Mijn reis naar Colorado, Amerika Mijn naam is Loran Hoitink en ik ben 17 jaar. Toen mijn vader mij vertelde over het uitwisselingsprogramma van de Lions, was ik direct enthousiast. Het leek me geweldig hieraan mee te kunnen doen. Eindelijk begon de reis waar ik zo lang naar toe heb geleefd, op 26 juli vloog ik rond half 11 in de ochtend naar het geweldige Amerika! Nadat ik om circa 10.30 uur vertrok vanaf Schiphol, kwam ik s avonds laat aan op het vliegveld in Grand Junction, na tussenlandingen in Londen en Dallas. Het was een reis van ruim 18 uur. Ik werd opgehaald door mijn gastvader David en mijn gastmoeder Martha. Ook was er een andere student van de Lions waarmee ik samen in het gezin zou zitten, Jenna uit Finland. Voordat de reis begon had ik al veel contact met Jenna en mijn gastgezin, dus we waren blij om elkaar eindelijk te ontmoeten. Na de lange reis had ik nog best honger, dus besloten we te beginnen met een lekkere Amerikaanse maaltijd in een restaurant genaamd Applebees. Hun specialiteit; steak! Na een heerlijke maaltijd gingen we terug naar het vliegveld waar we vlogen met het vliegtuigje van mijn gastvader. Hij was vroeger piloot geweest en heeft nu een eigen Cessna. Hoe gaaf! David en Martha wonen in een klein plaatsje genaamd Meeker. Het ligt ver van Denver en alle grote plaatsen vandaan. Hier beleef je nog het echte Country leven. Ook woonde mijn gastgezin nog eens 15 minuten bij Meeker vandaan, dus ik zat letterlijk In the middle of nowhere. Eenmaal in Meeker zag ik typisch Amerikaanse huizen. Heel veel hout en ruim opgezet. Ook het huis van David en martha was van hout en lag prachtig op een heuvel. Geweldig! Ik werd naar mijn eigen kamer geleid. Vervolgens dronken we samen wat en gingen we slapen. Het was een lange dag geweest.
De eerste paar dagen begonnen we al met veel leuke activiteiten die mijn gastgezin had gepland. We zijn gaan hiken bij het Trappers Lake. Het bijzondere aan dit meer is dat er in augustus 2002 een grote brand is geweest dat een groot deel van de natuur heeft verwoest. Het resultaat is nu een grote vlakte met allemaal dode bomen, dat geeft een bijzondere sfeer. Ook zijn we een avond naar de lokale Lions Club geweest waar ik samen met Jenna een presentatie heb gegeven over Nederland en Finland. De reacties waren geweldig, iedereen vond het super om ons te horen vertellen over onze landen. Ook zijn we een van de eerste dagen naar het beroemde Aspen geweest. Natuurlijk vlogen we erheen! Jenna en ik waren op zoek naar beroemdheden, want daar staat Aspen om bekend. Het is in de winter namelijk een groot bekend skiparadijs en in de zomer zijn er veel beroemdheden om lekker te genieten van de zon. Helaas hebben wij, behalve alle dure winkels, geen beroemdheden gezien. De terugweg werd het voor mij een stuk minder leuk. Het bleek dat ik niet zo n stabiele maag heb in een klein vliegtuigje.. oeps! De zomers in Colorado zijn warm. Vooral het gebied waar ik zat was het heel erg warm, maar héél erg goed om lekker te zonnen! Het was er (bijna) elke dag ruim 30 C. Heerlijk. De nachten waren juist weer lekker koel. Vanwege de bergen koelt het er s nachts snel af. In het dorpje Meeker werd een Country Fair georganiseerd. De kinderen uit het dorp kwamen er met hun eigen dieren, zoals kippen, koeien, varkens, geiten, schapen, konijnen en zelfs kalkoenen! Het doel van deze fair is dat de kinderen hun dier, die ze erg goed hebben opgevoed, gaan verkopen aan boeren en daar krijgen ze geld voor. De gevoelens waren erg gemengd daar. Het ene kind huilde van blijdschap dat zijn koe was verkocht, terwijl het andere kind tranen met tuiten huilde omdat zijn schaap was verkocht. Het leuke was dat niet alleen de dieren op deze fair veel aandacht kregen, maar ook Jenna en ik. Er zijn twee mensen uit Europa hier, en zo keek iedereen ons aan en knoopten ze een gesprek met ons aan. Het is ontzettend leuk om nieuwe mensen te leren kennen, en iedereen is zo open en vol interesse in Amerika. Ze willen alles van je weten. Ook zijn we een dag gaan paardrijden door de bossen van Colorado met een ander gastgezin en hun 3 uitwissels. En wat was dat paardrijden gaaf! Je reed door de bossen en over de heuvels. Het uitzicht vanaf een paard was geweldig! Ook zijn we die middag met de andere uitwissels het Trappers Lake weer op geweest met bootjes en kano s. Opnieuw genieten van de omgeving.
