Verslag Vakantieweek 2010; Sans soucis; Zonder zorgen. Niet een verslag van dag tot dag, maar onze mooiste/leukste foto s en toelichting Het Chinesisches Haus is een theepaviljoen gelegen in het park bij het paleis Sanssouci in Potsdam. Het paviljoen is gebouwd in opdracht van de Pruisische koning Frederik de Grote tussen 1755 en 1764. De bouw van dit paviljoen viel daarmee in de periode van de Chinoiserie, waarin er in Europa een vergrote aandacht was voor China en de Chinese kunst. Je komt er ogen te kort en blijft er plaatjes schieten.
Potsdam is de hoofdstad van de Duitse deelstaat Brandenburg. De stad ligt in de agglomeratie van Berlijn; zo is de stad te bereiken met de S-Bahn van Berlijn. Met name in de tijd van Frederik de Grote zijn veel monumentale gebouwen gebouwd, waaronder het paleis Sanssouci. Paleizen en parken van Sanssouci worden vaak als het Versailles van Pruisen bestempeld. Sanssouci, het lustslot van Frederik de Grote, helaas werkte het weer niet mee. Frederik de Grote liet op het terras van het kasteel een grafkeldertje voor zichzelf en zijn geliefde hazewindhonden bouwen. De koning hield niet van kerken en wees tijdens wandelingen op het terras vaak spottend naar de lege groeve met de opmerking "quand je suis là, je suis sans soucis". Na veel omzwervingen werd de kist van de koning pas in 1991 onder het terras begraven. Neues palais, ook gelegen in het Park Sanssouci.
Park Sanssouci. En dan hebben we de Friedenskirche met Mausoleum en Charlottenhof, ook gelegen in het Park Sanssouci, nog niet eens gezien! Alexandrowka is een Russische kolonie in Potsdam, die in 1826 en 1827 in Russische stijl gebouwd werden. De wijk diende als onderkomen voor de Russische zangers van het eerste Pruisische Garde-regiment. Ieder huis is door een ruime tuin omgeven, zodat de bewoners hun eigen gewassen en producten konden verbouwen. Als voorbeeld voor de kolonie diende het park Glasovo in Sint-Petersburg. Sinds 1999 is de hele kolonie onderdeel van de wereld-erfgoedlijst van UNESCO.
Het resultaat van een dagje Postdam. deze groepsfoto bij Checkpoint Charlie, want het was er razend druk. Een gang vol natte motorkleding. Maar ook heel veel mooie foto s en een verpletterende indruk. Hier moeten we nog eens heen, met meer tijd en beter weer! En dan onze belevenissen de dag daarvoor, in Berlijn. Het was gelukkig beter weer. Het had wel even wat voeten in de aarde, Checkpoint Charlie was tijdens de verdeling van Berlijn een controlepost op de grens van de Amerikaanse en Russische sector, bij een doorgang in de Berlijnse Muur in de Friedrich-straße. Tijdens de koude oorlog zeer moeilijk passeerbaar en voor Oost Duitsers al helemaal niet, nu een toeristische trekpleister zonder enige belemmeringen. De Muur, die van 13 augustus 1961 tot 9 november 1989 West- en Oost-Berlijn van elkaar scheidde, was 45,3 km lang en het bekendste symbool van de Koude Oorlog en de deling van Duitsland. Tijdens vluchtacties zijn ongeveer tweehonderd mensen om het leven gekomen. Zelfs tot kort voor de opening van de Muur werden vluchtelingen nog doodgeschoten! Na de afbraak wordt de plaats van de Muur door heel Berlijn met een stenen silhouet in het asfalt aangegeven. We passeren dit symbool nu tig keer, terwijl dat zo relatief kort geleden voor velen onmogelijk was.
We hebben Berlijn doorkruist met de fiets, maar bij aankomst gelijk wel even de Wannsee en de Kaiser-Wilhelm- Gedächtniskirche aangedaan. Deze kerk is in de Tweede Wereld-oorlog door een bombardement zwaar beschadigd. De ruïne is als monument behouden. Ons Etap-hotel bevond zich in een buitenwijk van Berlijn, dus de trein moest er s morgens aan te pas komen om ons te vervoeren. Via de S-bahn zo naar hartje Berlijn, waar de Fahrrad s snel gehuurd waren.
