University of Groningen Difficult birth and motor outcome in early infancy and at school age van Iersel, Patricia Anna Maria IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from it. Please check the document version below. Document Version Publisher's PDF, also known as Version of record Publication date: 2016 Link to publication in University of Groningen/UMCG research database Citation for published version (APA): van Iersel, P. A. M. (2016). Difficult birth and motor outcome in early infancy and at school age [Groningen]: Rijksuniversiteit Groningen Copyright Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons). Take-down policy If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim. Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum. Download date: 14-01-2019
Dankwoord 163
Dankwoord Aan het einde van deze lange, interessante en intensieve rit wil ik iedereen, die uitvoerig of in het heel klein een bijdrage heeft geleverd aan dit onderzoek, bedanken. Ik had het nooit alleen kunnen volbrengen en wil een groot aantal mensen met name noemen, Allereerst Prof. Dr. Mijna Hadders-Algra: Mijna, jij hebt mij enthousiast gemaakt voor ontwikkelings-neurologie en je hebt van een hyperactief praktijkmens toch een nieuwsgierige wetenschapper weten te maken. Je liet me drie keer terugkomen naar Groningen met mijn plannen, maar toen je erin begon te geloven heb je me het hele periode voor 100% gesteund, ook op de minder gemakkelijke momenten in het promotietraject. Ik vind het een eer om met je te mogen samenwerken en fantastisch om je zoveel beter te leren kennen. Bedankt voor het vertrouwen dat je in me hebt gehad en alle hulp die ik van je mocht krijgen. Ik bedank de leden van de leescommissie: Prof. Dr. A. Bos, Prof. Dr. P. Helders en Prof Dr. R. Nijhuis-van der Sanden zeer hartelijk voor het zorgvuldig lezen van het proefschrift Arnold Jonker, mijn studiegenoot, collega en goede vriend vanaf 1969: Je hebt bijna al het filmwerk gedaan, veel vrije tijd aan het uitzoeken en monteren besteed, films mee beoordeeld en de te testen kinderen ( en mij) gekalmeerd als ik bijna mijn geduld verloor. Vanaf de eerste plannen in 1998 zei je tegen me: ik maak hoe dan ook het hele traject met je af! Ik kan me geen betrouwbaarder maatje voorstellen. Saskia Bakker, je bent van het begin af aan altijd enthousiast is geweest voor mijn ideeën, mijn manier van werken en mijn onderzoek. Jij hebt mogelijk gemaakt, dat ik de General Movements onderzoek in 1998 structureel kon implementeren in het Gelre ziekenhuis, zoals het nu nog steeds gedaan wordt. Je stond open voor de nieuwe inzichten uit Groningen en gaf me de benodigde medische achtergrond voor mijn proefschrift. Dank 164
voor je steun en het blijmoedig tolereren van mijn opjagende telefoontjes en mailtjes. Maarten Haazebroek, als collega fotograaf van Arnold rolde je in mijn onderzoek. Je was gelijk enthousiast en ook als niet-medicus reuze geïnteresseerd. Dank voor je hulp met filmen en je artistieke input o.a. in de vorm van de cover van mijn proefschrift. Prof. Dr. Ale Algra en Drs. Annemijn Algra, jullie hebben ons geholpen, toen het spelen met cijfers en statistiek zeker voor mij een brug te ver bleek. Annemijn, dank voor je jonge, frisse kijk op tekst en inhoud van m.n. mijn derde artikel. Het was een lange bevalling, gelukkig was het kind niet asfyctisch, maar kerngezond. Kinderartsen en gynaecologen van het Gelre Ziekenhuis: Dank voor jullie ondersteuning bij het signaleren en aanmelden voor de intake van de studie-kinderen. Verloskundigenpraktijk Doevedans: Bedankt voor jullie enthousiaste medewerking met het vinden van een referentie groep van 84 kinderen met de juiste achtergrond. Dan wil ik, als absoluut onmisbaar onderdeel van dit onderzoek de ouders en kinderen bedanken, die hebben deelgenomen aan het onderzoek gedurende dit hele lange traject. Door jaarlijks naar jullie te mailen, heb ik met de meesten van jullie nog contact, waardoor dit onderzoek een onwaarschijnlijk lage uitval van proefpersonen heeft (3 kinderen). Veel dank voor het geduld en enthousiasme. Ook jullie kunnen trots zijn op het resultaat en het gevoel hebben dat jullie aan iets moois hebben bijgedragen. Ook veel dank aan de onderwijskrachten van de kinderen, die ondanks de vele lijsten die ze vaak al moeten invullen, toch trouw mijn vragenlijsten hebben beantwoord. Ik weet hoeveel ik jullie ermee belast heb en waardeer jullie medewerking enorm. Ik noem ook al die praktische hulp van mensen binnen het ziekenhuis, die altijd weer wat voor me wilden opzoeken of navragen, iemand wilden bellen, 165
iets voor me wilden regelen: Secretaresses van de kinderafdeling, Marianne Schut van de medische administratie, Fenny, Daphne en Simone van de medische bibliotheek, verpleging van de afdeling neonatologie en gynaecologie. Frank Eggelmeijer bedankt voor het geven van de eerste duw in de richting van wetenschappelijk onderzoek (in de trein naar Amersfoort) en het meelezen en stellen van kritische vragen. Nienke Devlin, ongelooflijke doorzetster, je haalde iedere keer nog kleine foutjes uit alle engelse teksten, waar wij volledig overheen lazen, dank voor je perfectionisme. Joris Hoyng: veel dank voor het kritisch bekijken van het proefschrift met name op leesbaarheid. En: last but not least mijn collegae Bart Coenraads en Ger Derks, voor jullie onconventionele manier van denken over ons vak en vaak geslaagde pogingen om mij uit het Juliana-structuur-denken los te wrikken en in groter verband te leren kijken en denken. Hopelijk heb ik jullie op mijn beurt ook kunnen enthousiasmeren voor de wetenschap. Al mijn collegae bedank ik voor het enthousiasme voor mijn werk en geduld bij het aanhoren van mijn onderzoeks-verhalen en frustraties en bij het jarenlang bezet houden van oefenruimte voor mijn testen. Mijn familie (alle 68): dank dat jullie er altijd voor me zijn en me door dik en dun steunen. Patricia van Iersel 166