Stichting Vrienden van de Windlust te Nootdorp Molenpraat VWN 20 Jaargang 20, uitgave 1 april 2018 Van de voorzitter Stichting Vrienden van de Windlust te Nootdorp - VWN Secretariaat Ribeslaan 3, 2631 HV Nootdorp Telefoon 015-310 87 75 KvK nr. 27172347 IBAN: NL34RABO0137336020 E-mail: windlust@windlustnootdorp.nl Website: www.windlustnootdorp.nl Bestuur Kees de Koning Ben van Hagen Leo van Winden Jaco van Hekke Dick Steeneveld Margreet van Swieten Tinus Verwijmeren Voorzitter Secretaris Penningmeester Technische zaken Molenaars Publiciteit Wilt u donateur worden? Dat kan door uzelf als donateur aan te melden via e-mail: windlust@ windlustnootdorp.nl of u vult het aanmeldformulier in, verkrijgbaar in de molen en op het secretariaat en in digitale vorm op onze website. U kunt ook een bedrag overmaken op IBAN: NL34RABO0137336020 t.n.v. Stichting VWN te Nootdorp. Vermeld bij de overschrijving s.v.p. ook uw adres. Voor slechts 12 euro per jaar mag u zich Vriend van de molen noemen, een hogere donatie wordt uiteraard zeer op prijs gesteld. Bedrijfsdonateur worden kan ook, hiervoor vragen wij een iets hogere bijdrage. U krijgt dan, indien gewenst, een vermelding op www.windlustnootdorp.nl met een link naar uw zakelijke website. Meld u dan aan op voornoemd e-mailadres. Het is u natuurlijk opgevallen: rechtsboven op deze pagina staat VWN 20. De Stichting Vrienden van de Windlust te Nootdorp is 20 jaar geleden, op 20 april 1998, opgericht. Wie anders dan onze Tinus Verwijmeren stond aan de wieg van de stichting en nog steeds maakt hij deel uit van ons bestuur. Zonder Tinus zou het met de korenmolen Windlust heel anders zijn gelopen. Bij de oprichting was het doel de molen draai- en maalvaardig te houden en zoveel mogelijk open te stellen voor het publiek. Tegenwoordig is de stichting eigenaar van de molen en de voormalige graanschuur (De Vang) en zijn er vele taken bijgekomen. 5 december 2017: Het Nederlandse molenaarsambacht is ingeschreven op de Representatieve Lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid. Dat maakte het Comité behorend bij het Unesco-verdrag over immaterieel erfgoed bekend in Zuid- Korea. Door de inspanningen van Het Gilde van Vrijwillige Molenaars, Vereniging De Hollandsche Molen, Het Ambachtelijk Korenmolenaarsgilde en het Gild Fryske Mounders is het gelukt om het molenaarschap op te nemen op de Representatieve Lijst. Behoud voor de toekomst Sinds de negentiende eeuw zijn veel molens tot stilstand gekomen. Met het stilzetten van de molens ging ook de kennis van het werken met molens verloren. Het ambacht van de molenaar dreigde uit te sterven. Tegenwoordig laten vijftig beroepsmolenaars en honderden vrijwillige molenaars de Gedurende deze 20 jaar hebben heel veel mensen zich ingezet voor de stichting: de molenaars, bestuursleden, vrijwilligers en onze donateurs. In deze speciale jubileumuitgave laten we een aantal van deze mensen aan het woord, maar we bedanken natuurlijk iedereen die zijn of haar steentje in deze 20 jaar heeft bijgedragen. De stichting staat er goed voor en de molen Windlust staat er prachtig bij. De 20 jaar van de stichting is overigens maar een kleine periode in de lange geschiedenis van onze molen. Met het fundament wat in deze 20 jaar gelegd is, gaan we met vertrouwen de toekomst van onze Windlust in en blijven we graag op al uw steun rekenen. Unesco zet ambacht van de molenaar op Lijst Immaterieel Erfgoed wind- en watermolens in Nederland weer draaien. Er is een opleiding voor vrijwillig molenaar opgezet. Ook zetten de vrijwilligers zich in om kennis over het ambacht van molenaar te delen met het grote publiek, zoals door de organisatie van de Nationale Molendag. Als uiting van blijdschap over deze erkenning heeft onze molenaar die dag de wieken in de vreugdestand gezet.
