ARBITRALE BESLISSING VAN DE GESCHILLENCOMMISSIE REIZEN TE BRUSSEL ZITTING VAN 26 OKTOBER 2004 Inzake De heer A, xxx, en zijn echtgenote Mevrouw B, samenwonende te xxx; Eisers, De heer A is persoonlijk ter zitting aanwezig. En RO, met maatschappelijke zetel te xxx, ingeschreven in het handelsregister onder nummer xxx; Verweerster, Ter zitting vertegenwoordigd door xxx; Hebben ondergetekenden: 1. De heer xxx, xxx, wonende te xxx, in zijn hoedanigheid van voorzitter van het arbitraal college; 2. Mevrouw xxx, wonende te xxx, in haar hoedanigheid van vertegenwoordigster van de verbruikers; 3. De heer xxx, wonende te xxx, in zijn hoedanigheid van vertegenwoordiger van de reissector; Allen in hun hoedanigheid van scheidsrechters van de Geschillencommissie Reizen, met zetel te 1000 Brussel, Koning Albert II-laan 16 (Federale Overheidsdienst Economie, K.M.O., Middenstand en Energie), Volgende arbitrale sententie geveld: I. DE PROCEDURE Uit de stukken van het dossier en de debatten blijkt: 1
- dat het Arbitraal College bevoegd is om kennis te nemen van onderhavig geschil; - dat partijen schriftelijk hun akkoord hebben bevestigd mbt. de arbitrale procedure en dat de vordering overeenkomstig het door partijen aanvaarde geschillenreglement rechtsgeldig aanhangig werd gemaakt; - dat partijen, behoorlijk opgeroepen per aangetekend schrijven van 23.06.2004 om te verschijnen op de zitting van 26.10.2004, ter zitting zijn verschenen zoals hierboven aangegeven; - dat partijen verzocht hebben dat de procedure in de Nederlandse taal zou gevoerd worden; De gevolgde procedure is derhalve regelmatig. II. VOORWERP VAN DE VORDERING Eisers boekten op 03.01.2003 bij RB uit de RObrochure 2002/03 voor de periode van 06.04.2003 tot 19.04.2003 een reis 'xxx Peru' voor 2 pers. mits de prijs van 4.347,26 euro. In de reisdocumentatie staat mbt. de 1 e dag duidelijk vermeld: "Vertrek vanuit Brussel voor de vlucht met LMIJ 1 of LMIJ 2 naar Lima". Uiteindelijk werd met LMIJ 2 gevlogen en dienden eisers per persoon 2.303 euro te betalen i.p.v. 2.539 euro. Enkele aanpassingen aan het programma dienden ook te worden doorgevoerd, waarvoor de reisorganisator spontaan terugbetaling deed. Volgens het prijzenboek bij de winterbrochure waarop eisers zich baseerden bij de boeking van hun reis waren de luchthaventaksen in de prijs begrepen. Verweerster erkent trouwens in haar latere brief van 22.07.2004 aan de Geschillencommissie Reizen dat de boeking gebeurde op basis van de winterbrochure 2002/03 aan een reissom waarin de luchthaventaksen begrepen waren. Tijdens de reis dienden eisers evenwel zelf de luchthaventaksen te betalen. Op het bezwaar dat eisers hierover meteen formuleerden kregen zij als antwoord: "Vermits deze reis echter plaatsvindt binnen het zomerseizoen, zijn alle gegevens van toepassing die in de zomer(prijs)brochure vermeld staan Bovendien is in de tussentijdse periode de regelgeving terzake veranderd en is de reisorganisator niet meer genoodzaakt de (luchthaven)taksen voor vluchten in de prijs in te rekenen. De prijs- en datumaanpassing werd aan alle klanten toegestuurd via hun reisagent met de vraag om hun akkoord". Eisers betwisten met klem dat zij ooit via hun reisagent enige vraag om akkoord met prijs-en datumaanpassing zouden gekregen hebben en vorderen terugbetaling van door hen ten onrechte zelf nog eens betaalde luchthaventaksen tbv. 88,04 euro, te vermeerderen met 8 % rente vanaf 12.04.2004. Volgens verweerster werd de Peru-reis evenwel hernomen in de zomerbrochure 2003. Op dat moment werden alle voorwaarden van de zomerbrochure volgens verweerster op de reis van toepassing. Verweerster verwijst hiervoor naar het prijzenboek bij die zomerbrochure waarin staat: Bij afwezigheid van minnelijke regeling maakten eisers de zaak aanhangig bij de Geschillencommissie Reizen dmv. het vragenformulier, ter griffie ontvangen op 14.04.2004. 2
