Boekverslag Nederlands Straks in september door Lily van der Velde Boekverslag door een scholier 3162 woorden 15 juni 2003 6,5 37 keer beoordeeld Auteur Genre Lily van der Velde Jeugdboek Eerste uitgave 1991 Vak Nederlands Samenvatting Het verhaal gaat over een meisje, Bernadette van Meurs, die net klaar is met haar eindexamen. Ze is geslaagd. Maar ze weet niet wat ze hierna wilt gaan doen. Ze wilde altijd de kunstacademie, maar dat lijkt haar niet zo leuk meer. Nadat ze een paar dagen geslaagd is komt Jolanda haar beste vriendin bij haar op visite. Ze gaan samen naar het strand. Jolanda vertelt dat ze een baantje heeft gevonden als serveerster. En Bernadette verklaart haar voor gek. Als ze een tijdje liggen te kletsen en te zonnen, schrikt Bernadette opeens wakker. Langs haar benen komt een hond langs gerend, en pakt haar slipper. Jolanda lacht haar uit, maar ze gaan er niet achteraan. Even later komt de hond hem terug brengen, en raken ze met het baasje aan de praat. Hij heet Steven van Berkhoven en heeft medicijnen gestudeerd. Hij vraagt aan Jolanda en Bernadette wat zij gaan doen. Jolanda gaat rechten studeren en heeft alleen geen kamer. Steven zegt dat hij dat wel kan regelen, en binnen een week kan ze een kamer krijgen. De hele dag blijft hij nog bij hun. En als Jolanda weggaat vraagt hij aan Bernadette of zij vanavond wel met hem weg wilt. Ze gaan samen uit eten. Daarna gaat ze mee naar huis en gaat ze met hem naar bed. Haar eerste keer. Ze krijgt de pil van hem, omdat hij toch arts is. Haar ouders ziet ze niet zo vaak, omdat ze een antiekzaak hebben, en daar dus vaak moeten zijn. Daarom is ze elke dag alleen en spreekt ze vaak met Steven af. Ze gaan veel naar het strand. De ouders van Bernadette hebben een eis van Griekenland geboekt en vragen of ze mee gaat. Eigenlijk wil ze wel, want ze gaat elk jaar mee. Maar omdat ze liever thuis met Steven wilt blijven gaat ze niet mee. Haar ouders zijn erg teleurgesteld. Haar ouders gaan 3 weken weg. En hebben beloofd elke dag te bellen. De laatste tijd heeft Steven weinig tijd voor haar omdat hij veel zijn vader moet helpen, en omdat hij zijn huis schoon gaat maken. Als hij later vertelt dat hij met zijn vader een paar daagjes mee gaat naar Frankrijk heeft ze spijt dat ze alleen is gebleven. Ze zit nu elke dag alleen thuis, want haar oom en tante zijn ook op vakantie. Ze besluit een baantje te gaan zoeken. Eerst gaat ze naar een ziekenhuis en meld ze zich aan voor een cursus. Maar na een paar dagen heeft ze daar al geen zeer meer in. Als haar moeder belt vertelt ze er niks over. Nu ze weer alleen thuis zit, wacht ze de hele dag op de post. Als er een vakantiekaartje bij zit denkt ze dat hij van Steven is. Maar hij is van haar ouders. Daardoor rent ze naar de koelkast en eet alles op wat er in staat, dan rent ze naar de voorraadkast en haalt die ook Pagina 1 van 6
weer leeg. Als ze na een tijdje van de rust bekomen schrikt ze van wat ze gedaan heeft. Ze gaat als een gek de trap op en neer rennen en allerlei gymoefeningen doen. Ze belooft haar zelf het niet meer te doen. Maar elke keer als er geen post is of er is gewoon niks rent ze weer om alles op te eten. Als haar ouders thuis zijn kijken ze raar op, ze is dikker geworden. Ook krijgt ze van Steven een opmerking. Dan besluit ze helemaal niks meer te gaan eten, of als ze iets eet het weer uit te kotsen. Ook koopt ze pakjes laxeerpillen en eet ze soms wel 20 pillen op een dag. Daardoor heeft ze s avonds erge