VSG JAARVERSLAG. Vereniging voor Sportgeneeskunde. bilthoven

Vergelijkbare documenten
Besluit van <datum> houdende de aanvullende opleidings-, erkenningseisen voor het medisch specialisme sportgeneeskunde

ALGEMENE INFORMATIE. Sportmedisch Adviescentrum wat is het.waar is het..wat kan het voor mij betekenen?

Jaarverslag COLLEGE GENEESKUNDIGE SPECIALISMEN (CGS)

College Geneeskundige Specialismen

College Geneeskundige Specialismen

INSTANTIES. Bekostigt via de Beschikbaarheidsbijdrage (uitgevoerd door de NZa) de vervolgopleidingen tot (medisch) specialist.

Nota Accreditatie t.b.v herregistratie (update van VSG826)

Competentieprofiel kaderhuisarts

Sportmedische zorg vanuit het oogpunt van de ketenzorg. Arjan Kokshoorn Sportarts SMCP

Herregistratie-eisen EIF en voor ICT groepen

Kwaliteitsnormen voor orthopedische zorg. Versie 3.1

Besluit van 14 december 2016 houdende de opleidings- en erkenningseisen voor het medisch specialisme cardiologie

Sportmedisch Centrum Maartenskliniek. Samen sterk in beweging

Jaarverslag College Geneeskundige Specialismen (CGS)

Sportgeneeskunde. voor huisartsen. Lies-/heupklachten 22 mei 2012 SMA Jessica Gal Sportartsen Stadhouderskade ES Amsterdam

Besluit Herregistratie specialisten 15 Meest gestelde vragen door medisch specialisten

Functiebeschrijving Hoofd Opleidingsinstituut Huisartsgeneeskunde LUMC

Missie en visie van sportartsen werkzaam ten behoeve van sportbonden

Informatiegids 2019 Opleiding tot MSK-arts

Onderwerp: Doelen: Voorgenomen acties. Kwaliteit

Onderbouwing erkenningsaanvraag sportgeneeskunde

Frank Backx Hoogleraar sportgeneeskunde, met als opdracht in het bijzonder de klinische zorg Universiteit Utrecht

Besluit van 8 november 2017 houdende de opleidings- en erkenningseisen voor het medisch specialisme neurochirurgie

Begrippenlijst. Kwaliteitsregister Verpleegkundigen & Verzorgenden. Register Zorgprofessionals. Uitvoeringsregelingen

College Geneeskundige Specialismen

Beleidsplan Vereniging voor Sportgeneeskunde en Federatie van Sportmedische Instellingen

BIJLAGE 1 BIJ HHR (vastgesteld door het bestuur van de NVSHA op 22/11/2017)

Besluit Herregistratie specialisten 16 Meest gestelde vragen door medisch specialisten

Statutenwijziging NOLK per

Intercollegiale Toetsing

Eindtermen Opleiding Restauratief Tandarts NVVRT Auteurs: dr. P. van der Kuij drs. H.B. Derksen

De sportarts is er voor iedereen. Sportmedisch Adviescentrum Rotterdam

Consortiavorming: kader voor samenwerking EPZ - IKNL netwerken palliatieve zorg

Update m.b.t. aanvraag erkenning specialisme Klinisch Verloskundige

Kader notitie Academische werkplaats

GYNAECOLOOG MET UROGYNAECOLOGIE ALS AANDACHTSGEBIED. Versie 1.0

Inleiding De stichting RHZ

Begrippenlijst. Kwaliteitsregister Verpleegkundigen & Verzorgenden. Register Zorgprofessionals. Uitvoeringsregelingen

Samenvatting. Adviesaanvraag

INTRAPROFESSIONEEL LEREN MET ARTS-ASSISTENTEN BINNEN DE KINDZORG ONTWIKKELING VAN EEN TOOLBOX

Herregistratie: De actualiteiten. Mr. Vivienne Schelfhout-van Deventer KNMG

Vraag: spelen de zorgverzekeraars een rol in de zogenaamde Topsportmedische Samenwerkingsverbanden

Werkgroep ketenzorg hart- en vaatziekten

NOTA GYNAECOLOOG MET ONCOLOGIE ALS AANDACHTSGEBIED (GOA) Versie 1.0

Edith ter Braak Namens werkgroep Herregistratie CGS

Besluit van (datum) houdende de opleidings- en erkenningseisen voor het medisch specialisme reumatologie

