Teksten rouwkaarten voor kinderen Echter in moeders schoot was je met 35 weken dood. Het leven was je niet gegeven. Hopend dat je in het hiernamaals beter mag leven. Na drie jaar van vreugde en verdriet ben je van ons heengegaan. Je bent er niet meer,maar eens zullen wij samen spelen. Vreugde en verwachting zijn omgeslagen in verdriet en berusting. Een paar dagen voor de geboorte op 25 januari 1992 is onze lieve dochter... overleden. Lieve...,voor altijd blijf je ons eerste kindje.
Op 25 januari 1992 is te vroeg geboren... Al hoorde ik eerder van de weg die elk moet gaan, onvermijdelijk; gisteren had ik niet gedacht dat het vandaag al zijn zou. Samen gevochten en verloren Verslagen geven wij u kennis van het overlijden van...en... Zij waren zo gewild.... ons binnenkindje Voor ze werd geboren al overleden. Voor altijd onze eerste kleine
Graag hadden wij hem langer onze liefde gegeven dan de korte 27 weken dat hij bij ons was. Geboren en gestorven op 25 januari 1992... Met heel veel trots hebben we onze mooie dochter vastgehouden. Met heel veel verdriet hebben we afscheid moeten nemen van onze dochter en mijn zusje... Zij is overleden 2 dagen voor haar geboorte op 25 januari 1992. Bedroefd geven wij u kennis dat 11 dagen voor zijn geboorte is overleden... Hij zal altijd in gedachten bij ons zijn. En dan opeens,zomaar, na 9 mooie weken ben je weg,lieve druiloor we dragen je altijd bij ons diep in ons hart Mijn liefste zus en ons allerliefste kind.
Een ongelijke strijd gestreden. Op 25 januari 1992 is in het Vu-ziekenhuis te Amsterdam te vroeg geboren en kort daarna overleden onze zoon Een kussen vol tranen Plengen van verdriet Hem nog even bij ons wanen Waarna hij ons toch verliet. Een ongelijke strijd gestreden Duizend angsten uitgestaan Verdriet vervangt ons verlangen En heden ons verleden Maar niemand jou,... Nu samen verder gaan. Hij was zo welkom, maar kwam onverwacht en had, tot ons verdriet, niet de kracht om bij ons te blijven. Wij zullen je nooit vergeten.
Op dinsdag 25 januari 1992 werd ons zoontje en mijn broertje... geboren....kreeg geen eerlijke kans om te leven en is tijdens zijn geboorte overleden. Op 29 januari hebben we in intieme kring afscheid van hem genomen. Vogel,mag ik op je rug gaan we de wolken plukken Vogel,kom nou uit de lucht je moet even bukken wat heb je zachte veren zijn dat je mooiste kleren als ik zelf vliegen kon ging ik hoger dan de zon in de bochten niet zo snel verder durf ik alles wel. Je was als een vlinder in mijn buik, zo aanwezig en dichtbij. We genoten van dit samenzijn, plotseling ben je weggevlogen. Waar je ook bent gegaan, we zijn altijd met onze gedachten heel dicht bij je.
Na negen dagen vechten voor het leven heb jij je gewonnen moeten geven. Wij houden van je en wij zullen je nooit vergeten.... noemden we je toen je nog veilig in mama s buik zat.... werd je naam toen je op 22 januari 1992,kort na 19.00 uur,ineens moest worden geboren. Veel te vroeg en nog veel te klein en broos. Je vocht nog wel voor je leventje,maar de strijd was o zo ongelijk. Op 24 januari,om 22.15 uur, gaf je het op en ben je in onze armen weer van ons weggegaan. Lieve...,we zullen je nooit vergeten.... mijn binnenkindje ze kwam op 22 januari 1992 en ze is een dag bij ons gebleven.
op 22 januari 1992 is ons lieve ventje... geboren. Wij konden maar 10 dagen van hem genieten. Hierbij berichten wij u, dat op 22 januari 1992 ons dochterje en zusje... is geboren. Na enkele uren is zij overleden omdat zij te klein was om te kunnen leven. Wij hadden gehoopt in jou een nieuw kind te mogen hebben, maar helaas ben je te vroeg van ons heengegaan. Lieve kleine jongen, ondanks je dappere stijd heb je toch verloren. Na een veel te vroege geboorte op 22 januari 1992, is op 28 januari 1992 onze zoon... overleden. Lief klein meisje.
