Een cadeautje voor Biloulou

Een cadeautje voor Biloulou

Deze publicatie werd uitgegeven door het Directoraat-Generaal Milieuzaken. De publicatie is eveneens beschikbaar op de website van het Directoraat-Generaal Milieuzaken voor Jeugd en Milieu : http://ec.europa.eu/environment/youth/index_nl.html Scenario : Benoît Coppée Illustraties : Nicolas Viot Techische realisatie : European Service Network Europe Direct helpt u antwoord te vinden op uwvragen over de Europese Unie Gratis nummer (*) : 00 800 6 7 8 9 10 11 (*) Als u mobiel of in een telefooncel of hotel belt, hebt u misschien geen toegang tot gratis nummers of kunnen kosten worden aangerekend. Meer gegevens over de Europese Unie vindt u op Internet via de Europaserver (http://ec.europa.eu). Bibliografische gegevens bevinden zich aan het einde van deze publicatie. Luxemburg : Bureau voor officiële publicaties der Europese Gemeenschappen, 2008 ISBN 978-92-79-08127-9 doi 10.2779/13062 Europese Gemeenschappen, 2008 Overneming met bronvermelding toegestaan. Printed in Belgium GEDRUKT OP KRINGLOOPPAPIER WAARAAN HET EU-ECOLABEL VOOR GRAFISCH PAPIER IS TOEGEKEND (HTTP://EC.EUROPA.EU/ECOLABEL)

Hmm, wat is het heerlijk warm en wat heb ik lekker geslapen! In haar favoriete bosje strekt Lila, het vosje, zich behaaglijk uit. Met haar snuitje tussen de bladeren kijkt ze naar het huis van Tom. Lila fronst haar wenkbrauwen. Mevrouw Goedgemutst, de buurvrouw, staat te praten met Toms moeder. Mevrouw Goedgemutst heeft haar zoontje Biloulou op de arm. De twee moeders zien er bezorgd uit. Mevrouw Goedgemutst zet Biloulou in de auto. De deuren zijn nauwelijks met een klap dichtgeslagen of de gele auto spurt naar de stad Merlijn. 1

- Wat is er aan de hand, mama? - Ons buurjongetje Biloulou, het zoontje van meneer en mevrouw Goedgemutst, heeft een knopbatterij ingeslikt, antwoordt mama geschrokken. - Een knopbatterij!? zegt Tom verbaasd. - Die zat in een speeltje... - Is het erg? vraagt Tom. - Het zou erg kunnen zijn, antwoordt mama. 2

- Als de batterij in de buik van Biloulou open barst, dan kunnen de stoffen die in de batterij zitten, brandwonden veroorzaken. - Brandwonden in de buik van Biloulou!? vraagt Tom bezorgd. Papa knikt. - Maar ik wil niet dat Biloulou verbrandt! huilt Tom. - Mevrouw Goedgemutst heeft beloofd dat ze ons op de hoogte zal houden, sust mama. - Ik ga meteen op zoek naar een cadeautje voor Biloulou! roept Tom. - Wacht even! roept papa hem nog na. Maar Tom is al te ver weg. 3

4 Tom loopt door de straten van de stad Merlijn. Hij haast zich naar FLASHY ROSE, de grootste speelgoedzaak van de stad. Hij is vastbesloten om voor Biloulou het mooiste cadeau van de wereld te kopen. Zo wil hij zijn buurjongetje tonen hoeveel hij van hem houdt. In de winkel rent Tom naar het allergrootste rek dat hij kan vinden. Er bevinden zich tientallen van de prachtigste speeltjes! Toms ogen beginnen al te stralen als hij denkt hoe blij Biloulou zal zijn met het mooiste cadeau ter wereld.

Dit wordt het! Een prachtige plastic hond die «WOEF- WOEF-WAF-WAF» zegt als je het knopje op AAN zet. En hij zit in een fantatische verpakking! Trots stapt Tom naar de kassa. Plots ontstaat er een vreselijke herrie achterin de winkel. Een haarbal stormt op Tom af en loopt hem omver. Tom laat het cadeau uit zijn handen glippen. Het valt met een grote bons op de grond. De haarbal sleurt Tom naar buiten. En dan herkent Tom Lila. - Lila! roept Tom kwaad. Wat scheelt er met jou? 5

Lila ziet er niet normaal uit. Haar ogen schieten vuur. Tom vraagt zich af wat er met haar aan de hand is. Hij kijkt in de ogen van Lila en dan, eensklaps, begrijpt hij wat zijn vriendinnetje hem wil zeggen: Tom, je stond op het punt die hond te kopen zonder je ook maar even enkele belangrijke dingen af te vragen. Is die hond in zijn grote verpakking, wel vriendelijk voor het milieu? Wordt het milieu er niet slechter van? Is het echt wel een mooi cadeautje voor Biloulou? Tom staat versteld. Hij had er nooit bij stilgestaan dat speelgoed wel eens slecht zou kunnen zijn voor het milieu. 6

