Gita Siebers November 2009 MENS IN WORDING
Een reis naar binnen Foto s, schilderij en tekst: Gita Siebers, tenzij anders vermeld
1 juli 1997 Waarom voel ik me zo afgesneden van mezelf? Waarom ben ik niet wie ik ben? Wie ben ik, wat ben ik en waarom? Ik moet op zoek, op zoek naar mezelf! Ik wil niet meer vanuit onzekerheid spreken, ik wil geen vreemde van mezelf zijn, ik wil me zeker en eigen voelen, ik wil binding met mezelf. Ik wil mezelf zijn.
Op zoek naar binnen, naar mijn diepste IK. Nog zo onbekend, maar ik weet, het kan niet echt vreemd zijn. Beetje bij beetje kom ik steeds dichterbij, door alle stofdraden van herinneringen heen. Pijn en verdriet beginnen langzaam op te lossen. Afzonderlijke beelden vormen zich, al zijn ze nog mistig. Hoop en wanhoop wisselen elkaar af, maar ik wil blijven geloven in deze reis naar binnen. Al mijn energie stop ik er in. Ik moet wel! Een weg terug is nu niet meer mogelijk. Ik moet door totdat ik niet meer kan, ik mag het nu niet opgeven!
Maar juist dan, als ik denk, ik ben er bijna, ik heb nu het diepste dal gehad, val ik in een bodemloze put. Ik moet nog dieper en verder de duisternis in. Alles achter me is weg en voor me is niets. Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet. Mijn kracht is op en ik voel me zo ver, zo ver van alles, van mezelf, van het leven. Ik kan nog enkel wanhoop voelen. ik wil niets meer voelen, ik wil niet meer, ik wil niets, ik wil...
...God sta me bij! En dan ineens, als ik echt niet meer kan, als ik het vechten op moet geven, word ik bij de hand genomen, opgelicht, door de duisternis heen naar het licht. Alle losse beelden worden één. Een helder ogenblik waarin ik alles besef; Die ik ben, wat ik ben en waarom!
Zo n onbeschrijflijk gevoel, zo n dierbaar gevoel, zo terug naar de bron, zo helemaal mezelf. De zoektocht is voorbij... Ik ben weer terug van weggeweest. Verbonden, eindelijk verbonden met mezelf. Herkenning, erkenning. Thuiskomen in mezelf. Begrijpen, wie, wat en waarom ik ben. Ik sluit een nieuw verbond met mezelf, met mijn eigen IK. IK ben die ik BEN. IK BEN IK De zoektocht is voorbij...de reis gaat door...
Heb geduld! Wees voor jezelf een goede reisgenoot
BLIJF JE VERWONDEREN EN GENIET VAN DE GROOTSHEID IN DE KLEINE DINGEN OM JE HEEN
KRACHT juli 1997 Het is zo wonderlijk, zo naar mijn idee uitzonderlijk, om zoveel kracht te voelen. Kracht van binnenuit, zo zuiver, zo sterk en toch zo zacht. geen verleden, geen toekomst, alleen Nu. Kracht voel ik nu. Ik kan zeggen wat ik denk, wat ik voel, weten wat ikzelf bedoel. Zeggen, zonder twijfel, goed of slecht bestaan nu niet.
Enkel Nu, geen verleden, geen toekomst, alleen Heden. Heden is voor mij een wonder geschied. Nieuwe kracht die ik geniet, die vast ligt en toch vrij in mijzelf. Zo een niet uit te spreken gevoel scheppend, dat ik bijna overstroom. Het geeft niet, ik geniet. Ik dank en blijf danken voor dit alles. Vreugde, vrijheid, de kracht van binnen. Sluimerend aanwezig geweest en nu bruisend als de zee, met kracht en toch zo zacht. Niet te veel, niet te weinig, niet goed, niet slecht, enkel Nu, enkel kracht, die er gewoon mag zijn. Kracht die zegt: Ik mag er zijn. Dit gevoel, dit niet uit te spreken gevoel, opnieuw geboren worden en uit eigen kracht en voelen en weten Ik mag er zijn NIET ENKEL NU, MAAR VOOR ALTIJD!
