Een bomvolle boomhut
lees ook van dolfje weerwolfje Dolfje Weerwolfje (1) Volle maan (2) Zilvertand (3) Weerwolvenbos (4) Boze drieling (5) Weerwolvenfeest (6) Weerwolfgeheimen (7) Dolfje Sneeuwwolfje (8) Een weerwolf in de Leeuwenkuil (9) Weerwolfbende (10) SuperDolfje (11) Weerwolf(n)achtbaan (12) Weerwolfhooikoorts (13) Een miniheks in het Weerwolvenbos (14) MeerMonster (15) Weerwolvensoep (16) MaanMysterie (17) Lief weerwolfdagboek Dolfje Weerwolfje Strip-doe-boek Dolfje Weerwolfje Vakantie-dagboek Dolfje Weerwolfje Stripboek zelf lezen Het nachtmerrieneefje Niet bijten, Dolfje! Weerwolfbommetje! voorlezen Dolfjes dolle vollemaannacht tijdschrift Dolfje Weerwolfje vriendenboek Dolfje Weerwolfje vriendenboek app Paul van Loon-app www.dolfjeweerwolfje.nl www.dolfjeweerwolfjewebshop.nl
Paul van Loon Een bomvolle boomhut Tekeningen Hugo van Look Leopold / Amsterdam
Een bomvolle boomhut is een bundeling van Paniek in de Leeuwenkuil (2004), Leeuwenroof (2006) en Lang leve de Leeuwenkuil (2013). Eerste druk 2017 Paniek in de Leeuwenkuil (avi 8 / m7) Ter nagedachtenis aan Antoon van Hooff 2004 tekst: Paul van Loon 2004 illustraties: Hugo van Look Leeuwenroof (avi e5 / m6) Voor Alex van Hooff en alle medewerkers van Burgers Zoo 2006 tekst: Paul van Loon 2006 illustraties: Hugo van Look Lang leve de Leeuwenkuil (avi e5) Voor Alex van Hooff en familie. Lang leve 100 jaar Burgers Zoo! 2013 tekst: Paul van Loon Met dank aan Jolanda Horsten 2013 illustraties: Hugo van Look Omslagillustratie: Hugo van Look Omslagbelettering: Caren Limpens Foto: Arjan Vennema Uitgeverij Leopold, Amsterdam / www.leopold.nl isbn 978 90 258 7222 9 / nur 282 Uitgeverij Leopold drukt haar boeken op papier met het fsc -keurmerk. Zo helpen we waardevolle oerbossen te behouden.
Inhoud Deel 1 Paniek in de Leeuwenkuil Dodenlijst 5 Vreemde snuiters 8 Leeuwenkuil 11 Injojesius 13 Bloedbijl 17 Wie? 20 Poep 25 Kill-Bril 30 Bufo? 32 Te laat? 34 Dieplader 37 Wacht maar! 41 Vreemde meneer 45 Piraat 49 Monsterlijk 51 Snippers 53 Gek 56 Wolvenstemmen 59 Bons! 63 Voetstappen 67 Schreeuw 71 Oenen 74 De leeuw is weg 76 Balen 78 De Pelikaanman 80 Lievelingsknuffel 83 Wolvenjongen 86 Complot? 89 BOF 93 Prentenboek 97 Sloopwerk 100 Jim 104 Smak! 106 Poep? 111
Deel 2 Leeuwenroof Nieuw leven 117 Dood 119 Safire 122 Logeren 125 Pelsheks 127 Omweg 129 Directeur 132 Slapen 136 Stemmen 138 Jij ook! 142 Wat? 146 Leeuwenroof 149 Suzina 151 Zoektocht 155 Ring 157 Dezelfde 160 Boos 163 Raak! 166 Adres 168 Clubhuis 170 Gevaarlijk 174 Meester 177 Leeuw 179 Zoeken 185 Geheim? 188 Wilde vrouw 191 Sorry! 194 Hap, spuug 197 Dood? 201 Moord 203 Sirene 208 In de Leeuwenkuil 211 Zielig 214 Held 216
Deel 3 Lang leve de Leeuwenkuil Gebrul! 223 Verjaardag 227 Grote schoonmaak 230 Pico bello 235 Littel One 237 Een meisje 241 Hoogachtend 246 Kwanzaa 250 Post? 254 Geluid 257 Duikers 260 Aangifte 263 Plannen 265 Betrapt 267 Op duikersjacht 270 Waar is Suzina? 276 Suzina 279 Linksom 281 Plons 284 Koud 288 Halt, politie! 290 Spoorzoeken 292 Bloed 294 Vrij 296 Dapper 299 Drop 302 Oefenen 305 Hoog bezoek 308 Koninklijke Hoogheid 312 Een dolle neushoorn 316 De tas van de prinses 320 Gevangen 324 Alstublieft, Koninklijke Hoogheid 327 Koninklijk bezoek in de Leeuwenkuil 330 Paul van Loon over Een bomvolle boomhut 335
Dodenlijst Donderdag ben jij aan de beurt, Daniël. Daniël kijkt naar de bewegende figuren op zijn tafel. Daniël! Neushoorns stormen op chimpansees af, gewapend met honkbalknuppels. Gelukkig dragen de chimpansees brommerhelmen. Daniël Durvers, hoor je wat ik zeg? Plotseling daalt een gedaante uit de lucht neer. Hij draagt een oranje cape en een masker met een pelikaansnavel. Stop met vechten, roept hij. Of ik schop jullie tegen jullie konten! Help, het is de kontenschopper, het is... Pelikaanman! roepen de chimpansees en de neushoorns. Daniël! De dieren lossen op in ontploffende wolkjes en vallen terug in het stripverhaal dat Daniël aan het tekenen is.
