Britt van den Berg, kunstzinnige puber met arbeidsethos
Haar prachtige bos rode haar is niet meer. Alhoewel, Britt van den Berg (16) beschikt nog altijd over een meer dan weelderige haardos. How come? Ik heb, in navolging van mijn buurmeisje, mijn haar geschonken aan de Stichting Haarwensen. Die gebruiken het om er pruiken van te maken voor kinderen die vanwege hun ziekte en de daaropvolgende bestraling hun haar hebben verloren. Een mooi gebaar. Voorwaarde is wel dat je haar minimaal 25 centimeter lang is, ik had ruim voldoende. Alles dient een doel Na de Havo, zoals een echte havist betaamt doubleerde ze afgelopen jaar in de vierde klas, wil ze haar creatieve vermogens optimaal voor het voetlicht brengen. Als kind al was ik altijd aan het tekenen en schilderen. Maar vergis u niet, de soms wat bedeesde tiener verliest zich nimmer in de soms ongrijpbare wereld van kunst en cultuur, weet precies wat ze wil. Ik wil na de Havo graag naar de kunstacademie of de design academie. Niet om kunstenaar te worden. Ik werk later liever voor een baas, iemand die me concrete opdrachten geeft. Concreet en zinvol werken, alles dient uiteindelijk een doel. Aan de muur hangt een treffende beeltenis van James Blunt. Eigen werk. Die heb ik nagetekend van een foto. Het werd een studie, ik wilde weten waar het op uit zou draaien. Toen het af was maar dat is een werk eigenlijk nooit was ik verrast over het resultaat. Vond het wel aardig. Maar tevreden over mijn creaties ben ik eigenlijk nooit helemaal. Tevreden over mijn creaties ben ik eigenlijk nooit helemaal.
Het licht zien De basisvaardigheden, oog hebben voor de mogelijkheden die ruimte en materiaal de scheppende mens bieden, in combinatie met de fantasie om de verschillende componenten om te zetten in een concreet product, komen bij Britt tot uiting. Zo was er eens die opdracht voor handvaardigheid. We moesten een lamp ontwikkelen. Aanvankelijk wist ik niet goed welke kant ik op wilde gaan. Totdat ik op mijn fiets stapte en de verlichting aanzette. Aha! Dat ga ik doen, een bureaulamp maken. Met onderdelen van een fiets. Het resultaat baarde opzien. Het project, waarbij tandwielen, trappers en de koplamp van het ijzeren ros werden getransformeerd tot een ware lichtbron, is een markant kunstwerk geworden. Ik werk vaak aan meerdere creaties tegelijkertijd. Veel is onaf. Dat vind ik prettig, het geeft me een excuus om iets even te laten liggen en weer met wat anders bezig te gaan. Just-B(e) In de resterende vrije tijd danst ze bij De Leeuwenkuil. Op maandag doe ik aan klassiek ballet en op vrijdag Just-B : moderne dansoefeningen. Aha! Dat ga ik doen, een bureaulamp maken. Met onderdelen van een fiets.
Het is sport maar vooral ook ontspanning. Uitgaan hoeft voor mij niet zo. Ach, af en toe een beetje slenteren door de stad en even iets drinken met vriendinnen komt nog weleens voor. Weet je, ik heb Deventer wel zo n beetje gezien. Best een mooie stad hoor. De oude binnenstad, de IJssel, mooie grote kerken. Op termijn kom ik vast ook nog wel eens weer hier wonen. Maar na de Havo wil ik graag eerst ergens op kamers gaan wonen. Het liefst in Eindhoven, als ik daar ben aangenomen op de Design Academy. Eigen wijs Dat duurt nog even. En over tien jaar? Tja. Of ik volg na de academie nog een extra opleiding of ik ben al aan het werk. Woon in een appartement, misschien wel samen met een vriend. Rijk zal ik dan nog niet zijn. Hoeft ook niet. Ik wil vooral de dingen doen die ik leuk vind. Dat staat voorop. En niemand hoeft haar op andere gedachten proberen te brengen. Ik kan heel eigenwijs zijn. Ga vaak de discussie met mensen aan om mijn gelijk te halen. Zelfs over de kleinste dingen.
Deze zomer ging Britt voor het eerst alleen op vakantie. Met een groep jongeren in de leeftijd van zestien tot negentien jaar. Een hele leuke ervaring. Ik kende niemand uit de groep maar heb toch snel vrienden gemaakt. Naast de gezelligheid en Engelse les was er ruimte om de Engelse cultuur op te snuiven. Een heel mooi land. En leuke steden. Met name Oxford, een prachtig stadje. auteur Eric Bosman fotografie Ilona Hendriks Britt van den Berg