2 20 Jaargang 20, uitgave 1, april 2018 Tinus Verwijmeren, de jarenlange spil van de Stichting VWN Om een molen te kunnen laten draaien moet de molenaar deze voorbereiden door de juiste zeilvoering aan te brengen, en aan de gang brengen door de vang te lichten. Daarna moet hij de molen draaiende houden door goed rekening te houden met de richting en de sterkte van de wind. Voor het malen beschikt de molen over een uitgekiend systeem van assen, tandwielen, spillen en raderen waardoor de stenen aan het draaien worden gebracht. De heer Jan van Wees heeft dat voor onze Windlust eens in een schematische tekening gezet. Uit die tekening blijkt dat in de molen alles draait om de koningsspil, ook wel koning genoemd. Voor een vereniging of stichting gelden dezelfde stappen. Ook die moet worden voorbereid, opgestart en draaiende worden gehouden, waarbij er afwisselend meeen tegenwind is. Ook zijn er binnen een vereniging of stichting vaak een of enkele mensen die heel actief zijn en daarmee de spil van die organisatie vormen waar veel, zo niet alles, om draait. Dat geldt ook zeker voor onze Stichting Vrienden van de Windlust te Nootdorp. Zonder anderen tekort te willen doen kan Tinus Verwijmeren toch zeker als de jarenlange spil van onze stichting worden aangemerkt. Na zijn vervroegde pensionering in 1995 zocht hij een hobby die hij hoofdzakelijk A: roeden B: molenas C: bovenwiel D: bovenschijfloop E: koningsspil F: spoorwiel G: steenrondsel H: steenspil J: molensteen met zijn handen kon bedrijven. In de ANWB Kampioen las hij een artikel over de bedreiging van het molenambacht, er waren voor de toekomst niet voldoende molenaars in Nederland die dit ambt konden vervullen en men was bang dat het vak en de kennis verloren zouden kunnen gaan. Ook las hij een stuk waarin stond dat de Windlust al jaren stil stond omdat Ted de Wolf geen opvolgende molenaar kon vinden. Na een gesprek met Ted besloot Tinus in de zomer van 1995 met de opleiding tot vrijwillige molenaar te beginnen. De heer Koos de Wolf, de eigenaar van de molen, was daar zo blij mee dat hij begin 1996 aan Tinus vroeg of hij tijdens zijn opleiding al de Nootdorpse molen Windlust wilde gaan draaien. Hoewel dat formeel niet mocht, stemde Tinus hiermee in. Op zondag 24 maart 1996 draaide hij de molen voor het eerst. Hij behaalde zijn diploma in juli 1997. Als molenaar bemerkte Tinus dat er bij het in stand houden van een molen zoveel komt kijken dat een particuliere eigenaar dit, zowel organisatorisch als financieel, eigenlijk niet allemaal alleen aan kan. Na overleg met eigenaar De Wolf besloot Tinus een stichting op te richten die de eigenaar kon steunen bij het onderhouden en draai- en maalvaardig houden van de korenmolen Windlust. Hij stelde zelf de conceptstatuten op, overlegde hierover met een notaris en de molenmensen van de provincie en de Rijksdienst voor de Monumentenzorg en benaderde een aantal mensen voor een bestuursfunctie in de nieuwe stichting. Op maandag 22 december 1997 vond de eerste vergadering (bij Tinus thuis) plaats van het bestuur van de Stichting in oprichting Vrienden van de Windlust te Nootdorp (VWN). Na goedkeuring van de conceptstatuten door de diverse instanties stond Tinus op 20 april 1998 bij Notaris Kramers in Pijnacker op de stoep voor het passeren van de oprichtingsakte van deze stichting. De eerste twee jaren was Tinus zowel secretaris als penningmeester van de stichting. Hij hield de financiële administratie bij, stelde de (uitgebreide) agenda s voor de vergaderingen op en notuleerde deze, maakte een publiciteitsplan voor de stichting en regelde bij een drietal sponsoren een set nieuwe molenzeilen. In 2000 ging het penningmeesterschap over naar Aad van der Velden, maar uit de archiefstukken blijkt duidelijk dat Tinus
