Spreekbeurt door een scholier 1874 woorden 13 januari 2005 6,4 24 keer beoordeeld Vak Biologie Wat is IVF: IVF is de afkorting van In Vitro Fertilisatie: in vitro betekent in glas en fertilisatie betekent bevruchting. In Nederland noemen we dit een reageerbuisbevruchting. IVF is kunstmatig zwanger proberen te worden dit houdt in dat een vrouwelijke eicel en een aantal mannelijke zaadcellen (ongeveer 100.000 per eicel) buiten het lichaam van de vrouw in een glazen schaaltje worden samengebracht de bevruchting. Als er eicellen zijn bevrucht, dan worden maximaal twee embryo s in de baarmoeder teruggeplaatst. Hieruit kan een zwangerschap volgen. De gehele IVFbehandeling wordt door..verder uitgelegd. Geschiedenis: De eerste onderzoeker, die de menselijke bevruchting heeft bestudeerd, was Allen C.S. in 1930. De kennis van het tijdstip van ovulatie was al sinds 1923 bekend. De embryologie was als wetenschap nog maar in een begin stadium. Het was Gregory Pincus in 1935 gelukt bij een konijn IVF en verdere ontwikkelingen tot en met de geboorte te realiseren. In 1944 hadden John Rock en Miriam Menkin in zes jaar tijd 138 levende menselijke wezens geïnsemineerd in reageerbuizen. John Roch heeft bij zijn experimenten veel steun gehad van Gregory Pincus Rock en Menkin waren medici die verbonden waren aan gynaecologische klinieken. Tot aan 1953 lijken er niet veel nieuwe ontwikkelingen te zijn, totdat de gynaecoloog Landrum Shettles een embryo tot aan een tweecellig stadium in een reageerbuis kweekte. In 1958 lukte het de Engelsen McLaren en Biggers bij muizen IVF tot stand te brengen. In 1952 ontdekte C.R. Austin het verschijnsel van de activiteit van spermacellen. De kennis hiervan is essentieel gebleken voor de reproduceerbaarheid van IVF en lag ten grondslag aan de latere successen van Edwards. In 1965 deed Edwards proeven samen met het echtpaar Jones tijdens een verblijf in Baltimore, waarbij ze probeerden met menselijke gameten conceptie tot stand brengen in de baarmoeder van een konijn en een aap, dit was echter zonder succes. In 1967 werd in Engeland de Abortion Act aangenomen, dit had enkele gevolgen: Vele ongewenste kinderen komen niet meer ter wereld, waar door de mogelijkheden voor het adopteren van een kind uit eigen land (of ander blank kind) kleiner worden. Omdat adoptie als vervulling van de kinderwens steeds minder haalbaar word kiezen steeds meer https://www.scholieren.com/verslag/20005 Pagina 1 van 5
mensen voor IVF De liberalisatie van abortus ging gepaard met de trend om te spreken van \\\"relatieve beschermingswaardigheid\\\" van het menselijke embryo Als de embryo s die ontstonden via IVF misvormd waren konden ze makkelijk geaborteerd worden. Tussen 1973 en 1977 werd er door Edwards en Steptoe bij 77 vrouwen IVF uitgevoerd met als resultaat 1 zwangerschap die moest worden afgebroken en 2 zwangerschappen die eindigden in een miskraam. Daarna ging het beter, de eerste IVF baby, Louise Brown werd in 1978 geboren. Eerst was de indicatie vooral onvruchtbaarheid van de vrouw door afgesloten eileiders, maar later werd de methode ook bij andere vormen van onvruchtbaarheid toegepast. In 1988 werd IVF zo vaak toegepast dat 1 op de 100 kinderen als resultaat van IVF werd geboren. Nu is 1 op 5 behandelingen een succes. Behandeling van IVF zwangerschappen: STAP 1: Hormonale stimulatie van de eierstokken. De eierstokken worden hormonaal gestimuleerd om meerdere follikels met daarin de eicellen te maken. Bij een gewone menstruatiecyclus rijpt er per keer maar een follikel met daarin een eicel. Voor een IVF behandeling zijn meerdere eicellen nodig om de kans op succes te verhogen. Allereerst wordt de natuurlijke hormooncyclus onderdrukt door toediening van een injectie (Decapeptyl). Zo kan de vrouw zelf geen hormonen aanmaken die de stimulatie zouden kunnen tegenhouden. De eierstokken worden daarna gedurende 10 à 14 dagen gestimuleerd door het geven van een natuurlijk hormoonpreparaat via injectie (Humegon, Metrodin HP, Puregon of Gonal-F). Op deze manier ontwikkelen zich meerdere (ongeveer 10) eicellen. De injectie kan toegediend worden in het ziekenhuis, door de huisarts of thuis door een zelfstandige verpleegster. Via een onderzoek