buikpijn en kan haast niet meer slapen. Dan vind ze een baantje als receptioniste. Een fulltime baan. Haar vader vind het jammer van haar vervolg opleiding, en had ook liever gewild dat ze in het bedrijf daar kwam werken. Na een paar dagen durft ze zich daar niet meer te vertonen omdat ze zich te dik voelt en opgelaten. Steven laat in deze tijd helemaal niks meer van zich horen en zij denkt dat het door haar gewicht komt, en besluit nog meer af te vallen. Doordat ze zich zo verrot voelt heeft ze helemaal geen zin meer in het leven, ze maakt steeds ruzie in huis en door haar aanwezigheid verpest ze de hele sfeer. Ze besluit om er een einde aan te maken. Ze pakt de bruine potjes met Valium en Librium. Met kerstdag verzint ze een smoes om niet te hoeven eten, en zegt dat ze ziek is. Ze heeft toen al een paar pillen geslikt. Daardoor ligt de hele dag in bed. Met oud en nieuw zorgt ze ervoor dat ze ruzie krijgt zodat ze s avonds die pillen nemen kan. Ze heeft haar hele kamer al opruimt en haar hele bureau is leeg gehaald. Ze schrijft nog snel een briefje voordat het 12 uur is. Ze vult een bekertje met water en schud de pillen op haar hand, zo gooit ze achterover en neemt een slok. Ze probeert te slikken maar gaat bijna over d r nek. Ze rent naar de w.c en spuugt het uit. Dan probeert ze het andere potje, maar het zelfde gebeurd. Ze verscheurt het briefje en gaat op bed liggen. S Morgens wordt ze wakker. Ze voelt zich helemaal goed! Ze stapt uit bed kijkt in de spiegel en ziet nu pas hoe erg ze uitgemergeld is. Ze trekt de trui aan die haar moeder heeft gegeven vanuit Griekenland, en omdat ze al haar kleren al heeft weggegooid heeft ze alleen nog maar een te grote spijkerbroek. Ze trekt hem aan en gaat naar beneden. Ze wenst haar ouders gelukkig nieuw jaar, die helemaal verbaasd zijn omdat ze nu niet eens zwarte kleren aan heeft. Ze gaat gezellig bij ze zitten en neemt een lekker ontbijt. Ze denkt over een paar maanden is het al weer lente, en dan in September Ga ik alles anders doen. Personages Bernadette van Meurs Bernadette is een meisje van ongeveer 16 jaar. Ze heeft haar examens gehad en is onzeker over haar toekomst. Alleen denkt ze wel een beetje te simpel er over. Haar ouders vragen haar steeds wat ze wilt gaan doen, en als ze iets voorstellen zegt ze steeds dat het wel komt. Ze denkt dat ze alle tijd heeft, en ligt de hele dag te luieren. Als ze inziet dat ze niks nuttigs doet en wanhopig zit te wachten op een telefoontje of kaart van Steven, begint ze met haar vreetbuien. En gaat daar een tijdje mee door. Alleen haar onzekerheid neemt steeds toe. Als ze dan ook nog opmerkingen krijgt dat ze dikker wordt, begint ze met afvallen. Dit zijn allemaal reacties op haar onzekerheid, ze is nooit zeker van haarzelf en door Steven komt het ook niet goed. Ook heeft ze niet de wilskracht om te stoppen met vreetbuien en geen laxeermiddelen te kopen. Ze heeft ook geen doorzettingsvermogen, dat merk je omdat ze steeds weer van baantje verwisselt. Ze blijft er nooit langer dan 2 of 3 dagen en dan gaat ze weer. Ook moet ze een cursus volgen maar ook daar gaat ze 2 keer heen. Jolanda Krijgsman Jolanda is de beste vriendin van Bernadette. Ze zaten bijelkaar in de klas en ook zij heeft haar examens gehaald. Ze woont niet dicht bij Bernadette in de buurt. Daarom zien ze elkaar niet zoveel in de vakantie. Ze is altijd spontaan en vrolijk, en heeft zin in haar studie. Als ze een feest geeft en Bernadette al een tijdje Pagina 2 van 6