Jaargang 20, uitgave 1, april 2018 20 3 de drijvende kracht in het bestuur bleef. Alleen tijdens zijn wethouderschap voor de gemeente Nootdorp in 2001 kwamen de stichting en de molen even niet op de eerste plaats. Tinus was niet alleen bestuurslid, maar ook de molenaar. Weliswaar kwam er in 1999 met Fred Heidt een tweede molenaar bij, maar vanwege zijn werk en jonge gezin draaide deze alleen op zondag. Tinus heeft ruim tien jaar lang vrijwel elke zaterdag de molen gedraaid en vele duizenden bezoekers ontvangen. Ook draaide hij tijdens evenementen als de Nationale Molendag en de Open Monumentendag en leidde hij vele groepen schoolkinderen en de nodige groepen van bedrijven door de molen rond. Bij huwelijken op de molen, vanaf 1999, kon hij zijn ambtenaarschap van de burgerlijke stand mooi combineren met dat van molenaar. Nadat het bruidspaar door hem in de echt was verbonden, mochten zij de vang lichten. Hoeveel omwentelingen de molen met Tinus als molenaar precies heeft gemaakt, is alleen na raadpleging van 22 jaar logboeken te achterhalen. Een ruwe schatting komt uit op zo n 2 miljoen omwentelingen, bijna de helft van de 4.607.009 die de molen er van 1996 tot en met 2017 heeft gedraaid. De laatste tijd doet Tinus het wat rustiger aan, overigens niet vreemd voor iemand die inmiddels in zijn tachtigste levensjaar zit. Sinds 2007 is hij geen secretaris meer, maar bestuurslid bijzondere contacten en vertegenwoordigt hij ons bij vergaderingen van de vereniging De Hollandsche Molen en het Gilde van Vrijwillige Molenaars. Ook neemt hij trouw deel aan onze bestuursvergaderingen en treedt nog een of tweemaal per jaar als gastheer op voor de vergadering van het bestuur. Ook als molenaar heeft Tinus een paar stappen terug gedaan; sinds enige tijd draait hij overigens weer mee in het schema met de andere vier molenaars. Zodra er in een maand een vijfde zaterdag is, is Tinus de molenaar van dienst op de korenmolen Windlust. De laatste grote klus van Tinus was het schrijven van een boek over de historie van onze molen. Samen met Aart Struijk heeft hij zo n vier eeuwen geschiedenis van deze molen en zijn voorgangers beschreven. Dit boek is in mei 2014 uitgebracht. Het zat overigens al heel lang in de pen; in de notulen van de bestuursvergadering van 18 februari 2001 wordt al een door Tinus te schrijven boekje over de Nootdorpse molen vermeld. Hij wilde toen eerst nog wat meer archiefwerk verrichten. Dat heeft even geduurd, maar het heeft wel geresulteerd in een prachtig en rijk geïllustreerd boek over onze Windlust. Onze hoop is dat Tinus bereid en in staat is nog een tijdje in ons bestuur en molenaarsteam mee te draaien. Hij vraagt zich weleens hardop af wat wij toch met zo n oude man aan moeten, maar wij kijken daar toch heel anders tegenaan. Wij zien iemand die zijn sporen heeft verdiend en een schat aan ervaring over onze molen en stichting meebrengt. Hij was misschien wel de koningsspil van onze stichting alhoewel de term koning enige afstand tot anderen suggereert en dat past beslist niet bij Tinus. Laten we het daarom maar op de spil houden. Wij zijn blij dat hij zich destijds zo sterk heeft gemaakt voor de molen en de vriendenstichting. Zonder hem was deze stichting er niet geweest en was het met de molen misschien ook wel (veel) minder goed afgelopen dan nu het geval is. Hij heeft het beslist niet allemaal in zijn eentje gedaan, maar was wel de initiatiefnemer en jarenlang de voortrekker. Tinus, bedankt daarvoor! BvH