Maar Lila s ogen vertellen nog meer: Tom, je moet batterijen in die hond stoppen. Is dat echt wel nodig? Tom valt van de ene verbazing in de andere. - Wat een moeilijke vragen allemaal, Lila, mompelt Tom. O, dag mevrouw Goedgemutst! Biloulou s moeder stapt op Tom toe. - Biloulou ligt in het ziekenhuis. Ik was net op weg om hem zijn lievelingsknuffel te brengen. - Het ziekenhuis wat erg, denkt Tom. 7

De mama van Biloulou loopt verder. Lila duwt haar snuitje tegen de benen van haar vriendje. - Heb je zin in een wandeling? vraagt Tom. Meteen verschijnt er een brede glimlach op de snuit van Lila. - Goed, ik volg je. Tom en Lila zitten samen op een heuveltje. Tom knabbelt op een takje. - Het is best moeilijk om een goed cadeau uit te kiezen, zegt hij. Wat is beter voor het milieu: speelgoed in plastic of in hout? Lila haalt haar schouders op. En, gaat Tom verder, kan ik dan beter iets mét of zonder batterijen nemen? En dan die verpakkingen! Waarvoor dienen die eigenlijk? En waarvoor dienen sommige speeltjes eigenlijk? 8

Lila krabt zich achter haar oor. Tom is nog lang niet klaar. - Kan je beter iets kiezen waarmee je in je eentje speelt? Of iets om samen met je vriendjes mee te spelen? Lila buigt haar kopje. Tom zucht. - Weet je wat, Lila? Ik heb zin om Biloulou een cadeautje te geven dat ik zelf heb gemaakt! Dan krijgt hij meteen een stukje van mezelf! Lila glimlacht. - EEN TREIN! We maken een houten trein voor Biloulou! Lila opent groot haar ogen. - Een trein met wagons!! 9

Tom neemt Lila mee naar de beek van de stad Merlijn. - Kijk, Lila, de beek krioelt van de schatten! Tom is de koning te rijk. - Met die kleine witte keitjes kunnen we een wagon volladen! Ik stop meteen mijn zakken vol! Lila is gelukkig: Tom draaft uitzinnig heen en weer! - En kijk daar, Lila! Dat ronde stuk hout aan de andere kant van de beek, daar kunnen we de wielen van maken! Een sprong en Lila staat al op de andere oever. Trots als een pauw neemt ze het stuk hout tussen haar tanden. 10

- En hier, Lila: zwarte keitjes! Die gaan in een andere wagon! Lila is inmiddels terug naar Tom gelopen. - En daar: wat een schitterend stuk boomstam! Het lijkt wel een locomotief! Onze trein is bijna klaar en we hebben niets stukgemaakt! Je moet gewoon goed om je heen kijken! Tom drukt Lila stevig tegen zich aan. - Wat hebben we het toch goed, Lila. Lekker in het zonnetje. Ik kijk er zo naar uit ons cadeautje aan Biloulou te geven. Tom en Lila hopen dat het goed gaat met Biloulou. Biloulou zo ver weg in dat grote witte ziekenhuis in de stad Merlijn. 11

Tom en Lila brengen al hun schatten naar huis: takjes, keitjes, stukken boomstronk een echte schat! Papa is vol bewondering voor zoveel moois. Mama gelooft haar ogen niet. - Papa, mama, willen jullie me helpen een trein voor Biloulou te knutselen? Papa stroopt meteen zijn mouwen op, grijpt zijn zaag en begint te zagen, te zagen, te zagen - Dit worden de wielen, roept papa enthousiast uit. En kijk: dit is voor de wagons! - Ik zorg voor de versiering, stelt mama voor. Ik heb nog een mooie mand die ik kan opvrolijken en waar je dan je trein kan in presenteren! Komaan Tom, ik zal je tonen hoe je met sjablonen figuurtjes op stof kan tekenen! 12

- Wat leuk! roept Tom blij. - Wacht maar af: het wordt schitterend! lacht mama. Tom legt zijn kin op zijn vaders werkbank. - Wat fijn is dit, papa! We werken met zijn drieën samen, we leren van elkaar en het cadeautje voor Biloulou is ook nog eens milieuvriendelijk. Papa stopt met zagen. - Dat klopt, Tom: het wordt een natuurlijk cadeau, gemaakt met natuurlijke producten zonder dat het milieu erdoor wordt vervuild. - En dat is o zo belangrijk, mompelt Tom. 13