Opleiding Sportgeneeskunde

Besluit van 12 december 2018 houdende de opleidings- en erkenningseisen voor het medisch specialisme anesthesiologie

REGLEMENT VOOR HET CONCILIUM VAN DE NVOG

STARTNOTITIE AMSTERDAMS NETWERK ONCOLOGISCHE ZORG IN DE EERSTE LIJN

Reglement NOV Geaccrediteerd Fellowship Orthopedie

Compass 3.0 Visitatie Softwareprogramma

INDIVIDUELE PROFILERING

Jaarboek. Sportgeneeskunde 2012

Landelijk Opleidingscompetentieprofiel. Master Physician Assistant

Sportgeneeskunde en de Zorgverzekeringswet. Datum 4 december 2014 Status Definitief

De rode draad van Sochi NEED FOR SPEED!

NOC-NSF Topsport Medische Begeleiding

Jaarverslag 2016 SMI Nieuw Rotterdams Peil. 1 Leiderschap

Samenwerkingsafspraken regionale AYA Taskforce van het regionaal AYA netwerk ( ) 26 oktober 2017

CanMEDS in het Medisch Onderwijs. Peter van Dijken, huisarts, universitair docent UMCG

Toetsingskader Specialismen

Informatiegids 2011 Opleiding tot arts OrthoManuele Geneeskunde

Implementatieplan Indicatoren ambulancezorg

College Geneeskundig Specialismen

Programma Stichting Educatie Atrium Innovations GEZONDHEID

Besluit van 14 maart 2018 houdende de opleidings- en erkenningseisen voor het geneeskundig specialisme maatschappij en gezondheid OUD

Functieomschrijving Hoofd Huisartsopleiding UMCG

Samenwerken. kwaliteit

Regeling Kwaliteit Register Tandprothetici

Sportmedisch consult

MEERJARENBELEIDSPLAN PATIËNTEN PLATFORM COMPLEMENTAIRE GEZONDHEIDSZORG (PPCG)

Nationaal Hepatitis Plan

Met subsidie en ontvangen stagevergoedingen financiert de SBOH sinds 1989 de huisartsopleiding en

Sport en Welzijn. Physician Assistant Masteropleiding Amsterdam

Samenvatting Beleidsplan Kwaliteit

Handreiking Substitutie van zorg. samenwerking tussen huisarts en medisch specialist. drs. B.W.H. (Belinda) van de Lagemaat Senior Adviseur

Definitie SportMedische Begeleiding

2 e Symposium zorgevaluatie: Versterk je netwerk!

Symposium NETWERKGENEESKUNDE IN DE OPLEIDING

Besluit van (datum) houdende de opleidings- en erkenningseisen voor het medisch specialisme orthopedie

NHPR. Nederlandse Health Professionals in de Reumatologie Divisie van de Nederlandse Vereniging voor Reumatologie.

Factsheet Verpleegkundig Specialisten

Sportgeneeskundige afdeling Laurentius

Jaarplan College Kwaliteitsregister V&V en Accreditatiecommissie Kwaliteitsregister V&V 2015

College Geneeskundige Specialismen

VISITATIEREGLEMENT Commissie Nationale Kwaliteitsvisitatie Intensive Care (NKIC)

Staatsblad van het Koninkrijk der Nederlanden

Patiëntklachten. Van Statistiek naar Casuïstiek. Beoordeling functioneren medisch specialisten: 1. MSRC 2. IFMS 3. Module disfunctioneren

ANONIEM BINDEND ADVIES

Verzekeringsgeneeskunde en Wetenschap

RZO-advies nr. 9 Ontwikkeling CQ-index Veteranenketenzorg. Relevante feiten

Jaarplan Palliatieve Zorg Laurens

Stappenplan voor het vormgeven van lokale samenwerking

WETENSCHAP: NOODZAKELIJK VOOR TOPZORG?! Symposium ter gelegenheid van het tienjarig jubileum van het UKON