IK GELOOF juli 1997 Proberen te leven in zijn voetsporen. De weg te volgen, die Hij is gegaan. Samen met die mensen, die kiezen die weg te gaan. Samen bouwen, samen sterk, samenkomen, samen helpen, samen kerk. Mijn energie en goede wil komen goed te pas. Ik luister en geef gehoor. De kerk wordt een wezenlijk deel van mijn leven. Maar dan, na jaren doorlopen; De energie is op. Uitgeblust voel ik me en vreemd tussen al deze mensen. Ik ben de weg kwijt. Ik moet een stap op de plaats maken, rust. Nu even niet voor anderen, maar voor mezelf. Niet mezelf voorbij lopen, maar luisteren. Luisteren naar mezelf, naar binnenkeren. Mijn eigen weg terugvinden. Nu sta ik er alleen voor, alleen moet ik dit klaren. De confrontatie met mijn eigen Ik. Zoekend en hopend, te vinden welke richting te gaan.
Maar soms is het te veel voor één alleen. Ik snak naar hulp, begrip, een luisterend oor, maar ik kan niet meer op zoek naar mensen, mensen moeten op zoek naar mij. Ik voel me zo alleen en verlaten, maar iets zeggen of vragen kan ik niet. De duisternis sluit zich om me heen, geen lichtpuntje meer te zien Waar is nu die kerk Waar zijn die mensen Met wie ik samen op weg was t is OP, t is WEG, t WAS. Maar dan, heel langzaam maar zeker zie ik weer licht. Mensen, die me bij de hand nemen. Er komt beweging in, een stap de goede kant op. t Licht begint ook voor mij weer te schijnen. Te schijnen als nooit te voor. Door hen die bij me bleven, door HEM die bij me bleef.
Ik voel me door de duisternis heen, als herboren. Door hen die in mij bleven geloven, door HEM die in mij bleef geloven. Niet enkel in mooie woorden, maar in daden en mensen liet HIJ zich zien. Altijd zal Hij bij me blijven. Ik hoef nooit meer te zoeken. Hij is er gewoon voor mij en voor iedereen die wil zien en luisteren. Luisteren en omzien naar jezelf, naar HEM. IK GELOOF IN HEM EN IN MEZELF IK GELOOF IN DE LIEFDE, DE BASIS VAN ALLES IK GELOOF MET LIEFDE IN HEM KOM THUIS IN JEZELF EN JE KOMT THUIS BIJ HEM
Moeder en Kind, Geven en Nemen augustus 1997 Je kunt je kind van alles geven, maar het kind bepaalt wat het neemt, zonder betaling, zonder schuld. Jij mag ontvangen, wat je kind je wil geven. Nemen mag je nooit, alleen dankbaar ontvangen Je geeft je kind het leven, niet om van het kind te leven maar om het kind zelf te laten leven. Je geeft je kind oprechte liefde, je kind neemt en vraagt wanneer het nodig is. Hoe meer het krijgt, hoe meer jij liefde voelt. Je geeft je kind vertrouwen, hoe meer het krijgt, hoe zelfvertrouwder het zich voelt, hoe meer vertrouwen jij krijgt in het kind. Je geeft je kind steeds meer ruimte, je laat t langzaam los. Het kind neemt de ruimte en voelt zich vrij en toch beschermd. Hoe meer jij loslaat hoe beter de band. Je geeft je kind z n eigen leven. Hoe meer je kind zijn eigen leven leeft, hoe meer je beiden leeft. Je kind neemt, jij geeft. Je kind geeft, jij ontvangt. Nemen mag je nooit, alleen dankbaar ontvangen.
