Water van de Masarang berg Vandaag ben ik bij onze suikerpalm sap tankwagen. Eerst ging ik naar het Taratara bos waar de Masarang suikerpalm tappers de roestvrij stalen tank van onze truck vulden met palm sap om deze mee te nemen naar de palmsuiker fabriek, waar het direct wordt gekookt en verwerkt tot onze ondertussen beroemde Masarang palmsuiker. Dat is gedurende de dag, maar in de middag nadat al het sap is verzameld, wordt de tank gewassen en na werktijd verhuist het fabriekspersoneel naar de Kalimpesan bron. Vandaag voeg ik me bij hen, en ik werd vervuld van trots voor onze Stichting Masarang. Laat me je vertellen waarom. Figuur 1 Palm tappers brengen hun dagelijkse palm sap naar de tankwagen van Masarang. Ze verdienen meer dan drievoudig het officiële minimuminkomen voor Noord Sulawesi, zelfs in het droge seizoen wanneer normale landbouw onmogelijk is Figuur 2 Mensen graven wanhopig putten om enkele gewassen te kunnen telen. Deze put is al 13 meter diep en is in het midden van wat vroeger een altijd nat geïrrigeerd rijstveld was! nog geïrrigeerde rijstvelden in afgelegen valleien, kopen water van opportunistische zakenmensen tegen belachelijke en onhoudbare prijzen en bidden dagelijks voor regen. Als ik ze vertel dat de regen misschien nog vijf maaanden niet komt, zuchten de mensen in wanhoop... Klimaatverandering is zeer reëel en de boodschap komt hard aan. OP een bepaalde manier is mijn aanstaande deelname aan COP21 met mijn Het nieuws van El Nino, die veel erger is dan anders en de daaruit voortvloeiende bosbranden en het bleken van het koraal zal veel mensen wel hebben bereikt. Het is zeer ernstig. Op dit moment ben ik in Noord-Sulawesi, in Tomohon, waar onze Stichting haar activiteiten in 2001 startte. En er is nu al maanden geen regen. Zelfs de vruchtbare gronden die water vasthouden zijn nu zo goed als droog. Overal zijn mensen bezig om water te halen. Ze graven diepere putten, verzamelen het uit de weinige Figuur 3: Elke container of trommel wordt gebruikt om water te halen en ook kinderen helpen na school.
voorgestelde klimaatoplossingen gebaseerd op goed bosbeheer is goed getimed met deze voortdurende ramp, maar het voelt verschrikkelijk om het dagelijkse leed van mensen en dieren hier te zien. Ongeveer 9 jaar geleden kocht Masarang de Kalimpesan bron. Een persoon was van plan om de bomen te kappen en een huis te bouwen boven op bron. Maar wanneer de bomen worden gekapt verdwijnen de bronnen omdat de wortels de poriën van de bodem openhouden en in Tomohon hoef je alleen maar te kijken naar de grootste bomen om te weten waar alle bronnen zijn. Om precies te zijn komt de naam Tomohon van To Mu'ung, wat betekent "mensen van de bron", de plaats die we hopen te beschermen als we genoeg financiële steun kunnen vinden. Het is de locatie van een aantal reusachtige vijgenbomen met een diameter van 3 m en meer dan 50 meter hoog. Figuur 4: Achter deze muur wilde iemand huizen bouwen, die de belangrijkste bron eronder zou hebben vernietigd. Masarang kocht de grond, bouwde de muur, verwijderde de vuilnis rond de bron en plantte meer bomen om te zorgen voor duurzame, gratis, en hoge kwaliteit water tbv de lokale bevolking. De Kalimpesan bron krijgt zijn water van de Masarang berg. In het verleden stopte de bron soms tijdens droge seizoenen, maar nadat Masarang het opvanggebied op de berg had herbebost en eveneens de zeer steile kale hellingen die nooit hadden mogen worden gebruikt voor landbouw, werd het wateraanbod veel groter en constanter. Nu heeft de bron weliswaar iets minder water, maar hij stroomt nog steeds rijkelijk!! Figuur 5: Dit is het gebied achter de bron. Ik plantte de boom in het voorjaar 9 jaar geleden. Het is een waardevolle boomsoort, met de naam Cempaka, die Masarang heeft gereïntroduceerd tbv herbebossing. Aan de rechterkant komt het water uit de rotsen en stroomt naar de publieke baden en wasplaatsen. Het water is zeer schoon en is van drinkwaterkwaliteit.