NOTA ORGANISATIE 2E EN 3E LIJNS VERLOSKUNDIGE ZORG. Versie 1.0

Toetstabel Hoofdpijn vj 2019 Operationalisatie Aard van de wijziging Criteria

Besluit van 14 maart 2018 houdende de opleidings- en erkenningseisen voor het geneeskundig specialisme maatschappij en gezondheid 1

Noordelijk Expertisecentrum Sport & Handicap UMCG. Concept startdocument

Transcriptie:

VSG JAARVERSLAG 2012 Vereniging voor Sportgeneeskunde bilthoven

Samenstelling bestuur Leden VSG Het bestuur bestond in 2012 uit 7 leden: 3 sportartsen, 1 aios sportgeneeskunde, 1 vertegenwoordiger vanuit de orthopedie, 1 vertegenwoordiger vanuit de cardiologie en 1 vertegenwoordiger vanuit de huisartsgeneeskunde. Rhijn Visser, sportarts, voorzitter Peter van Beek, sportarts, penningmeester vanaf 13-9-2012 en taakgebied ledenbelang Arnold Brons, sportarts, penningmeester tot 13-9-2012 Elsbeth van Dorssen, aios sportgeneeskunde, vertegenwoordiger Juniorkamer Henk van der Hoeven, orthopedisch chirurg, vertegenwoordiger orthopedie Bert van Essen, sportarts, taakgebied kwaliteit Erik van de Sande, sportarts/huisarts, vice-voorzitter, vertegenwoordiger huisartsgeneeskunde Jeff Senden, cardioloog, vertegenwoordiger cardiologie tot 13-9-2012 Albert Willems, cardioloog, vertegenwoordiger cardiologie vanaf 13-9-2012 Op 31 december 2012 telt de VSG 417 leden, onder wie 129 sportartsen, 30 aios sportgeneeskunde en 10 sportartsen niet praktiserend. De overige leden zijn huisartsen, sociaal-geneeskundigen en/ of medisch specialisten met grote affiniteit dan wel deskundigheid op het gebied van sportgeneeskunde. Doelstelling en werkwijze Promoties De vereniging heeft als statutaire doelstelling het ontwikkelen van de sportgeneeskunde in de ruimste zin des woords, het bevorderen en het bewaken van de kwaliteit bij de beoefening van de sportgeneeskunde alsmede het behartigen van de belangen van haar leden. Aan deze statutaire doelstelling zijn de volgende speerpunten gekoppeld: 1. Beroepsbelangen sportartsen/positionering sportgeneeskunde 2. Kwaliteit sportmedische zorg 3. Kennisoverdracht en informatieverstrekking 4. Sportmedische infrastructuur en samenwerking 5. Wetenschap 6. Overige ontwikkelingen Operationalisatie vindt plaats door middel van vaste/ doorlopende activiteiten en projectactiviteiten die een tijdelijk karakter hebben. In 2012 zijn twee sportartsen en een aios sportgeneeskunde gepromoveerd: - dr. M. Beelen, Sports nutrition to promote post-exercise recovery, Maastricht - dr. R. van Linschoten, Patellofemoral Pain Syndrome and Exercise Therapy, Rotterdam - dr. M. Moen, Aetiology, imaging and treatment of medial tibial stress syndrome, Utrecht