Verschrikt kijkt Daniël op. Voor hem staat een man van wel twee meter met een sikje en sluik, geel haar. In zijn hand houdt hij de Dodenlijst. Voor de laatste keer, Daniël, luister je? Eh, w-wat zei u, meester? Jouw spreekbeurt, Daniël. Donderdag. Do-donderdag al? Geschrokken gaat Daniël rechtop zitten. Shit! Helemaal vergeten, die spreekbeurt. Eh, moe-moet dat echt, meester XZ? Kan het niet o-over een half jaar, of zo? Of nog later? Meester Xavier van Zet kijkt glimlachend op de Dodenlijst, waar alle spreekbeurtslachtoffers op staan. Ze noemen hem meester XZ, de leerlingen van groep acht. Met zijn lange, dunne nek en zachte, bruine ogen lijkt hij op een giraffe, vindt Daniël. Even kijken... Het spijt me, Daniël. Je hebt tijd genoeg gehad om iets te bedenken. Over een half jaar is het bijna... Kerstmis. Dan wil vast niemand naar jouw spreekbeurt luisteren. Hij knipoogt naar Daniël. Tenzij die over rendieren gaat. De klas lacht, vooral Bufo lijkt het enorm grappig te vinden. Rendieren! Da s een goeie, meester XZ. Of stinkdieren, da s nog beter. Net iets voor Daniël Durvers. Daniël krijgt een rood hoofd. Zelfs zijn oren verkleuren. Hij heeft een hekel aan Bufo. En spreekbeurten haat hij bijna net zo erg. Doodeng om in je eentje voor de klas te staan, terwijl iedereen naar je kijkt, vooral Bufo. 6
Bovendien ziet Julia hem dan ook. Hij weet nu al dat hij knalrood zal worden, als zij naar hem kijkt. En dan gaat hij vast weer stotteren. Zoals altijd wanneer hij in de klas moet praten. Bufo, shut up! En Daniël, kom op, joh, zegt de meester. Maak er niet zo n probleem van. Iedereen is een keer de klos. Ja, ma-maar ik weet nog steeds niets, mompelt Daniël. Mag ik deze spreekbeurt overslaan? Please? Ik kan niets verzinnen. I-ik heb geen fantasie. Meester XZ s zachte ogen worden twee keer zo groot. Wat zeg je nou? Peinzend kijkt hij even naar het stripverhaal in Daniëls schrift. Op een van de plaatjes staat een giraffe, die verdacht veel op de meester lijkt. Hm, treffende gelijkenis, al zeg ik het zelf. Hij glimlacht. Geen fantasie? Jij? Go away, zeg! Daniël haalt zijn schouders op. Ik... eh. Muizen! roept Bufo opeens. Net iets voor Daniël. Een spreekbeurt over grijze muizen. Die zijn er vast heel veel in die dierentuin waar hij woont. Daniël wordt knalrood en draait zich om. Hij kijkt Bufo boos aan. Net een kikker, met zijn bolle ogen, denkt hij. Nee, een pad! Va-val dood, man. Meester XZ zwaait boos met de Dodenlijst. Daniël, pas op met wat je iemand toewenst. Stel je voor dat het uitkomt. Opeens valt een loodzware kist uit de lucht. bam! Boven op Bufo. Alleen zijn armen en benen komen eronderuit. 7
Vreemde snuiters Op de kist zit Pelikaanman. Zo, dat is dat, zegt hij. Opgeruimd staat netjes. Daniël knippert met zijn ogen en glimlacht. Hij draait zich om naar de meester. Wow, dat mijn wensen echt uitkomen? Da-dat zou fijn zijn, meester. Een bloedbad met Bufo! Achter hem giechelt Julia. Meester XZ schudt zijn hoofd. Klets geen onzin, Daniël. Zorg maar dat die spreekbeurt in orde komt. En jij, Bufo, hou nou eens je ko... mond! Ja hoor, meester XZ, zegt Bufo, een brede grijns op zijn paddengezicht. De meester schenkt geen aandacht meer aan hem. Denk er maar eens rustig over na, Daniël. Je hebt nog tijd genoeg. Ik weet zeker dat jij iets leuks zult bedenken. Daniël loopt de hoofdingang van Durvers Zoo binnen. Gedachteloos wuift hij naar de dames achter de raampjes. 8
