SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Alfuzosine HCl 10 mg Ranbaxy, tabletten met verlengde afgifte. 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Elke tablet bevat 10 mg alfuzosinehydrochloride. Bevat o.a. lactosemonohydraat Voor een volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1. 3. FARMACEUTISCHE VORM Tablet met verlengde afgifte. Witte tot crèmekleurige, ronde, ongecoate, biconvexe tabletten met afgeronde hoeken, met RY10 aan een kant gestanst.. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1. Therapeutische indicaties Alfuzosine HCl 10 mg Ranbaxy is geïndiceerd voor gebruik bij matige tot ernstige functionele symptomen van benigne prostaathyperplasie (BPH). 4.2. Dosering en wijze van toediening Dosering Volwassenen De aanbevolen dosering is 1 tablet met verlengde afgifte van 10 mg per dag. Er is geen relevante toepassing van Alfuzosine HCl 10 mg Ranbaxy bij vrouwen. Ouderen (ouder dan 65 jaar) De aanbevolen dosering is hetzelfde als bij volwassenen. De gegevens uit het farmacokinetische en klinische veiligheidsonderzoek tonen aan dat bij oudere patiënten doorgaans geen dosisaanpassing nodig is. Pediatrische patiënten Er is geen relevante toepassing van Alfuzosine HCl 10 mg Ranbaxy bij kinderen. Verminderde nierfunctie Lichte tot matig ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring > 30 ml/min). 1
Dosisverlaging is meestal niet nodig (zie rubriek 5.2). Ernstige nierfunctiestoornis Alfuzosine 10 mg mag niet aan patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min) worden gegeven, aangezien er voor deze patiëntengroep geen gegevens uit het klinische veiligheidsonderzoek beschikbaar zijn (zie rubriek 4.4). Verminderde leverfunctie Alfuzosine als tabletten van 10 mg met verlengde afgifte zijn gecontra-indiceerd bij patiënten met een leverfunctiestoornis. Een product met een lagere dosis alfuzosinehydrochloride zou wel geschikt kunnen zijn voor patiënten met een lichte tot matige leverfunctiestoornis. Raadpleeg de betreffende productinformatie. Wijze van toediening Oraal gebruik De tabletten met verlengde afgifte moeten in hun geheel met voldoende vloeistof (bv. Een glas water) worden ingenomen. De tabletten mogen niet verpulverd, gekauwd of gebroken worden (zie rubriek 4.4). De eerste dosis moet voor het slapengaan worden ingenomen. De 10 mg tabletten met verlengde afgifte moeten elke dag meteen na dezelfde maaltijd worden ingenomen. Pediatrische patiënten: De effectiviteit van alfuzosine is niet gedemonstreerd in kinderen van 2 tot 16 jaar (zie rubriek 5.1). Daarom is het gebruik van alfuzosine bij pediatrische patiënten niet geïndiceerd. 4.3. Contra-indicaties Overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel, andere quinazolines (bv. terazosine, doxazosine) of voor (één van) de hulpstoffen. Ziekten met orthostatische hypotensie. Leverinsufficiëntie Combinatie met andere alfa-1-receptorblokkers. 4.4. Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Voordat de behandeling met alfuzosine wordt begonnen moet de patiënt onderzocht worden om andere ziekten uit te sluiten die dezelfde symptomen veroorzaken als BPH. Alfuzosine moet met voorzichtigheid gegeven worden aan patiënten die met antihypertensiva of nitraten worden behandeld. De bloeddruk moet regelmatig gecontroleerd worden, vooral aan het begin van de behandeling. Bij sommige patiënten kan binnen enkele uren na toediening posturale hypotensie ontstaan, met of zonder symptomen (duizeligheid, vermoeidheid, zweten). Deze effecten zijn tijdelijk. Ze komen voor bij het begin van de behandeling en zijn meestal geen reden om de behandeling te staken. Patiënten moeten gewaarschuwd worden dat deze effecten kunnen optreden. In dat geval moet de patiënt gaan liggen totdat de symptomen geheel verdwenen zijn. 2
3