III. BEOORDELING Uit het geheel van de in het dossier voorhanden zijnde stukken en uit de debatten ter zitting blijkt dat eisers op 03.01.2003 bij RB uit de RO winterbrochure 2002/03 voor de periode van 06.04.2003 tot 19.04.2003 een reis 'xxx Peru' boekten voor 2 pers. mits de prijs van 4.347,26 euro. In de reisdocumentatie staat mbt. de 1 e dag duidelijk vermeld: "Vertrek vanuit Brussel voor de vlucht met LMIJ 1 of LMIJ 2 naar Lima". Uiteindelijk werd met LMIJ 2 gevlogen en dienden eisers per persoon 2.303 euro te betalen i.p.v. 2.539 euro. Enkele aanpassingen aan het programma dienden ook te worden doorgevoerd, waarvoor de reisorganisator spontaan terugbetaling deed. Volgens het prijzenboek bij de winterbrochure waarop eisers zich baseerden bij de boeking van hun reis waren de luchthaventaksen in de prijs begrepen. Verweerster erkent trouwens in haar latere brief van 22.07.2004 aan de Geschillencommissie Reizen dat de boeking gebeurde op basis van de winterbrochure 2002/03 aan een reissom waarin de luchthaventaksen begrepen waren. Tijdens de reis dienden eisers evenwel zelf de luchthaventaksen te betalen. Op het bezwaar dat eisers hierover meteen formuleerden kregen zij als antwoord: "Vermits deze reis echter plaatsvindt binnen het zomerseizoen, zijn alle gegevens van toepassing die in de zomer(prijs)brochure vermeld staan Bovendien is in de tussentijdse periode de regelgeving terzake veranderd en is de reisorganisator niet meer genoodzaakt de (luchthaven)taksen voor vluchten in de prijs in te rekenen. De prijs- en datumaanpassing werd aan alle klanten toegestuurd via hun reisagent met de vraag om hun akkoord". Eisers betwisten met klem dat zij ooit via hun reisagent enige vraag om akkoord met prijs-en datumaanpassing zouden gekregen hebben en vorderen terugbetaling van door hen ten onrechte zelf nog eens betaalde luchthaventaksen tbv. 88,04 euro, te vermeerderen met 8 % rente vanaf 12.04.2004. Volgens verweerster werd de Peru-reis evenwel hernomen in de zomerbrochure 2003. Op dat moment werden alle voorwaarden van de zomerbrochure volgens verweerster op de reis van toepassing. Verweerster verwijst hiervoor naar het prijzenboek bij die zomerbrochure waarin staat: De vordering werd door eisers aanhangig gemaakt dmv. het daartoe bestemde klachtenformulier, ter griffie ontvangen op 14.04.2004, en is derhalve tijdig en regelmatig ingesteld. Er kan geen twijfel bestaan over het feit dat eisers hun Peru-reis boekten op basis van de winterbrochure van RO, waarvan het prijzenboek duidelijk vermeldde dat de luchthaventaksen in de prijs begrepen waren. Verweerster erkent dit trouwens ook in haar brief van 22.07.2004. Volgens art. 6 van de Reiscontractenwet binden de gegevens in de reisbrochure de reisorganisator of de reisbemiddelaar die de brochure hebben uitgegeven, tenzij: - wijzigingen in deze gegevens duidelijk, schriftelijk en vóór het afsluiten van het contract ter kennis van de reiziger gebracht zijn; - er zich naderhand wijzigingen voordoen ingevolge een schriftelijk akkoord tussen partijen bij het contract. Verweerster houdt voor dat de prijs- en datumaanpassing aan alle klanten via hun reisagent werd toegestuurd met vraag om hun akkoord. Eisers betwisten dat zij ooit via hun reisagent enige vraag om akkoord met prijs- en datumaanpassing zouden gekregen hebben. 3