4 20 Jaargang 20, uitgave 1, april 2018 Jan en Gerda, enthousiaste vrijwilligers Een stichting als de onze kan niet zonder vrijwilligers die allerlei hand- en spandiensten verrichten. Ook het toenmalige bestuur besefte dit en plaatste in de Molenpraat van april 2000 de volgende oproep: Zin om zelf af en toe eens de handen uit de mouwen te steken.? Meld u aan als molen-doe-het-zelver. (on-)handigheid geen bezwaar. Dit leverde elf vrijwilligers op en deze werden uitgenodigd voor een kennismakingsbijeenkomst in september 2000. Van deze elf allereerste vrijwilligers zijn er drie nog altijd actief voor de molen, te weten Jaco van Hekke (nu als bestuurslid), Louise Hendriks-Rodijk en Jan Langeveld. Kort na de bijeenkomst meldden zich nog drie vrijwilligers aan waaronder Leo Meewisse die nog steeds lid is van onze klusploeg. In 2001 werd de vrijwilligersgroep uitgebreid met Gerda Langeveld-Lugtigheid. Ook zij is er nog altijd. Wij zochten Jan en Gerda op om te horen waarom zij destijds zijn begonnen met dit vrijwilligerswerk en ook waarom zij er maar geen genoeg van kunnen krijgen. Jan en Gerda leerden Tinus en zijn vrouw Jeanne kennen doordat ze praktisch buren van elkaar waren, hun beider dochters werden vriendinnen, en in de loop van veertig jaar werd over en weer geholpen in huis en later ook in de molen. Dit helpen in de molen begon zo n twintig jaar geleden: na het pensioen van Tinus Verwijmeren wilde hij zeker actief blijven, maar niet in een bestuursfunctie, liever een iets actievere bezigheid. Het besluit werd genomen: een molenaarsopleiding werd het en Tinus ging op een molen in Wateringen werken en leren. Tijdens zijn opleiding was Tinus ook op molen Windlust gaan draaien en had voor die molen een vriendenstichting opgericht. Tinus organiseerde open dagen om donateurs en vrijwilligers te vinden. Op de eerste open dag zei hij tegen Jan: Ik schrijf je nu in als donateur, wil je ook niet molenaar worden? Dat laatste wilde Jan toch maar niet. Donateur worden wel. Tinus zelf was de allereerste donateur. Jeanne, Tinus, Gerda en Jan zorgden regelmatig dat de molen weer netjes was en Jan deed en doet vaak de technische klussen. O.a. de stroom in de kap is door hem aangelegd, er wordt samen met andere vrijwilligers geschilderd en opgeknapt, hij heeft geholpen met het stucwerk losbikken en het terras van de Vang is door de vrijwilligers verbeterd. De huidige klus is, samen met Arie, het opknappen van de gietijzeren raampjes in de molen. Dan wordt er natuurlijk wel doorgewerkt, de mannen nemen geen tijd voor koffiezetten, dus Gerda of Jaco, komen dan langs en zorgen dat de mannen een bakkie krijgen. Sommige van de raampjes zijn wel slecht, zegt Jan. Het gietijzer is wat versleten en de raampjes kieren, maar misschien kan dat nog opgeknapt worden. Tegenwoordig als Tinus draait gaat Jan altijd even helpen met de zeilen voorzetten, als dat nodig is. Sinds kort zorgen Gerda en Jan samen ook voor het organiseren van de verspreiding van Molenpraat. Gerda heeft tegenwoordig de organisatie van de pannenkoekenbakploeg in haar pakket en helpt al vele jaren mee met schoonmaken van de molen als er een trouwerij is. Ze vertelt: Tinus was in het verleden trouwambtenaar en er ging een jong stel in de molen trouwen, maar toen bleek dat zij geen getuigen hadden regelde Tinus het wel. Zijn vrouw Jeanne en ik werden opgetrommeld en ingezet als getuigen. Tinus loste het probleem makkelijk op. Dit huwelijk was trouwens geen stiekem huwelijk Na de trouwbeloftes werden, staand op de stelling, de wederzijdse ouders gebeld. Inmiddels is zijn ambtskledij overgedragen aan Noitdorpsche Historiën. Op de vraag waarom zij zo betrokken zijn bij Windlust melden Gerda en Jan: Als Nootdorpers zijn we enthousiast om het oude Nootdorp te behouden, dat zullen veel Nootdorpers voelen, ook zijn wij vrijwilliger bij de Dorpskerk, maar onze lange vriendschap met Tinus en Jeanne maakt de molen speciaal. Ze hopen nog lang te kunnen helpen, samen met de andere vrijwilligers en uiteraard met Tinus en Jeanne.
