Reflectie I Het is druk in Jeruzalem Vijftig dagen na de dood van Jezus, is het druk hier in Jeruzalem. Maar dat heeft met Jezus niets te maken. De meeste bezoekers van de stad weten niet eens dat hij ooit leefde laat staan dat ze weten dat hij kort geleden stierf. Nee, ze zijn hier voor iets heel anders: het Joodse Wekenfeest. Dat is een oogstfeest Een feest om te gedenken dat God alles geeft. Voedsel én Torah. Dat betekent: Eten én Zingeving. Uit alle delen van de bewoonde wereld zijn Joden gekomen Ze zijn, niet zonder gevaar, op reis gegaan uit Lyon, uit Carthago, uit Efeze, Antiochië en Damascus Ze zijn overal vandaan gekomen om hun eerste oogsten te kunnen aanbieden in Gods prachtig grote tempel, hier in Jeruzalem. Het is één groot feest in de tempel en in de stad. Maar tussen al die pelgrims die hun doel bereikt hebben, in die overvolle stad waar talen klinken uit alle delen van de wereld en iedereen samen feest wil vieren om God te eren, verschuilen zich een aantal mensen. Leerlingen van Jezus die niet meedoen met het feest. Zij rouwen om Jezus om zijn dood om een toekomst die plotseling heel anders is. Terwijl de wereld doordraait en het leven om hen heen uitbundig verder gaat verbrokkelt langzaam hun bestaan. Lezen Lucas 12:16-20 Op een dag gaf Jezus zijn leerlingen dit voorbeeld: Er was eens een rijke man, wiens land veel had opgebracht. De rijke man dacht bij zichzelf: Ik heb een probleem. Mijn schuren zijn niet groot genoeg voor deze oogst. Wat moet ik doen? Weet je wat, ik ga mijn oude schuren afbreken en nieuwe schuren bouwen die veel groter zijn. Daarin bewaar ik het graan en al mijn bezit. Dan kan ik tegen mezelf zeggen: Zo, nu ben ik rijk. Ik heb genoeg om jaren van te leven! Ik ga nu lekker uitrusten, eten, drinken en feestvieren. Tegen deze man zegt God: Jij bent een dwaas. Vannacht zul je sterven en voor wie zijn dan al die voorraden die je hebt aangelegd?
Overweging Die boer uit Lucas met zijn grote schuren en plannen voor de toekomst doet precies wat ons tegenwoordig wordt geleerd op school, wat ons allen wordt voorgehouden in de maatschappij wees ambitieus, wees ondernemend stel je doelen voor de toekomst; bedenk waar je wil zijn over vijf jaar bedenk wat je bereikt wil hebben over tien jaar bedenk wat je nu kunt doen, wat je nu moet doen om je wensen en je plannen voor de toekomst te verwezenlijken. of het nu gaat om gezond oud worden de hypotheek je opleiding of het gezin dat je je voorstelt de maatschappelijke suggestie is, dat je het allemaal zelf in de hand hebt een cultureel en maatschappelijke aanname met betrekking tot onze individuele levens, - onze persoonlijke keuzes - die ook geldt voor onze samenleving als geheel die op basis van cijfers en statistieken prognoses maakt en gebaseerd daarop beslissingen neemt. We kunnen ons tegenwoordig volledig verliezen in het voorbereiden op situaties die nooit werkelijkheid gaan worden Ons heden wordt voor een heel groot deel bepaald door onze visie en onze plannen voor de toekomst. Deze lineaire opvatting van tijd, waarin we ons verleden moeten overwinnen, om nu iets te doen zodat we in de toekomst iets kunnen bereiken, is een heel andere dan een opvatting van tijd die wordt beheerst door omwentelingen van de aarde een tijd die niet voorbij gaat, maar steeds terugkeert rond gaat als in een cirkel met steeds opnieuw tijd tijd om te zaaien tijd om te groeien en tijd om te oogsten met seizoenen die elkaar afwisselen
en alles steeds opnieuw laten beginnen In zo n tijd passen kathedralen die gebouwd worden door verschillende generaties In zo n tijd, passen projecten waarin een kleindochter voltooid wat haar grootvader ooit is begonnen In zo n tijd passen tempels waar je naartoe gaat om een offer te brengen - een plaats waar je niet zomaar binnenloopt - maar waar je iets van jezelf komt teruggeven zodat er een balans ontstaat. omdat er evenwicht moet zijn tussen ontvangen en geven wederkerigheid in al onze relaties, ook die met God In die tijd - zo lazen we net was er in Jeruzalem een groep alleen gelaten leerlingen