Ik moet vaststellen: Wij zijn gewoon niet goed genoeg. Ik ben het met de keuze van de winnaar(s) van de Prijs voor Mensenrechten 2014 niet eens! Ze hadden die prijs moeten toekennen aan Farid Le Fou! Helaas was hij op de dag van de uitreiking in Antwerpen onvindbaar. Er werd dan een vervanger gezocht, en die werd gevonden in de veertigkoppige drugsbende die vele jongeren aan een verslaving helpen, en die onlangs werd vrijgelaten wegens procedurefouten. Maar ook die moesten forfait geven omdat ze in alle stilte hun zaak aan het heropstarten waren in moeilijke omstandigheden. Dan viel hun oog op de rechters of advocaten in deze zaak die de vrijlating had mogelijk gemaakt, maar die wilden begrijpelijk uit het oog van de storm. Stemmen gingen op om de 2 jongeren die in de buurt van Charleroi een automobiliste per ongeluk vermoorden met een steen. Die zaak was echter te recent en werd weerhouden voor de prijs van volgend jaar. Dus werd de prijs toegekend aan alle criminelen die in de gevangenis overleden. Als goede tsjeef, zelf jurist en minister van justitie (met kleine letters en niet te vertrouwen) was hij natuurlijk aanwezig, en hij beloofde zelfs grote inspanningen te doen om het leven van de prijswinnaars te verbeteren. Ons kent ons natuurlijk. Zelf had hij eerder aangedrongen ook het ACW/Arcopar te nomineren. Het had de boze spaarders en belastingbetalers kunnen bedaren. Maar de commissie voor de mensenrechten moest integer en autonoom beslissen zonder de indruk te wekken van een vriendendienst. Ook de bekende progressieve mensenrechten- en procedurepleiter Vander Velpen, voorzitter van de Liga der Mensenrechten verdedigde de keuze. Volgens hem moet er dan ook dringend meer geïnvesteerd worden in gezondheidszorg voor gedetineerden. Dat zou ook alle
aanwezigen uit de justitieconomie ten goede komen. Minister Koen Geens deed nog een opmerkelijke uitspraak: België staat dankzij onze uitstekende gezondheidszorg bekend als zowat het beste land om in te (komen) sterven, we mogen niet rusten voor we dat ook voor gedetineerden zijn. Echt waar, het staat zo in de krant. Het publiek van juristen, dat even uit de ivoren toren was gekropen, applaudisseerden hierop hevig. Verder beloofde Geens onder meer verder te zullen ijveren voor een regeling die gedetineerden aanspraak laat maken op een ziekteverzekering, meer alternatieve vormen van bestraffing, het terugdringen van het aantal gedetineerden in voorarrest en een minimale dienstverlening tijdens stakingen. De zaal ging uit haar dak. Zeker omdat de belastingbetalers dat allemaal zullen betalen. Om het aantal gedetineerden te doen dalen kan de minister de politiediensten aansporen om minder actief te zijn, en de procureurs een richtlijn sturen om meer zaken te seponeren. Om de zware taak van cipiers te ondersteunen en om niet aan hun verdiende stakingsrecht te tornen kan er meer beroep gedaan worden op het leger, en misschien op vrijwilligers die Arabisch, Marokkaans of Roemeens spreken. De uitreiking van de prijs, (bijwonen was gratis maar na inschrijving) werd uiteraard gevolgd door een receptie met voldoende hapjes en drank, betaald natuurlijk, rechtstreeks of onrechtstreeks, door de mensen die nooit een prijs winnen. Volgend jaar wil ik ook eens mee genieten, en dan weet ik bovendien wie er zoal aanwezig is. Zou ik misschien een lijstje kunnen krijgen voor onze journalistieke werking? De politie werd die avond verzocht geen alcoholcontroles te laten plaatsvinden. Ik kan jullie verzekeren dat ik nooit deze prijs in de wacht zal kunnen slepen. Daarvoor heb je uiteraard een belangrijke
graad van verdienste en expertise nodig in het milieu. Ik zal dus doodgaan na vele jaren werken, afdokken, bedreigd en bestolen te worden, zonder een prijs voor verdienste. En met mij een hele boel anderen. We zijn gewoon niet goed genoeg moeten we vaststellen. Oh ja, nog een laatste vraag: Wie mocht de geldsom verbonden aan die prijs in ontvangst nemen? Of is het alleen een oorkonde en een beeldje? Dat moet, als dat zo is, dan ook maar dringend veranderd worden. http://www.gva.be/cnt/dmf20141214_01428517/prijs-voor-mensenre chten-2014-gaat-symbolisch-naar-gestorvenen-in-de-cel Prijs voor Mensenrechten 2014 gaat symbolisch naar gestorvenen in de cel Gisteren om 17:09 Bron: BELGA
Foto: BELGA Antwerpen In het Justitiepaleis van Antwerpen is zondag de jaarlijkse Prijs voor Mensenrechten 2014 uitgereikt, een bekroning vanwege de Liga voor Mensenrechten van een persoon of organisatie die zich verdienstelijk heeft gemaakt op vlak van mensenrechten. De prijs gaat dit jaar echter in het algemeen naar gestorvenen in de cel, om die mensen te eren en om aandacht te vragen voor de problematiek van gezondheidszorg in de Belgische gevangenissen. Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) beloofde alvast te zullen werken aan beterschap. Elk jaar sterven in ons land zowat 50 personen in gevangenschap. Opvallend daarbij is dat een kwart van hen zelf een einde maakt aan zijn of haar leven. Dat gebeurt vooral bij personen die nog in het begin van hun detentieperiode zitten, zegt Jos Vander Velpen, voorzitter van de Liga voor Mensenrechten. Daarnaast zitten we ook nog met een enorm aantal mislukte zelfmoordpogingen. Volgens Vander Velpen moet er dan ook dringend meer geïnvesteerd worden in gezondheidszorg voor gedetineerden en geïnterneerden, en lang niet alleen op het louter fysieke vlak. We zijn inderdaad niet bepaald een voorbeeld op het vlak van
respect voor mensenrechten bij gedetineerden, erkent minister Geens. Vanaf dit jaar is het ook mijn verantwoordelijkheid om daar verandering in te brengen. België staat dankzij onze uitstekende gezondheidszorg bekend als zowat het beste land om in te (komen) sterven, we mogen niet rusten voor we dat ook voor gedetineerden zijn. Geens beloofde onder meer verder te zullen ijveren voor een regeling die gedetineerden aanspraak laat maken op een ziekteverzekering, meer alternatieve vormen van bestraffing, het terugdringen van het aantal gedetineerden in voorarrest en een minimale dienstverlening tijdens stakingen.