Jaargang 20, uitgave 1, april 2018 20 5 Fred Heidt, 20 jaar molenaar bij Windlust Korenmolen Windlust heeft tegenwoordig een uitgebreide molenaarsploeg van vijf personen. Na Tinus was Fred Heidt de tweede molenaar op deze molen. Hij is begonnen als reserve-molenaar en draaide op donderdag 4 juni 1998 zijn eerste 1346 omwentelingen met de molen. Wij vroegen Fred naar zijn beweegredenen en achtergronden. De eerste kennismaking van Fred met Tinus was in 1990, Tinus was ambtenaar van de burgerlijke stand in Nootdorp. Dit was tevens het jaar dat Fred in Nootdorp is komen wonen. Het dorp was toen nog niet zo groot en Tinus was binnen de gemeente een actief persoon en ze kwamen elkaar regelmatig tegen. Bij een van die ontmoetingen vertelde Tinus zeer enthousiast dat hij gestart was met de opleiding tot molenaar en van plan was de molen van Nootdorp te gaan draaien. Ook Fred vond molens altijd al leuk en fascinerend. Op een van de dagen dat Tinus in Nootdorp draaide is Fred bij hem langs gegaan om naar de opleidingsmogelijkheden te informeren. Dat was in het voorjaar van 1997. Tinus volgde de opleiding op de molen in Wateringen en heeft Fred daar ook geïntroduceerd en een goed woordje gedaan bij de instructeur Kees Franken. Enige tijd hebben zij samen als leerling in Wateringen gedraaid. Vaak gingen ze er op de fiets heen, maar ondanks dat Fred s conditie op peil was, was het tempo van Tinus maar net aan bij te benen. Al spoedig was Tinus geslaagd en draaide alleen nog op Nootdorp. Nadat Fred wat verder gevorderd was met de opleiding vroeg Tinus of hij ook in Nootdorp wilde draaien en heeft Tinus de toenmalige eigenaar de heer De Wolf hiervoor om toestemming gevraagd en gekregen. Van links naar rechts: onze molenaars Dirk Pereboom, Cock Weerheim, Tinus Verwijmeren, Fred Heidt en eerste molenaar Dick Steeneveld. stichtingsbestuur samengesteld met leden met uiteenlopende kennis en vaardigheden die voor een goed beheer noodzakelijk zijn. Ook heeft Tinus de introductiedag voor het werven van leerlingmolenaars in het leven geroepen en met succes. Fred is ervan overtuigd dat zonder de inzet van Tinus onze prachtige molen Windlust er heel anders zou hebben bijgestaan. Daarom komt hem zeer veel dank toe voor het behoud en in stand houden van dit schitterende monument. FH Kort daarvóór had Tinus de stichting opgericht en met veel enthousiasme en doorzettingsvermogen een zeer goed Neem ook een kijkje op www.windlustnootdorp.nl voor het laatste nieuws...