s Avonds gingen we rondom een kampvuur zitten en maakten we S mores. Dat zijn marshmallows met een koekje en chocolade ertussen. De chocolade in Amerika smaakt heel anders dan in Nederland: er zit geen suiker in. De bekende Europese chocolademerken zijn echter niet bekend in Amerika. En wat ook een hele gave ervaring was, was het raften op de Green River in Utah! Ja ja, zelfs Utah heb ik bezocht! Omdat wij erg dicht bij deze staat woonden, besloot mijn gastgezin om met ons te gaan raften in Utah. De Green River lag tussen allemaal hoge rotsen in. Supermooi! De stroming was sterk en hard, en het water was koud, maar wat een geweldige ervaring was dat! Op de rustige stukjes mocht ik nog zwemmen in het water. En daar drijf je dan, tussen al die rotsen, een moment om nooit te vergeten! Samen met Jenna heb ik ook het politiebureau met gevangenis van Meeker bezocht. Er werd een nieuw bureau met gevangenis gebouwd omdat het huidige pand te oud was. Daar hadden ze gelijk in! De oude gevangenis had nog echt van die ouderwetse tralies waar je zo met de handen doorheen kon. Ook heb ik een gesprek gevoerd met een gevangene, wat trouwens echt ontzettend eng was! Hier in Nederland is dat ondenkbaar. En uiteraard mocht een foto met The Sheriff niet ontbreken! Op een avond was er in een dorp verderop een rodeo! Toen mijn gastvader aan Jenna en mij vroeg of we erheen wilden konden hij het antwoord wel raden, Of course!! En zo gingen we op weg naar de rodeo en dat was zo gaaf! Stieren, paarden, koeien, alles was er! Het beroemde Bull Riding heb ik gezien en veel aparte wedstrijden met paarden. En tijdens de pauzes mensen kijken is ook geen ramp. Cowboyhoeden, cowboylaarzen, broeken met wijde pijpen onderaan en de echte cowboyblouses. Het was zo ontzettend leuk om dat allemaal bij elkaar te zien, en dat samen met een rodeo was weer typisch Country! Uiteraard mocht een bezoekje aan de beroemde Walmart niet ontbreken wanneer je in Amerika bent. Wat een ontzettend grote winkel.. Ze hebben er alles, van eten tot een koelkast, van kattenvoer tot buggy s voor je baby. Je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het. Ik gok dat we er totaal zo n 2 uur hebben rondgelopen. De Walmart is ook nog eens 24 uur open, en iedere Walmart heeft een Starbucks, Mc Donalds of Burger King in het pand zitten, dus hongerig waren we er nooit.