Na de blijdschap die wij hadden met jouw aanwezigheid en jouw groei, heb je gekozen om alleen verder te gaan... Goede reis verder gewenst: papa en mama 22 januari 1992 te vroeg geboren... even bij ons maar geen schijn van kans te bemind om ooit te vergeten. Hierbij berichten wij u, dat op 22 januari 1992 onze zoon en mijn broertje... levenloos is geboren. Wij hadden gehoopt in jouw een nieuw kind te mogen hebben, maar hebben alleen jouw levensteken mogen voelen.
Op 22 januari 1992 is onze dochter... geboren. Helaas hebben we haar niet mogen houden en in ons gezinnetje kunnen opnemen. Ons geluk kon niet op toen wij voor het eerst van jou vernamen. Zes maanden verliepen zo mooi, en wij genoten samen. Nog slechts 12 weken waren voor ons nog maar te gaan dat jij, onze kleine zou beginnen aan je bestaan. op...19... werd je geboren, een jongetje zo lief en zo klein. Wat voor ons een feest had moeten zijn veranderde plotseling in verdriet en pijn.
Lieve jongen Na een korte en ongelijke strijd, hebben wij jou na zeven dagen moeten loslaten... Wij hebben in die dagen van je genoten. Je zult altijd in onze gedachten zijn. Te vroeg geboren om te leven. op...september...na 26 1/2 week zwangerschap is om 11.35 uur in het...ziekenhuis te Amsterdam geboren en kort daarna van ons heengegaan onze zoon en broertje... Hij heeft maar kort bij ons mogen zijn maar tegelijkertijd blijft hij ons hele leven bij ons. Geen woord drukt uit de droefheid en niets geeft weer de pijn aan alles wat wij wensten en dat niet zo mocht zijn Toch heeft jouw tere leven ons in het diepst geraakt en daarom lief klein mensje ben jij voor ons volmaakt Gedichtjes voor een overleden kind Een droom ben je gebleven we hadden je alles willen geven je zoveel willen leren laten zien, voelen en genieten je alle liefde willen geven en ons geluk met je willen delen een droom ben je gebleven en als een wondermooie droom zul je met ons verder leven
Tranen van verdriet vullen onze ogen we kunnen het nog steeds niet geloven lief klein ventje, zo teer wat doet dit afscheid nemen zeer wat blijft is de herinnering maar zeker weten we één ding: jij zal voortleven in ons hart op een plekje heel apart Als een klein wit wolkje gedreven door de wind kwam je even bij ons even was je ons kind Ik kijk naar omhoog en zie als in een vlucht een klein wit wolkje gaan langs de helder blauwe lucht Als een klein wit wolkje gedreven door de wind kwam je even bij ons even was je ons kind Ik kijk naar omhoog en zie als in een vlucht een klein wit wolkje gaan langs de helder blauwe lucht Op een wolkje o zo hoog zit je lekker zacht Kijk je naar de regenboog de maan die naar je lacht Sterretjes blinken om je heen de zon verwarmt je huid Je bent daarboven niet alleen je bent ons vast vooruit Zo vol belofte van leven je schopte en trappelde fijn zo zonde dat jij juist geen kans had om voor ons een kindje te zijn Toch blijf je altijd onze eerste het mooiste kind dat er maar is een prachtige baby van buiten van binnen zo hopeloos mis Je was een gewone geboorte je was er te snel niet meer bij ons verdriet om jou wordt nooit vergeten al zijn we ooit nog eens zo blij Weet je wel kleine meid wat je met me hebt gedaan in die veel te korte tijd van jouw aardse bestaan? Jij hebt mij meer mens gemaakt ik sta nu dieper in het leven je hebt me in mijn hart geraakt je hebt me zoveel moois gegeven! Sinds het afscheid besef ik pas dat ondanks de grote pijn ik dankbaar ben dat jij er was en dat ik jouw mama mocht zijn!
