ARBITRALE BESLISSING VAN DE GESCHILLENCOMMISSIE REIZEN TE BRUSSEL ZITTING VAN 25 NOVEMBER 2010 Inzake De heer A, xxx, en zijn echtgenote mevrouw B, samenwonende te xxx, xxx, Eisers, Ter zitting niet vertegenwoordigd ; En RO, met maatschappelijke zetel te xxx, xxx, handel drijvend onder de commerciële benaming xxx licentie xxx - Ondernemingsnr xxx; Verweerster, Vertegenwoordigd door Meester C, en Meester D, met kantoor te xxx, xxxx; Hebben ondergetekenden: 1. De heer xxx, jurist, wonende te xxx, xxx, in zijn hoedanigheid van voorzitter van het arbitrale college; 2. De heer xxx, wonende te xxx, xxx, in zijn hoedanigheid van vertegenwoordiger van de verbruikers; 3. Mevrouw xxx, wonende te xxx, xxx, in haar hoedanigheid van vertegenwoordigster van de verbruikers 4. Mevrouw xxx, wonende te xxx, xxx, in haar hoedanigheid van vertegenwoordigster van de reissector; 5. De heer xxx, wonende te xxx, xxx, in zijn hoedanigheid van vertegenwoordiger van de reissector; Allen in hun hoedanigheid van scheidsrechters van de Geschillencommissie Reizen, met zetel te 1000 Brussel, Koning Albert II-laan 16 (Federale Overheidsdienst Economie, K.M.O., Middenstand en Energie), Volgende arbitrale sententie geveld: 1
1. WAT DE RECHTSPLEGING BETREFT: De stukken van rechtspleging werden onderzocht, meer in het bijzonder het vragenformulier door het Secretariaat van de Geschillencommissie voor ontvangst afgestempeld op 3 juni 2010. De partijen hebben hun akkoord met betrekking tot de arbitrale procedure schriftelijk bevestigd. Uit een eerste onderzoek is gebleken dat het Arbitraal College bevoegd is om van onderhavig geschil kennis te nemen. Door eisers werd een bundel overgemaakt op 6 augustus 2010 en conclusies op 21 oktober 2010. Verweerster diende een bundel in op 1 september 2010 en conclusies op 4 oktober en 17 november 2010. Partijen werden behoorlijk opgeroepen per aangetekend schrijven van 29 juli 2010, en per gewone brief op 10 november 2010, om te verschijnen op de zitting van 25 november 2010, te Brussel, North Gate II, Koning Albert II - laan, 16, om 15.00 uur. Ter zitting verschenen partijen zoals hierboven aangegeven. 2. WAT DE GROND VAN DE ZAAK BETREFT. 2.1. DE FEITEN. Eisers boekten op 2 januari 2010 een rondreis met heen en terugvlucht - genaamd xxx in SYRIE JORDANIE via de reisbemiddelaar RB (xxx xxx), bestelbon nr. xxx, en dit uit de brochure van verweerster. Reisorganisator: RO in casu verweerster Periode: van 28 maart tot 16 april 2010. Totale prijs: 9650 Regime: Vol pension. Eisers beklagen er zich over (zie art.17 vragenformulier) dat bij hun terugkeer uit JORDANIE zij in ISTANBUL gestrand zijn omdat er geen vluchten meer waren ingevolge de as - wolk veroorzaakt door een vulkaanuitbarsting op IJSLAND. Eisers hadden hierdoor extrakosten ter plaatse en hen werd daarenboven door verweerster nog een som van 179 gevraagd voor kosten die verweerster had voor de repatriëring van eisers. Eisers gaan ervan uit dat verweerster een resultaatsverbintenis had om hen op de overeengekomen plaats en datum terug te voeren (zie brief van 29 april 2010). 2
Eisers werden met een bus van ISTANBUL naar MUNCHEN overgebracht in weinig comfortabele omstandigheden. Eisers vorderen dan ook de terugbetaling van de daar door hen gemaakte extra kosten tijdens de periode van 16 tot 24 april voor een bedrag van 1.128,06 euro s., als volgt verantwoord (zie brief van 29 april 2010): - Visums 150 p.p. 30,00 - Busreis : 150 p.p. 300,00 - Resto Y 4,07 - Z verblijf 140,00 - Resto W 43,46 - Z verblijf 140,00 - Resto V 41,08 - Resto W 56,00 - Z Resto 141,14 - Z verblijf en resto 199,03 - Resto bar T 3,99 - Resto S 29,29 Eisers vermelden ook dat zij bijzonder tevreden zijn van de reisleider en dit voor zijn tussenkomst niet alleen tijdens maar ook in de moeilijke periode in ISTANBUL waar dankzij zijn onverdroten tussenkomst én zijn connecties, het mogelijk is geweest om ons terug naar België te repatriëren. Verweerster stelt (zie hun conclusies van 4 oktober 2010) dat door de vulkaanuitbarsting het ganse vliegverkeer in Europa onderbroken, en hierdoor quasi gans het luchtruim in Europa gesloten bleef. Voor wat betreft het Belgisch luchtruim was dit van 15 tot 20 april. Alles werd in het werk gesteld om te zorgen dat eisers zo goed mogelijk werden begeleid en zo snel mogelijk naar huis konden terugkeren. Met akkoord van eisers werd gezorgd voor een busreis in twee etappes nl. een van ISTANBUL naar MUNCHEN en van daaruit naar ANTWERPEN. Uit commerciële overwegingen ziet verweerster af van haar eis tot het betalen van de 179 voor de kosten die verweerster had om de reizigers op een veilige manier naar België terug te brengen. In feite waren de kosten hieraan verbonden nog merkelijk hoger. Verweerster steunt zich op het begrip overmacht en op artikel 18, 2, 3, en 3 Reiscontractenwet om haar aansprakelijkheid te betwisten. Verweerster vraagt dan ook dat de vordering van eisers ongegrond zou worden verklaard en stelt een tegeneis in voor een bedrag van 1.200 zijnde de maximale rechtsplegingvergoeding. 3