Erkenning Begin 2012 is door het College Geneeskundige Specialismen (CGS) een Commissie Sportgeneeskunde ingesteld. Deze Commissie heeft de opdracht gekregen om aan de hand van het Toetsingskader Specialismen te beoordelen of sportgeneeskunde voldoet aan de criteria die worden gesteld aan een geneeskundig specialisme en als het antwoord daarop ja luidt onder welk toetsingskader de sportgeneeskunde zou moeten gaan vallen. De commissie die zich met deze opdracht heeft beziggehouden in 2012, was als volgt samengesteld: - dr. G.A. van Essen, huisarts en voorzitter adviescommmissie - mw.mr. V.J. Schelfhout - Van Deventer, secretaris - dr. C.J.M. Oosterbos, orthopedisch chirurg - dr. P.J. Senden, cardioloog - drs. Th.P.H. van Thiel, traumachirurg - dr. H.R. Holtslag, revalidatiearts - drs. S.W. Bredeweg, sportarts - prof.dr. F.J.G. Backx, sportarts - mw. drs. C. Bakker, arts in opleiding tot specialist - dr. R. Braams, vanuit de Medisch Specialisten Registratie Commissie - dr. M.B.M. Soethout, arts maatschappij en gezondheid - mw. Bruinsma was daarbij aanwezig als toehoorder Het streven van de commissie is om voor 1-7-2013 advies uit te brengen aan het CGS. De Taskforce Erkenning heeft in 2012 een document met allerlei bijlagen ontwikkeld waarin wordt onderbouwd op welke wijze de sportgeneeskunde voldoet aan de 10 gestelde criteria uit het Toetsingskader Specialismen. Dit document en alle bijlagen vormden het uitgangspunt van de vier besprekingen van de Commissie Sportgeneeskunde van het CGS die in 2012 hebben plaatsgevonden. De VSG heeft de overtuiging dat de wetenschappelijke en zorginhoudelijke ontwikkelingen van het vak sportgeneeskunde en de ontwikkelingen binnen de opleiding tot sportarts nu zover gevorderd zijn dat de sportgeneeskunde erkend kan worden als geneeskundig specialisme. Zij is ervan overtuigd dat de erkenning van de sportgeneeskunde als geneeskundig specialisme zal bijdragen aan de kwaliteit en samenhang van de zorg in het algemeen en voor (aspirant) sporters in het bijzonder. Met deze erkenning hoopt de sportgeneeskunde de sportgeneeskundige zorg voor iedereen toegankelijk en bereikbaar te maken.

Bekostiging Omdat erkenning als geneeskundig specialisme niet automatisch betekent dat de sportgeneeskundige zorg in de basisverzekering wordt opgenomen, is de VSG parallel aan het erkenningstraject bezig om te kijken of en op welke wijze sportgeneeskundige activiteiten gefinancierd kunnen worden. In het kader hiervan lopen drie trajecten: - gesprekken met zorgverzekeraars voor de financiering van aanvullende diagnostiek - de ontwikkeling van sportgeneeskundige zorgpaden - gesprekken met VWS en het College voor Zorgverzekeringen over inbedding in de basisverzekering In 2012 is een Taskforce Bekostiging opgericht met als opdracht het ontwikkelen van een actielijn op basis waarvan de sportgeneeskunde tot een sluitend systeem kan komen voor de bekostiging van sportgeneeskundige zorg. Eindproduct van de Taskforce was een notitie waarin een berekening werd gegeven van de kosten van consulten van de sportarts inclusief aanvullende diagnostiek. Deze notitie zou als basis kunnen dienen voor gesprekken met zorgverzekeraars over de financiering van de consulten van de sportarts inclusief de aanvullende diagnostiek. Gezien de ervaringen in de ziekenhuizen en de opgedane ervaringen met het project regionalisatie/ketenkwaliteit is de VSG ervan overtuigd dat met de ontwikkeling van zorgpaden in de sportgezondheidszorg: - doelmatigheidswinst te realiseren is; - de positie van alle betrokken disciplines rondom de sporter helderder wordt; - nieuwe wetenschappelijke inzichten makkelijker geïmplementeerd kunnen worden. Daarnaast hoopt de VSG dat zorgpaden in de sportgezondheidszorg aanleiding geven voor verzekeraars om tot een integrale bekostiging van de gehele keten/het zorgpad te komen. Zorgpaden beschrijven de opeenvolgende stappen, uitgezet in de tijd, in het zorgproces voor een patiënt met een specifieke zorgvraag. In 2012 heeft de VSG een plan ontwikkeld om te komen tot de ontwikkeling en brede implementatie van sportgeneeskundige zorgpaden. Tot slot hebben met VWS en het College voor Zorgverzekeringen (CVZ) gesprekken plaatsgevonden over inbedding van sportgeneeskundige zorg in de basisverzekering. Eind 2012 is nog niet bekend hoe het oordeel van CVZ luidt. Europese erkenning Binnen de European Union of Medical Specialists (UEMS) zijn ontwikkelingen gaande om opleidingen en diploma s sportgeneeskunde in Europa te harmoniseren. Een eerste stap voor alle landen die meedoen in dit traject is het voordragen van een National Manager als European Fellow. De VSG heeft Rhijn Visser voorgedragen. Hij is in september 2012 benoemd als National Manager en is als eerste Nederlandse sportarts Europees erkend. In zijn functie als National Manager heeft hij de bevoegdheid de Europese erkenningsprocedure te starten. De verwachting is dat in 2013 ook andere Nederlandse sportartsen voor een Europese erkenning in aanmerking kunnen komen.