niet gezien heeft schrikt ze ervan hoe dun ze is geworden. Ze hebben het erover en net als Bernadette wil vertellen wat er aan de hand is, gaat de bel. Ook met oud en nieuw spreken ze elkaar. En Bernadette zegt dat ze nu alleen elkaar kunnen spreken, Jolanda denkt dat ze deze avond bedoelt. Maar Bernadette wilt niet meer verder leven. Verder wordt er niet veel gesproken over haar karakter. Steven van Berkhoven Is 10 jaar ouder als Bernadette. Dus ongeveer 26. Thuis wordt hij ook aangesproken met u door de ouders van Bernadette. Hij heeft medicijnen gestudeerd, en helpt zijn vader in de praktijk die hij later zelf over kan nemen. Hij maakt misbruikt van Bernadette. Omdat hij eerst met haar naar bed gaat en later een ander meisje heeft die hij zijn studievriendin noemt. Dus erg ontrouw en soms erg raar doet tegen Bernadette, die dan denkt dat het door haar gewicht komt. Moeder van Bernadette De moeder van Bernadette is een mooie, lange, dunne vrouw die er altijd verzorgt uit ziet. Zij is een soort uiterlijk voorbeeld van Bernadette. Ook heeft ze heel veel geduld als ze een grote mond krijgt of als er niet of bot gereageerd wordt. Ze heeft het goede met Bernadette voor, en gunt haar ook veel. Ze probeert de stemming er een beetje in te houden door steeds te vragen of ze naar stad zullen gaan enzo. Als ze dat niet wilt gaat ze alleen heen en koopt ze iets voor Bernadette, wat ze later dan toch aantrekt omdat ze denkt dat ze het niet past. Na een tijdje raakt haar geduld wel op maar wordt ze niet kwaad. Ze laat het alleen maar gaan omdat ze er niks aan doen kan. Ze merkt dat dan beter is omdat Bernadette dan uit zich zelf meer gaat veranderen. Vader van Bernadette De vader van Bernadette is een drukke zakenman. Omdat hij een eigen bedrijf heeft, is hij niet vaak thuis en heeft dus weinig tijd voor Bernadette. Wel wilt hij graag dat ze bij hem komt werken. Ik denk dat hij dat wilt zodat hij dan meer zekerheid heeft over haar toekomst en haar goed in de gaten kan houden. Ook hij heeft veel geduld, net als haar moeder. Hij wordt niet gauw boos en als hij geen antwoord krijgt laat hij het maar zitten. Hij wordt er wel wanhopig van. Hij heeft ook het beste met Bernadette voor, en probeert haat te helpen met haar keuze te maken door haar op te geven bij een cursus. Maar dat neemt ze niet in dank af. Leeservaring Beschrijving 1. Onderwerp Spreekt het onderwerp je aan? Is het een onderwerp waar je al eens over nagedacht hebt? Heeft het boek je nieuwe kanten van het onderwerp laten zien? - Ja, het onderwerp spreekt mij aan. Dat komt omdat het de laatste tijd veel voorkomt in de maatschappij en er meer aandacht aan besteed wordt. Ook heb ik al over het onderwerp nagedacht, ik heb er een werkstuk van gemaakt en zo weet ik er alles van. Alleen in het boek word er niet diep op ingegaan omdat ze niet door heeft dat ze Boulimia Nervosa heeft. En ze ook niet weet dat ze ziek is. Dus word er weinig over verteld. Alleen neemt Steven een keer het woord anorexia in zijn mond. Nee het onderwerp heeft me geen nieuwe kanten laten zien. Want het is alleen een verhaal van een ziek meisje, dat verteld wat ze mee maakt, dus ze verteld niet dat ze ziek is van de Boulimia want dat weet ze niet. Dus kom je niks van die ziekte te weten, in ieder geval niks nieuws. Heb je door het lezen van dit boek iets geleerd? Wat? Ja, dat iemand zich zo uit kan mergelen en het zelf niet door heeft. En dat als je een van de ouders bent je er helemaal niks aan kan doen, alleen toe kijken. En zien hoe je kind aftakelt. Gelukkig dat ze het later zelf Pagina 3 van 6
