Interview Heartstrings uitzending 01-10-2016 door Timen van Ark en Jaap van der Weerd vanuit de Schaapskooi te Stroe. www.countryland.nl We hebben visite hier in de Schaapskooi, we hebben de mensen van Heartstrings. En dat zijn Elly Beurskens en Bruno van Hoek, goede avond! - Goede avond hallo Vanwaar die naam Heartstrings? - (Elly), Ken je dat hele mooie liedje niet? (Vertel eens) Er is een heel mooi liedje geschreven door Marshall Wilborn, van de The Lynn Morris Band. Dat liedje hoorden we live voor de eerste keer in Harpel Vlagtwedde toen ze daar speelden. En ik althans was er meteen verliefd op. We hebben dat nummer ingestudeerd, en op een gegeven moment hebben we gedacht, dat is toch een mooi woord om je zo te noemen als duo. Hoe zou je het vertalen, Heartstrings? - Dat is heel moeilijk in het Nederlands. Ik heb al verschillende vertalingen gezien. Je moet het eigenlijk omschrijven omdat het eigenlijk niet een woord is in het Nederlands. Ja dat is het typerende van de Amerikaanse taal dat ze met een woord een heel begrip uit drukken, waar wij een halve zin voor nodig hebben. Goed, ik vertelde het al in het begin van de uitzending, we noemen het wel Bluegrass, maar het kan ook oldtime wezen. Wat is eigenlijk de muziek die jullie spelen? - (Bruno) Ja dat is moeilijk te zeggen, ik ben groot geworden in de Bluegrass met verschillende
instrumenten en zangstijlen. Elly heeft zich eerst heel veel bezig gehouden met "folk". En toen we samen gingen spelen kwam ze met andere ideeën, wat ik heel interessant vond, en dat hebben we samengevoegd en dat werd uiteindelijk Heartstrings. Dat is dus eigenlijk een heel mooi mengelmoesje geworden van muziek stijlen? - Ja het is ons eigen ding geworden. Op een gegeven moment heb je een idee hoe het zou moeten gaan klinken. Maar jullie gebruiken wel alle instrumenten die voorkomen in de Bluegrass wereld, op de viool na? - De viool heb ik opgeborgen dat is beter voor jullie denk ik, (Elly) dat doen we alleen thuis. De andere instrumenten gebruiken jullie dus wel? - (Elly) na elkaar ja. (Bruno) altijd maar twee tegelijkertijd. Meestal een gitaar en een ander instrument. Wij als duo gebruiken geen contrabas, die combinatie werkt eigenlijk bij ons niet. (Elly), je moet van goede huize komen om dat goed te vullen, met alleen een contrabas en een solo instrument erbij. Ik voel mij meer op mijn gemak met mijn gitaar, dat speel ik ook al veel langer dan bas. En bovendien als je op tournee gaat moet je al die instrumenten plus een bas meeschouwen. Ja, dan heb je een flinke auto nodig. - (Bruno) Ja precies, hij ligt er altijd bovenop in dit geval, en als Elly gitaar speelt hoor je de bas er nog doorheen hoor! Ik heb net even zitten kijken Elly, toen kwam ik eigenlijk een banjo tegen zonder een achterkant? - O ja, dat is een zogeheten Open Back (open achterkant banjo). Dat is een oldtime banjo, die bespeel je op een heel andere manier, dan wat Bruno doet, die heeft een gesloten achterkant. Die bespeelt hij met een drie "fingerpicking style". Wat ik doe is " clawhammer style". Dan doe je, je hand in de vorm van een vuist houden, en je tikt met je nagel de snaren aan, en er is een vijfde snaar die je met je duim steeds aanraakt als een
soort ritme eronder. Dus als je het verschil na elkaar hoort, dan hoor je gelijk een heel ander soort muziek die je daarmee maakt. Is dat het bekende van Grandpa Jones, die deed dat ook altijd? - Nou zoiets ja. Bijvoorbeeld Pete Seeger die speelde meer freeling, je hebt ook mensen die bespelen de banjo alsof het een gitaar is, in de manier van aanslaan. Je hebt ook nog melodic clawhammer waarbij je veel meer de melodie uitvoert, in plaats van dat je alleen maar begeleiding doet. Clawhammer vind ik zo mooi omdat het een mengelmoes is. Je kan het solo spelen, maar je kan ook alleen begeleiding spelen. En wij maar denken dat een banjo een banjo is! - Weer wat geleerd jongens (Bruno) aan het eind natuurlijk wel, dan is een banjo een banjo, er zijn alleen zoveel mogelijkheden mee. Jullie schrijven ook zelf muziek, heb ik begrepen? - (Bruno) ja...! Elly voornamelijk toch? - Nou in ben degene die de teksten schrijft op de melodieën, Bruno maakt zijn eigen instrumentals, zonder teksten dus. Leuk dat het samen gaat. - (Elly) en vooral op de banjo doe je dat veel hè? met schrijven. Kunnen we daar vanavond nog wat live over horen? - (Elly) Ja Leuk. Als je muziek schrijft wat is dan jouw inspiratie, tenminste als je de tekst schrijft. - (Elly), van alles en nog wat. Maar het moet wel iets zijn wat me bezig houd. En niet zoiets van, "o wat schijnt de zon toch mooi, en wat is het water helder" uhh nee, het is meer van mensen die ik tegen kom, en die soms hele bijzondere verhalen vertellen, en als me dat bezig houd krijg ik zin om daar een liedje over te schrijven. En soms plopt dat het er zo uit. Ik heb wel eens een hele avond gesproken met iemand over zijn vader, hoe die er eigenlijk nooit voor hem was. En hoe later
