JULIAN WIJNEN. Polaris

Transcriptie

1 JULIAN WIJNEN Polaris

2 Polaris Polaris, de ster die nooit zal bewegen Voor altijd stilstaan zoals jouw hart nu doet Alleen zichtbaar in het donker van de nacht Dat ene lichtpuntje met dé diamantengloed. Polaris, het middelpunt van leven Zoals jij het middelpunt in de mijne was Levendig als de fonkelende stippen in de lucht Maar nu niet meer dan een schepje grauwe as. Polaris, de ster die niet zal bewegen Want jouw hart is versmolten met het mijne Het noorden vinden lukt mij niet meer Jouw dood stopte het hart van ons beiden. Polaris, de ster die zal bewegen Zelfs als een lichtjaar niet genoeg is! Hij zal en moet plaats maken voor jou Mijn lieve Polaris...

3 De muren van vrijheid Wat niet uit te drukken is in cijfers Waar geen woord voor is gemaakt De lege ruimte die steeds groter wordt Het gevoel dat ik doormaak. Want belevenissen maken gedachtes Die de muren dichtbij houden Misschien ooit een scheur vertonen Alsof zij ervoor moorden zouden. Eindeloos bestaat niet meer, want Vrijheid is er niet zolang het zich bindt De muren als ons houvast, Dat zich in de gedachten bevindt. Onbekend is ook maar een gevoel Voor wat de muren zullen verbergen Mij bedriegen en verraden Zonder het op te merken.

4 Geluk maak je zelf Geluk maak je zelf Probeer ik mijzelf te vertellen Vrienden helpen alleen het goud te vinden Dat jij zelf moet delven. In die diepe mijnschachten Waar dieven zich wagen aan jou Moet jij alleen graven Al wordt de schacht vooruit zo nauw. Geluk maak je zelf Dat is zeker niet onwaar Maar waarom niet niks doen Wanneer de last te zwaar is. Bereiken doe je niet Wanneer niks doen aan jou is besteed Alleen dan wordt het snel lang geleden Dat jouw trein in de goede richting reed Geluk maak je zelf Of je er nou veel van maakt of niet Dus beloof dat je er voor zult werken Zodat je van elk gelukkig moment geniet

5 Alleen Alleen als de kille nacht Dat ik naar wat gezelschap smacht Alleen in het onbekende Wat een vreselijke ellende Had maar iets om me aan te binden Maar kan niemand vinden Alleen in het niet Het doet me verdriet

6 Mist Mist in het dal Mist die het zicht belemmeren zal Mist die zich met de achtergrond mengt Al denk je niets te zien Je ziet meer dan je denkt Soms is er niks te zien Wanneer wij gaan door een diep dal Toch moet er mist wezen Dat weten wij al

7 Bang voor de dood Bang voor de dood Hij zal snel komen Bang voor de dood Hij zal snel zijn Wanneer ik dood ben Hoef ik niet meer bang te zijn Bang voor de dood Hij zal snel komen Bang voor de dood Hij zal snel zijn Maar hoe snel hij ook zal komen Ik zal er klaar voor zijn

8 De eeuwigheid Als een oceaan in mijn dromen De levenslijn schommelend van hoog naar laag Surf ik de golven door Stevig en volhoudend al is het einde soms vaag Soms overrompeld door water Zinken de momenten diep Maar kom ik uit het duister Wanneer ik door de zee de zon zie Die hoge golven waar men op wacht Peddelend op reis over de eindige oceaan Surfend tot in eeuwigheid Tot onze eeuwige levens vergaan

9 Onbegrijpelijk ooit Het begrip tonen in jouw ogen Waar achter het zich bewaart Dieper dan waar het licht kan komen Schuilen jouw geheimen, bewaakt Achter grote sterke poorten Van zwaktes geen sprake Alleen die mooie heldere ogen Maar geen sleutel die de code kan kraken. De schoonheid die jij beheert Tot elke uithoek van jouw wereld Waren onze voetstappen gekruist, Het was stil tot jij mij had vergezeld De sleutel begrijpen is niet te bevatten Dat waar spraak geen woord aan doet En waar geen mens naar kan luisteren Alleen jouw ogen weten hoe dat moet. Alleen voelen lijkt genoeg Heel veel verhalen zijn mijn Maar die van jou voelen lijkt onbereikbaar Hoe lukt dat zonder een gevoel van pijn Niemands hart is zuiver genoeg Maar die van mij diep verstrooid Vertellen hoe het is maakt niet uit Begrijpen zal ik nooit

10 Het levensstuk Muziek is mijn bron De noten spelen mijn stuk De lage mijn dieptepunten En de hoge mijn geluk De piano is mijn wereld Waar het refrein het al beheert De coupletten vertellen verhalen Omdat mijn hart mee resoneert De stukken componeren wij zelf Met de snaren zo fragiel Speelt de piano mijn noten Die zij prent in mijn ziel

11 Jij Hij dacht aan zij Terwijl zij alleen aan ik dacht Ik dacht aan zij, zei hij En hij dacht aan samen. Zij vond een wij en liet ik varen Zij en hij waren toen samen