Nieuw beroepsprofiel en opleidingsplan Kwaliteit sportmedische zorg In het kader van de erkenningsaanvraag diende een nieuw opleidingsplan te worden ontwikkeld dat zou voldoen aan de eisen die horen bij het specialisme waarvoor je de erkenning aanvraagt. De sportgeneeskunde diende dus een medisch specialistisch opleidingsplan te hebben. Het beroepsprofiel ligt aan de basis van dit opleidingsplan. Toen het beroepsprofiel kritisch tegen het licht werd gehouden, bleek dat de VSG inmiddels al meer omschrijving van het vakgebied op papier had staan dan in het beroepsprofiel tot uitdrukking kwam. Dus ook het beroepsprofiel diende te worden aangepast. In april 2012 is een prachtig nieuw en up-to-date beroepsprofiel unaniem geaccordeerd door de Algemene Ledenvergadering. In het nieuwe beroepsprofiel vormen de zes kerntaken van de sportarts het uitgangspunt. Deze kerntaken zijn uitgebreid en specifiek beschreven waardoor een duidelijk onderscheid is ontstaan ten opzichte van activiteiten/taken van aanpalende specialismen. Vervolgens is een nieuw opleidingsplan ontwikkeld. Dit opleidingsplan voldoet geheel aan de nieuwste eisen die aan de opleidingen tot specialist worden gesteld, namelijk dat de aios aantoonbaar worden opgeleid in de zeven CanMEDS-competenties: medisch handelen, communicatie, samenwerking, kennis en wetenschap, maatschappelijk handelen, organisatie en professionaliteit. Inhoudelijk hebben geen grote wijzigingen plaatsgevonden, maar de structuur van het plan is volledig aangepast. In de Algemene Ledenvergadering van mei 2012 is het visitatiereglement vastgesteld, waarmee de sportartsen laten zien dat zij zich bewust zijn van het belang van voortdurende kwaliteitsverbetering. Het is een instrument waarmee iedere sportarts inzicht krijgt in zijn professioneel functioneren en naar aanleiding daarvan zelf verbeterpunten formuleert. De visitatiecommissie adviseert over de wijze waarop deze verbeterpunten zo concreet mogelijk geformuleerd kunnen worden en de wijze waarop aan die verbeterpunten gewerkt zou kunnen worden. Er bestaan dan ook geen uniforme criteria waaraan de sportarts moet voldoen om een kwaliteitsvisitatie goed te doorstaan. In de Algemene Ledenvergadering van september 2012 zijn twee nieuwe richtlijnen vastgesteld, te weten de Richtlijn Hamstringblessure bij sporters en de Richtlijn sportmedische ergometrie bij een SMI. De Werkgroep Deskundigheidsbevordering en de Werkgroep Accreditatie hebben in 2012 zorg gedragen voor de programmering, ontwikkeling en kwaliteitsbewaking van na- en bijscholingen voor sportartsen en andere artsen en zorg-/sportprofessionals werkzaam in de sportgezondheidszorg. In 2012 hebben ruim 1200 professionals een door de sportgeneeskunde ontwikkelde na- en bijscholing op sportmedisch gebied gevolgd. Eveneens werd in 2012 het GAIA systeem geïntroduceerd. De werkgroep accreditatie werd hiervoor bijgeschoold en het GAIA systeem werd Sportgeneeskunde proef. Sportartsen NIEUWSbrief De VSG is begin 2012 gestart met een nieuw initiatief, de SportartsenNIEUWSbrief. Deze nieuwsbrief is ontwikkeld om te voldoen aan het verzoek van de sportartsen om meer beroepsinhoudelijke informatievoorziening. De nieuwsbrief is in 2012 acht keer rondgestuurd onder alle sportartsen. In de nieuwsbrieven werd uiteraard veel aandacht besteed aan de voortgang van het erkenningstraject, de bekostiging van de sportgeneeskundige zorg, de Europese erkenning van de sportgeneeskunde, maar ook aan GAIA, kwaliteitsvisitaties, conceptrichtlijnen en enkele belangrijke, vernieuwde documenten zoals beroepsprofiel, opleidingsplan en nota accreditatie.