zonder plannen, zonder verwachtingen die na een vreemde en ongewone ervaring opeens begrijpt dat ze niet aan een einde zitten van een verhaal maar juist aan het begin. Dat hun tijd opnieuw begonnen is. Zonder uit te wissen wie we hiervoor waren zonder te negeren wie we in de toekomst willen zijn kunnen wij dat ook; met de hulp van de Heilige Geest opnieuw beginnen Want het is Pinksteren vandaag De ochtend waarop de kerk ontstond de ochtend waarop Jezus leerlingen begrepen - dat hij weliswaar weg was maar zijn aanwezigheid ervaren kan worden in de Geest zijn nabijheid gevoeld kan worden van binnen. De eerste leerlingen gingen vol vreugde, vol vuur en overtuiging de wereld in, om dit goede nieuws aan iedereen te vertellen om in de naam van Christus te genezen om alles te gaan veranderen Priesters, tempels, en tempeloffers waren niet langer nodig Afkomst en sociale positie niet langer relevant. Het enige dat nog telde was een persoonlijk geloof in de kracht van Christus om de duisternis te overwinnen. In de schaduw van de tempel, stonden lang geleden de leerlingen klaar. De vraag is natuurlijk of wij op dezelfde manier nog klaarstaan. Voelen wij die alles veranderende kracht en overtuiging nog in ons?
Of is dit vuur van het verleden en zijn wij als de boer in Lucas, druk met het bouwen van onze grote schuren? tja wij leven in een heel andere tijd en in mijn ervaring is het best moeilijk om nu niet een dwaas te zijn om helder voor ogen te houden wat belangrijk is in het leven en wat niet om jezelf, je wereld en de offers die je brengt in het juiste perspectief te zien om jezelf niet te verliezen in het nieuws van de dag en je plannen voor morgen. Gelukkig leert Pinksteren ons dat ondanks ons tekortschieten de kracht van Christus ons toch al - is gegeven dat we ons leven kunnen leiden in vertrouwen dat de heilige Geest ons helpen zal om sterker te worden dan we van onszelf zijn Gelukkig leert Pinksteren ons dat onze tijd van U is en dat we vanuit die tijd onze rust kunnen nemen, ons evenwicht vinden, om zelf te kiezen tussen wat we kunnen doen en wat we moeten doen Gelukkig leert Pinsteren ons dat onze eigen oogsttijd nu begint, al voorbij is én nog moet komen. We zijn vandaag, voor heel even, in de tempel in Jeruzalem straks gaan we weer naar buiten waar de wind waait en ons in beweging brengt om ieder voor zich, en samen, steeds weer te proberen de mensen te worden die we zouden kunnen zijn Amen
Voorbeden Laten we bidden Soms denken we te kunnen oogsten om net op dat moment met lege handen te staan Aan de Gever van Leven Brenger van Licht, die ons, en alles om ons heen, steeds opnieuw laat groeien vragen wij help ons te houden van hetgeen juist is help ons te streven naar datgene wat van waarde is help ons U steeds opnieuw te vinden. Vandaag in het bijzonder bidden wij voor plaatsen in de wereld waar Uw kerk vervolgd wordt waar mensen niet de vrijheid hebben om in U geloven Moge de wind en het vuur van Pinksteren hen bereiken en van binnenuit verlichten Vandaag in het bijzonder bidden we voor mensen die op de drempel staan van iets nieuws en onbekends dat de Geest hen kracht geeft, een duwtje in de rug, en de steun die soms zo nodig is. Vandaag in het bijzonder bidden we voor onze jongeren die hard aan het werk zijn voor hun eindexamen ook voor hen, is dit, zowel een einde als een nieuw begin Vandaag bidden we ook voor onszelf Dat de Geest in ons mag groeien Dat de Geest ons mag veranderen in mensen uit wie Uw niet te doven licht als een vurig vlam naar buiten straalt. Amen Slottekst In Job staat een visioen over de zon die het ene moment schuil gaat achter wolken en het volgend moment straalt aan de hemel vol kracht en helderheid omdat de wind de lucht heeft schoongeveegd. Het is de pracht die de ontzagwekkende God omgeeft na een zomers regenbui. Een gouden gloed die zichtbaar is niet in een verre toekomst
maar steeds opnieuw: nu Ga van hier nu, vol van dit licht, vol met dit leven in de overtuiging, en met het vertrouwen dat Christus kracht, de heilige Geest, net zo in ons allen is Amen