2.2. BESPREKING EN BEOORDELING Het contract dat ter beoordeling voorligt, is een contract van reisorganisatie en de Reiscontracten wet bepaalt o.a. de wettelijke inhoud van dit contract (Wet 16 februari 1994, tot regeling van het contract tot reisorganisatie en reisbemiddeling, Reiscontracten wet, verkort RCW genoemd, B.S., 1 april 1994). Art. 14, 2, b, RCW bepaalt De reiziger kan eveneens, in voorkomend geval, aanspraak maken op een schadeloosstelling voor het niet-uitvoeren van de overeenkomst, tenzij: de annulering het gevolg is van overmacht onder overmacht wordt verstaan abnormale en onvoorziene omstandigheden die onafhankelijk zijn van de wil van degene die zich erop beroept en waarvan de gevolgen ondanks alle voorzorgsmaatregelen niet konden worden vermeden. Art. 18 1 RCW bepaalt: De reisorganisator is aansprakelijk voor alle schade die de reiziger oploopt wegens de gehele of gedeeltelijke niet-naleving van zijn verplichtingen Art. 18 2 RCW bepaalt: Hij is niet aansprakelijk ingeval 3 deze tekortkomingen te wijten zijn aan overmacht, zoals gedefinieerd in art 14; 2, b. Art. 18, 3, RCW bepaalt In de gevallen, bedoelt in 1 en 2 is de reisorganisator tijdens de uitvoering van het contract verplicht al het mogelijke te doen om in de moeilijkheden verkerende reiziger bijstand en hulp te verlenen. De reisorganisator kan in de gevallen bedoeld in 2, in voorkomend geval, de door hem gemaakte kosten ten laste leggen van de reiziger Het Arbitraal College is van mening dat de gevolgen van de vulkaanuitbarsting in IJSLAND ontegensprekelijk kunnen worden beschouwd als zijnde een geval van overmacht in de zin van artikel 14 2,b, RCW. Het begrip overmacht zoals gesteld in vermeld artikel komt overeen met wat door overmacht moet worden verstaan in de Belgische rechtsleer en rechtspraak nl. een ongewone, onvoorzienbare, onvermijdbare omstandigheid onafhankelijk van de wil van verweerster waardoor de beloofde verbintenis geheel onmogelijk geworden is (J.SPEYBROUCK, Een reis door het recht het reisrecht anders bekeken studiedag Jura Falconis, 22 april 2005, p.39). Deze omstandigheid neemt niet weg dat de in moeilijkheid verkerende reiziger door verweerster hulp en bijstand moet krijgen. Art. 18 3 stelt dat de kosten hierbij ten laste van de reiziger vallen. Het Arbitraal College is, na het onderzoek van de stukken uit het dossier en de verklaringen tijdens de zitting overtuigd dat verweerster alles in het werk heeft gesteld om de nodige hulp en bijstand te verlenen aan eisers. Dat wordt trouwens door hen niet betwist en schriftelijk bevestigd in hun schrijven van 29 april 2010. 4
Toen bleek dat luchtruim voor onbeperkte tijd gesloten zou zijn werd door verweerster een busreis van ISTANBUL naar MUNCHEN, en vandaar naar ATWERPEN georganiseerd in akkoord met eisers. In afwachting dat deze busreis zou aanvangen werd door verweerster een nachtverblijf in het hotel Z met ontbijt alsmede een halve dag begeleide city tour doorheen ISTANBUL voor eisers betaald.. Verweerster detailleert in haar brief van 4 mei 2010 uitvoerig de extrakosten die zij ondervond door als gevolg van de aswolk. Hierbij werd ook een terugbetaling van 90 per persoon in rekening gebracht voor de niet genoten vlucht ISTANBUL BRUSSEL. De uiteindelijke extra kost die verweerster aan eisers aanrekende ingevolge art. 18, 3 RCW bedroeg 179 niettegenstaande haar kosten merkelijk hoger waren.. Uit commercieel oogpunt heeft verweerster besloten deze extra kosten niet aan te rekenen (zie brief verweerster 21 juni 2010). Uit wat voorafgaat is het Arbitraal College, eenparig, van mening dat verweerster meer dan volledig haar verplichtingen is nagekomen en, in casu, volledig vrijuit moet gaan. Dat heeft ook tot gevolg dat het klachtengeld dat door eisers werd voorgeschoten ter hunner laste moet worden gelegd. Voor wat betreft de tegeneis van verweerster is het Arbitraal College, eenparig, van oordeel dat deze ongegrond is, de wetgeving op de rechtsplegingvergoeding is immers niet van toepassing op arbitrages. OM DEZE REDEN HET ARBITRAAL COLLEGE Verklaart zich bevoegd om van de vordering kennis te nemen. Gelet op art.1695 Ger.W. Verklaart de vordering toelaatbaar maar ongegrond. Veroordeelt eisers tot betaling van het al voorgeschoten klachtengeld voor een bedrag van 114,36 (honderd veertien euro s en zesendertig cent). Wijst de tegenvordering van 1200 euro s af als zijnde ongegrond. Aldus uitgesproken, met eenparigheid, te Brussel op vijfentwintig november 2010 Het Arbitraal College, 5