Als tussendoortje zet mama heerlijke pannenkoeken op tafel. Tom en papa bewonderen hun meesterwerk dat op de keukenkast staat te pronken. - Tom, je kan trots zijn op je idee! Het is een prachtig cadeau geworden! - Fijn dat je wilde helpen, papa. Zonder jou en mama was het me nooit gelukt. Dan rinkelt de telefoon. - Dat moet de moeder van Biloulou zijn, zegt papa bezorgd. Mama neemt de hoorn van de haak. - Hallo? Ja, ja... hm hm... Ah!?... Dus... Ja, natuurlijk... 14

Mama haakt weer in. - Het was inderdaad Biloulou s moeder. De artsen hebben een röntgenfoto van Biloulou s buik gemaakt. - En? vraagt Tom ongerust. - Het ziet er allemaal goed uit, stelt mama hem gerust. De artsen hebben de batterij in de buik van Biloulou zien zitten en die zou er op eigen kracht weer uit moeten komen. - Hoe moet dat dan? vraagt Tom. Papa lacht. - Als Biloulou naar de WC... - Laten we het maar over iets anders hebben, onderbreekt mama snel. Jullie zullen vast graag horen dat Biloulou al bezoek mag ontvangen! 15

Tom is buiten zichzelf van vreugde. Hij rent naar de locomotief met de drie wagons en roept zo luid hij kan. - Dit is de mooiste dag van mijn leven! Snel, inpakken en wegwezen. Ik breng snel mijn geschenk naar Biloulou! Voor de ingang van het grote witte ziekenhuis ontmoet Tom een oude man met een gigantische snor. De man kucht. Kuch, kuch Hij kijkt onderzoekend naar de locomotief alsof Tom een diamant in zijn handen draagt. - Wat een mooi werkstuk, jongen. En ik weet waarover ik spreek. Kuch kuch. Ik was vroeger treinbestuurder. En, geloof me, die van jou is een echt kunstwerk! Kuch... Tom bloost van geluk. - Dank u, meneer! Hij is voor Biloulou! 16

17

In de hal van het ziekenhuis heeft Tom, met zijn cadeau, veel bekijks. Bezoekers, dokters, verpleegsters en andere nieuwsgierigen kunnen hun ogen niet van de trein afhouden. - Wat is dat? vraagt een mevrouw. - Dat is mijn cadeau voor Biloulou. Ik heb het zelf gemaakt! antwoordt Tom trots. Tom is een echte beroemdheid geworden. Hij heeft alle moeite van de wereld om zich een weg door de menigte te banen. - Sorry, mag ik er even langs? Ik moet naar de kamer van Biloulou. Plots daagt er een man op voor de voeten van Tom. - Meneer de burgemeester! Wat doet u hier? vraagt Tom verbaasd. 18

- Tandpijn, jongen, ai, oei! Ik kom mijn tandarts opzoeken. Maar, zeg eens, waar komt die mooie locomotief vandaan? - Zelf gemaakt, meneer: een cadeautje voor Biloulou! Tom krabt zijn hoofd. - Ik had in de winkel al bijna een cadeautje gekocht, maar toen heeft Lila me op andere gedachten gebracht... En toen heb ik deze trein gebouwd! De burgemeester staat versteld. - Het is inderdaad waar: wat heeft een mens het meest nodig een bewijs van vriendschap of een of ander gadget? - Ik denk, antwoordt Tom, dat Biloulou blij zal zijn met mijn vriendschap EN met een mooi cadeau dat ik speciaal voor hem heb gemaakt. De burgemeester barst in lachen uit. - Tom, ik vind je idee zo bijzonder dat ik binnenkort een tentoonstelling zal openen voor speelgoed dat de kinderen van de stad Merlijn hebben gemaakt met respect voor de natuur! 19

20 Stilletjes opent Tom de deur van Biloulou s kamer. Voorzichtig toont hij zijn cadeau aan Biloulou. Biloulou s ogen stralen als duizend zonnen. Hij strekt zijn handje uit naar de mooie locomotief en zijn drie wagons. MOOICADOOOOO! Tom lacht. Buiten, aan het raam, pinkt Lila een traantje weg. In de handjes van Biloulou ligt de mooiste schat ter wereld. Een schat zonder prijs. De schat van de vriendschap.

Europese Commissie Een cadeautje voor Biloulou Luxemburg : Bureau voor officiële publicaties der Europese Gemeenschappen 2008 20 p. 16,2 x 22,9 cm ISBN 978-92-79-08127-9 doi 10.2779/13062 Copies van deze publicatie zijn zolang de voorraad strekt gratis verkrijgbaar bij : Europese Commissie Directoraat-generaal MilieuInformatiecentrum (BU-9 0/11) B-1049 Brussel http ://bookshop.eu/

KH-81-08-184-NL-C