Hier wat plaatjes van Berlijn, die je gezien moet hebben. Wereldtijdklok op Alexanderplatz, de Berlijnse Dome en natuurlijk de Brandenburger Tor, waar de hereniging van Duitsland met een groots volksfeest in 1990 werd gevierd. Pariser Platz, daar is altijd wat te zien. Uitzicht over de Spree naar de Neptunusfontein Ruïne van voormalig pronk Koepel van de Neue Synagoge Station Anhalter Bahnhof
Het Holocaust-Mahnmal is een monument ter herdenking van de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het bestaat uit 2711 betonblokken variërend in hoogte van 20 cm tot 4,5 meter met een tussenruimte van 95 cm. De Amerikaanse architect Peter Eisenman heeft het monument ontworpen. Het veld met de golvende blokken roept volgens hem een gevoel van desoriëntatie en isolement op en is symbolisch voor de ervaringen van de Joodse bevolking tijdens het nazibewind. "Reichstag" Rijksdag was de vroegere benaming voor het parlement van Duitsland. Heden heeft de Duitse Bundestag dezelfde functie in het moderne Duitsland. Na de Duitse hereniging is de Bondsdag in 1999 van Bonn naar Berlijn verhuisd. Nieuwbouw over de Spree, voorheen de streng bewaakte grens tussen Oost en West. Ook hier herinneringen aan de slachtoffers van de koude oorlog. Nog wat plaatjes van Berlijn.
Potsdamer platz, het Sony gebouw Na al dat fietsen ons boeltje weer opgepakt en lekker met de motoren op stap. De wegen worden steeds kleiner totdat het asfalt helemaal verdwenen is. Schiffshebewerk Niederfinow
De 300 jaar oude eikenboom bij aankomst in idylisch Eichhorst en bij vertrek na een week en prachtige omgeving. Jaap doet zich tegoed aan een reusachtige Zweine axe s Avonds hebben Peter en Nannie bardienst in ons appartement
Sachsenhausen was tijdens de Tweede Wereldoorlog een concentratiekamp in nazi-duitsland. Het kamp, dat is aangelegd in de vorm van een grote driehoek, ligt ca. 35 kilometer van Berlijn. zaten tot 1945 Er zo n 200.000 mensen gevangen, er zijn 30.000 tot 50.000 mensen omgekomen. Wij weten dat dat niet waar was! Het kamp is rustig, stil. Eng sereen. Ergens verwacht je een goddelijk testament van al het leed dat daar is geschied, een scheur in de grond, of iets! Maar de ruim opgezette, keurige grond ligt stil en onbewogen onder alles dat daar heeft plaatsgevonden. Na de nazi-invasie in de Sovjet-Unie werden duizenden Sovjetsoldaten als krijgsgevangene naar Sachsenhausen gebracht, van wie de meesten omkwamen. Begin 1945 moest het kamp worden ontruimd als gevolg van het oprukken van de geallieerden. Veewagons vol gevangenen vertrokken naar vernietigingskampen als Auschwitz en Majdanek. Eind april waren er nog 36.000 gevangenen in Sachsenhausen. Op 20 april 1945 startte wat later bekend is geworden als 'de dodenmars'. 33.000 gevangenen vertrokken te voet uit het kamp, richting het noordwesten. Tijdens de dodenmars kwamen minimaal 6.000 gevangenen om het leven door uitputting of executie In de jaren 1945-1950 werd het kamp gebruikt door het Russische leger voor Duitse krijgsgevangenen én voor tegenstanders van het Russische regime. In deze jaren hebben er in totaal ongeveer 60.000 gevangenen gezeten van wie er ca. 12.000 zijn overleden door ziekte en honger. STATION Z FUNDAMENT DES 1942 ERBAUTEN KREMATORIUMS MIT 4 VERBRENNUNGSÖFEN, EINER GASKAMMER UND GENICKSCHUSSANLAGE Sachsenhausen deinte Nazis und Sowjets als Konzentrationslager! In 1961 werd het kamp ingericht als museum en zeer indrukwekkend monument!
De volgende dag maar eens lekker de benen gestrekt en van de ontluikende natuur genoten. Terug de bus genomen, s avonds een potje klaverjassen in ons clubhuis, om s morgens weer door mevrouw Spoilert getrakteerd te worden op een uitgebreid ontbijt en daarna het wagenpark weer eens van stal gehaald voor een lekker ritje. Bij de koffie meestal taart, maar soms ezels en liefde op het eerste gezicht
Mooi weer moet je benutten, en leuke en mooie indrukken dus lekker picknicken van de omgeving opdoen. Wat wordt het toch mooi op de weg! Zoals zo vaak, het gaat niet om de kwantiteit, maar kwaliteit. Jongens en meisje, bedankt voor de gezellige vakantieweek. Proost. We bellen, groetjes Brigitta