Kindje van drie hoe had je er nu uitgezien? Kindje van drie had je al kunnen fietsen misschien? Kindje van drie zou je blonde haartjes hebben gekregen? Kindje van drie hoeveel had je nu moeten wegen? Kindje van drie we houden zoveel van jou Het doet dan ook verschrikkelijk veel pijn dat jij nooit een kindje van drie zult zijn Streep hun naam niet door al zijn zij tot stof vergaan Streep hun naam niet door alsof ze nooit hebben bestaan 't Liefste wat ik heb bezeten 't toekomstbeeld van mijn bestaan Vraag me niet om dat te vergeten en gewoon weer door te gaan Want ik wil weer verder leven maar ik weet niet hoe dat moet 'k Hoor bij hen die achterblijven overleven dat vergt veel moed Streep daarom hun naam niet door noem hun naam en laat me weten Dat ook jij niet zult vergeten Voor Natasja Je had reeds een plek in ons hart veroverd de gedachte aan jou had ons al maanden betoverd Ons geluk zou weldra compleet zijn met een mensje erbij, weer zo klein We zouden met z'n vieren een heerlijk leventje leiden is wat we vaak tegen elkaar zeiden Waarom duurde het zo even? Waarom mochten we je niet langer onze liefde geven? We blijven achter met mooie herinneringen en vragen Nu jij niet meer op deze wereld bent vraag ik me af hoe het jou vergaat hoe is het leven in de hemel ik neem maar aan dat deze bestaat Kun je daar jezelf ontplooien ben je daar gelukkig en vrij heb je vrienden en vriendinnetjes ben je daar nu ook zo blij? Wij die achterblijven zoeken een oplossing voor die vraag konden we je maar eens opzoeken o, wat willen we dat graag Zo kostbaar is het ongeboren kind
de tijd gaat door, we zullen dit moeten dragen In onze harten zul je altijd blijven voortleven al mochten we je bestaan nooit beleven Als een schat koester je het jonge leven Ontroostbaar ben je als het niet van de dood wint Je had het zo graag alles willen geven An angel in the book of life wrote down an infant's birth and mentioned as he closed the book... too beautiful for earth Onze grote droom zo welkom zo mooi zo bijzonder het heeft niet zo mogen zijn we moeten weer verder, zonder Lief mannetje, te teer voor het leven je lichtje is niet uitgegaan maar uit ons zicht gedreven Een klein kaartje Van groot verdriet Van klein geluk Dat ons verliet "Je mag geen bloesem plukken" Maar de wind kan niet lezen... zo alleen kan ik verder gaan In de tunnel van verdriet waar je licht noch toekomst ziet waar 't gemis je lichaam raakt waar je hete tranen laat tot in de ziel de leegte voelt Waarom ben jij uit ons leven? Waarom ben jij weggegleden? Waarom nou jij zo zonder reden We houden je vast in onze gedachten
daar is het leven onderkoeld afscheid nemen doet zo'n pijn en 't zal altijd bij me zijn blijven tot m'n laatste snik een kind verliezen blijft, weet ik al zullen we nooit zien hoe je naar ons lachte... Een leven nog zo klein en pril een leven nog zonder eigen wil Nog veilig geborgen in moeders schoot vond jij in rust een stille dood Negen maanden had je bijna volbracht maar we hebben tevergeefs gewacht Je was zo mooi, zo zacht, zo fijn heel even mochten we bij je zijn Hoeveel we van je zullen houden zul je nooit weten Lieve Sven we zullen je nooit vergeten Ons kind hij blijft met ons leven Ons kind hij is met ons verweven In liefde, in verhalen die wij zo graag verhalen In bloemengeuren, in een lied