Staartjes voor droge vliegen Er zijn veel insecten die over een staart beschikken. Het betreft voornamelijk eendagsvliegen. Een door vliegvissers vaak geïmiteerde groep. Maar ook fancy vliegen ( vliegen die juist niet op een bestaand insect lijken) hebben dikwijls een staartje. Denk bijvoorbeeld aan de beroemde red tag. Verder hebben veel natte vlieg patronen een staart. een eendagsvlieg imitatie met een nadrukklijk aanwezige staart. Hoe belangrijk is zo'n staartje voor een kunstvlieg? 1 / 11
In de eerste plaats kan je zeggen dat als een insect een staart heeft deze ook op een imitatie moet zitten. In tegenstelling tot kopsprieten waarvan ik het nou juist weer niet persé noodzakelijk vind ze op te binden. Behalve dat een staart het juiste silhouet van een vlieg neerzet zorgt deze ook in belangrijke mate voor het drijfvermogen van een goede kunstvlieg. Door het toepassen van wat eenvoudige techniekjes is dit zelfs te optimaliseren. Daarover straks wat meer. Mijn ervaring is dat detail er vaak toe doet gaat op moeilijker en druk bevist water en/of wanneer de vissen uiters selectief azen. Er zijn eendagsvliegen die extreem lange staartsprieten hebben. Soms wel enkele centimeters. Kijk maar eens bij o.a. meivliegen. Deze lange staarten zijn een dusdanig groot onderdeel van zo'n insect dat het zo mogelijk nog belangrijker wordt ze op te binden. Ik wil overigens niet beweren dat ze ook exact de werkelijke lengte moeten hebben. Maar hoe realistischer je een vlieg wilt binnen hoe minder concessies er te maken zijn. Dat laatste geldt ook voor het aantal staartsprieten, doorgaans twee of drie, die een bepaald insect typeren. Staartjes worden in verschillende patronen met verschillende materialen gemaakt. Ze hebben allemaal zo hun eigen karakteristieken en voor/nadelen. Bij heel veel droge vlieg patronen is het staartje het eerste onderdeel dat je op de haak gaat zetten. De basis dus. En die moet goed zijn. Vandaar dit keer wat aandacht voor de achterkant van een vlieg. Staartje uit hackleveer: 2 / 11
Grijze fibers uit een hanenveer (neck skin) Veel patronen worden voorzien van een staartje van enkele of meerdere fibers uit een hackleveer. Dit is een relatief goedkope en redelijk goede en duurzame oplossing. Dikwijls heeft een binder deze hanenskins wel in zijn collectie. En daar er de langere, verder weinig toepasbare, veren voor gebruikt worden is een staartje op deze wijze vervaardigd erg populair. Staartjes uit andere veren: 3 / 11
bronze mallard ( eenden flankveer ) fazantenstaartveer fibers uit een Er zijn een aantal veren die specifiek in bindpatronen worden genoemd. Vaak vanwege de typische kleur of schakering van de fibers. Cock de Leon is er een voorbeeld van. Deze dure maar fraaie veertjes hebben een heel fijn streepjespatroon. En dat komt heel erg in de buurt van de kleuren en de streepjes in de staarten van sommige eendagsvliegen. Ik gebruikte deze 4 / 11
veertjes vroeger ook wel maar haal nu redelijk tot goed vergelijkbare fibers uit een veel goedkopere bronze mallard veertje. Grotere patronen hebben nog wel eens staartsprieten van fibers uit een fazantenstaartveer. Deze tamelijk dikke fibers zijn erg nadrukkelijk aanwezig op je patroon en een groter nadeel is eigenlijk wel de kwetsbaarheid van deze fibers. Forellentandjes maken er snel korte metten mee. Fraai, maar wel erg hard, zijn staartjes die gemaakt worden uit de van fibers ontdane hackle schacht van hanenveren. Staartjes van kunststof: foto volgt nog Micro fibers en andere kunststof materialen worden ook vaak toegepast op patroontjes voor 5 / 11
