19 augustus. ZVG kamp 2009 in Om kwart over negen verzamelen we op, of eigenlijk onder station Voorburg. Als de koffers in het busje zijn geladen vertrekken we met de trein. We moeten twee keer overstappen. Een keer in Gouda en nog een keer in Amersfoort. In Nunspeet stappen we uit en gaan we het laatste stuk met de bus. Bij het kamphuis aangekomen is het even wachten tot Bert met de sleutel terugkomt. Het is lekker weer, dus we eten onze boterhammen buiten op. Na de lunch spelen we sport en spel op het veld. De zon schijnt nog altijd flink en we blijven veel in de schaduw. Het thema is dit jaar Ruimtevaart en Heelal. We gooien met meteoren, kegelen met melkwegstelsels, verkleden ons als astronauten en genieten volop van het lekkere weer.
Tijdens onze reis maken we veel mee. Ook eten we volop ruimtevoedsel dat rondzweeft en dus lastig te eten is. Eenmaal te pakken smaakt het ons prima! Na al deze inspanning krijgen sommigen een verfrissende douche, terwijl de anderen op een veilige afstand van het schouwspel genieten. s Avonds eten we pasta, tomatensaus met groenten en vla toe. Er heerst een tijdelijke radiostilte. Na het eten neemt Kapitein Bert het woord. We krijgen allemaal een ruimtepet.
Na het eten gaan we naar het kampvuur. Daar is er koffie, thee en ook aanmaaklimo. Voor wie wil, zijn er marsh mellows. Dat zijn geroosterde spekjes die tussen twee koekjes geklemd zijn. Bert leest een verhaal van Meester Max voor. Ook zingen we liedjes uit het ZVG liedjesboek. Een uurtje later gaan we terug naar het kamphuis. Daar drinken we nog wat en dan is het al weer de hoogste tijd om naar bed te gaan. Door het mooie weer is het erg warm in huis. Toch vallen de meeste al snel in een diepe slaap. Donderdagochtend staan we om acht uur op. Een paar van ons zouden graag nog even blijven liggen. Maar daar steekt meester Cees effectief een stokje voor. Het ontbijt is om negen uur. De koffie, thee en het gekookte eitje maken veel goed.
Na het ontbijt is het tijd voor de speurtocht. We reizen langs alle planeten van het zonnestelsel, hopsen in onhandige ruimtepakken rond en maken een lange ruimtewandeling. We komen bij een heuvel in het heidelandschap. Erg mooi maar we zijn helaas niet gewichtsloos. En door het mulle zand is het een hele beklimming! Het is nog steeds erg warm. In de schaduw van een grote boom staat een jerrycan met limo. Lekker! In het kamphuis teruggekomen drinken we limo tot we bijna ploffen. Het is voor een goed doel. Drinken met al die warmte is immers belangrijk!
Na de lunch kijkt Bert rustig toe hoe het overgrote deel van de leiding een nat pak krijgt. Slechts een enkeling zal de dans ontspringen. Tobias is dapper genoeg om zich buiten te wagen en weet nog droog te blijven ook! Terwijl we binnen zitten te tekenen of met strijkkralen bezig zijn, kijken we door de ruiten naar het gespetter buiten. We zijn nog te moe van de wandeling van vanmorgen om zelfs maar aan meedoen te denken. s Avonds eten we tomatensoep met groenten. Ook is er stokbrood en zijn er salades. Met het eten verlaten we ook de ruimtevaart. De bonte avond staat voor de deur. En dat betekent feest!
De bonte avond is altijd spannend! Annemieke bijt het spits af met een fraai meegezongen playback. Daarna laat Ferdy een griezelig lied van Micheal Jackson horen. Arie en Sjoerd zitten in het achtergrond koor. Sjoerd en Arie geven beide nog een solo optreden weg En ook Marco laat zich van zijn beste kant zien. Na de optredens is het tijd om te dansen. En dat laat Ferdy zich geen twee maal zeggen! De knabbels staan op tafel en we genieten er volop van. Al snel vallen de eerste oogjes dicht en gaan we een voor een naar bed. Buiten is het gaan regenen en af en toe horen we een onweersdonderklap. Door de muziek merken we er gelukkig weinig van.
Vrijdagochtend, we staan weer om acht uur op. Vandaag gaan we weer naar huis. Altijd een belangrijke dag. Kamp is heel leuk, maar thuis ook. We zullen pas om één uur vertrekken en hebben dus nog alle tijd voor de speeltuin. Er is een scheepswrak en een tokkelbaan. Leuk!
Even na enen gaan we naar de bushalte waar we wachten op de bus. Ondertussen vermaakt Marco ons met muziek uit zijn telefoon. De stemming zit er goed in. Als de buschauffeur ziet hoe groot onze groep is, gaan alle deuren tegelijk open. Lekker makkelijk. Het is nog even wachten tot Bert alle strippenkaarten gestempeld heeft en dan zijn we op weg naar huis! Het was een prachtig kamp met heel erg mooi weer. Tot volgend jaar!