dat opklinkt uit verdriet Ons kind hij wordt niet vergeten Ons kind is in een ander weten In de hemel mag hij wonen daar waar geen pijn kan komen Ons kind is in het licht, is vrij Als een vlinder naar het licht ben je ons vooruit gevlogen Onbereikbaar ver en toch zo heel nabij Om voor eeuwig in Zijn huis te wonen waar geen pijn of verdriet meer zal zijn en waar God de tranen zal wissen van je ogen Dag ons lieve kleine meisje wij zijn nu hier om voor het laatst afscheid van jou te nemen Maar weet lieverd, dat jij voor altijd een plekje hebt in ons hart Midden in de nacht zagen wij jou stralen Hoog in de lucht kwam jouw schittering naar beneden dalen Een klein stipje, zo erg ver De mooiste ster die wij zagen staan Allemaal kleinere stipjes er omheen Maar jouw ster helder verlicht door de maan Wij kijken nu elke nacht naar boven, hoog in de lucht, dicht bij de maan Dan zullen we aan je denken Die ster is van een dapper ventje
We laten je gaan maar zullen jou in onze herinneringen koesteren Hij zal altijd voortbestaan Zo klein, zo kwetsbaar, zo van ons niet sterk genoeg voor een aards bestaan Maar wel uit liefde geboren en in liefde heengegaan Maar zo kort van je kunnen genieten Maar zo kort voor je kunnen zorgen Maar toch heel veel liefde gekregen We hebben je een naam gegeven omdat je voor ons hebt bestáán Hoewel je niet bij ons kon leven en we je moesten laten gaan Niemand lijkt te willen weten hoe jij voortleeft in ons hart Het makkelijkst lijkt het te vergeten te denken aan een nieuwe start Wij willen niet opnieuw beginnen vérder gaan, dat moeten wij En in ons hart, diep van binnen leeft onze Robert; zo heet jij Zonder jou Zonder jou zo verslagen Zonder jou zo voorgoed Zonder jou zo ineen gedoken Zonder jou weet ik niet wat ik moet Want zonder jou ben ik mezelf kwijt Geen dag en nacht en geen benul van tijd Het maakt voor mij geen enkel onderscheid Je was zo welkom... Kinderen zijn het licht in je leven Wouter is ons als stralende ster gegeven Eduard leeft voort in de maneschijn Daan mocht helaas niet ons zonnetje zijn Ondanks onze hoop op een wonder ging ons zonnetje veel te snel weer onder Daan, het is voor ons een kleine troost, lieve vent te weten dat je nu bij je broertje Eduard bent Je was er maar zo kort toch was het een heel leven We hadden allemaal zoveel aan jou te geven Heel onverwacht maar met alles erop en eraan ben je van ons heengegaan Je hebt dapper gevochten maar je kans was zo klein
Wij zijn toch heel erg trots dat we jouw papa en mama mogen zijn Een pas ontloken bloem die al geurt naar persoonlijkheid en plotseling wordt deze bloem ruw weggeplukt Een lege plek... tranen van verdriet wat hadden we jou graag zien open bloeien Nu volg jij je weg, aan ons zicht onttrokken een weg naar het licht! De zon gaat op, de zon gaat onder een nieuw leven is steeds een wonder voor ons bleef die zon onder zonder dat je het levenslicht hebt gezien moest je ons al verlaten hoe groot het verdriet, de pijn, de onmacht is is niet over te praten Maar één kind als jij zo prachtig van naam zo prachtig van ziel Mensenkind zo oorspronkelijk zo veelbetekenend Mensenkind die lacht en treurt die juicht en kreunt Mensenkind als een bloem zo fantastisch Iris om nooit te vergeten Bijna 7 maanden waren wij met z'n drieën bij elkaar maar een andere weg lag voor jou klaar Op zondag 28 juni zou je weer lekker gaan slapen maar daar mocht je niet meer uit ontwaken Je bent zo onverwacht en snel van ons heengegaan maar in onze gedachten blijf je altijd bovenaan Als een klein wit wolkje gedreven door de wind kwam je even bij ons, even was je ons kind Klein en nietig is de pasgeboren mens maar toch strijdt hij voor het leven voor jou begon die strijd te vroeg voor jou duurde die te lang die strijd is nu ten einde de rust is nu jouw deel