droge vliegen. Dit materiaal oogt goed en is mooi dun. Het inbinden ervan dient zorgvuldig te gebeuren. Met deze materialen is een natuurgetrouwe imitatie te maken. Het materiaal zelf drijft niet al te best en er zullen dus middeltjes moeten worden toegepast om de vlieg correct aan te kunnen bieden. Staartjes van haar: Sprieten van elandhaar. In dit geval licht gekleurde. 6 / 11
Haarsoorten die lang en stevig genoeg zijn kunnen ook toegepast worden om staartjes te maken. Ik bind zelf graag meivliegen waarbij ik, al dan niet in een extended body, de haarpunten van de manen van een eland verwerk. In tegenstelling tot de strakke Micro fibers zijn deze punten onderling heel verschillend en geven je vlieg, naar mijn beleving, een wat natuurlijker 'look'. Ander materiaal: De wel bekende 'tag'. In feite ook een staartje! 7 / 11
Wol, antron, sparkleflash en nog een heel scala meer materialen kunnen een staartje representeren. Ook op patronen die in werkelijkheid helemaal geen staartje hebben of zelfs geen bestaand insect imiteren. Er is dus een heleboel te experimenteren. Sommige emergers hebben ook een staartje. Maar dikwijls is dit een poging om het lege hulsje te imiteren waar de vlieg reeds de pop verlaten heeft. deze staartjes, die dus eigenlijk geen echte staartjes zijn, worden ook wel een chuck genoemd. Opbinden van een staartje. De meest simpele manier van een staartje opbinden is om een toefje fibers uit een hackleveer te knippen ( zorg dat de puntjes ervan netjes gelijk zitten) en dit op de haaksteel te bevestigen met behulp van de binddraad. Let er hierbij op dat je de fibers over minimaal ¾ van de haaksteel opzet. Hierdoor komen ze stevig op hun plek en zal je veel minder snel lelijke bobbels krijgen wanneer je het lijfje gaat dubben. De lengte van zo'n staartje, het gedeelte dat uit steekt zeg maar, is bij de meeste patronen ongeveer de lengte van de haaksteel. 8 / 11
De truck met het bobbeltje. Omdat bij het hanteren van bovenstaande methode de fibers tegen elkaar zitten en, eenmaal nat, verworden tot één haar is het handig om eerst een bobbeltje van binddraad te maken net boven de haakbocht. Hierna de fibers opzetten en inbinden. Dat bobbeltje zorgt er voor dat de fibers wat gaan uitstaan. Dit geeft beslist een mooier silhouet en is absoluut bevorderlijk voor het drijfvermogen. Ook bij andere materialen werkt dat bobbeltje overigens voortreffelijk. Bindt je de fibers heel netjes op de steel dan zal het staartje ook nog eens schuin omhoog gaan staan. 9 / 11
Zijwaarts een staartje inbinden kan ook. Ook fraai, en bij sommige patronen noodzakelijk, is het om de geselecteerde toef fibers in tweeën te delen en daarna aan de zijkanten van de haaksteel op te binden. Met behulp van het eerder genoemde bobbeltje of het dubbing kun je de sprieten mooi zijwaarts uit laten staan. Bij het opbinden van bijv. een wollen staartje is het nog meer van belang op de het materiaal minimaal ¾ van de haaksteel te laten bedekken. Het is beduidend dikker dan de meeste veren/haren zal direct een lelijk resultaat geven bij het maken van het lijfje. Wollen staartjes en sommige andere materialen drijven niet of zuigen zelfs water op. Maak zo'n wollen staart dan ook niet te lang en behandel het vliegje met een goed drijfmiddel als je het ten minste niet gesopt wilt aanbieden. Want ook een gesopte vlieg kan soms verassend goed resultaat opleveren. 10 / 11
Vliegvissen en vliegbinden is zo'n fantastische combinatie van spannende factoren. erikdenoorman 11 / 11