door kreeg en misschien zelf wel hulp is gaan zoeken. Of in ieder niet is door gegaan, dat is vast de grootste opluchting geweest van die ouders. Ook omdat het hun enige kind is. 2. Gebeurtenissen Bevat het verhaal voldoende gebeurtenissen om te blijven boeien? Ja. Omdat ze het in dagboek vorm schrijft vertelt ze dus wat er allemaal met haar gebeurd, dat lijkt op zich wel eentonig maar dat valt best mee. Ze beleeft genoeg om het op te schrijven, zoals haar baantjes, dat ze later niet heen gaat naar gewoon door de stad gaat lopen. Over haar vreetbuien, Steven, spijt. Komen de gebeurtenissen logisch uit elkaar voort of is het verband moeilijk te verklaren? Ja. Omdat het in een dagboek vorm geschreven is. Ze schrijft dat geen kaartje heeft gehad, en de reactie is dan dat ze dus veel gaat eten. Omdat ze zich dik voelt gaat ze niet werk, sluit ze zich, gaat niet naar Jolanda, wilt zelfs niet dat Steven komt. Dat zijn allemaal reacties van gebeurtenissen. En ook op logische volgorde. 3. Personages Hebben de personages eigenschappen die je bewondert, gewoon vindt of verafschuwt? - Ik heb enorme bewondering voor de ouders van Bernadette. Omdat ze zo geduldig zijn, en lief blijven. Ik weet niet of dat had gekund. Ik vind het alleen raar dat Bernadette dat niet inziet. En dat ze eens wat aardiger gaat doen. Met welke beslissingen van de personages ben jij het eens? En met welke ben je het oneens? Wat zou jij anders hebben gedaan? - Ik ben het eens met de beslissing die de moeder van Bernadette neemt. Dat ze er niks meer van zegt en Bernadette gewoon haar gang laat gaan. Ik ben het niet eens met de beslissing die Bernadette neemt dat ze steeds stopt met haar baantjes, en dan weer tegen haar ouders liegt erover. Ik had het gewoon eerlijk verteld en gezegd dat het echt niks is en dat ze liever iets anders ging zoeken want dan werden haar ouders ook niet steeds verdrietig en boos. Ook de beslissing dat ze haar dagboeken weg heeft gegooid vind ik erg dom. Ook al wil je dan niet verder zou ik het bewaren. 4. Bouw Is het verhaal spannend? - Een beetje. Sommige stukjes zijn wel spannend. Bijvoorbeeld op bladzijde 39. Dat ze alleen thuis en dat ze iets hoort in de tuin maar niet heen durft te gaan. Dat is eigenlijk het enige. En op het moment dat ze de pillen wil gaan slikken. Maar dat zijn niet echt spannende momenten, zoals bijvoorbeeld in een thriller. Maar daar is het het boek ook niet voor. Wat vind je van het eind? Blijft er te veel onduidelijkheid? - Ik vind het een leuk einde, omdat het positief afloopt. Ik verbaas me wel erover dat dat zo is. Want meestal komen Boulimia patiënten er zelf niet achter dat ze ziek zijn, maar moeten ze bijwijze van spreken er heen geschopt worden (naar de inrichtingen). Ik denk ook dat het maar heel weinig voor komt dat ze uit haar eigen genezen wilt. Dus vond ik het een speciaal eind en niet verwacht. 5. Taalgebruik Vind je het verhaal lastig om te lezen? Hoe komt dat? - Nee, juist helemaal niet. Omdat het hele korte makkelijke zinnetjes waren. De reden daarvan is waarschijnlijk dat het een dagboek is, en dus niet lange moeilijke zinnen zijn. Vind je dat de taal past bij de personages en het onderwerp? Ja, het is niet te moeilijk dus makkelijk te lezen, ik zou ook niet als ik een dagboek zou schrijven rare Pagina 4 van 6
