoldoende zorg heeft verleend. Verweerder heeft het advies gegeven om veel te bewegen waardoor klaagster bijna twee jaar ondraaglijke pijn aan haar enkel heeft gehad. Verweerder heeft klaagster door laten lopen met een dubbel geklapte enkel. Verweerder heeft ten onrechte geen advies gegeven voor fysiotherapie of pijnmedicatie. Pas na aandringen door klaagster heeft verweerder haar doorverwezen naar het ziekenhuis waar bleek dat een stukje van het bot af was. Verweerder heeft klaagster voor een second opinion doorgestuurd naar K alwaar klaagster is geopereerd maar een jaar later heeft zij nog dezelfde pijn. Klaagster verwijt verweerder grove fouten en nalatigheid. 4. HET STANDPUNT VAN VERWEERDER Verweerder voert -zakelijk weergegeven- aan dat hij de enkelklachten van klaagster medio 2012 heeft beoordeeld en met de zogenoemde Ottowa-regels geconstateerd dat de kans op een fractuur minder dan 0,5% was. Verweerder merkt op dat het dan gebruikelijk is om geen röntgenonderzoek te doen. Verweerder heeft de klachten niet gebagatelliseerd maar haar 6/10

7 verwezen naar specialisten toen de pijn aanhield. Dat de later verrichtte operatie niet heeft geleid tot verbetering is frustrerend doch niet te wijten aan verweerder. Verweerder stelt dat hij adequaat heeft gehandeld. 5. DE OVERWEGINGEN VAN HET COLLEGE 5.1 Het college wijst er allereerst op, dat het bij de tuchtrechtelijke toetsing van professioneel handelen er niet om gaat of dat handelen beter had gekund, maar om het geven van een antwoord op de vraag of de beroepsbeoefenaar bij het beroepsmatig handelen is gebleven binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening, rekening houdend met de stand van de wetenschap ten tijde van het klachtwaardig geachte handelen en met hetgeen toen in de beroepsgroep ter zake als norm of standaard was aanvaard. 5.2 Klaagster kwam op het spreekuur van verweerder twee weken nadat ze haar enkel had verzwikt. Verweerder heeft aan de hand van de Ottowa-regels, zoals beschreven in de NHGstandaard Enkelbandletsel (tweede herziening), de enkel van klaagster beoordeeld. Het college acht op basis van de weergave van het door verweerder verrichtte onderzoek dat een conservatief beleid op dat moment een juiste beslissing was. Bij patiënten met ernstig enkelletsel, dan wel sporters of personen met enkelbelastend werk dient de huisarts ter preventie van een recidief te overwegen om huiswerkoefeningen te adviseren of te verwijzen voor oefentherapie. Dat verweerder klaagster niet bij het eerste consult voor fysiotherapie heeft verwezen kan hem derhalve niet tuchtrechtelijk verweten worden, nu daartoe geen aanleiding bestond. Uiteraard stond het klaagster vrij om zelf de fysiotherapeut te benaderen, zoals zij ook heeft gedaan. Bij enkelletsel is in de regel het hervatten van de normale activiteiten binnen één tot twee weken mogelijk. Op geleide van de pijn mag de enkel worden belast. De NHG-standaard Enkelbandletsel behelst ook een richtlijn voor medicamenteu- 7/10

8 ze behandeling: Adviseer desgewenst voor een periode van twee weken paracetamol. Verweerder heeft weliswaar in zijn aantekeningen rondom het eerste consult niets genoteerd omtrent al dan geen pijnmedicatie, dit kan niet leiden tot een gegrond tuchtrechtelijk verwijt. Indien klaagster de pijn ondraaglijk vond kon zij dan wel deze in de vrije handel verkrijgbare pijnmedicatie conform de gebruikelijke dosering gebruiken, dan wel daarover advies vragen bij verweerder. Klaagster heeft niet weer contact opgenomen met verweerder in verband met de door haar ervaren pijn. Toen klaagster zich een drietal weken later wederom meldde bij verweerder met aanhoudende klachten heeft hij röntgenonderzoek ingezet. Vervolgens heeft verweerder in oktober 2012 klaagster verwezen naar de podoloog. Op dat moment stonden niet de enkelklachten voorop, maar klachten van de voeten beiderzijds. Later heeft verweerder zoals de hierboven genoemde NHGstandaard voorschrijft klaagster, in verband met aanhoudende klachten, naar de orthopedisch chirurg verwezen. Het vorenstaande leidt tot de conclusie dat verweerder heeft gehandeld conform de daarvoor geldende NHG-standaard. Dat later in het ziekenhuis is gebleken dat een stukje van het bot af was blijkt niet uit de medische gegevens. Het college is van oordeel dat, hoe vervelend voor klaagster de klachten ook zijn geweest en wellicht nog zijn, verweerder niet tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. 5.3 Gelet op het voorgaande is de klacht kennelijk ongegrond en dient als volgt te worden beslist. 6. DE BESLISSING Het college wijst de klacht af. 8/10

9 Aldus gedaan in raadkamer door mr. A.L. Smit, voorzitter, M.D. Klein Leugemors en J.M. Komen, leden-geneeskundigen, in tegenwoordigheid van mr. J.W. Sijnstra-Meijer, secretaris, en uitgesproken in het openbaar op 4 november 2014 door mr. A.L. Smit, voorzitter, in tegenwoordigheid van mr. H. van der Poel-Berkovits, secretaris. voorzitter secretaris Tegen deze beslissing kan binnen zes weken na de dag van verzending van het afschrift ervan schriftelijk hoger beroep worden ingesteld bij het Centrale Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg door: a. de klager en/of klaagster, voor zover de klacht is afgewezen, of voor zover hij/zij nietontvankelijk is verklaard; b. degene over wie is geklaagd; c. de hoofdinspecteur of de regionale inspecteur van de volksgezondheid, wie de aangelegenheid uit hoofde van de hun toevertrouwde belangen aangaat. Het tot het Centrale Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg gerichte beroepschrift wordt ingezonden bij de secretaris van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Zwolle, door wie het binnen de beroepstermijn moet zijn ontvangen. 9/10

10 10/10