Bij sommige patiënten of bij degenen die eerder met tamsulosine of andere alfa-1- blokkers behandeld zijn werd bij cataractchirurgie het Intraoperative Floppy Iris Syndrome (IFIS, een variant van het kleine-pupilsyndroom) waargenomen tijdens een cataractoperatie. Er zijn ook geïsoleerde gevallen gemeld bij gebruik van andere alfa-1- blokkers, en de kans op een effect dat voor de hele klasse geldt kan niet worden uitgesloten. Aangezien IFIS kan leiden tot meer procedurele complicaties tijdens de cataractoperatie moet de oogchirurg voorafgaand aan de operatie op de hoogte worden gebracht van huidig of eerder gebruik van alfa-1- blokkers. Alfuzosine mag niet worden gebruikt bij patiënten die met andere alfa-1-receptorblokkers behandeld worden, vanwege het verhoogde hypotensieve effect en het risico van ernstige orthostatische hypotensie (zie rubriek 4.3). Voorzichtigheid is geboden als alfuzosine wordt toegediend aan patiënten die eerder een duidelijke hypotensie kregen na toediening van andere alfa-1-blokkers. Bij patiënten met een overgevoeligheid voor andere alfa-1-receptorblokkers moet de behandeling geleidelijk worden begonnen. Net als bij alle andere alfa-1-receptorblokkers moet alfuzosine voorzichtig gebruikt worden bij patiënten met acuut hartfalen. Hartpatiënten die behandeld worden voor coronaire insufficiëntie moeten er rekening mee blijven houden dat gelijktijdige toediening van nitraten en alfuzosine de kans op hypotensie kan vergroten. Behandeling voor coronaire insufficiëntie moet worden voortgezet. De behandeling met alfuzosine moet gestaakt worden als er angina pectoris optreedt of als deze verergert. Patiënten met een aangeboren QTc verlenging, met een bekende geschiedenis van verkregen QTc verlenging of wie middelen nemen die erom bekend staan dat ze het QTc interval verhogen, dienen voor en tijdens de behandeling met alfuzosine gevolgd te worden. Alfuzosine is alleen bedoeld voor gebruik bij oudere mannen en mag niet gebruikt worden door vrouwen en kinderen. De patiënten moeten gewaarschuwd worden de tabletten in hun geheel in te nemen. Andere wijzen van toediening, zoals het vermalen, verpulveren of het kauwen van de tabletten moet vermeden worden. Deze handelingen kunnen leiden tot een ongewenste afgifte en absorptie van de actieve stof, met het risico van vroegtijdige bijwerkingen. Dit geneesmiddel bevat lactose. Patiënten met de zeldzame erfelijke galactoseintolerantie, de Lapp lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie, mogen dit geneesmiddel niet gebruiken. 4.5. Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Combinaties die gecontraïndiceerd zijn: Alfa-1-receptorblokkers (zie rubriek 4.3). Verhoogd hypotensief effect. Kans op ernstige orthostatische hypotensie. Combinaties waarmee rekening moet worden gehouden: Antihypertensiva (zie rubriek 4.4.) Antihypertensief effect en kans op verhoogde hypotensie (cumulatief effect). Krachtige CYP3A4-remmers (ketoconazol, itraconazol, ritonavir, claritromycine, erytromycine) Verhoogde plasmaconcentratie van alfuzosine en verhoogt de kans op bijwerkingen. Nitraten 4
Toediening van algehele anesthetica aan een patiënt die met alfuzosine behandeld wordt kan leiden tot bloeddruk instabiliteit(bv. ernstige hypotensie). Aanbevolen wordt om 24 uur voor de operatie te stoppen met de tabletten. 4.6. Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Gezien het indicatiegebied is deze rubriek niet van toepassing. 4.7. Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Er zijn geen gegevens beschikbaar over het effect op de rijvaardigheid. Er is geen onderzoek verricht naar de effecten op de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen. Er kunnen bijwerkingen zoals vertigo, duizeligheid en asthenie optreden, vooral aan het begin van de behandeling. Hiermee dient rekening te worden gehouden bij het autorijden of het bedienen van machines. 4.8. Bijwerkingen De bijwerkingen waarvan men denkt dat ze mogelijk betrekking kunnen hebben op de behandeling staan hieronder, per orgaanklasse en absolute frequentie. De frequenties worden gedefinieerd als: Zeer vaak ( 1/10); Vaak ( 1/100 tot <1/10);Soms ( 1/1000 tot <1/100);Zelden ( 1/10.000 tot <1/1.000); Zeer zelden (<1/10.000); Niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald). Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zenuwstelsel aandoeningen Oogaandoeningen Frequentie Vaak Soms Zeer zelden Niet bekend Duizeligheid/ vermoeidheid, hoofdpijn Vertigo, slaperigheid, syncope (flauwvallen, vooral aan het begin van de behandeling) Visusstoornissen, Neutropenie Intraoperative Floppy Iris gezichtsvermogen afwijkend Syndrome 5