Een leven nog zo klein en pril, een leven nog zonder eigen wil. Nog veilig geborgen in moeders schoot vond jij in rust een stille dood. Negen maanden had je bijna volbracht, maar we hebben tevergeefs gewacht. Je was zo mooi, zo zacht, zo fijn, heel even mochten we bij je zijn. Hoe we van je houden zul je nooit weten, we zullen je nooit vergeten. Als een zuchtje in de wind op een stille zomernacht ben je van ons heengegaan niemand kon meer voor je zorgen. We hadden je graag op zien groeien, tot een levenslustig kind. Je zien spelen met vriendinnen maar je ging weg als een zuchtje wind., ons lief klein dapper meisje, het is nu voorbij jouw oneerlijke strijd. Je kwam bij ons aan, maar je bent verder gegaan. Maar jouw lieve ondeugende snoetje zal ons hele leven bij ons blijven. We sluiten jou voor altijd in ons hart. Grote Beer nam hem in zijn armen en wiegde hem zachtjes heen en weer. Kijk eens, zei Grote Beer. En kleine Beer keek. Kijk, ik heb de maan voor je gehaald. De maan en al die flonkerende sterren. Maar Kleine Beer hoorde hem niet meer. Hij was al in slaap gevallen, veilig in Grote Beers armen. De eekhoorn zette het lege kopje neer en zuchtte. Hij keek naar de sneeuw op de takken van de bomen, en naar de donkere wolken die door de lucht trokken. Daar zou ik ook wel eens mee willen praten. Maar nu niet. Nu ga ik slapen, dacht hij. Hij stapte in bed en viel in slaap. Ze is gekomen en ze is gegaan, toch zal ze altijd deel uitmaken van ons bestaan Dag kleine zon, je was zo klein. Dag kleine zon, je scheen zo fel Dag kleine zon, je verdween achter de wolken. Dag kleine zon, je bent nu een ster. Tot ziens mijn lieve.. Je naam is even mooi als jij Zo zul je voor ons blijven leven Een eindje vóór ons in de rij.
Een stille wens werd een verlangen naar jou, een klein meisje. Maar jij hebt de hoop op geluk door verdriet vervangen. Ons zoontje zeer gewenst zeer geliefd gegeven, afgenomen verdriet leegte onbegrip we houden van je Jouw leven eindigde waar het bijna begon Je kruipt niet langer op het land dansend gaan je vleugels je landt in bloemen en in licht je schittert wat een mooi gezicht een bloem boven de heuvels Als een vlinder uit zijn cocon ben je van ons weggevlogen, Je bent zo kort bij ons geweest; maar we hebben je voor altijd in ons hart gesloten We hadden naar jou uitgekeken, tot je hier bij ons zou zijn. Alles was voor jou in orde maar het heeft niet zo mogen zijn. We zullen je altijd blijven herinneren, als een bloem, te vroeg geplukt, die voor ons nooit zal verwelken, al ben je uit ons midden geplukt. Wij hebben je met vreugde verwacht In liefde ontvangen Maar jij hebt je bedacht We zullen je missen,lieve Op de voeten van mijn zoontje Ze zijn zo klein, ik kan ze allebei in de ovalen van mijn handen vatten, hoe moeilijk laat het zich soms denken dat een dag dit rooft van mij.