20 6 Jaargang 20, uitgave 1, april 2018 Drie vrienden in de schijnwerpers Zoals de naam van onze stichting al verraadt, zijn wij de vrienden van de Windlust. Deze term slaat niet zozeer op de bestuursleden, alhoewel deze het prima met elkaar kunnen vinden, maar op de donateurs van onze stichting. Zij vormen ook de financiële kurken waarop onze stichting al vele jaren drijft. Wij hanteren een minimumbijdrage van 12,00 per jaar, maar gemiddeld doneren onze vrienden meer dan het dubbele hiervan. De eerste vriendenlijst van juli 1998 telde 69 namen; in het jaar erop groeide deze uit naar zo n 200. In de jaren 2010 en 2011 waren er meer dan 400 donateurs, inmiddels is dit aantal gezakt naar 357. Nieuwe donateurs zijn dan ook weer van harte welkom. In het kader van ons jubileum wilden wij de schijnwerper eens richten op enkele donateurs van het eerste uur. Op ons allereerste saldobiljet staat een bijdrage van ƒ 25,00 van vier donateurs waarvan er na twintig jaar nog altijd drie vriend(in) van de molen zijn. Het gaat om de heer Leo Blokland, mevrouw Mimi Verkaik-Wabeke en mevrouw Joke Fonkert-Tetteroo. Wij nodigden hen uit voor een lunch met een delegatie van ons bestuur in De Vang Eten & Drinken en daar gingen zij enthousiast op in. Op vrijdag de dertiende zaten Margreet, Tinus en Ben dan ook aan tafel met Mimi, Joke en Leo voor wat een heel gezellig samenzijn is geworden. Op onze vraag waarom zij destijds vriend van de molen waren geworden, wisten zij het antwoord eigenlijk niet meer zo goed. Zij hadden de publiciteit in De Eendracht gezien en de wervingsactie op de markt in Craeyenburch en vonden het toen niet meer dan vanzelfsprekend om een initiatief om deze monumentale molen te behouden en weer te laten draaien, te steunen. Zij vinden het ook een goede zaak dat er inmiddels vijf molenaars zijn en de molen daardoor zo vaak kan draaien en sinds een paar jaar ook weer maalt. En dankzij de Molenpraat weten zij dat het in alle opzichten goed gaat met de molen. Na de lunch, die uiteraard werd afgesloten met koffie met Windlustappeltaart, zijn voor de molen nog enkele foto s van onze drie donateurs van het eerste uur gemaakt. Eerste molenaar Dick had de molen daarvoor speciaal ingespannen om deze drie oudgedienden met een draaiende molen een saluut te kunnen brengen. Omdat het samenzijn iedereen goed bevallen was, is de principeafspraak gemaakt om bij leven en welzijn deze bijeenkomst over vijf jaar nog eens te herhalen. Op dus nu naar het vijfentwintigjarig bestaan van de stichting!
Jaargang 20, uitgave 1, april 2018 20 7 Een schets van onze eerste voorzitter Op 28 april 1998 gingen Wim Waaijer en Tinus Verwijmeren naar de notaris in Pijnacker om de stichting Vrienden van de Windlust te Nootdorp op te richten. Dat is dus 20 jaar geleden. Zij besloten onlangs om samen tijdens een lunch nog eens wat na te praten over de periode van 9 jaar dat Wim voorzitter was. Tinus, die nog steeds bestuurslid en molenaar is, maakte de onderstaande schets van deze periode. Het bestuur stond voor de uitdaging een molen te gaan beheren waarvan het geen eigenaar was. Dat vereiste een praktische aanpak en dat is Wim wel toevertrouwd. Zo waren de oude zeilen heel slecht en was er geen geld voor nieuwe. Het bestuur ging dus op zoek naar sponsoren voor de nieuwe zeilen. Wim pakte de handschoen op en sponsorde met zijn bedrijf één van die nieuwe zeilen. Voor grotere werkzaamheden aan de molen moest er steeds overlegd worden met de toenmalige eigenaren (achtereenvolgens Koos de Wolf en Leen van der Lee), zoals over het maken van een toilet met keukenhoekje op de begane grond en de bouw van een geheel nieuwe stelling met duurzaam hout. Daarbij kwam de kennis van Wim met de aannemerij goed van pas. Beide klussen werden door het bedrijf van Wim Waaijer uitgevoerd. Zo nodig stak Wim als voorzitter ook zelf de handen uit de mouwen. Zo stond hij tot aan de knieën in de modder om te onderzoeken hoe de molen gefundeerd is. Daarmee werden vele duizenden euro s bespaard. Als zijn drukke baan het toestond sprong hij ook voor andere klussen bij als er handjes nodig waren. Wim stak zijn