Figuur 7: Tijdens het El Nino seizoen komen duizenden mensen de hele dag water halen, om te baden of om kleren te wassen. In het begin dacht de lokale bevolking dat Masarang de bron wilde exploiteren als een water bedrijf zoals is gebeurd met vele andere bronnen in Indonesië. Nu na 9 jaar weten ze dat onze intenties anders waren en zijn ze dankbaar voor onze milieu en educatie activitieiten in Tomohon. Figure 8: Ir. Marthen Pollii, de Masarang penningmeester samen met het lokale dorp hoofd bij de Kalimpesan bron, klaar om water te pompen in onze tankwagen om dit te delen met dorpelingen die te ver wonen van de bron om het zelf op te halen. De mensen in dit deel van Tomohon hebben geluk, maar helaas leven veel andere dorpelingen op plekken waar de omliggende berghellingen zijn ontbost en ze zijn al meer dan 2 maanden zonder water! Dus Masarang besloot dat we hen ook moeten helpen, waarbij we hen ook informeren over het belang van bossen voor voedsel, energie en ja, het allerbelangrijkste water, die door de schaarste nu is uitgegroeid tot hun meest dringende behoefte. Voor onze suikerfabriek hebben we twee roestvrijstalen tankwagens die dagelijks palm sap verzamelen van onze Masarang suikerpalm tappers. Nadat deze hun ronde hebben gedaan wassen we ze grondig en
vervolgens worden de tankwagens met hun palmsuiker pompen water verzamelaars en distributeurs. Ons personeel heeft wekenlang nu water gebracht aan mensen in nood, werken tot 10 of 11 's nachts elke dag, en komen nog steeds om 8 uur s'morgens werken!! Ik zat voorin de truck toen we aankwamen in het dorp Tumatangtang. Novri Mandagi, onze vrachtwagenchauffeur toeterde, en direct kwam de straat tot leven. Overal kwamen mensen uit hun huis en brengen allerlei emmers, trommels, pannen, containers, flessen, waterkokers, alles wat water kan bevatten! En dan de gezichten! Zo blij, zo blij! Ik kan niet in woorden beschrijven hoe dat voelt, bijna als een bekroning van onze vele jaren hardnekkig miljoenen bomen planten en verzorgen tot wat nu een prachtig gemengd bos is en de glimlach te oogsten van mensen in nood met het leven brengende water! Hier zijn een paar foto's van hoe het eruit ziet aankomen en het vullen van de de verschillende conatiners. Tussendoor tijdens het vullen, maak ik grappen in de lokale Tombulu taal en vertel iedereen dat dit water komt van het Masarang bos, van sijpelend regenwater en mist dat condenseert op de bladeren van de bomen, zelfs wanneer er geen regen is! Mensen zijn dankbaar als we ze het water geven.
Tot dusver heeft onze staf dit volledig in hun eigen tijd gedaan, maar het is zeer waarschijnlijk dat we dit nog een half jaar moeten doen!! Dat is zeer verontrustend. Het kost een hoop benzine voor de vrachtwagens en pompen, en we kunnen niet verwachten dat onze mede-werkers dit volhouden. We zullen mensen moeten inhuren. Natuurlijk kunnen we de bevolking laten betalen voor het water, maar dat zou alles veranderen. We zouden dan ook die gewiekste zakenmensen worden die de armsten in de samenleving exploiteren, ongeacht hoe weinig we hen zouden laten betalen. Er zijn zo veel goede doelen om te steunen en ik vind het vreselijk dit te moeten vragen, maar deze El Nino is de ergste ooit en deels verergerd door de manier waarop we de grondstoffen in de wereld overexploiteren vooral door degenen die in de gematigde zones wonen waar fossiele brandstoffen zo veel meer worden gebruikt dan door de mensen hier. We kunnen uw hulp nu heel goed gebruiken. Figuur 9: De laatste liter water stromen tot 11:00. Dan gaan onze medewerkers naar huis uitgeput maar ook voldaan. Mensen onze visie van "de natuur redden door "empowerement" van de lokale bevolking" laten zien dat dit geen loze kreet is. Nee! Mensen kunnen het nu zelf voelen!!
Aan het einde van de lange dag is er wat tijd over voor een glas palm toddy van een van onze suikerpalm tappers, Daniel. Laten we hopen dat de suiker palmen die Masarang heeft geplant in de toekomst veel meer mensen kunnen helpen om het milieu te beschermen, waarbij we tevens op een echt duurzme manier inkomen, voedsel en energie creëren.. Mijn grote persoonlijke dank aan al onze prachtige Masarang supporters over de hele wereld die ons hier de kans om iets terug te geven aan mensen in nood. Willie Smits 9 oktober 2015