en echoscopie kun je groei van de follikels volgen. Op het moment dat de echo voldoende grote follikels laat zien en het bloed de juiste hormoonwaarden laat zien, bepaalt de arts het juiste moment om de eisprong te stimuleren door toediening van Pregnyl of Profasi. STAP 2: Eicelpunctie of Pick-up. Juist voor de eisprong, ongeveer 36 uur na de Pregnylspuit vindt eicelpunctie of pick-up plaats waarbij de follikels worden aangeprikt en leeggezogen, zodat de eicellen verzameld kunnen worden. Dit gebeurt onder lokale of licht algemene verdoving. Het follikelvocht waarin zich de rijpe eicellen bevinden wordt direct onder microscoop bekeken en de eicellen worden uit het vocht gehaald. De eicellen worden in een schaaltje bewaard bij lichaamstemperatuur in een broedstoof. Ook de andere omstandigheden zoals bv het zuurstofgehalte zijn identiek aan die in het moederlichaam. De ochtend van de pick-up brengt de man een spermastraal binnen. STAP 3: Inseminatie. Voor de inseminatie wordt het sperma behandeld waarbij de zaadcellen volledig gescheiden worden van het vloeibare gedeelte van het sperma. De inseminatie, het samenvoegen van de zaadcellen en de eicel, gebeurt in een glazen schaaltje. https://www.scholieren.com/verslag/20005 Pagina 2 van 5
STAP 4: Bevruchting. Na ongeveer 16 uur wordt gecontroleerd of er bevruchting heeft plaatsgevonden tussen de eicel en de zaadcellen. Twee dagen later kan men zien of het embryo zich verder gedeeld heeft. Op dat moment bestaat het embryo uit 2 tot 8 cellen. STAP 5: Embryotransfer. Ten slotte vindt de embryotransfer plaats waarbij de 2 (en uitzonderlijk 3) beste embryo s worden teruggeplaatst in de baarmoeder via de baarmoederhals. De patiënt blijft nog enkele uren rustig liggen waarna zij naar huis kan. Wat gebeurt er met de overtollige embryo s? De overgebleven embryo s worden ingevroren. Zodat zij langer bewaard kunnen worden bij -196 graden. Later kunnen deze embryo s ontdooid worden om te worden ingeplant. Bij het ontdooien worden 50% van de embryo s beschadigd, zodat ze niet meer bruikbaar zijn voor inplanting. Hier bij is de kans om zwanger te raken ook heel erg klein. Risico en gevolgen Een IVF behandeling kan bijwerkingen hebben hieronder staan er een paar: Bij ongeveer 2% van de behandelingen komt het Ovarieel Hyper Simulaties Syndroom (OH SS) voor. Dit wordt ook wel oversimulatie genoemd. OHSS is meestal erg pijnlijk, de buik is erg pijnlijk en opgezwollen door ophoping van vocht in de eiblaasjes. De meeste gevallen van oversimulatie gaan met rust en veel drinken vanzelf over. In het ergste geval kan een ziekenhuis opname nodig zijn waarbij een vochtinfuus zal worden toegediend. Het vocht dat zich ophoopt in de eierstokken wordt namelijk onttrokken aan het lichaam, waardoor het bloed kan indikken. Deze vorm komt bijna niet voor. - Er is ook een klein risico op infectie gevaar. Vroeger werd voor de terugplaatsing van de embryo s de vagina schoongemaakt met jodium. Dit bleek niet goed te zijn voor de embryo s. De vagina wordt nu gespoeld met water, waardoor de kans op infectie is afgenomen tot ongeveer 2%. - Soms lukt het niet om de eicellen te laten rijpen. Soms verandert de hormonale situatie zo ongunstig, dat de ingreep niet kan doorgaan omdat ze van tevoren al weten dat er geen goede eicellen meer aanwezig zijn. Bij driekwart van de vrouwen moet de behandeling vroegtijdig gestaakt worden om op een later tijdstip een nieuwe poging te doen. Ook het aanprikken van de eiblaasjes kan mislukken, of het aanprikken lukt wel, maar er worden geen eicellen terug gevonden. De bevruchting in het laboratorium kan mislukken. De moeilijke fase is het innestelen van het embryo nadat dit is teruggeplaatst in de baarmoeder. Als het zich wel ingenesteld heeft is de kans op een miskraam nog groter als bij een spontane zwangerschap. De kans dat een zwangerschap die ontstaan is na IVF in een miskraam eindigt is vrij groot. Van een IVF zwangerschap eindigt ongeveer twee van de tien in een miskraam. De kans op een gezonde baby ligt per poging ongeveer op 15%. - De kans dat er een meerlingzwangerschap ontstaat is groter, omdat er vaak meer dan één embryo wordt teruggeplaatst. Er worden bij IVF zwangerschappen is ongeveer 75-80% een eenling en 20-25% https://www.scholieren.com/verslag/20005 Pagina 3 van 5