Hij sloft het pad op. Voorbij de kassa s gaat een andere wereld open. Een wereld vol kleuren en geuren en geluiden. In de verte klinkt de schreeuw van een papegaai. Geroezemoes van stemmen. Een pauw laat zijn eenzame kreet horen, een olifant blaast zijn trompet. Het dagelijkse leven in Durvers Zoo is in volle gang. Het is al vier uur geweest, maar nog steeds zijn er veel bezoekers in het park. Daniël laat een groepje rolstoelrijders voorgaan. Om de bocht komt een man aanhollen. Grijze stoppels op zijn wangen, sjekkie in zijn mondhoek, kleine, glinsterende ogen. Met een moordtempo duwt hij een kinderwagen voor zich uit. Die moet zeker de bus halen, denkt Daniël. Snel stapt hij opzij. Net op tijd, bijna rijden de wielen over zijn tenen. Kun je niet uitkijken? roept Daniël. De man kijkt niet eens om, hij rent door alsof Daniël niet bestaat. Daniël kijkt hem een poosje na. Rare knakker, denkt hij. Die jas ziet eruit alsof hij in een sloot gelegen heeft. Nog gekker is dat die kinderwagen leeg is. Dat weet Daniël zeker. Lang denkt hij er niet over na. In een groot dierenpark zie je elke dag wel vreemde snuiters. Daniël loopt het Haast Onzichtbare Paadje tussen de struiken in, dat naar hun eigen tuin leidt. Achter in die tuin staat een grote boom met dikke takken. Langs de boomstam hangt een touw. Dat zie je alleen als je het weet. 9
Daniël trekt aan het touw. Rrrrrrrt, een touwladder valt als een slang uit de lucht en bengelt voor zijn neus heen en weer. Daniël zet zijn voet op de touwladder. Waarom moet ik een spreekbeurt houden? denkt hij. Wat heeft dat voor zin? Ik wil later in het dierenpark werken. Directeur worden, net als papa. Of misschien striptekenaar. Hij klimt langs de touwladder omhoog. Dan hoef ik toch ook geen spreekbeurten te houden? Of wel soms! Hij roept het tegen de boom, en tegen de lucht boven de dierentuin. En dan ziet Julia mij tenminste niet stuntelen, denkt hij erbij. Jawel, jawel! hoort hij opeens. Op de grond zit een klas vol dieren. Apen, giraffen, nijlpaarden met truckercaps op. Leeuwen en luipaarden gapen hem aan. Spreekbeurt, spreekbeurt! schreeuwen de dieren. Daniël grinnikt, knippert met zijn ogen en schudt het beeld uit zijn hoofd. Hij klimt verder en steekt zijn hoofd omhoog tussen twee dikke takken. Daar, vlak voor zijn neus, is de Leeuwenkuil. 10
Leeuwenkuil De Leeuwenkuil is lang geleden getimmerd door de overgrootvader van Daniël. Nu is het de geheime plek van Daniël en zijn zus Suzina. Het is hun eigen rovershol, hun piratennest met vogelskeletten, oude foto s, kussens, colablikjes, de opgezette uil Theo en krokodillenschedel Grijns-Jan. Hier tekent Daniël zijn stripverhalen over Pelikaanman, zijn eigen superheld die nergens bang voor is. De koele kontenschopper. In een hoek van de hut ligt Leo de speelgoedleeuw. Daniëls vader speelde al met Leo toen hij een jongetje was. Daniël hijst zich op een dikke tak en kruipt naar de deur met het schuifslot. Plotseling krijgt hij een vreemd gevoel. Het deurtje staat op een kier. Hoe kan dat? Opeens ritselen bladeren. Zit er nog iemand in de boom? Suzina? Geen antwoord. Nee, natuurlijk niet, denkt Daniël. Zijn zus moet nog uit school komen. Voorzichtig trekt hij het deurtje verder open en kijkt naar binnen. Naar links, naar rechts. Zijn mond zakt open. Wat is hier gebeurd? De kast, de tafel en de vloer zijn besmeurd met rode vlekken. Ook de doeken op de wanden zitten vol rode spetters. Zelfs Grijns-Jan zit onder. 11
Daniëls hoofd wordt ook rood. Shit! roept hij keihard. Wat is dit voor een bloedbad? 12
Injojesius Daniël stoot de achterdeur open, stormt naar binnen en rent naar de woonkamer. Suzina! Meteen staat hij stil. Hij snuift een paar keer. Er stinkt iets. Zijn blik dwaalt door de kamer. Daar staan twee boxen naast elkaar. Een box is leeg. Achter de spijlen van de tweede zit een zwart pantertje met een luier om. Verstijfd van angst kijkt het naar Daniël. Daniël knippert met zijn ogen. Het pantertje zit er nog steeds. Een klein meisje rent om de boxen heen en duwt een poppenwagen door de kamer.