TEDERHEID augustus 2005 Kwetsbaar, vanuit jezelf, naar de ander toe, is ware uiting van kracht en vastberadenheid, toenadering met heel je wezen tot je naaste, liefhebben, echt levend zijn, teder zijn, teder zijn God nabij. Tastbaar, een omhelzing, nabijheid en warmte, spontane uiting van liefde, de brug vanuit je hart naar de ander, zachtmoedig, vriendelijk en zorgzaam, liefhebben, echt levend zijn, teder zijn, teder zijn God nabij. Tederheid, geborgenheid, bemoedigende woorden, troostrijke belofte, een bevestigende aanwezigheid, liefhebben, echt levend zijn, teder zijn, teder zijn ZIJN.
Laat alles los en neem met geheel je hart je toevlucht tot Mij alleen. Ik zal je bevrijden van alles wat je pijn doet. Er is geen reden voor angst of verdriet. Uit de Bhagavad Gita De Heer is mijn herder (Naar Psalm 23, Marcel Zimmer) Refrein: De Heer is mijn Herder, Hij is alles wat ik nodig heb. Hij brengt mij tot rust en Hij geeft nieuwe kracht. Hij leidt mij steeds verder op de juiste weg die ik moet gaan. De Heer is mijn Herder. Al ga ik door een donker dal, ik hoef niet bang te zijn. Ik weet dat U mij bij zult staan, U bent heel dicht bij. Refrein Want wat mij ook wordt aangedaan, U helpt mij telkens weer. U geeft mij wat ik nodig heb en nog zoveel meer. Refrein Uw goedheid en uw liefde, Heer, volgen mij altijd. En ik mag heel dicht bij U zijn tot in eeuwigheid. Refrein
Wie steeds durft te sterven wordt steeds opnieuw geboren!! Uitzuiveren, totdat alles brandschoon is
GOD IN JOU 2005 Onrust in je hoofd, aan ruimte gebrek, angst voor afwijzing en falen. Enkel bezig zijn met vermijden van pijn. Niet begrijpend, dwalend, nergens..meer. zijn. God verlaten. Ga naar binnen, naar de bron. Laat je hart spreken; voel en laat dan los.. Vergeef jezelf en de ander en je zult weten liefde, warmte en licht... Wetend; eindelijk thuis, rustend, bij..jezelf..zijn. God in jou. Vanuit je bron, jouw innerlijk weten richt jij je op je dromen en verlangens, vol vertrouwen, geheel in je kracht. Weer verder kunnen, doel.bewust.zijn. God met jou..en je zult weten..altijd weten liefde, warmte en licht...god in jou..en je zult weten altijd weten liefde, warmte en licht God in jou.en je zult weten altijd weten God zij dank.
2006 En ik geloof mijn ogen zullen het juiste zien mijn oren zullen het juiste horen mijn mond zal de juiste woorden spreken mijn hart zal het juiste voelen mijn handen zullen het juiste doen mijn voeten zullen de juiste weg gaan En ik geloof...ik weet HET IS ZIJN ONSTERFELIJK...LICHT GOD EEUWIG
Iedere traan bracht mij dichter bij U vanuit je hart de ander ervaren = eenheid ervaren = God ervaren
REFLECTEREN Als het water tot rust komt en het licht er in kan schijnen wordt alles opnieuw helder
God, Onnoembare, Bron des levens ik dank U, dat ik steeds meer kan loslaten, dat ik zeggen kan: Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede. Dat ik me kan overgeven aan het leven. Dat ik, nog voor ik de vraag bedenken kan, krijg wat ik werkelijk nodig heb. Ik dank U met heel mijn hart, dat U mij liefheeft, dat ik in vrijheid mag leven, dat ik steeds verder de weg mag gaan tot bewustwording, tot heelwording, tot menswording. DANK ZIJ GOD November 2009
Met mijn hoofd boven de wolken, richt ik me op U, de Eeuwige, Onnoembare, dat ik vol overgave, een heel mens mag worden met mijn voeten op de aarde, stevig gegrond, staande in deze wereld. Dienstbaar.