tweeling of soms zelfs een drieling. Het verloop van IVF zwangerschappen: Een meerlingzwangerschap brengt altijd extra risico s met zich mee: de kans op zwangerschapvergiftiging is groter; de kinderen kunnen te vroeg geboren worden; de kans op een keizersnee neemt toe. Door vroeg geboorte en een laag geboortegewicht zijn baby s vatbaarder voor infecties en hebben meer kans op longproblemen. Om die reden moeten zij vaker op een intensive care afdeling worden opgenomen en ze kunnen als gevolg van de vroeggeboorte blijvende problemen overhouden of overlijden. Niet alleen bij een meerlingzwangerschap is de kans op vroeg geboorte groter, maar ook bij eenlingen na IVF zou de kans hierop iets verhoogd zijn. Ook het geboortegewicht kan iets lager zijn dan gemiddeld. Via een onderzoek zijn de verschillen duidelijk geworden, maar zijn erg klein. IVF eenlingen worden gemiddeld 5 dagen eerder geboren en zijn 90 gram lichter dan andere baby s Of de kleine verschillen gevolgen hebben is nog niet duidelijk. Na een cryo terugplaatsingen zijn deze verschillen niet gevonden. Er bestaat ook een kans bij IVF zwangerschappen op een miskraam ongeveer 15 tot 20% van de zwangerschappen eindigt in een spontane miskraam. Na de miskraam periode, die 14 weken na de punctie eindigt, loopt nog maar een enkele zwangerschap mis. In het eerste deel van de zwangerschap treedt vaak bloedverlies op; ook als er geen miskraam dreigt. Het is daarom beter op gelijk bij bloedverlies contact op te nemen met de IVF kliniek. Tenslotte bestaat er een verhoogde kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, vooral als er sprake is van zieke of opgezette eileiders. Gelukkig verloopt het grootste deel van de zwangerschappen goed en wordt het doel bereikt. Een op de honderd kinderen die geboren worden in Nederland is een IVF kind. Wat is de kans op zwangerschap? Op dit moment is de kans op een geboorte ongeveer 20% per gestarte cyclus, dus 1 op 5. Ook bij een jong en vruchtbaar paar dat op natuurlijke wijze probeert een kind te krijgen, is de kans 20% per cyclus. Dit betekent dat de medische wereld de natuurlijke vruchtbaarheid van de mens heeft geëvenaard. Bij gebruik van ontdooide embryo s daalt de kans van 20% naar ongeveer 8%. Waar kun je voor IVF-behandelingen terecht? In Nederland zijn er 13 IVF-klinieken die een vergunning hebben om een IVF behandeling te laten plaatsvinden. Daarnaast zijn er nog circa 25 transportklinieken. Hier wordt de behandeling tot en met de punctie uitgevoerd. Na de punctie brengt de patiënt zelf de bevruchte eicellen naar een IVF-kliniek waarmee de transportkliniek een samenwerkingsverband heeft, alwaar de laboratoriumfase en embryotransfer plaatsvindt. De wachttijd voor dat een IVF-behandeling plaats vindt is ongeveer een maand. Wat zijn de kosten van een IVF-behandeling: Bij een IVF-behandeling worden de kosten opgesplitst in tweeën. Het eerste gedeelte bestaat uit de kosten https://www.scholieren.com/verslag/20005 Pagina 4 van 5
van de medicijnen en de consulten dat is zo n 300 tot 500 euro. Het tweede deel bestaat uit de laboratorium technieken dit bedraagt zo n 1250 euro. De IVF-behandeling wordt door de meeste verzekeraars gedeeltelijk vergoed. Verder ondersteunt de overheid de IVF-behandeling ook nog gedeeltelijk. Dit gebeurt door middel van subsidies op onderzoeken en terugbetaling van de medicijnkosten. Wanneer wel en wanneer niet een IVF-behandeling: Een IVF-behandeling wordt pas uitgevoerd als alle andere mogelijkheden om zwanger te raken zijn geprobeerd. In het algemeen wordt IVF toegepast bij vrouwen waarvan: - de eileiders niet goed functioneren, - bij endometriose dit is wanneer zich baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder bevindt, - hormonale stoornissen, - onverklaarbare onvruchtbaarheid, - verminderde zaadkwaliteit. Ook de leeftijd van de vrouw speelt een grote rol. Na je 37e neemt je vruchtbaarheid namelijk snel af en dan moet dus niet te lang afgewacht worden. Daarom wordt er geen IVF -behandeling meer toegepast bij vrouwen die ouder zijn dan 40 jaar. https://www.scholieren.com/verslag/20005 Pagina 5 van 5