Hartaandoeningen Bloedvataandoeningen Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Maagdarmstelselaandoeningen Lever- en galaandoeningen Huid- en onderhuidaandoeningen Nier- en urinewegaandoeningen Voortplantingsstelselen borstaandoeningen Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Posturale hypotensie (aanvankelijk vooral bij een te hoge dosis of als de behandeling hervat wordt na een korte onderbreking) Misselijkheid, buikpijn, droge mond Asthenie Tachycardie, palpitaies, flushes Rhinitis Diarree Huiduitslag, pruritus Incontinentie Oedeem, pijn op de borst (zie rubriek 4.4), malaise Verergering of opnieuw optreden van angina pectoris in patiënten met al bestaande kransslagaderaandoeningen (zie rubriek 4.4) Hepatoxiciteit Angiooedeem, urticaria Priapisme # Atriale fibrillatie Braken Hepatocellulai r letsel, cholestatische leverziekte 6
# Hoewel alleen gerapporteerd in geïsoleerde gevallen bij alfuzosine kan het optreden van priapisme niet worden uitgesloten aangezien in het algemeen wordt geaccepteerd dat het kan worden toegekend aan alle andere alfa adrenoreceptorblokkers. 4.9. Overdosering Bij overdosering moet de patiënt in het ziekenhuis worden opgenomen, in de rugligging worden gehouden en de gebruikelijke ondersteuningsbehandeling voor hypotensie krijgen. In geval van aanzienlijke hypotensie is een vasoconstrictor die de gladde spieren in de bloedvaten rechtstreeks beïnvloedt, zoals noradrenaline een geschikt antidotum. Maagspoeling en/of toediening va n actieve kool moet overwogen worden. Alfuzosine wordt niet gemakkelijk gedialyseerd als gevolg van de hoge eiwitbinding. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1. Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: alfa-adrenoreceptor antagonist. ATC-code: G04C A01 Alfuzosine, een racemisch mengsel, is een oraal werkend quinazolinederivaat dat de postsynaptische alfa-l-receptoren selectief blokkeert. In vitro onderzoek heeft de selectiviteit bevestigd van alfuzosine voor alfa-1-receptoren in het trigonum van de blaas, urinewegen en de prostaatklier. De klinische symptomen bij BPH houden niet alleen verband met de grootte van de prostaat, maar ook met de sympathicomimethische zenuwimpulsen, die door de stimulering van de postsynaptische alfa-receptoren de spanning in de gladde spieren van de lagere urinewegen vergroot. Door de behandeling met alfuzosine ontspannen deze gladde spieren zich, waardoor de urineflow verbetert. Het klinische bewijs dat er uroselectiviteit optreedt is aangetoond door de klinische werkzaamheid en een goed veiligheidsprofiel bij mannen die met alfuzosine behandeld werden, inclusief ouderen en patiënten met hypertensie. Alfuzosine kan een matig ernstig antihypertensief effect hebben. Bij mannen verbetert alfuzosine de urinelozing door de verlaging van de urethrale spiertonus, waarbij de uitstroom uit de blaas minder weerstand ondervindt, zodat het legen van de blaas vergemakkelijkt wordt. Bij patiënten die met alfuzosine werden behandeld werd een lagere frequentie van acute urineretentie waargenomen dan bij onbehandelde patiënten. Bij placebogecontroleerd onderzoek van patiënten met BPH heeft alfuzosine: de maximale urineflow (Q max ) bij patiënten met Q max <15 ml/sec significant verhoogd met gemiddeld 30%. Deze verbetering werd vanaf de eerste dosering waargenomen. de detrusordruk significant verlaagd en het volume verhoogd, waardoor een sterke aandrang ontstond. het resterende urinevolume significant verminderd. 7
Deze urodynamische effecten leiden tot een verbetering van de Lower Urinary Tract Symptoms (LUTS), nl. de vullingssymptomen (prikkelend) en de mictiesymptomen (obstructief), die duidelijk zijn aangetoond. Pediatrische patiënten Alfuzosine is niet geïndiceerd voor het gebruik bij pediatrische patiënten (zie rubriek 4.2). De effectiviteit van alfuzosine hydrochloride is niet gedemonstreerd in twee studies gedaan in 197 patiënten van 2 tot 16 jaar met verhoogde detrusor leak point pressure (LPP 40 cm H 2 O) met een neurologische oorzaak. De patiënten werden behandeld met alfuzosine hydrochloride 0,1 mg/kg/dag of 0,2 mg/kg/dag, gebruik makend van aangepaste pediatrische formuleringen. 