Stommurt, zegt ze tegen Daniël. Maak niet zo n lawaai. Daar schrikt Sammie van. Eh, Sammie? stamelt Daniël. Volgens mij heeft hij een vuile luier. Nietes, stommurt. Snel stapt hij opzij, voordat Littel met de poppenwagen over zijn tenen rijdt. De tweede keer vandaag. Er beweegt iets in het wagentje, een glimp van gele ogen. Sammies broertje? vraagt Daniël. Zusje, zegt Littel. Samantha. Daniël knikt. Sammie en Samantha. Natuurlijk, had ik moeten zien. Dus die twee babypantertjes blijven in huis tot ze bij de andere panters mogen? Ja, twee pantutjuhs, leuk hè! Zijn zusje steekt haar hoofd in de kap van de poppenwagen. Wat zeg je, Samantha? Vind je Daniël stom? Ja, ik ook. Littel kan met dieren praten. Alleen gelooft niemand haar. Ze steekt haar tong uit en duwt de poppenwagen verder. Daniël kan er niet om lachen. De Leeuwenkuil is... Opeens klinkt er een kreet uit de hoek van de kamer. Yes! Fantastisch! Bij de telefoon staat een man in een blauwe overall en groene rubberlaarzen. Hij steekt een duim op naar Daniël en knipoogt. In deze hoek van de kamer stinkt het nog erger. Op het tapijt ligt een spoor van zwarte laarsafdrukken.
Dus dat is het, denkt Daniël. Niet het pantertje, maar papa. Deze week nog? roept de man. Zeker weten? Ah, vrijdag. Als alles meezit. Nee nee, dat is fantastisch! Hij smakt de hoorn op de telefoon. Eindelijk. Winnie komt eind deze week. Daniël glimlacht zwakjes. Leuk, pa. Nou en of. Winnie komt oorspronkelijk uit Indonesië, maar ze heeft een paar jaar in een Duitse dierentuin gewoond. En nu komt ze bij ons. Eh, cool, pa. Weet jij waar Suzina is? Suzina? Die is nog niet terug uit school. Waarvoor heb je haar nodig, zoon? Oh, ik ga haar vermoorden. Dat is fijn, jongen, zegt vader. Hij tilt Littel op en maakt met haar een rondedansje door de kamer. Winnie komt, Winnie komt. Winnie uit Indonesië. Uit Injojesius, zingt Littel. Daniël krabt in zijn haren. Vader en Littel dansen door de kamer alsof hij niet bestaat. Anton Durvers, ben je helemaal bedonderd? Daniël kijkt op en ziet zijn moeder de trap af komen. 15
Hoi Daniël. Ze wijst naar de zwarte laarssporen op het tapijt. Stront op het tapijt, meneer de directeur. Het lijkt hier wel een dierentuin! Vader danst naar moeder toe. Sorry, schat. Ik was mest aan het opruimen bij de nijlpaarden. Tjonge, die kunnen schijten, zeg. Het lijken wel olifanten! Toen kwam er een belangrijk telefoontje voor de directeur. Vader steekt zijn armen uit en loopt recht op moeder af. Ik had geen tijd om mijn directeursstropdas en mijn mooie, zwarte schoenen aan te doen. Hij tilt moeder van de trap en sleurt haar door de kamer. Winnie komt, lieve schat. Laten wij vrolijk zijn. Wat kan ons een paar vuile strepen op een tapijt schelen als Winnie eindelijk komt? Hij danst met moeder de kamer door, struikelt over een stoel en valt schaterend met haar op de bank neer. Littel rent luidkeels zingend met haar poppenwagen met panter rondjes om de bank. Winnie komt, Winnie komt, Winnie uit Injojesius komt. Daniël schudt zijn hoofd. Er wonen hier alleen maar idioten, geloof ik. De achterdeur zwaait open. Een gestalte verschijnt in de opening. Is iedereen hier gek geworden of zo? 16