ingewikkelde woorden gebruiken. Dus het komt overeen met de hoofdpersonage. Eigen mening Ik vond het een heel mooi boek om te lezen omdat het een ongewone situatie is die beschreven word door de persoon zelf. Ook vond ik het interessant om te lezen omdat ze zo toch een levenservaring heb van iemand die met deze ziekte leeft. Wel jammer dat er niet verder op de ziekte in is gegaan. Schrijfopdracht (2) (Adres) Algemeen Dagblad Geachte heer\mevrouw, Naar aanleiding van een boek die ik niet zo lang geleden gelezen heb wil ik u graag een stukje schrijven over het onderwerp. Het boek hete Straks in September, en ging over een meisje dat Boulimia heeft. Het leek mij wel interessant om er een stukje over te schrijven dat u misschien in uw krant zou kunnen plaatsen. -Boulimia Nervosa- Boulimia nervosa (verkort tot boulimia) betekent letterlijk 'eetlust als een os door nerveuze oorzaken'. Deze naam klopt niet helemaal, omdat er vaak eetbuien zijn die worden afgewisseld met perioden van (bijzonder) matig eten. Bovendien hoeft het niet zo te zijn dat mensen met boulimia een grote eetlust hebben voordat ze een eetbui krijgen. Het gaat om het eten, niet om het stillen van honger. De drang om te eten lijkt op een verslaving. Boulimia wordt dan ook wel eetverslaving genoemd. Tijdens een eetbui worden grote hoeveelheden eten naar binnen gewerkt en hebben de patiënten het gevoel dat zij de controle over hun eetgedrag kwijt zijn. Zij kunnen niet meer stoppen met eten. Het voedsel is dikwijls calorierijk en wordt vaak zonder proeven doorgeslikt. Het is meestal eten dat buiten de vreetbuien niet word toegestaan. De drang tot eetbuien is vaak zo groot dat patiënten deze gaan plannen. Zo kunnen patiënten bijvoorbeeld de hele dag, op hun werk, nauwelijks iets eten, om 's avonds als ze alleen zijn zich weer vol te eten. Maar een eetbui kan ook ontstaan wanneer patiënten het gevoel hebben 'over de schreef' te zijn gegaan, omdat zij iets meer gegeten hebben dan zij zichzelf hadden toegestaan. Het verschilt van persoon tot persoon hoe groot de eetbuien soms zijn. De ene patiënt(e) heeft twee eetbuien per week, de andere heeft er vele per dag. Na een eetbui proberen boulimia-patiënten het eten weer kwijt te raken. Meestal door het uit te kotsen en/of het gebruik van laxeermiddelen en/of plasmiddelen. Het kan ook zijn dat er geen gebruik wordt gemaakt van deze middelen, maar dat na een periode van eetbuien een periode van een streng dieet volgt. Als reactie op het hongergevoel dat door het vasten ontstaat, kunnen weer nieuwe eetbuien volgen. Ook omdat patiënten weten dat ze het eten kwijt raken na een eetbui blijven ze het weer opnieuw doen. Net als anorexia-patiënten zijn boulimia-patiënten dus geobsedeerd door voedsel, gewicht en lichaamsomvang. De meeste boulimia-patiënten hebben meestal een normaal gewicht, al komt het ook voor dat ze mager of dik zijn. Wat hun gewicht ook is, in hun beleving zijn ze in ieder geval te dik en ze proberen dan ook voortdurend slanker te worden of op gewicht te blijven. Boulimia-patiënten schamen zich vaak erg voor hun eetbuien en proberen deze voor de buitenwereld Pagina 5 van 6
verborgen te houden. Vandaar dat het nooit opvalt en ze normaal lijken. Ik zou graag willen dat dit stukje in uw krant werd geplaatst omdat er veel misverstanden bestaan over deze ziekte. En dat ik graag uit de wereld zou willen helpen en mensen er meer duidelijkheid over willen geven Alvast hartelijk bedankt voor uw medewerking Met vriendelijke groet, (Naam) Pagina 6 van 6