5.2. Farmacokinetische eigenschappen Alfuzosine heeft lineaire famacokinetische eigenschappen binnen de therapeutische doseringsrange. Het kinetische profiel wordt gekenmerkt door grote interindividuele fluctuaties van de plasmaconcentraties. De absorptie neemt toe als het middel na de maaltijd wordt ingenomen. Absorptie Na de eerste dosis (na een maaltijd) was de gemiddelde maximale plasmaconcentratie 7,72 ng/ml, de AUC inf 127 ng x uur/ml (na een maaltijd) en de t max 6,69 uur (na een maaltijd). Tijdens de steady state (onder gevoede omstandigheden) was de gemiddelde AUC gedurende het doseringsinterval (AUC τ ) 145 ng x uur/ml, de gemiddelde C max 10,6 ng/ml en C min 3,23 ng/ml. Distributie De binding aan plasmaproteïnen is ca. 90%. Het distributievolume van alfuzosine is 2,5 l/kg bij gezonde proefpersonen. Gebleken is dat de verdeling van het middel eerder in de prostaat dan in het plasma plaatsvindt. Eliminatie De waargenomen eliminatiehalfwaardetijd is ca. 8 uur. Alfuzosine wordt uitgebreid gemetaboliseerd in de lever (via diverse routes), de metabolieten worden via de nieren uitgescheiden en vermoedelijk ook via de gal. 75-91% van een orale dosis wordt in de feces uitgescheiden, 35% in onveranderde vorm en de rest als metabolieten, hetgeen aangeeft dat er enige biliaire excretie plaatsvindt. Ongeveer 10% van de dosis wordt onveranderd in de urine uitgescheiden. Geen van de metabolieten is farmacologisch actief. Verminderde nier- of leverfunctie Het distributievolume en de klaring nemen toe bij een verminderde nierfunctie, mogelijk als gevolg van een verminderde eiwitbinding. De halfwaardetijd blijft echter onveranderd. Deze verandering in het farmacokinetische profiel wordt niet klinisch relevant geacht. Daarom is er geen dosisaanpassing nodig bij patiënten met een lichte tot matig ernstige nierfunctiestoornis 8
(zie rubrieken 4.2 en 4.4). Bij patiënten met een ernstige leverfunctiestoornis is de halfwaardetijd verlengd. De maximale plasmaconcentratie is tweemaal zo hoog en de biologische beschikbaarheid neemt toe vergeleken met die bij jonge, gezonde proefpersonen. Alfuzosine 10 mg tabletten met de verlengde afgifte zijn gecontra-indiceerd bij leverfunctiestoornis (zie rubriek 4.3). Oudere patiënten Vergeleken met gezonde proefpersonen van middelbare leeftijd zijn de maximale plasmaconcentratie (C max ) en de biologische beschikbaarheid (AUC) bij oudere patiënten niet verhoogd. De halfwaardetijd (t½) blijft onveranderd. 5.3. Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Niet-klinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor mensen. Deze gegevens zijn afkomstig van conventioneel onderzoek naar de genotoxiciteit, de mogelijke carcinogeniciteit of reproductie- en ontwikkelingstoxiciteit bij mannen. In vitro verlengde alfuzosine de duur van het actiepotentiaal en het QT interval bij een klinisch relevante concentratie. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1. Lijst van hulpstoffen Lactosemonohydraat, colloïdaal silica anhydraat (E551), povidon (E1201), talk (E553b), magnesiumstearaat (E572), hypromellose (E464), hydroxypropylcellulose (E463). 6.2. Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3. Houdbaarheid 2 jaar 6.4. Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 25 C. Bewaren in de oorspronkelijke verpakking. 6.5. Aard en inhoud van de verpakking PVC/aluminium blister. Verpakkingsgrootte: 30 of 90 tabletten. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6. Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen 9
Geen bijzondere vereisten. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Ranbaxy (UK) Limited Building 4, Chiswick Park, 566 Chiswick High Road, Londen, W4 5YE, Verenigd Koninkrijk 1
8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN RVG 32990 9. DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/ HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING 17 Oktober 2007 10. DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste volledige herziening van de tekst: 29 augustus 2011 Laatste gedeeltelijke wijziging van de tekst: 7 december 2011 betreft rubrieken 4.2, 5.1 en 7. 1