bewondering en waardering voor de bestuursleden en andere vrijwilligers ook nooit onder stoelen of banken. Zij houden een schitterend, levend monument in zeer goede en fraaie staat en de overheid heeft daar geen omkijken naar. Een schoolvoorbeeld van maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef. De molen staat op een unieke plek: langs een doorlopende weg met veel verkeer en aan de rand van een recreatiegebied. De combinatie met De Vang heeft ook meerwaarde. Wim heeft ook ervaren dat een bestuursbaan bij de molen veel tijd kost. En hij hoopt dan ook dat het steeds zal blijven lukken voldoende capabele vrijwilligers te vinden. Niet alleen om deze prachtige oude Nootdorpse machine in goede staat te houden en regelmatig in bedrijf te stellen, maar ook om een van de vele andere werkzaamheden achter de schermen te verrichten. TV Aankondiging Nationale Molendag Traditioneel wordt in het tweede weekend van mei de Nationale Molendag gehouden, dit jaar met als thema Ontmoet de molenaar. Natuurlijk doet ook onze Windlust mee, op zaterdag 12 mei a.s. is deze van 10:00 tot 16:00 uur open. Bij geschikt weer draait de molen en zal er ook worden gemalen. U en uw kinderen kunnen dan zien hoe de molenaars dit doen. We organiseren de gebruikelijke activiteiten, zoals gratis pannenkoeken voor iedereen en ballonnen plus een puzzeltocht door de molen voor de kinderen. Omdat onze stichting dit jaar twintig jaar bestaat zijn er ook jubileumacties. Zo is het boek over de geschiedenis van de molen die dag voor 5,00 te koop en mensen die zich als donateur aanmelden, krijgen het zelfs gratis. Verder krijgt iedere bezoeker een jubileumzakje volkorenmeel mee. De molenaars hopen ook u op de Molenzaterdag te kunnen ontmoeten.
8 20 Jaargang 20, uitgave 1, april 2018 NLdoet 2018 Ook Windlust heeft zich dit jaar aangemeld voor klussen op zaterdag 10 maart. De klus bestond uit het opknappen van de gietijzeren ramen in de molen en de oude graanschuur en het afschilderen van delen van de onderbouw van de molen en de oude graanschuur. Naast molenaar Cock waren onze vaste vrijwilligers Jan en Arie en bestuursleden Kees en Jaco, samen met vrijwillig klusser Edwin Bruys bij de molen. Na koffie met appeltaart zijn Arie en Jan aan de slag gegaan met de raampjes binnen op de begane grond, terwijl Edwin, Kees en Jaco de stelling sopten. In verband met het koude weer kon er niet geschilderd worden. Later op die dag kwam Sebastiaan de Groot langs, een fotograaf van NLdoet. Het soppen leverde het inzicht op dat de leuning van de stelling wel weer een likje verf kan gebruiken. Dit schilderwerk zal plaatsvinden zodra het weer het toelaat. De gietijzeren ramen worden later nog eens flink aangepakt en verder hersteld. Foto s: Sebastiaan de Groot Windlust en de Specsaversactie Eind 2016 heeft molen Windlust meegedaan aan de actie van de Stichting Specsavers Steunt. Het bestuur van de molen schreef Windlust in bij de vestiging Leidschendam en na een lange, vaak enerverende strijd heeft ons rijksmonument uiteindelijk de eindsprint gewonnen. Dit heeft Windlust alleen kunnen doen dankzij de steun van de vele vrijwilligers en hun familieleden, enthousiastelingen, buren en fans van de molen. Elke dag was het weer spannend welke organisatie het hoogste percentage van de stemmen had behaald. Begin maart is de prijs, opgebracht door het beschikbaar stellen van een deel van de brillenverkoop in 2017 bij filiaal Leidschenhage, bekend geworden. Korenmolen Windlust heeft een bedrag van 1.292,83 euro mogen ontvangen! Momenteel wordt nog door het bestuur en de molenaars overlegd waar dit bedrag het beste aan besteed kan worden, maar zeker is dat wij dit fraaie bedrag hebben gekregen dankzij de steun van alle medestemmers. Bedankt voor alle stemmen, namens de molen! Januaristorm raakt Windlust Molenaar Dick meldde op 18 januari loszittend riet op de kap. Al in december was melding gemaakt van deze zwakke plek, maar door de harde wind was er nog meer riet los gaan zitten en was het vanaf de stelling nu ook goed zichtbaar. De rietdekkers werden ingeschakeld en na de storm is alles weer verholpen.