Uiteindelijk blijken eisers niets anders vernomen te hebben dan dat er uiteindelijk niet met LMIJ 1 maar met LMIJ 2 zou gevlogen worden en dat zij dienvolgens 2.303 euro /pers. dienden te betalen ipv. 2.539 euro. Enige objectieve aanwijzing dat eisers schriftelijk een vraag om akkoord met een wijziging van de brochuregegevens zou gevraagd zijn of dat er mbt. dergelijke wijziging tussen partijen bij het contract een schriftelijk akkoord zou geweest zijn, is in het hele dossier niet te vinden en wordt door verweerster niet aangebracht. De bewering dat eisers bij de boeking van de reis duidelijk kennis moeten gehad hebben van de zomerbrochure - en dus ook van de daarin gewijzigde reis- en prijsgegevens - snijdt duidelijk geen hout. Uit het louter feit dat ingevolge een wijziging van luchtvaartmaatschappij (LMIJ 2 ipv. LMIJ 1) een lagere prijs werd toegepast kan men niet zomaar afleiden dat eisers op basis van de zomerbrochure boekten. Uit het betoog ter zitting van verweerster, blijkt trouwens dat die zomerbrochure pas in omloop werd gebracht na de boekingsdatum, zodat eisers er, rekening houdend ook met de duur voor volledige verspreiding van deze zomerbrochure, op het ogenblik van de boeking onmogelijk kennis konden van gehad hebben. Tenslotte verwijst verweerster naar de paragraaf "Geldigheid" in het prijzenboek bij de zomerbrochure 2003, waarin inderdaad te lezen staat: Eerst en vooral dient benadrukt te worden dat verweerster volkomen ten onrechte verwijst naar deze zomerbrochure en de erin voorziene bepalingen. Deze zomerbrochure was er duidelijk nog niet op het ogenblik dat eisers boekten. Eisers boekten nog op basis van de winterbrochure en het zijn dan ook enkel de bepalingen van deze winterbrochure die bindend zijn in onderhavig reiscontract. Overigens is het duidelijk dat de paragraaf "Geldigheid" uit het prijzenboek bij de zomerbrochure enkel betrekking kan hebben op de nieuwe reiscontracten die op basis van deze zomerbrochure en prijzenboek worden afgesloten en niet automatisch retroactief kan inwerken op vroegere reiscontracten, afgesloten op basis van de vroegere winterbrochure en prijzenboek, waarvan de uitvoering nog gebeurt na uitgifte van de zomerbrochure. Met de interpretatie die verweerster aldus geeft aan de paragraaf "Geldigheid" in de zomerbrochure en prijzenboek zou de reisorganisator immers door het louter uitgeven van een nieuwe brochure en /of prijzenboek volstrekt willekeurig en eenzijdig de prijzen en voorwaarden van vroeger afgesloten maar nog uit te voeren reiscontracten kunnen wijzigen. Dit zou manifest strijdig zijn met de voorschriften van art. 6 van de reiscontractenwet en zou van deze paragraaf "Geldigheid" in de zomerbrochure en prijzenboek een flagrant onrechtmatig beding maken dat volgens de Wet op de Handelspraktijken en Bescherming en Voorlichting van de Consument zonder meer nietig is. Samenvattend kan derhalve gesteld worden dat eisers een reis boekten op basis van de winterbrochure die in haar prijzenboek voorzag dat de luchthaventaksen inbegrepen waren. De gegevens in deze winterbrochure zijn mbt. tot het afgesloten reiscontract bindend voor de reisorganisator. Waar eisers tijdens hun reis toch nog luchthaventaksen dienden te betalen, vorderen zij deze terecht terug van de reisorganisator ten beloop van 88,04 euro. Mede gezien de totale afwezigheid van enig voorstel tot regeling vanwege verweerster, komt het passend voor verweerster te veroordelen tot de kosten van onderhavig geding. 4
OM DEZE REDENEN HET ARBITRAAL COLLEGE Verklaart zich bevoegd om kennis te nemen van de vordering; Verklaart de vordering toelaatbaar en volledig gegrond; Veroordeelt verweerster RO tot betaling aan eisers van 88,04 euro ten titel van schadevergoeding, meer 7 % rente vanaf 12.04.2004 tot op dag van betaling. Veroordeelt verweerster RO tot betaling van de gedingkosten, begroot op het klachtengeld tbv. 100 euro. Aldus uitgesproken met eenstemmigheid te Brussel op 26 oktober 2004. Het Arbitraal College 5