het op de avond werd, hoe ernstiger de verhalen werden. En daar heb ik uiteindelijk een lied over geschreven, heeft hij zelf ook nog gezongen en op cd gezet. En dat vond ik heel apart, en denk ja als ik dat gesprek niet had gehad, dan was ik daar niet opgekomen om die tekst te schrijven. En voor jouw Bruno de muzikale invulling van jouw muziek, als je dat gaat schrijven, hoe gaat dat? - (Bruno) heel vroeger speelde je wat voor jezelf en je nam het eens op, en je probeerde iets te spelen maar je vergiste je. En dan hoorde je het later terug en dacht je hey?? en moest je uitzoeken hoe je dat gedaan had, en dan had je het voor elkaar, en dan krijg je daar verdere ideeën bij, en dan legde je het weg en dacht je er niet meer aan. En een half jaar later gebeurde er weer wat. En op een gegeven moment herinnerde ik mij dat en dacht van o was dat zo iets en dat was wat ik niet speelde, en als ik dat nu aan elkaar knoop. En dan ga je eens luisteren en ineens valt je er een melodie in, en dan past dat er perfect in. En zo ga je dan langzamerhand dat nummer in elkaar zetten. Het is net als een doos Lego, er liggen een enorm aantal steentjes in verschillende kleurtjes op de grond, en daar maak je totaal iets unieks van. En soms is het ook in een situatie dat er iets door je hoofd blijft jengelen, en wat in je hoofd zit niet meer eruit gaat. En het eerste beste instrument dat je in handen pakt speel je het zo op weg. En dan is die er, weet je? Even over de bluegrass muziek. Dat is eigenlijk jullie begin periode, waar jullie samen ook in gespeeld hebben. Word er nu nog genoeg bluegrass muziek in Nederland gespeeld? - (Elly), wat is nu genoeg bluegrass? Het is een kleine scene. Maar we moeten zeggen sinds er allerlei pop bands mandolines en banjo`s zijn gaan gebruiken, zie je
dat er meer mensen geïnteresseerd raken in, van hè waar komt die muziek eigenlijk vandaan. (Bruno), sowieso de scene op zich van de mensen die het spelen, en ook de mensen die het mooi vinden. Die hebben in ieder geval een focuspunt dat ze ieder jaar met Hemelvaart naar Voorthuizen komen, de EWOB ( www.ewob.nl). Daar zie je die hele scene bij elkaar klitten. Dan heb je al weer een idee wat er gaande is. En daar zie je ook de nieuwkomers. Of je ziet mensen die je jaren niet gezien hebt, en die komen weer terug. Ja, ik begin vond ik het daar meer voor oudere mensen, maar na jaren, en dan denken ze van dat is oude lullen muziek of zo hè? Maar dat is het niet, want wat ik bedoel is dat je ziet dat er steeds meer "jongeren" komen. - (Bruno), het is waar je instapt in de muziek. Ik ben begonnen ergens in `72 of `73, naar aanleiding dat wij hier het blad Country Gazette over de vloer hadden hier in Nederland, en dat ik voor het eerst in mijn leven iemand "live" op zijn banjo hoorde spelen. En toen dacht ik, dat ga ik doen. En andere generaties hebben ook dat definiërende moment, van nu weten ze het dit is het. En dan ga je ze vertellen over Earls Scruggs bijvoorbeeld. - (Bruno) ja en dan kijken ze je aan van O wie weet je wel! En dan gaan ze die You-Tube filmpjes opzoeken en kijken, en dan denken ze Oeee wat een virtuoos. We hebben eigenlijk al heel veel besproken, had jij nog een vraag. Misschien is het wel leuk dat jullie crowdfunding gaan doen en een cd'tje gaan maken, want het klonk zo wel leuk met z'n tweetjes. - (Elly), crowdfunding ik weet van niks. Kunnen geïnteresseerden jullie vinden op het internet? - (Bruno) helaas nog niet maar daar word aan gewerkt. (Elly) we zijn er aan bezig maar we zijn niet zo handig met dat soort dingen, maar we merken zo langzamerhand dat het wel nodig word.
O toch wel? - (Elly) Ja Bruno & Elly, bedankt voor het komen en voor het interview. - Jullie ook bedankt jongens.