Bloedbijl Daniël kijkt naar de deuropening. Daar staat ze... Boevenhoed op het hoofd. Drie zwarte tanden in haar mond. Ooglap. Een bijl vol druipend bloed op haar schouder. Bloedneus. Een lelijke papegaai zit krassend op haar arm. Een echte piratenmeid. Gevaarlijk als een zwarte kraai. Zijn bloedeigen zus! Daniël knippert met zijn ogen. De piratenmeid verandert in Suzina. Geen boevenhoed, bloedbijl of papegaai. Een zusje met zwarte krullen en een kleurige hoofdband. Ze heeft wel een fietsenrek in haar mond, maar geen zwarte tanden. Ook geen druppeltje bloed onder haar neus. Yes! Wij gaan een hartstikke gave musical spelen op school: De griezelbus. Ik ben een monster. Super! Ze zet haar rugtas op de grond. Waarom schreeuwen jullie zo, familie? En waarom kijk jij zo boos, broer? 17
Alsof jij dat niet weet! Suzina loopt de woonkamer in. Snuivend haalt ze haar neus op. Nee, natuurlijk weet ik dat niet, man. Ik weet wel veel, maar niet alles. Wat bedoel je? De Leeuwenkuil, trul! Je hebt er een puinzooi van gemaakt. En je hebt de hele keet onder gebloed! Waarom? Daniël staat te trillen van woede. Wat bedoel je, Daan? Ik ben vandaag niet eens in de Leeuwenkuil geweest. Ik kom regelrecht uit school. Hoe kan ik dan de boel onder bloeden? En waarmee zou ik bloeden? Daniël snuift. Met je dikke bloedneus, natuurlijk. Overal zitten vette, rode spetters. En alle boeken en spelletjes liggen op de grond. Alles onder het bloed. Jouw schuld, want jij bent er het laatst geweest. Suzina heft haar handen op. Eerlijk waar, broer. Ik weet niet waar je het over hebt. Ik heb al weken geen bloedneus meer gehad. Daniël knijpt een oog dicht en kijkt zijn zus weifelend aan. Echt niet? Lieg ik ooit? Langzaam schudt Daniël zijn hoofd. Suzina is een stoere meid. Een jaar jonger dan Daniël. Eigenwijs, soms. Nou ja, altijd eigenlijk. Voor niemand bang. Grotere jongens durft ze gerust te kakken te zetten. Zelfs haar eigen broer, als het moet. Maar liegen doet ze niet. Suzina knikt naar vader en moeder, die nog steeds lol 18
hebben op de bank. Littel draait vrolijk haar rondjes met de poppenwagen. Waarom doet de familie zo blij? Oh, die nieuwe olifant komt deze week. Cool! Daniël krabt op zijn hoofd. Maar eh, als jij het niet was in de Leeuwenkuil... Wie was het dan? Wie heeft dat bloedbad aangericht? Ze kijken elkaar aan. Iemand anders is in de Leeuwenkuil geweest! Dat is nog nooit gebeurd. Maar nu dus wel. Een bloedbad? Interessant, zegt Suzina. Dat moet ik zien! 19
Wie? Hier, nou zie je het zelf, zegt Daniël. Wow, wat een smeerboel! Ongelovig kijkt Suzina om zich heen. Gelukkig zijn de skeletjes nog heel. En Theo en Leo ook. Ze raapt een tijdschrift op. Moet je kijken! Mijn Tina, helemaal vies en gescheurd. Die had ik nog niet eens gelezen. Suzina schudt haar hoofd. Aandachtig kijkt ze naar de spetters op de vloer en op de wanden. Ze steekt haar hand uit en strijkt met haar vinger door een bloedrode plek op de tafel. Even bestudeert zij haar rode vinger met een serieus gezicht. Er komen rimpels op haar voorhoofd. Ze tuit haar lippen en knikt zachtjes. Dan stopt ze de vinger in haar mond. Daniël ziet het te laat. 20