Na twee fantastische weken bij mijn gastgezin was het tijd om 1 week op kamp te gaan! Het was een lange rit naar het park, we moesten namelijk van Meeker naar Woodland Park, zo n kleine 6 uur rijden. Op het kamp waren we met 27 andere jongeren uit 18 landen. Een behoorlijke groep. We verbleven in het clubhuis van de lokale Lionsclub. Het klikte direct met iedereen op het kamp, je wisselt nummers uit en vertelt elkaar je ervaringen. Tijdens het kamp hadden ze voor iedere dag één of meerdere activiteiten gepland, en het was geweldig. De eerste dag zijn we naar een wolvenopvang geweest, waar een paar mensen wolven en wolfshonden opvangen en verzorgen. Wat waren de wolven lief! We konden met ze knuffelen en kusjes van ze krijgen. We hebben 13 wolven en wolfshonden gezien. Ook zijn we met iedereen naar The Garden of the Gods geweest, wat een hele gave ervaring was. Ontzettend veel rotsen en allerlei vreemde vormingen. De laatste dag hebben we een bezoekje gebracht aan The North Pole, waar de kerstman vandaan komt. Het was eigenlijk een soort pretpark voor jonge kinderen. De attracties waren allemaal iets te klein voor mij als lange Nederlander, maar wat een plezier hebben we gehad! Iedere avond werd er op het kamp tijd vrijgemaakt om je presentatie te houden over je land. Dit is verplicht. Ik had een film gemaakt over mijn stad, school, huis, werk, sport, vriendinnen etc. Ze vonden het fantastisch. Door deze presentaties kon je zien hoe en waar anderen leven en wonen. Het weekje kamp vloog letterlijk voorbij. Tijd om terug te gaan naar je gastgezin. Het afscheid bestond uit veel huilen en veel knuffels. Na het kamp ging ik niet terug naar mijn oude gastgezin, omdat de afstand te ver was om telkens op en neer te rijden. Ik kwam in het gastgezin waar het andere Nederlandse meisje, Nina, ook zat. En aangezien we samen ook terugvlogen was dat ook handig. Ik heb het de laatste 3 dagen bij het gastgezin van Nina ontzettend naar mijn zin gehad. Ze hebben ons nog leuke dingen laten zien en ik leefde weer eventjes als een echte Amerikaan. American Football kijken op de televisie, milkshakes halen, nog meer televisie kijken, en wat het aller- allerleukste daar was.. het moment dat we trouwjurken mochten passen!
De gastmoeder had vroeger een bruidszaak, en nu had ze nog een hele collectie thuis hangen. Natuurlijk mochten wij er een paar passen. We mochten zelf de jurken uitzoeken die we mooi vonden, en ik voelde me echt een prinsesje! Het was geweldig! Uiteraard hebben we ze die avond bedankt met echte Nederlandse door onszelf gebakken pannenkoeken! De volgende dag was het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan, en daar hebben we meer dan 6 uur gewacht voordat we konden vertrekken. Omdat ons gastgezin ons niet naar het vliegveld kon brengen in verband met werk, heeft iemand anders ons er naar toe gebracht, maar ook hij moest ons er wat eerder heen brengen. Na die 6 uur wachten vlogen we eindelijk terug naar Nederland. De terugreis verliep niet soepel, er was veel turbulentie en ook nu heb ik weer met een spuugzakje voor me gezeten omdat ik alwéér misselijk werd. Vliegen met veel turbulentie bleek dus niet voor mij weggelegd. Na een bijna 8 uur durende vlucht van Denver naar Londen, en een 50 minuten vlucht van Londen naar Amsterdam was ik er eindelijk weer! Ik werd opgewacht door mijn ouders en vriendin, allemaal dolblij dat we elkaar weer zagen! s Avonds lekker slapen. De volgende ochtend ontbijten: een normale boterham met hagelslag, heeeerlijk! Ik heb een fantastische tijd gehad in Amerika! Ik heb echt genoten en zoveel gezien. Ik heb ontzettend veel nieuwe mensen ontmoet en ik ben dolblij dat ik deze kans heb gekregen via de Lions Club. Wil je meer weten over mijn reis naar Colorado, Amerika? Je kunt me altijd mailen via loranhoitink@hotmail.com! Loran Hoitink