Wetenschap Medisch ethisch Het ZonMW-programma Sport, Bewegen en Gezondheid (SBG) bouwt aan een goede kennisinfrastructuur, financiert onderzoeksprojecten en bevordert de verspreiding en implementatie van kennis op het brede terrein van sport, bewegen en gezondheid. Mede dankzij dit programma heeft de ontwikkeling van het vak/ kennisdomein van de sportgeneeskunde in de afgelopen jaren een enorme sprong gemaakt. Het Ministerie van VWS heeft in 2012 besloten het programma te verlengen tot 2013 op specifieke prioriteiten. Een extra kans dus voor de sportgeneeskunde om het vak verder te onderbouwen. Tevens is in 2012 een nieuw subsidieprogramma voor wetenschappelijk onderzoek gelanceerd, getiteld Sport!. Een van de pijlers binnen dit subsidieprogramma (Vitaal) biedt uitgebreide mogelijkheden voor sportgeneeskundig wetenschappelijk onderzoek. De Medische Ethische Commissie verzorgt (inmiddels) jaarlijks een sessie tijdens het Wetenschappelijk Sportmedisch Congres. Uitgangspunt vormt altijd een of meerdere richtlijnen uit de Richtlijnen voor artsen omtrent sportmedisch handelen. Dit jaar stonden de richtlijnen over vechtsporten centraal. De vraag was: Mogen (sport)artsen ingaan op verzoeken van vechtsporters om medische begeleiding of moeten zij dat? Ivo van Hilvoorde (sportfilosoof), Ron Welters (sportfilosoof) en Hendrik van der Veen (aios sportgeneeskunde) belichtten elk vanuit hun eigen perspectief de mogelijke antwoorden op deze vraag. Tot slot werd Arnold Vanderlyde geïnterviewd en werd gevraagd naar zijn mening ten aanzien van de medische begeleiding. De Medisch Ethische Commissie ontwikkelt naar aanleiding van deze sessie een artikel dat naar verwachting in 2013 in Sport en Geneeskunde gepubliceerd zal worden. Kennis Transfer Sportgezondheidszorg De VSG heeft een methodiek ontwikkeld, Kennis Transfer Sportgezondheidszorg (KTS), waarmee sportmedische kennis, zowel evidence als practice based, wordt vertaald in betrouwbare, bruikbare, toegankelijke en eenduidige informatie voor de sporter en zijn directe omgeving. Het doel van KTS is om sporters te ondersteunen bij het verminderen van sportgerelateerde klachten en blessures. Daardoor blijven sporters langer buiten de zorg omdat zij beschikken over betrouwbare en begrijpelijke informatie en uiteindelijk minder behoefte hebben aan een consult bij een (para)medicus. Dit past binnen de ontwikkelingen in de zorg waarin de patiënt als kritische zorgconsument centraal staat en informatie wil hebben en binnen het beleid van de overheid om de eigen verantwoordelijkheid van mensen te stimuleren. De methodiek is op twee verschillende manieren toepasbaar. Enerzijds kan een wetenschappelijk onderzoeksresultaat reden zijn om van start te gaan met KTS. Anderzijds kan een praktijkvraag uit de sportwereld aanleiding zijn om de KTSmethodiek toe te passen. Binnen de KTS-methode staat de sporter centraal. Om de sporter heen wordt ten aanzien van een bepaalde sporttak of een bepaalde aandoening een groep gevormd van trainers/coaches, (para)medici, onderzoekers en (betrokken) sportorganisaties. In de groep wordt een verbinding gelegd tussen kennis en ervaring. In 2012 waren zes KTS-groepen actief: Wielrennen, Hardlopen, Fitness, Zwemmen, Ouderen, Mensen met Cerebrale Parese (CP). Begin 2012 is de KTS-methodiek ingezet als methode voor praktijkgericht programmeren in de call praktijkgericht onderzoek binnen het ZonMW programma Sport, Bewegen en Gezondheid. 2013 Vereniging voor Sportgeneeskunde Professor Bronkhorstlaan 10 (gebouw 60), 3723 MB, Bilthoven vsg@sportgeneeskunde.com 030-2252290