Coby Brinkers Annelies Landsman Coby Brinkers en Annelies Landsman worden beiden geboeid door architectonische lijnen en vormen. Wat opvalt is hun streven naar perfectionisme. Coby uit dit door haar liefde voor de eenvoud van de vorm te benadrukken terwijl Annelies graag de wetmatigheden van het perspectief naar haar eigen hand zet, waardoor een eigenzinnige vorm ontstaat, waarmee zij verwijst naar het continu wisselende perspectief van ons bestaan. Overeenkomst in hun werk is ook een zekere verstilling. Bij Coby zijn het dingen uit de alledaagse wereld waar zij zich over buigt. Zij trekt aan belijning en schaft nodeloze versiering af. Zo vind zij de oervorm opnieuw uit en komen dingen weer sprankelend tot leven. Zij ziet een onalledaagse schoonheid in de dingen die ons omringen. Ook in de meer verhalende en daardoor ogenschijnlijk drukkere werken van Annelies is deze verstilling en schoonheid aanwezig. Het gebruik van de kruisvorm staat in haar werk niet speciaal symbool voor religie maar meer als verbinding en het continu aanwezig zijn van het goede. Ook daar waar de mensen in de hectiek van het dagelijks bestaan elkaar en zichzelf voorbij lopen, zich soms als honden gedragen en elkaar achterna lopen zonder voor hun eigen mening uit te durven komen. Tekst: Annelies Landsman en Coby Brinkers
Ans de Groot Judith van Bilderbeek Judith van Bilderbeek weet van iets alledaags iets bijzonders te maken. Zij toont dat in de dingen dicht bij huis schoonheid of iets interessants te vinden is. Behalve met de tastbare werkelijkheid doet ze dit ook met landschappen en dieren. Waar een ander er niet over na zal denken dat nu eens te schilderen doet zij het wel en in een heel eigen stijl. Zij lijkt eindeloos door te kunnen gaan, natuurlijk vanwege haar onderwerpen maar ook haar manier van schilderen doet dit vermoeden. Mijn werk toont niet de werkelijkheid maar is er wel op gebaseerd. Het zijn niet de voorwerpen waar het om gaat maar het is de gebeurtenis. De voorwerpen zijn een onderdeel. Het zijn geen dromen en ook is er geen spirituele betekenis aan verbonden. Het is mijn interpretatie van ervaringen en soms heel simpel als het eten geven aan een hond. In deze benadering van het leven om ons heen zou je kunnen spreken van een overeenkomst in ons werk. Tekst: Ans de Groot.
Jaco van der Vaart Jacquem Omdat we allebei belangstelling hebben voor alchemie, heb ik Jacquem gevraagd om met mij te exposeren. Jacquem kende ik niet maar haar werk viel me iedere keer op, haar tekeningen vind ik magnifiek, alsof je een vreemde taal hoort en het toch kan verstaan. Tekst: Jaco van der Vaart
Rik van Hazendonk Evelyn Snoek In het werk van Evelyn herken ik haar fascinatie voor de verf. Ook zij hanteert verf niet louter als drager van betekenis, maar vooral als zelfstandig gegeven. Door de eigenschappen van de verf op scherp te zetten in systematische gestructureerde handelingen, zonder op zoek te zijn naar de weergave van een illusionistische wereld, refereert het schilderij aan diepere processen. Alsof we op zoek zijn naar de DNA codes van het schilderij. Een ander gemeenschappelijk gegeven is dat we beiden de grens tussen het schilderij als 2-dimensionaal vlak en het schilderij als object verkennen. Juist omdat we ons realiseerden dat onze drijfveren sterk overeenkomen hebben we besloten om voor de Dialogen de confrontatie op te zoeken. Evelyn zal in de keuze van haar werk zich richten op vrouwelijke aspecten in de getoonde schilderijen. Ik zal mijn werk juist selecteren op de mannelijke kant. Hiermee willen we een spannende Dialoog aan gaan. Tekst: Rik van Hazendonk
Hans Kuyper Sjef Henderickx Op de Koninklijke Academie voor Beeldende kunst te Den Haag kreeg ik in 1982-83 op bezielende en originele wijze, modeltekenles van Sjef Henderickx. Hij draaide snoeiharde muziek tijdens de les en het model nam plaats tussen een berg rekwisieten die Sjef waarschijnlijk had verzameld op de rommelmarkt van t Hobbemaplein. Na de kunstacademie hebben we elkaar jarenlang niet meer gezien. Soms kwam ik zijn werk tegen bij exposities en enige tijd geleden kwam ik hem persoonlijk weer tegen. Bij de vraag om een collega kunstenaar uit te nodigen voor deelname aan de expositie Pulchri dialogen dacht ik onmiddellijk aan Sjef Henderickx. Er zijn overeenkomsten tussen ons werk. Beiden hebben we een speelse en figuratieve stijl ontwikkeld die zowel in tweedimensionaal als driedimensionaal werk tot uiting komt en ook de overlapping daartussen zoekt. De dromerige sferen, de humor en de materiaalkeuze van Sjef vind ik mooi en boeiend. Ik ga graag de beeldende dialoog met hem aan. Tekst: Hans Kuyper